De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland

1721 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 04 Mai. De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/n58cf9kk5s/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

TWEEDE JAARÛAN6 No, 35, ZATERDAG 4 ME! 1918 LQSSE NUMMERS VA CENT Oplage van de week: Nés. 831? De Belgische Socialist Tweetalig Weekblad van den Bond der Belgische Arbeidsrs in Nederland r. - i.w--- ■ ^^gsgi- ■■■■ i-^eattac..i p—- -r.1 w.'v. . j.i i-,jii. imn iuffwpw 'M n ijtr^w^r.'iw .1 ■ ......< ... > ■ ...^ ",1 -T 1 T.L'H.'yiT.i."flgg>gjB< winTM.f.^|i.li.ii3S^g^wg:,.T!;TV,'?">*r.a; ;i t Abonnementsprijs in Nederland : 90 cent per 3 maanden. - Redactie en Administratie: 10NGVILIE, REMBANDTSTR. 316, 's-QRAVENHAGE. • Abonnementsprijs voor het Buitenfand: f 1.50 per 3 maanden. Vandervelde. •t Zal bij ta1 onzer'lèzers en vooral leden verwon-dçring verwekken bij 't lezen van dea titel van dit artikel en juist omdat wij op voorhand daarvan ver-zefcerd zijn, hebben wij er vooral aan gehouden dit artikel niet aan den persoon van Vandervelde, noeh aan Vandervelde-ministér, maar aan Vandervelde-partijgenoot, aàn ■ Vandervelde-sociâlist, aan.^ahder-velde-internationalist te wijden. Tôt aan den oûHog nam Vandervelde met Anseele en Huysmans een der eerste plaatsen in bij de Belgische en ocik de internationale arbeidersbewe-ging.Het Belgische proletariaat stelde in hem een blind vertrouwen, niet zoozeer omdat het iri aile omstan digheden de politiek deelde van Vandervelde, dan wel omdat het m hem zag een overtuigden, onwan-kelbaren revdlutionnairen socialist. Meer dan eens bestonden er meeningsverschillen tusschen hem en de meerderheid onzer arbeidersr klasse. Voor de laatste maal — het was in 1913 — is- dit meeningsverschil sterk naar voren gekomen. omtrent 'de algemeene .werkstaking voor de poli-tieke gelîjkheid. Vandervelde was er tegen; de overgroote y meerderheid' was er v66r, terwijl hij verklaarde; I k ben verslagen, maar met U wil i k overwinnen. In dit feit liggen de traditiën besloten van de B. W. P.: men was 't niet akkoOrd over een.bepaal-de'taktiek of tendenz, maar zoodra de meerderheid had beslist, werd" de strijd aangebonden in 't-teeken der eenheid.- -, In België kent men niet, zooals in sommige andere landen, vooral in. Nederland, dien sectarischen en eeparatistischen geest in de moderne arbeidersbeweging. Bij ons was de beweging één en onverdeel-baar.Tijdens den oorlog is daar wel een kentering in gekomen; maar dat is meer schijn, dan werk'elijk-heid. Deze kentering is vooral het gevôlg dat onze arbeidersklasse niet geraadpleegd is kunnen worden en dat de leiding is aangegeven geworden door enkele mandatarissen en andere vertrouwensmannenj waarbij Vandervelde de eerste plaats inneemt. Deze partijgenooten, en in de eerste plaats Vandervelde", hadden moeten begrijpén, dat dit systeem rechtstreeks* indruischt tegen de traditiën der B. W. • P. Gëen enkele arbeidersklasse houdt zooveel van hare ze.lfstandigheid en' hare autoriteit als de onze ; zij- duidt- geçn gode», dpet niet 'aan .persoons-vergoding en geiooït met' in de oô^eîlbaarhêid van het individu. ». , - . : ; Zij heeft iaimer hare politiek en hârè t«Hiek vast-, gelegd in kongressen en nationale vergaderiiigen en aan de genomen besluiten en de gëstemde reso-luties moest een ieder zith onderwerpen. De B. W. P. zal er nooit voor te vinden zijn een jota aan deze gçdragsjijn te veranderen. Vandervelde heeft niet begrepen dat er zich in het buitenland duizenden Belgische arbeiders, leden der B. W. P.', bevinden, die. zich georganiseerd hebben en die nu, zoo min als vroeger, aan de onfeilbaar-heid van het individu gelooven ; maar die nu, zooals voorheen, prat gàan. op hun z«lfstand.igheid en mede-zeggenschap.Deze georganiseerde Belgische arbeiders hebben nooit aan Vandervelde, noch andere partijgenooten, gezegd te denken evçr oorlog en vrede zooals zij er over dachten, terwijl tôt voor kdrten tijd door Vandervelde en anderen geen nota is gehouden geworden van de meening en de inzichten der partijgenooten en bij met anderen den schijn wilde wekken alsof zijn politiek de politiek van gansch de B. W.' P. .was. Dat was verkeerd en îs het uitgangspunt geweest van de wrijvmg, de misnoegdlieid en den twijfel bij een groot deel onzer Belgische arbeiders in 't buitenland.Deze misnoegdheid is. ovçrgeslagen tôt verbitte-ring, tôt verbolgenheid, wanneer deze arbeiders ge-zien hebben, dat Vandervelde, en dat. vooral in zijn iioedanigheid van voorzitter der Internationale, zich halsstarrig gekarrt. heeft tçgen de conferentie van Stockholm, dat hij, zijnde in Rusland, geen gehoor gegeven heeft aan de stem van het Russisch proletariaat, zoo aan als achter het front. In Rusland klonk het uit den mond van gansch het volk; Naar Stockholm! Vandervelde antwoordde : Weg met Stockholm! Vandervelde moet in zulke omstandigheden be-grijpep, dat de geesten van die duizenden Belgische arbeiders, welkè geloofden en nog gelooven in Stockholm, opgewonden waren tegen hem, in zooverre zelfs, dat er bij deze gelegenheid barde en scherpe woordtn gevallen zijn, misschien wel wat te hard, wat te scberp. Maar in weerwil van het verzet van Vandervelde heeft de politiek van Stockholm zich verder ontwik-kèld. De socialïstische en arbeidersorganisaties der, Entente-landen îjebben er .zjch. bij aangesloten. De meerderheidssocialisten met de minderheidssocialis-ten hebben besloten tôt een internationale socialis-tisch conferentie. De voorzittër der Internationale, Vandervelde, is toegetreden tôt de politiek van den secretaris der Internationale, C. .Huysmans, hetgeen onzen vriend Hu'ysmans de gelegenheid heeft verschaft op een openbare vergadering te verklareu : Vo'ortaan is m ij n e politiek 00k de politiek van Vandervelde; is mijne taktiek 00k de taktiek van Vandervelde. Gezièn"de pôlitiek en de taktiek van Huysmans 00k de onzen- zijn, zoo moeten wij tôt de otrvermîj-delijke conclusie. komen, dat Vandervelde nu 00k onze politiek en taktiek is toegedaan. Trouwens vermelde verklaring van Huysmans is reeds in 't raam der werkelijkheid getreden. Van. detveîde heeft in naarn van vôorzitter der Internationale met zijn secretaris Huysmans een uitnoodi-gin-g gestuurd aan de socialistische en arbeiders. organisaties der Centrale landen. Kortom, Vandervelde heeft zijn anibt van voorzitter der Internationale tferug ter hand genomen, hetgeen wij toch reeds zoo lang van hem verwacht hadden. Vandervelde heeft dus ten slotte ingezien, zooals de Brouckère onlangs in het weekblad Droit des Peuples" geschreven heeft en dat immer ons stamd-- punt is geweest : ,,De volken willen hun'goeden wil en geest-■ drift slechts geven voor zaken, die zij verstaan. Meer dan ooit wordt het duidelijk dat het proletariaat den oorlog zal doen eindigen." Door de politieke koersverandering van Vandervelde is er een groote toenadering ontstaan in den schoot • der Belgische arbeidersklasse. Vooralsnog valt het ons mOeilijk na te gaan in hoeverre Vandervelde zijn volledige goedkeuring hecht aan onze politiek; nochtans dat mogelijk meeningsverschil niet mag noch kan beletten, dat deze toenadering de gelukkige voorbode zal zijn van de noodzakelijke eenheid in den schoot der B. W P. De zoo pijnlijke verdeeldheid van straks moet plaats maken voor de ■ geslotenheid en de eenheid met eerbied voor een ieders opvatting en inzicht omtrent den oorlog en den vrede. De reactie is reeds aan den - gang de ijzers te smeden waaxmede zij denkt ons na den oorlog- hech-ter en vaster te ketenen. De Roonische -vakbonders zijn krachtig aan 't werk'tot verdere en diepere verdeeldheid bij de arbeidersklasse, daarin gehôlpen.door de reactie. Wat valt er ons daartegenover te doen ? Het behoud van het tweespalt in onze ' rangen tôt heil en vreugde der kapitalistische reactie f Mag dat! Kan dat! Neen! Dat mag noch kan! Het oogenblik is aangebroken voor de Belgische moderne arbeidersbeweging, voor de B. W. P., de gelederen te sluiten en op haar beurt de ijzers te smëden om op 't b es liste uur strijdvaardig -te zijn èn voor den volkenyrede èn voor! den verderen ontvoog-dingskamp na den oorlog. ~ Nu sneef dan ooit moet het parool bij de Belgische arbeiders luiden : Ojj voor onze vredesleuzen in • t teeken der Eenheid ! waarbij Vandervelde nevens Anseele en Huysmans zijn plaats van vroeger inneemt. * * * P.S. In Engeland ' zfetelen in den schoot der moderne arbeidersbeweging een • Ramsay Mac-Donald, een Snowden, en Smillie nevens Heu-derson, Barnes, Bowerman. In de Fransche socialistisohe partij trelfen wij Merrheim, Raffin—Dugens, Loriot-, Bour-deron met Longnet en Pressemane aan nevens Thomas, Iienaudel en - es. In Oostenrijk, nog sfcerker dan in Engeland en Frankrijk, wordt de strijd der arbeidersbewe- fing voor den volkenvrede gevoerd in 't teeken er eenheid: Ofcto Bauer staat nevens Victor Adler en es. In Duitschland is het anders. De meerderheidssocialisten, waarschljnlijk door besmetfcing van de Pruisis'che geweld-politiek, hebben de minderheidssocialisten den stamp van den ezél gegeven met het gevolg, dat vooralsnog mee'r-derheids- zooals minderheidssocialisten machte-loos staan tegenover de reactie en dat door de verdeeldheid. Wat staat er ons te doen % Gaan wij het Duitsche voorbeeld volgen ter eera en glorie der Belgische klerikale en andere reactie! Ons anfcwoord luidt : Naen, duizondmaal neen ! Boven aile meeningsverschil omirent theore-tische inzichten en taktische overwegingen staan de opperste belangen der arbeidersklasse, welke alleen tôt hun recht kannen komen door een onbreek'oa,re eenheid tegenover de eenheid der kapitalistische bourgeoisie. Het loopt hem hier niet over personen ; die zijn va-n onderge-schikt belang. Aileen de zaak, het idee en de middelen om de zaak en het idee best te dienen komen m aanmerking, en dat kan alleen door eenheid in handelen. Worden er personen gevonden, die de zaak en het idee eerder zouden" schaden, dan dienen, den arbeiders den plicht deze personen ter ge-pas.té ure t-e verwijderen, Nooit zullen wij er voor te vinden zijn den minsten aanstoot te geven, welke deze zoo noodzakelijke eenheid zou kunnen in gevaar brengen, omdat wij bewust zijn onzer verant-woordelijkheid tegenover de hoogere belangen die er voor het proletariaat op 't spel staan. Aan sectarisme en anarchisme doen wij niet mee ; wij aanschouwen' ze even zoo gevaarlijk als de reactie, want de eersten dekken bewust of onbewust de laatste. Onze leuze is en blijft: de belangen van het proletariaat zijn een en onverdee1dbaar door en met de eenheid. Naar de Eenheid. De N. B. C. (2 Mei-avondblad) publiceerfc Volgend telegram uit Havere : • Op een .bijeenkomst van Belgische socialiste n, verbhjf houdend te Londen, waar vertegenwoordigers der arbeidersvereeni-gingen aanwëzrg 'waren, is op initiatief van Vandervelde, Huysmans en De Brouckère met algemeene stemmen een motie aangeno-men, waarin met kracht stelling genomen wordt tegen de propaganda der Kientha-lers ; tegen het annexionisroe, tegen, elke. med§plicl;tighejd aan de acti-•vistische propaganda en vopr de gelijkheid ;op stuk van de talen in BeJgië ; dat de Belgische , socialisten vastbouden aan de internationalistiscbe leer en zich mw Ml I—.M———M—I wenschen te plaatsen op het terreih van de (socialistisohe) bondgenooten-conferentie te Londen. Vooralsnog zullen wij ans onthouden van aile kommentaar, afwacht-endc den officieelen tekst. der motie. Algemeene Toestand. A. Het Impérialisme en de Arbeidersbeweging. In ons laatste nummer hebben wij een woordje tea beste gegeven over den imperialist Heiknann, hoofdredacteur van de ,,Internationale Korrespon-denz" (I. K.) Hoe staan nu de Duitsche vakbonden tegenover de - imperialistische politiek ? 't:Is August Winnig, een der voornaaiaste leiders van den vakbond der mijtiwerkers, die ons het .ver-telt in het artikel, getiteld „Die Politik der General kommission" (De politiek der Vakbonden), versche-nenin ,,Die Glocke" (20-4-'i8). De cpncliisie van dit artikel luidt,: „In de kringen der vakbonden bekijkt men : de zak'en veeleer volgens aajipassênde fôrmuîén en de zaken houden alleen verband met de zuiver . econooiisch-politieke belangen. Degenen die deze belangen op den voorgrond plaatsen, kunnen onmogeïnk den vrede in 't Oosten van de hand wjjzen. .Impérialisme hier, impérialisme daar: men staat te middea van steeds sterker wor-«iende verschijnselen, die wijzen op de uitbrei-diiig der nationale'economische kracht, ten einde die onafhankelijk te maken van ruilhandel en men kan van het eigen volk niet verlangen, dat het zich vergenoege met de roi van edelmoedig-verzakende deiigd. Dit kan men vooral niet vorderen van hen die de belangen voorstaan der arbeidèrs," die onder de gevolgen van ekbnomi-; sche kwijning het ergste zouden moeten lijden. De last eener verjaarde, met de werkelijkheid ge«n rekening hondeiide ideologie houdt ons ervan terug dien staat van zaken onder de oogen te zîén. Winnig bevestigt klaar en flink het vermoeden, dat er in de Duitsche vakbonden sterke imperialistische stroomingen in werking zijn. De politiek-van'Winnig-en anderen berust, zooals die der Al-Duitschers, op de zuivere kapitalische theorie en feiten : de belangen van de eene natie zijn tegenstéllend met die der andere nation en zoo komt Winnig tôt de réactionnaire conclusie; Wij erkennen slechts de belangen der Duitsche arbeidersklasse Zoo^ook denken, spreken en handelen de Duitsche imperialisten, waar het loopt over hunne klaçse-belangen.De politiek van Winnig is niets anders aïs een soort proletarisch impérialisme in den schoot der moderne arbeidersbeweging, die in scherpe tegen-stelling staat met en sterk indruischt tegen de belangen de arbeidersklassen van de andere landen. De politiek.van Winnig maakt een einde -aan de historische, algemeen erkende formule, dat de belangen van het international proletariaat een en onverdeelbaar zijn en herleidt de moderne arbeidersbeweging tôt een kleine nationalistische, op chauvi-nistische gronden berustende beweging. De politiek van Winnig be'vat in zich dit hoogst zonderling verschijnsel, dat zij zich aansluit bij die van het kapitalistisch impérialisme, gesteund op het militairisme _ en in tegenstelling staat met die van het internationaal proletariaat, gesteund op de vol-kendiemocratie door • verplichtend sche'idsgerecht, door ontwapening en door Volkenbond. De politiek van Winnig sluit allèn vrede door ver-gelîjk, allen verzoeningsvrede in 't teeken van een algemeenen ' volkenvrede ait, maar erkent- slechts den geweldvrede, zooals 00k de Al-Duitschers en andere pan-germ^nen verlangen. De politiek van Winnig is 00k de politiek van von Tirprtz, met dit verschil, dat het impérialisme van von Tirpitz gesteund is op de belangen der Duitsche-bourgeoisie, .terwijl het impérialisme van Winnig berast op de zoogezegde belangen der arbeiders, terwijl het eene impérialisme het andere dekt, of beter : 't is" een en hetzelfde impérialisme, beheerschende twee werkdadig tegenstellende belangen. Het internationaal proletariaat zal noch tan deze politiek aanvaardep,. omdat zij de negatie zou zijn van de Socialistische wereldbeschouwing, omdat jij gest^md is op het geweld, het militairisme en berust op conflictejj en oorlogen, omdat zij de arbeidersklasse voor eeuwig zou vastketenen aan het kapitalistisch systeem. Het internationaal proletariaat verwçrpt met de-zelfde beslistheid het impérialisme à la Winnig, zooals dat à la- von Tirpitz. B. Geen volkenvrede, maar oorlogsvrede. Zoo pas hebben wij in een artikel de sociale betee-kenis van den vrede in 't Oosten geschetst,' maar deze vrede heeft '00k een niet min belangrijke politieke beteekenis. In het vredesverdrag van Brest-Litofsk is bepaald geworden, dat alleen Polen, Koerland, I,ithauen en Ukraine, los van Rusland, onder Duitsche hegemonie zouden komen, naar het beeld, nopens het zelfbe-schikkingsrecht, der Duitsche g'eweld-politiekers, terwijl de andere landen zouden toebehooren aan het Russische rijk. De Duitsche regeering heeft de bepalingen van het vredesverdrag met nageleefd. Met de vier vermelde landen wordén nu 00k Lijfland en Estland in het groote Duitsche verband thuis gebracht. Het vredesverdrag van Brest-Litofsk is dus van Duitsche zijde verbroken, het heeft afgedaan. Omtrent Lijfland en Estland zegt het vredèsver-drag dat het Duitsche rijk alleen het recht heeft deze landen door een politiemacht bezet te houden tot-dat er een regelmatige stâatsregeling is tôt - stand gekomen. De Duitsche autoriteiten hadden uitdruk-kelijk verklaard, dat Lijfland en Estland bestand-deelen zouden blijven van Rusland. Hertling, de kanselier, heeft in zijn antwoord. ge- zegd, dat de Duitsche keizer bereid is beide landen onder • zijn- beseherming te nemen en ze uit het Russisch verband te stellen. Het verdrag met Rusland is slechts een paar wekeji onderteekend en waardoor Duitschland zich verplichte nu voortaan in vrede en vriendschap nîet Rusland te leven, dat hetzelfde Duitschland bij monde van zijn kanselier openlijk verklaart t*«-ec . Russische provinciën te ondersteunen in hun 'stax-ven tôt afsclieuring van Rusland. De Duitschers zullen zich hier natuurlijk ver-sChuilen achter het zelfbescllikkingsrecht der volken. Ware het zoo,-dan toegegeven, maar 't is zoo niet. Het zijn de adelijke groot-grindbezitter, een klein deel der stetjelijke bourgeoisie en een deel der gees-telijkheid, die uit vrets voor de Russische revolutie steun zoeken bij de Duitsche reactie. Zij vertegen-woordigen ongeveer het twintigste deel der bevol-king, terwiil de andere negentien twintigsten Letten ep. Èsten zijn, die Rusland verkiezen boven Duitsch-' land. De Al-Duitschers jubelen. Natuurlijk ! Noch het vredesverdrag, noch het zelfbeschik-kingsrecht der volken komen hier dus in aan-spraak.Voor Duitschland beçtaat er dus slechts nog een rechtstitél: het rechi van de macht der wapenen. Rusland is zwak en uitgeput en moet zich "deze verkrachting laten welgevallen. Doitschland integen-deel wordt niet gehinderd te doen wat voor zich nuttig en voordeehg is. Men is begonnen het Russische rijk af te snijden van de Zwarte Zee en nu wil men hetzelfde door-drijven omtrent de Oostzee. Rusland zou dus nog enkel gesteld -zijn op de Noordelijke IJszee, welke meer dan de helft van het jaar ontoegankêlijk is. Gansch Europa heeft .vooralsnog geen rust gekend, omdat het kleine Servië geen toegang had tôt de: zee en nu wil men het groote Rusland ontnemen wat men aan Servië verplicht zal zijn toe te staan. Ruslapd kan onmogelijk in dezen stand van zaken berustgn ep. vroeg of laat zal Rusland Duitschland verpljchten de baan te openen naar de zee. Wij zien niet anders in dan dat zulks zal gebeuren met de wapenen, door oorlog en dat, zoodra Rusland zich sterk genoeg zal voelen. Door'dezen drang der omstandigheden zal Rusland zich opnieuw militair reorganiseeren en zich wapenen tôt de tanden; Duitschland zal Rusland volgeaj en binnen een onbepaalden tijd staan wij voor eeji' hernieuwing van de menschenslachting van hedenJ De vrede in 't Oosten is. geen volkenvrede; 't is een oorlogsvrede. Wat'zal^hij woîdçn .in...'t..Westen.î , Een oordeel van Ramsay Mae Donald. In het socialistisch weekblad ,,Forward", verschijnende_ te Glasgow, zegt Ramsay Mac Donald o. a. in een artikel : Ik beechouw de onderneming om Gom-pers te bekeersn en de toetreding der' Amerikaaneche arbeiders-lederatie te be-werken als een tijdverlies. De Amerikaan-sche arbeiders-federatie heeft niet® bijge-dragen tôt het tôt stand brengen van het document (mémorandum) en hare toetreding zal geen invloed hebben op de socialistische en arbeidersorganisaties der centrale landen. Het tijdverlies van één week of het ver-i tererj vaa een pound om haar een plaatsje te gunnen achter de intergeallieerde conferentie zullen geen vruchten afwerpen. Huysmans zal onze zaak heusch veel grootere dionsten bewijzen met een antwoord trachten te verkrijgen van de Duitsche en Oostenrijksche socialisten, dan. met honderd missiën in Amerika. t Best mogelijk, dat Ramsay Mac Donald de waarheid zegt. Uit het Noorden. Aan de Redaktie van ,,De Belgische Socialist". Waar de Kameraden, Enkele dagen geleden las ik reeds in de xlott. Crt.,? den troef, uitgespeeld door de Beigisohe regeering tegen „De Beigisohe Socialist" en toen kameraad W. K. mijn nuramer 30 van ons bla-d stuurde, kreeg ik de voile laa^' der manoeuvre te slikken. Ik kan niet nalaten u allen, kameraden det\ redaktie geluk te wenschen_ met uwe defensiev© houdmg tegenover de Belgische regeering. Zoo> belioort het te wezen. Men kan ,;De Belgische Socialist" smooren, maar niet de waarheid. De: Kwestie is_ nu maar dat de Belgische regeering door bemiddeling van Vandervelde en Brunet er niet -tee komt ullie siroop aan den baard te smeren, beter gezegd appelen voor citroenen' te verkoopen en dat ullie ten slotte met zeeni-, zoete woorden buigt voor de overmacht. Ailes is immers mogelijk in deze dagen, dat ziet gc wel aan den dik'ke— ik zie hem in Boom nog achter de roode vaan loopea: ,,a bas la guerre sabre et canon ! Vive la république à bas le roi1 carton! Boum!....". Wat zal S. en onze oude volksvertegertwoordiger van Boom daar alle-maal van zeggen, als we eens terug zijn. Ik gâ van de redite baan af.... De regeerin-gen zijn overal dezelfde en o v e r a 1 tegen de arbeiders ve rzuchtingen. Zeta Hoogland, welke op het Noorsch Socialisten kongrés in Christiania uitgenoodigd wa-s, werd de toegang in Noorwegen gewekçercL Zeta Hoogland was eene Zweedsche afgevaardigde.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Rotterdam du 1916 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes