De stem uit België

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Bureel : 21, RUSSELL SQUARE, LONDON, W.C. Téléphonai Muséum 287. De Stem VOOB COO SN VAD3&LAND. uit Belgie. Abonnement : 2sh. voor 3 maanden. Subscription : 2sh. for 3 months. Voor de Vereenigde Staten : 50 cts. Voor Holland : 1 fl. Voor Fr?,nkrijk: 2.50 fr. Voor de soldaten : lsh. of 1.50 fr. 4de Jaargang, Nr. il. (.Bfl,z. 1719-1730.) Oplage: 11,200. rr 1 1 f rm il mu 111 iwiim—h nw aninT—r~aîrnrrf n—■ n ir i — — i i m VRIJDAG, NOVEMBER 30, 1917. Registered at G.P.O. as a Newspaper. 12 biz. 1 y2. Over hen " galvaniseeren " van ons volk. net zij ons toegC'iaten nogmaals terug te komien op de bescfauldigingen, van den "XXe Siècle" tegen: "De Stem uit België." Deze gelden niet een allaenstaand fiwtj "Sedert langen, ti/jd," zoo beweert de schrijver, heeft hdj bij ons "strekikingen van verdacht allooi " opgemerkt; en hij aarzalt ndêt te verklaren, dat wij "een. s3'stemiatische propaganda" voe-reti, een " propagande défaitiste," welke 'ndets minder dan nationaal dis." Zulke aan-tijgingen, udltgesproken in de hachelijke ora-standighleden, waarin het vaderland verkeert, zjj.ni uiterst kwetsend. Wij zouden don op-»te>ller van. het Parijsche blad verzoeken eens dioor eanige bewijzen zdijne beweringen te wil-len staven,, indien uit geheel zijn artikel ndet duidalijk bleak, dat 'hij "De Stem" sedert geruimen tijd er niet op raagelezan heeft, evemmin als bet " Evandng N'ews," aani wie hij nooit-geschraven u.itlatiingen heeft toagedScht. Hoa hij diit fceschudiigen op losse vermoedens zal overeenbrengen met dieni waarheidsplicht, moge hij zelf uitmaken ; maar volgens de chnstelijke begrippen> i» hdj, die een ander-mans eer krentot, gehouden den laster te her-roepen. De "XXe Siècle" spreekt elders de vrees uit, dat men dien godsdienst zal ver-lagen, door dieu te imengen. met kwesties, welke er geen uitstaans mee hebben ■ maar hier geldt het een zuiver zedielijke handleling, en indien hij diat ndet dn^iet, geeft hij blijk ■'in den Catechismius iSlecht onderwezen te zijn." Doch wij willenhierbij doeri opmerken, dat hij ons een vreamid klintoenden raad geeft.' In deze bange tijdan zouden wij de vluchte-lingea in Engaland moeten "galvaniseeren " ! Met andere woorden : wdj zouden ons volk hier " een g>e>miaakt (een fictief) en kortstondig leven" moeten "dmstorten." Want deze is, volgens Littré, die figuurlijke beteekenis van het wioord "gtalvaniseeren,," door den "XXe Siècle" gebezigd, en wij mogen niet onder-stellen, dat de schrijver, mu verhuisd naar Parijs, de kweekischool van het zuiver spre-kan, zijne Fransche taal zoiu ontleerd hebben. Maar hioezeer vergdst hij zdch dan niet in den aard va»n onze lezers! Het Vlaam-sche volk zou niet dtuidein, dat wij het door opgeschroefdle en hiollolinkenâe volzinnen kwa-men ontnoeren; daarvoor is het al te gezond en te nuchtèr denkend. Zijne E-minentie Kardimaal Mercier was dan ook veel wijzler, toen hij de geloovigen aanspoorde tôt " pa-triotisane" en "endurance." Let wel : niet tôt chauvinisme, maar tot patriotisme ; t,ot ware vadeirlands.liefde, gesteund op de koele 'red'e en de christelijke leer, vreemd van aile opwinding en gemaakitheid, hechjt en> stevig, zoodat de opgiewtekite gevoelens ni«t voorbij-gaand en Isortstondig, doch duurzaam zouden verleenen. om de menigvuldige ontberingen en droefenissen van den oorlog in, chris'te-lijken zin te vierdnagen. Diat ailes bekomt m en. echter niet door kunstmatige middelen, door "galvianisatie." Overigenis, wij kunnen. ons volk niet paaien met allerlei vtoorapel'linglen. Hiet schijnt dat er de "XXe Siècle" een stel mantels op na-houdjt. Dien van Noë wi-1 hij genadiglijk over onze "miseries" werpen. Dankibaar ! Maar hij zou ons rneer dienst bewijzen, indien hij Iisaïas' profotenmantel over onze schouders wilde leggen ; dan zouden we eens a an het VJaamsohe volk precies zeggen, wat er later gebeuren zal Onze lezers zijn al te vader-landslicvend en te zeer oventiuigd van de ge-rec.htigheid onzer zaak, dan dat zij neer-slachtig zouden wiorden bij het vememen van onaangenaam nieuws; maar zij verliangen ook, dat wij ze niet on'kundig zouden laten van de hoopvolle sitralen, die nu en dan door de nevelen dier toekomst priemen.. Zooals miiHioenen andere-n, verzuohten zij naar den vrede, doch enktel naar een rechtvaardigen en duu.rzanuen vrede ; en van hen moet men'niet vreezen, diat ze de hiand zullen uitsteken om een anderen te beifcomen tegen den wil der rechtmiatige overheden. !Ons, volk is vader-landsiliievend en, daarom hieeft het veritrouwen in on«e Regeering ; het is ook gehecht aan den H. Stoel, en daarom rekent het te>vens, zoo noodiig, op 's, Fausen vredlesbemiddfeling, die miet d'en tijd zijine vruchten zal voo.rt-brengen,Zullie gevoelens dient men te eerbiedigen ; en eene actie, welke deze aanwa.kkert, mag miet uitgeschoilden worden, alsof zij van Verdacht allooi was. Ons volk moet niet gegialvaniseerd worden. ... Het Liefdadigheidswerk van Paus Benedictus XV. Kiome, iq îN'overaDOT 1917. Wie. ennstig en onipartijddg de gedragslijn van Paus Benedictus XV sedert het begiin van den oorlog gevolgd (foee/ft, ziet weldra in dat zijne bedrijvigheid een drijvoudigen vorm heeft aangtenomen. 1. De Paus trachit den weg naar vrede f tf- banen. 2. De Paus werkt traag maar zeker om de [ Reschonden rechten der volkeren te herstellen. 3. De Paus wendlt aile middelen aan om die ontelbare ellenden, door den wereldoo'riog veroorzaafct, te verzachten. Werk \ian vrede, werk van recbtveerdig-heid, werk van bermiheritig'heid, ziedaar de drijdubbele taak die de Paus ondernomen heeft. Zijin Mreven niaar vredle en rechtveerdig-heid is reed's meermalen uitvoerig besproken gewieesit djn dit blad. Diaarom ga ilc er nu niet op terug keeren. De gelegenheid diaar-toe zal zich vanzelf voordoen, want de II. Vader zal itot het einde toe aan dit streven zijne besite krachten wij den en zijne tegeh-strevers zullen nooit op'houden het, te bestrij-den,.Tegen zijn liefd'adighejdswerk komen zij in het openibaar niet op, miaar zij zwijgen b) De vervoering naar Zwitserland van ge-wonde en zdeke krdjgsgevangenen, wier geine-zing ini gevangenschap moeilijk of onmoge-iijk kon bekomen worden. Keeds in Mei 1915 ha3 de Paus te dden einde onderhandelingen met de oorlogvoerende mog'endbeden aange-knoopt ; maar het was eerst in Januard 1916 dat de eerste gekwetsten, 100 Fransch en 100 Duitsche, te Leysin en te Davos aankwamen om er verzorgd te wiorden. Tegenwoorddg herbergt Zwiîtserland er ongeveer 30,000, ver-spreid in Charmey, Vevey, Grindelwald, Mur-ren, Château d'Oex, enz. Het was de Fran-=che regeering dde het eerst dit gedacht op-vatte, maar het was de JD. Vader die het uit-voerde.c) Het vervoeren naar Zwitserland van krijgsgevangeneni die vader zijn van drij kin- het dood of zij leggen het slecht uit. Het is dus niet overbodig bier in 't kort samen te vatten : al de pogingen, van den Paus om de vreeselijke wonden, door den wereldstrijd aa.11 ziel en lichaam itoeg.ebracht, te heelcn. Nemen wij vooreerst zijne LIE i'DADI GHF.ID 01' STOFFELIJK GEBJED in oogemisohoiuw. 1. De dooden. Het iis voor de levenden een zoete troost te weten d'at de gmven h u n -ner dooden geëerbiedigd ©n onderhouden wor-dem. Verleden zomer bekwam Zijne Heilig-heid vani En ver Pacha de verzekering dat de graven der Jîngelsche en Franschie gesneuvel-den te Gallipob ongeschonden zouden be-waard blijveni en met een godisdienstig kentee- -ken versierd. Op last van dan Paus, nnaakte Mgr. Heyilen, bisschiop van Namen, verledeni jaar in herfst, een lijs-t op van de Éranische soldaten die in de Provincie Nameji en in het Fransch dis-trikt Givet-F.umay begraven zijn, met alleDled bijzonderheden over hnnne dlood. Deze lijst werd aani de Fransche .regeering overhandigd die Kard. Aimette, aantsbisschop van Parijs, verzooht er den PI. Vader haren dank voor te betiuigen. 2. De levenden. De wareldoorlog heeft de levenden in strijders en niet-strijders ver-deeld ; de Paus omvat beiden in dezelfde vaderlijke liefde. Werpen wij eerst eenen blik op zijn werk van bermihertigheid ten op-zichte der soldaten. a) Eerst en voora.1 kornt het verwisselen der zwiaargewonde kirijgsgevangeneni. In zijne Kerstmdsrede vian 1914 verkohddgde de Paus aan de Kardinialen diat hij hoopte zijne pogdmigem voor het nuilen der krijgsgevange-nen' tôt verderen 'krijgisdiensit onibekwaam met goeden uitslag bekroond te zien. Imderdaad. kort daarna keerden, de eerste verminkte soldaten naar huis weder (Meert 1915), Wanr neer dn Mei daaropvolg'end de oorlog losbrak tusschen Malië en Oostenrijk, bekwam Benedictus XV dat ook deze twee mogendheden hunne zwaargewonden zouden uitwisselen, deren of meer, en reeds 18 maanden in gevan-genis verblijven. Sedert het begin van dit jaar worden regehnaitig Fransche en Duitsche luijgsgevangenen, dde deze vooTwaarden ver-vullen, naar Zwitserland oivergebracht. De voorkeur wordt gegevan aan diegenen die af-komstig zijn van de dioojr dert vijand beziette streken. Voeg daarbij het liefdad'i|gh^idswerk van d'an> Paus tegenover de duizenden krijgsgevan-genen die in vijands Iranden blijven, zonder hoop op verlossing. Al Jieit mogelijke heeft hij aangewend om bum. lot te verzachten : a) Reeds den 21 December 1914-," richtte hij een schrijven aan de bisschoppen en priesters der plaatsen waar deze ongelukkigen in kiam-pen worden opgehoopt: de bisschoppen zullen aalmoezeniers aanstellen die de taal der gevangenen spreken ; deze aalmoezeniers ztil-len ijverig werben voior heit gieestelijk en stof-felijk welzijm der gevangenen en ze op aile wijze in hunnen mood bijstiaan. Als een goe-de Vader, die al het lijden voelt der familiën die zonder mieuws zijn van hun.ne teerbemin-dan, vermaant hij de priesters de gevangenen aan te zetiten naar hunne huisgezinnen te schrijveni; en zoo- zij er onbekwaam toe zijn, dan zullen de priesters het in hunnen naam doen. Hdj legt hun uitdrukkelijk op al de gevangenen met deeelfde geneganheid te beje-ganen, zonder onderscheid van godsdienst, oorsprong of taal. b) Het is uit ldefde voor de krijgsgevange-n.en dat hij in het Vatikaan een Inlichtings-bureel stichtite, om aan de familiën bericht te kunnen verschaffen over hunne leden die in vijandi's handeti zijn gevallen ; ook om deze laatsten te helpeu en hun wat ndeuws van hun buisgeizin te overhandogen. Io Au-gusitus 1915 hiad dit Bureel reedsi 40,000 "ge-miste" soldaiten opgezocht. Dit getal was nog hooger hiat vo%endi jaai. Die buitenge-wone bijval maakte de Italiaansche godde-looze pers nijdig : zij beschulddgde den H. Stoel eenen heimelijken spioendienst op touw gezet te hebben onder den schijn van liefda-dig'heid. Deze schaamtelooze uitval had den gewenscbten uitsdag : om ergere moeilijkhe-den te vermijden,, bevool te H. Vader voor-taan geen briefwisseling tusschen de krijgsge-vangenen en humne familiën meer voort te sturen (November 1916). G,od alleen weet in welfce inaat dit verbod, dioor de hatelijke be-schuldigers -uitgelokit, het zdelelijden van duizenden verlatanen deed stijgen. c) Het bazoeken der gevangenenkampen door bisschoppen en andere pauselijke afge-veerdigdeni. Sedert de lente 1915 werden bij-na ial de groote kam'peii in Duitschland, Frankirijk, Italië, en Oostenràjk op last van den Paus bezocht. De bezoekers ltwamen rechtstreaks in aanraking met de gevangenen en namen al de noodige inlichtingen over hunne gezondheid., hunnen kost, hun werk en hunne behandaling. De veirslagen werden persoonliijk door den H. Vader onderzochlt,^n het is grootendee'.s door zdjne tusschenkomst dat in, verscheidene ka-mpen onmenscheldjke s+raffan werden afgeschaft en andere verbete-riujgen in voage gebracht. Om maar één voorbeedd aan te halen: Het is aan zijne be-moei'ing te danken d'ajt de Fransche regeering in Septemiber 1915 de Duitsche krijgsgevan-genen van Dahomey naar een gezondere streek in Nbord-Afrika vervoerdei en dat de Duitsche regeering de beruchte wederwraak-kampen van Neuenkdrcheni afschafte. d) Geschenken aan de krijgsgevangenien. Verleden jaar met Karstmis zond de Paus geschenken naar al de Fransche en Eugelsche krijg^gevangemen in Turkije, zonder onderscheid van godisdienst. Heitzelfde gebeurde voor de Italiaansche gevangenen te M^hau-sen in Olostenrijk, waar in November 1916, 20,000 palcjes van het Vatdkaan naar gestuurd werden. Hier is enkel spraak van opanbare liefdadiglheid, die het den H. Vader onmoge-lijk is verborgen te houden. Maar gewoon-li'jk weet zijin linkerhiandi niet wat zdjn rech-ter uitgeeft. Ziedaar in 't kort wat de Paus gedaan heeft om den stoffelijben toestand der kcijgsgevan-genen ta verbeteren. Hicjt lijden der burgarlijke bevolking, vooral in het door den vijand bezet gebied, verwekte evenzear zijn vaderlijke ibezorgdheid, Reed's versoheidene malen heeft hij haar verdeddgd tegen de dwangmaatregelen en de uitbuiting van en gawetenloozen. verdirukker. Wat meer is, hij staat haar bij metterdaad, ein doet ha,ar gevoelen dat hij over haar waakt, gelijk. de goede Herder over zijne schapan. Een vluch-t'ige blik op dit deel van zijn. liefdad'isheiids-werk zal ar ons van overtuigen a) Terugkeer in hun viaderland van de ge-vangene burgers tusschen 17 en 55 jaren, en onbekwaam tot den farijgsdienst. Na lange en ingewikjkelde onderhandelingen met het Engelsch en het Duitsch staatsbestuur, be-reikte de Paus toch eindelijk zirjni mensohlie-vend doel en zag den langgewenschtcn terugkeer in Augustus 1915 een aanvang nemen. b) Voorspraak van dfea PaUs ten voordeale van door dan vijand veroordeelde burgetis. Men telt bij honderden degenen dde door pauselijke tusschenkomst vermindering van straf of genade hebben bekomen. Om slechts Belgen te noem en : L. Thulder, g ravin Joan-na de Belleville en L. Severin werden. in November 1915 door de voorspraak van Benedictus XV van de dloodistraf gered. Voor graaf de Hempt-irane en 14 ter dood veroor-deelden van Iliasselt bekwam hdj in November 1916 dezeilfde gunst. Mev. Renkin (April 1916), Arthur Verhaegen (September 1916), Meester 'Pheodor (begin 1917), werden door zijn toedoen in vrijheid gesteld. Het is op verzoek van den II. Vader diat Mev. Carton de Wiant deftiiger be.handeld werd in het vrou-wangavang van Berlijn (Jund 1915). Eerst na den oorlog zal het miogelijk zàjn de onver-poosde liefderijke bemdddeling van den Paus ten voordeele der veroordeelde burgers ten voila in 't Idch't te brengen. c) Terugkeer der ontvoerde burgerlijke bevolking van Noord-Frankrijk, en der ontvoerde werkliede.n van, België. Reeds in September 1916 waren de onderhandelingen vol-op in gang tusschen den H. Stoel en de Duitsche regeerding, om de eerste naar huis te doen zendan. De terugkeer begon op het einde van verleden jaar, en den 9 Januari 1917 maakte een, telegram van Parijs bekend dat binnenkort 500,000 gedeporteerden van de bezette departemanten regelmatig langs Zwitserland ziouden teruggevoerd worden. Wat de ootvoering der Belgische werklie-den. aangaat, den 29 November 1916, scbreef de Staatssecretaris Kard. Gasparri aan Kard. Mercier diat de M. Vader krachtdadig bij het Duitsch bestuur was opgetreden om dit bar-baarsoh dwiangmiddel te doen stoppen en om de moderne slaven in vrijiheid te brengen. Kard. Mercier liet zelf aan den, Paus weten, met Paschen 1917, dat zijne voorspraak met goeden uitslag was bekroond geweest. "De ontvoaringen zijn opgehouden sedert half-Februari, zoo schreef hij, en dit is een over-groot gewiin, voor hetwelk België Uwe Heilcg-heid niet danfcbaar genoeg kan zijn." Den 3 Meert ,wa.ren, op de 60,000 gedeporteerden, er reeds 13,000 naar huis gezonden. Sedert-dianit gaat de teriugkiear onophoudend zijn gang, grootendeels omdlat de H. Vader niet ophoudt te eischen diat al de Belgische werk-lieden, die tegen hunnen, v;il naar hat >ijan-ddg gebded verbaninen zijn, of in Belgdë tot oorlogsarbeid gedwongen worden, naar hun huisgezin terugzouden keeren. Wij willen. daarom niet loochenen diat het verzet van

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.