leBfad Zondag 9 Junf 1918 2e Jaaraai No il De Klok uit België RZDACT1E EN ADMINISTRATIKl WILLEM il-STRAAT 56 - TILBURG TEUEPH. 744 . POSTBUC tS IMUN NAAM IS ROELAND ALS IK KLEP, IS T STORM ALS IK LUID IS T ZEGE I*** HOLLAWD ...... Fl. t.OO p*r KwiiImI V*or BUITENLAND. . . . . n. U5 H „ PRIJS PER NUMMERt 5 CENT Aan Dr. Frans Van Cauwelaert. Het is îùet mogelijk dat De Klok ui 'België z\vijge tegenover de las ercampag lie, met de laagste middelen geyoer< tegen iemand die meer dan wie ook d dankbaarheid en de achting1 verdient vai al de Belgen welke tijdens den oorloj op Nederlandschen bodem verblijven. Om wille van den Godsvrede heef De Klok tôt hiertoe zorgvuldig vermedes «eu standpunt in te nemen in de bran dende tijds vragen welke door de Belgei op verschillende wijze opgelost worden Om reden van welgemanierdheid hebbei wij nooit de personen getroffen, waar he om gedachten ging. Kathcllekan, hebben wij ons onthcudea van ailes wat een smaad zou werpei .op hen die onze gpdsdienstig'e overtui ging niet deelen. Vlaamschgezinden, hebben wij on! onthooden in de Kloik ' de hervormrn tfen te bespr; k n waar /an den o za'celik hàd door den oorlog zddzeer 6p det T^rgrond is getreden. Aanhangers der democratisclie ge dachten van De Belgische Sociale Be »*gLng, hebben wij nooiit polemic-k ge foerd met hen die in andere tlieoriër ® andere praktijen het heil van. het volt aoeken. Maar zwijgen als Van Caulaer kf in den rug wordt aangevallen, ni fan zijn afwezigheid wordt gebruik ge maakt om leugens opeen te stapelen di< ftij niet kan weerleggen v66r er maan den rerloopen, nu deze campagne ge voerd wordt met eene razernij die aar hondsdolheid grenst, dat nooit. ,Wij zullen niet met dâe heeren il pcl mlek komen, wij zuilen niet afc'alci tôt bonne kleinzielige manier van liande len. Daarvoor heb' en wij te vc li e rbiec v«or ons zelven en voor ônze lezers. Tôt Frans Van Cauwe'a ri r'ch'en wi het woordj en zeggen hem in naam dei icd. van de Kl kei ni aam o' * rl z< rs Deze smaad u ..angedaan voelen wij iWij vreten wat gij voor aile Belgen ge wefist zijt tijdens den oorlog. t Wanneer niemand er aan dacht d« - hulp voor de Belgen te organiseerer 1 was 't werk in dien nood" te voorzien s Als Secretaris van het Officieel Bel i gisch Comâteit hebt gij duizenden dooi ; raad en daad geholpen. Dat zij er vati getuigen, allen die door uwe rijke ken t nis van wetten en toestand.n, dank aar î uwe relaties bij Nederlandcrs zoowel als - bij Belgen, geholpen zijn geworden. Een î leger dankbaren zal opstaan uit allel par . tijen, zoowel Walen als Vlamingen. î Als ingever van goede gedachten hebl t gij zooveel initiatief in het leven geroe pen en aan anderen de eer der uitvoering gelaten. Geacht en gewaardeerd in de Neder landscbe wetenschappelijke en polif'ekt kringen hebt gij voor de erkenning van het goede recht van België de verstande-lijke opinie der Nederlandcrs .gewonnen. In inniig samenleven met uw Vlaam-sche volk hebt gij de stem van dit vol!: een spraakorgaan gegoven om bij do re-geering voor zijn onvervrecmdbaar r- clii op te komen en v66r de wereld van zijne onverbreekbare trouw aan dtn Belgischen staat te getuigen. Daarom is het voor ons eene eer u den dank aller Belgen uit td spreken. Wij die in voortdurend contact leven met de handerddu:zend Belgen van hooge en lage standen over heel Nederland ver spreid, vernemen van hen hoe diep zij den smaad gevoelen dien uit een paar groote steden enkeie dagbladschrijvers op u werpen. Gij staat boven het onedel bedrijf van hen die u belagen, maar wij leven er in. Wij verhefren ons boven den smaad doot u deze onze hulde te brengen. [ Er zijn er die uwe terugkomst in ons midden vreezen. Wij verdragen uwe af-j wezigheid omcîat wij weten dat gij g gaan • zijt voor ans aller goed. Maar laat uwe : afwezighaid zoo kort mogelijk zijn. Dui-. zenden staan gereed om u bijj uwe terug- • komst te begroeten. DE KLOK UIT BELGIË. Het groote offensief en wij. u — Sedert een paar weken l.ven wij inf de groptste , spanning : Op 't Westerfrcnt wordt een groote strijd, de groote strijd ïeggen sommigen gclcwrd. De wor-Steling heeft ons zoo in beslag geno-men dat wij door onze woorden den in-éruk verwekkcn alsof we van 't m'sluk-ken of het lu. ken van het offensief de uitkomst van den oorlog verwachten. Neutralen, zij die bu'.ten den kamp staan kunnen het krijgsbédrijf als een sebaakpartij aanz'en; m:t belangsieH'ng de zetten van de partijen volgen, naar gehng hunne sympathiën gian naar dtn eenen of den anderen mededinger, ang-stig worden naarmate de kansen op en neer gaan en volkomen voldaan en ver-heugd zijn als hun „favori" het spel gewonnen heeft. Voor ons Belgen, die rechts'.reeks in den strijd betrokken zijn, doen de zaken zich heel en al anders voor. Het offensief is maar een klein onderdeel van den grooten strijd die gestreden wordt tusschen Recht en Brutale Macht, tus-schen een verlangen der Bescbaafde vol-keren naar zelfbesiuur en de zucht van het ovcrmocdige Duitschland naar aile- uheersf 1 appij. En laat de brutale macht dan nu en dan een zware mokerslag toedienen, laat ze haar ijzeren vuist herhaaldclijk vcoruitbrcngen om het Recht te wurgen, 2e kan een oogenblik van verbijster:ng vevwekkert, maar triompheeren, dat niet! Wat; 7al liet den Duitschers baten Rferns. Amiens. zelfs Pariis te — nemen ? ze zullen hun eigen volk in tri-omfroes brengen, onder àun vriend::n bewondering vcrwekken, en hunne d'e-naars nauwer naar zich toe halen. Maar is daarom de strijd voor het Recht uit-gestred.n? Zullen daar m de v rdcd'gers der otiafliankelijkheid de wapens neer-leggen ? DAT NOOIT! Laten wij onze gedachten, die wij1 over den oorlog moeten hebben, niet door de dagelijksche gebeurtenissen in de wai sturen : ze hebben immers geen door slaanden invloed op het einde van den strijd. Het Recht wordt altijd gewrokcn, en is er te kort aan verdedigers dan wreekt het recht zich ten laatste aliijd zetf. Met deze gevoelens bezield moe:en wij ons afvragen welke de plichten zijn die wij in deze période te vervùllen hebben. Eerst en vooral moeten wij doorgaan met het aanmoed'g'ngswerk dat wij reeds sedert 4 jaar zoo trouw vervùllen je-gens onze soldaten. Worden wij nooit moede" hun te schrijven; een woord van eene moeder die hen opwekt tôt voor-beeldig leven, een brief van vader die hen aanmaant tôt voihard.ng, een kaart van zuster of geliefde die aanspoort tôt heldenmoed vermag meer dan aile aan-spraken van generaals, dan aile verma-ningen van oversten, gêestelijken en we-reldlijken.Wij mogen ook niet uit het oog ver-liezen, dat onze jongens thans in groote doodsficvaar vetkeexea daa in andere tijden. Wij, die tijd hebben om aan d< eeuwighe&d te denken, wij moeten vooi hen bekc«nen dat ze van eene onvoor ziene, onvoorbereide dood zôuden ge spaard blijven. Wij moeten zo'rgen dat zij die op het veld van eer sneuvelen, ir de lianden van den barmbartigen Goc terecht komen. En dat wij zulks ver mogen leert ons onze Godsdienst: „wi gelooven in de gemcenschap der Le Y gen>'; wij kunnen voor omzen even mensch iets verdienen. Wij Katholieken, die overtuigd zijr dat het lot der wereld in Gods handei ligt, die weten dat de wereldgebéurtenis sen zich volgens het plan der Voorzie nigheid afspelen meeten den hemel ge weld aan doen, opdat de Heer om will< der gebeden zijner getrouwe dienaren der tweestrijd tusschen Recht en Brutal* macht zou verkorten en ons verder spa re voor de ellende en het kwaad dat d< oorlog meebrengt. Belijden wij niet alleen met het woord maar ook met de daad dat we trouw< kinderen zijn der Roomsche Katholiek< Kerk die liare priesteren in oorlogstijc verwijst naar den God van aile konink rijken, den Meester van aile heerschers die al slaande geneest en al vergeven de behoudt ; voegen wij ons gebed bi dat onzer herders en vragen wij samen nu meer dan ooit dat zoo spoedig mo gelijk „de wreedh?dcn van den v ]and cp-houden en wij God een wior.derbroker, danklied mogen toezirtgen." JOZ. CALBRECHT Het aftredea van Mlnistei - De BropeYille. E«n telegram uit Le Havre meldi dat Baron de Br0queville eerste ministei van België en mi nis ter van nationale herinrichting ontslag heeft genomen. Ko ning Albert heeft het ministerie van na tionale herinrichting afgeschaft en den dienst er van gevoegd bij het ministerie van Economische belangen. M. Cooreman werd door Z. M. geko zen om M. de Broqueville op te volger als hoofd van de Regeering en m.nistei van economische belangen. Baron de Broqueville heeft in de moei lijkste tijden die ook voor ons Vader land bestonden het roer krachtig in! han den gehouden. Met groote energ e heefi hij v66r den oorlog de wet op de leer plicht en de gelijkhe'd der scholen er daama de militaire wetten doorgevoerc die ons land zijn volksleger bestaandt uit aile standen der maatschappij gege ven hebben Hij is het die de fiere hou ing van België tegenover den overweldgei heeft belichaamd, en de verded:ging var onze onafhankelijkhe/d tegenover de Duitscher^ heeft gestaald. In zijn opvolger begroeten wij een mar die meer dan wie ook geroepen is om de heropleving van Belg'ë voor te bcrâder door de samenwerking van aile krachter des volks. Onder zijn bestuur is er " gcer gevaar dat België zijne e'gene positie ir kamp der geallieerden zou prijsgeven. noch dat de volksver egenwoordigâng zov worden over het hoofd gezien. In m n'ge omstandiglieid heeft Minister Cooremar blijken gegeven van onaihaiikcl^kheid zelfs tegenover de elgene - ar." wa ine r ' belang van de natie op het spel stond en door aile, partijen wordt hij gel ul digd om zijne rech .schapenheid. Hij die cens op het cciif ; is van Meclieler van zichzelf getulgde : „Ik ben geer doodgraver" hij weze de engel die der steen van het graf zal afwentelcn waar uit ons volk zegevlerend zal opstaan Voor onze Oeinteraeerden. Verteden week sprak ik mot eea voortaai der N. R. K. Vakorganisatle over de toestandei door den oorlog verwekt eni de algenieene ver armoeding die als de 7 magere jaren uit he Oude Testament ovar aile lagen des volk: neêrgBtreken is. De vriend, diie «1011 van af zijua joiigeLngs» ' jaren met de vexdediglng der volksbelangen bokommèrt en «en spsciaal werk gemaakt ' heeft van de bestrqding der Tabercu.oôe, iti ■ het prachtig Engelenwerk ,,Heirwonnea Le.eus-, kracht", beweert dat de strijd tegen deze - ver» 1 sohrikkelijko velksziekte zeetien jaren achtep. [ uit gegaan is. In andere woorden, op het oogeiv. . blik is het percent ziekte en sterflegevallen, • dat zoo hoopvol aan 't afnemen was, op heW zelMe punt teruggekomen aïs het in 19J1 b». reikt had. Dit ailes, beweert kg, tengevolg# der algemeone verzwakking door ondervoed.ng. En dit voor Nederland: ' 'k Gesf u te denken hoe mijn hart uibeange-1 reten werd, toen ik begon te denken aan mijo# lievelingen die in bezet België dezeLda toestaa-den die men hier kent reeds van in 1915 mede-lflden.Wie zal het mg kwalijk nemen dat mçn eerst» gedachten gaan naar myn eigen vleesch eg bloedî • En toch, God vergeve het iig, kon ik van mjj het vermoeden niet afschudden dat onze geïn-neerden in de kampen tert minute zooveel stof-felgke ellende kennen aïs ia bezet België. En na den toi betaald te hebben aan mjja gewettigd verdriet over de mijnen, begon ik te spreken over dat leven achter de> prikkeldraad waar aeifs hôt recht ©ntkend wordt te klagen, waar het leven nog door son», mige nederlandsche werklieden be.iijd wordt.. 'k Heb gesproken. En mijn Neder andschB" vriend heeft me geantwoord: „Maar dat is eenk voudig ontaettend. Dat is niet) genoeg geweL«fc. Je zoudt moeten meer de ope.ibare opinie i» ons land inlichtea. De Kederlandsche kray ten Niet genoeg ge weten ? Maar aan wie d*. schuldï Laten we niet onderzoeken hoe het hoiw ger-gekerm van duizenden nog met schgnd» gehoord te zijn in de NelerLmdsche redactie»-bupeeten: En vragen we ons af of we werketjjk ' hard genoeg gehuild hebben om slechts ee# zwakke weêrgalm van ons lijden te hebben doest doordringen, daàr waar het moe< gehoord wôr-den, Den Haag, Le Havre? Onder de Belgen in Nederland is er een puai waar de Godsvrede volkomen '# akkewrd <5p i#» ; ,,Er moet spe>edig en afdoende geholpen wôjv ■ den in de voedselvoorziening der geïnteff- • neerden". Het officieel Belgisch Komiteit, de dag- eo , weekbladen, het algemeen Christen Vakver-bond, de socialistische organisatie, allen sijn, het eens dat de toestand aldus niet kan blijvaa duren, zonder weaen^jk gevaar voor het b*-staan van duizenJe belgen. Wij zoudefn meenen de zwaàrte "an het lijlea) te verminderen, door het onvoldoende te b^ schrijven. Niet meer op woorden komt ih«t aan, ■ maar op daden. We ontveinzen ons de moe'.'.jjkheden niet di« aan de voedselvoorziening verbonden zijn: moew lijkheden van diplomatischen, van practische» aard. Doch de moeil^kheden zijn er om overwonneni te worden. Laten we handelen! We hebben geen andere* ' toevlucht dan tôt de Belgische regeering en to* ' de openbare meening in Nederland. Manmoedig lijden is eene deugd. Doch onrechk-vaardig lijden aanzien zonder ta protesteeren i» : lafheid. Roepen, schreetiwen moet men dœn, tôt dat we gehooed worden. Nog 16 dnizend gemtemeerden zijn in de kampen, min of meer. Zeetien duizend brieven zouden a'ie wekon naar dein heer Vanderveîde, miiister van bur-; gertrjke en militaire voedsslvoorâeiiing, moeten gestuurd worden. Iedere geïn.ernerenle, elk volgens zij ie opvat-i ting en bekwaamheld, zou aile" weteon zijn hart : moeten uitstorten, zoodat het nood ;eschreeuw de slapers van den ravitailleeringsdie^et in Le Havre komen wakkerschudden. Zestien duiaend brieven zouden moeten a le weken de redaktiebureelen der verschillende Ne-' der landscbe bladen overstroomen. Geen enkeie belg, buiten de ka-npen zou 110g mogen zwijgen. 't Moet een s.onn oop worden op de harten en d» gemoederen, een storm'.oop i waar niet de dood maar leven en l'efde uit ont-wakera zou. Ah, 't is niet genoeg ge weten ; Welaan dan, belgen, aan 't werk: Men losse het vraags'uk op zooa's men wil, 't zij door schepen te zenden, zooa's met de kolen gebeurde, 't zâj door werken zooals voor 1 de krijgsgevangenen in Du tschland gedaan l wordt, n zij door de re'.iefischepen zooals voor ■ bezet België, dat is ons ailes volmaakt onver-t schillig, als ér maar eten komt. s Honger, we hebben honger, we sterven van dien honger: Eten, eten! E. v. ftuaquebeke.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.