Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit

724 0
05 september 1915
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1915, 05 September. Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit. Geraadpleegd op 28 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/wm13n23z88/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

ZONDAQSBLAD Bijblad van " VOORUIT „ ZONDAG 5 SEPTEMBER 1915 r tvii » •" Nr 23 Prijs : 5 eentiemen Ondergang (Slot) IV Verzwolgen als nietelingen in de reuzenstad Chicago, waren Liesken en Bruno onmeedoogend meegewoeld in den bitteren strijd om 't bestaan, den ongelijken kamp van den arme tegen den dollar, des te wreeder voor hen, daar zij steeds betrekkelijken welstand gekend hadden zonder ooit van 's levens brutale zij de getroffen te worden. Zij waren niet opgewassen tegen die aanhoudende worsteling en lang-zaam, maar zeker, gingen zij ten onder. De eerste weken van verblijf waren voorbqgegaan als in feestroes. Het nieuwe, het vreemde der weidsche stad gaf hun zooveel te zien wat wonderbaar was in hunne oogen. De eigenaardige optrek der torenhooge gebouwen, het rusteloos verkeer der ontelbare voertuigen, het koortsig woelen der wriemelende menschen-massa ; dit ailes, en nog veel meer, had een soortgelijke uitwerking op hun eenvoudigen geest, als deze op kinderen die aan de hand der tooverfee het speelgoed-paradijs aanschouwen. O ! neen, « de vent met de kluiten » had niet te veel ge-zegd in de wonderlijke vertellingen over pracht en rijk-dom. Ailes was om te schooner... Enkel keken zij wat ver-baasd naar de vele havelooze menschen die hen in elke straat kruisten. Zeker waren dit allen lieden die hun for-tuin ofwel verbrast of nog niet gevonden hadden. De eerste brieven voor Bulhem waren geestdriftige be-schrijvingen over de amerikaansche wonderstad. Elke zen-ding bestond uit minstens vier dicht beschreven bladzijden, met ingekorte zinnen op het einde, en de « vele groeten aan de familie en de vrienden », alsmede de naamteekening, kwamen heel bezijden in een hoekje van 't papier terecht. Helaas ! weldra begon de ontgooeheling. Spoedig ondervonden zij dat ailes schromelijk duur was in het land van overvloed. Hun spaarpot minderde snel en het werd tijd de bres weder aan te vullen. Bruno toog er op uit, zoekend naar werk, maar de eerste dagen bleef al zij ne moeite vruchteloos. Hij bood zich aan met zijne getuigschriften, voorzien van een geschreven ver-zoek om arbeid, ailes opgesteld in keurig engelsch, maar nergens kwam hij terecht. Bijna overal wees men hem af met eenige onverstaanbare neusklanken en op de zeldzame plaat-sen waar men het woord tôt hem richtte, begreep hij geen enkele zet van « die komieke duvelstale », zooals hij het aan Liesken uitdrukte. Deze eerste tegenslagen deden heel wat afbreuk aan de groote verwachtingen van het jonge paar, maar vooral van Liesken, die erg teleurgesteld bleek. Zij zag zich reeds met schrik in geldnood verkeeren toen, eindelijk, Bruno aange-nomen werd in eene groote konserven-fabriek door tusschen-komst eener toevallige kennis, ook een West-Vlaming, die sinds eenigen tijd in Chicago verbleef. Zonder dezes bemid-deling ware Bruno zeker niet geplaatst geweest, want de amerikaansche arbeiders duldden in hun midden geene vreemdelingen wier goede kameraadschap niet gewaarborgd werd door bekende werkgezellen. Het werk dat Bruno te verrichten kreeg, was ruw en vuil en lang niet schitterend betaald, maar toch was hij blijde het te kunnen uitvoeren, want het bleek zoo gemakkelijk niet om passende bezigheid te bekomen. Voor het oogenblik was hij geborgen en dit was het voornaamste; middelerwijl kon hij uitzien naar eene betere plaats. Zijn geluk was evenwel van korten duur. Nauwelijks twee weken na zijne aanneming onistond een geschil tusschen het beheer en de werklieden en dezen legden eensgezind het werk neer. Alhoewel onbekend met de reden der staking, was Bruno toch gedwongen de gezellen te volgen en dit bracht hem weder op straat. Zijn vriend was ook in het geschil betrokken en had even weinig vooruitzicht op werk als hij ; van dien kant was dus niets te verwachten. Noodlot-tigerwijze was de arbeid neergelegd in een tijd van erge krisis die handel en nijverheid geweldig neerdrukte, en dit gaf het beheer der fabriek een schijnbare reden om aile eischen der werklieden als onaannemelijk te verwerpen. Aile pogingen tôt overeenkomst stuitten af op den moedwil der heeren, die den kritieken toestand als voorwendsel gebruik-ten om de minste toegeving te weigeren. Het werd een lang-durige strijd. Eene voile maand liep Bruno zonder werk en waar hij zich ook wendde, geen enkel plaatsje, hoe onbeduidend ook, was te bekomen. Als vreemdehng kon hij aile hoop laten varen, want de reuzenstad had geen arbeid genoeg voor duizenden harer eigen inwoners, menschen die elkander zou-den vertrappen wanneer het er om ging eene kleinigheid te verdienen. Liesken werd wanhopig, maar Bruno, met zijn verduldig, plooibaar karakter, was niet zoo gauw ontmoedigd. Eei.s had hij van zijn vlaamschen vriend vernomen dat, verder, landwaarts in, altoos gelegenheid tôt werken was voor menschen die er niet tegen opzagen zwaren arbeid te verrichten voor gering loon. Ondanks het weinig aantrekkelijke vooruitzicht, besloot hij daarheen te gaan en na een ernstig gesprek met zijne vrouw verlieten zij Chicago. Op goed geluk waagden zij hunne laatste spaarpenningen, op een honderd franken na, en togen verder, een dag lang reizens per spoor. In de nieuwe stad was het lot hun gunstiger. Eenige uren na hunne aankomst was Bruno door een werfagent aangenomen en werd hem eene plaats aangewe-zen bij eene groep grondwerkers, die het terrein bereidden tôt het aanleggen eener nieuwe spoorverbinding. Dit werk, uitgevoerd in de omgeving der stad, was buitengewoon lastig en bovendien slecht betaald in evenredigheid der op-gelegde taak. Toch was hij gelukkig tôt den ploeg te behoo-ren, want bezorgd had hij zich reeds afgevraagd hoe het hun zou vergaan wanneer het laatste geld verdwenen was. Tenzij een plotse rijkdom hen overstroomde, gekomen van god-weet-waar... Maar dit was gekheid. Van al het goud dat maar voor 't grijpen lag, had hij nog niets gezien. — God geve dat ik mijn baantje moge behouden, Liesken, zuchtte hij, den eersten dag, toen hij thuis kwam met bloedende schouders en geblaarde handen. Hij sliep in waar hij gezeten was, doodmoede, volkomen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit behorende tot de categorie Culturele bladen. Uitgegeven in Gent van 1915 tot 1928.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes