2 VRIJ BELGIE van Vrijdag 26 Mei 1916. Schadelijk Bedrijf. Wij mogen, geloof ik, zonder eenige laniùatiging beweren, dat ,,Vrij België" den (olitieken godsvrede, welken ons land meer an elk ander van noode lieeft, eerlijk en rouw gestand Ls gebleven. En wij willen b allen prijze in deze liouding volharden. laar wij zouden aan ons staatsburgerlijk ;eweten le kort doen, indien wij met geslo-en monid bleven toezien op het hinderlijk ledrijf, dat een beperkt, maar druk gezel-chap van publieisten aan den Seinemond .eeît ondernomen, en dat zijn medewer-ers niet alleen in Frankrijk, maar ook uiten dit land nog bezit. Wij zuljen een acht alaan op de motieven, welke ndêr deze onderneming zouden zitten; och veeil licht laten vallen op de vreemde riddelen, welke in liet werk worden ge-vrije baan te houden -of. te î-rrij-en. Wij zïjn beslist ojn, tijdens déh oor-3g. elk persoonlijk element uit onze be-chouwingen te schakelen en vergenoegen ns met daaromtrent aanteekenirigen te îaken op ons dagboek, doch het is noo-ig, dat wij eens kalm, maar duidelijk de oofdzaken zelf onder de i,ogen nemen. De lieeren weskwestie streven een (?ub-el einde na, waarvan het tweede eehter, - althans gedeeltelijk — tegenover het erste saat als middel tôt doel. Zij willen, ooreerst, per fas et nefas, onze regee-p den weg drijven der imperiaISstisçhe taatkunde, met gebiedsuitibretding, sterk estuur, grootstaatsche bondgenootschap-en en meer bekoorlijke dingen van dien ard, en zij zoaken de tijdelijke afwezig-eid van volksvertegenwoordiging en open-aar controol ten nutte te maken, om be-lissende voetstappen in bedoelde richting ; zetten. Daar onze regeering ecliter geen ooren aar deze waaghalzerij blijkt te bezitten, rordt er voortdurend gewroet en gewron-an om de regeeringspersonen, welke den eeren het meest in den weg staan, te be-adeelen, af te matten en zoo mogolijk te erwijderen. En daar het te gevaarlijk zou rezen om met open vizier aan te /allen, ■ordt bij voorkeur gewerkt met zijsteken n insinuaties. Men kent onze meening omirent de op-esomde staatkund'ige droombeeldon. "Wij ehoeven dus niet' te herhalen, weike de itrensieke redenen zijn, waarom wij van de olitiek van bedoelde persclub afkeerig ijn. Doch wij hebben nog niet voldîoen-en nadruk gelegd op de wangevolgen van et feit, dat deze kwelgeesten zich juist î Le Havre hebben geneeteld. Wie in het onzi'jdige buitenland langdu-ig verblijjft, en zich heeft ingespannen, om nze landszaak te verdedigen, tegenover o onverlegen en rustelooze Duitsche pro-aganda, en den zedelijken steun te ver-leerderen, welken wij nu en later in de empathie der andere volkeren kunnen inden, zal met ons geituigen, dat de roe-elooze en — in de gegeven omstandighe-sn — waanzinnige a n n ex a ti e- r o ep er s onze aderlandsclie belangen ernstig hebben ge-îhaad. Men zal licht begrijpen, waarom it vooral in Nederland het geval is. De aoeverij van het z.g. ,,catéchisme natio-al" en het gebazel van een paar penne-echters over 't aanhechten van 'Zeeuwsch-'laanderen en Limburg bij ons land, ■ordt hier natuurlijk met onplezier ver-□men. En ofsclioon men het begrijpt, dat nze i- <0eering tegenover veel ongewenscht esnater onmaclitig is, het maakt bepaald ein liinderlijken indruk, dat enkele van deze nbedaarlijke drijvers als vaste oî tijde-jke beambten de voordeelen der staats-ndersteuning genieten, lmn hoofdorgaan nder den neus van de regeering wordt itgegeven en in de nabijheid der ministe-ëele bureelen onbetwistbare voordeelen inden. De Nederlandsche pers, welke niet jreekt uit vooringenomenheid, is verstan-i'g genoeg om het onderscheid tusschen nze regeering en deze zeloten niet te ergeten en zij kent aan deze laat-en de bescheidene beteekenis toe, welke j verdienen. Maar deze zijn toch in staat m zoo niet geheel de regeering, dan toch în af anderen -van hare leden tegen hun gen bevestigingen in, in opspraak te rengen. De personen, welke voor deze liehtvaar-ige polemieken verantwoordelijk zijn, ragen dus voor ons landsbelang een zeer ernstige scliuld. Zij hebben op merkelijke wijze de aantrekkingskracht van onze landszaak verminderd, maar dat is even-wel bet ergtste niet. Wij vinden het eigen-lijk nog erger. dat er geen einde schijnt te komen aan de boosaardige, meest impertinente en dikwijls huichelachtige aan-vallen, welke tegen de samenstelling van de regeering worden gericht. Wij hebben te zijnertijd de beginselbeschouwingen gege-ven, waarom wij, in verband mede met de omfetandigheden, waaraan de kabinetsver-andering werd verbonden, elke wijziging van den ministerraad voor ongewenscht hielden tijdens den oorlog. Dat deed vol-strekt niets af aan ons persoonlijk aanzien voor de sindsdien benoemde ministers en, eenmaal de uitbreiding van den Kroonraad voltrokken, hebben wij met aile loyauteit den nieuwen toestand aanvaard. Maar wij kunnen niet dulden, dat er aldoor worde gepeuterd, door ,,Le XXe Siècle"', •— om het kind bij zijn naam te noemen —, om Weer nieuwe veranderingen voort te bren-gen, want wij zijn niet snullig genoeg, om de dnidelijke bijbedoelingen, met welke bv. sommige artikelen uit vreemde bladen worden overgenomen, niet te zien. Wij ku.nnen ons niet voorstellen, dat deze mollen-politielc de goede veratandliou-ding onder de Belgen van Le Havre be-vorderen zou; maar op ons, die verder afstaan, maakt ze bepaald een slechten en verontrustenden indruk. Wie het natuur-lijke wantrouwen der Belgen kent, en hun naijverige waakzaamheid op de ongerept-heid van ' liunne volksvrijheden en de landsinstellingen, wejlke deze' waarborgen, zal begrijpen, dat elke maclitsconcentratie in den geest van ,,Le XXe Siècle" uitge-voerd met zeer veel tegenzin zou worden aanvaard en de aanhankelijkheid van het volk aan de regeering în de hoogste mate zou schaden. Wat men dienaangaande sclirijft o£ doet, in andere oorlogvoerende landen, kan ons niet van de wijs brengen. Die landen zijn, geheel of voor het over-groot gedeelte, onbezet. De natuurlijke or-ganen van de volkssoevereiniteit zijn in hun s.amenwerking met belemmerd. Ware zulks ook bij ons het geval, dan zouden wijzelf de eersten zijn om girootere vrij-heid van krïiek te nemen of te eischen en wij zouden geen staatsgevaar zien in om 't even welke kabinetswijziging, welke in overeenstemming met het gevoel der beide Kamers zou worden voltrokken. Maar dit is nu eenmaal niet het geval —• België is bezet. De Kamers zijn in de onmogelijikheid om te beraadslagen. Door de tijdsomstandigheden heeft de regeering veel ongewone bevoegdheden aan zich moeten trekken. Maar opdat het vertrou-wen ongeschokt bewaard blijve, moet. de regeering zelf zeer omzichtig gebruik maken van het feitelijke absolutisme van hare macht, volharden in de bedachtzame bui-tenlandsche politiek, welke zij tôt op lieden heeft gevolgd en moeten deze, welke de openbare opinie door het geschreven of gesipi'oken woord helpen vonnen, vermij-den het prestige van de regeering te verminderen en de hechtheid1 van hare samenstelling te verzwakken. Mén zegge niet. dat de overdrijvingen en de plaagziekte van ..Le XXe Siècle" niet zoo kwaad bedoeld zijn: dat een jour-nalist pittig moet blijven en nieuw om zijn blad te doenlezen. Ons goed. Maar de Place Frédéric Sauvage te Ste. Adresse is, naar ons dunkt, geen kerimsplein. Wien het te doen is om staatkundige acrobatie of stui-tersbijval, moet zijneri woonwagen elders gaan neerzetten. Wij moeten herhalen, Avat wij reeds eenmaal hebben geschreven: Vôôr het huis van onze regeering past meer terughoudendheid. FRANS YAN CAUWELAERT. Een Inschryvingsbewys voor „VRIJ BELGIË" be= ^indt zich op bladz. 12. De Oorlogvoering in België. HET BELGISCHE ANTWOORD OP DE DUITSCHE BESCHULDIGINGEN. wnge\ uui ««il jficu geitjueii, nerntiiii uo Duitsche regieering officiëel, in een W i t-b o e k van 10 Meû 1915, al de bescluildi-gingen, die sedert het begin van den oorlog door de Duitsche propagandisten tegen de eer van België waren ui'tgebraclit : Deelneming van de burgerbevolking aan de vijandelijikheden; verraderlijke aanval-len van Belgisclie burgers op het perso-neel van Duitsche ambulances; afschuwe-lijke wreedheden gepleegd op Duitsche gevangenen en gewonden; medeplichtigheid van de Belgische regeering aan den franc-tireui'soorlog; zelfs geheime opliitsing tôt dezen onregelmatigen oorlog; ten slotte, beschuldiging van laster tegen de Belgi-sch e Ond erzo ekscommissie. Door deze beschuld'igingen trachtte de Duitsche regeering zich wit te wassclien van al de wreedheden, verwoestingen, plunderingen, brandsticlitingen, die door hare troepen in België bedreven wierden en op België zelf de verantwoordelijkheid te schuiven van wat het slechts strenge, maar volkomen gerechtvaardigde wraak-maatregelen noemde. Het Duitsch dossier liad een voorkomen, dat er zoowel door zijn omvang als door zijn wetenschappelijk apparaat belangrijk uitzag : een lijvig kwarto van 300 bladzij-den, prachtig gedrukt, na een memorie van het Département van Buitenlandeche Zaken (Denkschrift), vier samenvattende berichten behelzende van een militair onderzoeksbureel over de bijzonder belang-rijke gebeurtenissen van Aarscliot, Arden-ne, Dinant en Leuven, gevolgd door 211 dokumenten, herkomstig uit militaire ar-chieven en proces-verbalen van ondervra-ringen van Duitsche officier en en soldâtes. Duitschland beeldde zich misschien in, aat de Belgische regeering, in den vreemde verblij,vend en van hare archieven berool'd, belemmerd in hare middelen van kontrool door het ontbreken van regelmatige \er-bindingsmiddelen met het bezette België, zich bij deze nieuwe poging tôt vreesaan-jaging zou neei'leggen. Het bedroog zich eens te meer over het weerstandsvermogen van een klein land, dat het wel heeft kunnen overwinnen, maar nimmer onder-werpen.De Belgische regeering heeft officiëel haar Antwoord uitgegeven op het D u i t-S c h e W i t b o e k van 10 Mei 1915 over ,,Die Vôlkerrechtswidrige Fûhrung des Belgischen Volkskrieges"; (het voeren van den Belgischen volksoorlog1 in strijd met het volkenrecht) te Parijs, bij Berger-Le-vrault, 1916. Dit derde Belgische Grijsboek is het lijvigste ,,kleurenboek", dat totnogtoe ge-durende dezen oorlog verscheen: 517 Hz. groot 4o. formaat. Het ministerie van bui-(enlandsche zaken en het ministerie \ an rechtswezen hebben er beide aan gewerkt en het algemeen overzicht, van stevigen betoog'trant. is door baron Beyens en minister Carton de Wiart onderteekeud. De uitgave is een historische stuJie ovoïde eerste vijandelijklieden van dezeii oorlog. En als dusdanig is het boek van onschatbaar belang. Met kracht van i>e-wi$3vberingen en documenten worden de bfâchuldigingen, waarmede het Duitsche Witboek de eer van het Belgische volk hee't tracliten te bezoedelen, weerlegl. Het stel't eerst op volledige wijze het onder de wapens roepen van de niet ac-tieve burgei'wacht in het licht, waarin de Duitsche regeering beweert het beivijs te v inden van een geheim inziclit der Belgische regeering om den onregelmatigen weerstand van de burgerbevolking tegen den overweldiger te organiseeren Ook de beschuldiging en tegen het optre-den der bevolking keeren tegen den overweldiger zelf. Meer dan 5.000 niet-strijdende Belgen, waaronder verscheidene honderden vrou-wen, grijsaards en kinderen, ter dood ge-bracht; 13 tôt 14.000 burgers naar Duitschland gedeporteerd als gijzelaars of burger-lijke gevangenen, — rond 1 October 1915 waren er nog slechts 3.000 naar liunne haardsteden teruggezonden; ongeveer 20.000 huizen verbrand zonder militaire noodza-kelijkheid; geweldenarijen van allen aard en plunderingen in aile streken des lanas gepieega, onder net weigevanjig oog van de officieren, zooniet met hunne medeplichtigheid of op hun bevelen; al de regelen van het menschenrecht op de meest schan-delijke wijze geschonden, dat is de bon-dige opsomming van de ,,wraakmaatrege-len" of de ,,straffen", die op de Belgische bevolking werden toegepast. Dat is de ontzettende massa misdaden, die Duitschland reclitvaardigen moet. Uiterst giewaagd is de Duitsche beschuldiging, dat de Belgische regeering zelf den vrijschuftersoorlog organiseerde. llet valt den opstellers van het Belgisch Grijsboek niet moeilijk, door het aanhalèn van de Koninklijke en ministerieele besluiten, aan te toonen, dat die burgerwacht alleen gemeentelijiken politiedienst te verrichten had. Over de bescliuldigingen tegen de gees-telijvkheid uitgebracht, maakt het Grijsboek gebru/ik van de tegenspraken, die het Duitsche Pax-bureau en de Duitsche pers zelf daarover lieten verschijnen.waardoor de onscliuld der Belgische geestelijkheid hel-der wordt bewezen. Ten slotte wijst het Belgisch gouvernement erop, dat van Belgische zijde en ook van neutralè zijde herhaaldelijk gevraagd is om een onderzoek over de gebeurtenissen in België, dat zou gedaan worden door een gemengde commissie of door een neu-trale commissie. Aile pogingen leden tôt hiertoe schipbreuk op çen weigering van de Duitsche regeering. Daarom verklaart nu plechtig de Belgische regeei'ing, dat zij, onmiddellijk na de vrijwording van het Belgisch grondgebied, een internationale commissie zal uitnoodigen om ter plaatse zelf haar werkzaamlieden te verrichten; zij zal er dan voor zorgen, dat het onderzoek onpartijdig gebeuren kan en dat de beschuldiging en de verdediging vôôr die commissie gelijke rechten zou hebberî. Het tweede deel van het Grijsboek hevat een zeer uitvoerige uiteenzetting der feiteu, gestaafd door een groote hoeveelheid ge-tuigenissen, en een kritisch onderzoek van de rapporten van het Duitsch militair onderzoekbureau en de Duitsche documenten. Daar komt lieel wat nieuws in voor den dag, dat een geheel nieuwen kijk geeft op vele zaken. Onder meor fcrijgt inen er een duidelijk ovcrzir.ht over de gebeurtenissen te Aarscliot, Leuven en Dinant. In het derde deel worden uitvoerige documenten en rapporten meegedeeld, oie bevestigen. hetgeen gezegd wordt in het eer se en tweede deel. 4c * * Dat is het Antwoord van de Belgische regeering aan hare beschuJ.digers. Als men het gelezen heeft, kan men niet nalaten dit besluit, van de twee ministers, die het onderteekend hebben, zeer gema-tigd te vinden: ..Sterk door haar goed recht en de nauwgezette eerlijkheid, waarvan de leden der Onderzoekscommissie, die zij heeft ingesteld, zich steeds een strenge wet hebben gemaakt. wacht de regeering van den Koning met voile vertrouwen deuitspraak van het openbaar geweten. ..Reeds breekt het recht zich baan. De zeldzaamheid van de Dnitsche bewijizen en hunne vaagheid, heeft aile vrije geesten reeds getroffen. De overvloedigheid en de lielderheid van de Belgische bewijzen zulien iedereen vesrder overtuigen. Zij zulien het gevoel begrijpen en deelen, dat de Belgische regeering, in aile oprechtheid, voor God en voor de menschen, nîet aar-zelt uit te drukken over het gedrag van de keizorlijke regeering jegens de Belgische natie: hij is dubbel schuldig, die na andermans recht te hebben geschonden, met ongewone stoutmoedigheid, nog tracht zich te reclitvaardigen door zijne slacht-offers mifidaden aan te wrijven, die zij nimmer hebben bedreven. Mooie Postzegelverzameling ier overnarne gavraaga. Brieven franco H. ROLAND, Wilhelmina-;traat 19, Den Haae.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.