Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit

1245 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1915, 09 Mei. Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit. Geraadpleegd op 24 april 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/x921c1w99j/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

ZONDAûSBLAD Bijblad van " VOORUXT „ ZONDAG 9 MEI 1915 Prijs : 5 centiemen Plus=Que=Parfait 't Kasteel blonk in de verte, tintelend-roze bezonneglansd, aan 't uiteinde der prachtige beukendreef in gouden herfst-tooi. Het scheen hcn allen te-zien komen, en te coquetteeren en te sourieëren om hun komst, gelijk een mooie dame doet wanneer zij iemand wil verleiden. En reeds van verre ge-raakten zij onder de stemming : de stemming van beklemd-heid, ongemak en vrees, waarmee ze daar die uren lang aan tafel zaten. E\en gingen zij allen wat op zij van den weg achter de boômen staan. 't Was altijd goed die voorzorg te nemen, want je kon toch moeilijk midden in 't diner van tafel op-staan. Alleen Cocksken, die zich nooit erg geneerde, durfde dat wèl ; maar het was ook duidelijk genoeg te zien dat mevrouw de barones zich daar telkens zeer over ergerde. Zij kwamen terug in de laan, nog even de laatste knoo-pen diohtemakend, en heel correct en deftig nu, schreden zij door het wijd-openstaande ingangshek en sloegen rechts een mooie allee in, om den vijver heen. Trotsch kwamen de blanke zwanen langs den oever naar hen toegedreven, a,is 't ware vol toorn en verontwaardiging over zulk een ple-beïsch bezoek; en 't oogenblik daarna beklommen zij de treden der monumentale stoep, waar 't Barontje, glimla-chend in een grijs pak met witte vest en strooien hoed, al vast op hen te wachten stond. Zij werden binnengeleid in de ruime, met bloemen en planten versierde hall, die door breede ramen en glazen deuren uitzicht op het heel mooi park had ; en dadelijk was daar een gegaloneerde lakei in kuitenbroek en witte hand-schoenen, die machinaal met glazen witte en roode port rondging en zwijgend sigaren en sigaretten aanbood, ter-wijl 't Barontje hen met vriendelijkheidspraatjes overraasde. Die heeren bedienden zich en gingen zitten. Zij hadden het al dadelijk benauwd-warm daarbinnen, want ondanks t mooie najaarsweer werkte reeds de centrale verwarming en zij konden met goed tegen dat soort bedompte warmte, waaraan zij in 't geheel niet gewend waren. Dat ontnam hen als 't ware terstond iets van hun zelfstandigen wil ; 't viel als een verlammende- drukking op hun oogen en de koppen glommen al, nog voor ze iets gebruikt hadden. t Geraas van 't Barontje en de port en de sigaren deden 't overige. Wellicht haden ze die beter niet genomen, maar 't leek zoo onbeleefd te weigeren, en ook, zij hadden niet elken dag de gelegenheid... Zij ledigden dus maar hun glaasje, en toen de zwijgende lakei voor de tweede maal rondging, lieten de meesten zich ook onder Barontje's aan-dringen nog een tweede maal inschenken. Toen ging heel zacht een zijdeur open en glimlachend trad mevrouw de barones te voorschijn, door mejonkvrouw Caroline, haar zuster, die permanent op het kasteel ver-toefde, vergezeld. Mevrouw de baronès, hoewel niet jong meer, was een knappe en elegante vrouw, met grijzend haar en levendige wangen. Zij had bijzonder mooie, violette oogen, die aan haar frisch gezicht een gansch aparté distinctie gaven, en haar mond met gave, witte tanden, kon zeer bekoorlijk glimlachen. De meeste buitenheeren en boeren vonden haar wel wat te mager, maar begrepen toch heel goed dat het Barontje bij haar onder de plak zat en dat de wat lang volgehouden dubbele-arendstraf hem gansch niet onver-schillig liet. Mejonkvrouw Caroline leek op haar oudere zuster, maar niet in 't mooie. Het was zoowat 't zelfde figuur en 't waren ongeveer dezelfde trekken, maar heel veel minder fijn en gaaf en regelmatig. Het was alsof de natuur met kunstenaarsliefde de beide zusters uit één en zelfde stof onder precies gelijke vormen had geschapen en dan de eene zoo in al haar frissche schoonheid had gelaten, terwijl de andere door een vandalenhand verfrommeld en verknoeid werd. 't Gezicht was minder frisch en meer gerimpeld, de oogen lééfden niet, de glimlach bleef zonder bekoring en over het gansche gelaat lag als 't ware de consternatie \an iets dat eindeloos lang verwacht en nooit gekomen was. Mejonkvrouw Caroline leek wel de karikatuur van me-\ rouw de barones en bij den eersten oogopslag begreep men duidelijk dat de eene ontelbare aanbidders- of bewon-deraars moest hebben, terwijl de andere als 't ware door de natuur was voorbestemd om alleen de wrangheid van het celibaat te proeven. Soms verbaasden zich de menschen, dat de keuze van de mooie barones op een zoo onbenullig vent je als 't Barontje was gevallen. Dit had echter een grondige reden: mevrouw de barones, van burgerlijke afkomst, was door 't prestige van den adelstand verblind geweest. Zij had het Baronetje gehuwd om den titel, en ook om 't fortuin; en, ten einde de voorname deftigheid er in haar omgeving in te hou-den, liet zij haar zuster, die haar eigen, burgerlijken jonge-meisjes-naam toch droeg, in plaats van juffrouw, steeds mejonkvrouw noemen. Beminnelijk glimlachend trad mevrouw de barones naar voren en drukte om beurten de hand van al de raadsheeren, die voor haar waren opgestaan. Even ging zij naast meneer François zitten en wisselde met hem enkele woorden in 't Fransch zooals 't behoorde. Maar zij was niet bizonder op meneer François gesteld, dien ze erg boersch vond ondanks zijn kwasi-heerenachtigheid, en innemend glimlachend wendde ze zich al spoedig rechts en links, haar beleefd-heidsgunsten plichtmatig verdeelend tusschen al de andere leden. Zoo deed ook haar zuster, als in een aangeleerd lesje, zoo innemend als 't kon om zich heen nijgend en bui-gend, zich inspannend om haar rimpelig gezicht, waarop de consternatie van het ongebeurde grijnsde, tôt een vrien-deliikheidsglimlach te ontplooien. Trouwens, er kwam al spoedig afleiding : een donker, nog al viezig huurkoetsje reed het erf op en 't oogenblik daarna trad meneer de pastoor binnen, diep groetend voor de dames, de hand drukkend van het Barontje en meneer François en verder in het ronde beschermend knikkend en knipoogend, zooals men doet met bizonder welbekenden of met aardige kin-deren. Hij wreef zijn handen door elkaar en jubelde over 't heerlijk weer, maar klaagde toch meteen over den ellen-digen hobbelweg, waardoor hij met het dorpshuurkoetsje had moeten baggeren.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit behorende tot de categorie Culturele bladen. Uitgegeven in Gent van 1915 tot 1928.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes