$p Jaar - -N« 36 s,. Woensdag21 Februari 1917 ImEHÏffBDI! ,û0T soldaten: gituusd , tnd«s »*5° Xiat soldai» in 'tlandî L#*fld I*75 Ku*dea 8*5® mn*cdec S*S faiten 'Hand : ; nilrj4 fr» a-5° i miknden 5*00 ; mlodeuJ 7-5° DE BELGISCHE STAnDAARD L^g-fj n KÀtHT • baart ' ÂTÂcTpf—i Xidefanfi Pester9s Va$/e Medewerkers : M. E. Beloaira. L. Duykeri. P. Bertraad Van dar Seheldan, Dr VaE de Parre, Dr J. Van de Woestyna, Juul Filliaert, Dr L. D# Wolf, J. Simon*, 0. Wattez. VASTENBRIEF VAN I Mgr F. M. DE BROUWER, ▲post. Afgeraardigde, (Vervolg en Slot). 0 voorzeker ! Z. L B., moest deze zien-lijke wereld tôt geen ander doel bestaan en door Gods Voorzienigheid bestuurd zijndan om tôt tijdelijK genot van den mensch te dienen; en moest de mensch zelf voor niets ander» geachapen geweest zijn dan om tijde-lijke taederen te verzamelen, rijke te worden en «innelijk genêt van 't leven te heb-ben, voorzeker ja, «ou God» Voorzienigheid geheel anders de wereld moeten besturen dan zij het nu doet ; maar 't is juist omdat de mensch niel enkel aeschapen is om binât de korte jaren van dit •toffelijk leven wat jenot uit tijdelij e goederen te bekomen, en zijne zinnen wat te voldoen, dat Gods Voorzienigheid voor doehvit niet Kan noch niet maa hebben van alleszins eene tijdelijke rampen, «eene beproevingen toe te laten, Dit ailes immers kau en moet dienen tôt be-ïordering van het eeestelij- aoed door uit-bctting van onden, kwij tschelding van slraîîen door de zonden verdiend, en als gunstige gelegenheid en stoffe tôt het be-oefenen van veie alleredelste deugden : liefde, hennhertiQiieid, verduldiaheid, zelfopof-feing, heldhafâgheid, zooals er ontelbare voorbeelden van gegpven zijn oeweest en da«îlij s noa gegeven worden binst den oorlog Zulks bewijst dat de beproevinaen, hoe zwaar en lanaiuria zij mogen wezen, ons kunnen en moeten dienen, en ons helpen tôt hdlbeste en hetwenschelij ste dat wij binst ons Jterfelijk leven moeten betrachten, te \re en en e on»terfelijke ziel aile dage schooner en schooner in de oo- en van God door deugdzaamheid le maKen. Enopdat het met der daad alzoo zou zijn, is er, volgens zeggenvan den Àposlel Paulus maar ééne voonvaarde noodig, te weten dat men God beminne : Diligentibus Dtum mmnia coope-rantur in bonum. Voor die God beminnen strekt alla ten goede. En die voorwtarde elkendeen k«n ze verrullen, enkel met het le willen; want wij beminnen reed» God, waniieer wij Hem willen beminnen. En ten andere, is Qod in zick zelven niet ailes wat de mensch ait natuurlijke neiging beminnen moet: W*arheid, Goedheid,Wijsheid, Recht-veerdigheid, Schoonheid ? Met wat recht dan zonden de rampen en beproevingen, hoe zwaar en hoe langduridzij ook mogen wezen, ons aan Goda Voorzienigheid mogen doen tvrijfelen,vermiti wij ze allen,op eene voor-waardedie elkeen kan en moet verrai ten, tôt eene eeuwigdarende vreugde met on-faalbare zekerheid kunnen doen dienen ? Doch ziedaar wat vele menschen niet ge-nœgzaam indachtig zijn, en niet oenoeg-zatm mnnen of willen verstaan. 1 Weinlf of niet bezorgd met het geestelijk welvaren van hunne onsterfeli.ke ziel,iouden zij fenïakkelfiS ver*aken aan de eeuwige geederen, Zonden zij maar wat bestendig genet vinden in 't btzil van lijdeli'ke goe- j deren. Volgens hunnen wensch zou Gods Voorzieniihei^ eiikfldaarloe moeten dienen, o.n pu n die li deiijice goederen te verschaf-m| en er hun een gerust geuot van te ver-zekeren. Nooit omt het in hnn rdacht van voor het een hunne onsterfelijke iel aan-^aat, hunne toevlucht tôt God te nemen door le| ?e'}ed. Enkel wanneer het lichaam door ïiekle of door pijnen aangetast wordt, of Her ^genspoed in tijdeli ke belangen ,:>cnien zij hunnen toevlucht lot ^^ECiied, en dan, ais of Gods VoorzieniG-B tul n^ets anders moest dienen, zouden ' i zij in al hunne vraGen en aeffens verhoord moeten worden; is het anders, zij vererge-ren ^ich en beschuldigen Gods Voorzienigheid. Men zou ze- gen dat zij God dienen om wel te varen op aarde en niet om gelukitif te zijnna hunne doodl Gaanwij, Z. L. B., zoo onbezonnen niet te werke, en onste eigene weerdigheid indachtig van redelij* schepselGods met eene onsterfelij*e ziel begaafd, alsoof* onze weerdigheid van sinders van God, laat ons nooit ver«eten dat wij voor een geluK geboren zijn dat oneindig langer moet duren en on«it-8pre«elij* voldoender moet zi'n dan het-geenons hetaoo eortstondig, zoo onzeKer, aoo ellendig stoffelijk Jeven met «chaarach-heid uit het beuritten en genieten van tijdelijke goederen soms kan verschaffen. Wij kebben, God zij gedankl, eene onsterfelijK# ^iel met verstand en vri en wille begaafd, waardoor wij allen,groot en klein, geleerd en ongeleerd, rijfc. en arm, jon« en oud, allen, ^unnen en eens moeten geluK genieten; binst dit sterfelijK leven een beginnend en betrekrelij * geluK : door 't Kwi:ten van onze plichten, door al wat goed en schoon is uit der herten in God te beminnen en onzen evennaaste te beminnen gelijfc ons zelven, met onbaalruchtige en edele liefde; om na dit stoffelijfe: leven voor eeuwig ge-luKKig te zijn in't rechtstreeKsch aanschou-wen en bezitten van God, in 't aezelschap der Engelen en der Heiligen. Daartoe is het dat Gods Voorzienigheid ons leidt, door voorspoed en tegenspoed, door rijkdom en armoede, door genot of verdriet, gezondheid of zieute ; daartoe is het ook dat wij uit al onze ïrachten moeten streven, met dank-baarheid uit Gods hand ontvangend wat Hij ons van tijdelijke goederen verleent, met overgeving ons aan riinen heiligen Wil on-derwerpend, wanneer Hij er on» van be-rooft,Deœe, en deze alleen, i» de ware, christe-lilke en altijd zielverkwiK*ende gesteltenis waarin wij onzen toevlucht tôt de Goddelijue Voorzienigheid door het gebed moeten nemen ; eerst en vooral, en bovenal, God met aile vurigheid »m#ekend om van Hem te verurijgen 't gene rechtstreex» tôt on» waar geluk hier op aarde en hiernamaals moet ■trekken, te weten de g»e»telijke goederen, en daarna, enkel op tweeden rang, de tilde-lijke goederen, en deze maar zooveel tfij ons tôt zaligheid kunnen dienen. Laat ons, Z. L. B., in die goede gesteltenis meer en beter dan ooit God bidden op-dat Hij zijne bermhertige hand tôt on» zou willen uitreiken. Zijn wij in het gebed wat verflauwd en wat mistroostig geworden, laat ons onze eerste vurigheid en voile Kin-derlijk betrouwen wederom verwekken. De aanstaande H. Vasten is een bijzondere tijd van gebed, en 't is nu ook dat de krijgs-overheden nieuwe en reusachtige pogingen bereiden en zullen aanleggen om de ce-wenschte en altijd voort met voile betrouwen verwachte zegepraal over onze vijan-den te behalen. Nu is het dan, dat wij ook ▼an onzen liant, door aanhoudend bidden, door goede werken, door 't kwij ten van al onze plichten, en- bij«onderlijk van onze l^odsdienstige plichten, den zegen van God over die beslissende pogingen moeten trach-ten te bexomen ; zooveel te meer en ^ooveel te ernstiger daar er hedendaags, onder de-zen die aan 't hoofd der volkeren staan en die hunne légers toi Zegepraal moeten leiden, maar al te veel te vinden zijn die niet alleen Gods hulp niet inroepen maar met opoezet-len wil God uit al hunne berekeningen laten; en dat er onder 't volk, zelfs onder ons Bel-gisch volk, zoo velen zijn die door het ge-durig onteeren van Gods heiligen Naam, 'a ook door ware godslasterende taal, dooron-tucht en door plichtig verzuimen van de H. Mis op de Zondagen, altijd voort God ter- gen, nu zelfs dat zijne etralfende of beproe-vende hand zoo ifcwaar op ons weegt. Tôt u allen, todvruchtiae en waarlijx christene zielen, doen wij eenen nieuwen oproep opdat gij met hernieuwde vuriaheid en wederom opgebeurd betrouwen zoudt bidden om het einde van den oorlog te ver-haasten; woont daartoe met meer vlijtig-heid het heilig Sacrificie der mis bij, nadert tôt de H. Tafel, leest den Rozenkrans. Doet zulks bijzonderlijK binst de aanstaande maand-Maarte, aan den H. Joseph, Patroon van België, toegewijd. Wij vragen u allen ter H. Tafel te willen naderen ter eere van den H. Joseph, op den eersten Zondag van den Va»ten. In de alleraoetste en ongeetoorde leKer-heid dat God» Voorzienigheid in ailes over ons waa*t en allee tôt on» meerdere goed zal doin dienen, indien wij Hem beminnen en Hem»teeds voort willen beminnen, mogen wij reed» op voorhand met vreugde de aanstaande be»lissing des oorlogs begroeten; aan den almachtigen God, wien aile Konink-rijken en aile Vorsten onderworpen *ijn, beloven wij, volgens 't gedacht van 't gebed dat de prie»ters aile dage, als oebed voor den tijd van oorlog, na de nutling in de H. Mis lezen, dat wij dien vrede die on» Gods bermhertige hand *al gevenen behou-den, tôt verbetering der zeden zullen doen dienen. Bpief uit papijs ta Februari. Parijs heeft het hard gehad in de laatsle veertien da«en. Sedert vele jaren had het zulken winter niet beleefd, en wat maar nu en dan een» voorvalt, heeft men gauw ver-geten, Zoo kwam dat in de eer»te da«en der groote koude vele menschen geen brand»tof hadden. De toevoer wa» verminderd, en weinigen hadden, hij «ebrek aan plaats, hun voorraad kunnen opdoen. Ea dit niet alleen in de wereld van het werkende volk, maar ook bij de buraerij. Wat werd er gebeefd en gebibberd. Niet alleen gebrek aan Kolea maar ook de mode, die immer een dwinge-land i» geweest, «peelde aan de dametje» hare poetsen. Korte rokje» en diep uitae»ne-den lijfjes, zijn nu jui»t geen geschiite kleedinl, al» de thermometer eene noord-poolsche oude aanwijst. Men draagt hier oo* wel peltwerk, maar het hangt dikwijls lo» over de schouders of de armen, of de boorden van de rokjes zijn er mee afgezet, en dat ailes brengt maar wein»awarmteaan. Voc^ "^aarbij nu dat de pasteibakkerijen en de theehuizen twee dagen in de week sluiten, dat de schouwburgen en cinema's ook met sluitine zijn bedreigd, eenige dagen in de wees, en als ge weet, dat dit meestal plaatsen zijn waar men zich gaat warmen, als 't hard wintert, zult ge u een denkbeeld kunnen vormen van den toestand van zeiere Parijzer wereld, die nu ook begint te ge-voelen dat het oorlog is. De berolking zal in 't Kort de «uikerkaart krijgen. Elke persoon zal recht hebben op 75o gram suiker in de maand. Het brood zal ook zekere wijziging ondergaan. Het meel van tarwe zal gemengd worden met meel van maïs of Turksch aoren, gerst en rogge- Geen fantazie-brood meer, f een wit brood meer, geen versch brood meer. Dat is de wetsbepaling waaraan zich in de eerste dagen de bevolking zal le onderwer-pen hebben. Als die moeilijVheden zullen doorgeworsteld zijn, zullen er misschien betere tilden opdagen. Ik durf niet van vrede gewagen, daar men zou kunnen verdenken den moed te willen verzwakken van onze dapperen, die ons den vrede moeten verre-keren, opdat het geen ewapende vrede ou zijn met welKen wij, na den vreesel*#3n oorlog begifti d worden. Woutei AAN ONZE LEZERS Ons blad is op Dinsdag. 20 Februari niet knnnen verschijnen. Opschorsins van rer-voer stelde on» in de onmogeliïkheid aver het noodige papier te beschikkcu. De kri»i* i» vrijwel algemeen geworden en wij aok lijdener onder. Onze lerers, duiden het on» dus niet ten kwade. We zien best het lastige van rulken toestand in, We hopen, voortaan, weer regelmatig te verschijnen. Ter gelegenheid drukken wij er op dat het te laat toekomen van 't blad alleen te wijten is aan den onregelmatigen postdien»t. De noodige voetstappen zijn gedaan om (n dexen toestand te verhelpen. De Belg. Standaard Ooplogs iîjdirtgert AMBTELIJKE BERICHTEN Belgisch front. — 19 Febr. ao uur. — Geen belangri;ke gebeurtenissen op het front. Fransch front. — 19 Febr. i5 uur. — Verkennersbedrijvigheid in den Opper-Elzas. De toestand in Champagne, waar de Duitschers eergister aanvielen en een uit-sprong innamen, is ongewijzigd gebleven. Een Zeppelin heeft gister de kust tôt aan Boulogne overvlogen en ver»chillende bom • men geworpen. Engelech front. —* 19 Febr. i5 uur.— De bedrijviaheid op 't front neemt «jet den dag toe. De Ingelschen hebben op een breedte van een kilometer de dait»che »tel-ling veroverd Z. de Ancre en aamen 791 krijgsgevangenen. 11 Masopotamisch front, — De Ingel-tchen hebben een helangri^k tucces bekaald» Zij hebben heel de bocht van D«hra veroverd. De rechteroever van de Tiger i» van vijanden gezuiverd. Meer daa twee duizend krijgsgevaagenen werden gemaakt. De Torpedeerlngen Eergister en gister zijn gezamenlijk i5 schepen gelorpedeerd gewordea. Engeland in Oorlog Engeland schrijft tegenwoordig een feelos-sale leening uit. In drie dagen tijd werden niet min dan 3o mitliard onderschreven. Duitschlaod en de Vereenigde Staten De toestand i» onfexnjzigd geblevea. De breuK blijft be»taan, oiaar van aorlog i» nof geen spraax. kaaiste Uup De To estand op 17 Februari 8 uur PARUS meldt groote artillerie-bedrijvig-heid in de »ectors Avocourt., Peperkan» en Bezonvaux (Verda'n). Noordelijk Damloup beschoten wij stel-selmatig de duitsche stellingen. In Elzas (bij Barenkopf) gedukten wij een handslag en uamen 10 krijgsgevangenen. ROME meldt geen wi?zigin? op 't front. De artilleriestriid om Gorizia dumrt aan. PETROGR.A/D : niets bijzonders. Hos het er su eigeslijk uitziet is Dutschlani dBaafenKaaMBBMnsniaBHHB Nu de dui^ booten- oorlog" zijn hoog-ste hevigheid gaat bereiken en dienen moet om Uuitschland den vrede te bezorgen, nu mes van aile dake« schreeuwt dat Duitschland tôt dien uitersten verweermiddel gedwong-en werd, uitsluitend, door den nood ; is het wel van 't hoogste belang en van de scherpste actualiteit cens een kijk-je in Duitschland te werpen. Wc vinden dit Hjkje in < De Tijd » van 6 Februari,ons pas toegekomen. Aan dit blad wordt uit Duitschland zelf door zijn correspondent volgen-de bijdrage gericht. « Het gesprek gaat meestal over hongerende burgers en soldaten. Eten, dat is de groote vraag, Ora een duideliik beeid van den noodtoe-stand in Duitschland te hebben, heb ik mtj tôt vooraanstaande en bevoeg» de burgers van Dusseldorf gericht, die cp vertrekken naar Nederland stonden, door den honger ge-dwongen. Ik v:rnam van hen 't vol g en de ; Per dag werd hun drie ons brood per persoon verstrekt, de honger deed het brood smaVelijk zijn. Iet« op de boterham was een zeldrame weelde ; marmelade werd er niet veel meer verstrekt ; vet of boter kreeg" men 50 gram per week ; wie meef wilde hebben, moest woekerprijzea betalen voor smokkelwaar. Wat den laatsten tijd in den arbél-ders-en den burgerstand aan mid* datreten werd genuttigd, wa# nid! veel bijzonders, Nu de vorst het vervoer van aard-appelen onmogelijk maakte, worden den menschen maar vooze knolra-pen voorgezet, deze feunnen de menschen eten zooveel ze willen, zoO-lang de voorraad strekt. Maar waf zit er nu in knolrapen, toebereid zonder boter of vet ? Vleesch kreeg men den laatsten tijd een half ona per week en per persoon ; de slager®* winkels waren te Dusseldorf dè meeste dagen der week gesloten. Vôor de vorstperiode kregen dè Dusseldorfers drie pond aardappelen per dag, de rest van den maaltijd moest maar met zuurkool of knoï* raap aangevuld worden. Of de menschen daar genoeg aan hadden ? Ach, zij moesten maar ge* noeg maken : en de meesten verdroe» gen hun honger uit liefde voor h«| vaderland, en in de hoop op de eind-overwinnlng ; anderen bleven heel onverschillig er onder en hun kan het weinig schelen of zij hngelach of Fransch moeten worden, mits de oorlog maar afgeloopen is. Of het al eens tôt ernstige hongeropreeren in Keulen en Dus5eldorf gekomen is > Af en toe ontstonden er wel eenlt relletjes, maar ernsûge oproeren be-hooren tôt de zeldzaamhedes: slechti éenmaal heeft de burgemeester vaû Dusseldorf op het punt gestaan op de muitend?» koopers te laten schie-ten : gèlukkig wist hij echterbloed-vergieten op 't laatste oogenblik nog te voorkometi. Lijdt de bevolking gebrek, de soldaten aan het front blij ;ren overvloed

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.