2» Jaar — Nr 46 (297) Zaterdag "4" Maart 1916 »■« ■—— ~w m mr~ 11 i «HTII ■'■"'f'' «»— DE BELGISCHEL STAnDAARD -p-F-Mp R AC H I , P /A aa ia ■ /v\ A C Mr~ Stichtep-Besbuupder Faste OpsteUers : M, E. Bklpajre, L. Duykers, V. Van Gramberhn, "l 1 d 6 f O n S 1 . >rvs tt 1 «i r»D>ï> SfUTïT nww Dr Van ns Phrrf. Dr T. Van tvr* Wokstyne. Juul. filllaert Abonnementsprij» : Voor sojdaten : Voor1 /maànd fr X^-T—^«^«"ma'anden fr.^j°5o — Voor 3 maanclea fr. 5,35 sa sias :;;^,dl^o,orTg,,'id 'a.5.vvô" - v~. » T. ,,5. ~ Aankoadigingen : »,a5 fr. de regel — Rçklamen : 0,40 *fr. de regel. — Vluohtelingen : 3 inlasschingen van a regels 0,50 fr. Voor aile mededeelingen zich te wenden tôt : Villa MA COQUILLE, Zeedijk, DE PANNE. TWEE SOLDATENLIEDJES Door Cyriel Verschaeve 1. Lied van't Slijk Huide aan onze Piottun Met Knokkel» «n Knieftn en been In 'tilijk Terïinkende gaan wij; Tôt dijen en navel en leên In slijkwater plon*ende staan wij; D«ch Duitachland mag weten, en 't weet het En nimmer vergeet liet, Dat Vlaanderen vast als op ijzer hier stond In 't slijk van zijn grond. Wij staan hier besprenkeld, bespat, Van 't hoofd tôt d<i voeten vol moore, Wij liggen beklijiterd, beklad, Al slijk. zijn wij, achter ea vore»; D«ch Duitschland mag weten, en 't weet het En nimtner vergeet het, Dat bij ons het slijk op da kleeren tlechts viel Bij hem op «ijn ri«l. Wat vreeger gezeid it werd waar, Al tel men het 00k on te spotte» : Zet al de soldatta te gaar De vuilsten «ijn de piotten s Maar Duitachland mag weten, en 't weet het Eh nimmer vergeet het : Vaa Duitseh bloed zoo vuig en van Vlaaaiseh slijk [zoo vrij D# vvilstea zijn wij. 't Verateef w«l dat slijk oazeû voet, Nooit kon het on» herte verstljven ; Soma zag het wel rood van ont bloed, Steeds voelda 't ons staaa toch en blijvea ; Ea vraag het aan Duitschland, het weet het Ea nimmer vergeet het : Vlaamsch alijk mat Vlaamsch volk er in, tegea «ijn [vuur Qeen steviger muur ! Geen slijk zag meer liefds en meer moeé En geen had meer recht op de vrijheid ; Geen dronk er dus edeler bloed Engeeft ons meerroem en aieer blijhaid. En vraag het da wereld, dat weet ze En nimmer vergeet ze : Geen alagveld droeg sehooner slijk, geen had er meer Qeen brengt er meer eer. 2. Lied van de Luizen Reprein : Als apieders «erst kwamen ze Met légers dan namen ze, De Pruisen ons laad in tôt aan f ijnen uitersten hoek, De luizen ons goed tôt 't geheimste van hemd en van [breek ; Maar ze zullen verhuizen 1 Op jacht 1 met den krakenden duim en nagel I Op jacht 1 met den knettrenden koçelhagel I Zi] zijn in 0bj> binnengekropen Wij wisten noch hoe noch van wasr ; Maar als ze er reeds waren bij hoopen Dan werden we 't bijten gewaar, Die landluizen : Duitsche spioenen, Die lijf-Praisen : luizen in 't goed. Nu vechten we met legioenen Gedaan is 't nog niet maar het vordert toch goed. Ons pakske vuil goed moeit eens vallen la moeders zoo doornette hand Maar, moeder, wij hebben er allen Piot, Korporaal, Commandant 1 En wie er het meest heeft gekregen Heeft meest 00k zijn beste gedaan, Heeft meest in de loopgracht gelegen... JSaagt, moecler, ge ons pakske gij zoudt wel veretaas I En zagen de Vaadren uit de eeuwen Vol veldgrauwe luizen hun land, En bromden ze : « Waar zijn de Leeuwen ? » « Hier, riepen we, hielden ze stand I Kwam Duitschland zoo ver, 't heeft bedrogen : 't Spioende eerst, 't miljoende ons dan neer, En, wriemelt uw land voor uwe oogen, ïîeahoekj* bleef vrij ea 'tgetuigt voor onze «er. De luizenkamp is nu begonnen : Wij kraken ze buiten, op straat, Hemd af en 't lijf bloot in de zonne, De zonne mag zien hoe het gaat, Ook Moeder I.... want als we 't lijf bloot doen Komt vaak ook een lidteeken bloot, En als we die vuilaards daar dood doen Zoo vallen zij ook op een eereveld dood. Wordt de andere kuisch eens voltrokken, Schouwt, vaderen, schouwt dan maar neer, En, ziet ge al uw dorpen in brokken Toch gaaf en geheel ziet gs de Eer ! En liet ge 't land schoon van uw glorie Van kunsi en van vlijt en van moed, Schouwt, schouwt, na onze Yservictorie, Of 't land niet weer schoon ligt gedekt met ons bloed ! Da toestand raatl Verdun. De betrekkclijke kalmtc op heel het ge-vechtsterrein duurt aao. Daaruit moet mes nochtans niet ga&n besluiten dat het pleit ten einde is geloopen, De ontgooeheling ware voor de Duitschers te groot en 't volk kan wel een oogenblikje door beloffon gepaaid worden maar die belofton moeten een uit-werksel hebbea, en de behaalde voordeelen véor Verdun, zij a ailes behaîve dat uitwerk-sel.De Duitschers zullen geen honderd duieend mannen gesl&chtofferd hebben om bij zulke luttela behaalde voordealen te blijven, en trachten toch een andere zege van bedied te b-halen. « Trachten » zeggen wij, waa^ uit de laat-ste ingekomen inlichticgea is geblekeu dat het Frarsch legerbevel in ailes heett voorzieû en dat er dus maar weinig kans voor de Duitschers beîtaat no« verder door ie dringeo. Immsrs de feiten zij a daar om te toonen dat tegen opruk&ende merischenmsssa's, wij ook over voldoecde reserven beschikkeo om ailes af te weren. W^nneerd# inname van het fyrtDoUsuiBooit een afgedane zaakwas ea de Duitschers rsed» jubeldtn den weg van Verdun open te hebbea werd door het Fran-sche légerbevel een heel legerkorps (40,000 mau), dat in reserve stond, plotseling in 't vuur gebracht en de onweerstaanbare drang van deze versche mannen deed heel 't ver-loop van den «tnjd keeren, Dit hadden de Duitschers allermicst verwacht en 'tmag deze îusscheckomat geweten worden dat de huidige betiekkelijke kalmta is ingetreden. Dcch deze kaloits echijat veeleer een voor-bereiding te worden van eei nakendb nieawe actie die besdssend moet wezen, daar het feitelijk onmogehjk is, zelfs aan het stetksle en best toage-rust ; ieger, zuike uiipultingen te onderstaan zooder zij a kveudfj kracht met te verhezait ia verhoudiag, IutUasehea dondert het kanon geweldiger dan ooit nu meer Zuidwaarts Verdua. Nourd-waarts zwij^t het gescaut maardtt moet niet opgeoomec woraec als een opgeven van aile poglng in deii Noorder-secton Waiook gekeuren moge, de tijd die ver-stnjtu is ons allervc-ordeoiigst en hoe langer de Duitschers wachtea hoo grooter onze kaBseu worden. De betrekkingau tusnehen de Vayt-eaigde Staten en Duitschland Président Wilson, eene redevoering hoadend in Gridron Club, verklaarde in sijn besluit te volherden : geen tikske recht af te staan van de Amerikanen die op schtpcn van de oorlogsvoerende par-tyen reizen.« Indien Amerika deze zaak slachtofferde, zou Amerika opgehouden hebben te bwàUan, het zou ophouden p de overleveringea die ons lier maken Amerikanen te zijn, na t£ leven. Indien wij ons heil zoebten buiten de bescha-ving om, dan sou ik gelooven dat ik mij in de geschiedenia van Amerika beb bedrogen, zegde Wilson. Wilson eindigde met te zeggen dat een te groote stoutheid dient afgeweerd al zoowti als elke lafbeid. •Wat Ecgeland tôt nu toe deed Het ig een ingeworteld mecschelijk gebrek steeds bij anderen slechts het kwade te zien en de oogen te sîuiten voor hua goeden kant. Dat ondervinden we ook wanneer we in den beperktsn kring van het bijïfjo, dedoening en de diaagkracht vao Engelands daden in verhoudiog met dezen oorlog bescboawen. Dat oordeel is te verschoonen cmdat we maar eèn feant van de saafe onder oogen hebben en er niet op deEken dat de ocrlog niet aîleen gevoerd wordt op het eigenlJjke slag-veld, maar ook over de heele wereld. Meerma&ls reeds werd het opgeworpen dat Engelands verweer niet in verhouding is van zijn macht. Op het cojenblik dat wellicht de beslissende inzet van den s'trijd aan ^,aag is, *al het wel niet overbodig weten eeas van nabij te onderzoeken wat Engeland eigenlijk deed. OP 'T LAND Aanvaokelijk heeft Frar.krijk maap gete-kend op eene Eogeîsche hulp van 150,000 maa,heel hat effectisî van 'tBngeîsch legsr dat kan in den strijd gebracht.Als Eogeland steed» dit getal cp 't geveehtiterrem vermocht te behouden, ging het een schoone zaak zija. Docti de oorlog rekte over den onvoorzie-nen tijd en rekte zich uit over de heele wereld en altijd meer mannen moestsn gelevefd. B^giland leverde de mannen,die men vroeg, in min of meer nabijei tijd, want uit het 00g raag niet verloren dat een Engelsch leger oooit heeft bestaan en dat de nieuw opgeroe-penen niet alleen moesten gedrild maar ook bewapend worden en eeas de africhting van deroanaen gedaan, danmoest meest altyd nog gewacht worden op de wapenuitrusting, daar men toch met... houten geweren, mitral-jeuzen en kanons, die voor de africhting dien-don, niet ten oorlog kon trekken. Na maan-denlangefabrikatie kon men èindelijkde mannen bewapenen en toen hesft thet Ecgelsch landlcger zulke uitbreidicg genomen dat men waarlijk verbaasd staat over dezen kuusttoer. In Frankrijk werd hun gevechtslijn van 60 op 120 kilometers gebracht. Eogelsche troe-pen werdea naar de Dar^anellen, Saloniki, Egypte en Mésopotamie gezonden. Hierin stonden de kolonien prachtig hun steke. Zoo-danig dat op heden men het heele Engelsche leger gerust schatten mag op drie millioen man, inbegrepen de rekruten die nog in Eogeland zitten. DeEngelschen verloren in de-zen oorlog aan gôdooden, gekwet»ten en ver-minkten reeds bij de 500.000 man en steeds wordt de aanvulling methodisch gedaan. OP ZEE Hier was Engeland de baas van de Entente. Het verreïert ons de meesterschap ter zee, die de duitsche vloot verplichtte schuil te bhjven in 't Kiel Kaaaal ; het verfekerda ons de vrijheid ter zee waardoor we ongehin-der J ons konden bevoorraden in ailes, want het kuischte de Oceanen van de eenige duitsche oorlogsschepan die vôor den ooriog zoo wat hier en daar rondzwierven; het verieker-de ook de troepentransporten die ongehin-derd van uit verre streken to«komen konden sn sefieos ingedeeld werden op de vuurlinie. Het gnoerde Duitschland afen alhoewel de uithongeriog achterwege bleef, is dit niet te wijten aan de E«g©lsche vîoot maar wel aan de neutralen,die maar alleen hua geldsak in-zagen.DÊ B£VOOHRAD!MG DÊ« BOMDG&IrOOTEai werd «erst ea meest door Engeland waarge-nomeiî. Het bevoorraadde Frankrijk en Italie in kolen, onralsbaar in den oorlog ; ook da le-veasmlddelen aan de troepen op 't Westeiyk front uitgedeeld, kwamen van Eogeland. Het gaf d&arbij nog mucitiïs aan Rusiand en thans werken reeds duizinden fabriekea aan munitie3 alleen. Het gaf aan allemanen iedereen geld,— ook een onmisbare factor om den oorlog ten ein-ds te bie gen,— en verschoot vandie «oorlogs-spier » aao aile boedgenooten ia ruime mate. We weten het: Engeland kan 530g vteldoen en dit mogen we met recht en reden var-wachten omdat het in dezen oorlog gaat om 't beh rud van Engelaods macht en dat daar-oiq Albion nog zijn rolleke niet teinden heeft gespoanen. * ! Oorîog-ellende. 11 Haeren Vrouw Kc^s Knas-en hebben 't niet kuanen verzweîgsn. Ea 't is wat ge-weest! Bianen vooral, onder henj De eerste, die liep in hun weg, was Koks-ke de waterhond, wit en lacgharig; a! tieren-dekreeghij een wip. dat hij vloog... la den koolbs,k; bij kwam eruit zwsrt aïs een mol. Triantje de raaarte, een oad kreupeletje, ver-schoot van die risp8;zc stond met den koken-den moor in heur hand... zesnakte hem Oî>, of had ze drn snik, dat 't water gutste uit de tots. Ze schruwelde erbij, want heur voet was leeliik in blazen 1 Mokske, de katte, ziet geeren Triantje, en ze gru^de ze grijesde derbij, weg van dea grond, hoog op hiur poo-ten, gebultop heur rugge en heur «teert in de lucht. — « Mokke, zet aan! » wierder geroepeiî, en ze fcreeg de pook achter heur. — « Zeeremi?!God tochl » gildc Mavrouw. « Aal! de muitel de muite! »... Te late! de muite schoot los; in te doen om te gooi«a, had de man de muite getroffen. Het kooitje kwam *1, en hdt deurtje sloeg ait, en de vinke vleggerde 't huis in. Zagemie vloog, rekkende met heur arms vooruit, om den kenken te sluiten. Zeeremie don» met zijn arms omhooge, om den vogel te vangen. Trientje, dat krikalaam, met heur arms wijduit, weerde veor bre«kspel. En Kokske, met ziju vier pooten gelflk, aat nu rechts, zat ni; links, zat overal waar hij niet zijn moest. Gescherm, gekerm, gebas en ge-piep! En de takl stortte om. En een steel brak den kop. En een emraer met water in, kletste dan onder-te-boven... met 't water eruitj En de bezem sloor ntér in den plss..,. om eenz' beenen te breken. — * Maar weer' -je. Zi', ziet! »... Binstdien was de vinke, op de schouwe, al kunsten aan 't doende: wach-arme, 't schoren twee teelen beneêa, en ze stuikten aan stukkets!,.. Dao, de vinke op het uurwerks een wljzer verhakkeld. — «Ocb He#rel God, .spaart ons. Laat het nu zoo. 'k G» wat krjjgen ervan! » schrceuwd* Mr-vrouw, en ze zonk in éen zetel, zwaar lijk een zak. Maar de leute ging voort. la min dao een gaper/, lag het vol rondom heur. Wafeiyzttr, scheerbeteken, zoutlâ en vîsch-panoe, haartassg en schuimspaan, een kope-ren dekael, de zeefde... een handdoek of twee...., al maar v«n 't schermen en 't weren, tuimelden, bonsden, bergden opeec. 'tLtatet". was 't wasebstaan; 't klaaide, met 'de str^kte, Rfvan dercên van de «tove. — ' Zeeremie! oefc toehl,,... Eindel^k werd de vioke gepakt; miar 't beestjç viel dood, van.... gepaktheid. Zagemie zuchtte: " Was 't ik geweest eer! 'k Gifl? van dat leven verlost zfln! En Zeeremie zoefde: " Mjjn ziele! 'k en ging u niet overleven! „ 't Schol te styf en te vele. En dat al, door dieo bloempot, dien wagen, dat venster, die vluchtelingen! Zagemie heeft er iets van gehouden. Want heel den dag nog, heeft ze dan voort gebla-zen, geblekt als een spook, gegloeid en is kwalijk gcvallen. Zecrcmi* heeft gepronkt en gebukt; en kykt lijk etn beer. En Trientje, dat Tiuntjen, heeft tranen gekrescheo; het ligt metdekoorts.zeker vanflauwtel want 's mid-dsgs ea wï-s er geen teten. Zeg'-me, wat is er daar nu meô te doen? Voor menschen lyk zij, lijk ik en Mlk gij» I wat ia er te doen? G&-je doen om erdeure? Moet-je met uw kop dt muren inrijea? Mit UW hoepje de steenen ingaan? — Hemdsche diUgd! Ea als 't bloed uit uw hoofd speerjt, waar ga-je dan zfln ? — Voor een muur als tevoreû! Vsrdrageal't Is al w*t we kunnen, hoe lastig dat 't is. Lijêa om te bersten. Ge-duld dus. Zoo meenea ze, op 't einde, hier eok. Tsgen avend is de spraak in 't huis we-dergekaerd. Maar 't was om te zeggen: « 't is te wreed!» En'twasomte vragen: " of die oorloge och niet allie ht en ging uit zijn? „ Ea 't was om te kt&gao: " of sr iemand ter 'î wereld zoovele uit den oorloge lljdt, a!s Heer en Vrouw Knys-Kcas? Waar hebben 't die menschen verdiend? „ Waarna een verweDSching : « Of ze dien Dnit8Chm»n niet algauw en gaan klampen, en stekken voorgoed, en steken op 't spit, •n houden aan 't vuur, roosteren dan dat hfl huîlt, dat hij krult, branden om op, let voor let hetn zijn leven uitbrsâa ? 't. Is een galg-een galeiboef ,* nog erger ! „ Dan eindeîijk 't slot, Zeeremie, Zagemie zeiden 't getweên : " Maar nog 't sleohtste gaboefte van al, 't zijn de vluchtelingen! „ JAN MAAT. ihiït—i tm niwhuai mm »mii m. mtmm' Het kanoiigeweld ïoor Yper herneemt Sedert twee dagen zijn de kanonnen v6or Yper weerom begonnen donderen en dat met «ene hevigheid diezeldtn weri berelkt. We meenen dat deze opflakkej-ing niet moet aanzien worden als een butere artilie-rie-demorstratie, maar veeleer als 'tbegin en de voorbôieiding van een nakende ge-beurtenis.Het eet ste stadium van den slag van Ver* dun is afgeloopea. Zou het Biet redelijk aan te neman zijn dat het tweede stadium te ge-Iijkettijd sameogaau zal met een drukklng om Yper, a!s we even bedenken dat het hier de laatse poging geldt en dat de Duitschers ai zoo wel, uit strategische en politieke redens een doorbraak langs Verdun als langs Yper betrachten ? We betoondsn in den tijd dat zulkdanig samengaan als een oncntbeerlijk gehoel moet vormen om aile duitsche dros»-mea en begeerten te voidoen. Maar zoeder uit de school te praten kunnen we verzrksren dat hjer ook den D«it-schen een klopping vftn belang it wegge-legd, die heu aile gos.-sting van herbeginnsn wel zal afjeeren. De Engelscheû hebben in dea laatsien tijd woaderen gedaan om zich te veisterkên en d.n duitschen schok te onder-staan en af te weren zondsr als in April-Mel 1.1. de gioote verliezen van toen nu t« moeten inzien. — Het Krijgsïerlaop in dea Kaukisus Bifiat wij Westwaarts hat Duitsche monster brieschend ter plaatse te trappelen zetten.dat het noch weg noch weer kan en wij voor Verdun, Duitschland» laatste hoop den ge* voeligsten knak aan 't toedienen zijn, slapen de Russes, ginder ia Azia, aan 't andere einde der wereld ook op hu*me lauweren niet. Na de incarna van Erzeroum kwam het Turksche leger erzôo waBordclijk voor uit dat grootvorst Nikolaas, onmiddellijk besloot de açhtervolging te beginnsn Noordwaarts maar Trebizonde toe en Zuidwaarts naar Mo-soul, met het dubbel docl, da groote Turksche haveestad op de Zwarte zee gelegen, in te nemen en de Turken te verplichten aile reserven van Bagdad af te trekken om huq positie een beetje in orde te zettea. Groc tvorst Nikolaas zelf zal wel nooit ge-hoopt hebbea dat deze beide operaties zoo glad 't van baantje zouden geloopen zija, in-zonderlijk wat Trebizonde betreft. De Turken gingen langs dien kaat zoo erg op de vlucht datôrootvorçt Nikolaas'troepen in de onmidddlijke nabijbeid van de stad aangekomes zijo, zoodanig dat de val wel niet Ung mser uttblijven zal, Dit war* voor Turkeije een gevoelige knak, zoowel in zedelijk al* strategiseh op-zicht.Het Turksch volk heeft met de inname van Erzeroum een dure pil te slikken gekre-gec zoodanigdat te Kosstantinopel ergeon-luBten p'aats grepen. Wat zou de mistevre-denheid en de ontgoochellng niet te beduidea hebben indien Trebizoit.de viel ? In den Kaukasus is de toestand voor ons nooit zoo schitterend geweest al» au,

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.