WEEKBLAD VAN „LE COURRIER DE LA MEUSE" Zortdaa. 24 Juni 1917 leBLAD. lste Jaargang No. 13 De Klok uit België Redactie Kapoenstraat 14 Administratie Kapoenstraat 16 MAASTRICHT — Teleph. 614. MIJN NAAM IS ROELAND ALS IK KLEP, IS T STORM ALS IK LUID, IS T ZEGE PRIJS PER NUMMER : 5 Cent. ABONNEMENT : Voor Holland . . . . Fl. 1.00 per Kwartaaî Voor Buitenland ... Fl. 1.25 „ „ Houw en Trouw. „Uit de oogen, uit het hart". Een spreekwoord dat telkens het aangehaald wordt, in mij een gevoel van weerzin w'ekt want het is de uit-drukking van een verfoeilijke laag-heid.Er zijn op de wereld menschen die gaarne weldaden ontvangen; maar is de gever eenmaal uit de oogen, dan is ook gift en weldoener vergeten. En dit is een groote ondankbaarheid. Er zijn er anderen die bergen en schatten beloven aan den vriend die vôôr hen staat, maar zoodra heeft die vriend niet den rug gekeerd of ook zij gaan verder zonder zich nog meer om 't gegeven woord te bekommeren. En dat noemen wij een trouweloos-heid.Er zijn er nog andere die iemand naar de oogen kijken, al zijne woorden goedkeuren, zijne gedachten prijzen, hou'den staan dat ze met hem één zijn in handel en wandél. En komen zij in een andere omgeving terecht dan pratên ze met de nieuwe kennissen mee, niet opmerkende dat ze nu „ja" knikken als ze gisteren de zelfde vraag met een beslist „neen" beantwoord-den. En dat vind ik een onvergeeflijke kleinzieligheid. Ik werp naar niemand den steen. En toch durf ik vragen of er nu onder den oorlog zuike zwakkelingen niet aangetroffen worden? We zijn allen in de ballingsçhap gegaan met de ze-gen van vader en den kus van moeder op ons voorhoofd, en met hun beeld in ons hart, en we hebben gezworen in het vreemde land al onze verplich-tingen na te komen. Toen kwamen wij alleen te staan midden de vreem-delingen die wel eens anders dachten dan onze iieve ouders. En 't is met hun beeltenis als met een slechtgemaakte photographie gegaan. De lichtprent die slecht bewerkt is blijkt niet bestand tegen de stralen van het licht. Stilaan verdwijnen de schejrie aflijningen, de figuur wordt vager en vager tôt ailes verdwijnt in 'n groote gele vlek. Eens dat de beeltenis van onze ouders uit onze hersenen verdwenen is, dat ook de herinnering aan hunne voorbeelden is heengegaan, dat de eens-zoo-heldere-stem idof en onver-staanbaar geworden is, o dan dreigt het gevaar. Dan moet er gewaakt worden dat er geen afgrond tusschen het verleden en het heden gegraven worde, dan moeten wij zorgen dat de gédane beloften niet verbroken worden.Andere menschen hebben wij op onzen levensweg ontmoet, hun taal Iieeft een anderen klank, hun stappen gaan andere wegen op, en wij zouden ze kunnen vo'lgen. Vader en moeder gingen naar de kerk, deze n]et en wij zouden den \\eg kunnen verleeren. Vader en moeder bogen de knie voor God, 'deze niet. en wij zouden kunnen beschaamd worden over het knielen. Vader en moeder volbrachten den zwaren piicht, deze spreken alleen van genieten, en wij zouden de wet leeren misprijzen. Bewaren en vereeren wij het beeld van hen die na God ons ailes gaven niet enkel in een lijst boven de bed-sponde opgehangen; houden wij het diep in ofis hart geprent dan zullen wij ons leven in heiligen ernst naar het hunne schikken. dan zullen wij, al heeft de oorlogsgruwel ons ver van hen verwijderd. nooit hun denken en doen verlooehenen, dan zul'len wij voor de oogen van God, en voor die der weldenkende menschen niet als ondankbaren en kleinzeiligen ver-schijnen. « XX. Velen zijn ook in de ballingsçhap gegaan na een laatste omhelzing met hun Liefde, na den eed van onverbreek-bare trouw gezworen te hebben. En vrouw en bruid zijn gebleven in het land van den dood en stillen hun smart en verlangen in tranen en gebed. Ginder in een stad van Wallonie of in een dorpken uit Vlaanderen knielt iederen avond de echtgenoote met kind voor vaders beeld, of gaat het meisje in de Onze-Lieve-Vrouw kapel een ruiker brengen, een kaarse aansteken opdat „hij" moge gespaard terugkeeren, opdat „zij" in maagde-lijke reinheid, aille bekoringen over-winnend, waardig zou blijven van ha-ren schat. En gehuld in een mantel van eer en deugd lijken ze wel aan die ongenaakbare catacombe-christinnen die het heidensche zedenbederf met de voeten traden. En wij de mannen? Verre van mij, iemand te beschul-digen, maar 'k stel u de vraag „staat het beeld der vrouw, staat het beeld der geliefde u steeds voor de oogen?" Ik weet het, de mensch is zwak,' en de streelende stem der genotzucht is zoo verleidelijk ! De driften huilen soms zoo vreeselijk hard. Maar zal het sterke geslacht dan voor het zwakke in ridderlijkheid, in trouw moeten onderdoen? In de droomen van haar die ge eeuwige liefde toe-gezegd hebt rijst een enkel beeld : het uwe. Zullen in uw nachtvis>ioenen andere het hare verdringen? Haar hart jaagt alleen, als uw( naam vernoemd wordt, en uw beven-' de lippen zouden tôt andere vrouwen woorden stamelen die alleen voor haar geschapen en alleen tôt haar mogen gesproken worden? Hare blikken zijn dof geweend en zijn blind voor hun omgeving, en gij zoudt grimlachen en u vergapen aan bloemen van eenen dag ! Hoe zult gij op den dag der zege de heldhaftige reine nog in de oogen durven te kijken als ge met een ver-deeld hart eens voor haar zult terug verschijnen. Hebt ge dan gehuicheld? Was uw liefde dan een koude berekening ge-w'eest? Waart ge een egoïst en uw zoogezegde toewijding eenvoudig een ruilmiddel om zinsgenot en zelfvol-doening af te koopen? 'k Zou haast durven zeggen dat uw uitverkorene dan nooit in uw hart eetroond heeft: West=Vlaanderen. o Opgedragen aan rtiijn dappere, duurbare oud-studenten in 't leger. Land aan de zee, waar de golvekens wiegen, Land, waar de idreunende orkanen op vliegen, Stormend uw driften en suizend uw lust, Land met uw droomende Veurensehe weiden, Kemmel en Vrijbusch uit vreedzame tijderi, Mande! en Leie in uw zonnige rust, Land van de vlasgaards en land van het koren, Ging al uw wonne en uw heil nu verloren? Land met uw oude en uw ,heeriijke steden, Yperen, Brugge in uw eeuwig verleden, Torens van fierheid en ves-ten van vrêe, Jongere steden en dorpen van weelde, Daverend werken'dat rijkdammen teelde, Arbeid in werkhuis, op land en aan zee, Beiaarden die al uw volksvreugd verkondden, 'Blijft me uw 'praobt en uw leven verzwonden? Land van het recht en gij land van de vrijheid, Strijdend door de eeuwen met toornige blijheid, Forsch in uw zwoegen en trotsch in uw pijn, Vechtende wikings in zompen'en moeren, Veohtende. burgers en vechtende boeren, Breydel, De Coninck en Klaas Zannekijn, Lastige kamp, maar steads zegebekronen, Sterven vergeeis nu voor vrijheid uw zonen? Land waar de droomen van sehoonheid steeds leven, Juiûhend langs Halle- en langs kerktorens zweven, Heerlijke kerken, één roem en één pracht, Englen en maagden op Memlinck's paneelen, Land dat uw glorie, Benoit, ook mag deelen, Land waar Gezdle zong, zangrig en zacht, Rodenbach wekte als ap iSitoot van bazuinen, Moet gij nu worden itot rouwschoon en puinen? Land waar de zielen aan de aard zich 'Onthieven, Karel de Goede, Idesibald, Godelieve, Land van .de kruisvaarten, 't Heilige Bloed, ÎReinheid van deugdenen krachtvan gelooven, Strevend en sehouwend ten leven hierboven, Land der processies van glorie en boet, Biddend in zwoegen, in danken en tranen, Sti'lt niet de Heer sitraks uw weedomsorkanen? Land waar in Yperen, Pervyse, Diksimuide, Wytschaete, Meessen, het doodskanon luidide, Landje, doordaiverd, doorschokt en doorscheurd, Vuurfront van lijden en strijden en hopen, Lichtstralen rukken uw naehthemels open, Vlaandren, uw duister tôt glorieglans kleurt; Land van den Yser, o vliegt langs uw wegen Vrijheid en zege de wereîden tegen? Middelburg. Arth. COUSSENS. zij was in uw oogen en gij waart in haar hart. Maar zoo iemand om den tuin leiden heet ik een lafheid. X X Gij allen die dit leest, tracht er eenig nut uit te trekken. Wellicht is het op u niet toepasselijk, doch tusschdn hen die rondom u levn zijn er misschien sluimerende zielen. Die moeten door u wakkergeschud ! De „Houwe trouw" verovert dan hare rechten. En zij die in een oogenblik van verbijstering zwak geweest zijn, worden terug sterk en zullen in hunne armen grijpen om ze nooit meer te lossen „de beel-den der groote Liefde". T. GALBRECHT. Wekelijksch Overzicht Geen enkel groot wapenfeit heeft zich deze week voorgedaan. De Fran-sche, Engelsche en Italiaansche of-fensief werd door den vijand stop ge-zet, daar deze weerom eens verschei-dene divisies van 't Russisch front kon terugtrekken. En dit heeft hij ook ongestraft kunnen doen, want 't Russisch leger is thans nog niet strijd-vaardig.Heeft Hindenbiïrg profijt kunnen trekken uit de gedragingen der Rus-sische socialisten, — Hindenburg en de socialisten hoe rijmt men dat te gaar — toch hebben de 40 losge-maakte divisies in Frankrijk niet veel te weeg gebracht Daaruit schijnt wel logisch te vol-gen dat Hindenburg's toestand onmo-gelijk zal worden, den dag dat al de verbondenen te gelijk hem te lijf zullen gaan. In ieder geval moeten wij bekennen, dat de bevrijding van Rusland heel wat vertraging in onze verlossing brengt. We durven verhopen dat Rusland die vertraging zal vergoeden, niet met mooie woorden, waaraan we niets hebben maar wel met daden. En laat die daden maar gauw komen! Aile vrees voor afzonderlijke vrede mag gerust aan kant gezet worden. De Russische regeering heeft verklaard dat ze aan het verdrag van Londen getrouw zal blijven. Laat ze nu ook conséquent zijn, en „handelen". Laat ze onmiddelijk de daden stellen die het volk zullen vrijwaren voor den honger, en het leger zullen zuiveren van aile verderfelijke kiemen. Oostenrijk. De val van het kabinet Clam Mar-tinitz is spoedig op den val van graaf Tisza gevolgd. Dit schijnt een over-winning voor de slavische elementen der dubbele monarchie te zijn. Bij de opening van den Reichsrath, sinds 't begin van den oorlog stelsel-matig nooit bijeengeroepen, — is het gebleken dat de slaven thans bewust zijn van hun macht. De tchekische taal werd gebruikt in de beraadsla-gingen, tôt groote ergernis van de Duitschers! En als de minister président om het budget er door te halen, poogde, door voorspigeling van gun-s-ten, de Polen op zijne hand te krijgen, werd hij door dezen heel eenvoudig afgewezen.... en hij is gegaan! De feiten zijn van belang in den grooten strijd: Verbondenen en Duitschers moeten er rekening mede houden en 't ware te wenschen dat de Entente er voordeel wist uit te trekken, en op dit gevoelig punt Oostenrijk kon treffen Griekenland. De verbondenen hebben Constantijn aan 't verstand gebracht dat hij beter zou doen met ontslag te nemen. De koning heeft geluisterd, en 't volk heeft zijn heengaan goedgekeurd. Enkele kleine voorvallen te Larissa daargelaten mogen we zeggen dat ailes in de beste orde verloopen is. Men mag aannemen dat men langs die stranden dan ook beefint te beerrii-

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.