fnn t*«-s»11 »• ZONDAO e en MAANBAG 7 _A.TJO-USTTJ!S 1910. ' No. S75, ' abonnementen. Per 3 maandeu voor Nederland | 2.50 franco per post. Losse nommera: Voor iN'ederland 5 cent voor Buitenland Vit cent. Den Haag, Prinsegracht 39 m»1 .j/irtn PpH at» Arlmîn. 7488. BELGISCH DAGBLAD Bestuurders: Dr. TERWAGNE — CH. HERBIET. Hoofdredacteur : L. du "CASTILLON. BUREAUX OPEN VAN 9 TOT 12 URE EN VAN 2 TOT 4 URE. r » ad veetentiek. Von 1—5 regels f 1.60; elkç regel meer f 0.30; Reclames 1—5 regels f 2.50; elke regel meer f 0.60. London : Dixon House Lloyds Avenue E C. INTERNATIONAAL GERECHTSHOF. De îaoord op den Engelschen zeeka pitein Fryat heeft in de gansche be gchaafde wereld het heftigste verzet vei oorzaakl. Wanneer de groote pro-Duitsche per yan Noderliv-u zel! die misdaad afkeui en schandvlekl, moet het wfrarlijk oyei liant gaan. Die moord is het gevolg van een ge beirne berekening. Door den kapitein de Brussels tereclit te etellen willei de aanhangers van de duikbootoorlog quand même de gezagvoerders van de I vijandelijko koopyaardijvloten ofwel vree aanjagen ofwel tôt verweer aanzetten. Van vreesaanjaging komt het hiet t pas bij oude en bedreven zeevaftrders tôt verweer wel. In dit geval hoopt Voi Titpitz en zijn aanhang de duikbootooi log in al zijne gruwzaamheid te kunnej herbeginnen. En zulks onder yoorwend gel dat de koopvaarders gewapori.1 ziji en zich niet weerloos laten kelderen. Dit vooruitzicht mag ons niet afschrik ken. Integendeel. Hoe driester, hoe-wree der, hoe oarbaarscher de kulturaposteli optreden, hoe kraniger, hoe kraohtiger hoe onverzoenlijker wij moeten wezen om die outlaws loon naar werken te ge | yen. Zoo vatt.en onze Engelscihe vrignden de z&ak op. pe geallieerden hebben zich veel te riddërlijk getoond tegenover de bandietei van over den Rijn. Deze schoften hebbej in die fatsoenlijkheid en beschaafde do en wijze enkel zwakheid en vrees meenen t bespeuren. Daarom hebben zij hunne sla gen verdubbeld. De moord van Migs Edith Cavell, di na de gruwelen in België en in Noord ! Frankrijk is gekomen, bewees dit. Zooals de wensch werd uitgedrukt ii het Engelsch parlement blijft er niet; anders meer over dan de wet: oog voo oog, tand voor tand in te voeren en to | te passen op de barbaren die aile godde - lijke en mensohelijko wetten onder de - voelen tràppen. Waarom dan zouden de geallieerden geen internationaal gerechtshof instellen 3 om de misdaden der Centralen en hunne t bondgenooten te oordeelen en de dadersj. er yan verantwoordelijk te stellen in hun persoon en hunne goeûeren? - Zal het mensckelijk geweten, het we-r reldgeweten gedoogen dat yeldmaairschalk î von Bulow, veldmaarschalk prins van Wurtemburg, généra al von Bissing, ge-neraal Bôhn, generaal von Sauberzweig en si 'baron von der Lancker, majopr yon Som-morfeld, majoor Bayer, kapitein Wilke, e Stenger, Nieher Meister von Manteuffel, ; en hioe de beulen van België ook heeten, î ongestraft zullen blijven ? Zullen de moordenaars van de vrouwen en kinderen der Lusitania en der Sus-" sex aan het gerechte brandmerk ont-snappen, net als de moordenaars van miss Cavell en kapitein F!ryat ? Niet mogelijk. " _ Daarom mogen wij niet rusten tôt het internationaal gerechtshof tôt stand ko-» me om de schuldigen te straffen. Zijne vonnissem zullen ook door de geschiede-nis bekrachtigd worden. Wij hopen dat onze Britsche bondgenooten, die lhans de eer genieten als de grootste vijanden van Duitschland door de afschuwolijke barbaarsclie stammen 1 van over den Rijn vervloekt en ver-1 wenscht en vervolgd te worden tôt in " het legerkamp van Ruhleben toe, het ini-3 tiatief der stichting van het Internationaal Gerechtshof op zich zullen nemen. a P.S. Bovenstaande regelen waren naar . de zetterij toen we kennis namen van het yolgende telegram : ! ,,De ,,Times"-correspondent te Parijs 3 schrijft, dat de tijd om te protesteesen te- r gen Duitsche aanmatiging voorbij is; men 5 moet thans eenvoudig de politieki van oiog . om oog, tand oia tand, ioepassen. DE TOESTAND Dat de Duitschers aan Verdun zijn g ketend bewijst de hardnekkigheid hunm pogingen rond de Lorreinsche vestinj Pas hadden de Franschen het dorp Fie ry. genomen of de Duitschers kregen b vèl, kost wat kost, de verlofenstellir terug te nemen. Het front Thiaumont-Fleury werd dan ook den ganschen naa van 3—4 Augustus bestookt. De Du: schers werden met aanzienlijke verliezt aclîteruitgedreven. De Franschen konden zelfs de schai Thi&umont nemen, doch rnoesten het ec ter ontruimen met medeneming van J gevahgènen. Later konden de Franschen opnieu1 het werk van Thiaumont binnendringe Zij slagen er in het te behouden. 1 I'ranschen rnoesten Vrijdagmorgen Fie ry ontruimen, doch Vrijdagavond ha den zij het grootste deel van. het dor opnieuw in handen. De vijand bood n< lieîtigen tegenstand, doch verloor 41 gevangenen. Ailes laat toe, te hopen d de i' ranschen niet alleen het gansch I dorp zullen veroveren, maar het zulli j . blijven bezette, dank aan hunne vér Beestering van de schans Thiaumont. Aan de Somme luwt de strijd om o nieuw inet groolere kracht voortgezet h worden, dank aan de vermeerdering vi de Engelsche artillerie, die thans op te om meer kracht aan het ol'fensief ; te zetten en waarvan groote stukken i \îî>lfo „îi-« Herdenking Het Dag'blad v'an Zui d-H 6 'and en 'sGravenhage wijUt h velgend prachtig artikel San België : Aan de Belgen! Broeders en vrienden uit h^t Zuide 200 herdenkt gij dan te tweeden maie i vreeselijke ure, waarop uw Minister vi "Uitenlandsche Zaken genoodzaakt was ai Uv; gezanten te I,onden en Parijs te tel SPafeeren: „De Generale Staf doet wet w het nationale grond^ebied te Gemm sien is geschonden." Twee jaren van zwai woefenis scheiden ons reeds van het noo 'ottige oogenblik, waarop door een barba£ invasie aan uw onschuldig land b 6iscliuwelijkste oorlogsgeweld werd opgedro 5®, in de hoop dat door het schenden d ^tutraliteit van uw oude geboortegroi Een spoedige overweldiging van Frankri t0^ worden verkregen. L\v betrekkehjk zwakke leger kon natuv de groote toepenmacht van den ov« udiger niet tegenhouden, maar daari e«t het tôt zijn eeuwige glori£ in same ■trking met de dappere Franschen op b wste oogenblik aan den Yser en voor F wten van Parijs de kultur-brengende leg£ "staau op een wijze, die Frankrijk he« dat i 011 P^annen tôt overrompeling vi . rand in duigen heeft doen vallen. I . r°P verliep in hardnekkigen strijd we Vf maand na maalld- •1 • • • nu de tweede herdenkingsd: )ou,'i,e ^aechting van uw land is aangebroke fereei . 0verweldiger het nog steeds in zi i tija een geneeie sene te veïaîscnuwen pogingen heeft aangewend om den taalstrijd, die b- voor den oorlog tusschen Vlamingen en sr Walen bestond, te misbruiken tôt het zaaien j. van verdeeldheid onder u en het verkrijgen il- van een kleinen aanhang voor zich. En hoe e- gaarne Duitschland uw land blijvend in g zijn bezit zou behouden, blijkt uit hetgeen — door Duitsche imperialisten geschreven wordt xt Het is misschien wel uit vrees voor mogelijk t- nadeel, dat een te openlijk doen blijkeu van >n deze verfoeilijke begeerte zou kunneu te weeg brengen, dat de nieuwe uitgaaf van is Paul Rohrbach's Weltpolitischer Wan-b.- derbuch nu eerst mocht verschijnen. Daarin 10 toch komt nu voor4een hoofdstuk „Zeebrugge' waarin de schrijver zegt: f „Ieder onzer ondervond, dat het onmo- Q- gelijk is hier te staan en zich niet af te )e vragen: wat zou het voor Duitschland u" waard zijn als het deze plaats behield?" Dan gaat hij na, welk een voordeel het P voor Engeland is, dat het zijn vloot op >ë verschillende punten van af den ingang van ->0 het Kanaal tôt aan de noordpuut van at Schotland kan doen steunen, terwijl de 6 Duitsche vloot alleen over de Kieler bocht in beschikt, en doet dan volgen: „Hierin zou een groote verbetering komen, indien wij voor onze Marine een P" tweede versterkt steunpunt in de nabij-te heid van het Kanaal bezaten. Zeebrugge *?} zou zulk een plaats kunnen zijn en de .. gedachte: „hier zijn wij en hier blijven wij" .j zal opkomen bij iedereen, die van af deze 11 plaats in Westelijke en Noordelijke ricli-ting over de zee tuurt en zich voorstelt: "* hier zou eens een machtige Duitsche zee-vesting kunnen ontstaan." Doch of de macht van Germauia zoover zal reiken? Wij wenschen u toe van niet en I wagen het te onderstellen, dat het, zij het dan T niet in het tweede, eindelijk in het derde e oorlogsj aar gelukken zal uw land te bevrij dei» En gewis is sedert het laatste halfjaar een verandering ingetreden, waarvan de resul-taten nu zichtbaar beginnen te worden. lé De oorlogsorganisatie, bij het begin van den m krijg als het ware de specialiteit vanDuitsch-in land, met zijn dikke Bertha's, tientallen e. duikbooten, Zeppelins en duizenden machine m geweren, is nu ook door de Geallieerden -zoo e. ernstig en krachtig ter hand genomen, dat te dezen zich nu met den vijand in aile op-d- zichten kunnen meten. En de uitwerking ,r- daarvan begint zich te vertoonen. Het moet et ook voor u, als ge nu kennis neemt van de n. berichten van het oorlogsterrein, een ver-er ademing zijn te ontwaren, dat er iets ge-lf| wijzigd is. Ja , zeker, het is nu al offensief jk van de Geallieerden, dat de klok slaat; offensief in het Oosten, in het Westen en in r_ het Zuiden, en het hamert van allekanten ;r_ tegen den Duitschen muur. Nog houdt ia deze ook uw land nog omvat, maar daar n. gmds aan de Somme begmt hij reeds te et scheuren en te wankelen, en het is alsof de eerste schemenng van de dageraad der irs bevrijding door het grauwe floers van som-.ft bere knechtschap komt breken. m Belgen, wij wenschen u toe, dat het keer-în purrt, dat nu gekomen schijnt te zijn den ;k aanvang zal blijken van gestadige doch zekere inzinking van de macht, die zich aan ig de vrijheid van uw land heeft vergrepen, n, en dat gij spoedig in een onafhankelijk en jn hersteld België zult mogen wandelen in de i rr i 1 < • • 1 • 1 .1 . .. _ 11 _ J î 1 ZI _ Links en Rechts De verjaring van den oorlog. Ter gelegemheid van de verjaring yan het uitbreken yan den oorlog, heeft baron de Broqueville de Belgische minister van oorlog, in de Legerbode een woord van hulde aan het Belgische volk gericht : ,,Hulde en eer is het vaderland yerschul-digd aan het leger van Albert I, verper-soonlijking van moed en volharding. Reeds nadert de ute, dat de prijs^egcven vaderlandsche bodem yoet vioor voet wordt heroyerd, waardoor zij ons heili-ger en dierbaardcr zal zijn. De bewohde-ring en de dankbaarhei'd yan het vaderland gaan uit naar onze dapperen, die roemrijk zijn gevallen. Ilet dankbare vaderland zal zich belasten met de zorg voor hen die hun lief waren. Aan de dapperen, die de bevrijding door de over -winning voorbereiden, bieden wij onze innige wenschen. Wanneer zij, overdekt met roem, hun plaats aan de dierbaren haard zullen hernemen, zal een ieder ge-tuigen: zij behoordpn tôt het leger, dat ons de eer en de herrijzenis heeft ge -bracht."Een schurkerij. Del Toorts van den afgedànkten Biélgischen anibtenaar Declercq, bevat deze week ©en plaat voorslwliend minister de B roque-ville in galant gezelschap met de Fransche republiekj grijnzend wijzend op Belgische soldaten die den vuurpoel ingaan of reeds gapneuveld zijin. Dikt krijgers dragen een ban-derool met het opschrift Ylaanderen. Het onderschrift luidt: Belgies (sicl ©erste minister baron de Brooquevillo (sic) wijzend naar de gesneuvelde Vlamingen: „Na den Oorlog. chère amie, zullen die hun Vlaamsch - niet meer noodi» hebben." De plaat is geixekend door Is. van Mens, oen Hollander. Wij cnll oudat dien naam en herinneren nogn aals aan zekere Nederlanders dat zij met vui.. speltn. De kinderen onzer officieren. Volgens L'I ndôpendan,oe Bel-g e zal er een filiale voor cadetten voor WAnûll 17Qn ?r,""î -—J~-1 , . log, en van officieren ten dage aan net front gevoegd worden bij de school van Mortain. Deze instelling, die geroepen is om de rangen van ons leger op peil te honden, is het werk van bevelhebber Chabeau, secretaris van het militair kabinet yan den minister van oorlog. De geschiedenis à la Loriquet. De „Gazet van Brussel", het blad van de Kommandsntur, met den Hoogstraetschen landverrader Van Bergen als strooman-rédacteur maakt spêklakel omdat de Gentsche toonaichter Hullebroek niet toegelaten werd om aan het Belgisch front te gaan zingen. Die Gazet beweert zich te steunen op een „Sebeveningsch weeKblad" — bedoeld is hier „Vrijl België". Welnu vooraleer de heer Hullebroek naar Nederlandsch-Indië vertrok, had hij stcllig de gevraapde toelating van den minister van oorlog bekomen. De lezers van de Gazet van Brussel, moeten in den waan verkeeren dat de Vlaamsche sche kunst in ons leger niet is toegelaten. Dde leugens maken deel uit van de wapens des vij'ands om Vlamingen tegen Walen op te bitsen. Wat gemeene streken. Loon naar werken. Minister lord R. Cecil heeft beloofd gewicht te zullen hechten aan het voor-stel van majoor Chapple, die voorstelt, dat geen vrëde zal gesloten worden ten-zij de Duitsche onmenschen van welken graad of rang ook, die het eerst verantwoordelijk zijn voor de Duitsche gruwelen,- zullen terecht staan. De toepassing van het règlement op de boter. De in België verschijnende gecensureer-de bladen brengen ons bijzonderheden ,over den verkoop van de boter. Zoo schrijft La Belgique der ge-broeders Hu'tt: De pachters van den om-trek van Brussel en kooplieden in boter van Groot Brussel plooien zich moeilijk naar het nieuwe tarief. Weinige kooplieden verkoopen de boter aan den be-paalden prijs. Boeren uit de omliggende dorpen, die op Wœnsdag hunne boter in een herberg van den Haechtschen steen-weg komen verkoopen, hebben Woensdag laatst, d. i. 's anderendaags na de toepassing van het nieuw règlement 6,75 frank het K.G. gevraagd. Wie boter noo-dig had moest dien- prijs betalen. Andere kooplieden gebaarden geene ver sche boter te hebben ontvangen, doch ver-mits zij nog eenige klompen boter in ma-gazijn hadden wrkochten zij die uit me delijden voor 8 fr„ den ouden prijs! —i ■ i ii mu n— i i " EE®a 8S HET H£©riT. Een daad is goed of slecht. Die 't recht verkracht, is een misdadige, Die 't onrecht huldigt, een baldadige, *Dit was, dit id, dit zal steeds zijn, In ieder land, 't zy groot, 't zij klein. , Een volk is vrij Of staat aan 's vreemdling's zij, Uit baatzucht of uit vrees des sterkeren. Vrij, laat het nooit zijn oordeel kerkeren, Vrij, is 't voor 't Recht; in woorden raak, Stelt het de misdaad aan de kaak. I nwA PT.'P.s MT7//AW. Jb'axijs : 7 Avenne d'An tin 7. Bloedige gevechten rond Verdun. Fleupy genomen, verEoren en hernomen. — Groote slan biï Brodv. — Gevechten aan de Stochnil. ïerug uit de hel yan Verdun Een der oorlogscorrespondentcn ve do Petit Parisien geeft de vol gende Ievendige beschrijving van hetgec hij waarnam in een door de Fransch( heroverd dorp in de Vogeezen : ,,Dit Vogezische dorp klemt zich a 't ware vast aan een grooten bergklom; geheel en al begroeid met bremstruike: De weg, die er overloopt, verliest zi< in de verte in het sombere woud, well pijnboomen statig omhoog streven. B yen de vallei, waardoor een stroomen water zijn weg zoekt, aan welks oeve: de huizen wegschuilen, staat als e< wachter het kleine dorp en tuurt ( zoekt den horizon af, want het ziet h< reeds komen, de barbaren met hun ruw< lach, met hun rossige baard'en en ht klotsende schoenen. Men zou zeggen, d het gewapend waakt ! Over de verlaten straat hangt cen zw> re stilte. Het dorp ~is in zichzelf g kèerd als «en vrouw, die waakt aan e( Nziekesponde, de kinderen loopen barr voets rond en schreeuwen niet ; i boerinnsn breien op de drempels va: haar wonîngen, de lippen stijf opéén g klemd; de smid heeft zijn aanbeeld, d slnde lang reeds zwijgt, in een hoek g schoven. En toch legeren er soldaten : het dorp, ook officieren; pas met kr geschreven opschriften bewijzen het. Ei: delijk ziet men bij het stadhuis een se daat. Hij is al oud, zijn gelaat is ve weerd ; het linnen van zijn kepi is ge geworden door het vele wasschen; li stapt de wacht binnen. Ik kom nadert en kijk door de geopende vensters in e< âêkt is." De burgemeester heeft er e< onderhoud met een sergeant. Ieder in den omtrek kent hem, _di< burgemeester van het kleine Vogeziscl dorp. Do Duitschers, die hem in de: weg gekomen zijn, zijn er niet te be afgekomen: hij heeft zijn dorp gered i hun moorddadige handen. Rijk bierbro wer en oud sergeant-majoor wist hij m zijn forsclie gestalte en zijn îlinke ste zijn gezag te doen gelden. Dezen mi dag echter, en dat misschien wel vo de eerste ma al, liet hij zijn stem dale In antwoord op onze vraag zegt 1 voorzichtig : ,,Neen, u kunt hen niet zien; ze zi doodop, naar hun z,eggen ! Ze kome uit Verdun. .Ge kunt er eenigen wel oi moeten in het bosch of op den weg Maar deze hier, ze staan te slapen Waarom moest ik, terwijl ik mi schreden richtte naar die dennen, wi rechte en sombere stammen zich sche: aflijndon tegen den horizont, denken as zekere Afrikaansche dorpen, aan c vreeselijke plaatsen waar ailes schijnt slapen, waar (Je slachtoffers van de ts tsé vlieg bij duizenden neorliggen in de delijke bezwijming ? Langs den kant v den weg, in de velden, op de steenhc pen, lagen de soldaten en sliepen. 1 welk een slaap ! Het scheen, dat z verrast waren geworden door een o zichtbare macht; verblind als door ee plotseiingen straal waren zij op de grond neergeworpen. Sommigen lage op den rug met open mond, de ledeir ten stijf langs het lichaam; anderen 1 gen op den buik, zakten als 't wai Vi eg ' in het gras. Onderwijl reden aut( met iuid klinkende signalen voorbij; vli langs hen galoppeerden paarden, mas zij bewogen zich niet ; hun geheele c ganisme scheen afgewerkt, 't was als het leven uit hen was geweken. Het w of eten, drinken, denken, vermoeien voor hen niet meer bestond! Een oi cier van gezondheid gaat langs mij: c der zijn groote muts zie ik zijn eerl verbrand gezicht. Zonder vrees spre< ik hem aan en zeg : „Wat zijn ze moe, de jongens !" ,,En dat is geen wonder", riep 1 ,,zes weken lang zijn ze in 't vuur j weest, zes weken ! Wie dat niet ht meegêmaakt, kan niet begrijpen, walt i beduidt. Men zegt, dat Verdun een 1 is, maar ik zeg, dat de behandeling de hel nog beter zal zijn. Laten ze de bandieten heefizenden 1 Deze arn dappere kerels hebben het ergste te v duren gehad : honger en dorst,_ wa niet steeds kon er tijdig geproviandei i worden. Ja, zo zijn ôp, maar kom & over acht dagen; u zult ze niet herk nen !" Juist acht dagen later kwam ik in Vogezische dorp terug. De dokter bl< een goed psyclioloog; ailes scheen h vormd en veranderd. De groote dor straat, eerst zoo doodsch en stil, v nu vol leven van komende en gaan soldaten; sommigen liepen geëscorta door een troep straatjongens, wiertroti opgehoven hoofden versierd waren ] een politiemuts; anderen zag men i een roos in het knoopsgat, en door i jeugdige schoone vergezeld, • het bo Oorlogslente, bloeduoode idylle, ho« weempedig schijnt ge mij toe ! Maar men moest post vatten langs den weg, .• want de jonge onder-luitenants, de borss versierd met het nieuwe kruis, reden voorbij op hun Canadeesche paarden, difl a vurig, haast niet te bedwtagen waren. Uit een steengroeve klpnlcen de koperen to-;n nen der regimentsmuziek; schetterendd ïn klanken weergalmden over het dal, maar zij waren niet in staat de forellenvis-ls schers te verstoren, nocli de waschvrou-?> wen. En do briefschrijvers en correspon-^ denten zaten in het lange gras, om hun epistels te laten doortrekken yan aile tee-"s derheid, van aile vertrouwen rond hen. Enkele soldaten rustten, of slenterden 11 rond; anderen weer waren aan het werk}] :'Ë sterke vlugge jongens maakten de kanjon-•n nen schoon, brachten de paarden naar de drinkplaats of reden met karren a! 'n en aan. 't Waren de dagelijksche kar -'n weitjes, vroolijk verricht. in de voile blij-^ heid van het herwonnen leven. Èn dit at waren de zelfde menschen van yôôr adht dagen; één week was voldoende geweest 1" om dit wonder te verrichten: om ait ziel-e" looze wezen, uit autonmten gezonde, ijve-!n rige, nieuwe menschen te scheppen! Een hand tikte mij op den schouder ; ik keek 0 om; het was de officier van gezondheid 1 Hij nam zijn groote muts af, zijn jjezicht e" straalde. at ,,Wel", riep hij, „heb ik geen gelijk e" gehad? Zou men hen nog aajizien voor î! hellespoken ? Ja, de jeugd, de jeugd, •î wat is die mooi !" Ile wilde hem antwoorden, hem gelult-wenschen, want ik begreep, dat de ge-r" zondheidstoestand der soldaten voor een-?: groot deel te danken was aan zijn goe-•î? de zorgen, ik kon hem niet meer inhalen. '■* Er viel niet aan te twijfelen; in het 'n gentrijm. yg,a "gfeoeîiVdîr, :n dat ieders .belangstelling wekte. Groepen van opgewekt pratende soldaten verdrin-:n gen zich voor de deur. Luid boven ailes Ie uit klinkt het brommend geluid van een 1 stem, die op bevelenden toon roept : ,,Vooruit, in 't gelid. Iedere batterij moet twee mannen aanwijzen; de winner Ll" krijgt meneer Fritz." Oie stem — ik herken haar; zij be-hoort aan mijnheer den burgemeester. Maar wat voor spel bedoelt hij ? Ik kan 3r het niet te weten komen. Maar daar ver-schijnt de burgemeester in eigen persoon. Ll^ Hij heeft zijn mouwen opgestroopt en een groote stroohoeel op het hoofd. Het 'Q was nu niet meer de strenge magistraat, doch de oude soldaat, die bezig was zijn jongen lcameraden eenige plezierige oo-genblilcken te bezorgen. En onder zijn . ' arm hield hij ,,meneer Fritz", een jeug» dig roze biggetje, dat, na afloop van het spel, aan den gelukkigen winnaar ten 'P deel zou vallen. \n Op deze wijze vermaakten zich, in een klein dorpje in de Vogezen de helden . van Verdun. se- . >> De Belgen verslaan opnieuw ^ de Duitschers. 13 n- n Het Belgisch ministerie Van Koluniên n deelt mede : n ,,Het gansche van de telegrafische tij-a- dingen van generaal Tomboar laten toe a- de krijgsverrichtingen yan de Belgische •e troepen van 8 tôt "20 Juli samen te vat-»'s ten. v ik Na den Zuid-Westelijken oever van het ir meer Victoria -bezet en den vijand ver->r- slagen te hebben den 3 Juli te Niaka-:of runsu hebben de vooruitgeschoyen ele -as menten van de brigade Molitor de ach -is tervolging des vijand in de richiing van îi- Maria Hilf voortgezet. n- Den 14 Juli botsten de twee bataillons ijk van de vioorwacht dezer brigade te Dia-sk bahika tegen een overmachtigen vijand, bestaande uit stukken van de Kolom van Karagive, die den 3 Juli werden yersla-tij, gen en Duitsche troepen die yroeger re- Ruanda verdedigden Na twee dagen 'eft slaags te zijn geweest hernamen_ onze lat troepen hun opmarsch naar Maria Hilf. îel Na eene nieuwe basis op de lijn Usum-in bura-Kitega te hebben ingericht heeft do er brigade Olsen op 15 Juli hare beweging ie, naar het Zuiden hervat. er- De laatste tijdingen laten toe te zeg-nt gen dat het 2e regiment (luitenant-kolo-3rd net Thomas) zich bevond op drie dagr ms inarschen in het Noorden van Kigoma en- (Oedjiji), terminus van den spoorweg tusschen den Indischen oceaan en het Tan-tiet ganikameer. ;ek Tevens heeft onze flotielje yan water-er- vliegtuigen van het meer 'langanika be-ps- wijzen van groote werkzaamheid gege -ras ven. De versterkingen yan de haven van de Kigoma en de vijandelijke yaartuigen, jrd die op de rede lagen, werden bijna dage-jeh lijks beschoten. net. Men meldt dat de Dliiitsche kanonneesr-net boot Graf von Goetzen vernield is, wat »en' ons de volledige vrijheid van onze be-sch wegingen op het Tanganikameer verze-kert-

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.