EERDE . 3 October 1915 BUREEL voor Aankondigingen HOPLAND 30, Antwerpen Abonnement 2.50 fr. het jaar Het blad wordt ook wekelijks tehuis besteld aan ö centiemen BUREEL LANGE. GANG 6, ANTWERPEN S Centiemen OPEN DAQELjJKS VAN 2 TOT 3 UREN. AANKONDIGINGEN (opjvoorhand betaalbaar) 4ebladz., den regel 0.30 Financieele aank. » 1.00 Reklaam onder de rubriek OVER ALLES » 1.00 Begrafenisbericht » 5.00 Uitgiften (overeen te komen) nummer bestaat uit ZES BLADZIJDEN Heer Louis Franck, Schepen Zooals de Zondagsgazet in haar vorig nummer aankondigde, heeft de Gemeenteraad onzer stad den heer L Franck, met 2t stemmen —er waren twee witte briefjes— gekozen in het schepencollege tot opvolger van wijlen den heer Frans van Kuyck. De raad kon dezen grooten kunstvriend en kunstenaar niet beter vervangen, want indien de nieuwe schepen niet rechtstreeks tehuis hoort in de beeldende kunsten, dan toch is hij een kenner en bewonderaar van alles wat men op kunstgebied ontmoeten kan. • Dat de zuivere Kunst, die Antwerpen den roemvollen titel van Rubensstad schonk, in den nieuwen schepen van Schoone Kunsten haVen beschermer en bevoegden verdediger zal hebben , lijdt geen twijfel. Overigens, de heer Franck is een fijnproever'van alles wat op kunst-, toon- en letterkundig gebied geschapen wordt. Is Louis Franck niet een Antwerpenaar, een zoon van de stad der Kunsten ? L. M. Fr. Franck is te Antwerpen geborenop 28 November 1868 ; hij zal dus weldra zijn47ejaar bereiken. Hij is de zoon van wijlenden heer Franck, den kunstrijken meubelfabrikant onzer stad,&ÊÈ . \ - Hij studeerde — evenals zijnen jongerenbroeder Antoon — de rechten aan de vrijehoogeschool van Brussel en veroverde zij ndiploma van doctor in de rechten op 12 Juli 1890. . Al spoedig deed de jonge meester zich opmerken door zijn knap sprekerstalent, alsook door het vernuft en de behendigheid die zijne pleitreden kenmerkten en de grondige rechts-kennis, welke er in doorstraalde. M. Franck had al spoedig een goed bezochtkabinet, waar de groote handels- en scheepvaartfirma's hem hunne belangen kwamentoevertrouwen.|HP Het is te begrijpen, dat de politieke partij welke hij aankleefde, al spoedig de oogen sloeg op den talentvollen advokaat en hem niet alleen het mandaat van volksvertegenwoordiger maar ook dat van gemeenteraadslid opdroeg. In de Kamer was hij reeds spoedig opgemerkt ; hij teekende zich daar af als een der voormannen van de linkerzijde. M. Franck werd er aanhoord en hij won eiken dag aan invloed. Aan het Hof was hij ook tusschen de bijzondere genoodigden. Nog voor den oorlog deed de heer Franckeene reis naar China als advokaat, maarkeerde langs Kongo als parlementslid naarEuropa terug.ff£- Wanneer de wereldkrijg losbrak en het Duitsche leger binnen onze stad kwam, wasde heer Franck aan de zijde van den heer JanDe Vos, om hem ter zijde te staan in demoeilijke taak, die de burgemeester, als hoofdeener versterkte stad, te vervullen had. Metzijn niet minder uitstekenden konfrater derbalie, MrAlfons Ryckmans, senator, vormdenzij een driemanschap, dat in de geschiedenisvan Antwerpen zal opgeteekend blijven, omdat het om stad en volk te redden, ailes.op;offerde en zich persoonlijk in levensgevaarstelde.fg~ifëï Als hoofd'der Intercommunale Commissie, waar hij met verdienstelijke medeburgers als de heeren Caflier, Bunge. SenrVan Peborgh, Weyler, Melis en zoovele anderen in de eerste dagen na de bezetting, alles ten goede der geblevene inwoners regelde, heeft de heer Franck onschatbare diensten bewezen, zoowel als thans nog in het « Nationaal Comiteit voor Hulp en Voeding » te Brussel, als vertegenwoordiger onzer stad. De heer Franck is ook lid van den tuchtraad der advokatenorde. Op aandringen van de heeren Burgemeester en Schepenen heeft de heer I .ouis Franckhet ambt van schepen aangenomen, alhoewelhet werk reeds zwaar genoeg op zijne schouders drukt. Doch hij is geen man die weigeren kan, wanneer mén beroep doet opzijnen persoon, op zijnen kennissen en zijnewerkzucht.g|^' Wij schreven in ons vorig nummer dat heel Antwerpen de kiezing van M. Franck tot schepen zal toejuichen. Wij willen er nog bijvoegen dat al zijne medeburgers ook hopen dat gezondheid en kracht hem bijblijven om zijn nieuw ambt lange jaren te vervullen. SUDEÜ Eü ZAKEN Een goed Werk Het « liefdadig » Antwerpen heeft zich sinds een jaar weerdig getoond van die eerebetiteling, welke zijne bevolking het door haar menschlievend en liefdadig karakter doen verwerven heeft. Van af de leden der Intercommunale Commissie, van het Nationaal Hulp- en Voe-dingscomiteit' met al zijne afdeelingen en vertakkingen en van de openbare besturen, j de dames en heeren van al de talrijke groepen, welke tot welzijn van ons volk ieverden, tot onze kleine burgerij toe, welke, niettegenstaande de krisis die zoo zwaar op haar drukt, toch aan niemand den hulppenning weigert en aan werkdadigheid ook in niets te kort bleef, allen hebben de faam van het « Liefdadig Antwerpen » hoog gehouden. En zie, wanneer men meent, dat aan alles gedacht is om den noodlijdenden medeburger te helpen en bij te staan, dan zijn er nog goede zielen die opgemerkt hebben, dat voor die families toch nog iets te doen is, welke vroeger niets te kort hadden, maar nu tijdelijk in verlegenheid verkeeren, 't zij door de vlucht van den patroon van den man, 't zij door den stilstand van handel of bedrijf, 't zij door de verminderde wedde van den broodwinner, en die nu lijden en zwijgen. Het « Werk der Kleeding », dat aan de twee verdienstelijke maatschappijen Unitas en Syndikaat-van 'Handel en Nijverheid toevertrouwd werd, voldoet in breede mate, door aan de schamele burgerij, — ouders en kinderen van beide geslachten — kleedingstukken te bezorgen. Toch ontbreekt nog iets : indien - men er broeken, frakken, vesten, hoeden en hemden aan de mannen en jongelingen, mantels, bloezen, rokken, omslagdoeken en hoeden aan de dames*en juffers verstrekt en er ook de kinderen kleedt, dan ontbreekt nog wat de voet noodig heeft: schoeisel! Bottienen en schoenen zijn zeer kostelijk om koopen ; 't is eene uitgave, waaraan thans in zeer vele families niet kan gedacht worden. Zelfs voor het herstellen van het schoeisel, zooals het plaatsen van halfzolen en achter-lappen, het zetten van « huiikens » en « invisibles » wordt thans met franks gerekend, i Vele menschen kunnen er niet aan denken, zulke uitgaven te bekostigen ! Om in clien zin eene helpende hand toe te steken aan de schamele burgersfamilies, waarvan geen lid ondersteund wordt door hetzij welk werk ook, hebben eenige brave Heden, in 't «'Café du nouveau Palais de Justice >^ï hoek der Nijverheidslei en Kasteel-pleinstraat, een nieuw werk gesticht, dat ieders ondersteuning waard is. Daar de winter aanbreekt, eischt de voetenverzorging bijzondere aandacht. Warme en clroge voeten doen den nood zwijgen. Wij zullen dit nieuwe werk met genoegen steunen en wij doen een beroep op alle goede zielen om het bij te treden. Het « Werk der Voetenverzorging » geniet te Brussel een grooten -bijval. Waarom zou het hier ook niet door alle goedhartige lieden bijgetreden worden ? In bovenvermeld lokaal worden giften aanvaard tot dit doel. Zij, die genegen zijn, eene werkzame hand toe te steken, kunnen er zich laten inschrijven. II. In de i Criées » gÊj Ziedaar eene instelling waar Antwerpen de laatste der groote steden in België kennis mede .gemaakt heeft. Karel Willekens had over vele jaren in een huis der Kammenstraat beproefd de « Roepsmarkt voor levensmiddelen » -in te richten, maar het « pakte » niet, alhoewel dezelfde persoon in Blanken-berghe gelukte. NadienJkwamen de « Criées » der Rivierstraat, Oude Vaartplaats, Van Ertbornstraat, Gemeenteplaats, Vaartstraat, enz., die sinds eenige jaren er in gelukken zaken te doen. Men ontmoet «er vooral spijshuishouders,logementbazen, en restaurateurs, ook renteniers en gepensionneerden die er hunnentijd kunnen slijten.ggfj Wij zijn er ook dikwijls geweest en hebben soms goesting gehad er iets lekkers te koopen ; 't is ons maar ééns gebeurd en wij hebben er nog spijt van ; want het heeft ons een paar.:, roode kaken gekost, r^g*] Om daar te kunnen koopen moet men aan de taal van den roeper gewoon zijn.Wanneer men daar die man een gansenen morgen hoort hetzelfde kelen : Bébleblebleblebleble-blebleble. Bèblebleblebleblebleblebleble,cfan zal geen enkel oningewijde kunnen zeggen aan welken piijs kiekens, hazen, konijnen, druiven en alle soorten vruchten gekocht werden. Wij.beproefden het eens in de Roeph^.1 der Oude Vaartplaats het toestemmend teeken tot het koopen van een paar wilde konijntjes te geven en wij moesten 7 frank betalen onder het spottend gelach van al de aanwezigen ; terwijl een restauratiehouder een vriend, ons toeriep : « Mijnheer L.., ge moet er geen zout meer bijdoen, en gepeperd zijn ze genoeg ! » Wij spoedden ons met de twee konijntjes weg. Het is onbegrijpelijk waarom die roepers niet duidelijk in 't Vlaamsch of in 't Fransch de getallen uitspreken ! Maakt iets van hetgeen de roeper in eene andere « Criée >> uitgalmt — want elke roeper heeft zijn persoonlijke manier van uitspreken — als die der halle in de Vaartstraat : Krepreprepreprepreprepreprep, Krepreprep reprepreprepreprep. Ook dezen hebben wij gedurende een uur hooren roepen, zonder een enkel woord, dat een getal aanduidt te kunnen vatten. Wij vragen niet dat men die roepers verplichte op menschelijke wijze de getallen uit te spreken, dat-zou toch niet gaan ; elke vogel zingt zooals hij gebekt is, en men kan van een oude kraai niet verlangen dat zij den nachtegaal evenaart. Maar wij willen bij de bestuurders van de Roephallen aandringen dat zij he't middel aanwenden, dat te Londen en in andere groote steden in gebruik is ; aldaar verschuift" een wijzer automatiek op een cijferp.laat en wordt gestopt wanneer de kooper « stop » of « halt I roept. Aldus gaat de verkoop eerlijk, terwijl nu met het « Bebleble.... » en het « Krereprep-rep... » zonder dat het oneerlijk gewild is, er voor velen die koopen... «abuizen»gebeuren. Willen de Criées zaken doen, dan zal het noodig zijn bij de herleving van ons land ook deze inrichtingen evenals alle openbare ver-koopingen te regelen door politiereglemen-ten, waar niet alleen de Openbare gezondheid haar recht doet gelden, maar ook het belang van ieder. III De vervalsching der eetwaren Wij komen er nog altijd op terug en leggen de pen niet neder, vooraleer er te Antwerpen even als in andere steden zal opgekomen worden tegen de bedriegers en vervalschers, die ons volk bestelen en vergiftigen. Met genoegen hebben wij kunnen vaststellen dat onze artikels door iedereen beaamd worden, de talrijke aanmoedigingen welke ons mondelings en schriftelijk toekomen, bewijzen zulks ten volle. Allen zetten ons aan den strijd voort te zetten, en wat ons verhaald wordt nopens vervalschingen in zake van zout, vet, suiker en andere eetwaren; grenst aan het ongelooflijke. In eene achtbare burgersfamilie onzer stad werd gegromd tegen de meid omdat het scheen dat ze zand in den ketel met gekookte aardappelen had laten vallen, 's Anderdaags was 't wederom hetzelfde. Men onderzocht het zout, het werd .in water gesmolten en men vond op den bodem eene zekere hoeveelheid zand. Eene dame kocht vet om « patates- frites » te bakken. Groot was hare verwondering wanneer zij vaststelde dat de gesneden aardappelen niet hard, zelfs niet bruin werden, doch integendeel plat bleven en ten slotte te gelijk als ineen gekoekt waren. Het onderzoek bewees dat in het gesmolten vet eene vuile olie aanwezig was, die eenen onaan-genamen reuk afwierp. Eene vrouw kocht boter, niet aan den minsten prijs. Men had ze haar verkocht voor crême-boter. Te huis. komende deed ze

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.