Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit

667 0
04 februari 1917
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1917, 04 Februari. Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/pv6b27t54m/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

ZONDAGSBLAD Riihkd van " YOORUIT Z0NDA6 4 FEBRUARI 1917 Tweede daargang — Nr 41 Priis : 5 centiemen Moeder Vijf dagen nu heur bevalling werd ze van d'hoeve weg-gejaagd. Als 'n schurftige hond. Vervloekt door vader en moeder, miszien door broeders en zusters, moest ze voort met heur kind. Niet wetend waâr heen. Al heur smart en lijden, vanaf het oogenblik heurer zwangerschap, waren dus nutloos geweest. Niemand had nog 'n woord van troost voor haar, of van medelijden. Plots was ze te-véel geworden in dat groote huis, ruw verstootën uit dien familiekring, omdat^ze gedragen had en gebaard ; -— alléen omdat ze oprecht, en niet be-schaamd was .over de da'ad, die zij uit liefde begaan had. Uit liefde !... De verwenschmg van vader en moeder, hun grievend en bitter verwijt, had enkel heur ooren toch, niet heur hart getroffen ; heur hart, dat gespleten nu door de per-sing van z'n wee, open lag gebloed. Ze moest voort, zij de schande der familie, omdat z'onschuldig was. Niet de middelen gekend had, die haar hadden behoed voor dezen... val ! En ze ging, met tràge voeten, ze was nog zwak. Ze gmg, en niet één traan ontsprong heur oogen, want ze ging met moed, m d'overtuiging dat zê volhouden zou, tôt waar aile volharding overbodig werd. Waar was nu hij, die éens heur schoonheid roemde, wiens woorden ze geloofd had? Verleden jaar met-Kermis was 't. Gansch dien dag had ze doorgebracht aan z'n zijde, heur vreugd met hem ge-deeld1. En des avonds waren zij huiswaarts gekeerd, zoet-keûvelend, elkaar omstrengelend, omringd langs aile zij-den door de slapende na^uur. 'n Windje woei zacht over 't weidsche landschap, en wuifde 't minnend paar der bloesems geuren toe, terwijl geruisch golf de, heimnisvol, om hun genegen hoofden, en in hun zielen zong 'n zalig \ red'ig lied. In dien schoonen nacht, oneindig als heur liefde, had Dina voldaan aan z'n srïieekend verzoek. Ailes om zich heen vergeten... Na dien nacht was hij wéergekoinen, daaglijks bijna, bij den boomgaard achter 't huis. Niemand wist ervan. En 'n avond had z'hem_gemeld, — trillend van blijde ver-wachting — d'at ze de vrucht van hun miryjen droeg. Hij had gezwegen alsdan, haar aangezien met wonder-lich-tende oogen, haar niet gezocnd vol vuur, niet geprangd aan z'n boezem. Alleen bij 't àfscheid had hij gezegd naar Frankrijk te gaan om er geld te garen binst den oogst. En zij had gewacht sindsdien, dragend wat van hém was, vol hoop en vol verlangen. Heur pijn verbijtend had ze gewacht, maar de lafaard keerde niet weer. Men joeg haar weg als 'n hond, hij had het niet belét, — noch was hij gekomen, nà de verstooting, met troost voor hàar. Nu ze daar ging met tragen tred was ze met haat ver-vuld. Onverzoenbaren haat tegen hém, die haar aldus verraadde! Voorwaar, al heur lijden was nutloos geweest. En de liefde van dat hart, de liefde die er over-bleef, trok ze samen op heur kind. Dàt zôu ze beschermen tegen de wereld, — het- voeden met heur bloed, tôt den laatsten druppel, —- 't verwarmen met heur ademtocht, tôt den laatsten zucht. Ze voelde dat ze zwak was en moe, doch moedig doolde ze verder, den nacht tegemoet... * * * Slechts bestaand op afgebedeld voedsel van d'hoeven langs den weg, trok Dina de Vlaanderen door, hier afge-wezen, ruw, als 'n gevallene, — daar aanhoord en be-klaagd, ontvangen uit medelij. En op heur zwerftocht, eind'eloos als heur smart, ging de wereld voor haar open. De leugenvolle wereld, die zonder liefde is. En stilaan voelde ze groeien, ontluiken "" als een bloem, heur simpel hart dat éens bemind had. Het vormde zich allengs, onbeweeglijk, onontroerbaar, naar de gedachte van wraak die zij omdroeg in zich. Er kwam 'n macht over haar die heur moeheid verwon, — 'n nood-lottige macht, die haar onweerstaanbaar voortdreef. Als-of de tocht.'n doel had. Ze werd ààngetrokken als 't ware door heur éigen voorspiegeling, die heur leven gàande hield en heur oogen wild deed staren. Soms ving ze te loopen aan, — als liep ze 'n schim tegemoet — hard-stampçnd op den harden grond ; — en eensklaps bleef ze weer staan dan, als in beeld versteend. Zoo dwaalde ze weken en weken, slecht gevoed, bijna met rustend, toen z'eens op 'n morgend tôt de zekerheid kwam dat heur kind verkwijnde. En plots werd heur hart ànders gestemd. Ze vergat wien ze haten moest, wien er schuld had aan heur lijden. Van hoef tôt hoeve ging ze, niet bedelend nu om voedsel, maar om 'n hoek in huis of schuur, waar ze rûsten kon met heur kind in den nacht. Eindelijk, na uren zwervens, trof het verhaal heurer smart 'n meelijdende boerin. Een die begreep dat ze « moeder » was, ondanks allés. Maar helaas ! Die late bijstand zou niet baten. De dood, die sinds lang heur kind beloerd had, besprong het nog dienzelfden nacht. Dina, die wakend lag, had den strijd gezien tusschen heur wicht en 't onbekende. Kort en af-doend. De klaarte der maan had de kleine worsteling be-hcht, met 'n valen schijn beglansd. En toen ailes uit was, toen ailes ùit was, sprong Dina recht en vluchtte met het lijkje. Als zinloos rende ze voort over akkers en beemden, in de richting van 't woud dat den horizont bezoomde. In 't bosch dwaalde zij om, lang zoekend en vorschend naar 'n plekje voor heur kind. Eindelijk! De morgend vond haar gravend, met heur mager handen, 'n kleinen, smallen kuil, tusschen de wor-tels eener linde. Dàar zou hij slapen, heur zoon, eeuwig en zacht, verborgen en beschut. En zij, de verstootene, zou dwalen als voorhéen. Den strijd volhoudend, tôt waar aile volharding overbodig zou zijn... De beproefde moeder begréep nu het bestaan, doch.niet alléen in z'n uiting buitenwaarts ; ze doorzag tévens z'n grond en oorzaak, den grond en d'oorzaak die 't slinken doen, verkwijnen en te-niet gaan, of opschieten, in-éens, lijk 'n woeste, verterende vlam. Heur twintig jaren hadden haar vrouw gemaakt, met

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit behorende tot de categorie Culturele bladen. Uitgegeven in Gent van 1915 tot 1928.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes