jJBJSfo^^WH=^^g^.w^i.-tWï--^-MVif*TiW«-'.--^---'*»-«-»^'"^«sBMSaafiaS*l^^aae( i,'!;p if-en-Tfiintigste Jaar. 1 7 Gflsaienst — huisgezin EIi8iloM Zondas, 21 laart 1MB * Alle briefwisselingen vracht-*rjj* te zenden aan Aug. Van ïseghem, uitgever voor de naaml. «naatsch. « Drukkerij Het Volk»» Meersteeg, n° 16, Gent. fj^Bureel voor West-Vlaanderen: JGaston Bossuyt, Gilde der Ambachten Kortrijk. Telefoon 523. ' * Bureel van Antwerpen, Bra-ijbant en Limburg : Viktor Kuyl, i^tederbroederstr., 24, Leuven* Men sehrijft ia t Op alle postkantoren aan 10 fr. per jaar. Zes maanden fr. 5.00. Drie maanden fr. 2,50. Aankondigingen : PrÖs volgens tarief. Voorop te betalen. Rechterlijke herstelling, 2 fr. per regel. Ongeteekende brieven worden geweigerd. TELEFOON N° 137» Gent. 31 centiem bet Bummep CHRISTEN WERKMANSBLAD A Centiem liet nummep BB isa . elgie* SMEEKBEDE dei Belgische Kinderen hunne Eerste PleGhtlge Communis IN MAART -i 915. V- Qch, zie ons rouw en smart, ^ Heer! «Nu 't heerlijkst aBer feestgatijdeH» sÊTw komst in ons, ons moest verbKfden..... Och, zie ons snikkend vóór U neer...» >! Het menschdom dat zijn God verliet, «iep straf en wraak op aarde neder.™. Doch rouwvol keert-het tot U wede«~.«. O Heer, verstoot het langer niet. f Aanvaard der Belgen bede en boetl •,Och, zie hoe zij èn goed èn leven iVoor recht en plicht ten offer geven, ' Met heilige liefde en heldenmoed. s Gedenk; dit volk, Uw Hart gewijd, |Blijft slechts van U zijn heil verwachten: ïToon alle volkeren en geslachten Dat Gij Jrign Heer en Redder zijti *■ En wij, o Heer, die in ons jeugd \De Godswraak op de zonde zagen, iLaat ons voor nieuwe geeselslagen ~ Ons land bewaren door de deug<?. £am. VAN BRITSOM. ££N G©yPEl HART. j Uit een brief van het front, dezer dagen Jontvangen, verhemen wij volgende roearende bijzonderheden over de manier van igoed plegen van een doodbraaf moedertje. JDe plaats, waar het goede oudje zqh Hefdëjwerk uitoefent, is van geen belang. Ik had een had willen nemen, zoo 'fschrijft een soldaat, en werd daartoe een j huisje aangewezen, waar ik een vrouwtje } van rond de 55 jaar aantrof. r Zij ontving me met de meeste hartelijkheid en zette aanstonds het water op, jwaardoor mijn bad de vereischte warmite-xou verwerven. i:< vernam, dat zij waschvrouw jwasy va menigmaal soldaten had ont het? is de best ingerichte beenhouwerij vantie» uren in t ronde. Dagelijks komen er daar geheele vrachten vleesch toe, bijgehaald; door de kcmiteitgleden de heeren_ Emieï Loosvelt en Egidè Rommens, en gejond k' geloove dat ik het niet en mag zeggen va»; wien? Geen wonder hebben de vluchtelinge alle dagen kermis, en krijgen de behoeftigen van stad die voorts hun huizeken bewonen daar haast iederen dag vleesch en soepe. Heerhjkï Links in dezelfde bolletra staan de groote kookketels en road den heerd zitten de oudjes, soms wel met vijf-en-fcwintig, pa^; tattea te jassen. Prachtige levende tableau cfeeeuwigehervig in ons geheugen zal bij-bHjven! Gestorven voor 't Vaderland, te verkrijgen bij de verkoopers van « Het Volk ». geweest, want Marie werkte en zwoegde, en dacht nooit klaar te komen alvorens mèken voor goed afscheid van - het leven zou genomen hebben. Het was ïojna elf ure 's avonds, toen Marie, eensklaps schijnbaar verheugd, in de kamer kwam, en aan meken een brief toonde dien de facteur nog juist gebraefrt had. Mèken kreeg als een elektrischen schok en kwam schier overeind in haar bed. — Lezen.... lezen.... was nog alles wat zij kon uitbrengen, en dan viel haar hoofdje terug op het kussen en was er nog maar alleen beweging in hare oogjes te bespeuren, die gulzig naar het papier keken, waarop Peerken haren naam voor 't laatst zou geschreven hebben. Marie plaatste zich bij het ledekant, en*scheen den brief van buiten te kennen, want zij las dien voor zonder dat het licht van een klein petroollampje hem kon beschijnen, terwijl hare oogen door traneo verblind waren. Goed mèken. Ik ben nog altijd goed gezondft denk veel aan ons mèken, en ik zal spoedig terugkomen, en dan breng ik eene— Barejonet — mompelden mekens Kppen nog — nieuwe muts voor mèken mee. —> Ba... re.... jonet... — mompelden nogmaals de lippen, nauwelijks hoorbaar. — En eene barejonet — voegde Marie er tusschen, daar zij gevoelde, dat mèken bate-; siarig aan dat oorlogswapen hield, en zij het vergeten had in haren brief te vermelden. Nu was mëken voldaan, want zij scheen niet verder nog aandacht te geven, of niet eens te merken dat Marie de grootste kra«£itinspanning op haar gemoed moest doen, om den brief voort te leze». Nog vftór Marie hare lezing ten einde had gebracht, was mèfcen*s «feitje uit haa» lichaam verhuisd en had de «barejonet * voorzichtig meegenomen*

Er is geen OCR tekst voor deze krant.