De stem uit België

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Bureell 21, RUSSELL SQUAJUS. LONDON. W.C. Téléphonai Muséum 267. IDe Steir VOOR GOD EN VADERLAN1 \ BIB >utt JBelaîc \ ) - Abonnement : lsh. 9d. voor 3 maanden. Subscriptlon : lsh. 9d. for 3 monihs. Voor de Vereenigde Staten : 50 cts. Voor Holland : 1 fl. Voor Frankrijk: 2.25 fr fr. Voor de soldaten ; lsh. w of 1.50 fr. 3de Jaargang, Nr. 17. (Biz. 1259-1270.) VRIJDAG, 12 JANUARI 1917. regist«ed at g.p.o. as a newspaper. 12 blz. i^d. LEES DEE3 EERST. Nog altijd zljn er sommige Belgische, Vlaamsch-sprekende familiën die De Stem niet bezitten. Dat onze vrienden ons helpen tôt de algemeene versprei-ding : het is een goed werk van eerste gehalte. — Men geve ons adressen op voor proefnummers. — In elk district van Londen zouden wij " ieveraars " willen hebben om de Belgen op te zoeken en door De Stem te vereenigen, 't zij per abonnement, 't zij door publieken verkooper, 't zij door uitdraging ten huize. Dat degenen die iets voor het werk willen doen ons schrijven, of, nog beter, zich wenden tôt den Belgischen priester van hun district. Voorwaarden voor verkoop per rtummem Prijs per nummer ld., prijs voor voortverkoop l£d. De niet-verkochte exemplaren mogen worden teruggebracht en uitgewisseld tegen nieuwe der volgende week. Weke-lijksche afrekening. Dat aile onze vrienden ons helpen op de eene of de andere wijze. Men helpe ook voor de verspreidtng van : Soldaten-pennen. (Zie aankondiging.) Godsdienstkennis in Oorlogstijden. De Godsdienstkennis is het niet genoeg eeas gehoord, eens van buiten geleerd, eens bozeten te hebben, men moet ze blijven ont-kouden het leven door, en er, aaar verstands-ontwikkeling en ouderdom, steeds voortgang in doen. Kennis is macht, ook voor den Hemel. Naarmate de levenstijd vianiger wordt, zou «ok onze godsdienstkennis moeten toenemen. Op ons tien, elf jarea, bij onze plechtige communie, hadden we, voor dien tijd, mis-schien eem overschot van godsdienstkennis. Doch pas zijn we in de lange broek, in de lange rokken, of onze kennis van God en van het geschapeme leven schiet aan diepte te kort, om met beslistheid den waren Weg des Levens te kiezen. Hoe dieper onze godsdienstkennis gaat, hoe gemakkelijker wij ons van de zinnen tôt de zielsbelangen zullen keeren, hoe liehter wij ons zelve zullen verootmoedigen en hoe meer wij zullen God beminnen. Een heilige in den Hemel kan geen kwaad meer doen ; en toch is hij er volkomen vrij : omdat hij God kent, oprechitelijk. Een christen mensch die eenige ernstige menschelijke kennis van de Godheid heeft kan zich ternauwernood van eene godslaste-ring schuldig maken : omdat hij weet. O ! kenden we zoo op elk gebied de dom-heid en de afschuwelijkheid uer zonde ! Wij zouden sterk staan tegen de, nu ontmaskerde, verlangens onzer zinnen. O ! kenden we God beter, en de Gave Gods, zijn bovennatuurhjii Gelooi. Menschelijke kennis, dewijl zij door de zinnen en het verstand stuksgewijze wordt opgedaan, is steeds vatbaar voor uitbreiding en voor verdieping. Sommige wetenschap-pen hebben minder diepte dan uitgebreidheid of nomenclatuur : neem aardrijkskunde, bij voorbeeld. Andere daarentegen, met meer Techt wetensChappen geheeten. zijn simpel van onderwerp en studeeren het dieper en dieper in, naar zijn oorzaak en wezen. Zij "overwegen" en leeren "begrijpen." Zoo is het eerst en meest met de godsdienstkennis, koningin aller wetenschappen. Wij hebben er vooruitgang in te doen in den zin dat de woorden van den kleinen catechis-mus ons steeds dieper van beteekenis worden. De "summa theologica" van den kerkleeraar verzekert u geen hoogeren hemel dan de nederige lcleine catechismus van den dorps-herder het doen kan. Waar het op aankomt, 't is dat men overwege en die waarheden late spreken. Naarmate het verstand open gaat en wij overwegen willen, geven diezelfde woorden die wij opzegden in de catechismus-les, meer en meer visie des Levens, en van daar uit, richting en heiliging. Dat is de vooruitgang dien we maken moeten in de kennis van onzen godsdienst, en het is ge-vaarlijk daar niet op bedacht te zijn. Ieder leeft de experientie van het leven maar eens en naarmate de jonge mensch de wereld te zien krijgt, zijn de eigenzuchtige zinnen erbij om hun eigen imterpretatie op te dringen. Catechismuswoorden zonder klank zijn daar niet bestand tegen. En men zet een zinnen-leven in, gedekt door min of meer goed onder-houden praktijken van de diepste beteekenis, als het bijwonen der Heilige Mis bij voorbeeld, maar waarvan men de heiligende kraoht noch gevoelt, noch raadt, noch mees-teindeels geniet, wanneer men zijne godsdienstkennis niet verdiept. Onze Moeder de Heilige Kerk leeraarde daarom in de eerste les van den Catechismus dat we die waarheden moesten niet alleen blijven onthouden maar er ook voortgang in doen. Daarom sticbtte een ijverige priester in Frankrijk, met de zegening van Pausen, het werk der Catechismussen van volharding dat ook tôt in ons katholiek België zich een tijdlang uitbreidde. Daarom is het de paro-chiegeestelijkheid voorgeschreven onder de Zondagmissen de Catechismuswaarheden les voor les voor te houden aan de geloovigen. Daarom drong Zijne Eminentie Kardinaal Mercier aan opdat iedere katholiek zijne gods-dienstige bibliotheek hebben zou... En nu is 't oorlog, oorlog die reeds twee-maal jarig is, en wij blijven verstoken veelal van die nadere godsdienstkennis. Laat ons daarop bedacht zijn en naar middelen uitzien. O Jongens. durft durven. Ik bezocht onlangs een Engelsch soMaten- sche ongekunstelde lieftallige beleefdheid. 1- De protestantsche tommies groetten eerbiedig en de katholieken kwamen bij getroppeld, grepen mijn hand, vol fierheid : "one of our s. priests ! " Waren zij fier om mij, ik was nog fierder om hen, en 'k peisde : "Veronderstel 'y dat ik binnenga in een Belgische kazerne, In hoeveel katholieke jongens zouden mij ' dur-n ve'n " groeten, late varen mij verwelkomen, :n late varen mij toejuichen omdat ik een van ;r hun priesters ben?" t- IComt meê met mij, Vlaamsche jongens, in ;n een der steegjes van ellende, in eene der ^ Manchestersche " slumstraten." Op den hoek [e van de straat staan ze te lanterfanten, die "dubbele" jongens, in slordig kleed, met verwilderde oogen, en ongekamd haar, orcer hun zijdelingsche " stekvooie." Ik ga daar voorbij, en van zelf, bij tooverslag, rijst de hand van ailen, in zwijgenden eerbied, om de klak af te nemen voor den "father." In Oostende keerden de jongens hun rug om mij g niet te'zien, om mij niet te moeten groeten. s Ge verstaat wel dat durven, in gezelschap ! t- Wij gingen op een uitstapje met een groep s- Belgen. 't Was stikkend heet, en een "bottle g of Bass " zou verkwïkkelijk zijn. We stap-ten een hôtel binnen, vol volk. De "barmaid " had het rap in 't 00g dat we Belgen u heid en godsdienstigheid, waarin durfkracht, in haar echte beteekenis, van pas komt? Er zijn jongens die bleven wat ze vroeger waren, de goede kinders van brave, christelijke ouders, die, weldoende zonder ommezien, leven als heiligen zonder dat zij hetzelf weten. Brave moeders, zijt gerust, er zijn er veel zulke. God zegene en beware ze, want we hebben ze zoo noodig na den oorlog ! De tweede reeks zijn lauwaards. Ze zouden ne keer lachen als een andere een "grove" vertelt, zelfs een keer meêpraten, maar een dommigheid doen, nooit, tenzij i'n heel bijzondere omstandigheden meuege-sleept. Zij maken uit het oneindig getal der jongens die niet durven durven. De derde soort zijn zij, die een lange tong hebben, en bluffen en babbelen als de meeste vuilpotters, zonder er kwaad in te zien. Zij zijn de zoo-gezegde durvers, de populairen onder de kudde. En eindelijk, de soort der muikers, die waarlijk diep gevall^n zijn, niet veel praten, mair zitten in aile hoekjes en kantjes waar de onzedelijkheid aast en vreet. Neen, onze Vlaamsche jongens durven niet durven. Waarom niet? Het niet durven durven is een der vele ver-schijnselen van de zelfontwording van den 5 ... - - : i BELGISCHE SOLDATEN MET VERLOF TE LOURDES, 9 DEC. 1916. Midden de groep : E. H. Van Hoenackere. (\7nrtr n11<» înlirhtin<Jp>n crhviiwon liin îdroc Hntcl Ao CPumn^ Dn.ivnmitn T N waren en ze vroeg aan de vrienden: "Is this a roman catholic priest?" En 't jawoord was er nog niet uit, of de "barmaid" had reeds, ten bewijze van haar kathoiiciteit, haar medalje van "the children of Mary" naar boven gehaald, en zij moest, sij moest, openbaarlijk in de aanwezigheid van allen, den " Belgian priest " melden dat zij katholiek was. Ik keerde mij tôt mijn volk en 'k vroeg "hoeveel van de onzen zouden zoo durven vooruitkomen voor hun geloof?" En 't was ienrànd die zei : " Bij ons zouden zij eerder zeggen dat zij vrijmetselaar zijn." Ik zat op den trein van Edimbuxg naar Portsmouth, den trein vian de "blue jackets," de Engelsche zeemannen. Er zaten er een veertigtal op onzen wagen, frissche, vranke, losse, schertsende zeebonken. Hoe het ging weet ik niet, maar ze werden gewaar dat ik een roomsch katholiek priester was, en half-weg kwamen ze vragen of ze mochten biech-ten. Ze moesten de zee in, met een oorlogs-schip. En vijftien mannen, een na een, kwamen, en knielden voor mij en vroegen door de absolutie de vrede Gods tegen 't oorlogs-gevaar. 't Was schoon, de vernedering der zee voor den God der zeewateren. Goddan'k er zijn schoone dagen binst het oorlogsleven. Die jongens durfden nog knielen voor hun geloof. En de onze? Ze durvea niet durven. Durven dat is initiatief hebben, dat is, in beginselvastheid, vol zelfierheid, met gansch zijn persoonlijkheid vooruitkomend voor wat men is, en wil en denkt, en doet, en gelooft, rechr door zee, tôt spij.t van die 't benijdt, uit drang van eigen wezen, zonder aanstel'le-righeid noch grootdoenerij. Zoo durven onze jongens niet durven. Deugen onze jongens dan niet? Och ja, ze deugen. Neemt ze elk alleen, spreekt hun aan in de taal van de ziel, er zijn geen betere schapea van jongens, maar wanneer ze tus-schen de massa zijn, in gezelschap, ze worden seffens aangetast door den kuddegeest, met die twee echt Belgische uitingen : men-schelijk opzicht en bedilzucht. Ze hebben daar noch moed noch kracht. Ze worden laf, zwak, weifelaars en twijfelaars. Iemand noemde die toestand de schijnheiligheid van Vlaanderen- Bij den weêromstuit, zijn er dan anderen die zoo durven voor al wat niet goed is, omdat niemand tegen hen durft voor al wat goedis, en een massa, loopt, toejuichend mede met die zoogezegde durvers uit jongelings-driestigheid en misplaatste gunstbejag, en popu^ariteitverzotheid ; van de populàriteit zoo kwistig uitgedeeld door de kuddemen-schen aan de hansworsten, spaar ons Heer ! Wilt ge een beeld van 't leger, in zake Vlaming, van zijn gémis aan sterk uitge-sproken zelfstandigheid en eigenmachtige kexelschheid. En wanneer we streven dag op dag voor de h^rwording van ons Vlaam-sche volk, in en door de taal, dan beoogen wij ook de heropwekking van die zieledeug-den die de zelfstandigheid vormen van ons volk. De ontvlaamschte toestand van Vlaan-deren immers werkt cToodend op 't zedelijk karakter der Vlamingen. Wie dat niet ziet is stekeblind of is iemand die niet durft door-kijken tôt in den wortel der dingen. Daarbij, we hebben onze jongens nooit leeren durven, nooit doen durven, 't meeste werk deden wij zelf, en de andere gingen meê, gedwee en vol goeden wil. Ze leefden in een werelde, vast aaneengesloten, waar ailes op wieltjes liep, langs de lijnen der ge-woonte. Maar die stille wereld is onder te boven gekeerd en duizenden jongens zwerven rond, in hulploosheid. 't is een nationale ramp, en hunne zielen hebben de wereld niet meester gekunnen, en ze werden er door ver-slonden. Er was geen nadruk genoeg gelegd op zelfstandige godsdienstige en zedelijke overtuiging. En overtuiging alleen is durf-krachtig en ondernemingsgezind. Ten andere, het initiatief werd uit ons opvoedingsstelsel verbannen, voor schaap-achtige gehoorzaamheid, en de durfkracht werd ingebeukt aïs hoogmoed, en wanneer men denkt brave en ootmoedige mannekens op te kweeken, kweekt men schijnheiligen op en verbitterden. In den laatsten tijd begon men dat in te zien en men veranderde. Maar, moet ik het zeggen? Zijn het wel de katholieke vluchtelingen van hoogeren stand die ons priesters, tusschen de vluchtelingen, een helpende hand toereiken voor ailes wat den volke goed is? Zij slapen of zitten uit te kijken naar den gazettevent of hij nog Duitschland's nederlaag nîet medebrengt. En ondertusschen... Daarenboven onze jongens hebben geen schoon woord in hun mond, tôt zelfverdedi-ging. Ze zijn ontwapend ommentom door 't fransch getater. Niemand luistert. 't Hoo-ger volk dat zou moeten de durftkracht aan-leeren aan 't minder volk praat een andere taal. En de jongens peizen dat zij niets zijn, niets kunnen, en ze geraken moedloos, kracht-loos en hun durfkracht sterft uit onder die autocratie. Het Belgisch militarisme, met zijn neutrale opvatting, cijfert zedelijke en godsdienstige beginselvastheid buiten, of beter, bekommert er zich niet om, in steê van het in te burgeren in het legerstelsel als een hefboom van doelmatigheid. Want niet lichamen vechten in de eerste plaats, maar zielen. En ten slotte, de grootste reden van de durfloosheid onzer jongens ligt in dien Belgi- kenarengeest, die zoo'n slechten indruk maakt bij andere volkeren 1 het gémis aan verdraag-zaamheid, het gémis aan eerbied voor elks persoonlijke vrijheid, en de albedilzucht, om niet te zeggen, de kleingeestige afgunst. Jongens, durft durven ! Ik preek geen aanval, geen opdringeiig-heid, geen oproer aan. Integendeel, ik preek aan eerbied voor de personen en persoonlijke beginselvastheid en durfkracht, altijd en overal. Het beste middel om andersdenken-den of andersdoenden van de waarheid uwer beginselen te overtuigen, is houwe trouw aan uwe beginselen, door dik en dun, het is de voorbeeldige veruitwendiging van uw ge-dachte door de konsekwente daad. De recht-zinnigheid gaat aitijd verst, ofs^hoon niet hoogst. Jongens, durft durven ! Ten eerste, om zelf vrij te zijn en vrij te gevoelen. 't Is uw hoogste menschelijke eigenschap. Anders zijt gij slaaf van 't men-schelijk opzicht ; ten tweede, om anderen vrij te maken, die naar vrijheid smachten, want één voorbeeld is voldoende om de anderen tôt navolging uit te lokken ; ten derde, om uw eigen zielewaarde te vergrooten, want enkel vrije wilsdaden zijn verdienstelijk, en 't goed doen is beter van het kwaad laten, en 't goeddoen is de beste versperring van — 't kwaad ; ten vierde om uw tegenstrevers te overtuigen, te beschamen, want in den grond, en vroeg of laat, bewonderen en ver-eeren zij een durvende, rechtzinnige persoonlijkheid; ten vijfde, om de toekomst van uw volk, want op dit keerpunt van onze geschie-<^enis ^n ons volksleven, behoort de toekomst van het volk aan onze durvende jeugd. Pater l. j. Callewaekt, o.p. O Ambtelijke Berichten. Aan de ambtenaars, bedienden en werklieden van de Belgische Spoorwegen. DIENSTBEVEL. Art. i.—Ieder ambtenaar, beambte of werk-man die van het beheer der Belgische Staats-spoorwegen deel uitmaakt en thans op den vreemde of in het niet overrompeld gedeelte van België verblijft, is, krachtens tegenwoor-dig difnstbevfl verplicht zich vôor 15 Fe-bruari 1917 te laten inschrijven. Art. 2.—De inschrijving is verplichtend voor al de bedienden zonder onderscheid, welke ook hun ouderdton of hun huidige toestand wezen. > Art. 3.—De inschrijving zal 'gescuiedsn 1 door een bulletijn van het bij dit dienstbevel gevoegd model Art. 4.—Een bulletijn zal aan ieder belang-hebbende opgezonden worden—Zij, die binnen de 15 dagen van af den datum van tegen-woordig dienstbevel, er geen zouden ont-vangen hebben, moeten er een aanvrageu: Aan- den Nitwijkingsdienst van het perso-neel van het Belgisch Ministerie van Spaar--wegen, Zeewezen, Posterijen en Telegrafen,. te Koosendaal, indien zij in Holland verblij-ven ; Aan het Ilandelskantoor der Belgische Staatsspoorwegen, Cannon Street, 47, Londen, indien zij in Engeland (Vereenigd Ko-ninkrijk) verblijven ; Aan het Handelskantoor der Belgische Staatsspoorwegen, Leimenstrasse, 57, Bazel, indien zij in ôwitserland verblijven ; Aan het Ministerie van Spoorwegen, Zeewezen, Posterijen en Telegrafen te Havre. indien zij in Frankrijk of in het niet overrom-, peld gedeelte van België verblijven. Art. 5.—Het behoorlijk ingevuld inechrij-vingsbulletijn moet vôor 15 Februari 1917 aan een der in art. 4 aangeduide adresser, teruggezonden worden. Art. 6.—De ingeschrevenen die van adres veranderen moeten dit binnen de 15 dagen aan het Dinisterie van Spoorwegen van België te Havre bekend maken. Art. 7.—De bedienden die bovenstaande bepalingen niet zullen naleven, zullen als ontslaggevers aanzien worden. Art. 8.—Voor de inschrijving evenals voor de bekendmaking van iedere adresverande-ring, zal een ontvaagstbewijs afgeleverd worden. Havre, den 5 Januari 1917. De Minister van Spoorwegen, Zeewezen, Posterijen en Telegrafen, PAUL SEGERS O De Belgische Pers. In Ons Vaderland van 3 Januari, schrijft Dr. \ andeperre : "Met spijt bestatig ik dat de katholieke pers, op enkele uitzonderingen na, aan prin-cipiëele kracht niet heeft gewonnen. Hof -vele bladen zijn er die den oorlog in het licht onzer katholieke grondbeginselen durven be-schouwen ? die er naar streven om de waarheid te kennen en te verkondigen? En toch blijkt het nu dat het streven naar rechtvaar-digheid onder het volk meer tôt uiting komt. 't Moge zijn onder den invloed van socialis-tische leiders of niet, ik bestatig het feit..." Ons dunkens staat de zaak zôô : Toen de oorlog uitbrak meênden de militaristisch gezinde Belgische bladen dat v.oortaan elke politieke meening heilig was, gedekt door den Godsvrede, behalve eene, namelijk deze die in naam van princiepen critiek durfde uitoefenen op het militarisme ! Deze laa'.st--die in aile landen reuzenmachtig uit den oorlog gaat komen,—was uit den boozj

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.