ZONDAGSBLAD Byblad van " VOORUIT „ ZONDAG 9 JULI 1916 Fweede Jaargang — Nr 11 Prijs : 5 centiemen /erdwenen Toondichters KLEINE STUDIËN IV. I en Vnn fiheluwe [n de eerste jaren der vorige eeuw was er, om zoo te zeg-gen, van Vlaamsche toonkunst weinig spraak. De kunst-verbastering van het volk en de langdurende tegenwerking en misken-ning van hooger hand, hadden het artistiek ge- voor eigen schoon ver- ^ibijjttâ eene blij vende waarde. Immers, vervreemd van eigen kunst, had het volk oor noch hart om Hederen in zijne moeder-taal te genieten, terwijl de burgerij en den hoo geren stand met de taal van het volk te bekreunen. Toen was de Vlaamsche toonkunde, evenals H de letterkunde, in een dieperi slaap gedom peld ; maar stilaan kwam er daarna eene periode van ontwaking, een los-wringen van het juk waaronder zoolang het gevoel van eigenwaarde op. kunstgebied in Vlaanderen terneer ge drukt lag. Er kwam beroering in den geest en het hart LEO VAN van enkelen, die de verwaarloozing en de miskenning der Vlaamsche taal en der Vlaamsche kunst niet langer konden dulden, en die het als een eerste plicht aanzagen, deze in haar recht te her-stellen.Onder de naderhand opgetreden kunstenaars, die dezen plicht begrepen en er zelfs heel hun leven getrouw zijn aan gebleven, staat Léo Van Gheluwe in de eerste rij Wie was Van Gheluwe? Vooraleer hierover verder uit te wijden, geven vvij eerst het woord aan Van Gheluwe zelf, die ons in een paar pitto-resk geschreven regelen zijne jeugd zal vertellen : LEO VAN GHELUWE « Ik werd geboren den 150 September 1S37, te Wanne-» gem-Lede, één burgemeester, twee pastoors. Mijn vacler, i) kleermaker te Lede eigenlijk (zoovvat 25 minuten van » Huysse, het geboortedorp van. Gevaert), wou van mij 00k » een kleermaker maken, en toen dit niet ging, kocht hij mij » een klein klavier-orgeltje en eene kleine piano-methode, » en dit zijn mijne eerste en eenige meesters geweest. Want » de 6 of 7 lessen van den koster Christiaens van Huysse, » die mij eenige slechte Fransche cleuntjes leerde, -— de- » zelfde wellicht, die hij I» 10 jaar vroeger aan » Gevaert had geleerd, » — telden weinig of » niets... Sedert jaren » speelde ik 's Zondags » te Wannegem het or-» gel en werd hier be-» stuurder eener kleine » koormaatschappij. »( 1 t Dit was het begin van de muzikale loopbaan door Léo Van Gheluwe betreden. De lessen, bij den koster van Iluysse genoten, bleken inder-daad onvoldoende te zijn, en na tal van moei-lijkheden en tegenkan tingen vanwege zijn va der, en op aandringen van 7\ugust Gevaert, een neef der familie, liet men den jongen Van Gheluwe naar Gent gaan, om zich aldaar in de Muziekschool verder te volmaken. Dit geschiedde rn 1856, toen Léo Van Gheluwe 19 jaar oud was. Het schijnt nochtans dat Van Gheluwe zich te Gent eerder te beklagen dan te beloven had, want dienaangaande zegt hij • in zijne Gedenkschrif iHELUWE ten : «... Geene goede klas-» sen van harmonie. De lessen van contrapunt voor eerst » beginnelingen worden, ter correctie, naar Parijs, bij Ge-» vaert, gezonden . Dit kon niet lang duren : mijn goede » kameraad, F. Van den Heuvel, ging les nemen bij Kuffe-» rath, en ik studeerde in de boeken harmonie, contra-punt » en fuga... » (1) Deze aanhaling komt voor in een bundel manuscrits, zijnde de Gedenkschriften, door Léo Van Gheluwe persoonlijk geschreven een jaar v66r zijn overlijden. Deze bundel, ons door zijne dochter, mejuffer Adrienne Van Gheluwe, geschonken, bewaren wij aïs eene herinnering aan den meester.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.