De Stem uit Belgie Abonnement : 2sh. foor 3 maanden. Subscription : 2sh. for 3 months. Voor de Vereenîgde S ta te n : 50 cts. Voor II l'and : 1 fl, Voor Frankrijk., 2.50 fr. Voor de soldaten : lsh. of 1.50 fr. Burwi; 21, RUSSELL SQUAEE, LONDON, W.C. VOOR GOD BN VADERLAND. Taiophone: Musoum 267. 4cle Jaargang, Nr. 26. (Bh. 1863-1874.) Oplage : 11,400. VRIJDAG, MAART 15, 19x8. Registered at g.p.o as a Newspaper. 12 blz. ijc NOTA VAN DEN UITGEVER. — Met dit nummer eindigt het 2de kwartaa! van o»m*n vierden jaargang en zetten we een ander half-jaar in. Onze inschrijvers gelieven het zich te herinneren voor het inzenden der abonnements-gelden.Dank aan veelvuldigen steun geraakten we zooverre zonder ernstig finantieel tekort. Die steun bîijft echter, van links en rechts voort-durend noodig en wij roepen er de aandacht op van aile de vrienden die het voortbestaan der Stem ter harte nemen. —De Vlaamsche tekst van den Vastenbrief van Z. Em. Kardinaal Mercier kwam ons nog slechts gedeeltelijk toe : we stelden de publi-catie dus uit tôt volgende week, samen met andere belangrijke stof die wegens plaatsgebrek ..o^hn.lan Sterven in de Liefde Gods OICIVCII III UC I^ICIUC KJUU2>. Onze ziel heeft een eeuwig doeleinde, nameldjik met God «eaimaal vereenigd te zijn. Dat doeleinde mogen we ni et missen. Dat doeleinde zouden we altijcL moeten voor oogen hebben, maar meest wan-neer er doodsgevaar dreigt. Opdat onze ziel zich met God kunne vereenigen, is het noodig dat wij op den beâlissenden oogenblik der dood, in staat van gratie zijn. Edodh dien staat, in denwelke we altijd zouden moeten verkeeren, hebben we wel'licht verloren door de zonde: Om hem terug te winnen zijn er dan twee middelen mogelijk: 1) de biechit,-— uitgaande 't zij van een volmaakt, 't zij van een onvolmaakt berouw,—en die altijd verplichtend is wanneer men biech-ten kan, en 2) het voflrruaakte berouw,door zich zelve, in geval men geene biecht kan spreken. In den oorlog kan het zoo dikwijfô voorkomen, zoo v,por soldaten*^als bur-gers, dat men geen priester op het ster-vensuuir bij zich hebbe. Wij moeten daarom meer dan ooit bezorgd wezen aleerst om de zonde te vermijden en God boven al te beminnen, en dan, om'door een volmaakt berouw ons de liefde Gods op heit beslissende oogenblik te verzekeren. Daarom is het goed nader te overwe-gen wat volmaakt berouw is, en hoe we pr trw» lrnnnpn (rpirakprt. * * * Berouw is een leedwezen over de be-drevene zondem met het vast voomemen van niet meer te zondigen. • Het is een volmaakt berouw wanneer het voontkomt uit een ware liefde tôt God, wanneer wij spijt hebben over onze zonden omdat wij God beminnen. Onvolmaakt slech-ts zou het zijn indien wij spijt hebben over onze zonden om rede dat ze ons een bovennatuur-lijk verlies hebben doen ondergaan, omdat we onze zaligheid er mee opgegeven hebben. Maar niemand moet de droef-heid over dat verlies uitsluiten,, die droefheid mag bestaan tegelijkertijd met de andere droefheid welke voontkomt uit liefde toj God. Een volmaakt berouw wordt niet onvolmaakt omdat er droefhéid bijkomt over de zonde om redenen welke niet zoo verheven zijn als de liefde ; doch een der redenen moet zijn : liefde tôt God, in den waren zin van het woord. Zoo hebben wij theoretisch een ge-dachte van het volm&akt berouw. De groote vraag is, hoe wij praktisch in ons zelven een akt van volmaakt berouw uitwerken? Dat doen we, met redenen van liefde te overwegen. . Wie bemint, haat de zonde. Redenen van liefde vinden wij met te denken op Gods voknaaktheden. Eene daarvan is ziine Goedheid. Toen wij er nog niet waren, kende Hij ons al en had Hij besloten ons in het leven te roepen. Hij heeft ons bestemd voor eene za-ligheid, oneindig grooter dan onze na-tuur begeeren kon. Hij heeft zijn Eenigen Zoon gegeven om ons te verlossen en die Zoon is voor ons de dood des kruises gestorven. Wie daaraan ernstig gedacht heeft kan beminnen, kan het Wezen gaarne zien dat zich zoo'heminnenswaardig getoond heeft. Beproef het eens, en dan, kijk naar uwe zonden. Wat zijn ze voor u? —Verre van een daad van wederliefde 'e zijn. zijn ze een ellendig zoeken van Mis eigen kleinen "ik," van een zinne-lijke voldoening of een najagen der wereld ; zijn ze daden waardoor wij God niet vergaten enkel, maar ons vrij-"illig tegen Hem stellen met zijn wet te overtreden. Nu is er in uwen wil een afschnw van uw zonde, en een afsctiuw uit liefde tôt God. Nu hebt gij een volmaakt berouw.* * * Wat we hierboven hebben trachten te doen, kunnen wij enkel volbrengen met Gods genade : een volmaakt berou-vv verwekken is eetn bovennatuurlijke daad verrichten. Doch die genade wordt niet geweigerd aan wie do et wat hij kan. Het werk dat wij hiersboven beschreven, moet gedaan. worden in een geest van gebed. Bidden we, ootmoedige schep-sels... tôt den opperstsn Heer, en God zal ons de genadehulp verleenen die ons brengen zal tot'het berouw-uit-liefde dat de zonden uitwischt. Meenen we dan niet dat een volmaakt berouw onbereikbaar is, of te moeilijk voor een eenvoudigen geest. Voor geen mensch die zijn venstand normaal bezit, weze het ook zoo beperkt, is het vol-maakte berouw uitgesloten. Voor geen zondaar is die genade, hoe oneindig ook, bondgenooten," wedervoer de kanselier, "weigert zulk een tribunaal aan te nemen, wijl deze in de huidige omstandigheden aan vooroordeel is prijsgegçven." Wij begrijpen het, dat de Duitsche re-geering thans dergelijke rechtspraak van de hand wijst; de "omstandigheden van . den dag " zijn haar vooralsnog niet gun-stig ; het "securus judicat orbis terra-rum " weegt op haar nog steeds als een smadelijk vonnis. Maar zij kent de zwakheid en de wispelturigheid der dpenbare m-eening; hoopvol houdt zij het oog gevestigd op een betere toekomst, die wel een ommekeer in de denkwijze zal brengen. Leert de ondervinding niet, in haar eigen land, hoe het haar mogelijk was door lastertaal, door ver-draaiing der feiten, door het opzweepen der hartstochten, voor de oogen van het volk een klaarblijkenden aanvalsoorlog om te scheppen in een verdedigings-strijd, waarin het land moest gered worden uit de klauwen van roofzuchtige gieren? de slachtoffers harer geweldda- EDMOND THIEFFRY onzeeersivlleger van kanit gesteld. Bid en overweeg, met het vaste voomemen uwe zonden te biechten zoodra gij de gelegenheid zult hebben,en in de Liefde des Heeren roept u Gods Genade terug. Indien het volmaakt berrouw zoo ge-makkelijk te bereiken is, mocht wel niemand die zijn eeuwig heil ter harte neemt een dag laten voorbij gaan zonder er een te verwekken. Zijt gij buiten de gratie Gods, het breingt u tërug er in ; zijt gij in de gratie Gods, het vermeer--dert ze in uwe ziel en geeft u een nieuwe verzekering dat gij op den weg naar den hemel zijt. Neem dan de gewooirte aan van vol-maakte akten van berouw te verwekken. 't Stelt u in staat ook om zielen te winnen. Wie de gewoonte heeft voor zich zelven een. volmaakt akt van berouw te verwekken, kan stervenden hel-pen om hun heil te winnen. Rondom stervenden is ongelukkiglijk zeer dik-wijls niets anders dan verwarring en onbeholpenheid. Wie de eohte gevoe-lens in zich heeft, door gewoonte ge-wonnen, zal ze kunnen uitzeggen dan ; zal 'kunnen rustig en kalm den stervende voorspreken, en zoo die ziel het middel ter hand doen—het eenigste soms op dat oogenblik—om de zaligheid in te gaan. Zoo doet ge telkçns een opperste werk van liefde dat u eene eeuwige vergoe-ding vej-zekert. De Waarborg der Internationale Overepnkornsten. III.—Tribunaal en Dwangmaatregelen. Zijn stem verheffend voor het Congres te Washington en zijn blikken wendend naar Duitschland, "Beseft dan graaf von Hertling niet," zoo sprak Woodrow Wil-son, "dat hij het woord voert voor de vierschaar der menschheid, en dat al de verlichte natiën als in één gerecbtzaal vergaderd zijn om een oordeel te vellen over hetgeen elk publieke man*of elke natie zeggen zal omirent het beslechten van een conflict, hetwelk zich heeft uit-gebreid tôt aile gewe^en der wereld'? " •—"Het D-uitscbe KèiZferîilk met zjjti den om te tooveren in verwoede bandie ten? de beginselen der christelijke zeden leer bij sommige professoren om te sm< den tôt de heidensche moraal van he Duitsche imperialismè? Zij kent de les sen der historié : zij weet, hoe het ee: verloopen monnik, een dronkaard—"egi crapulosus sedeo tota die ; ik zit hee den dag in den wijngaard des Heeren,: zoo luidt het zelfgetuigenis van Luthe (Enders, III, 154)—mogelijk is geweest door de onstuimigheid, de liederlijkheii en de driestheid van zijn woord, ziel zelven te doen aanzien als een hemel gezant en een profeet, den Paus als eei anti-christ èn de H. Kerk als eene hoer hoe hij erin geslaagd is het argelooz Duitsche volk wijs te maken, dat zijn dwalingen eigenlijk het "zuver evange lie " zijn ; hoe het hem gelukte, aan d hand van roovende prinsen, door he uitschreeuwen van dwaze ketterijen, eei groot gedeelte van Europa te ontrukkei aan den zegenrijken boezem der Christi bruid? Wat één man en een secte me een doortastenden wil vermocht tijden de XVIe eeuw in de kerkelijke en gods dienstige orde, waarom zou dat he sterke Duitschland thans niet vermogei in de staatkundige orde, ten aanzien vai het oordeel der moderne wereld? Heden ja, zijn de. "omstandigheden " nog nie gunstig, maar de Duitscher rekent op d uitwerking eener overwinning: hink niet steeds het onooozele volk eei triçmfwagen achterna? "Wij vreezei het oordeel der wereld niet, Monsei gneur," zeide von der Golz-Pasja aai den bisschop van Namen : "wij zullei r zegevieren; en de zegepraal wischt ail smetten uit." Duitschland hoopt da het sombere beeld zijner schelmstukkei zal verdwijnen onder den stralenglan van roemrijke wapenfeiten ! " Eilaas, zoo is de werkelijkheid Duitschland, in een groot gedeelte zijne bevolking, heeft een te lage ziel on veel gewicht te hechten aan het "tegen woordig" oordeel der beschaafde we reld ; maar gelijk het thans de rugjp) doet krommen onder zijn wapenen, zo zal het later, naar zijn "vertrouwen, het oordeel der sidderende wpreld doei buigen voor zijn bevfelei) ; het zal er d " Duitsche waarheid " in smeden. Zijne laatdoinkendheid heerft geene grenzen. Een beleefde jonge heer verklaarde in alleu ernst aan J. W. Gerçard, dien Ame-rikaanschen gezant te BCerlijn, dat de millioenen krijgsgevangenen—die als slaven werdien behandeld—naar huis zouden terugkeeren met een grenzenloo^ ze bewondering voor de Duitsche Kul-tur!...En was er maar een andere tri. biinaal, die wat meer gezag had dan de vierschaar der opinie, welke toch ontoe-reikend is om het recht'te doen zegevie-ren ! Doch een bevoegde rechtbank ont brak vroeger om den oorlog tegen t< houden, en zij ontbreekt nu nog om eei rechtvaardigen vrede te doen tee'kenen Dat weet ook von Hertling. "Het toi stand brengen van een onpartijdij; scheidsrechterlijk Hof," zegt hij, "zoi: ik welkom heeten, en gaarne zou ik me dewerken aan die stichting van zulk eei idealen toestand." Hij schijnt het ten uitvoer leggen var zulk een plan wel eenigszins als eei droombeeld te beschouwen ; anderer zien de toekomst hoopvoller tegemoet Een lichte taak zal het evenwel niet zijn Ongetwijfeld zal het weinig moeite kos ten om een internationaal wetboek op ti stellen, en het verplichtend te makei voor aile staten ; een gezag in het levei te roepen, dat zijne wetten zal uitvaar digen ; een internationaal lichaam to stand te brengen, dat langs vredelieven den weg de voorkomende twisten za vereffenen en de bevoegdheid zal hebbei om de krakeelende mogendheden voo: zijne vierschaar te dagen. Dat aile: levert weinig moeilijkheden op } immer: dit bestaat reeds gedeeltelijk. Zelfs za het geene groote zwarigheid opleverer "internationale dwangmaatregelen" t< stemmen tôt bestraffing dergenen, dit zouden weigeren voor die rechtbank t< verschijnen .of hare besluiten te aan vaarden. De ware, de eenige moeilijk heid ligt hierin : de gestemde dwang maatregelen werkdadig te maken, in d< prak'tijk. Om ons daarvan rekenschaj te geven zullen we een kort onderzoel instellen omtrent de voo'rgeslagen "sanc ties " ; zij zijn van moreelenj economi schen en militairen aard. ZEDELIJKE DWANGMAATREGE LEN.—Aan het internationaal scheids rechterlijk Hof moet het vermogen wor den toegekend om tegen de Mogend'heid welke weigert haar geschil ter vereffe. ning te onderwerpen, of de voorschrifter van het internationaal recht na te leven of welke, aile rechterlijke uitspraak ver smadend, beroep doet op het wapenge' weld—in 't openbaar te schandvlekken Op zich zelf genomen zou zulk eene smc niet bekwaam zijn—dat spreekt \vel var zelf—om eene mogendheid, welke vas' besloten is om ten oorlog te gaan er zich van eene overwegende wapenkrach: bewust is, te weerhouden van het ter uitvoer leggen harer booze plannen. Maar het vooruitzicht van zulk eene onteerende straf, uitgesproken door zull een hoogstaand lichaam, zal haar zekei doen aarzelen en nadenken, alvorens dii stuk van internationale ongerechtigheic te wagen ; vooral wanneer hare officieele vertegenwoordigers daarbij nog bedreige worden met eene soort van excommuni-catie, eene uitsluiting van het sociale en wereldsche leven. En er zou eer middel zijn, waarover we later zuller spreken, om die zedelijke sanctie nog veel krachtiger te maken. ECONOMISCHE DWANGMAATRE GELEN.—Overigens zou deze uitspraat eene voorafgaande voorwaarde zijn van. en eene inleiding tôt economische sanc-ties, welke zouden bestaan in een vol-komen of gedeeltelîjke breuk, voor de handelsbetrekkingen, met de mogendheden, welke het internationale recht zonden overtreden hebben. Hier, wij moeten het bekennen, stooten we op eene groote zwarigheid. Want in hunne be-hoefften aan grondstoffen en handels-voortbrengselen zijn tegenwoordig de landen zoozeer afhankelijk van elkander, dat zij, die in naam van de internationale gerechtigheid eene straf opleggen, evenzeer daardoot zouden lijden als die-gene, welke de straf hebben opgeloopen : het zal altijd voor beide een groot nadee' zijn geen stoffen meer te mogen uitle-veren noch waren te mogen betrekken ; en het is te voorzien, dat naar zulke be-palingen ciat steeds door de regeeringei

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.