IRedactie Kapoenstraat 14 Administratie Kapoenstraat 16 MAASTRICHT — Teleph. 614. MIJN NAAM 1S ROELAND ALS IK KLEP, 1S T STORM ALS IK LUID, IS T ZEGE PRiJS PER NUMMER: 5 Cent. ABONNEMENT : Voor Holland . . . . Fl. 1.00 per Kwartaal Voor Buitenland . . .Pl. 1-25 „ „ Onze Plicht. Uit de Duitsche loopgraven werd er naar 't Vaderland de volgende op-roep gezonden: „Wat ge ook laat of doet, denkt aan uwe veldgrauwe va-ders en broeders, die midden den gra-naathagel staan, en wachten op aile hulp die ons onder vorm van wapenen en munitie moet toegezonden worden. Mannen en vrouwen uit het vaderland, denkt er aan dat wij met u lijden, dat wij dag en nacht de wacht houden om U te beschermen!" (Berliner Tage-blatt, April.) En 't wil mij piaar niet uit het hoofd dat diezelfde stem uit onze loopgraven weerklinkt: onze jongens die aan den Yzer lijden, vechten en vallen om . ons land, ons eer, onze toekomst- te redden roepen ons toe: „Wat ge ook laat of doet Belgen denkt aan uwe vaders en uwe broers die in den gra-naathagel staan en angstig wachten op aile hulp". Hulp van het gebed. Hebben we nog wel die ailes vermogende, ailes trotseerende godsvrucht der eerste dagen van den oorlog? Toen durîden we openlijk te bedevaarten,toen waren onze kerken stampvol, toen durîden wij in de straten luidop te bidden, toen durfden wij den faemel geWeld aan te doen. — Maar maanden zijn vervlo-gen : de oorlog is langzamerhand iets vertrouwelijks geworden, iets dat wel met den tijd opklaren zal, nog wel zonder de hooge tusschenkomst van God. Mannen en vrouwen denkt aan onze jongens die elken oogenblik voor Gods rechterstoel kunnen ge-roepen worden, bidt voor hun licha-melijk en geestelijk behoud. Bidt dat de kogel hun lijf en de zonde hun ziel moge sparen. En vergeet niet de helden die voor U gevallen zijn! Waarom zouden wij hier in onze Belgische kerken het voorbeeld der Fransche en Engelsche Katholieken niet navolgen? Onder 't missiekruis zoowel in de schoonste kathedralen van Frankrijk als in de armzaligste bidplaatsen van Groot Brittanje hangt omfloersd door de nationale vlag „la liste d'honneur", „the roll of honour" der gesneuvelde parochianen, en na 't afloopen der goddelijke diensten zal geen enkele moeder, geen enkel meisje de kerk verlaten zonder een klein gebed te storten voor hen die vielen, en voor hen die nog vechten en die ze zoo zeer beminnen. Hangt in uwe vluchtoordenkapel, hangt in uwe Belgische kerk aan de voeten van Jezus den grooten men-schenvriend en in de schaduw van I . onze dierbare driekleur de eerelijst van uwe kinderen, van uwe broers, van uwe nabestaanden, en die namen zullen u aan uwen plicht herinneren. Hulp van een troostend woord! Weet ge wat het is maanden en maanden alleen te leven, ver van al wat u lief is en nooit een woord van liefde te hooren weerklinken? En wij, die soms klagen dat de tijd zoo traag vervliegt, waarom zouden we al de schatten van ons hart niet in de plooien van een brief verbergen? Waarom aan onze jongens niet ge-schreven dat wij ons hoopvol op hunne kracht verlaten, dat wij niet moedeloos worden, dat zoolang zij in de bres zullen staan wij ook niet zullen versagen, dat de ontberingen die wij ons in de ballingschap moeten getroosten niets zijn tegenover het lijden dat zij, de kampers voor de vrij-heid, te verduren hebben? .Waarom niet gedurig. hun toeroepen dat onze liefde voor hen met den dag toeneemt en dat wij na de zege zullen trachten hun offers te vergelden? Kanonntn en kogels vermogen veel, doch er zijn zedelijke factoren die nog meer vermogen. Belgische vrouwen hier in Nederland verblijvend kunt ge niet zooals uw Fransche en Engelsche zusters de wapens vervaardigen die den vijand moeten vernietigen, toch kunt ge moed, vastberadenheid en zielesterkte waardoor de over'winning bevochten wordt, aan onze soldaten brengen. Hulp van een liefdegift. „In al wat ge laat of doet, denkt aan uwe vaders en broeders!" Landgenooten wij kennen uwen toestand, en we we-ten dat er velen zijn die in de huidige omstandigheden niets dp zij kunnen leggen. De nood is groot, en de middelen zijn beperkt. En toch telkens als het Zondag is, en ik onze Belgische lieve kindertjes zoo frisch en keurig gekleed langs de straat zie loopen, als ik onze jonge meisjes met strik en lint getooid langs de straten zie kuieren, als ik onze vrouwen als dames ôpgesmukt op visiet zie gaan vraag ik mij af of wij genoeg denken aan hen die voor ons allen in „den granaathagel" staan. Als we terug komen in ons land zal het niet genoeg zijn te zeggen, „wij zijn uit België gevlucht voor de Duitschers, en hebben in ballingschap geleefd", om met fier opgeheven hoofd aan de zijde der overwinnaars te mogen stappen ; in de ballingschap moeten we ook daden stellen, Zouden we op 't aangename dat wij ons gun-nen niet enkele centen kunnen bespa-ren om ze als bewijs onzer liefde naar den Yzer te sturen aan hen die mis-schien hun bloed voor ons zullen ver-gieten? De Duitsche vrouwen staan hun gouden sieraden af, en dragen er ijzeren. Onze vrouwen mogen voor hen niet onderdoen. — Zusters onzer helden een daad van zelfverlooche-ning siert u meer dan al het klater-goud die gij op u draagt. Echte schoonheid behoeft geen tooi. En zegt nu niet dat uw gift al te klein zou zijn, als uw wil rijk is, wordt 't gezondene een rijke pand. Aan ons is de zege ; en wij zullen haar thuishalen. Maar dan mag nie-mand de strijders datgene weigeren waarmee ze den triomf zullen be-vechten. Wij bannelingen hebben den duren plicht çns vurig gebed te storten voor- ons troostend woord en onze kleine liefdegift te zenden naar de-genen „die voor ons lijden en dag en nacht de wacht houden om ons te beschermen, om ons te redden". i Laat komt nu de Lente ... Laat komt nu de Lente aan en strijkt over 't lan Met vreugde en met sohoonheid- en zege. 0 zie hoe ze dooçlsohheid en tournis verban En ailes verjongt alierwege. Nu schittert zoo fieerlijk het glanzende lieb En vonkt oyer bosschem en weidan. Nu groeien de ruimten tôt klaar-open zich Een wereld van grensloos verblijden. Nu zingen de vogels in heesters en gaard, fa diepten van zonnige luchten. En menschenzang juioht om 't herleven der aarc Om weelde van lente-genuohten. Naar verten van heil nu verlokt elke baan, Omtooverd met kleurlaoh van bloemen. De fruitboomen staan van. hun bloei zwaar belaai Waar gonzende bijen op zoemen. Nu rijst boven kruinen van dreef en van wou 't Gewapper van. vlokkige wolken, Zoo feestlijk op heemlen van blauw en van gou Als vanen die zege vertolken. Laat komt nu de blijheid der lente en haar praeh iBekroning van 't zekere hopen. Straks bloeit voor ons volk ook, dat wacht eir dat tracl Een wereld van heerlijkheid open! Arth. COUSSBNS. Middelburg, 5 Maï 1917. ■ uit Beloi. — Uit Koningshoyckt schrijft men : Het stelen hûudt hier ook even als elders niet op. Schier aile nachten wordt er gestolen. Bij de wed. Blom-maers stool men de plantaardappelen ; bij Jan Frerackers plant en eetaard-appelen, bij de kinderen Daems kie-kens, konijnen en keukengerief. Bij Jan Vervloesem vet, brood en boter, bij Roos Van Deuren meel, spek en kleederen. Aug Hendrickx en Jan Van Herck die op 22 Februari 1.1. te Mechelen veroordeeld werden tôt ze-ven maanden gevangenis, zijn nu on-schuldig bevonden en vrijgesproken. — Op verzoek van den Heer Velghe,' algemeene bestuurder van het Beheer van den gezondheidsdienst in België, zond Dr. Em. Convent een verslag waarin kortbondig de samenstelling opgegeven is van een vijftigtal zoo-gezegde vleeschextracten, natte of droge bouillons, die in België tegen-woordig in den handel komen. Ken-teekenend is het dat in al deze pro-ducten de bestanddeelen van vleesch totaal ontbreken en zij als voedings-middelen waardeloos zijn. Nagenoeg aile, bestaan enkel uit zout dat ge-bonden is bij middel van ietwat organische stof als b.v. groenten, specerijen, reukkruiden, karamel of suikerstroop. Deze producten kosten aan de fabrikanten eenige centiemen de kilo, en worden in 't klein ver-kocht tegen 10 tôt 30 frank den kilo. — In een groot getal winkels in België worden onder de benamingen Cême beurrine, Butter cream, Beur-reine, produkten te koop gesteld die, als de aanbevelingen luiden, zeer voordeelig de boter zouden vervan-^en. Zij zijn echter een mengsel van 2/3 aardappelen en 1/3 keukenzout lichtjes geparfumeerd en geel ge-maakt met .anilinegeel. — Uit Berlaer schrijft men ons: Wij hebben tôt nu toe nog geenen honger, en nog maar weinig kou ge-leden. Marcel Merckx is overleden, hij was al 74 jaar oud. Ook zijn Jan Vets en Jan Rodijns, en de vrouw van Jan Thijs, Johanna Torfs gestorven. — Men schrijft ons uit Lier: Het leven gaat hier zijnen gewonen gang. Er gaan vele menschen naar den dop, en naar de soep; men is er in 't' algemeen tevreden over. Waar men echter geen vrede mee had 't was dat men het brood zelf niet mocht bakken. In Brabant kregen de menschen naar verkiezen eene bloemkaart of eene broodkaart. Waarom kon zulks ook niet bij ons? Dat duurde al. maanden en maanden. Toen is een verzoekschrift der zelfbakkers, met een hondertal handteekens bekleed, bij de bevoegde overheid ingediend en nu is de strijd gewonnen! Er is nog immer veel edelmoedigheid onder het volk. Voor ailes wordt er ge-bedeld en voor ailes gegeven. Aan de kerkdeuren geschieden nu, met toe-lating der geestelijke overheid, inza-melingen voor het werk der Invalie-den. De ijzerenwegbediende P. J. Schellens is verleden week gestorven, ook zuster Joh.anna Sallaerts. Er wordt heel, heel veel gestolen, 't zijn meestal levensmiddelen ; op eenige dagen tijd kwam Langvinger een be-zoek brengen bij jufvrouw Noteleirs uit den Neerloop en bij Frans van den Berg; bij drukker Man In; bij vrouw Baetens in de Groenstraat; bij den smid Michels, in de Karthuizervest ; bij Bauwens in de Karthuizerstraat ; bij maalder K. Seghers op den Lint-schensteenweg ; bij Trien Truyts; bij Louis van der Kuylen; bij de hove-niers Siebens en van Immerseel buiten de Molpoort, bij Verdonck op het Hoogveld, op het kraam van E. De Rop en op dit van Fioole op de makrt ; bij bakker Meeuwesen ; bij de landbou-wers Vervoort, J. B. Beernaerts, Bauwens en L. Embrechts; bij brouwer Pourbaix en maalder Hellemands; in de Houtzagerij Verrept; bij Mr. Van Regemortel op de Berlarij/bij de land-bouwers Sleeckx en Lembrechts; in het aardappelmagazijn der Sions-kazerne, enz. enz. enz. Wij hebben hier eene groote uitvaart gehad voor mevrouw Maria Catharina Ceule-mans, de weduwe van mijnheer Jo-hannes Wijnans; zij is in Engeland overleden. — Te Leuven is door den Boeren-bond de „Belgische onderlinge Brand-verzekering" opgericht. Het premie-tarief is gunstiger dan in gelijk welke andere Belgische.maatschappij en de winsten worden bovendien aan de verzekerden teruggegeven. — Te Turnhout hebben de huis-moeders, overtuigd van hun onver-vreemdbaar recht zelf hun brood te mogen bakken, zooveel kabaal ge-maakt, dat er eene „voorloopige" toelating om zelf te bakken vergund werd. l WEEKBLAD VAN „LE COURRIER DE LA MEUSE" Zondag, 13 Mei 1917. Xe BLAD. lste Jaargang Ko. 7_

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.