"fan het Nationaal Verbond der Christene Steen-, Cernent- en Ceramiekfoewerkers van BelglS ZETEL EN BESTENDIG SEKRETARIAAT : BOOM, KSRÏCSTRAAT. 34. vsK,scia:ij-isrE3sri5B -A-ULE TWBB wekin. AANKONDIGINGEN i PRMS VOLGENS OVEREENKOMST. OPSTEL EN BESTUUR : Boom, ZESerlsis-tra.a.'t, 34. ÀBONVEMEMÏÉS: Voor 4c lecUn . kd*t«l«<*a SiD«#oland £r. 8.*® 'f*B jftat Butt«nl*ad . . fr. A.4M* s INHOUD : In Memoriam Eerw. Heer Geerts. — Verslag over de Verbondsvergadering van i Jlaart 1914, te Antwerpen. — Een Ameri-kaansch Bisschop over de Vakbeweging. — Vergadering van het Algemeen Christen Vafc-verbond. — De Man en de Leeuw — Allerlei. — Uit de Beweging. — Vergadering. In Memoriam Eerw. Heer Geerts. Een zwaar verlies heeft onze bloeiende steenbakkerswerkliedenvereeniging van Niel getroffen. Eerwaarde Heer Geerts, de liefderijke-edelmoedige mensch, de hel-derziende-rustelooze sociale werker, de godvruchtende-zieldorstende priester is de eeuwigheid ingegaan. Pijnlijk treft die slag van Gods ondoor-grondelijke Raadsbesluiten het kristene arbeidersvolk van Niel, en deze niet alléén maar gansch de bevolking, al de standen van laag tôt hoog. Want op zijn vijfjarig verblijt' had Eerw. Heer Geerts daar aller harten ge-wonnen. Aan die onuitputtelijke goedheid, die onverstoorbare zaclitlieid, dit innig medevoelen en medelijden. die onbe-grensde milddadigheid en bovenal, die verhevene kristelijke liefde, die al zijne woorden en daden doordrong en bezielde, weerstond niets, zelfs de zoo moeilijk uit-roeibare vooroordeelen der eerste opvoe-ding niet. Veel, zoo onzeglijk veel heeft hij ge-daan 0111 het volk, dat liij zoo innig-vurig beminde, omhoog te tilien uit. zijne ellende, zijne stoffelijke, zedelijke, verstandelijke en geestelijke ellende, en het te maken tôt een vrij, een schoon, verstandig, plicht-bewust, edel, gelukkig, kristen volk. Bij het grondvesten van ons Nationaal Verbond was hij een dergenen die deze stichting geestdriftig, met de kennis van een helderen geest en den,drift van een edelmoedig liart. toejuichtn. Daarin zag hij naar waarheid een middel tôt breeder machtsontwikkeling, tôt hooger verstandelijke verheffing voor de werklieden. 't Kostte hem opofferingen van allen aard en in elken zin, maar hij wilde en zou zijn volk door wezenlijk doelmatige vereenigingen hooger brengen. Kon hij in 't begin met nauwelijks tachtig leden zich aansluiten bij het Verbond, zijn on-wrikbaar willen trotste en overwon de hinderpalen. Een jaar nadien stond hij daar met een leger van twee honderd leden dat immeraan en nu nog altijd aangroeit. Hij kende het volk dat hij rond zich verzamelde; hij besefteliet doolaardsleven in de schrale, onvruchtbare woestijn, die met gebrek aan brood hun harden arbeid loonde. « Ik heb medelijden met de scha-ren », zoo sprak zacht maar vol beraden-heid, zijn mond na den Heiland. Hij wilde en werkte, hij sprak en bezielde, hij over-tuigde en won meer en meer brood voor zijn volk. Hij kende zijn volk en besefte dat het naar den geest was lcind gebleven. Niets echter zou hij onbeploegd laten. Steeds hooger ! was zijn leuze, naar de tippen van 't gebergte om 't reinste liclit ongehinderd te genieten 1 Zijn studiekring, zijn werk, daarin zou hij zijn volk 't hooger begrijpen, het hooger licht doen zien en genieten. En in stille langzaamheid, in doorvroede zeker-heid schonk hij het de hoogere zedelijke beginselen die de zuurdeesem en het zout moesten wezen van gansch de werking. Zoo leerde hij, leidde en vormde hij de zwakken en nederigen, de lcleinen en ar-men.Zijn werk groeide en gedijde in wondere vruchtbaarheid. Zijn mannen, 't zijn ridders, geliarnast in een rotsvaste over-tuiging, gewapend met het zwaard van een doordringende woord. Een kwaal, zoo pijnlijk als onverbidde-lijk, kwam op een tiental dagen dit kost-baar leven, de ziel van die heerlijke werk- zaamheid breken. Bidden en hopen gansch de gemeente, kleinen en grooten, werklieden en burgers, leeken en geeste-lijken, allen deden het vurig, onophou-dend, dag en nacht Edoch, « Hij, die alleen Heer is over allés », had de levensbaan van den edelen priester afgeteekend, zijn verdienstvolle loopbaan was ten einde. Wij mochten hem nog eens zien in die laatste ure, toen zijn afgemarteld lichaam den laatsten strijd tôt behouds des levens streed... Zijn oog" was gestadig gericht op het kruis dat boven zijn lijdensbed hing en hem sprak van lijden en hoop, van liefde, van glorie in eeuwigheid. Zijn /tfpo/jd hoorden wij krachtig nog als drong de ziekte al zijn leven samen in dien ziele-zucht : « Mijn God ! » uitspreken. Zoo ging hij heen, zijn dood was de vol-tooiïng van zijn leven, de laatste aanbid-ding hier op aard van zijnen Schepper en God. Zijn begrafenis was grootsch en roerend. Wat bij grooten zoo menigmaal ontbreekt was hier zoo overvloedig', ja algemeen, bij de begrafenis van dien nederigen priester : liefde in rouw, ware droefheid. Men zag het aan allen op den weg dat men een schat, een kostbaarheid van tusschen de levenden wegdroeg. Zoo was zijn leven als een zon die met haar gouden licht weldoende warmte, leven en blijheid brengt ; zijn dood, een zonneondergang die in somber duister, kille en benepen harten weenen en treuren doet. Die zonne ging onder voor ons, maar zij klom en rees in Gods zalige zalige eeuwigheid. « Die in Mij gelooft, sprak de Heiland, zal in eeuwigheid niet sterven ». Zijn grat werd zoo de wiege der onsterfelijk-heid.Te Oostmalle in den geboortegrond verbeidt zijn stoffeli.jk overscliot de op-standing ten jongsten dage. Zijn ziele geniet in Godes schoot de rust die zij hier niet kennen wilde. Werkbroeders, wezen wij dankbaar 1 Gedenken wij dien nederig-grooten werk-mansvriend, die Eerw. Heer Geerts was, in onze gebeden. Verslag over de Verbondsvergadering van i Maart 1914, te Antwerpen. Kwaart over 10 ure opende de voorzit-ter, Ev. Van Quaquebeke, de vergadering met het gebed. Een kort maar hartelijk welkom wenschte hij aan de talrijk opge-komen afgevaardigden. Een bijzonder woord richtte iiij tôt E. H. Kempcneer, Bestuurder der Maatschappelijke Werken van het arrondissement Antwerpen, die immer zijne voile belangstelling in ons Verbond en deszelfs werking betoonde. Vervolgens bracht hij eene roerende hulde aan de nagedachtenis van den E. H. Geerts, den ieverigen proost der vereeni-ging van Niel, vôôr eene week overleden. Het voorstel te Niel eene Mis tôt ziele-lafenis te laten doen wordt algemeen bij-getreden.Daarna wees de voorzittcr op de oor-zaak, die ons verplicht had de vergadering eene week te verdagen, namelijk het laat-tijdig binnenzenden der bijdragen-boek-jes. Dit belette ons de rekeningen op te maken. Hij drukte den wenscli uit dat voortaan die inzendingen regelmatig zul-len geschieden. Eerw. Heer KEMPENEER danlcte VIERDE JAARGANG. 8 MAART 1914. NUMMER 5. ■— .11.1 .11 l.l , , ,

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.