L Wrussell SQUa "«©ON, W.C. « Hlephone: ■iteum 2 6 7. i IDe Stem ,u(t jBelgtc Abonnement : 2sh. voor 3 maanden. Subscrfption : 2sh. for 3 months. Voor de Vereenigde States : 50 cts. Voor HoSand : X fl. Voor Frankrijk : 2.50 fr. Voor de soldâtes : lsh. ' A ~C 1 en IVOOR GOD EN YADKRLAND. I Jj^J] e Jaargang, Nr. 47. (Blz. 1571-1582.) Oplage: 11,100. VRIJDAG, AUGUSTUS 10, 1917. Registsred at G.P.O. as a Newspaper. 12 blz. 1 . d,«a. 'e Jaargang, Nr. 4/. (Biz. 1571-1582.) C aarboi« _ Herderlijke Brieven Zeer Dierbare Medebroeders, iierbij zend ik u twee mededeelingen, irvan de eene, over de christelijke zedig-j, moet voorgelezen worden in al de kerken uti openbare kapellen van bet bisdom, en de !ere gericht is tôt de parochiën die gast-jheid schenken aan Belgische of Fransche chtelmgen. (1) Mechelen> 6n JuIi VERMANING TOT ZEDIGHEID. Inze H. Vader de Paus Benedictus XV reurt un zijn jongsten Wereldbrief de onge-denheid der zeden van den dag, welke dp hcidensche zinnelijkheid doen denken, hij vraagt aan de pries? ?rs van op den Cent». liksxoel tegen die algemeene strekking dags £htig op te treden. te apostelen verdeelden de oude wereld _____ fer zich ; zij hebben er h<;t Evangelie, de — ivaardigheid, de zelfverzaking, de kuisch-!ER '■ de zedigheid, de onderlingg stichting ' ' îedikt ; nadat zij eene stad of eene streek ««ikU a?n verover<^ zette de uitgelezene schaar 1 zij daar lieten, de evangelische prediking <du>: rt, door haar voorbeeldig leven, en zoo aocht spijts bloedige vervolgingen en (e ketterijen, het christendom, na drie "Stem sen inspanning, het romeinsche keizerrijk eteugelen. ' ît dezelfde oorzaken ontstaan dezelfde ~—~~ [erksels. De gratie ontbreekt ons niet. [ I arm van den Almachtige is niet verkort. * Iden de christelijke huisgezinnen z:c'h be-Bmmma t aan het Evangelie houden, de terugkeer het (heidendom ware gestremd ; de Kerk ! haar verloren terrein heroveren. mge dochters, die de keur van onze chris-|ke huisgezinnen uitmaakt, gij weet niet : kwaad gij sticht ; en dat dient tôt uwe mtschuldiging ; maar gij hebt voor pliçht kwaad onder de oogen te zien. lewetenlooze snijdiers trekken partij van laagste dr ften, zoeken de zinnen te stree-en de verleiding algemeen te maken. En onbedachtzaam, tôegevend aan het ver-»en om te behagen en de oogen op u te tigen, gij moedigt de oneerbaarheid aan, ïtede van haar te bestrijden ; in stede van peil der openbare zedelijkheid te doen amen, draagt gij er, onbewust, toe bij het->nd, re te doen dalen. Immers al blijft gij zelf aen de uiterste grenzen waar de onbe-snd. aamdheid der mode aan de onzedelijkheid 1 lit, toch zet uwe lichtzinnige toegevend-1 anderen, minder bescheiden dan gij, , de laatste schuti van den eerbied voor 1 zelf en voor de deu<gd van den naaste namteloos te overschrijden. Het is tiijd de ' ing weder op te gaan. Er moet beslist —i.rrT iden tegengewerkt. Toont u trotsch op 1 Evangelie en het Evangelie waardig, zoo-! in 't openbaar en onder de oogen des ts als in de innigheid uwer zielen ; weest \àT édig ; beett niet voor den dwingeland die " * iode " heet en die, ailes ingezien, toch :elige nr een naamloos en gemeen snijder is. d en thristelijke moeders, gij kent bij onder- ; ding de gevaren der wereld ; let op den chik uwer kinderen. j. lu deze smartvolle uren, nu uwe broeders, 3. e echtgenooten, uwe zonen aan God en 1 ; ons :n rouw gedompeld vaderland hunne n(je ( jheid en hun leven opofferen, spot zekere iitsoenlijke en wereldsche tooi met den -——> st van de vaderlandsliefde zoowel als met ' zuiverheid van 't Evangelie. la den naam der goddelijke rechtvaardig-d, welke wij verplicht zijn te verzoenen ; den naam der goddelijke barmhartigheid, d te gij gelast zijt te verwerven ; in den n en ta van Onzen Heer Jésus Christus die den 1 6p ad des Kruises heeft onderstaan en tôt mdsciie , jaats(-en druppel van zijn bloed vergoten onze zeden te veranderen en te heiligeaj I den naam van het geloof uws doopsels brdoor gij aan Satan, aan zijne ijdelheden , aan zijne werken hebt verzaakt; in den luJ ai van de reine harten die gij om wille I de liefde niet moogt kwetsten, en van bedorven harten die gij uit liefde moet fi? chten tôt den eerbied voor het Evangelie ig te winnen ; in den naam van het treu-de en rouwklagende vaderland, dat u agt uwe lichtz-jnnigheid af te leggen; in -TYNE. I. naam van uwe ziel, eindelijk, die meer ]b ird is dan eenè wereld, naar het woord périb. :den goddelijken Meester: "Wat zou het ît pond jjt6n gangehe wereld te winnen, moest Iten nadeele uwer ziel zjn?" lij smeeken er u om, weest zedig in uwen mco en ïhik, btescheiden in uwe houding, kuisch iwe bedoelingen. II het Verbond der christelijke Vrouwen in ' ibisdom zijn twaalf duizend leden opgeno- s. Wij weten dat wij op haar apostel-*" e ip mogen rekenen, en, werkelijk, wij reke-. ; er op. Zij zullen het eene eer achten de ■ leren met een goed^roorbeeld voor te gaan. n" t elk dezer twaalf duizend leden het tôt 'w e. 1 beschouwe geen andere dan wel- ' (glijke, gesloten kleederen te dragen, zon- W. : kunstgrepen ter verleid'ng uitgedacht; cl e. 1 allen aan het menschelijk opzicht het iogne) ofd bieden en zich trotsch toonen er het ofd aan te bieden om het Evangelie van eland, Sen Heer Jésus Ohristus te vereereu,—en nslens christelijke zeden in ons dierbaar bisdom aliteii fen een schitterende zegé aanteekenen. franco î\'ij drukken dien wensch u:t en wij bidden id zijne gratiën en den zegen des hemels nca" lté storten over de huisgezinnen die naar ( » woorden zullen luisteren. + P. J. Kardinaal Mercier, — ri T"ir±-7r- îc nrucr nipt. tne^ekomen. 582.) Oplage: 11,100. VRIJDAG, AUGl a.' Ultra-Militarisme, ,en Darwinisme en Pessimisme, iig- In bewogan tijden merkt men dikwijls dat ken gemoederen en geesten het evenwicht verliezen - de en tôt uitersten overslaan. Een vorbeelv daar- ast- van is het Ultra-Pacificisme, dat we in een che vorig opstel ter sprake brachten. Lijnrecht (Iy daartegenover staat het Ultra-Militarisme. Daaironder versta men niet de achting van den XV edelen krijgsmansdienst, het behartigen van !ge. militaire belangen, de meening dat het in de îlke tegenwoordige omstandigheden noodzakelijk :en is een leger te hebben om te waken aan de den grenzen tôt beveiliging en desnoods tôt ver- inCT dediging van den vaderlandschen grond. a Neen, dat is niet een uiterste hetwelk bestre- •eld del1- m<>et worden ; wij bedoelen hier eene ,je leer die wezenlijk verderfelijk is voor de ;ch- menschelijke maatschappij. Ziehier daarvan jntr eene definitie, welke door Sir H. Stephen 6g]j wordt aangehaald in het Aprilnummer der aar "Nineteenth Century " : "In den grond—zoo ling heet het daar—is het militarisme het vertrou- zoo wen (ibelief) in physische macht, en niet in en gerechtigheid, als de uiteindelijke scheids- ixie rechter in menschelijke zaken, en het is dit rijk vertrouwen, waarmee de Duitsche volken zijn ingenomen, welke wortel en oorzaak is van [fde al de onheilen." In deze opmerking ligt on- liet. ort. dezelfde werking. Tusschen de verschillende naties, die het menschdom verdeelen, bestaat er "noodzakelijk " zulk een "strijd" voor het t bestaan, een strijd die, tengevolge van het j aangroeien der bevolk'mgj- hand over hand toeneemt en dàarom stpeds bitterder en wan-2 hopiger moet worden. De natie, die over-^ winnaresse wil blijven in de levensworsteling, moet derhalve zorgen dat zij sterker weze dan j hare naburen. Een open of bedekte oorlog j wordt zoo de normale betrekking tusschen de .volken, een oorlog gevoerd soms met het roer ^ in de hand, doch altijd met diplomatische of commercieele wapenen. Het moet dan de hoofdzaak zijn van den Staat bij zijne onder-danen zulke eigenschappen aan te kweeken, die best geschikt zijn om tôt de gewenschte meerderheid te geraken en hunne uitdrukking 1 vinden in de militaire deugden. Aan deze 2 taak moeten aile andere werkzaamheden on-x dergeschikt z:'jn, of liever dienstbaar gemaakt. r Men moet er naar streven dat de Staat een j vechtmachine worde, zoo volmaakt mogelijk in krijgslust en uitrusting, en zoodoende zal j men best zijne belangen behartigen en zijne toekomst waarborgen. t Dit miliW.risme heeft zijne haagpredikers 1 en zijne apostelen gevonden in schier aile 2 landen van Europa. In boeken en tijdschrif-ten, in dagbladen en redevoeringen, wordt die «l getwijfeld veel waarheid, toch bevredigt ze mij niet als bepaling, evenmin als de verbe-tering, welke Sir Stephen in de plaats wil stellen : "het vertrouwen in physische kracht, gebruikt in tegenstelling met de gerechtigheid." Dit ailes is eerder een gevolg van het militarisme, waaronder wij eigeabjk ver-staan: "feet verheerlijken van den oorlog als een wettig einde op zich zelf." Terwijl de Pacificisten den oorlog bestrijden zelfs als een geoorloofd iniddel, beschouwen hem de mili-taristen als een uiteraard begeerenswaardig doel en dulden den vredestijd enkel voor zooverre deze een voorbereiding is tôt den oorlog. Daaruit volgt dan natuurlijk, dat men, telkens er kans is, 00k tegen aile Techt in, beroep zal doen op wapengeweld. Onder 'degenen, die zulke geestesrichting zijn toegedaan, kunnen er wel zijn, die niet dadelijk kleur zullen bekennen, wanneer men hun deze definitie voorstelt; maar in het militarisme zijn 00k vele trappen en schakee-ringen. Wij spreken hier voornamelijk van de ondeugd in hare voile uitdrukk'ng, om aan te toonen, waarheen de minder schuldige nei-gingen voeren, wanneer ze gevolglijk worden doorgedreven. Er zijn ten andere vele dwa-lingen, waarin het militarisme voedsel vindt, maar als beredeneerd stelsel, gelijk het in de internationale politiek wordt _ verdedigd, steunt hej vooral op 'het Darwinisme en het Pessimisme. * * * Militaristisch Darwinisme. Het materialistisch Darwinisme, zooals men weet, looehent den Schepper en de Voor-zienigheid, of ziet ze minstens voorbij, en beweert dat gansch het heelal, van oemevel tôt de heerlijke hemelstelsels, van oercel tôt den mensch, door geleidelijke ontwikkeling is ontstaan onder den drang van mechanisch en blindelings onder .elkaar werkende stoffelijke krachten, waaraan men, om de eenvormig-heid van hunnen arbeid, den naam van "wetten" heeft gegeven. En het procès of het werkmiddel, waardocr die ontplooiing tôt zulke bewonderenswaardige uitkomst heeft gedijd, wordt samengevat in deze korte uit-drukk-'ngen : "de strijd om het bestaan; struggle for existence" en "het voortbestaan van den meest geschikte : the survival of the fittest." En hier komt nu de miiitaristische onderstelling aan de beurt. Dewijl, zoo zegt ze uitdrukkeiijk of bederfelijk, in het verle-den zulk eene mechanische ontwikkel'ng heeft plaats ge'had, zoo zal 00k in de toekomst de vooruitgang in de wereld af'hankelijk zijn van verderfelijke leer verbreid. Zelfs in Enge-land waar men nochtans voor den oorlog een zoo klein leger op de been hield, zijn er menigen door de huidige rampen en door de schuld van Duitschland op een verkeerd spoor geraakt'. Men heeft maar sens de verzameling der " Saturday Rev^w " op te slaan om daar dadelijk krasse uitingen van het verderfelijk militarisme te vinden. Daar wordt de rede-looze natuur voorgesteld als een " opluiste-rende leerles in oorlog en worsteling " voor de menschen. Die theorie, alhoewel niet uitdrukkeiijk erkend, *T>eheerscht eveneens het boek van Prof essor Cramb "England and Genmany, en zij is na te wijzen in de ge» schriften van vele Engelsche publicisten der Ultra-Imperialistische schooî. Zelfs in redevoeringen wordt zulke taal gehoordi. Pro-fessor Ridgeway beweerde onlangs, dat "de ongebruikte deelen van den aardbol nu begin-nen op te ralcen ; dat niet uitsltiitend konink-lijke heerschzucht, maar de strijd om het bestaan het groote spel is, waarvoor nu Engelschen en Duitschen aan 't vechten zijn," ; en hij besloot er uit, "dat elke nieuwe oorlfcg de vorige in verwoedheid zal over-treffen " ("Times," 7 May, '15). Doch ne'rgens is dit militaristisch Darwinisme meer tôt uitdrukking gekomen dan in Duitschland. Elders zijn het dikwijls slechts onverantwoordelijke schrijvers die er mee te pronk loopen en den goeden naam van hun land verdervgn, maar te Berlijn vormt die leer een wezenlijk bestanddeel van de nationale politiek. Onnoodig vele aanhalingen te doen uit de gezaghebbende voordragers van Duitschlands nationale denkbeelden. Open even Bernhardi's welbekend boek : " Duitschland en de toekoinstige oorlog." Daar zult ge een hoofdstuk vinden tôt titel voerende : " Het recht op het oorlog voeren," en daarin komen de volgende nitspraken voor, d e als het ware het militaristisch Evangelie vormen van het trotsche keizerrijk : " Oorlog is eene biologisdhe noodzakelijkheid van eersten rang, een regeleerend en onmisbaar bestanddeel in het leven van het menschdom"'; "oorlog is tegelijk het hoogste recht, en het geschil omtrent ditgene wat recht is, wordt beslecht door de uitspraak der wapenen " ; "de oorlog v geeft eene biologisch juiste beslissing, dewijl zijne beslissing berust op de natuur zelf der dingen." Het is dit mater-'alistisch zooge-zegde recht—niftt het spiritualistisch recht—■ dat Duitschland thans wil toepassen op het bezit van België. Alvorens verder te gaan en andere drog-redenen aan te halen, waaTop het militarisme ide zijne wijsgeerige dwalingen steunt, zeggen aat we hier enkel een woord ter weerlegging van het het Darwinisme in toepassing op den oorlog. het Dit Darwinisme is niet eigenlijk dé leer van -ind Darwin. In den zin van de m-litaristen was an- Darwin geen Darwinist. Wel heeft hij eene rer- wijze van ontwikkeling uitgedacht, die terecht ng, met zijnen naam bestempeld wordt; als we-lan tenschappelijke theorie heeft deze bij de lo°- bevoegde geleerden uitgediend, voor zooverre de men haar een middel noemt om zelfs in de oer dierenwereld aile wijzigingsverschijnselen uit ; of te leggen. De "Strijd om het bestaan," ge-de voegd bij andere natuurlijke inwerkingen 1er- tan enkel de verklaring geven van eenige en weinige waargenemen feiten. In aile .geval, hte Darwin zelf geeft vele beschouwingen, die ing lijnrecht staan tegenover het Darwinisme der eze militaristen. Onder de eigenschappen, die on- de " geschiktheid " uitmaken, rekende hij ikt. namelijk Ihet " maatschappel jk instinct," wat een heenvoert niet naar "strijd," doch naar lijk "samenwerking." Die gedactte werd later zal ' uitgewerkt door andere theoretici als Kropot-jne kine in zijn "Mutual Aid" en Drummond in "Ascent of Man." En P. Chalmers Mitchell ers betoogt in zijn werk "Evolution and the ille War," dat de noodzakelijkheid van dit soort van strijd, door Bernhardi be<loeld, niet be-jjê rust op wetenschappelijke gegevens. Het Darwinisme heeft hevige en kundige — bestrijders gevonden in Duitschland. Maar het is 00k in dit land, dat men op de theorie van Darwin de materialistische wijsbegeerte heeft opgebouwd, welke thans tôt grondslag dient van het militarisme. Van Duitschland uit is zij naar Frankrijk en Engeland over-gewaaid ; maar Darwin zelf moet niet aan-sprakelijk gesteld worden voor de min of meer logisc'ie gevolgtrekkingen en bewerin-gen, welke rationalistische schrijvers uit zijne leer hebben afgeleid. Deze goddelooze wijsbegeerte is een natuurlijke uitwas van de geestesgesteldheid eener maatschappij, waarin het practische christendom is uitgestorven. Wanneer God gebannen is uit de harten en uit de samenleving ; wanneer Zijn doel in de schepping wordt miskend en de mensch gesteld wordt tôt een doel voor zichzelf, dan komt men gevolglijk tôt een Itoestand, waarin aile zedelijktheid is ontbon-den en de gerechtigheid zelf verwoest. Dan ligt het voor de hand, dat men de theorie der mechanische ontwikkeling zal ultbreiden tôt de feiten van den menschelijken vooruitgang. Een laid dat vermeent eene hoogere voortreffelijkheid te bezitten, zal het rfecht o'peischen om, zoo noodig door dwang, zijn idealen aan andere onafhankelijke Staten op te dringen. In den grond is deze theorie valsch. Al moge misschien de zuiver Darwinistische leer bekwaam zijn om eenige ontwikkelingsver-schijnselen in de dierenwereld uit te leggen ; zij kan heelemaal niet toegepast worden op : het gebied der moraal, dat door het vrije willen beheerscht wordt Als individu of als 'ge- lid der gemeenschap is de mensch een vrij een wezen. Hij bepaalt ziju gedrag volgens zijne er idealen, en wordt edel of laag volgens het de karakter dier idealen. Een Staat kan godde-oor loos zijn, maar hij kan 00k christelijk wezen, Ling evenals een enkeling, en ondervinden dat hij, aar door het naleven der wetten van Gods Ko-lijk ninkrijk, zelfs zijne stoffelijke welvaart beter zal bevorderen. Waar echter de gangbare ste- wijsbegeerte van een land de christelijke be-°Pr ginselen niet erkent als den eenigen waren fit- grondslag der beschaving, en het bijgeloof in bet een Fatum in de plaats stelt van het geloof and in de Voorzienigheid, daar kan men ver-g6" wachten, dat het Darwinisme, hetwelk zich der jn de internationalè betrekkingen ontpopt ;de- onder den vorm van militarisme, onvermij-3ro- delijk zijne politieke oorbeelden zal beheer-"de schen. Op de meest doortastende wijze heeft pn- Duitschland deze miiitaristische wijsbegeerte ink- jn toepassing gebracht. Dit feit is niet ont-het snapt aan den H. Vader, en toen hij voor nu eenige maanden zijn nuntius, Mgr. Pacejli, iten naar Muenchen zond, gaf hij dezen in op-iwe dracht daar als een vereischte voor den viede vear- te stellen, "de heropbouw der menschelijke maatschappij op den hechten grondslag der rwi- christelijke wijsheid." 1 in * * * chts Militaristisch Pessimisme, e te Er is nog een andere dwaling, welke zich hun slechts ten halve bij het Darwinisme aan-leer leunt, doch er den geest van heeft opgenomen nale en even gevaarlijk het militarisme iû de hand loen werkt: dat is het Pessimisme. Dit vond van reeds een vertolker in Joseph de Maistre's Ipen " Soirées de Saint-Pétersbourg," een boek dat sch- in zeer christelijken zin is opgevat, maar zult wiens invioed niet we'nig heeft bijgedragen de : om in Frankrijk een gevoelerige 'verheerlij-arin king van den oorlog te verbreiden ; en dit-als zelfde Pessimisme is thans in Engeland keting men en inslag van men;ge tijdschriftartikelen. îene Zelfs in de katholieke "Dublin Review" sten plaatste W. S. Willy een opstel "A Play for and- War," waarin hij opmerkt, wat 00k eenieder oor- kan waarnemen, "dat strijd en mededinging schil zich overal openbaart, in de natuur, in de echt kunst, in het maatschappel'jk *en godsdienstig rlog leven." en daaruit besluit hij terecht, dat het :wijl instinct der worsteling een wezenlijk deel uit-der maakt van 's menschen natuur, hem gegeven oge- om zijn veiligheid te verzekeren en zijn ont-ht— plooiing te bevorderen. Daartegen hebben het we n ets in te brengen. Maar uit dergelijke beschouwingen leidt men de gevolgtrekking Irog- af :—dat de oorlog onvermijdelijk is en in isme zekeren zin begeerenswaardig,—dat de oorlog ■ 101 (Blz. 1571-1582 ieven >eders, mededeelingen. iristelijke zedig n in al de kerkei t bisdom, en d( ochiën die gast che of Franschs :n, 6n Juli 1917. DIGHEID. Benedictus X\ îldbrief de onge den dag, welkj :id doen denken ?rs van op der aeene strekking le oude werelc =t Evangelie, de king, de kuisch îrlingg stichting d of eene streeï tgelezene schaai dische prediking l leven, en zoe '•ervolgingen ei îndorn, na dri< insche keizerrijl

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.