Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit

717 0
21 januari 1917
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1917, 21 Januari. Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/348gf0r118/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

ZONDAGSBLAD Bflblad van " YOORUIT , ZONDAG 21 JANUARI 1917 Tweede Jaargang — Nr 39 Prijs : 5 centiemeri Nacht Traag wegschuivend in een bengaalsch-vuurroode zee, als van ziedend-gloeiend metaal, zonk de zon in slependen cirkelgang weg, naar de westerkim toe. In statige, ûrage wegschuiving, als bewust van haar eigenwaarde, gleed ze, als zooveel malen reeds, weg naar het einde, naar het doel van haar daglange vaart; en naarmate ook haar licht wegdeemsterde, eindigde de lange dag, dien gloeienden stik-heeten dag... De zon had er fel op los gebrand, heden ; de velden bla-kerden in d'e gloeiende zonnehitte, en de harde aardklom-pen pulverden weg in brandend stof ; in de hooge-popu-lieren wemelde en krioelde het den ganschen dag dooreen van kleurenrijkdom die de zon tooverde op de verdorde herfstbladeren, welke nog flauw aan de takken hingen, en dan, zich overwonnen gevend onder den sterken hittegloed, wikkelend en dansend naar beneden wiegelden. En ze brandde al maar door, den ganschen dag... Maar nu was ze uitgewoed, en ze stond reeds gindsver met haar rand op de kim, gereed om er achter weg te dui-kelen. Haar éen oog staarde nog even over die eendelijke vlakte, die ze z6o lang onder haar ovenhitte had gebla-kerd, en, in haar overmoed tooverde zij, om haar heen, die grootsche wolkenzee van vuurwerk-rood, afgerand door een paarskleurigen schijn... Zorgzaam bespaarde ze nu haar lichtschatten, en trok langzaam haar stralen als zoovele vlammende zweerden, in hun scheden, terug naar haar toe. Op de vlakte kroop een rilling van killigheid ; de schaduwen vervaagden t'allen-kant en onder de boomen lag nog slechts een vormelooze vlek, die zich zwak, haast onmerkbaar uitlijnde in de op den grond neerzijgende halve donkerte. Koeler en koeler werd de lucht, en de hoog-uitreikende populieren lieten op hun breed-uitsmijtende kruinen de blaadjes los waaieren, die stil, als in een avondkoutje, ritselden. m De zon, reeds ten halve weggedoken achter de bloedende kim, goot geen stralen meer te kwiste, maar spreidde voor haar uit de laatste schatten van haar gouden schijn. De violetkleurige wolkenmassa's om haar heen, kwamen drei-gend aangeschoven ; maar daar scheurden ze, als 't ware onder de nog te sterke hitte uiteenrafelend vaneen, lieten gaten en kloven vôor de zinkende zon, die. als in een laatste krachtinspanning er kleuren-kladden doorheen wierp, gele, roode, en iris-violette, die nog even blikkerden in 't haantje van den kerktoren, of in de smalle ruitjes van een verscho-len huisje, die de kleurengietingen spelend weerkaatsten... Het einde van die stik-heete dag, een dag zweetend zwoe-gen, en benauwend ploeteren voor de boeren. Maar 't was uit nu. En allen, als in een onderlinge over-eenkomst, staakten den arbeid. Hier ontspande* er een zijn paarden, die den ganschen dag het veld ôp en af had-den gereden, regelrechte voren trekkend en de aarde in blinkende schellen omwroetend ; ginds een amder, die zijn opgesloofde motiwen neerhaalde, de spa op den schouder legde en naar huis trok, met het gezellig zoemen van mug-gen die om zijn hoofd heen warrelden. — Ook Jet, Vermeulen s oudste, wipte op zijn paard, gereed om naar de'hoeve te rijden. — Ju! Een koppengeschud van de drie aangespannen paarden, een wijle wachtens, en dan, aile drie te gelijk zetten ze aan, terwijl Jef een laatste blik over zijn omgeploegden kouter liet dwalen. Met trots bezag hij nu de vrucht van zijn dagenlange arbeid : gansch zijn land omgeploegd voor de lange winterrust. Hoe had hij gezweet, die vier dagen lang in de vore loopend', door het mes in de vette aarde v6ôr hem getrokken, en dan telkens aan de uiteinden, met een forsigen ruk den zwaren ploeg omklin-ken, en van nieuws aan beginnen, altijd, altijd maar voort, steeds ôp en neer op de hobbelige aardklompen, altijd,... om gedaan. En nu was 't af, en fier was hij, al die moeite, die gloeien-de stikhitte overwonnen te hebben en daar v66r hem de vrucht van zijn werk te zien liggen : het omgeploegde land... — De beenen los neerhangend langs het dikke rosse lijf van zijn paard, bij elken stap zacht naar voren en naar achter wiegelend, zoo trok hij, in zalig zelf-genoe-gen met zijn vermoeide dieren terug naar huis. Kriewe-lend en piepend, met een krassend geluid van los-ijzer, rammelde de ploeg over de hobbelige steenen van den dorpsweg. — 'n Avond, Pier! Jef was Pier Vramme's hoeve genaderd, die stil-een-zaam lag weggedoken achter de dooreengestreuvelde kruinen van dichte boomen. — Goên avond, Jef... Zoo, 't werk is reeds af ginder? Jef in 't kriewelend gekras van zijn ploeg verstond maar half. — Ho! riep hij zijn paarden toe. Wat zeide, Pier? — Of ge reeds gedaan hebt ginder ? aan de beek ? — Och ja ; 't wordt tijd ook... 't Peil is af, en de klui-ten verdiend voor vandage. — Geen nieuws van den oorlog, Jef? —~ Och, jawel, 'k was het haast vergeten. Verschaeve zei me vandaag, dat... wacht eens... ja, dat Italie ook den oorlog verklaard heeft ! — Zoo!... Zou 't waar zijn?... Maar dat gaat zeker nooit uit gerake#? — Neen 't Pier... 'k Ga mîjn peerden bestellen, want 't wordt reeds laat. Komt ge niet eens van avond_? — Bah, 'k zou wel kunnen. -r Ju!... En voort holde weer het gespan, de paarden met hun zware hoeven vuurwerk uit de steenen stampend. De zon, die nog flauw, als een sikkel haar hoofd boven de kim uitstak, in haar onmiddellijke nabijheid de ver-somberde lucht met eenige flauwroode vuurschichten door-priemend, rolde nu plotseling achter den horizont weg, ver-zonk en versmolt in de vlammende zee van haar eigen, gouden pracht. De wolkengevaarten, grimmig-zwart als m onweersgespuis, geen hindernis meer ontmoetend, vaarden râp weg naar het blauwendig luchtgedeelte, waar de dag-waakster daar zooeven wegduikelde... En plots viel de donkerte over het land, en vaagde boomen, huizen, en ailes weg opder een dik-zwarten sluier.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit behorende tot de categorie Culturele bladen. Uitgegeven in Gent van 1915 tot 1928.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes