den Dhisdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is YOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron Qf batterij ontvangl tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. ROEMRIJKE BLADZIJDEN Eenige Heldendeden van het Z Regiment (Vçrvolg) De 'aeht van 2oan op 28™ Augustus, dien onze rtagevs ran de 16e brigade in de streek Eppeghem-ilsuihf-iîi doorbrachten en het bataljou Yerbvug-ghe Uij Yerbrande-Brng, liep betrekkelijk kalm yoorbij. Maar reeds vroeg in den morgen herbe-gon het geveeht. De vijand, die blijkbaar den vorigen dag door den onstuimigen aanval was verrast geworden, had zich weten te hervatten en zijne reserves ter hu!p geroepen. Uit zijne liniën barstte eea hevig artillerie-vuur los, dat de door de onzen bezette stellingen met projeotielen overstroomde. Onze batterij en antwooi-dden krachtdgdig, maar de grove stem van de zware Duitsche stukken verdoofde die van onze kleine kanonnen. Reeds bij den aanvang van het geveeht, bleek dat onze artilleurs er niet aan konden denken den vijand te beheerschen. Onze artillerie beschikte op dit oogenblik over geen enkel zwaar stuk dat bekwaam was die van de Duitschers te beantwoorden en de stevige verdedigingswerken van den vijand te bedreigen. Het Belgi'sche commando wist overigens op dit oogenblik dat het geveeht op de Samber, met den terugtocht van de legers der bondgenooten geëiniigd was. De uitval had zijn doel bereikt door aanzienlijke machten v<56r Antwerpen te hou-:ien. Er besiond dus geene reden meer om bel krijgsbedrijf nog voort te zetten tegen een tegciislrever dien men wist toch niet te kunnen overwinnen. Bevel werd dus gegeven om zachtjes aan het geveeht te staken en de divisies terug naar het Noorden te doen trekken. ûat gin g niet zonder enkele hevige schermut-selingen. Te Houthem waren de jagers van de 16" brigade het voorwerp van een hevigen aanval die hen dwong naar Eppeghem terug te kee-ren. Hier woedde insgelijks een heftig geveeht. Dicht regende liet Duitsche projectielen, on der een oorverdoovend gedruisch. Sjaar de jagers hielden heldhaftig stand onder het sehroot, en ondanks de zware verliezen weken zij in goede orde, stap voor stap, Om hunne'opdracht tôt het einde toe te volvoeren, doorstoriden sommige eenheden, zooals de compagnie Deudon, zonder wankelen een verschrikkelijk bombardement en een van zeer nabij kom.end geweervuur. Anderen, zooals de compagnie Pirard, aarzelden niet om ten koste van zware offers eén aanval te doen op de vijandelijke machinegeweren, die dreigden •onze wijkende troepen neer te maaien. In dezen ongelijken strijd wisten de vechtende eenheden metbewonderenswaardigedapperheidden vijand m bedwang te houden, zoodat hij zich niet verder wagen dierf dan de liniën waaruit men hem den vorigen dag had verjaagd, Sleehts zijne artillerie met verre draagkracht beproefde vruchteloos met hare zware granaten wanorde te stiehten in de kolonnen die terug naar Antwerpen trokken. langzamerhand, eindigde het vuur,'terwijl m den vallenden nacht, de door de Duitsche projectielen in brand geschoten woningen, hun tooden gloed ten hemel zonden. 1= * * ^ Terwijl deze gebeurtenissen plaats grepen. had er «eue hevige ontmoeting plaats aan de Ver-brande-Brug. Toen het. den 2B,n 's avonds, op •jZeplaatB aankwara, had het 3e bataljon van - jagers kunnen Vast stellen dat, de vijand n ^esteW^en oever van de vaart naar , ''''ebroeclc was terug gelrokken. Onmiddellijk Jaren de schikkingen genomen om den volgen-f*n dag, vroeg in den morgen. de overgangplaats flaa 1e vallen. lpJverbrande-Brug richt het kanaal zieh van ,ie, , 00rdftn naar het Zuiden. De Duitschers ^aaden er zich iugericht en beael ten de huizen, anwaar zij cle brug zelt' bijna vlak onder vuur eioeu. Deze bestond uit eene ophaalbrug, over -en versmald gedeelte van de vaart geworpen ; e ïi'Ug werd bediend langs den kant zelve dien Ti ,'tL^ hezit had. Des nachts hadden de jUi ,! ,rs hrug half opgehaald en zoo ail en 'Vf oc"t oaraogelijk gemaakt, Bovendien bezet- ten eenige van hunne soldaten enkele eindjes loopgraaf, langs den loop zelf van de vaart, on-middellijk ten Noorden van de brug. De bouding van den vijand seheen aan te dui-den dat hij met geen groot getal was. Toch was het eene ' moeilijke taak om hem te verjagen, gescheiden hjk men van hem was door een hree-den en diepen hinderpaal. De 2e compagnie van het bataljon — die van kapitein Hellin — was tegenover den vijand ontpiooid. Eçn peloton, onder bevel van den len sergeant-majoor Wéry, hadstelling genomen in de loopgs-aven Welke de Duitschers zelf op den Oostelijken oever van de vaart gedolven laadden, ten Noorden van den overtocht. Ret andere, onder de bevelen van lui-tenant Devos, had de woningen bezet iangsheen den weg, vôôr de brug zelf. Langs het Noorden lcreeg de compagnie Delbauve bevel guns,tige plaatsen op te zoeken om dea vijand achuinseh aan te vallen ; de compagnie B.vadfer was met eene dergelijke opdracht ten Zuiden van den overtocht be.last. Het overige van het batalîon diende a.ls reserve. Bovendien bad majoor \rer-brugghe het noodig geoordeeld de huizen welke door den vijand bezet waren met granaten neer te schietcn en had den steun van de artillerie ingeroepen. In afwachting werden er schoten van den eenen oever op den anderen afgevuurd. Langs geen van beide zijden wilde men zich vertoonen. Van den vijand zag men niet veel meer dan de geweerloo-pen die uit de in de bezette huizen geboorde sehietgaten staken. Zoo haast er bij ons een hoofd boven de borstwering van den loopgraaf te voorschijn kwam, of zich onvoorzichtig aan een venster zien liet, knetterde het vijandelijk geweervuur. Reeds lagon er twee of drie jagers levenloos op den grond of lieten een droevig gekerm hooren. Deze toestand dreigde te blijven voortduren. Doch het ontvangen bevel luidde de overgangplaats in te neraen. Èr was geen tijd te verliezen zoo men van de vermoedde zwakheid van den vijand gebruik wilde rhaken. Want ginder zag men duidelijk den dichten rook om-hoog stijgen van de in brànd gestoken strooimi j ten. Het was het bekende signaal v»'aardoor de vijand om versterkingen vroeg. Te meer woedde achter de onzen, te Eppeghem, een hevig geveeht. Daar het onmogejijk was het kanaal te door-waden, bleef er sleehts één middel over om den anderen oever te bereiken : Kost wat kost traehten de ophaalbrug naar beneden te krijgen en zich dan met gewejd een doortocht te banen. Men weet dat de brug langs den anderen oever werd bediend. In de compagnie Hellin stelt men zich de vraag : « Is het mogelijk den anderen oever te bereiken, zonder , eene zekere dood te gemoet te gaan? » In zijn, loopgraaf tracht sergeaat Wéry zich rekenschap te geven : bij hem wagen twee of drie mannen het, het hoofdfboven de borstwering uit te steken : Een geweervuur barst los uit de door den vijand bezette huizen : Twee jagers storten neer. Luitenant De Vos, die met eenige mannen een der huizen in de nabijheid van de brug bfwt, klimt naar den zolder, opent voor-ziehtig het dakvenster, hijsebt zich tôt aan de opening en buigt naar buiten om de plaats te onderzoeken. Een kogel gaat hem dwars door den hais en de luitenant, op den çlag dood, stort neer, badend in zijn bloed. Het bewijs is geleverd : Den anderen oever pogen te bereiken, en dat wil zeggen zich geheel bloot stellen, de helling afloopen, in het water springen en ten minste 20 meters ver zwemmen, dat is eene zekere dood. Een man heeft nochtans aan zijn overste ge-zegd : « ïk zal het doen ! s Deze man is soldaat Trésignies, van het peloton v«tn den eersten ser-geaut-inajoor Wéry, een soldaat milicien van 1906, gehuwd en vader van een gezin. Met vlug gebaar heeft hij den ransel afgedaan, den shako en de zware kapot neergeworpen. Een beetje bleek, maar geheel en al kalm, voikomen hewust van het gevaar Vvaara.an hij zich bloot zal stellen. sluipt Trésignies langs den loopgraaf en zoekt de plaats waar de opgehaalde brug hem een weinig kan verbergen voor de blikken van den vijand, die in de huizen op den loer ligt. Men ziet hem zijn aanloop nemen ; met één sprong is hij over de borstwering, rolt langs de helling en duikt bjjna zonder eenig geluid in het watei'. Als bij mirakei hebbeu de Duitschers niets bemerkt. In de loopgraven die hij zcno jnist verlaten heeft heerscht eene doodelijke stilte : do; harten kloppen geweldig. In de huizen dicht bij de brug, traehten ademloos éenige jagers met-de oogen den zwemmer te volgen die vlug voo-ruit komt met breed en lenig gebaar. De v ij and heeft nog steeds niets bemerkt. Nu bereikt Trésignies den anderen oever ; hij kruipt de helling op en bereikt zoo de handkruk die de brug in beweging zet. En dan plots, bewonderenswaardig eh verheven, zich bloot stellende aan de geweren die hem ieder oogenblik kunnen neervellen, zet de soldaat zich schrop en draait uit aile macht de kruk. Plots trefferi kreten zijn oor : « Naar den anderen kant ! In de andere riehting ! Gij doet ze omhoog gaan ! t Inderdaad, het is waar : Hij heeft zich bedrogen. Ylug als de weerlicht geeft hij nu aan de kruk de goede riehting. Helaas, het is te laat. Heeft de verwittiging voor Trésignies ook het oor van den vijand bereikt? Heeft hij' bemerkt dat de brug in beweging was? Men; weet het niet. In ieder geval barst nit den loop-i graaf die ten Noorden van de brug loopt en deze. sehuin beheerscht, een versehrikkellijk gewear-, vuur los, dat van vlak bij op den hèldhaftigen jager gericht is. Men ziet hem eerst op de knie neervallen, doch zich nog verder inspannen, wanhopig aan de kruk gekïemd die hij nog voort beweegt ; dan plots laat hij los, zijne ar~! men doorwieken de lucht en hij stort neer op den oever, terwijl het bloed hem uit de door-schoten borst stroomt. ; Op dit tragische oogenblik maakt eene dolle, woede zich van onze jagers meester. Aile voor-. zichtigheid latende varen komen zij van aile kanten te voorschijn. En uit de loopgraven, uit| de vensters, uit aï de stellingen die aan beide zijden van de brug bezet zijn, barst een helscb geweervuur los. Onze mannen zijn zich zelve niet, langer meester. Zij zijn dol van iiaat en dronken van wraak. Allevlei beleedigingen werpen zij! den vijand naar het hoofd : « Moordenaars î Zwij-, nen ! Schurken ! » Want de dood van dezen edelen hekl sehijnt hun eene echte moord. En ook geven zij zich rekenschap dat het voortaan vruchteloos is den vijand te willen terug drijven. Want deze, als had hij sleehts op dit oogea, blik gewaeht, brengt nieuwe machten in het strijdperk. Bij het knetteren van het geweervuur, mengt zich nu het akelige geklapper va a, een machinegeweer dat overai de dpod komt zaaien. Ginder valt commandant Bradfer om niet meer op te staan. ' Om het geraas ten top te doen stijgen, vliegt een eerste granaat al snorre'nd voorbij en gaat te midgpn van het kanaal ontplolfen. Het is onze artillerie die het vuur opent op de Yerbrande-Brug ; doeh haar sehieten was ook gevaarlijk voor de onzen die al te dicht bij den vijand wa-| ren. Een tweede projectiel ontploft in de helling1 tegenover dp onzen ; een derde komt op nanwe- ; lijks eenige meters achter onze mannen ontplof-fen. Het is onmogelijk daar te blijven. De gege-i ven opdracht kan overigens niet vervuld wôr-den. Ailes wat men kan doen is den doortocht j beletten aan de Duitschers, wier getal steeds' aangroeit. De terugtrekkende beweging wordt met kalmte uitgevoerd ; men was er mecto bezig toen het bevel kwam aan de algemeene wijkende beweging mede te doen. Men ging dus de plaats va») net geveeht verlaten toen plots, als uitmg gevenda/ aan de trillende ontroering van heel het bataIjoB»i e®n man den kreet slaakte : <r En Trésignies ? »| Zal men in de hahden van het barbaarsche vij»^ andelijke loger het lichaam moeten overlateo) van dien dappere, wiens heldhaftig oSer aile har-> ten kloppen deed? Helaas ! Men moet wel berus-ten in het onvermijdelijke en heengaan. de zieli met eene nijpende droefheid beklemd. Onze jagers konden niet weten dat zelfs de Duitschers eerbiedig het hoold zouden buigen voor dezen reincn held. Getuigen hebben inderdaad mede-gedeeld dat een vijandelijk officier, tôt de tranen toç ontroevd, de militaire eer aan het hjk van Trésignies bewijzen deed en dat sedert dien lief- • dévoilé handen het gral' van dezen dappere zorg-< vuldig onderhouden hebben. ' De herinnering aan dien bewonderenswaardi» gen soldaat zal ousterfelijk in de harten van alla Belgcu gepimt blijven, Hij is een van degenea 9 October 1915 Ntimmer 171

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.