,m..l46, J�*% bHjf��k r�it*>. f^Vw^f ^�Mfes^^y^*^^'3^*^^>'W >v->^'Uf*:.^^^4^:^�>^>^*^-�; ^^IVRIJD�O^-JUNI 1918: lu J ; " I | i iii DERDE-JAARGANG. � -�� - ': VRU ONDER leiding van FRANS VAN CAUWELAERT en JULIUS HOSTE JR. PRIJS PER NUMMER: NEDERLAND...........1^ cent. ENGELAND J*L . . -^V? � � &M 3 Pence- FRANKR�K en BELGI� t&.X . i .� �-30 fr verschijnt elken vrijdag. ABONNEMENTSPRIJS PER KWARTAAL: NEDERLAND . . �.;** . . . . �g*?^ / LEO ENGELAND Ip^-1 . . . jg... . .2 sh. 9 d. FRANKRIJK en BELGI� ;,�J� � v'SjjL 375 jr. ALLE STUKKEN BETREFFENDE REDACTIE EN ADMINISTRATIE TE ZENDEN: 81, GEVERS DEYNOOTWEG, SCHEVENINGEN. INHOUD: Het aftreden van 'Minister de Broqueville ; J. H�ste Jr. � In Het verre Oosten; G. Opdebeek. � Prikkeldraadschetsen: | XVIII. Nog. de .indeeling .onzer weermacht ; L. No�. t� Vlaamsche en Waalsche Muziek; Em. Hulle- broecte � Een veriHakelijk'stuk; Goedendag. � Kantteekeningen. � Onze Kolonie: Waarom, gaan er miei: meer naar Kongo? II. ; A. R. � Interna- tionaal Over'zicht. �^Nieuws van het Front. � In Memoriam (gedicht); C. Hodister. � Een betoo- ging in Den Haag/ en de indruk op het front. �, Nieuzvs uit het land.'� Belgi� en den zvereldkrijg. C. Terugtocht van 'het Belgische Veldleger naar den Ilzer ; E. K. B. � Nieuws uit het Buitenland. � Ingezonden. � Advertenti'cn. Het aftreden van minister de Broqueville. Het aftreden van minister de Broqueville zou volgens den korrespondertt uit Havre van de N. R. C. bet- gevolg zijn van �ver- schil van inzicht ten opzichte van de wijze van regeeren". . De reden klinkt nog al eigenaardig, en velen, zullen geneigd zijn haar veeleer als een voorwendsel te beschouwen, maar het zon- derlinge van het geval is, dat er wel degelijk aanleiding toe bestaat om aan te nemen, dat aan de opgegeven, oorzaak ten deele het af- treden van dfen heer de Broqueville dlient ge- weten. Sinds,lang waireni "er weerklanken van de heerschend�' ontstemming over de wijze, waarop de heer de Broqueville � alles tot zich trok, ' de bevoegdheden der verschillende mi- nisteries voortdurend wijzigdie en aldus een ruim aandeel had aan verward en niet af- gedaan werk, dat aan elk parlementair toe- zicht ontsnapte. Tn welke omstandigheden de heerschend� misnoegdheid tot uitbarsting is gekomen, moeten wij nog hooren, en zullen wij wel- licht slechts vernemen om tot het inzicht te komfen, dat het niejt eens belangwekkend is dtie omstandigheden bekend' te maken. Wanneer een minister van een grondwet- telijk land" in gewone tijden aftreedt, dan werd in het parlement uitgemaakt waarom. Maar thans blijft alles wat onis regeerings- beleid betreft, in het half-duister. Over de politiek zelve, door minister de Broqueville in oorlogstijd gevoerd, werd hier herhaaldelijk genoeg met vraagteekens en naar aanleiding van de hem toegeschreven opvattingen op ekonomisch gebied zelfs met uitroepingsteekens geschreven.In de pers had d� heer de Broqueville zeer gevaarlijke: be- wiero�kers, die er niet weinig toe bijgedra- gen hebben om de helderste toestanden te vertroebelen. Maar bet ware onrechtvaardig hem voor al dit buitensporig geschrijf aan- sprakelijk' te stellen, want het lag in het ka- rakter van den afgetreden, minister zich maar weinig te bekommeren om de uitwerking van geschriften waarin zelfs zijn naam met de noodige opspraak werd' vermeld. Stellig, ook in zake buitenlandsch beleid van Belgi� staan d�iesfe stuurlui aan wal. � Men denke zich slechts- in, hoe andere kleine landen, die in 'den maalstroom van den wereldoorlog worden meegesleept, zich zou- den gedragen. Ondanks alles en hoezeer de zedelijke waarden zich' ook trachten op te werken, toch blijft het een feit, dat bet niet de kleine landen zijn, die aan machtige bond- genooten de wet voorschrijven, wat bun oor- logsdoeleinden betreft, en er steeds een in- ternationale politiek kunnen op nahouden, die m�t hun vroom'ste wenschen strookt. Maar onwillekeurig dringt de vraag zich op, of minister de Broqueville in voldoende mate den indruk hielp vestigen, dat hij het a�zijdig vrij. Belgi�, zooals wijlen Em. Wax- weiler het opvatte, ook als zijn ideaal be- trachten bleef. Onwillekeurig, en zonder in veronderstellingen te vervallen, die de heer d� Broqueville wellicbt zelf zou afwijzen, opperen wij ook tharis de "vraag; of door het Belgisch regeeringsbeleidi de onbetwistbare opinie' werd gevestigd, dat ons staatsschip nooit gedobberd heeft in het vaarwater der eenzijdige aansluitingen. Daarover zal later het licht der waarheid vallen, maar intusschen vergeten wij niet wat het land aan d'en heer de Broqueville verschuldigd is. Door de wet van 1913 heeft hij er onbe- twistbaar toe bijgedragpen om de weerbaar- heid van het land te verhoogen. Stellig kon men die wet van Vlaamsche zijde niet bil- lijken in het onvolledige van haar schikkin- gen in de taalkwestie, dat thans 'zuo schriel aan den dag gekomen is, maar dat neemt niet weg, dat d� heer de Broqueville een hel- der inzicht had van de noodzakelijkheid, die zich aan ons land opdrong de neutraliteit en de onschendbaarheid van het grondgebied tegen welken vreemden overweldiger ook te verdedigen. Aan de beslistheid, waarmee het Duitsche ultimatum werd afgewezen, had minister de Broqueville zijn loffelijk deel, en hoe zwaar de rampen ook zijn, die ons land teisteren, toch heeft alles aangetoond, dat die beslist- heid beantwoordde aan de hoogere wet, waaraan volkeren, die vrij willen leven, niet kunnen verzaken. Doortastend is minister de Broqueville herhaaldelijk genoeg opgetreden,;het spijt ons echter dat in verband1 met de taalkwestie tijdens den oorlog, wij in het regeeringsbe- leid sinds jaar en dag het spontane en daad- werkelijke niet konderi begroeten. Wij weten het: ook bij staatslieden hoort er .moed toe om te midden en' ondanks een aan het eigen volk vervreemde kaste, hun beleid zoo innig mogelijk in eenklank te brengen met dien diepen aandrang- van het volksgemoed. Maar is het te veel gevergd dien zed�lij- ken moed van staatslieden te verwachten terwijl mitlioenen onbekende helden de op-' offering van hun leven verheffen tot een dagelijksche daad? Wij staan er niet voor in, maar h�t komt ons voor, dat ook een dieper inzicht der nooden van het VJaamsch� volk zich bij mi- nister de Broqueville liet gelden. Niet dat wij ooit een overdreven belang zouden gehecht hebben aan de verklaring van dezen of genen ministar, maar wij kan- nen ons/ niet ontveinzen, dat wij het steeds als een aanwinst beschouwen voor den bin- nen'landschen vrede van het beproefde land en voor de zedelijke opstanding van het Vlaamsche volk, wanneer wij gezond- Vlaamschgezinde gedachten zien ontluiken in die Belgische kringen, waar zij veeleer vermeden dan gezocht worden. Wat de plannen van den afgetreden mi- nister in dat opzicht eigenlijk-bedroegen, zou niog moeten gebleken zijn, maar hoe men de �zaken ook opvat, toch lijkt het duidelijk dat ook minister de Broqueville,de Vlaam- sche gedachte buiten en tegen elk aktivisme, zag groeien als een gebiedenden eisch, waar- aan geen staatsman zich kan onttrokken zon- der gevaar voor het land; zij groeit, die gedachte, niet als een aanhangsel van ver- werpelijke imperialistische plannen, maar als de vrucht zelve van den langdurige� strijd. Minister de Broqueville wordt thans als hoofd van de regeering vervangen door den heer Cooreman. Men,zou dezen ni�uwen premier kunnen noemen: �den man van het rustige beleid". Wie hem de Kamer van volksvertegenwoor- digers zag voorzitten, weet hoe toegankelijk maar vastberaden en steeds op het doel af- gaande de heer Cooreman wist op te treden. Zelfs wijlen Pieter Daens kon nooit -zijn ge- duld op de proef stellen, wanneer de oude volksvertegenwoordiger voor de zooveelste maal, al was het ook met dezelfde eerlijke overtuiging, zijn beweegredenen herhaalde. President Cooreman stond 'hem te woord, en het gebeurde steeds even gemoedelijk en in vloeiend Nederlandsen. Door zijn gemoedelijkheid zelve � de journalisten, met wie hij zich met zooveel minzaamheid onderhield/ zullen daarvan getuigen � wekte minister Cooreman den indruk op, dat hij tot die staats- lieden behooren moet, die in de moei- lijkste omstandigheden kunnen samenhouden wat dreigde onverzoenlijk te w�rdten, en steeds even ongenaakbaar blijven voor voor- oordeelen als ingenomen met praktisch werk. Wij stellen ons geen Cooreman voor af- wijkend van de traditioneele evenwichtspoli- tiek, die ondanks alles goed en deugdelijk is gebleken voor het land; wij kunnen ons hem niet indenken als een voorvechter van an- nexaties en ekohomischen oorlog. Hij wekt den indruk op van een stuurman met scher- pen blik en vaste hand. En de Vlaamsche kwestie? hooren we reeds dadelijk vragen zelfs in die kringen, die er zich ter dege van 'bewust zijn, d�t Vlaanderens zedelijke opbloei niet als afhan- kelijk dient beschouwd van deze of gene m'i-i nisterieele beschikking. Cooreman schreef destijds in 't �Vlaamsch Rechtskundig Tijdschrift", toen er aan Vlaamsche rechtswetenschap maar weinig gedaan werd. Wij hebben hem nooit als.... yiaamschgezinde leeren. kennen, maar was zelfs een Em. Waxw�iler de flamingant met- de traditioneele beteekenis van het 'woord, en had nochtans die man van wetenschap geen helderen kijk op de i werkelijke behoeften van het Vlaamsche volk? � Van den nieuwen premier wordt zelfs be* weerd, dat hij de Katholieke leider was, die de baan hielp vereffenen,, waarover de Katholiek? partij zich ten slotte liet brengen tot het aanvaarden van de opvattingen, die aan. de wet Franck=Segers in zake het ge- bruik van de Nederlandsche taal in het mid- delbaar onderwijs, ten grondslag liggenr Zeker, zijn: naam werd als een uithang- bord gebruikt voor de Gentsche tentoonstel- ling, welke sommige Gentsche tegenstan- ders van de Vlaamsche beweging op een zoo onvaderlandsche als onverantwoordelijke wijze wilden gebruiken tot versterking van kaste-voorrechten, die onvereenigbaar zijn met de maatschappelijke behoeften van het Vlaamsche volk, maar het is ons niet onbe- kend, dat de heer Cooreman volkomen wars bleef van de drijverijen eeniger beruchte Gentsche �vulgarisateurs", naar de bena- ming, waarmee zij ten aanzierl van 't Vlaam- sche volk gebrandmerkt waren en blijven. Ook laten wij aan anderen, over minister Cooreman bij voorbaat te verketteren door scheeve voorstellingen1, die in oor- logstijd zooveel verwarring stichten dat zij gelijk staan met een zedelijke misdaad. Moge zijn rustig beleid ons een staatsschip. geven, dat wars..van avonturen, flink aan- stuurt op de-veilige haven: een a�zijdig vrij land, van elke vreemde inmenging gevrij- waard, en waar Vlaanderen en Walloni� met behoud der politieke eenheid bet uitzicht hebben op den vrijen opbloei van hun eigen- dommelijke beschaving. Moge het aan minister Cooreman gegund worden aan allen duidelijk zijn gevatten zin der werkelijkheid te laten blijken. Het ligt ook in zijn praktischen kijk op de dingen te getuigen dat 'hij de waarheid der oude spreuk beseft : �^jf^fi*- Vlaanderens diep vernederde oorden Vragen daden, maar geen woorden. En in deze tijden zijn er zelfs woorden en passende gedragingen, die op zichzelf zegen- rijke daden kunnen inluiden. J. HOSTE Jr. |

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.