De Klok uif België Redactie Kapoenstraat 14 Administratie Kapoenstraat 16 MAASTRICHT — Teleph. 614. MIJN NAAM IS ROELAND ALS 1K KLEP, IS T STORM ALS IK LUID, IS T ZEGE PRIJS PER NUMMER : 5 Cent. ABONNEMENT : Voor Holland . . . . Fl. 1.00 per Kwartaal Voor Buitenland . . . Fl. 1.25 „ „ BERIGHT m OË LEZERS. Van af 22 April zal „De Klok uit België" verscliijnen afzonderlijk en op 6 bladzijden. De abonnementen zullen nu Fran-sche en Vlaamsche uitgave ontvan-gen. le worden beleefd verzocht de niet verlangde uitgave terug te sturen met opgave van adres van den af-zender.DE ADMINISTRATIE. Vrijheid in Rusland. De voorstanders der „Vrijheid" hebben de wereld door gejuicht bij de laatste gebeurtenissen die in Rusland afgespeeld werden. De Russen hebben het juk der dwingelandij af-geschud, en reeds door hun voor-loopige regeeringsvorm een demo-cratisch bestuur ingevoerd. De dynastie der Romanoff's is van kant gesteld. En hoe de zaken nu ook zullen verloopen; ze komen neer op een triomî der volksvrijheid. Een machtige natie heeft binnen een kleine spanne tijds hare kluisters verbroken en dit nog wel, — als men de be-richten mag vertrouwen, —1 zcmder een al te groot bloedbad • aan te richten. De oorzaken der omwenteling lig-gen niet in de gebeurtenissen yan gisteren, men moet ze in de ge-schiedenis achterhalen. Ook moeten de wantoestanden die de Russische geesten deden gisten niet allen op rekening van den gewezen Czar Nicolas II gebracht worden . Hij was zwak, en voelde niet veel .voor democratische beginselen, toch mogen wij hem als het slachtoîfer van een systeem aanzien. De eerste lessen die in den geest van Nicolaas geprent werden waarschuwden hem tegen uitbreiding van de volksvrij-heden daar ze 't grootste gevaar voor zijn onbeperkte heerschappij ople-verden. Hij luisterde naar de bureaucrates de Russische jonkers, die hem aanzetten ieder verschijnsel van volksontevredenheid met ruw geweld te onderdrukken. De zienswijze van die verwatenen werd immer door-gevoerd.De geheime politie beschikte over een onbeperkte macht. Ze maakte er dan ook gebruik van om het volk te tyraniseeren. De Czar moest op een overdreven manier geëerbiediga worden. Trok hij door de straten, en werd hij door enkelen niet overhoffe-lijk gegroet daar werden deze onge-lukkigen door de politie opgepikt en in de gevangenis opgesloten. 't Was genoeg maar eventjes van politieke en sociale hervorming te gewagen om zijn feisbillet naar Siberië te ont-vangen. Vàn godsdienstige vrijheid geen spraak! Slaafsche gehoorzaamheid aan de bevelen der jonkers werd er van iedereen gevorderd. — In zulke atmospheer werd de onttroonde Czar opgevoed, en 't moet ons niet ver-wonderen dat hij de autocratische ovérlevering voor zichzelf overnam. Zijn gezond verstand raadde hem aan in sommige zaken van die tra-fiîtîo j,* iviiken. Persoonliik lien hij niet hoog op met godsdienstver-volging ; eens beproefde hij een recht-schapener houding aan te nemen tegenover de verschillende opiniën. Maar de bureaucraten, in wier han-den de orthodoxsche kerk een zuiver politiek werktuig was, staken stokken in het wiel. De kwalen aan een demokratisch bestuur verbonden kunnen te keer gegaan worden door grondwettelijke hervormingen. Doch alleenheerschap-pij dult geen volksbewegingen die hare kwalen zouden heelen. De on-eerlijken en omgekochten beproeven almachtig in de bestuurs- en hof-kringen te worden. Bereiken zij hun doel dan vernietigen ze nog den eer-bied van 't volk voor gezag, daar ze gedurig de nationale belangen schade berokkenen. Dat 't weerstandsvermogen der Russen in de Japanschen oorlog ge-broken werd, was te wijten aan gémis van vaderlandsliefde en aan de oneerlijkheid van degenen die het bureaucratise!! systeem doordréven. De opstand tegen deze schandelijke praktijken werd gedoofd in 't bloed. Ook ditmaal hadden de jpnkers ge- ciadît'fceteetfd 1 :;:n. Mar 't is mis uitgevallen. De moord op den beruchten monnik Rasputin, almachtig aan 't hof van de Czarina, mocht wel een verwittiging heeten. De omgeving van deze duit-sche prinses was ontegensprekelijk pro-Duitsch. De gedragingen van Stiirmer eerste minister en Protopo-poff,. minister van Binnenlandsche zaken die voor hervormingen niet te vinden waren, deden de ontevreden-.heid ten toppunt stijgen. De Doema zou maatregelen tref-fen om de voedingscrisis op te lossen, crisis die voorzeker te weeg gebracht werd door de onbeholpenheid der bureaucraten. De leiders eener dreigende alge-meene staking waren het met de Doema ééns. Doch Ukazen versche-nen: de Doema en de Rijksraad moesten ontbonden worden. De Doema legde zich niet neer bij het'keizerlijk bevel. Ze antwoordde met een dàad: een uitvoerend Co-miteit van 12 man hebbende Ro-zianko als président, werd gevormd. Daarbij gaf de Doema een procla-matie uit waarbij ze het een plicht heette, gezien de buitengewone om-standigheden het bestuur van het land in handen te nemen. Een voor-loopige regeering werd uitgeroepen. De zwakte van het oude regiem was nu voor iedereen onloochenbaar. Het werd gesteund door den goeden ,wil noch van hen die aan de haardstee zaten, noctuyan de soldaten die aan 't front stonden. Het volk stond op tegen de dwingelanden, en 't leger gaf ' de hand aan het volk. Al ras hadden ze afgerekend met de politie, die als vroeger meende te werk te gaan en de opstandelingen met mitrailleuzen tôt bedaren wilde brengen. Midden de geestdriftige betoogin-gen werd de alleenheerschappij ver-vallen verklaard en men besloot den vorm van 'n definitief bestuur over te laten aan de beraadslagingen van een constitueerende vergadering. Po litieke en godsdienstige fouten werden vergeten en vergeven. Vrijheid van woord; godsdienstige politieke sociale vrijheid werden ingevoerd. 't Is of werd er voor de oogen van het vrijheidslievende volk een droom-beeld opgehangen. Zien wij bij 't licht van deze omwenteling het duitsche volk zich loswringen aan het Caesa-risme en zijn juk? Mogen wij in 't licht dezer omwenteling het herstel van ieder gekreukt recht begroeten? X X Dat evenwel de bewoners bij al hun werken, God die de wereld op zijn handen draagt, niet vergeten. — Want vergeefs zal men bouwen een huis of een stêe, is Hij van hierboven den bouwer niet mêe. . IN T ZEGE-NADEREN. Hoor 't staag gedreun dier ^lagen, Die stem van doffen nood. Hoor hoe door nacht en dagen Weer machtig huilt de dood. 'k Bedenk uit leege verte Uw liefde m fieren haat, Ons jongens, en mijn herte Doorjuicht uw grootsche daad. O stille, vlaamsche beemden Waar wreed nu de oorlog woedt! Eruit, eruit de vreemden! Nu is 't de strijd voor goed. Hoor hoe die slagen bonzen. De wachtijd is voorbij. En zingende échos gonzen : Nu straks wordt 't land weer vrij! Middelburg. Arth. COUSSENS. Mechelsche Priesters m de gevangenis. Begin December 1916 wilde de Duitsche Overheid te Mechelen de lijst opmaken der.burgers die zij wenschte weg te voeren. Daarom moesten ook zij die niet tôt de werkeloozen gere-kend werden — zooals de geestelijken, de magistraten, de onderwijzers — zich op het meldeamt aanbieden: door eliminatie zou men dan de iijst der zoogenaamde werkloozen vasîsteUen. De meeste priesters die in de sîad Mechslen.met den parochiedienst gelast zijn, weigerden echter aan dezen op-roep fe beantwoorden en hunne inden-titeitskaarten te laten afstempeîen. Als redeu hunner weigering lieten zij gel-den.1) dat zij noch rechistreeks, noch onrechtstreeks wilden medewerken tôt het uitvoeren van een onrechtvaardigen maatregel. 2) dat zij, a!s priesters, de zwakken, dus de werkende klas, moesten be-schermen en zich begevolg met de werkiieden solidair verklaarden. Daarop ontving elke onderteekenaar van het protest een afzonderîijken op-roep, met bedreiging van straffen, zoo hij weigerde op het meldeambt te ver-schijnen.Na gemeenschappelijk overleg, vol-hardden zij in hunne weigering. Daarom werden zij elk tôt 100 Mark boete veroordeeld. Ook deze boete weigerden zij te betalen. Naar wij vernemen zijn nu deze in de gevangenis opgesloten. Naar men ons vertelt, zouden tôt de gevangenen behooren de HoogEerw. Heer Kan-nunik P. Vrancken, particulière Secre-taris van Zijne Eminentie Kardinaal Mercier en ZeerEerw. Heer I. Tessens professer aan het groot Seminarie. De Mechelsche werklieden, die door de omstandigheden verhinderd worden in het openbaar hulde te brengen aan de verdedigers hunner rechten, ver-spreiden nu in de stad volgend strooi-biljet : Medeburgers ! Op 8 December 1916 endevolgen-de dagen, werden de verschiljige kias-sen onzer Mechelsche bevoiking achter elkaar opgeroepen. De eene klas moest zich na de an-dere aanbieden bij de duitschers, die hoopten op die manier, door die eliminatie ten laatste in het bezit te ge-raken van de lijst der zoogezegde werkloozen. Zij vermoedden, dat allen, uit vrees der zware straffen geiijk lam-mekens zouden opkomen. Zij hebben echter misrekend ; zij kenden onze piiesters niet. De eersten werden zij opgeroepen, doch vastbe-raden weigerden zij mede te helpen aan de uitvoering van het listige plan der dwingelanden. Opnieuw werden zij opgeroepen en toen naar onder het volk gezegd wordt, lieten zij de reden van hunne onthou-ding aan de duitsche overheid weten. Hun priesterlijk geweten zoo klonk hunne verklaring hadt hun tôt ont-houding aangezet; zij konden nietmee-werken aan eenen maatregel die de voornaamste rechten der volksklas onder de voeten trapte en hare hoogere en heiligste belangen snood miskende Dat mochten zij niet en daarom dat wilden zij niet ! Dat zij veroordeeld zouden worden, dat wisten zij op voorhand. Dat onze overheerschers steeds hunne toevlucht nemen tôt het ruw geweld, dat weten wij immers bij ondervinding ? Maar er worden niet zelden op onze dagen vonnissen uitgesproken die verre van te schandviekken, strekken tôt eer en lof. Trouwens een onrecht-vaardig vonnis is machteloos tegen het eerlijk recht. Elke onthouder werd veroordeeld tôt eene boete van 100 Mark. Doch, om de vele armen van hunne parochiën die reeds zooveel te lijden hebben, niet te moeten berooven van de aal-moezen die zij hun verieenden ver-kozen zij het gevang boven de geld-boet.Medeburgers, Te midden der vreemde verdrukking die onze nederige volksklas zoo zwaar treft, hebben wij, eens te meer onze ware vrienden leeren kennen. Terwijl zij de liefdevolle onthouding die zij deden in ons belang uitboeten in den kerker, is het eene plicht voor ons, hun de hulde te brengen van onze bewondering en onze dankbare toegenegenheid. De barbaarsche behandelingen die WEEKBLAD VAN „LE COURRIER DE LA MEUSE" Zondag, 22 April 1917. !«• BLAD. lst° Jaargang No. 4

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.