DE BELGISCHE SOCIALIST Tweetalig WeeKblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland Abonnementsprijs in Nederland: 75 cent per 3 maanden - Redactie en Administratie: LAPIERRE, THERESIASTRAAT 49, 's-GRAVENHAGE. - Abonnementsprijs voor het Buitenland: f 1 50 per 3 maanden Het financieel bankroet van Europa. lot net uiterstc! >\ aar îs het uiterste? Engeland heeft tôt lieden rneer dan 93875 millioen frank geleend voor militaire doeleinden, of ongeveer '4, min-stens, van het inkomen van iederen Engelschen burger. Frankrijk heeft reeds meer dan 73500 millioen uitgegeven, die gedekt dienen te worden door een jaarUjksch' krediet van ten minste 2500 millioen. Rusland was einde 1916 al over de 65000 millioen frank, waar in 1917 42000 niemve millioenen bijkomen zullen. Tezainen dus 107000 miljoen frank. De interesten die jaarlijks betaald zullen moeten worden, bedragen 6272 millioen frank of een derde van het inkomen van elken Russisohen onderdaati. Italie zal einde 1917 een militaire sehukl hebben van minstens 38000 millioen frank. Aangezien het gemiddeld jaarlijksoh inkomen van een Italiaan-sche familie niet meer dan 600 frank bedraagt - erg rijk is het land niet —, zal elke familie met ongeveer 300 à 350 frank belast worden. Oostehruk-Hongarije heeft tôt 1917 ongeveer 50000 millioenen' kronen uitgegeven. (De kroon bedraagt ongeveer 1.08 Fr.) De jaarlijksche interest zal 3500 millioen bedragen. De bestaande sehukl bedroeg reeds 6000 millioen per jaar. Indien men daar sle'chts 3500 millioen bijvoegt, bereikt men de lielft van het inkomen van elk Oostenrijkseh gezin. Duitschland, ten slotte, heeft tôt Sep-tember 1916 ongeveer 50000 millioen mark geleend. Van September 19.16 tôt Maart 1917 nieinve L5000 millioen. Een totaal dus van 65000 millioen. De .jaarlijks te betalen interest zal 3250 millioen bedragen. Orn de waarde van dat cijfcite beseffen voldoet het te weten, dat het gansehe .iaarlijksch profijt van de Duit-sche nijverheid niet meer dan 1500 millioen bedraagt. En België ?... Bij deze fabelachtige sommeil moeten nog toegevoegd worden hetgeen noodig zijn zàl om pensioenen aan weduwen en weezen te verstrekken. En voegt daarby dat men reeds aan een campagne van 1918 denkt en zegt ous dan: ,,Hoe denkt u over diegenen, die zieh tevreden stellen met- uit te roe-pen: „Tot liet uiterste!" Moet men niet yreezen dat Europa reeds op het uiterste ligt? Een socialistische verklaring. Onze partijgenoote Kolontay, vertegen-wcordigster van de Russische socialistische arbeiderspartij, heeft onlangs bij een interview o.a. het volgende ver-klaard:„De oorlog wordt gevoerd tegen de onder-drufckers, niet tegen de volken. Als Duitschland bereid is Polen op den grondslag van vrije keuze een staatsvorni te geven, dan is het voor-naainste geschil met Duitschland opgelost. Natuurljjk moet ook België hersteld en moeten de veroverde deelen van Frankrijk ontruimd worden. Het Russische volk is evenwel niet bereid zich in dienst te stellen van het Engelsche kapitalisme en impérialisme om de Duitsehe kon-kurrentie te vernie.tigen, welke dezelfde reohten heeft als de Engelsche." De socialisten in Rusland denken zoo-als de socialisten in Westelijk Europa, uitgenomen wel te verstaan Terwagne en Piérard. Niet te verwonderen, dat zij dp Russische socialisten zullen uitkrijten voor pro-Duitschers, net zooals zij gedaan hebben met de socialisten van Italie en Roemenië. Gelukkiglijk, dat zich niemand aan hun kletspraat nog stoort. Holland en Duitschland. Wij hebben omilamgs een: artikeil'tje ge-publiceerd zéggend dtot die aanlhangers mog wat amidleirs beoogdiem met (hum oor-logvoe.pen tegen <len Rjj'ksikainseliier. Zij stellen zieh niet tewerdiem met dien duilk-bootenoorlog. Neen, zij hehben nog heel andlere zaken op 't oog, andiers zou «lie voartaettdmg van hun aanvallen ziiioh niet uittleggen laten. Wû'i iheibben er aan toegevoegd' diat de Duitsehe reiaktie zou weraschien diait de Duitsehe légers Denemarken en HotMand; zoudlen aanvallien, oui, ten: eierste, eern beteire zieeifcusit te hieWben en, teni tweede, 0111 z»o te krijgen wat mien nu in Duiitschilaocud te kort lieeft.. Zandiag 1.1. spralk Troetetra te Leeuw-ardlen. In zijn rede aei hjj o.a.: „De op-perbevelhebber heeft een zeer diringen-de imsitruetie voor uitvoeriing van een operatlie gesednid aan een eoimmaiidaiDt aan onze oostelijke greus, kl verbaaid miet een te verwaeliten aanval van Duitsehe troepen." (Meffl zie Leemvarxleir CouTamit) van 26 Maart.)' Do Bsrlijc»cbe „Vorwaa-ts" heeft onze eerste bewerdinjg aangehaald en liet. 'bl«d> heefit. aieh hepaiàldl met op te merfserii dat het die 'bewesrkiig niet „eriisit.ig" bespre-k:en koir. In andere woordiem, mien t-mk er de waarspdhijinilijlMieidl en die mogelijfc-hieôid: niet- van in twdj&l. Wij zulilenl ous vam alite verdier ge-sohrijf ointihoudien:. De feiten spreikien gie-noeg voor ziefh zelf. geering, niet omdat zij vreezen voor hun maelit op de wereldinarkt, maar omdat zij beducht zyn voor een verzwakking van hun maclit naar binnen, in hun eigen land. Daarbij komt, dat door deze internationale regeling de geheime diplomatie een waardeloos O'edoe wordt. De geheime traktaten en verbouden behooren tôt het verleden. Aile militarisme, waarbij in de eerste plaats het Pruisisch militarisme, heeft afgedaan. De mogelijke eonflicten zullen niet meer in 't liclit staan van geweld en oorlog, maar hangend gemaakt worden bij een internationaal instituut (scheids-raad):, onderdeel van liet Supemationaal Gouvernement. De geest van verzoeuing zal zeg;-vie-ren op het geweld, de onderhaudelingen op het beroep der wapens, liet scheids-gereeht op den oorlog. Een nieuw verschijnseL Voor den oorlog 'kendien wij een burger-patriotisme.Dit patriotisme had eigemlijlk voor taak de arbeidersikllasse te vei-vTeemden aan de moderne aTibeidei-sbeweginig. Dit paitriotdsme 'had het oog, de arbeiders Lcte te zetten van d'en klassenstrijd, — ihet. eenige wai>en om hun jx»liti«ken:, maa.tscih'appelijiken en eoonomiseihen 10e-sta.ml te verbe-teren:. Dit patriotisme traehtte de arbeiders te binden aan de politieke leidinig van de bou rgecisne. Zoo was diilt patriotisme voor de bourgeoisie «eni mid'diel tegen de arbeiders be'wegimg. Nu is liet oorlog. Door het kapitalisme is nu dit soort patriotisme omgezet in waar, in pro-dukt, diat ver'koeiht wordt tegen kliniken-de munît; het patriotisme staat in het l ic-flit van de oorlogswinst. Dit veirschijinsel is voor otns een na-tunrlijik iets. Het kapitalisme spaart niets waar het gaat om winst te makem! Het patriotisme is van mididiel tôt doel geworden. Deze kapitaiistisohe hervorming staat rechtstrceks in verband met de polifiek van jusqu'au bout". De sioeiaaljdemokTatiie heeft voor bis-torisehe taak het kapitalisme te bevech-ten. Het produkt-patriotisme is een oa-derdieel gewoixlen va.n het kapitaJisme. Dus moetieiï wij dit réactionnaire patriotisme met dezelfde middelen en: d'ezelfdte wapens bekampen. , Deze strijdi team sleeihts met goed ge-\'olg gevoeiid: worden met zieh te . er-zetten uit aile maclit tegen liet zinloos „jusqu'au boutisme" van dien1 oarlog. en van het doordrijven door het sociaiis-tisch ..jusqu'au bout" voor de instelling eener socialistische orde in de maat-schappij. nemen, dat de wrok geruimen tijd kan levendig blijven bij m e n s c h e 11, ter-wijl op het terrein van z a k e 11 zulks onmogelijk is. Men kan een volk haten en desondanks zijiie iirodukten zeer wel naar waarde scliatten. De lieer Raphaël George Levy zal mij toelaten hem te vragen of hij vast be-sloten is geen Duitsehe boeken en tijd-schrifteu meer te lezen. Antwoordt hij j a, dan sta ik in be-wondering voor zijne beslistheid; maar zal moeten vaststellen. dat weinige per-sonen zoo denken. Ten bewijze het bericht, dat ik dezer dagen van twee verschillende zijden van twee onzer grootste onderwijsgestichten ontvangen lieb, en waardoor men ons bericlitte, dat de minister van buiten-landsche zaken de toelating verstrekt heeft opnieuw Duitsehe îmblieaties te ontvangen. Antwoordt hij 11 e e n, omdat zijn werk en zijne studiën hem verplichten op de hoogte te blijven van de Duitsehe we-tenschappelijke beweging, dan wil ik doen opmerken dat de industrieel, die behoefte heeft aan cokes of ehemische produkten, het recht heeft juist hetzelf-de te doen. Gezien de geografische fataliteit — zekerlijk wel bezwaarlijk — die ons Duitschland voor naaste gebuUr heeft gegevenl en dat niet zou veranderd kun-nen worden door de Rijngrens; gezien anderzijds liet feit, dat het niet in onze maclit ligt, noeli dat wij het zouden ver-langen, ze allen, de 70 millioen Duit-schers, uit te roeien,, alsdan zal men niet anders kunnen: handelen dan met lien ixilitieke, geestelijke en ook econoinisclie betrekkiugen te onderhouden. De twee centrale keizerrijken genieten de privilege zich juist in het centruni van Europa te bevinden en midden in de Entente-landen, derwyze, dat deze niet kunnen verkeeren dan met toelating van doorgang of zieh ontzaglijke omreizen te getroosten. Wij weten. wat ons sedert den oorlog de onderbreking dezer gemeenscliapsbe-trekkingen heeft gekost: wilt gij dezen toestand vereeuwigen? En dan liet volgende feit? In den schoot dezer twee centrale natiën bevinden zich tal van volkstammen, die ons zeer .sympa.thiek zij in, zoo o.a. de Tehecheii, de Denien, <le Polen, die Servi ërs, die Roemenen en de Italdamen. Moeten zij allen, onschuldigen met. schuldigen, geëxeonnnunieerd worden? Nooit zal ik het wezen van een jongen Tciheoh vergeten, die bij het verneinen van dit ])rogramma. mij zeide: „Gij wilt ons dus allen brandimykeni zooals ge-beurd is met Caïn!" .. . Men hoeft slechts te denken aan die betreurenswaardige verwarring in de kampen der geïnterneerden en krijgsge-vangenen'' ten gevolge van de moeilijk-lieid van de bevriende nationaliteiten te onderscheiden van de vijandelijke oiider-danen.De moeilijkheid zal nog veel grooter zijn, wanneer het er zal op aankomen den oorsprong der produkten vast te stellen. Men zal mij antwoorden, dat men zieh daar niet over hoeft bezorgd te maken; omdat, na den oorlog, al deze nationaliteiten zullen los gemaakt. zijn van de twee keiaerrij'ken. Maar zelfs bij deze hypothese znllen zij geographiseh inge-sloten zijn door de centrale mogendhe-den, dle>rwijae dat zij met ons sieehts zu'llem kunnen verkeeren) door hun tus-.sicilnenikomst.De Oostenrijksch-Duitsche produkten boycotteeren zou gelijk staan met de boycottage van de Servisclie bij <lie 3oe-meensche produkten', die, wat er dan ook gebeure, geen anderen uitweg tôt ons hebben dan dien van centraal Europa. CHARLES GIDE. lijke beteekenis van het woord socialist niet gissenf Trouwens de feiten bewijzeiï, dat het socialisme van die twee gentlemen geen socialisme is. Het is eenvoudig een soort burgerlijk radicalisme, in den aard van het z.g. radikaal-socialisme in Frankrijk, dat totaal bankroet heeft gemaakt. Ten andere, hoe zal dat nationaal socialisme zich gedragen tegenover: de werkloosheid; de internationale regeling van loonen en arbeidsduur; de sociale wetgeving; de werkstakingen? Aile vraagstukken van zuiver interna-tionalen aard, die tevens een levens-kwestie zijn voor den strijd van den arbeid tegen het kapitaal. Het kapitaal is internationaal; het kapitalisme is internationaal — er be-staat geen versehil tussehen het kapitalisme in Duitschland en dat in België — en tegenover dit internationaal kapitaal en dit internationaal kapitalisme stellen die twee een nationalen arbeid, een lan-delijk proletariaat. De bourgeoisie, draagster van het ka-liitalisme, zou er heusch geen beter mid-del op kunnen vinden om de arbeiders voor eeuwig vast te kluisteren aan het kapitalistisch uitbuitingssysteem in het zich van de zoete winst. Om te sluiten, een voorbeeld uit den hoop. Voor enkele jaren brak er een werk-stàking uit aan de liaven van Antwer-pen. Men vreesde voor onderkruipers uit het buitenlaud. Een der leiders van de beweging stelde zich in verbinding met de vakbonden in het buitenland en legde d'en toestand uit, met gevolg dat de onderkruipers aehterwge bleven. De strijd der dokwerkers werd ge-wonnen door toedoen van internationaal overleg, gevolg van de internationale verbindingen. Met het socialisme van Terwagne en Piérard ware de strijd verloren gegaan. Het socialisme zal en moet internationaal zijn, of het zal niet zijn; hetgeen wij bij een volgende gelegenheid zullen trachten aan te toonen. Nog wat ploerterij. De lasterkampagne heeft een anderen koers genomen. Tôt nu toe werd zij geleid door Wap-pers met Un socialiste en Co. Nu nemen zij hun toevlucht tôt. naam-looze schriften. Volgens een le'zer va 11 „La Belgique" zou Huysmans in 't openbaar verklaard hebben, dat wij niets te verwachten had-den van de Russen; volgens een geïn-terneerde Belgische korporaal • zou Ja-mar in de kantien te Sclieveningen verleden jaar verklaard hebben, „dat de veldslag aan de Somme een gloeiende hel geleek en dat binnen twee maanden de oorlog zou geëimligd zijn." Wie is die lezer? Wie is die Belgische korporaal t De duivel weet het; ons zijn ze onbe-kend; wij houden er geen inlichtings-bureau op na. Maar wat wij weten, dat is dat de praktijken van die heeren en van ,,La Belgique" scliaamteloos en vuil zijn. Wij weten zelfs dat dit edel gezel-schap de driestheid zooverre drijft 011s te spioneeren in onze private betrek. kingen. Dank voor zulk proper werk je! En wat nu weeral aan' Huysmans en Jamar ten laste gelegd wordt, daar wil-len wij niet eens op ingaan. Ploerterijen b'eantwoordt men niet. Die schopt men weg; en 't is hetgeen wij doen. Maar wij dagen de bende uit met ons in het openbaar te verschijnen. Zij durven niet. Zij verkiezen eerlijke menschen te bevuilen eu voor verdaehte kerels te doen doorgaan. Een laatste woord! Gezien die vuile lasterkampagne voortgezet wordt, voe-len wij ons door niets meer gebonden. Wien liet aangaat, zal ons verstaan. De toestand. In: Ruslandi, en dat is die hoofdlzaaik, gaat a-Iles best. De Duitsehe ageiitschap-pen zendien natuurldjk aMearlei niieuws over die grenls, maai- iedea'een weet waar diie 'prodnlktien gemaaikt woKllen. De Russische l'egeering wordt door die arbeidiers oaidiersteund. Dit is het feit. En de regeering heeft een diulibele nïoeiiijlke taa.k: die verdedâging vea'ster-ken tegen Hiindlenhurg en de distrib utile van voedsieil eipdieliijk te regeLen. De regeering wordt in haar. taak g.e-steunid door die gansehe bevodking, door die plaatselijike 'besturen en tloor aillem die het- wel meenen met die toekomst van' Ruslandi De Republiek. De libéra leni (kadetten) hebben zich voorstandiers van de republieik verklaard. Met de soeialisiten vormen zij dam weHieiht die meerdierheddi 'in' de toe-komendie constituante. Zoo deze toestand: voJgehoudien wordt, ziulden wij het beleveni aan ihet oosten van>. Europa een. groote Russische repulbliek te zien op-staan, verhonidlen met de Frniasche Republiek., en, t.ussdhen beidlen, de twee centrale machten. Wat zal ih' Oostenrijk mu giebeua-en? E11 in Duitsehilandi? In Oosbenrijlk leven die Tchedhenl. En de Tcliechen voelen zich door een démocratisait Rusland! aangeti-ok'kiera. Zij vocddieil die reeds véor dien oorilog. Zal die aandirang nog ster'ker wordienf Zal île Oosteuirijikseihe regeer-ing imzien dat hjaar diemokratiseh voillk met geen Prui-siscihe react.ie kan meegaani. De niieuwe Oosterarijlkschie regeeaing — en ook d» .joiiige keizer — sch jjinten dit in te zien. En in DuitseQiland? De „Vorwârts" spreekt i^eeds een veel klaa.rderie taal. Hjj vraagt hervormingeri!, mu. Maar met. vragen is niiet veel berei'kt. En. iets af te dwingen zou die partij in gesloten ra.ngen moeten optredlem. En haar wil door te dirijven, zou zij zieh aniet. iniwien-diig moetem vieilbratfkelen — en zij' zoiu moieteii handelen. De tijden zijn rijp voor demokratie, en, zoo in Oostemrij.k de toesta:n;lcii: zieh verselierpen, zou wel kunitteui geheureH. wat we nog niet diurven ve!rho:pen. De vrijheid van Finland. De Russische revolutie 'hjeeft niet al-leen de Russen bevrijd . Ooko de Fimnen, aan wie de tzaar een gi-ondavet onttiani. Finland is het eienige land waar de socialisten die meeixlleiihekl zijn in de Ka-mer (103 dedien' .op 200). De niieuwe regeering telt 3 socialisten op G, en daar de partij «en. der best geoiganiseerde is vam de ga.nschie Interniationate, kan meni in Finlandl een praehtiige oaitwdtekeldng tegemoet zien. Oorlog en Vrede! Vôôr 4 Augustus 1914 was de Euro-Iieescbe politiek gesteund op de twee volgende princiepem: het jiolitiek even-wicbtsysteem (Triple Entente en Triple Alliantie) en den gewapenden vrede. Deze jiolitiek heeft totaal bankroet gemaakt.Daar moet iets anders in de plaats komen, dat ons nageslacht spaart voor oorlog met al zijn afschuwelijke ge-volgen.In aanpassing met dit denkbeekl zegt het proletariaat: Dat moet de laatste der oorlogen zyn! Welke zijn de voorwaarden die ver-vuld moeten worden in 't zieht van een duurzamen vrede? De politieke indeeling van Europa moet gesteund zijn op het nationaliteits-îdée, toegepast op den breedst mogelij ken voet. De volledige politieke en economise'ne (" afbankelijkheid aller natiën, zoo klei-ue als groote. De vrije scheepvaart zonder de minste beperking. De toegang van aile handelsschepen tôt de verschillende wereldhavens. Het stelsel van „open deur" in aile koloniën en overzeesclie bezittingen. Wanneer deze voorwaarden bij liet sluiten van den vrede zullen verwezen-lijkt worden,, sluiten zich aile landen samen tôt een bond, volkenbond gêna a md. Dit. internationaal organisme heeft voor basis de onafhankelijkheid en de integritéit van aile aangesloteu landen. Deze volkenbond wordt bestuurd door eene Internationale regeering of „Super-nationaal Gouvernement", samengesteld uit afgevaardigden van aile natiën. I11 de plaats van het vroegere auar-chistischè stelsel komt dan een internationale politieke en: juridische ordening. Neveus het landelijk iiarlement komt het internationaal parlement; nevens het nationaal wetbock, krjjgt men het internationaal wetboek; nevens de nationale rechtspraak, komt de internationale jurisprudentie. De internationale politiek krijgt een publiek karakter; zij wordt gevoerd en gekontroleerd door de onderscheiden natiën. v De gevolgen van deze internationale regeling liggen voor de liand. In de eerste plaats zal de sociale wetgeving voor aile landen op hetzelfde peil gebracht wordeni, waardoor de positie der massa ontzagljjk zal versterkt worden tegen de uitbuiting van het kapitaal. Om die reden staan zekere groepen van kapitalisten vijandig tegenover een volkenbond en een Internationale Re- De strijd in Duitschland. Verleden week Donderdaff was part. Kunert, lid der minderheid, aan het woord in den Ri.jksdag. In den loop zijner redevoerin^* zearde hij o.a.: „Gedurende den oorlog zijn al bijna twee millioen menschen ten gronde gegaan. De scliuld van de ramp van den oorlog treft den Keizer en den Kanselier. De beschikking over het geweld levert voor de heerschers geen al'doende besehernving. Deze waarheid geldt niet alleen voor den Rnssischen tsaar." In den Pruisischen Landda»: was het part'. Adolf Hioffmann, die het .ionker-dom lieftig* naar de -keel greep. Uit zjjn redevoerin^ stippen wij de volgende verldarin^en aan: „\Vij laten ons niet betooveren door de sehoone woorden van von Bethmann-Hollwcg, zooals gebeurt bij de liberale dwepers en de sociaal-i>atriotU*n, wier aan'hangers met den dag verminderen. De politiek der Pruisische inachthebbers is rijp voor vernietiging De Pruisische regeoriug is vleesch van 't vleeséh onzer jonkers. Door uw phantastische, dwaze en nitilagende politiek hebt gij Duitschland in beroering gebracht.Uw annexatiepolitiek is onzinnig en misda-dig; de d'uikbooteiioorlog staat in fcegen&telilmg tôt het volkenreeht." Ziedaar de taal die gevoerd wordt door Duitsehe socialisten tegenover de Duitsehe en de Pruisische regeering; het is de taal van menschen, die het socialisme niet verlnochend heb'hen, zooals wel eenis verkeerdelijk wordt voor-gesteld.In weerwil van deze feiten, zal Piérard toch nog mimer voortgaan ni t te bazninen: „Tous les Allemands sont des hoches." De absurditeit van de boycottage der Duitsehe produkten. De lieer Charles Gide, professor aan de hoogeschool te Parijs, komt een boek te publiceeren. getiteld: „De Handels-liolitiek na den- oorlog". De lieer Gide beweert namelijk, dat de boycottage of het verbod van Duitsehe produkten een utopie is en voor ons en onze geallieerden een onberstelbaar ge-vaar zou daarstellen. Zieliier een uittreksel uit dit belang-rijk boek: „Wie van ons zou voortaau kunnen of willen betrekkiugen. onderhouden met Duitsehe handelaars? Deze roerende oproe]i zal voorzeker door een eerste beweging met een kracli-tig neen beantwoord worden. Noclitans moet men in aanmerking Het Belgisch Nationaal Socialisme. Onze beste vrienden, Terwagne en Piérard, hebben een nieuw soort socialisme ontdekt, door heu betiteld: „het Nationaal Belgisch Socialisme". Tôt nu toe hebben wij nog niet ver-nomen, op welke historische, politieke en ecoinomisohe beweeggixxmdien dit nieuw soort socialisme gesteund is. Alleen dat hebben wij vernoinen bij monde van Piérard, dat het nationaal socialisme zieh ten doel stelt 11a den oorlog in de Boi-mage (Henegouwen) te ijveren voor booger loou, betere arbeids-voorwaarden en het koôperatief en syn-dikaal leven te versterken. Het. middel wordt het doel: Het programma van het nationaal socialisme van Terwagne en Piérard is voor de arbeidersklasse alleen een middel in ver-band met de politieke macht om het socialisme te verwezenlijkeu, in afwach-ting dat dit middel den onduldbareu en onhoudbaren toestand meerduldbaar en houdbaar maakt. \"an uitbuiting, geen woord ! Van werk'eloosheid, geen woord! \ an klassenstrijd, geen woord! Van meerwaarde, of winst, geen woord! Van loonstelsel, geen wooril! Van trust en syndikaat, geen woord! Van de klassejustitie, geen woord! Van klassentegenstcllingeii, geen woord! Van dien socialistisclien staat, geen woord ! Het eenige wat wij te hooren krijgen is het volgende: gaan aan socialisme doen 111 België." Zijn wij nu de onkiindigen, die geen iota verstaan van het socialisme dezer twee; of zijn zij de onkundigen, die in hun hoedanigheid van socialist de inner- Een Anti-Belgische politiek. Op onze meeting te Amsterdam werd door een! der sprekers op het feit gewe-zen, dat de Autwerpsche liaven, een der bronaders van België, grootendeels ge-steld was op de doorvoerprodukten van Duitschland. (N. D. R. Meer dan 90' % der goederen welke in Anhverpen ver-scheept werden vôôr den oorlog, waren van Duitsehe afkomst). Dat is een feit. In aanpassing met dit feit, vroeg de spreker welk lot er Antwerpen zou be-schoren zijn, moesten de handelsbetrek-kingen tussehen België en de centrale mogend lieden verbroken worden? Het schijnt, dat liet „Belgisch Dag-blad" daar anders over denkt. Hoe kàn het anders? Wij zijn onbevoegd; menschjes die heel tevreden mogen zijn met de krui-mels die van de tafels vallen en voor het overige kalmpjes moeteni zwijgen. Ten minste^ zoo denkt Terwagne er over; hij, hij alleenig het groote liclit; hij is de man van de groote, hoogere politiek; hij acht zich geroepen om de toe-komstige Europeesche kaart te omschrij-ven naar zijn beeld en zijn inzichten. Gelukkiglijk! Het zal niet gaan! Terwagne beantwoordt dan de ge-stelde vraag in het „Belgisch Dagblad" van 25 en 26 Maart 1917, onder den titel: „De Haven van Antwerpen". Een erste vaststelling. Het vermelde artikel is geteekend: L. Clauwaert, Shephard's bush (Londen-West) 5, Brooklyn Road. De lezers van het „B. D." verkeeren dus in den waan, dat het artikel toege-zonden is uit Engeland. Het artikel werd natuurlijk inge-stuurd door Terwagne. Die menschen durven de verantwoor-delijkheid niet op zicli nemen van hun daden. Het artikel op zieh zelf beteekent niets: geen eukel argument, geen enkel feit. Ongepaste spot en leege phrasen; zie-daar de oiivatting van de hoogere politiek van Terwagne. Onze waarsehuwing voor de toekomst van Antwerpen's haven, wordt door Terwagne als volgt belicht: „liever een lietrekkelijk a r 111 België, dan een België dat zijn welvaart voor een groot deel te danken liebbe aan Duitschland." Goed gelezen wil dat zeggen: liever Antwerpen kapot en België naar den ondergTond, dau de ekonomische betrekkiugen hernemen! Terwagne mag er van overtuigd zijn, dat de Belgen, àlle Belgen, uitgenomen Terwagne, liartelijk bedanken voor zul-ke nionsterachtige politiek; want een scherper en sterker anti-Belgische politiek is niet denkbaar. Trouwens, wanneer Terwagne zulke taal moest voeren aan de Antwerpsche dokken, dan mag hij er van overtuigd zijn — t enandere hij weet dat best — dat onze duizenden dokwerkers, die des-tijds gekozen hebben voor dem rooden Terwagne, zonder spreken hem met zijn donder in den „bassing" zouden wippen. Een kleine raad vàn die onbevoegde lui, die wij daar zijn. Terwagne, als gij ons niets beter te zeggen hebt, zoudt gij dan niet goed doen te zwijgen? Want gij zijt bezig uw zaak totaal te bederven. Wij zijn Belgen en handelen als Belgen; Terwagne is Belg, maar handelt als anti-Belg. En waarom? Hij gelooft zelf van zijn politiek niets, maar hij wil zich den schjjn van „patriot" geven. Een schandige taal. De heeren van het „Office Belge" hebben in de laatste tijden getracht op de sentimentaliteit der Belgische bevol-king in te werken. Om een eventueele zitting van de Internationale in slecht liebt te stellen. roepen zij uit: „Hoe kunt u aan dezelfde tafel gaan zitteni met menschen, wier handen be-vlekt zijn met het bloed der Belgen?" Wjj hebben dien heeren geantwoord: Indien dit argument waarde heeft, dan moeten de Belgische ministers wei-geren te gaan onderbandelen met de Duitschers den dag dat vrede wordt gesloten.Wij hebben hun nog meer gezeid: Indien dit argument waarlieid bevat, dan mogen de Belgen van het bezette gebied niet met de Duitsehe bèambten samenkomen om het Belgisch bestuur te regelen, en dan zijn de burgemeesters van dorpen en stedem trouwelooze Belgen. Wij hebben verder geantwoord: Indien dit argument waarheid bevat, dan mochten de Belgische socialisten 11a 1887, na 1902 en na 1912 niet meer samenkomen met de verantwoordelijke regeeringslieden. die de bloedige beteu-geling dier rauipvolle dagen bevolen hebben. Sehandige taal, zegt du Castillon. Schandige taal, zegt M. Wappers. . Schandige taal? Indien wij die heeren met hun eigen argumenten antwoorden? Neen, het'was een schandige taal dat gevoelsarguinent te gebruiken om een ]>olitiek te disqualificeeren. Dàt was schandig. En nu de heeren gevangen zijn in hun eigen redeneering, zitten zij te sparte-Ien, en het eenige dat zij vinden is: Scheldwoorden. Povere zielen. Brieven. UIT NOORWEGEN. Van een onzer Belgische vrienden1 die voor het oogenblik te Bergen in Noorwegen vertoeft, ontvangen wij een laûgen brief waaraan wij het volgende onitleenen: De uitbuiting. „De woningnood is hier geweldig. Da-gelijks leest gij in de dagbladen 100, 200, 300, 400, 500 Kronen uitgeloofd voor diegene, w7elke 1, 2, 3, 4 woonkamers verschaffen. 't Is een waar schandaal van bestuurswege geen voldoende ba-rakken te bouwen, maar de kleine ge-, meentepolitiek tussehen liberaal en kle-rikaal die dikwijls ging tôt broodroof bij ons op het platteland vôôr den oorlog, die bestaat hier in het groot. Begin 1915 is een deel van de stad Bergen af-gebrand. Ailes ligt er nu nog als de eerste dag van den brand, men zanikt in den gemeenteraad over de manier ... van lieropbouwen. Intusschen kan men geen logement vinden. Het is een ware ellende: De menschen won en als dieren in krochten bijeen. De woningnood duurt reeds sinds 1880... in het land van het Itout. De bandel hier is woeker, woeker, woeker. In Haugesund woont een visch-liandelaar. Hij was een eenvoudige man, had een groote partij halfrotte visch in magazijn, stond voor de deur van het faillissement. Ailes naar Rusland ver-koelit. Is nu millionair. Met Duitschland wordt nu goed gehandeld en de Noren zullen er met hun visch wel voor zorgen dat Duitschland niet uitgehon-gerd wordt. Uitvôeren en uitvoeren is aan de orde van den dag bij de kapita-listei), net als in andere neutrale landen .... tôt den dag dat ze bestatigen, dat er niet meer is. Met sclieepsakties EERSTE JAARQANG No. 28 ZATERDAG 31 MAART 1917 LOSSE NUMMERS 5 CENT Oplage van de week: 4600 Nos.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.