De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad

1378 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1915, 31 Mai. De Vlaamsche stem: algemeen Belgisch dagblad. Accès à 20 septembre 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/j678s4kv26/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

„6f»te Jaargang ; N°. Ï20 Maandaé 31 Mei ÎQIS <$ Cents REDACTÎEBUREEL: XAIVERSTRAAT 64, AMSTERDAM. — TELEFOON No. 9922 Noord. Os Visamsche Stem verschijnt te Amsterdam elken dag des morgens ,g yier bladzijden. Abonnementsprys by vooruitbétfriing : Voor Hollaud en België | per jaar / 6.50 — per kwartaal / 1.75 — per maand / 0.75. Vocr Engeland, Frankrijk en buitenland dezeltcle pryzen, met ver-hooging van verzendiugskosten (2J4 cent per nuœmer). HoofdopsfeUei* : Mr. ALBERIK DESWARTE Gpstelraad s CYRIEL BUYSSE — RENE DE CLERCQ — ANDRE DE RIDDER Voor ABONNEMENTEN wende men zich tôt de Admin isiratie vsn het blad KALVERSTRAAT 64, AMSTERDAM. - Tel. N. 9922. Yoor AAXKOXDIGINGEN Tende men zich tôt de Administrât!» van de VLAAMSCHE STEM, Kalïerstraat 64, Amsterdam. — Tel. N. 9922, .\ DVERTENTIES: 20 Cents per regel. ADRESVERAfêDERING. On:e Kantoren, zijn wegens uitbreiding, over-liincht naar de Kalverstraat 64, Amsterdam. "IcORTE 1NHOUD sie Blacbijde- Vlaaadcren (1). Gabriel OpdebcrJ;. Klein© Krouiek. De Belgische zaak on de Vlamingen. Dr. Lt. ftock. In de Àritwerpsche "V\ erkliedenparti.]. Dr. Tcrwognc. Mijn Vaderhuis. M. 11 . s Blsdzijde. Uit het Vaderland. Brioven uit Antwerpen. Brieven uit Brussel. Niewrs uit Luik. De handel in België. : Bladzijde. De Europeesche Oorlog. Telegramuien en Bericlitcn. Italie en de Oorlog. > Bladzijde. Officieeîe lijst van Belgische soldaten, kri.ig.;- govaugen in 'Ihiîtschland. Vocrdrachten en Feesten. Vçor de uitgewekenen. Uit de Kampen. Overzicht dei; Duitsehe Pers. Vlaanderen. I. Het Woord. Boven de werkelijkbeid van het dage-iksche leven, boVen de machtige openba-ngender eeuwige krachten in de stof. serscÉt de geest,. in zijne regelende orde-ng van aile ohaotische levensuitingen, in almacht over natuur en. materie, ovei rdçchheid en vergankelijkïieid. Eeuwig van oorsprong, openbaart hij zicli dû stof en schept het onbezielde tot be-îlde, maakt dood tôt leven, chaos tôt fmonie. En in zijn vermogen van schep-r, levenbrenger, heft hij op uit het nieb, it, ougeboren, op geboorte waclitte en op belevendiging door zijn vil tôt niting en t ^"ording. In het leven staan wij in zijn teeken dooi fr woord, door de logos, die rede is en !ord. Zoo is het woord, het vrije, omge-ndene^ de liocgste, sohoonste en sterkste tirigvan leven. Het woord, het ziugende. t sprekende, het klankvolle, het weenen-eu-het vreugdiige, het woord in al zijn îoonheid en in al zijn klankkracht, waar-or wij vertolken het hoogste en heb groot- > dafc in ons is, onze rede, ons denken en s soheppen in het denkvermogen, zooveel rhevener en grootecher dan het sçheppeiu de stof. Het woord is het teeken onzer mensch-id, die opgaat in goddelijkheid en eeuwig en. Steen, noch plant, noch dier kennen ^ woord, lijk wij het in ons weten, lijk t ligt op onze tonge, en lijk het 6preekt klaren klank uit ouzen mond, over ^ lippen. volmaking van het woord gaafc een volmaking van het leven, wijl elke P uaar orahoog een nieuwe schepping n ^en is, die zich verklankt tôt ^»rd, tôt ta al, tôt levensniting. 'leer dan aile ekonomische factoren, meer n aile stoffelijke welvaarb en aile nooden ^oor een volk het leven zijner taal, wij] at|n zijn vergeestelijking ligb, zijn groei-*cn , zijn hoogste bloei na-ar een op-artfli streven in den gang van besclia-ig, kuust, wetenschap. Het woord, dat in k zijn niting vindt, en dat in elk ^ teeken der goddelijkheid bràndt "verlieven harmonie, brengt allen en tôt ééne broederschap van velen, die uen de eenheid willen, en die eenheid be-f*]\ d«or hun woord, door hun taal. ^ taal is gansch een volk." De taal is " cement dat de steenen samenvoegt in gi'ootsclien bouw van een machtig gc-utan me^ zijn hooge torens en de acht ' 10 schragen met reuzensterkc )ffe^l-^an ?^6 tij^ij^:c l^elangen van 21 W^rt' liaild€l5 nijverheid, ;<=en hv me<er, ^nau<^e«le bekommer-:aar fi-, 3 taa* ^nenschen tôt 'eu kW î ^7* tot volkeu' die elk in n onSl dtZîlfde wetten bellJde" "welke r ki-achteu. gaûsche ontplooiïng hun- tewustheid van die gees- id dS t ' ^ûder • liefde voor het gc- <rd§ dro^c-0^ im W10o en li^ni ten Z) zal nooit jets soheppen yan eigen schoonheid, zal nôoit iets voortbren-gen in de beschaving der wereld. Het woord is van Toiture gegeven ; het woord, ov?ral en altijd hetzelfde, drukt zich uit in vele tonen en allerlei harmonieën, , lijk de geest, die steeds en altijd dezelfde vermogens in zich heeft, zich innner uitzegt in de stof met cen andere liju eu een andere schoonheid. Het. is met volkeren aïs met individuëu : het best en het k'rachtigst opgnbaren zij zich, zoolang zij zichzelf ge-trouw blij.ven eu niet in den vreemde gaan zoefkcn naar vrat in lien leeft, in de diepste , geheimnis van hun liart en hetwelk slechta wacht op openbaniiî? in het onvervalschte geluid van eigen taal. Eu dat zu!k? de waarheid is, bewijft Vlaanderen. Stseds en altijd was Vlaau-deren dan groot en gaf het zich in lieerlijke schoonneid aan de wereld, teen het in zichzelf de kracht zocht- en in zichzelf het leven van zijn rijke ziel tôt uiting bracht. Waar onze taie zong, in oude tijden, waar Vlaam-sche maunen en vrouwen het licht brach-ten en de kennis, rd& r was een opstanding uit. den doode, een heilig le-veu en een maChiigc begeerte naar g'eestelijkc meérder-heid.Het dappere, heldhaftigo verweer van \laanderens kindereu aan den bloedigen Yser, is geboren uit die taa.ie liefde tot het eigen woord, tot de vergeestelijkte schoonheid van cen krachtig. gezoud leven. Waar de taal klinkt, waar zij zingt uit geestdrif-tige harten, daar kan een volk uict sterven» daar zal h blijvcn zingon, altijd door, met ! nimmer wankelende sterkte. P.en volk zijn taal ontnemen, een volk yerba.steren,' het willen doen opgaaïi in een ander .beweeg van tong en lippen, tot de klanken er lïitkomen, geradbraakt, verwron-gen, misvormd, is dat lk verkrachten, het tegen natuur in doen deelnemen aan' een beschaving. waaraan het niets heeft, waar-voor het niets voelt. en die nooit aan dat volk zal kunuen geven waaraan het behoefte heeft, volgens de gezonde ontwikkeling van aï zijn geestesvermogens. In Vlaanderen, in het land der kerelen en der klauwaerts. hebben velen die wet-ben vergeten, en niet ingezien het overgroot belang van het leven der taal voor den ekononiischen bloei van een volk. Al wat natuurlijk is en zich uitleeft. vol-geup de onverstoorbare wetten der ordenen-de schepping, moet bloeien en groeien, ]ijk een boom, die opgaat met zijn kroon en zijn .wijde armen in de blauwê diepten der lucht. Ontneem een" volk zijn taal, zijn woord, en ge verarmt het ; erger 110g ge scliakelt zijn geestelijkheid uit, door zijn woord te sfcikken in de kiem,. alvorens het nog het licht aanschouwde in een blije geboorte van zingendé klanken. Het woord, de logos zal het volk opvoe-ren in den natuurlijken gang der dingeu, die altijd opwaarts leidt. wijl in de natuur ailes evolutie is, stijging, en geen achter-uitgaug, geen stilstand, noch xnisvorming. Zoo zal het Vlaa.msche volk, zoowel als elk ander volk ter wereld, eerst dan zichzelf teru^vinden en zijn grootste schoonheid bereiken wanneer het zal spreken in het Vlaamsche woord, iu den zoeten zang van Ruusbroec,Vondel en Gezelle. Paarom heeft dat.volk recht op een gansche vernederland-sching van zijn wezen, van boven tot onder, zoo groot als het is; in al de porieën van zijn jevend organisme. Dan zaTlfet^ in die op-standing, in die lierrijzenis naar schooner » dagen van nieuw, gezond, natuurlijk le\*en, weer in de rij der volkeren staan en weer dragen een deel der beschaving, die eertijds zoo heerlijk was en zoo schitterend. Wij zij11; slechts in groei, wij leeren nog maar stamelen, en onze touge groeit weer recht, onze lippen vertrekken zich alleugs-kens uit den grijns, waarin zij zoovele jaren gelegen hebben. Deze oorlcg zal uaast het stoffelijk, 00k het geçstelijk bewustzijn ge-bracht hebben. Want onze jongens zingen geen vreemde deuntjes en onbenullige wije- . kens, maar luid en machtig weerklinkt'liet over den lande: ,,Zij zulleu hem niet tem-men, den fieren Vlaamschen Leeuw!" Moge het- zoo zijn. Dat geve de recht-vaardige leiding der wereld aan dat volk, hetwelk zichzelf offerde uit trouw en eer-lijkheid. E11 niémand, na den oorlog, die zich verzetten zal om ons volk eindelijk te geven zijn hoogste recht en zijn grootste schoonheid ! Dan zal de. wereld zich verlieugen in zul-ken groei, want lioe zal dat volk niet zijn in vreugde en in zounesahijn, wijl het zoo groot is in lijden en in smart en het dan zal opengaan in al zijn krach ten, in al zijn sluimerende vermogens? Ja, Vlaanderen vrij en niet gerusfc vcor dezen. en dan Vlaanderen iu ^zijn recht, in zijn .wooïd, in zijn schoonste, zoetste taal... SABRlEh OPDBBi/E'K. Kleine Kroniek. Ons feuilleton. Tôt oits f/root spijt zicu tue ons vcrplicht het feuilleton ten tweede maie af te gchqf-fen. Maar de overv/oed van corrctpondr.n-ties en bericlitcn uit het Vaderland is zôô groot, dat wc deze wegens de eischen van de actuàliteit ïaten voorgaan.. De oorlogsverklarlng van Italie aan het front. William Philip Smits. de correspondent van do Amerikaansclie ,,United Press-' in Frankrijk. besclinjft. lioe het bericht van Italië's oorlogsverklaring aan het Fransche front ont-vangen is. .',Een machtig koor uit. 2 millioen kelen, dat 800 KM. ver Tan de Noordzee tot aan de Zwitsersche grens in ©en donderend gezang ■sait de Marseillaise weerklo.uk, begroett© het welkomo bericht, dat Italie met Oostenrijk in oorlog gekomen was. Koning Victor Emanuel onderteekendo do oorlogsrerklaring te Home Zondagmiddag om 2 nur. Frankrijk werd 011-middelTijk verwittigd, en Millerand. de minis-ter van oorlog, seinde het bericht dadeiijk aan «Joffre. in het groote hoofdkwartier. Met nauwelijks een seconde oponthoud vloog het de gelederen langs. de telefonisten aan het front, verspreidden het onder de troepen die op de Duitschers in de loopgraven stonden te vuren ; iedereen vernam het over al. I/angs de linie sehoeu een stilstand in te treden. Zware kanonnen hiolden met- schieten op, als uit eerbied. Plotseling werd de vreemde, bijna onbe}iaaglijke stilte verbroken. L'it eigen b-îweging hîévr'n de troepen de Marseillaise aan. eerst zacht, daarna met een dave-rend refrein dat zich la.ngs het front -\oort-plantte in het grootste koor5 dat de wereld ooit gehoord heeft. Instînktmatig begrepen de Duitschers in de tegenovergestelde schansen wat dit donde-rènde koor beteekende. Zij riepen terug : ,.God straffe Italie" en daarna st-eeg uit de Duitsehe loopgraven de wijs van die Wacht am Rhein op. De Franschen drukten plakka-ten met het opselirift : „Jelui krijgt er van langs" on pla.ntten die t-e midden van een golvend veld van Italiaansche vlaggen. die. de hemel weet lioe, langs de borstweringen ge-impronseerd waren." Da vernieiing van een blockhaus. In TJe Vlaànisclxe Stem van lo Mei 1.1. pu-bliceerden we een Brief van het Front ..De vernieiing van een blockhaus". De heldhaftige krijgsaalmoezenier Jan Bernaerts schrijft ons desaangaande: ..lk heb redenen om te vermoeden: 1. dat het relaas ingezonden werd door ouzen voor-man Fr. van Cauwelaert die het knipte uit. een hem toegezonden brief ; 2. dat Fr. v. C. kieschheidshalve den naam van zijn correspondent verzweeg. Het is mij. bekend en ik meen het te mogen en moeteu vermelden dat de aanvoerder van het dappere Belgische groepje bi.j het innemen van den blockhaus, de broer is vàn Frans van Cauwelaert zelf ; ni. Augusfc van Cauwelaert, advocaat te Autwerpen, thans vrijwilliger in het veldleger." Een nieuwe bômiddelingspoging des Pausen. De ,,Daily News" bericht, dat de Paus aan de Zwitsersche regeering de vraag heeft doen stellen, of zij bereid was, do gewonde krijgs-gevangenen iijdens den oorlog op t-e nemen. De Zwitsersche Bondsraad heeft den H. Vader medege<leeld. dat een zoodanige maatregel nauwelijks is door te voeren, maar dat de Zwitsersche regeering bereid is, bij wijze van proef, 10,000 gewonde gevangenen van ieder der oor-logvoerende statengroepeu, dus 20,000 te za-men, op te nemen. Do kosten zouden door de oorlogvoerende Staten moeten gedragen wor-den. Frankrijk en België moeten reeds hun iu-stemming met het plan hebben betuigd. Van Duitschland, Engeland en Oostenrijk-Hongarije is eveneens de aanvaarding van het voorstel te verwachten. Altijd nog do Duitsehe bluf. Luister, hoe onverbeterlijk de ,,Xorddeut-sche Zeitung" nog altijd is: .,De situatie van onze legers aan het weste-lijk oorlogsfront is hetzij sterker, hetzij on-overwinnelijk gemaakt, overal waar liet 1100-dig is geweest het te doen. ,,Men heeft de tallooze voorzorgen vermeer-dord. die genomen zijn in de achterhoede, met liet doel den vijand terug te liouden en met het 00g op een gebeurlijken aanval op het gunstig geachte cogenblik. ,.Of het ,,groote offensief" onzer tegenstan-ders tnorgen dan wel over eenige weken plaatt heeft. wij zijn op bewonderenswaardige -wijze gereed 0111 het te weêrstaan, af te sla^n en en tegenaanval te bewerkstelligen, die, hopyn wij, beslissend zal zijn. ..Tallooze verschijnselen duiden aan, dat de vijaudelijke krac-hten verlamd zijn. Het Brit-sclie keizerrijk kraakt in al zijn voegen en Frankrijk lijft bij zijn leger jongelieden van 10 of 18 jaar in, zoomede marmen. die do gewone leeftijdsgrens overschreden zijn." Wij behoeven geen woorden vuil te maken aan de arglistig bedoelde, doch lieel onnoozek voorstelling betreffende Engeland en Frankrijk, en vestigen alleen de aandacht op het feit, dat zelfs dit brallend orgaan zijns on-dauks slechts gewaagt vau een Duibsch defeu-sief — tusscheu de regels door ten minste. Enfin, als zelfs je uiterste middel om den vijand weg te stinken falikant is uit^eloopen.... Het begin der Duitsehe îucht....loosheid. Aan de ..notities van een Zwitserschen officier op reis", opgcteekend in ..La Gazette de Lausanne", ontleenen wij het volgonde: >,Aan het station te Stuttgart. Een bende soraaten, vooral van de hospitalen, voegen zich wêêr bij hun korps in de meest uiteenloopende klçedij. Velen schijnen hun herstel meer dan redelijk gevierd te hebben. Voor het overige groot animo iu liet gansche station. De officie-ren worden weinig of niet gesalucerd. Slechts eenige hoogero onderofficiercn nçmen nog de militaire hoùding tegenover lien aan." Zieliier uit die notities een andere passage, over een cinéma te Berlijn, die voornamelijk bezocht wordt door soldàten. ,,V6or den oorlog werd een film, die den Kaiser voorsteldr aan het hoofd vau zijn ..Fahnenkompagnie" toegejnicht met hoerah's en uitbundig applaus. Ditmaal zijn de gezichten van den Kaiser aan het front in de volledigste stilte vertoond geworden; de verschijning van den aartshertog van Oostenrijk is zelfs begroet geworden met ironische opmorkingen en kreten. Er zijn misschien veischeidene uitlcggingen ■daarvan. Niettenîin beschouw ik die negatieve Ijetooging als cen tamclijk merkwaardig ver-schijnsel."cl. langzamerhand zulleu de Teutonen misschien leeren begrijpen, dat slaafsche tucht een breekbaar ding is. Echte beschaving is voor een volk niet in veertig jaar te verkrijgen. Rumenic. itumenio ^•oe^de jîatiturlijk iliVp. sjchrijft B'itz Maurice 111 de ..Figaro", de Italiaansche oorlogsverklaring. De toestand van de beide landen wa.s bijna geJijk. Van ^hetzelfde ras als de Italianen hadden de Rumeniërs dezelfde igrieven tegen iOostemijk alsi Italie. Beide moesten broeîers bevrijden. Transylvanië \\il evenals Trentino en Istrie yrij worden van het Oostenrijlcsch-Hongaarsche juk. De gelijkheid der twee nationale belan-geu, werd 110g scherper, toen, naar men dacht, beide regeei-ingen openJijk elkaar meer na-derden. Men zond elkaar boodschappen en het scheen, dat de beide regeeringen een afspraak hadden igemaa.kt voor gelijktijdige tusschen-komst, ja sommigen meenden zelfs te outwa-ren. dat Bukarest nog vuriger was dan Rome. Het is dus natuurlijk, dat in eenige nationale kringen van Rumenië een zekere ont-goocheling gevoeld wordt en dat men zoekt naar de* reden. welke de .regeering deed en nog doet a-arzelen. Waût Rumenië wacht. Het wil, naar het schijnt, volledige zekerheM voor de tr>ekomst. Mon vertelt, dat het meer dan wenschen uit-sprak en dat het eischen voor zijn toekomstige grenzen stelde en dat Trijn staatislieden de houding aannamen, dat zij hun medew-erking op prijs wilden liouden.. ter wijl zij schenen te vergeten. dat nooit meer -zoo'n gunstige gelegenheid als tha.ns voor de vervulling van het nationaal ideaa 1 zich kon voordoen. 3faar het is niet mogelijk dat dit heele-maal juist zoxi zijn en dat er in Rumenië genoeg ,.Duitsch vergif" zou zijn, om de regeering langer aan den drang der publie ko opinie weerstand te kunuen doen bieden. Zij voelen ,,nattlgheld". De „Berliner Morgenpost" geeft blijken van zenuwachtigheid : „Wij vernemen uit betrouwbaro brou, dat de vijaudelijke regeeringen trachten om, voor de oorlogsbehoeften der Triple Entente, zich Duitsehe kaarten te ■ verscliaffen van onze grenzen en de gewesten, welke wij in Klein-Azië enz. bezitten. Die bestellingen worden overgebracht, hetzij door tusschenkomst vau neutrale landen, zooals Zweden, Nederland. Griekenland, hetzij zelfs rechtstréeks. Ze ver-rassen tegelijkertijd door het aantal gevraagde kâarten en door de grootte van de verlangde scliaal. ,,Het is een vaderlandslievende pliclit voor a]lo Duit-sche boekverkoopers, niet alleen om die verdacht© orders te weigeren, doch 00k oin onmiddellijk het cartographisch bureau van de iigenefalen staf te Berlijn te waarscliu-wen. De uitvoering van dergelijke orders zoû trouwens aaiileiding kunnen geven tot gerecli-telijke vervolgingen." Wij vinden, dat de Herrschaften aiiet zoo sjagrijnig behoeven te zijn. Ailes loch in de wereldorde vorandert. Vôor den oorlog meenden de Duitschers buitenlandsche kaarten noo-dig te hebben om er hun aanstaande verove-ringe nop aan te teekenen — en nu, gedurende den krijg hebben de Geallieerden Duitsehe kaarten van noode, louter om de.... tenig-eischingen beter voor oogen te hebben. Wat vergoeding. hier en daar, voor de gedane moei-te 0111 de Moffrikanen tot rede te brengen, kan er billijkheidshalvo nog bij. Ieder zijn beurt, nietwaar ? De stïnkgassomanle. Reizigers, die van Elzas koraen, verklaren, zegt de ..Dail Mail", dat de Duitschers groote toebereidselen maken en buisleidingen opstel-len, verbonden met de voortbrengende stations op 30 à 40 lcilometer aefiter het front. Ailes is, zegt men, gereed om groote hoeveelheden stikgassen te versproiden, wanneer de Franschen in Elzas opmarcheeren. Een dergelijk • werk is aan de Oostenrijksche grens verricht, waar de gansche streek doorgraven is en voor-zien' van buizen. De dierkunde leert.ons, dat de stinkbunzin-gen de lafste dieren zijn. OeBelsischezaak en deVIamingen Ter aanvuUing van liet hoofdartikél van onzen hoofdredactevr Mr. Alberik Deswar-tc, in ons nummer van Zondag 'do Mei ver-schencn, en in hetwelk hij, naar aanlciding van prof. Struj/cken's opitel in ,,I an onzen Tijd" de houding der V.lamingen, in> liet hu-idig eonflict, tegenover het Belgische vaderland- besiJral'r, nemen we hier onder den brief op, dien dr. Iloelc, auteur van de brochure ,,Yla<inderen en de Belgische kwestie", zond aan prof. Struyckcn — naar aanlciding 00k van dezes opstel —• en tevens het antwoord van den Icatholiekcn, vlaamschgezinden lioogleeraar en staats-raad, zooals het in 't jongste nummer, van ,,Van onzen Tijd" verscheen. Hooggeachte Redactie, Ten zeerste zou ik het waardeeren, indieu 11 mij vergunt, naar aanleiding van uwe kri^iek op mijne brochure ,,Vlaanderen en de Belgische Kwestie", in uwe kolommen een kleine aanvulling te geven en een en-keïe rectificatie te maken. Ik meende, waar het 0111 ideeën ging, dat mijn naam niet terzake deed. Blijkbaar wordt mij echter het anonymaat als zwak-hëid aangerekend. Gaarne lief ik het bij dezen op. ^ Voorts slopen in uw betoog drie kleine, materieele onjuistheden in, die ik gaarne zag. hersteld. "jo. De uit Streuvels aangehaalde passus werd, naar mijne overtuiging, verkeerd door u begrepen. Zij luidt, aangevuld en met mijne cursiveering, aldus: ,,Onze sympathie werd ons opgcdrongcn zoowel als onze haat. Eenige dagen geleden eer onze onmiddellijke levensbelangen op 't spel stonden, moclitcn wij den Duitscher be-schouwen als een ouderen broer en onze ge-negenheid toonen voor de Duitsehe Kul-tuur. Nu zou zulk een belijdenis klinken als een vloek..." Sla de onpartijdige lezer het vervolg er op na en oordeele over de omstandigheid op Streuvels al dan niet deze opgelegde in-zichten deelt. 2o. ,,A1 wacht men met belangstelling op de ontvouwing van de. redenen, die u doen verwachten, ,,dat Duitschland in deze zijn staatkunde zal wijzigen."" Wel is waar op al te beknopte wijze — zooals, ik erken het, de brochure in zijn geheel te beknopt is — staan echter deze redenen op blz. 29, regel 7 w. wel degclijk aange-geven.3o. ,,Eeu staat, waarbij men zich in zijn hart het liefst zag ingelijfd." Deze wensch tot inlijving werd, naar weet des sclirijvers, nergens uitgedrukt. Hij hoopt enkel, en velen met hem, dat welke eventualiteit de uitslag van den oorlog medebrenge, de zelfstandigheid van Vlaanderen (niet: ge-waarborgd blijve, want deze waarborg heeft nooit bestaan, maar:) gewaarborgd worde. Met dank voor de plaatsing en onder be-tuiging mijner bijzondere hoogachting, heb ik de eer te zijn Uw dw. dienaar, Dr. DERK HOEK. N a s c h 1* i f t. De heer Hoek gaf in zijne brochure geen ,,ideeën" zijnerzijds, maar eene beschrijving van wat, naar hij meende te weten, de denkbeelden en wenschen van vele Vlamingen zouden zijn. Daarom kan hij niet volstaan met het noe-men van zijn naam, maar moet hij de Via-min(/cn noemen,' die oordeelen, zooals hij te verstaan gaf, of dé feiten mededeeleu, waarop zijne-meeniug steunt, dat zijne be-schouwingen door de „zuiver voor eigen starn voelende Vlamingen" worden gedeeld. Kan bij dit niet, dan leere hij uit onze critïek, hoe onvcrantwoordclijke daad hij begin g. Wanneer de heer Hoek niet in staat is, en ,,De Nederlander", die zijne artikeleu opnam, evenniin, iets anders op onze be-schou-wingen te antwoordeu, dan de opmer-kingen, welke hierboven zijn afgedrukt, zal men het best doen, zijne brochure als niet geschreven aan te merken. Onder de Vlamingen hier te lande zijn er sommigen op ons vertoornd geweest wegens den twijfel aan hun nationaal gevoel, dien zij in onze beschouwingen hebben ge-lezen. Hun zij verzekerd, dat hun toorn ons is tot vreugde. S. . Zie onze ielegrarnnreen en laatste SegerbenchSen op de derde bladzijde In de Antwerpsche Werkliedenpartij. ij drukken hier onder af den brief dien aoliter Terwagne, de thans — «lot Frans van Camvelaert — aan -'t hoofd van het ,.Office Belge (Belgisch Bureel) in Den Haag staan-do soeialistische volksvertegenTvoordiger tevens gemeenteraadslid van Antwerpen van zyne mandatarissen ontving. We hebben niet gedacht dat er op 't oogenblik nog heel drin-gende politieke partij-belaogen aan de dagorde konden zijn. Op dezen brief ïaten va het moe-dig en onafhankelijk antwoord van Dr. Ter. wagne volgen, die liever van zijn mandaat van gemeenteraadslid afziet dan te Antwerpen onder den Dnitschen liiel te gaan leven, eu zoo-doende geen enkel nut méér aan het vaderland te kunnen bewijzen. Antwerpen, 12 Mei 191ô. Belgische Werklieden-Partij, Afdeeling Antwerpen ^ Socialistische Werkersbond, Sacretariaat : Diepestraat, 152. Gezel Dr. M. Terwagne, Gemeenteraadslid van Antwerpen. a aide Partijgënoot. Aangezien in deze moeilijke tijden uw aan-weziglieid als mandataris' onzer Partij hoogsfc noodzakelijk is, zoo drukt ide ^Verkersbond van Antwerpen de hoop uit, dat gij zoo spoe-dig mogelijk uwe werkzaamheden als gemeenteraadslid zulfc komen hervatten. Indien gij aan dien wensch niet kunt vol-doen, gelief ons dan te Ïaten weten of gij bereid zijt uw- mandaat neder te leggen, opdaî> de noodige maatregelen zouden kunneu getrof-fen worden. De belangen en de teekomst der Partij staan op "t spel. In de hoop een gunstig antwoord t© ont-vangen, bieden wij u, waarde Gezel, onze op-rechte sociale gevoelens aan. Voor dén Socialistisclien Werkersbond van Antwerpen. De ^ oorzitter, De d.d. sécréta ris, CORN". MEYÉRS. LOUIS ROMBAUT. Secretaris van den ,.Socialistischeu Aan de Gezellen Cornélius Meyers' en Louis Rombaut, d.d. Voorzitter eji AVerkersbond", 152, Diepestraat, Antwerpen. Gezellen, In uwen brief van den 12 Mei. door mij den 27 ontvangen, wilt gij mij wel verzoeken: ..mijne werkzaamheden als gemeenteraadslid t? hervatten", oordeelend dat mijne tegenwoor-digheid in Antwerpen noodzakelijk is. Laat mij toe u te zeggen dat ik de meening toegedaan ben dat de beziglieden als gemeenteraadslid zooals ik die aanvaard heb en iu praktijk gebracht gedurende" lo jaar, niet be-holzen het verbeurèn eti opofferen der vrij-heid. Het collège van burgemeoster en schepe-nen heeft als opdracht te zorgen. voor zoo ver het mogelijk is, voor het belieer der stad. Maar deze verplichting valt niet ten deel aan het raadslid. Van den auderen kant. als lid der Kamer van Volksvertegenwoordigers', is het "mijne plicht eene vrijheid van handelen te bewaren noodig in het belang en voor de verdediging van het land. De Duitsehe overheid dio gij u ongelukkiglijk moet Ïaten welgevalleu. heeft dit zoo goed begrepen, dat. toen er kwestie was de Belgische Kamers in Le Havre bijeen te roepen, zij een lijst opmaakte der volksvertegenwoordigers die aan de grens moesten aangehouden worden. Gij verzoekt me u te beriehten of ik bereid ben mijn mandaat van gemeenteraadslid neer te leggen : ik wil u deze voldoening sclienken, alhoewel mijne vrienden mij aanraden dit niet te doen. Weest dus zoo goed dezen brief aan de overheid mede te deelen en mij de ontvangst te melden van mijn ontslag. Daar gij sclr. ,ït ,.dat de belangen en de tockomst van de partij op het spel staan".... ben ik ' gelukkig dat gij mij de gelegenheid verscliaft deze te vrijwaren door mijn ontslag. Ik wil u openhartig bekennen, dat de ,,belangen der partij" op het oogenblik niet de voornaamste mijner beziglieden en mijner be-slommeringen uitraaken. Aanvaardt, Gezellen, de verzekering mijner beste gevoelens. Dokter TERWAGNE. mm I o ■ <»>■ Mijn Vaderhuis. Omhuld van zoete ôli zaclit' lierinneringeu, Rijst gij voor mii, mijn diervaar vaderhuis, Vau waar mijn eerste kinderstappen gingen En 't om verzucht; naar ginder ver, naar huis.... Nog wou 'k u weerzien in liet avoud-sahingen,Uu weer doorloopen als ik plag, 't geruisch Van liefdedroomen opnieuw hoor zingen, Omriug van vredegeuren, zoet en kuisch. Tk weet wel dat gij ligt in asch vergaau, Mijn oude vader doolt aldoor uw puinen, Tk zie zijn oud grijs hoofd, zijn bittren rtaan.... — Toch blijft gij immer in mijn harte staan, En bloeien eeuwig voort uw geurige tuinen, Géén liand kan coit uw beeltenis daar verslakn. ,Ww Londen, October 19143

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Ajouter à la collection

Périodes