De waarheid: socialistisch weekblad

885 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1914, 05 Avril. De waarheid: socialistisch weekblad. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/h12v40mc5v/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

8e Jaargang N4 17 Frijs : 5 Cçutiemèn. Zondag 5 April 1914 DE WAARHEID ORGAAN VAN DEN " VRIjEN SOCIALISTENBOND „ J I Sleotitis iiij elle de vrlj-li«r*ici van anderen lief heeft is cil© seelf waar-dij£. ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENDEN NAAR C Nieuwe Yeemarkt, 19, GENT ABONNBMBJVTSPRIJS Voor 3 maanden Fr. 1-00 Voor 6 maanden » 2-00 Voor 1 jaar » 4-00 0P VG0RHAND BETAALBAAR — Ànnoncen worden geplaatst volgens overeenkomst — Kiestonds Aan aile onze lezers, partijgenooten en geestverwanten ! Met voldoening hebt gij allen verno-men dat wij deelnemen aan den kiesstrijd. Gij wilt aan de leiders der drie groote vermolmde, verrotte partijen toonen, dat ge genoeg hebt, èn van hunne geldver-brassingen, èn van hunne willekeur èn miskenning van het recht der kiezers. Maar een kiesstrijd kost geld, en wij zijn arm. Wij hebben geen rijke geldschieters, noch ook geen kooperaties uit wier kassen wij kunnen putten. Toch is 'tnoodig dat wij propagande maken in de maat onzer krachten. Nog velen hebben een blinddoek aan. Die moeten wij afrukken ! Wij meenen dit niet beter te kunnen beproeven dan door een groote versprei-~~tîîng vaii orte blad. Om dit mogelijk te maken openen wij een KIESFONDS. Al wie onzen kiesstrijd willen steunen, kunnen inschrijven voor 2, 5, 10, 20, 100 bladen of meer. De prijs per blad is 5 centiemen. Men kan zijne giften zenden naar de Nieuwe Veemarkt, 19, te Qent. De stortingen kan men doen in post-mandaat of in postzegels. Aile giften worden vermeldt in het blad. Werklieden ! Burgers ! steunt ! Ook hier is het noodig dat er een begin ge-maakt wordt met het reinigen van den Augiasstal. Steunt! Steunt! Steunt ! Belasting op het Inkomen Het heffen van belastingen heeft ten allen tijde aan regeerders en bestuurders het meeste zorg gebaard. Onze geschiedenis vooral is rijk aan voor-beelden, hoe moeilijk het was voor onze Graven het noodige geld uit de onderdanen te kloppen om hunne verspilzucht te kunnen involgen of, om aan wezenlijke behoeften te kunnen voldoen. De meeste Gentsche opstanden in de middeleeuwen, met hunne bloedige gevolgen en ontzettende rampen, ontstonden door het heffen van nieuwe belastingen. Ook de groote Fransche Omwenteling ontsproot grooten-deels uit dezelfde oorzaken. In plaats nu dat de regeeringen uit de lessen der geschiedenis nut zouden trekken, en er door zouden leeren zuinig met de penningen der ingezetenen om te gaan, wordt de verspeelzucht hoe langer hoe grooter. De schulden der Europeesche Staten en Steden klimmen op eene waanzinnige wijze, en men moet om zoo te zeggen van duivels droomen om de immer stijgende uitgaven, zoo van de kroos der leeningen, als voor , bewapening, bestuur, prachtwerken, enz., te kunnen dekken. De volkeren bezwijken schier onder de lasten, en nog is men niet aan het einde; immer is men aan het zoeken naar nieuwe bronnen langs waar men het volk nog wat meer kan aftappen. Na aile denkbare artikelen van handel en nijverheid belast te hebben, en die belastingen gestadig te ver-hoogen, schijnt er maar één meer over te blijven om den gapenden afgrond te vullen, het is: eene belasting op het inkomen — in aile landen door de demokratische partijen in hunne programmai opgenomen. In Frankrijk, waar het schuldgat wijder gaapt dan overal elders, en waar aile ver-bruiksartikelen ten hoogste belast zijn, beschouwd men deze belasting nog als het eenigste middel om het gebroken financieël evenwicht te herstellen. Niets schijnt op het eerste zicht rechtvaar-diger dan zulk eene belasting; het is de zekerste weg om degenen die het meest winnen en hebben, het meest te doen betalen. Echter, de ondervinding bewijst dat geene belasting op meer verzet stuit en moeilijker is te innen. Alva, die een der eersten was om eene belasting op het inkomen te vorderen, had daaraan zijne mislukking te wijten. Het ont-hoofden en verbranden van ketters werd hem. niet zoo euvel genomen als het willen innen van den tienden penning. De reden daarvan is dat de menschen niets zoo zeer geheim willen houden als hunne winsten en inkomen. In onderscheidene Staten heeft men reeds eene vermogensbelasting, ingesteld om de groote rijken wat van hun vermogen te doen afstaan, maar men bepaald zich daar met eene eenvoudige verklaring ; elk mag zelf opgeven hoe groot dit inkomen is, en men gelooft hen op hun woord of hunnen eed. Men houdt het voor zeker dat er in die aangiften veel gezeurd wordt, en de belasting aldus een groot gedeelte van haar doel mist, doch men durit niet bevelen kontrool uit te oefenen, omdat men dan de handelsgeheimen zou moeten uitpluizen, en dit eene tyrannie ware waaraan men zich niet zou onder-werpen.Het wêtsontwerp Caillaux, in Frankrijk, gaat veel verder dan elders bestaande vermo-gensbelastingen ; het omvatalle handels- en nijverheidsinrichtingen, de beambten, bene-vens natuurlijk, de renteniers. Het bevat ook de kontrool, hef nazicht der handelsboeken, opdatmen den Staat nietzou kunnen bestelen. Burgers en rijken zijn daar niet van gediend. Aile hunne bladen bestrijden ze om het meest, en zeggen dat de grootste tyran-nen het nooit gewaagd hebben een dergelijke inkwisitie in te voeren. Aan het hoofd der bestrijders staat het blad Figaro, die zich vooral richtte tegen de minister van financiën, Caillaux. Hoe nijdig en bitter de aanvallen tegen Caillaux waren, heeft men dezer dagen genoeg vernomen, en men weet ook welk treurspel er uit gevolgd is. Sommigen zijn van meening dat er nu van de belasting op het inkomen zal afgezien worden. Maar waar zal men dan de duizend millioen vinden die er noodig zijn? De begrooting bedraagt reeds 5 milliard — de som destijds als oorlogschatting aan Duitschland betaald. Nu moet dit allejaren opgebracht worden, en immer klimmen de uitga ven, niet alleen voor leger en vloot, maar voor ailes, inzonderheid voor de bureaucratie. Het land heeftreeds800,000 beambten, viermaal meer dan onder het Keizerrijk, ofschoon de bevolking niet in getal geklom-men is. Is het wonder dat de repubiek in miskrediet is geraakt? Waarlijk, waren de fransche demokraten van hunnen Russischen bond-genoot betaald om de demokratie hatelijk te maken, zij zouden het niet beter kunnen doen Brief van De Maertelaere Heer Opsteller, Het gaat in de politiek met de gevoelens van vriendschap en genegenheid net als in de iiefde : Het hart van den menschenvriend wordt bewogen als hij ziet hoe liefdevol een paar jonge tortelduifjes elkander in de oogen blikken. Allgs is vol teederheid, hunne geba-ren, hunne aanrakingen, hunne woordjes. « Ach, prevelt hij, wat gelukkige toekomst gain die twee niet te gemoet ? » Heiaas, het gebeurj met zelden dat zij een of rneer jaren nadien elkander niet meer kunnen luchtennoch zien. Met de minnenden in de politiek gaat het soms op de zelfde wijze. Wie een jaar of vier geleden ons Eedje met Siffer arm in arm zag, elkander zoete woordjes toefluisterende, in de schepenloge van den grooten schouwburg spekken etende uit één zakje, en Eedje nooit een appel begin-nendete eten zonder Siffer hem eerst aan te bieden en ne keer te laten bijten, moest onwil-lekeurig denken aan de onverbreekbare vriendschapsbanden die Castor en Pollux, Ousson en Valentyn, Napoléon en generaa\ Bertrand vereenigden. Dikwijls hoorden wij zeggen : « Als een van beiden sterft, zal de andere het geen acht dagen overleven ». De een kon niet buiten denander, en men kon Eedje niet scheef bezien zonder Siffer kwaad te maken, en omgekeerd, En wat heeft men de verleden week ge-zien? Ach, het is droef om bestatigen hoe grillig, veranderlijk, de menschelijke natuur is. Die twee boezemvrienden van weleer stonden nu als twee kemphanen tegenover elkander, -als het ware gereed elkaâr aan te vliegen. Sinds langleefden zij in onmin engeschei-den, sedert Eedje een andere boezemvriend (Emiel) genomen had, maar niemand dacht dat de vroegere vriendschap tôt zulke vijand-schap zou overslaan. Gij zultin de bladen gelezen hebben wat aanleiding gegeven heeft tôt de uitbarsting. In voile gemeenteraad ontzag Siffer zich niet het financieel beheer van Eedje, en onder ander zijne benoeiningen, in een hatelijk daglicht te stellen. Het was ailes verkeerd, dwaas en slecht wat Eedje gedaan had, en hij dreef de wraakzucht zoo ver, Eedje te willen bespot-telijk maken. Iets, ik zeg het met spijt, waarin hij maar al te wel gelukte, want zelfsde libe-ralen, die nu onze vrienden zijn, moesten zich geweld aandoen om de helft van den tijdniet in lachen uit te barsten. Dat was zoo erg, dat Eedje, die nochtans tegen aile soort aanvallen gehard is, er geheel van verslagen was, en zoo zenuwachtig, dat hij zijne papie-ren tôt antwoorden noodig, niet kon rang- schikken. Het duurde geruimen tijd voor hij een beetje op zijn effen was — wat hem nog maar zelden is overkomen. Wat deed Eedje nu omzich tegen die kwaad-aardige aanvallen te verdedigen? Wel, het-zelfde wat hij altijd in Vooru.it gedaan heeftr als men hem in nesten wilde steken — en wat ook aile regeeringen doen. Hij vroeg of men een onderzoekscommissie wilde benoemer. om zijne daderi na te gaan, en of Siffer er voorzitter .ville van zijn. Met zulke kommissies heeft Eedje steeds aile voor hem onaangename zaakjes uit de voeten gemaakt; hij mocht dus denken dat dit hier ook het geval zou zijn. Groot was zijne verontwaardiging en woede toen zijn voormalige vriend hem antwoordde : Ik neetn aan, maar het mag geen onderzoekscommissie zijn ais in Vooruit. Eedje was in de kaart gekeken! Al onze vrienden gemeenteraadsleden, schrokken er van toen ze dat hoorden, want zij weten dat 4na zulke voorvallen hun meester niet aan-I sprekelijk is, en zij gevaar loopen het te zul-len moeten ontgelden, als ze hem niet hebben bijgestaan. Ook waren nauwelijks die schimpende woorden — die getuigenis a-fleg-den hoe goed men onze knepen kent — of allen sprongen verwoed, als dol op. Nooit hebt ge zulk een woede en razernij gezien. Ikzelf had vôôr deze, maar eenmaal in mijn leven een mensch in zulke gramschap gezien. Het was wijlen Mance de keersendie}, toen men haar in voile Vrijdagmarkt verweet dat zij een slecht befaamd huis hield. De policie is er toen bij te pas moeten komen en het heeft getribunaald, en dat zou hier ook gebeurd zijn, was het op straat, en niet op het stadhuis gebeurd. « Ge zijt een schobbejak ! » riep onzen vriend Jules De Backer verontwaardigd uit. En Eedje donderde hem toe : Ik verbied u van « Vooruit » te spreken. « Vooruit » is eene handelsinrichting. (Dit riep h'j tôt 6 maal toe). Na deze terechtwijzing hield Siffer zich koes, en daar deed hij wel aan, want met den opgewonden staat waarin onze vrienden ver-keerden, had het anders met hem slecht kunnen afloopen. Behalve aan zich zelf en zijne beste vrienden — gelijk De Waarheid — staat Eedje aan niemand toe over Vooruit te spreken. Wie kan hem ongelijk geven? Vooruit immers is eene KERK, met hara tempels, dogma's, geloovigen, priesters, hei-ligen, offerblokken en mirakels... in de toekomst. Ailes wat het geloof, de godsdienstzin der geloovigen zou kunnen schokken, moet vermeden worden; zulke dingen diskuteert men niet. Eedje, met zijn helderen blik, heeft zeer goed ingezien wat gevaar zijne leering zou loopen moest ailes wat er in de KERK omgaat, en wat sommige priesters uitvoeren, bekend worden; het geloof zou kunnen om zeep gaan, en dat wil hij verhinderen. Onze vrienden die in onze tempels plaat-sen bekleeden, zoowat overeen komende met die van pastoors, onder-pastoors en kosters,-zijn hierin allen van zijn gedacht, en dit ver-klaard hunne woede, als er iets ten nadeele van de KERK of het geloof gezegd wordt. Bericht aan onze tegenstrevers voortaan op hunne woorden te passen. *

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre De waarheid: socialistisch weekblad appartenant à la catégorie Socialistische pers, parue à Gent du 1906 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes