GAZET VAN HASSELT INSCHRIJVIN GSPRIJS : Voor Hasselt : 2,00. ; voor den buiten 2,so h vooi den vreemde, de verzendingskosten daaren-boven. Prijs van het nummer : 0,05 ft. Men schrijft in ter St-Quintinus-Drukkeru, Nieuwstraat, Hasselt en op de postkantoren. Aile opstellen en aankondigingen moeten gezonden worden v66r Donderaag-morgen. AANKONDIGINGEN 0,15 fr. den gewonen drukregel of den vier-kanten centimeter, gerechtelijke inlasschingen 1,00 fr. Herhaalde aankondigingen en reklamen volgens overeenkorast. Inzending van 1 ex. van elk nieuw boek geeft recht op eene aankondiging, — van 2 ex. op eene beoordeeling. KATHOLIEK EN VLAAMSCHGEZIND WEEKBLAD CREDO ET PUGNO S>rufefeer=XHit9e\>er : Eu$. Xeèn, iBieuwstraat, Ibasselt. Godsdienstige en Gesehiedkundiïe KALENDER. ZONDAG 26, - O -L.-V. van den Gôe-den Raad. 26 Api il 1900. — De stad Ottawa 'Canada) wordt bijna geheel door braad ver-nield.M À.AN DAG 27. — Gelukzalige Petrus Canisius, in Nijmegen ten jare 15 ^ t ge-boren ; hij was een man, begaafd met zooveel talent dat men hem den groot-sten denker van zijn tijd noemde. Stierf in 1597. 27 April i83o. — Geboorte te Antwerpen. van Pieter Génard, geschied- en oud-heidkundige Gestorven op 3 Maart 1899. DINSDAG 28. - H. Vitalis. 28 April 1793. — Intocht te Luik van den vorst-bisschop graa: de Méan, 11a het vertrek der Franschen, zeven mnan-den na zijne benoeming. WOENSDAG 29. - H. Petrus, gebo-ren te Verona (Italie,, lid der orde van den H. Dominicus en bekeerder van kettcrs ; tôt algemeen onderzooker des geloofs benoemd, kweet hij zich met iever van zijne taak. Werd om hais gebracht door ketters. 29 April igo3. — B-zo^k van Edward VII. koning van Engeland, aan Paus Léo XIII DONDERDAG 3o. - H. Sophia. 30 Api il 1887. Dooi te Antwerpen van D. Van Spilbeeck, vlaamschen letter-kundige, geboren den i^n December i83l. VRIJDAG r Mei. — H H. Calepodius, Palmatius en anderen, maitelaars te Rome in 222. 1 Mei 1577. Blijde intocht van Don Juan van Oostenrijk. landvooçd der Nederlanden, te BiusspI. na de sjuiiing van den vrede met de Staten. ZATERDAG 2. — H. Athanasius.. 2 Mei 1814. — Generaal Ca' not verlaat Antwerpen met zijne fransche troe-pen, bij de bevestiging van Napoleon's troonafstand. WET<,E VENDE VERKIEZINGEN. Katholieke Kandidaten, KAMER. 1. Lod. Ooms, notaris, te Tes-senderloo.2. Jan Ramaekers, ijzergie-ter te Zeelhem. 3. Ridder Albr. de Menten, eigenaar te St-Truiden. Plaatsvervangers : 1. Graaf Ed. de Meeus, ingénieur te Kerkom. 2. Jaak Roelants, dokter te Hasselt, 3. Jul. Bauduin, fabrikant te Jeuck. Aangekondigde meetingen. 26" April, te Asch en Niel. Mei, te Genck, Sutendael en Diepenbeek. 10" Mei, in 't kanton St Truiden. 77" Mei, «te Zonhoven, Op-Glab- beek en Neer-Glabbeek. ai" Mei, te Hasselt. De drie plichten van den waren katholiek ten opzichte der christelijke bladen zijn : Inteekenen ! Aanbevelen I Medewerken ! VOOR WIE STEMME1 Voor wie zullen wij den 24* Mei stemmen ? Het antwcord op die vraag is heel eenvoudig voor raenschen die naden-ken. Miar er raoet ernstig gerede-neerd worden. Wij weten wel, dat op gebied van politiek al het eene of het andere te beknibbelen valt, zelfs als onze beste vrienden aan het roer zijn. Gaat het 00k zoo niet in het huis-houden ? Daar waar de beste over-eenkomst tusschen man en vrouw be-staat, gebeurt het toch wel dat ze over eene gegeven vraag niet het-zelfde denken ; raaar dan zijn ze toe-gevend, en weten imrner eene bevre-digende oplossing te vinden. Immers, de blijvende oneenigheid zou veel er-ger rampen naslepen. En dan. in die groote katholieke parti) kan het natuurlijk 00k gebeurd zijn dat onze gekozenen maatregelen namen en wetten maakten, die sommité menschen anders wenschten. Edoch, indien d4e ontevredenen eens goed wisten, om welke redenen de wetgevers zoo handelden, dan zouden ze allicht bekennen dat hunne zienswijze niet te verwezer.lijken was. l Zoo, b. v., de legerwet die onlangs gestemd werd Eenige jongelingen meer dan vroeger worden nu onder de wapens geroepen. Wij moeten bekennen Hat wij die vermeerdering lie-ver niet gezien hadden, maar indien wij minister van oorlog geweest waren, dan zouden wij in de huidige omstandigheden -hetzelfde gedaan hebben. De groote mogendheden, die ons : omringen : Duitschland, Frankrijk, Engeland versterkten hunne legers in verhouding nog meer dan het onze. Onze regeering werd door hen ver-plicht denzelfden weg in te slaan. Waren de liberalen in de twee laat-ste jaren de meesters van België geweest, ze zouden ongetwiifeld dezelf-de wet gemaakt hebben. Ook hebben de voornaamste liberale volksverte-genwoordigers en senators de wet gestemd, omdat zij ze sedert 25 jaar vroegen. De versterking en betere inrichting van het leger kosten meer geld Be-lastingen werden daartoe geslagen. Dat is ook jammer, maar n.og eens ze waren niet te vermijden. De liberale steden : Brussel, Antwerpen, Elsene, enz. vragen sedert twee jaren miljoenen meer aan hunne inwoners. De liberaal - socialistische provincie Henegouw eischtrhet dubbel van de belastingen, die per hoofd in Lim-burg gevraagd worden. In al de staten van Europa hoort men dezelfde klok : meer soldaten en meer belastingen. En of het staatsbestuur katholiek, liberaal of socialistisch is, nergens kan het volk er tegenwoor-dig aan ontsnappen. In ons land ten minste wordt dat geld ten voordeele van iedereen op rechtvaardige wijze gebruikt, terwijl in Frankrijk, bestuurd door allerhan-de vrijdenkers, de katholieken niet tellen en als burgers van mindere waarde behandeld worden. Wij "zien dus niet in, waarom wij, Belgen, van regeering zouden moeten veranderen, en onze stem op 24° Mei aan liberalen of socialisten ge-ven.Ook zullen wij het ] bij de katholieken blijven houden, en' ttiij stemmen voop hen ! TAALSTRIJD. Het belangrijk duitsch blad Kolni-sche Zeitung schreef over den taal-strijd in België : . « Het spreekt van zelf, dat wij Duitschers. den strijd der Vlamin-gen voor nationalen eigen aard met groote genegenheid volgen, viaar nogmaals wordt ons bevestigd dat de Vlamingen hun kamp alleen willen uitvechten, en dezen wensch moet men eerbiedigen ». Daarop antwoordde de Vlaamsche Gazet van Brussel : « Tegenover die eerlijke en openhartige verklaring van het duitsche blad stellen wij al wat er gebeurt om de inmenging van Frankrijk in onze belgische taalgeschillen uit te lokken. « Kortzichtige Belgen zijn het, die zich daaraan bezondigen. « De Franschen kennen meestal onze toestanden niet ; heel wat fransche dag-bladschrijvers gaan er maar op los, en het gevolg is, dat er in sommige vlaamsche Urinaen wantrouwen ontstaat tegenover Frankrijk, terwijl vele Franschen elken voorstander van de Vlaamsche Beweging als een vijand beschouwen. « VVij zullen hier niet eens te meer her-halen, hoe de vulgarisateurs en andere Vlaamschhaters er toe gekomen zijn zelfs fransche ministers in onzen taalstrijd te mengen. « Werd in voile fransche Kamer niet verklaard door den miiiister van Koophan-del dat Frankrijk een glansrijk deel aan de gentsche tentoonstelling moest nemen, om de vervlaamsching van de gentsche Hooge-school te beletten ! « Zoo iets is kenteekenend, maar indien de Franschen denken dat wij, Vlamingen, daarom onzen strijd gaan opgeven, dan la-ten zij zich bedriegen. « Wij denken dat onze zuiderburen er integendeel veel bij te winnen hebben met de voorstanders der Vlaamsche Bewegl g als geene vijanden te beschouwen. Overi-gens zijn er Franschen, die de toestanden beter inzien en die daaraan niet willen meê-doen.« Omdat Hollnnd zijne eigene bescha-ving heeft, daarom zijn de Hollanders niet gekant tegen Frankrijk. Waarom zou hetzelfde met de Vlamingen niet kun-nen zijn » ? Balgische Beat®. De verkiezing nadert — de geuzen halen oude koeien uit de gracht. Ze komen weer af met de daling der belgische Rente en willen doen verstaan-dat die daling de schuld zou zijn van het Gouvernement. Dat is honderdmaal weerlegd, en iedereen die verstand heeft van fi-nancie- of geldzaken weet dat de Regeering daar niet meer kan aan doen dan ik of gij of wie het ook zij. Het is de belgische Rente alleen niet die gedaald is, maar aile staats-renten : die van Holland, die van Frankrijk, die van Duitschland. die van Engeland, juist gelijk de belgische.De fransche rente staat alleen wat hooger dan al de andere omdat zij ge-dwongene koopers heeft : in Frankrijk moeten de Weldadigheidsburee-len en de Godshuizen met hun geld eerst en vooral fransche rente koopen. 't Is er van moeten ! Al de andere renten staan nage-noeg aan denzelfden prijs : 76 of daar-omtrent.De engelsche Rente is nog hel meest van al gedaald ; vroeger stond zij hooger dan al de andere. De oostenrijksche Goudrente, die 4 per cent geeft, staat aan 85,20 ; de braziljaansche Rente 4 per cent, aan 72.20 ; de spaansche 4 per cent aan 88,15 — dat ailes is nog veel lager dan "de belgische rente. Daaruit blijkt nog klaarder wat we hooger zegden dat aile staatsrenten ge'iald zijn en merkelijk gedaald. Dat is voorzeker spijtig voor al de-genen welke van die rentebrieven of ob''î£atiën bezitten, maar is dat de se] -ild van al die Gouvernementen ? 4et zou voorzeker wonderlijk voor-komen, dat al die gouvernementen sa-mci hebben gedaan om de renten te do n dalen. ,iondepd per hondeed ! I katholieken hebben de nieuwe legerwet, onder den dwang der omstandigheden gestemd. ? aar hadden de liberalen aan het bei* -nd geweest, dan ware sedert 188". het volstrekt alleman-soldaat in-gev >erd geworden. Alzoo heeft de kai iolieke regeering 1,500 miljoen aan het land bespaard. De- liberalen zijp met de nieuwe wet.yriet tevreden, die slechts 49 t. h. der dienstplichtigen vergt ; zij willen 100 1. h , d. w. z. alleman naar de ka-zer ,t. sturen, zonder uitzondering. Zoo was het jaarhjksch contingent voor 1914 : 67,139 ingeschreven jon-geK^en ; nog nietde helft, 33,000 zijn opgeroepen. \Vc zijn dus nog verre van 't alleman soldaat, door de liberalen gewild. v;at veranderd. D^jr schijnt iets veranderd te zijn in de poli 1 k. De kiesstrijd is kalm. De socialisten \i ippen er zelfs niet van den boel kapot te yaui als ze onderliggen ; zij rekenen zelf.-- op geene zegepraal en maken zich ge-I reedgLui in vrede het onderspit te delven. V<î-leden jaar hebben ze de algemeene ! wer - «lakim».voor den dag gehaald en... ze i heb"'c t er eenige duizenden leden meê ver-lorc . \; l)1,*.; heeft hen benauwd gemaakt voor dat diiu'son dit jaarleg^en ze het voorzichtiger aan y ord met het algemeen petitionnement vo< lict^gemeen stemrecht. a te.£e<i;tïen : verlelen jaar eischten ze rrcT "aigemeen st m echt dreigend en met Ae wapens in de vuist, — dit jaar stel-len Je zich tevreden met op een briefje te sch)f;ven dat ze het algemeen stemrecht be-geertn.Vtyleden jaar.zeggen ze, hebben 300 000 man gestaakt, dus gedreigd voo • algemeen stenirecht ; dit jaar hebben er nog maar 80,000 geteekend. „ Dat bewijst toch wel, niet waar, dat ver-Icden jaar de groote massa maàr staakte tegen wil en dank. De socio's hebben daar eens hun vinger in hun 00g gestokentot aan hunnen elle-boog ! VA M HIER EN ELOERS. De bouwwerken der keizerlijke bank van St-Pctersburg zijn, na eenen wedstrijd, waaraan 57 mededingers deelnamen, toe-gewezen aan de belgische firma Monnoyer. Zij werd bij eenparigheid yan de jury eerste gerangschikt. België bezit aan akkerland eene opper-vlakte van een dik miljoen hectaren. Tar-we wordt gekweekt over 161,475 hec't. ; rogge over 258,870 ; haver over 256,077 ; gerst over 25,077 , vlas over 18,310 ; tabak over 4,505 ; beet over 123,000 ; aardappe-len over 161,623 hectaren. De 300 meter hooge Eiffeltoren, te Pa-rijs gaat... geklopt worien met 33 meter en onze hoofdstad Brussel zal den hoog-sten toren der wereld bezitten. Deze zal dienen om met meer gemak allerhande we-tenschappelijKe proefnemingen te doen. Iets ter eere 1 van Mgr. Keesen. De heer G. Lorand, radicale volks-i vertegenwoordiger, schreef dezer da- gen in den Express van Luik : j « Maar de meest belangwekkende redevoeringen, in den Senaat uitge-sproken,zijn wellicht die der klerika-len.« Ik heb bijzonder de redevoering van M. Keesen gesmaakt : dit is een overtuigde en brave man Hij gelooft wat hij zegt. Zijn fanatisme heeft het stugge en razende karakter niet van dat. wat M. Woeste uit de ouderwet-sche synagoge schijnt medegevoerd te hebben. « M. Keesen is christen en zelfs evant;elisch ; zijne liefde, zijne vol-strekte toewijding aan zijne broe-ders in Jezus Christus, zijne rechtzin-nigheid, zijne onbaatzuchtigheid hebben hem veel symphathie onder zijne tegenstrevers verworven, misschien meer dan onder zijne politieke vrienden, door zijne democratische manie-ren dikwijls gekwetst. « M. Keesen is geen hofvleier : men weet hoe hij Leopold II in 1879 be-handelde ». Van dien lof zal Mgr. Keesen aan-nemen wat hij wil, maar hij zal in niets zijne welbekende ootmoedigheid verminderen ; onze Senator is min-der gevoelig aan den lof van tegenstrevers dan wel aan de verkleefdheid, toegenegenheid en erkentelijkheid zijner katholieke vrienden uit Lim-burg ; welnu, op die gevoelens en gesteltenis der Limburgers mag onze knappe en volieverige vertegenwoordiger in den Senaat bij voort-during blijven rekenen. Wat van de aarde nog niet gekend is- ïn dezen tijd, nu de geheimen der polen zijn ontsluierd en wij de onher-bergzaamste streken in onze kine-ma's kunnen aanschouwen, is men vaak geneigd aan te nemen, dat de aarde voor-ons r-^ds.eleri rpeer zou bezitten. En toch is er nog ge-noeg te ontdekken voor hen, die den vorschersdrang in zich gevoelen, want niet minder dan èen achtste deel van het aardoppervlak is ons nog geheel onbekend. Een amerikaansch geleerde bere-kent dit gebied op 7 miljoen vierkan-te mijlen, waarvan slechts 200,000 vierkante mijlen op rekening van de poolstreken komen, terwijl de rest hoofdzakelijk verdeeld is over Azië, Afrika en Australie. Afrika behoort niet meer tôt de minst bekende lan-den. Veel minder bekend is de Dha-na-woestijn in Arabie, waar men over eene uitgestrektheid van 200,000 vierkante mijlen (dat is 5 maal de opper-vlakte van Engeland) geen plekje groen en geen druppel water ver-moedt. Ook N. Guinea is nog voor een groot deel onbekend. Dit land is zeer ontoegankelijk. daar de Papoea's b.uitengewoon strijdlustig en ailes be-halve gastvrij zijn. Toch begint het hollandsche deel van N. Guinea door de expedities der laatste jaren meer en meer bekend te worden. Van het vasteland van Australie wacht nog een vierde deel op een eersten ontdekkingstocht en nognooit heeft een blanke de grens overschre-den vad het enorme gebied, dat zich tusschen Columbia en Peru uitstrekt ; herhaaldelijk heeft men getracht tôt deze streken door te dringen, maar de koortsen, de vergiftige slangen en de mieren hebben de onderzoekers teruggedreven. Nog tal van genera-ties zullen hun energie nog aan ont-dekkingsreizen moeten besteden, al-vorens wij onze aarde volkomen zullen kennen. VARIA. Militaria. — In sommige plaatsen verwijten de liberale krespropagaadis-ten aan de katholieken, dat zij het leger hebben vermeerderd en den al-gemeenen dienst hebben ingevoerd. Wilt ge nu eens weten wat de brus-selsche briefwisselaar vand& Flandre Libérale schrijft P De man heeft het over 't nieuw uniform van het voetvolk en zegt : « Om ons gedacht te uiten zooals « het is, zouden eenige kaaonnen in « de Jorten, eenige nieuwe regimen-« ten en eenge minnen meer in de « oude regimenten, beter zijn ». Volgens den liberalen schrijver zijn er dus nog geene soldaten genoeg, terwijl andere liberalen schijnheilig-weg aan de katholieken verwijten het leger vergroot te hebben. 't 1s wat moois ! * ik * Tegen de zedeloosheid. — Het bestuur van den Mciriabond doet een warmen oproep tôt de mannelijke jonkheid en tôt de huisvaders. Zij zijn het niet die het grootste getal leden van den Mariabond uitmaken en nogtans is ook hunne medewer-king noodig tôt het welgelukken van het reuzenwerk dat de bond aange-vangen heeft. Wij juichen natuurlijk de pogingen van den nieuwen bond van harte toe. Zou het « Algemeen Nieuwsblad voor de provincie », dat altijd met hooge woorden over de zedelijk- heid schermt, zulks ook doeti ? ! **# Vijanden der boeren. — De liberalen stellen de katholieken nu voor als de vijanden der boeren 1 't Zal moeilijk gaan dat te doen sîikken. De liberalen, dat zijn zeker de vrienden van de boeren ; — de liberalen, die zegden dat de landbouw zichzelven moet redden ; — de liberalen, die altijd den spot drijven met de boeren, in hunne gesprekken en hun gazetten ; — de liberalen, die de katholieke buitenlieden hebben afge-rost op 2° Sinksendag 1875 te Gant en op 7n September 1884 té Brussel ; — de liberalen, die de boeren uit-schelden voor dommeriken, halfhoy-ten, ploegen die in God gelooven, eaz. Ja, de liberalen, dat zullen de ' vrienden der boeren zijn. ————■> Staatkundig Qverzicht. In Zweden hebben wetgevende verkiezingen plaats gehad, die den volgenden uitslag opleverden : Gekozen : 79 leden der rechterzijde, 65 liberalen, 70 socialisten. De rechterzijde wint 20 zetels, de socialisten 8 ; de liberalen verliezen er 28. * * » De Noord-Amerikanen zijn reeds handgemeen met de Mexicanen. De havenstad Vera Cruz werd na hevig verzet ingenomen. Aan den kant der verdedigers zouden een 200-tal dooden zijn. Mengklwerk der Gazet van Hasselt. M1SVERSTANI). 18) --— Ik liep door naar de keuken en de melkkamer ; ook daar bevond zich niemand. De meiden waren verraoe-delijk buiten aan het werk. Lang-zaam klom ik de trap op. In de school-kamer vond ik Jane alleen ; zij zat met het hoofd op de handen gesteund en het haar naar achter gestreken, over een boek gebogen. Ik vond. dat zij er ouder en bleeker uit zag dan vroeger. Toen zij mij herkende. werd zij vuurrood en vervolgens bleeker dan zij geweest was. Met een niet té miskennen weerzin, gaf zij mij de hand. Hare moeder was uitgegaan, zeide zij, naar een ziek gezin, dat in grooten nood verkeerde en Ellinor speelde buiten met de hon-den.Wij gingen zitten en zwegen. Ja-ne's blik zwierf door de kamer, maar zij vermeed zorgvuldig, mijn oogslag te ontmoeten. Eindeltjk verbrak ik het stilzwij-gen : « Jane, ik ga naar Londen en kom u vaarwel zeggen » « Dat :weet ik.. . door John ». Zij kreeg opnieuw eene hevige kleur. « 't Doet mi) genoegen.Ik heb lang gedacht, dat Londen de gesctiikte plaats voor u was, en dat gij genoeg van het leven hier hadt ». « Of beter gezegd, dat men genoeg van mij heeft », viel ik haar in de rede. Zij zag verwonderd op ; toen glim-lachte zij ongeloovig en keerde zich om, alsof dergelijke onzin geen ant-woord behoefde. « Neen, volstrekt niet », vervolgde zij. « Waarom zoudt ge u moeite ge-ven,omiets voor te huichelen. vVij hebben aile aanspraak op ware vriendschap verloren en verwachtten ook niets anders — totdat gij bij ons kwaamt. We zullen mettertijd wel aan den vloek wennen, dien vader ons als eenig erfgoed heeft nagela-ten ». « Jane l Jane » ! riep ik gebelgd uit. « Hoe durft gij zoo goddeloos sprexen »? « Is dat mijne schuld. dat ik niet deug I < heb de menschen hooren zeggen dat slechtheid zich voort-plant ». « Schaam u ! rie zijt niet waard, zulk eene voortreffelijke moeder te hebben ». < Mijn moeder, ach ! » Hare stem klonk week. « Ellinor en Jobn zijn hare lievelingen ». Zij onderdrukte heimelijk een traân. « Ik ben de dochter mijns vaders. Als moeder wist, hoe verkeerd ik ben, zou zij geen middelen ontzien om me op een beteren weg te bren-gen. Maar ze dertkt geen kwaad. Ze is eene heilige. Om iat ik ijverig stu-deer, heet ze mij haar naarstig doch- tertje. In haar bijzijn geef ik mij nooit aan mijne bitterheid over. Als vader terugkwam,zou ik hem de oogen wel openen over het kwaad dat hij gedaan heeft ». De hardheiden volslagen hopeloos-heid dier jonge ziel vervulde mij met ontsteltenis en deed me pijn. Ik wist niet wat haar te antwoorden Mijne oogenschijnlijke trouweloosheid tegen haar broeder had reeds lang de smeu-lende vonk der ontevredenheid met haar lot tôt eene helder flik^erende vlam aangewakkerd. « Hoe gaat het met de jonge dame op het heerenhuis » ? vroeg zij plot-seling op een spottenden toon. « Bedoelt ge miss Léonard ». Een minachtende trek speelde haar op de lippen, terwijl zij hare oogen neder-sloeg.« Heel goed ». Ik dacht aan de vreugde, die sedert gisteren op het heerenhuis heerschte. « Er is nog grooter slechtheid op de wereld, dan de mijne », zeî Jane met gefronste wenkbrauwen. « Ze is valsch en gij ook... Ailes is valsch. Twee zonder ik uit — moeder en John. Maar de slechten komen in de wereld vooruit.tenminste als ze licht-zinnig en mooi zijn. Is het zoo niet ? De goeden gaan omlaag.als een steen in het water en blijven in den mod-der steken ». Haastige voetstappen werden op de gang hoorbaar en in den volgenden oogenblik hielden E linor en ik el-kander weenend omvat. « O, Margery, lieve goede Marge- ry ! « snikte de kleine », waarom verlaat ge ons ? Ge hebt E>eIoofd, dat gij altijd bij ons zoudt blijven ! Ach, acn, Vlargery » ! Hetduurde een geruimen tijd. v6ôr-dat ik mij van 't kind kon losmaken. Jane zette het ontbijt klaar, waarvan niemand iets gebruikte. Om ons leed bekommerde zij zich niet. Toen ik eindelijk weer wegging, wierp Ellinor zich snikkend op de sofa. Jane verge-zelde mij tôt aan de deur en bleef stokstijf en. bleek als een steenen beeld ervoor staan. Als mrs. Holling-iorddien dag niet door haar liefde-werk van huis was gehouden, zou mijne toekomst en die der anderen waarschijnlijk anders zijn geweest. Dan toch had zij geene reden gehad, om mij op het heerenhuis te bezoe-ken.XIII. Ik was in mijn kamer druk met in-pakken bezig, toen plotseling de deur werd opengerukt en Rachel geheel ontdaan binnenstormde. « Mjne moeder ! mijne moeder » ! herhaalde zij, als iemand, die in een droom spreekt. « Ik heb mijne moeder gezien ! O God, o God » ! « Wat scheelt u, Rachel » ? riep ik ontsteld uit. Ik daent dat hare moeder reeds lansj dood was en zij misschien gemeend had een verschijning te hebben gezien. « Mijne moeder... mrs Hollingford. Gij hebt haar lief, ge zijt eene dochter naar haar hart. Ik ben niets meer - ;— ;—: ; voor haar niets, eene verworpelinge, een leugenaarster. « Ach, Margery, ze herkende mij niet l Ben ik dan z6ô veranderd ? Destijdswas ik nog een kind. En zij ? Barmhartige Hemel, wat waren hare oogen ingevallen, hoe treurig zag ze uit l Ze herkende me niet ». Onder stroomen van tranen ging Rachel voort : « En dit is miss Léonard » ? vroeg ze. Ik liet het hoofd hangen, maakte eene neiging en snelde weg. Mijne moeder, moeder ! Ach, Margery » 1 Bij die verwarde woorden werd het opeens zoo licht in mijne ziel, dat ik er eerst door verblind werd. Toen viel mijn oog weder op het bedroefde gezichtje van Rachel. Ik breidde mijne armen naar haar uit, maar zij week schuw terug. Zij werd doods-bleek en zonk bewusteloos voor mijne voeten neêr. Een bediende klopte en zegde mij, dat mrs. Hollingford mij beneden wachtte. Rachel, die uit hare bezwij-ming ontwaakt was, lag uitg'eput op mijn bed. « Ik moet naar heur toe, liefste. Maar zeg me nog eens, vôôrdat ik u veriaat,dat gij de waarheid gesproken en gij werkelijk de dochter van mrs. Hollingford zijt ». « Ja, Margery, het is zoo. Ik ben hare dochter, Mary Hollingford », bevestigde Rachel op een plechtigen toon. « John is mijn broeder. 't Is hetzelfde geheim, dat ik u dien avond wilde toevertrouwen. Maar ge waart te jaloersch om me aan te hooren. En ik heb u nog meer, veel meer te zeggen ! Maar ga nu naar haar toe. Be-loof mij echter, dât ge haar gerust zult stellen omtrent uwe londensche reis. Laat de Tyrrell's alleen gaan en blijf bij me... och, heb medelijden en blijf bij me ! Ik heb u zoo noodig. Ik moet u ailes meêdeelen, al mijne zor-gen en bezwaren : ook mijne zwakhe-den en verkeerdheden wil ik u zonder eenig voorbehoud T>ekennen. Maar blijf hier » ! Zij kuste mijne handen en bevochtigde ze met tranen. « Ja, ik zal doen, wat ge verlangt en u naar vermogen bijstaan. Met vreugde zal ik de Tyrrell's zonder mij laten vertrekken ». Ik kon niet anders, ik moest haar hartelijk behan-delen.Toen ging ik naar beneden. Door leed gebogen en met haar stil ver wij-tende blik op mij gericht, ontving mrs. Hollingford mij.Snikkend wierp ik mij in hare armen. « Wat b'edroeft u toch zoo, mijn kind ?... Zou het dan toch een mis-verstand zijn ? En wie draagt de schuld er van P Gij of John » ? « Ik ... ik alleen. Maar ik ga niet meê naar Londen. Doch zeg het niet aan John ; hij mocht anders d*n-ken» .... « Wat » ? vroeg zij glimlachend. « Ik weet het niet. Zeg hem alleen, dat ik mijn plan op dringend verzoek van... miss Léonard veranderd heb. Onwillekeurig haperde mijne stem bij dien naam ». Wordt voortgezet Zaterdag 25 April 19x4 Tiende Jaar. — Nummer 36

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.