NUMMER 12. EERSTE JAARGANG. juli 1914. De Handschoenmaakster 3rgaan van het Verbond der Christene Ha ndschoenma aksters Verschijnende ééns per maand Ghristene Handschoenmaaksters, Helpt en Beftiint Elkander. ABONNEMENTSPRIJS : Leden kosteloos. Rijzonderen . . . .'. l'r 1,25 per jaar. BESTUUR EN OPSTELRAAD: HOLSTRAAT, 65, GENT AANKONDIGINGEN : P RIJS VOLGENS O VE RE E N KO M ST. Aan de Handschoenmaaksters van Nederbrakel en omliggende. Zondag, 26 Juli, om 5 uur namiddag. zal er in de Patronage te Nederbrake eene algemeene vergadering plaats hebber voor al de handschoenmaaksters. T)e onvereenigden zoowel als de veree-nigden zijn. Tvelkom. Op, Zusters ! elkeen Weze op post. Immers uwe belangen Worden er besprok_en. HET BESTUUR. Het Ghristen Werkliedenfeest TER EERE VAN Eerux Paten Ratfcen op 12 Juli. Zondag was men te Gent getuige var de macht der Christene Vakbeweging ir ons land. Zondag kon men zien, wat een persoor dank zijn talent, zijn groot hart, zijnc volharding, — wij bedoelen den Eerw Pater Rutten, — op tien jaren tijd ver-kregen heeft. Aan dien knappen, werker is het ka-tholiek België oneindig veel verschuldigc en de toekomst zal uitwijzen, hoe die dankbaarheid door een blijvend aanden-ken zal betuigd worden. Hij, de generaal van de voorstanders der Christene Vakbeweging, nam zoc moedig de teugels in handen — het werk-volk zijn ware rechten te toonen, zijr eigenliefde, zijn phchten voor oogen te brengen. Toen in 1891, de Encycliek " Rerun NoVarum,, verscheen, dan was het toc! wel in Gent dat eenvoudige werklieder gelukkig wareri, na hunne zware dagtaal in fabrieken en werkhuizen volbracht te hebben des avonds uren te slijten om de vakbeweging op christelijk gebied voorui te stooten. Hadden de moedige stnjders van he eerste uur nog geleefd, hoe zouden zi verleden Zondag, bij het aanschouwer van dien grooten triomf der vakbeweginf ontroerd geweest zijn en een traan hebber weggevaagd, hoe zouden zij den tijd var strijden en lijdçn zich herinnerc hebben! O, die betooging van Zondag, hoe fie: is men terecht op den Eerw. Pater Rutten want hij verstond de werklieden, en zijr hart bloedde als hij de schreeuwendstf onrechtvaardigheden zag plegen! als hi de werklieden hoorde klagen en zag op staan. Hij besloot dat groot het getal was van hen die verdwaald geraakten en terug voor Christus konden gewonnen worden. Met welk dankbaar hart mag het Gent-p sche werkvolk, mogen de leiders van de Christene Vakbeweging niet zien naar j Z. Hoogw. Mgr Stillemans ? Deze bis-I schop stond hen zoo nauw terzijde in de • moeilijkste oogenblikken, hij hielp altoos, voorzichtig en doelmatig, om ze als g r o e p als z e 1 f s t a n d i g e p a r t ij te brengen, waar zij thans gekomen zijn. Hij beoog-de de ontwikkeling van den werkman, en wilde dat de handenarbeider gelijk de geestesarbeider zijn eigenwaarde begreep. Hetgeen insgelijks treffend en beteeke-nisvol dient genoemd, is de wijze waarop dit grootsch huldebetoog van Zondag is I afgeloopen. " Jongens, zou men te Gent zeggen, j j de tijden zijn veranderd. Nu groet men | ons en juiclit men met zakdoekeii, uiaa.... bij de inhuldiging van de antisocialisti-sche vlag mocht men vechten van aan de Kuiperskaai tôt op de Koornmarkt, dan kon de kloeke Victor De Brackeleire het j stukgetrokken zinnebeeld van de huidige | sterke macht vasthouden met de rechter-| hand en boksen met de linkervuist... later I langs de Baudeloostraat en de Visscherij, | op dien avond dat de werklieden, door | eigen vertegenwoordiging op de gemeen-! zame katholieke lijst, hun eersten gekozene in het Parlement vierden, dan werden wij getracteerd op... kasseien. Het regen-de steenen van boven en van over de 1 Vaart...,, Die tijden zijn veranderd en verbeterd. Dank aan Pater Rutten, is de straat stellig 1 veroverd en " aanvallen ,, dit behoort tôt : het verleden. Alvorens de feestelijkheden te beschrij-1 ven, eerst een woord over E. Pater Rutten, 1 en hoe het Algemeen Sekretariaat tôt stand ' kwam. Pater Rutten. : Pater Rutten werd geboren op 10 ; Augustus 1875, te Dendermonde. Nauwe-lijks 16 jaar oud, trad hij in de Orde van t St-Dominicus, beter gekend onder den i naam van Orde der Predikheeren. i Den 20" September 1891 werd hij ge-profest en naar het klooster van Leuven gezonden. Daar legde hij zich ijverig toe i op de studie der godgeleerdheid en der I staathuishoudkunde, dit laatst onder de leiding van den bekwamen en wereldbe-roemden hoogleeraar Brants. In Maart 1900 bekwam Pater Rutten i zijn diploma van docter in sociale en poli-: tieke wetenschappen en in juni van hetzelfde j jaar, dit van docter in godgeleerdheid. • i In 1900 werd Pater Rutten door zijn ! * M Oversten naar Gent gezonden, alwaar hij zou verblijven in het klooster van genoemde Orde aldaar. Korten tijd te voren had de Eerwaarde Pater een studiereis ondernomen in Henegouwen en het Luikerland met het oog op de nijverheids-toestanden alginder. Ter dier gelegenheid had hij zelfs zijn dominicaner-kleed verwisseld met het mijnwerkerspak, om, gedurende .ettelijken tijd, dagelijks honderden meter onder den grond te dalen, er net als de eenvoudigste mijnwerker, te wroeten, slag om slinger, in één woord : om zich op proefondervindehjke wijze te vergewissen van den levensgevaar-lijken arbeid onzer brave werkbroeders uit de koolmijnbekkens. Als gevolg aan dil onderzoek verscheen kort nadien reeds, van zijne hand, het ophefmakend boek Nos Grèves Houillières et l'Action Socialiste. Dit werk genoot zoozeer de algemeene mstemming, dat de socialisten-leider Van-Jeivtldc zelf, ir 1907, ter Kamer var Volksvertegenwoordigers verklaarde, nooil toelagen te zullen weigeren om de versprei-ding van ernstig wetenschappelijke werken, als dit, te bevorderen. Pater Rutten schreef verder nog : Le Mineur belge du Bassin Houillier du Couchant de Mons ; en nog eene heele reeks andere boeken te lang om hier aan te halen. Eindelijk, zijn laatste boek, dat reeds verschenen is : Le Jravail dans les cou-Vents, een boek van minstens 300 bladz druks en dat bedoeld is als antwoord of de kwaadaardige aanti]gingen van eer zekeren heer Bossart, van wie onlangs verscheen een over hetzelfde onderwerp handelend boek, dat, om zijn nooit vol-prezen onpartijdigheid (!) en om zijn strikt-strenge objectiviteit, door al wat met eer " paap ,, op den top van zijn neus loopt met open armen ontvangen werd. We meenen te mogen voorspellen, dat he nieuwe werk van Pater Rutten een zoc striemende als verdiende afzweeping za zijn voor de belagers onzer kloosterlingen Vermelden wij hier ook nog zijn in de twee landstalen opgesteldë, opeenvolgende jaarverslagen over den gang der chnsten syndicale beweging in België. Bovendier werden veel van zijn redevoenngen ge-drukt en op tienduizenden exemplarer verkocht en verspreid, zoo in den vreemde als in eigen land. Want, als redenaar vooral is Pater Rutten wijd en zijd bekend. Zijr vastensermoenen in de O. L. V. Kerk, te Antwerpen, lokken telkens om de twee jaren stroomen volk. Als bestuurder var de Waalsche en Vlaamsche Sociale We-ken, van welk werk hij tevens de stichte is, heeft hij stellig zijns gelijke niet. El nog versch in elks geheugen ligt, hoe geest-dnftig zijn optreden op de Sociale Weel van Versailles, in Frankrijk (1913), door de groote Parijzer dagbladpers beoordeeld werd. In 1910 was Pater Rutten secretaris vàn het internationaal congres voor huisarbeid, dat te Brussel gehouden werd tijdens de wereldtentoonstelling aldaar. Als gevolg daarvan kwam, op zijn aandringén, een nationaal comiteit tôt stand, om de Belgische kantnijverheid herop te beuren. Naast dit ailes is Pater Rutten nog een tijd lang voorzitter geweest van de Société d'Economie Sociale, te Brussel, en is nu nog lid van de provinciale commissie voor werkloosheid der provincie Oost-Vlaande-ren. De Koning heeft hem insgelijks ge-roepen om deel uit te maken van de be-stendige commissie der beroepsvereenigin-gen, werkloozenfondsen en werkbeurzen, welker stichting reeds jaren lang op het program stond van den Belgischen Volks-bond en wier verwezenliiking grootendeels te danken is aan het gedurig aandringén van P. Rutten. Hoe het Algemeen Sekretariaat er kwam. Nochtans, zeggen dat Pater Rutten op eigen hand de stichting van het Algemeen Secretariaat wist door te drijven, zou ge-heel zeker overdreven zijn. Het bestuur van den Belgischen Volksbond stond hem daar kloekmoedig in ter zijde, terwijl de A.nti-socialistische Werkliedenbond van Gent hem eveneens eene niet te onder-schatten medehulp verleende. Onwillekeurig komt ons hier de naam van Arthur Verhaegen uit de pen. Als voorzitter van den Belgischen Volksbond was ook hij een der eersten, die de nood-wendigheden begreep van zijnen tijd en 1 inzag, dat een stevige christene vakorgani-satie zich letterlijk aan de toenmalige tijds-omstandigheden opdrong. Door hem werd toen het gedacht geopperd eerst bij de | Duitschers ter school te gaan, op grond i hiervan, dat het christen syndicalisme in Duitschland zijn wordings-periode reeds achter den rug had en de vuurproef glans-rijk te boven gekomen was. Door de zorgen en op kosten van den ' i Belgischen Volksbond werd dientengevolge i ginder, ten plaatse zelve, een verkennings-1 | tocht ontworpen door een daartoe speciaal aangeduide afvaardiging. Na afloop droeg deze afvaardiging hare besluiten voor op 1 het Congres van den Belgischen Volksbond, in 1903, te Hasselt. Van dan af was de stichting van een centraal organisme ten 1 dienste van de christene vakbeweging in | België, nog enkel eene kwestie van dagen. , 's Morgens. Reeds van tamelijk vroeg in den mor-: gen was er te Gent eene buitengewone

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.