f 4M* U% 2-. 1 IWlifes ? ; : i I rtk»a c -,-;«îa îu r * > I aàci6'> i . ■ BS£t\' -| ftubt ,i ' *it«X 'tlAMd t Mttfd îr» st. :i a Ktsgâsa x | Bttg&l „ «S OFSliîi sa BEH SBK YIWU « Bfa Ce>§«?JIa SESDïPt pg ïi;sf.^.§ Klaise fcjpkoîv- dtsia^e?, s &.£5f,é3JsgsJ BSCLAME^ XT.l5s.gS CTfVS-a fc9£S£W ?Mfe Mediwtrktrs : M. E. Baïpair#, L3 Daykerc, S?. Bartrand Van i«r 8«heWen} Dr Van de P«rr», Dr. I. Van i» Woeitjrna, Inmï Fîlllasrî, Dr L, De WoH, S. Sfaaoni, 0. Waitez, Mr. H. Bm% HOarion Thaïs». lie Sctiool op bet Front. De Bevoegde Ooerheid heeft het publi-ceeren van hieronderstaande artikel, dat door de, cencuur werd irigehouden, toege-laten.Waarschijnlijk is het u soms gebeurd een of auder [te hooren over uwe bedoelin-gen waaraan gij ^îiooit gedacht had, of lie-rer dat regelrecht indruischte tegen uwe kedoelingen. Zoo was het mij toen ik ver-nam dat ,,De School op het Front" een werk was dat de Vlamingen hielp verbasteren: een ,,vulgarisatiewerk". H03 dit ia den kop van sommigen binnengedrongen is,kan ik niet goed verklaren, Niemand toch wil ons volk onwetend houden, hoop ik, maar iedereen wil het door een normaal ontwik-kelen van zi j ne vermogens tôt een groot volk maken d.i. tôt een volk dat een eere-plaats bekleedt in de wereldgeschiedenis. De gedachte dat ,,De School op hetbront'' de Ylamingen zou tegenwerken of liever niet stuurt, in 't vaarwater van hen die de groolheid van ons volk behi<rtigen,z#l waarschijnlijk ontstaan zijn doordat er vele Fransche lessen gegeven worden aan Vlatningen.Mij dunkt dat het huidige oogenblik niet geschikt i3 om veel over die zaak te spreken en om uiteen te zetten in hoeverre dat ver-basteringswerk is en daarom laat ik ze in't midden en vraag : warmecr heeft ,,De Bel-gische Standaard", wanneer de inrichters van ,,De School op het ^Front" gevraagd of aangeraden die lessen te gevea ? Zij hebben gedacht dat het allernuttigst zou zijn een goed deel vaa 't kerstgeschenk voorsoldatea te gebmiken voor dit werk ea zij zijn tôt daden overgegaan zonder ooit eenige dfuk-king of eenigen invloed te gebruiken. Dat ailes hebben wij tôt nog ioe geheel a al oveigelatea aan den oiidernemingsgeest van de lesgevers : vrieaden van de vrij heid als wij zij nhouden wij er niet vairremàn is vrij held aan banden te leggen,wij zullen bet maar doen wanneer wij voor miskruiken staan ; zoo lang als het kan laten wij iederen zij n eigen wegen gaan. Kan iemand misbruiken aanstippen îHet feit zelf dat er zoovele Fransche lessen gegeven worden is misschien in 't 00g van en-kelen een misbruik. Dat er vele Fx;ansche lessen gegeven worden is een feit. Eilaas ! Ik zeg ei!aas,niet omdat ik er iets tegen heb dat men een tweede z elfs een derde of een vierde taal aanleere, niet dat ik er iet« tegen heb dat het Fransch is, ze zal altijd de noodigste taal zijnzoolang België,Be!gië is ; maar omdat ik zoo moet vaststellen dat ons volk nog altijd aanziet als eerste nood-zakelijkheid: Fransch kennen. Nog altijd meenen de meesten dat Fransch kennen de geleerdheid is en dat men het hoofd boven water heeft zoodra men Fransch kent.Hoe-lang nog zal dat ankervast 2itten in den kop van zoovele Ylamingen, van werklieden, van burgers, zelfs van een deel van het on-derwijzend personeel ? Daar ligt immers te grooten deele de oorzaak van de gchter-lijkheid van ons volk. Geleerd zijn is Fransch kennen: niet allee« voor de meeste jongens die lessen volgen ondersteund dcor ,,De school op het front" maar everjzeer vo ,t onze la-gere scnolen (hoe sîaat het in onze scbcol-koiiniëa?) Zoo komt het dat de meeste school-uren besteed worden aan 't onderwijs van 't Fransch en dat onze kinderen de school verlaîen zonder behooriijk hunne moeder-taal te kennen, zonder iets te weten van ! zoovele zsken die zij dagelijks zullen noo~ ! dig hebben in hun ieren. Met de jongens j die lessen volgen is het 00k zoo gesteld : zij ; zijn werklieden, ambacktslieden, landbou ^ wers, enz., er zijn vele zaken waarvan zij niets af weten en die hun later in 't leven bijna eîken dag zullen van pas ko men die zij nu zouden kunnen aanleeren en die zij hcel dikwijls zullen noodig hebben, terwijl het Fransch hun misschien niet meer dan t enkele malen in 'tjaar zal van pas komen - en dan nog omdat anderen aan hunne plich-ten te kort komen. Wij verlangen vurig dat d zij den verkeerden weg verlaten om den s- weg van ware volksontwikkeling in te slaan. Aan het verkeerde hebben wij geen schuld. e Wat wij willen en verlangen hebben wij - klaar genoeg omschreven, denken wij. Kun-t nen wij meer ? : Daar ligt een breed arbeidsveld voor hen 1 wien de grootheid van Ylaanderen ter harte 1 ligt, die hun volk willen maken tôt een groot, 1 vrij, ontwikkeld volk. Nu vooral dat zij zoo r dicht bij hunne wapenbroeders leven en - nauwer dan ooit in [voeling zijn met hen, t kunnen zij hun laten verstaan hoe een paar - zinnen in 't Fransch aan een zetten de geleerdheid niet ?s;maar hoe zij kunnen een '» flink werkman, ambachtsmao, landbouwer r worden, niet zonder geleerdheid, zonder e vakkennis eriz,maar zonder een tweede taal ; - hoe zij met een eenigszins uitgebreide ken- - nis eener tweede taal §toch weinig zullen - vooruitkomen in de wereld enz. Een breede werkkring voor hen die hun t stamgenooten willen ontwikkelen en ze tôt 1 een groot volk maken ! Kon ieder van onze - Vlaamsche strijders er een tien of twintig-t tal van overtuigen en dan door lessen - enz ze tôt inannen maken ; wij zoudea na s den oorlog eea keurbende jongelingen heb-f ben die borg zouden staan voor de toe-1 komst en zij die dit werk verricht hebben 1 zouden naar ons oordeel veel doelmatiger 1 gewerkt hebben dan zij die gansche dagen t » den mond vol hebben met « Raad van - Vlaandereu », aciivisten ea wat weet ik al t ImecT ; zij zouden willen wat recht isen wiu-1 me» wat zij willen. A. DEWULF. • DE POLITIEKE SCHERMEN. ! DE NATIONALITEITS-KWESTIE î ) Beurt om beurt hebben, na de Vereenig-1 de-Staten, de Verbondenea en de vijand het in 't voile voetlicht uitgegalmd dat zij strij-L den v® jt de onafhankelijkh id en de zelfstan- • standigheid der kleiae nationaliteiten. Ieder- • een heeft recht vrij te leven onder de zonne ! en 't is plicht voor groote volkeren dit recht ▼an de kleinen te bescheroien. Deze gedachten zijn niet op een onvrucht-baar terrein gevallen en zoowel bij ons, als bij den vijand worden voelhorens uitgesto-ken om te weten indien deze bevestigingen geen holklinkende zinnen zijn om den grondslag van dit recht in het nevenpaadje van de politiek te schuiven. Politiek immers I gaat nooit recht op het doel af en eerste 5 vereischte in dexs nationaliteits-kwestie is I rechtzinnigheid. Zoo beleefden we in de laatste dagen de beroerten in Bohemen (dus bi| den vijand) I die voor gevolg hadden het Oostenrijksch ■ \ ministerie omver te werpen ; de ©nrust in : Ierland (dus bij ons,) die voor gevolg had ■ . het instellen van een berek om deze iersche 1 j zaak in der minne te regelen ; en nu pas : « hooren we van een beweging door de ex-! ! tremische parti j van de Zuid-Afrikaners in- • | gezet, die een « vriendelijke verwittiging » jj vanwege Botha uitlokte : Koes te blijven f en niets tegen de Engelsche voogdij te on-| dernemen. Zoo krijgen we dus een merkwaardig | verschijnsel in dezen oorlog te zien : de | werking van de kleine volkeren tegen de i mogendheden die verklaren vcor de zelfstan- Idigheid der kleinen in 't strijdperk te blij-ven. i ? Bohemen heeft zijn zelfstandigheid niet ! gekregen : întogendeel. Het kreeg zelfs nog geen schijngelijk zooals Polen van Duitsch- ; land kreeg ; Ierland is op 't punt zelfstan-staadig te wordea langs lijnen van geleide-lijkheid, zou Couperus zeggen en wat Zuid-Afrika betreft, het feit dat Botha staande houdt dat de vereenigde republieken thans even vrij zijn als vroeger laat vermoeden dat de bovengemelde beweging het niet verder brengen zal. De nationaliteitskwestie ? een netelig vraagstuk voor de... mogendneden, om wil-le der politiek. DE TOESTAND • • »■ Meer en meer wordt het klaarblijkelijk dat de Duitschers trachten door nevenbe-wegiDgen ons van ons stuk te brengen. De aanvallen die zij gedurende drie dagen lang poogden tegen de fransche stellingen van Champagne, aanvallen die vermoedelijk nog dagen zullen voortgezet worden, vermits de vijand er zijn beste troepen uit 't Russisch front gelicht concentreerde, getuigen genoeg dat Hindenburg h^t zwaarste punt van den strijd in Champagne en rond St. Quentin wil behouden, omdat hij daar zeker is met gelukken defensief te kunnen standhouden. Door deze handeling wil hij het plan van de bondgenooten, die voor 't oogenblik al hun aandacht wijden aan het Vlaandersche front, uiteenschokken en door afleiding pogen de Franschen en Engelschen te verplichten hun reserven hier te houden, daar hij weet dat zij ze op een ander front saamtrekken, ten baie van de geleidelijke ontwikkeling van den veldtocht op het Westelijk front. Maar verblijdend mag het heeten dat eenerzijdsde toebereidselen voor den grooten slagonver-stoord worden doorgezet, wijl de Franschen zich lieel weinig om de wanhoopsaanvallen in Champagne betreuren. Is daar geen vingerwijzing in te zien dat we in de eerste weken ons aan iets verrassend mogen verwachten ? Edoch,alle overdreven-heid dienen we van kant te laten, zooveel te meer omdat de pers der Bondgenooten het thans onverholen uitspreekt dat wij, indien zich geen uitzonderlijke gevallen voor-doen, de militaire hulp van de Ver.-Staten afwachten om eindelijk de nederlaag van Duitschland te kunnen begroeten. En die hulp,'t *ij,naar dejongste enjuiste berekeningen, ongeveer een lialf millioen wel gedrilde mannen, wordt voor einde No-vember aan 't meedoen van den krijg ver- , wacht. Echter, deze nederlaag kan door de geleidelijke uitwerkselen van allerhande maat- ; regelen in een meer nabijen tijd verwacht worden. Daar gelaten de gevolgen die een bevrijding der kust na zich zou sleepen en ons sleclits bepalende bij de feitelijk reeds ; bestaande maatregelen mogen we toch de ; beste rerwachtingen koesteren. | De bevoorrading van Duitschland op on- J rechtstreeksche wijze is een afgedaan feit. ! Geen vervoer vanlevensmiddelen uit Ameri-ka naar de neutrale landen zal nog toegelaten zijn zonder een speciaal onderzoek, geleid om te staven dat zulke verzendingen wel degelijk voor deze neutralen zijn bestemd. En dat wil voor Duitschland zeggen iets in den aard van een toegedienden genade-klop.j In de laatste twee maanden immers be-. merkte men in de Ver.-Staten dat de uitvoer \ l naar de neutrale landen in de verhouding ] j van honderd ten honderd was gestegen. Dat • | zal ongetwijfeld een weerbots van belang | Iin Duitschland hebben. Het Grieksch gevaar is niet alleenlijk ; , verdwenen maar er daagt Grieksche hulp ^ op. Immers men verwacht in 't korte een j ; ministerie Venizelos aan 't bewind en men 1 weet dat de Venizebstische troepen reeds : j slrijden aan de zijde der Bondgenooten, I j wat een ingrijpen vanGriekenland laat voor- ] ; zien. Het gevolg zal zijn een meer door- f dragende werking in de Balkans, waar | Italië een eensgezinden strijd voert met de j andere bondgenooten. ? Oor»lo0^ tljdingen BELGISCH FRONT 24 Juni, 20 uur. — Da vijand beschoot onze stellingen en onze verkeerwegen ach-: terwaarts Diksmuide en Steenstraete.Groote ' artillerie-bedrijvigheid naar Reninghe, Py- pepaele en Lizerne. s Bommengevecht naar 't Veerhuis. Wij | schoten een duitsch vliegtuig neer tusschen | Zande—Zevecote. FRANSCH FRONT 24 Juni, i5 uur. — Nogal groote artille-ri«-bedrij vigheid in de streek van Hurtebise. - Wij hebben door een krachtige tegenwering ■ een aanval die bereid werd Z. Juvincourt ! verijdeld. : In Champagne sloegen we duitsche aan-1 vallen af N 0. den berg Cornillet. Thomas terug te Parijs, l S De fransche minister Thomas die verschî i-; dene maanden le Petrograd doorbracht is 1 te Parijs teruggekeerd. Hij verklaarde dat i i bij zijn vertrek, de toestand voldoende , mocht genoemd en dat een akkoord gaan | tusschen werkvolk en hoogere mannen een 1 ^ voldongea feit is. | Thomas beweerde 00k dat we van wege I het russisch leger ia 't korte een heroptre-: l den mogen verwachten. / Ernstige toestand bij den vijand. | In Oostenrijk heeft de Keizer zichmoeten i tevredenstellen met een ministerie van twee-' den rang. De opgewondenheid tusschen Tcheken, Polen en Galiciers is groot. Te \ Budapest liepen honderd du'zend man te manifesteeren voor 't paleis en vroegen het algemeen stemrecht. In andere steden is het een zelfde woeling. Praag is in vollen opstand. De toestand in Griekenland. I Venizelos is op aaavraag van Jonnart [ naar den Pireus gekomen waar hij een , onderhoud moet hebben met den eersten 1 minister Zaïmis ten einde orde te brengen in de Grieksche zaken, Men is van gevoelen ' dat de beide mannen te akkoord zullen ko-I men over het bijïonderste punt: het saam-\ roepen van de Kamer door Konstantijn on-' wettiglijk ontljonden. De russisebe politiek l De afzetting van Konstantijn en de onaf-' hankelijkheidsverklaring van Albanië heeft { in de russische politieke middens een grooten weerklaok gehad. Ze beginnen in te zien ; dat hun Iamlendigheid hen ailes zal doen ; verliezen. De minister van buitenland heeft ; dan 00k verklaard dat Rusland met de ge-| nomen maatregelen instemt en,... dat het leger weldra, zijn man zal staan! Het zwitsersch schandaal De onrust blijft heerschen. Te Geneve hebben nog manifestaties plaats. De zwit-sersche gezant Ritter die van Washington naar den Haag werd overgeplaatst is terug-î geroepen. De gezant te Petrograd is 00k i teruggeroepen. Matetete Oui» l PARIJS meldt : dooff een krachtdadigen , aanval hebben wij het grootste gedeelte van | den u'tsprong N.-O. de hofstede Moisy door : den vijand bezet, teruggewonnen. | LONDEN meldt » Wij pleegden ritten N. j GAVRELLE en om WAASTEN en brach-] ten krijgsgevangenen op \ Wij legden de vijandelijke batterijen het ] zwijgen op om den berg Ortigara. In 't ge-i vecht van i4 dezer hebben we hier4kanons, j i4 mitraljeuzen en 1000 geweren buit ge-maakt ENGELAND IN DEN OORLOG 17 Juni 1917. t Het stichtelijke bjijsptl, waarvan ik in - mijn vorigea brief de twee eerste bedrijven 3 beschreef, werd verleden week met een ^ derde verrijkt. De Zeemansbond had dus | besloten gedurende vijf of zes weken geene j schepen te bemannen die op Noorwegen of 1 Rusland zouden varen, in geval er minori-, teits socialisten op inscheeptçn om aan de , vredeskonferentiëa te Stockholm of Petro-f grad deel te nemen. Niettegenstaande dat - . besluit waren HH. Macdonald en Jowett • erin geslaagd een schip te vioden dat hen \ over den p!as zou brengen, en kwamen dus t op Zaterdag-avond in eene (naamlooze) . havenstad aan waar ze aan boord zouden - stappen. Helaas, de Zeemansbond waakte, en de bemanning van het schip in kwestie werd bijtijds ingelicht nopens de eenzelvig-heid der « would-be » passagiers, met het " gevolg dat het heele spel in duigen vieJ, en 3 de mannen weigerden uit te varen tôt de 1 sociaiistische afgevaardigden met hatigenden i staart terug naar Londen stoomden. On-1 noodig hier bij te voegen dat het blijspel 1 algemeenea b jval heeft geoogst onder het Engelsche pubiiek, dat altijd zeer ontvan-? kelijk is voor een goede mop 1 In eea vorig schrijven meldde ik dat de Regeeiing had voorgest^ld een Iersch Kon-gres te'beleggen. waaiia aile belangen — staatkundig, godsdieaslig en andere — zouden vertegenwoordigd zijn, om het Iersche vraagsluk bij ouderlinge overeenkomst op 1 te lossen. Verleden Maandag kon de eerste ' Minister eindelijk ia het Lagerhuis berich-ten dat de Iersche politieke partijen het 1 regeeringsyoorslel aanvaard hadden, en dat het koogres zou samengesteld zijn als volgt; ' de voorzitters van aile proVincie- en gouw-raden ; twee leden aangewezen door de gemeenteraden ; vier Roomsche bisschop-^ pen, de protestantsche Primaat en de Aarls-bisschop van Dublija, de Moderato? van de Presbyteriaansche Kerk ; de voorzitteis der l Haadelskamers te Dublija, Cork ea Belfast; vijf vertegeawoordigers der Iersche Werk-manspartij, vijf leden aangewezen door M. J. Redmond, vijf door Sir J. Lonsdale, twee door M. O'Brien, twee door de Iersche Lords ; vijf ver tegen woordigers voor het Zuiden van Ierland, vijf Sinn-Feiners en vijftien leden aangewezen door de R gee-. ring. Het Kongres schijnt dus werkelijk buiten allen partijgeest om opgevat te zijn, , en, zoo er dit'naal geene oplossing getrof-fen wordt voor het Iersche vraagstuk, ligt de schuld aan Ierland zelve. 't Ware natuur» lijk zeer belangwekkend den Ierschen toestand en de handeiwijze der Engelsche Re-geering in verbaad te stellen met onze 1 Vlaamsche vraagstukken en de houding ? van onze eigene Regeering ; doch onder-s geteekende zit zoowat < tusschen hamer en : 1 aambeeld », lijk ze dat hier heel pittig uit-drukken, mits de Britsche censor aan deze zijde, en de Belgische aan gene, met hunne • schaar gereed zitten om aile stekeling of : ongewenscht gewas weg te snoeien, en daar ! om... laten we liever van wat anders pra-, : ten ! f De luchtraid van verleden Woensdag op j Londen is de ergste die tôt nogtoe heeft ; plaats gehad, en de doodenlijst, die volgens ] de eerste berichten reeds vrij aanzienlijk i was, groeit nog dafelijks aan, daar er een { aantal zwaar-gekwetsten waren, waarvan ! reeds menigen aan hun wonden bezweken. 't Kan dan 00k niemand verwonderen dat er met meer en meer nadruk wordt aange» drongen op afdoende wraak-maatregelen, . en dagelijks worden er meetings gehouden : om fe eischen dat de Regeering de Duitsche luchtmoordenaars in eigen munt zou ver» 8«' - ia, i 39, 96 Dinsdag 26 juni i9ï.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.