ill laarsane. Klr 37 1 r.; Zondas; 29 September 1918 DE WAARHIED Orgaan van dcn " ,-ijen oocialister.bond w w «Eh ^§j§ eÊiiaàia ése&mamffl «aissa t mi BELCIE NA PEN OORLOC / / Iti oris nuramer van 8 September, kon-/ digden wij de vertalingaaïi van eeine studie, / oncier de handteekening van Willem Vogel ia de Revue la1 ernationaLe d'économie politique verschcnen. Schrijver, als zijne meening uit-druKkeude de onmogelijkheid eener inlijving van Belgie bij het Duitsch Keizerrijk, vangt aan met te vertoonen wat hij noemt De gegevens van het vraagstuk « In Duitschland behoort men diie dingen welte onderscheiden : a) Het zoLlverein (tolverbond) 't is tezeg-gen de tolovereenkomst welke al de Duitsche Staten—erinbegrepen het Groot-hertogdom Luxemburg — bevat; b) Het Keizerrijk, 't is te zeggen de Sta-tenbond der Konhikrijken van Pruisen, Beieren, Sakseri, Wurtemberg, der Groot-hertogdommen Baden, Hessen, Brunswij'ck, Oidemburg, Mecklemburg, der kleine vorsten-dommen van Midden-Duitschland (waaronder u het hertogdom Saksen-Coburg) en der vrije steden Hamburg, Bremen en Lubeck; c) Het koninkrijk Pruisen. De overwinnaar die gansch eigenmachtig over de lotgevallen van ons land zoude mogen beschikken, zoude aan Belgie een van de vier volgende beheerstelsels kunnen opleggen : 1" De intrede van Belgie in 't « Zollverein » ten zeltden titel als Luxemburg, 't is te zeggen mits met eerbiediging van zijne Staat-kundige zelfstandigheid ; 2° Een bestuur als rijksland ingericht naar het voorbeeid van Elzas-Lotharingen, 't is te zeggen dat Belgie aan geen enkelen Duit-sctien staat zou. e aangehecht wezen en toch in den senoot van deu Dui schen Statenbond het inwendige zelfbestuur van Biieren en Saksen niet zou genieten; 3° De Gpnami- in den Duitschen Statenbond metdezelfde rechien als de reeds daarin opgenomen Staten, 't is te zeggen dat Belgie zijne eigen bijzondere gronawet zoude be-houden, dewetke nogthans in overeenstem-ming zoude behooren gebracht te worden met de algemeene wetgeving van het Duitsche rijk, maar zonder te raken aan eigen bestuur Iggg en vorstenhuis. r. ■ , Spg. 4° De inlijvî ig bij een of anderen Duitschen Wsm De etnige S.aat welke voor zulkdar.ige ig zoude kunnen komen De Staathuishouakundige onge-riefiijkheden e ner a-nhechting De vier vertoonde oplossingin, gaat schrijver voort, hebben van het standpunt. van Duitschland zelve uit beschouwd zeer ern-stige ongerieflijkheden. De eerste dezer ongerieflijkheden is de onmetelijke schade welke Ce intredie van Belgie, onder gelijk welken voim, aau de groot-nijverheid van over den Rbyn zoude berokkenen. ( Onder cpzicht van staatkundig belang en van bevolkingscijfer is Belgie heei zeker tegenover het Keizc.rijk der Hohenzollern's maar een dwerg ; maar die verhouding is niet meer zoo als men zich op nijverheids gebied begeeft. De Duitsche uitvoerhandel ontmoet in elle oorden der aarde van wege de Bel-gische nijverheid eene zeer vinnige mede-ainging onder alierlei vormen, er weze sprake \Van riggels, balken e?nz.,cf van ijzeren en ,Halcn werktuigen of machienen. Het is van ^nder belang dat de Belgische voortbrengselen veelal onder een vreemd etiket verkocht worden : het feit van eene scherpe, aanhou-dende mededinging bestaat er niet te minder om (*). Deze mededinging is niet evenredig aan de hoeveelheid der voortbrengst. De Duitsche voortbrengst is aanuénlijk gewichtiger dan de onze, maar drie vierden van de Duitsche voortbrengst worden opgeslorpt door de inlandsche behoeften van Duitschland zelve en slechts ongeveer een vierde deel ervan worden op de vreemde markten gebracht. De verhouding voor de Bilgische voortbrengst is juisi in tegenovergestelden zin : ons land verbruikt maar ongeveer een vijfde of20 °/° van onze metaalvoortbrengst en bij de 80 °/0 oi vier vijfden worden op de wereld-markt uitgevoerd. Tut heden "heeft Belgie zijn stuk gestaan, niettegenstaande de onmetelijke voordeelen welke de .Duitsche nijverheid haalt uit eene geduchte syndikale inrichting eene ontvvik-keling der werkhuizen en der werktuigen onvergelijkelijk degelijker en geschikter dan de Belgische en, eindelijk een tolstelsel ver-nuftig berekend om den uitvoer der Duilsche voortbrengselen te vergemakkelijken. Onze voortbrengselen kunnen de tolgrenzen van onze Oosterburen niet overkomen : de bin-nenlandsche markt van Duitschland is uitslui-telijk aan de Duitsche nijverheid voorbehou-den.Het volsiaat voor den oogenblik van heel den toestand op dit stuk samen te vatten, met de woorden van een der voornaamste verte-genwoordigers van den Duitschen invloed in Belgie te herinneren : « Eene tolvereeniging tusschen Belgie en Duitschland wordt ge-wenscht? Voortreifelijk I Maar wat zal Belgie ons in de plaats aanbieden? Wij hebben er ( Men behoort met te vergelen inderdaad dat de meestc van onze uitvoerzaken g-jdreven worden d .or Engelscheof Duitsche beraiddtl.iars en dal onze koop-wartnop de cvtizeesche tnarktcii gebracht worden onder uitheemsche benamingen. Het uitvoervermogen vap Belgie blijft aldus aan vele veibruikers verdoken. genoeg van het Groot-hertogdom Luxemburj rijk te maken, wij willen îhans ook niet Belgi erbij nog verrijken » ! Dit eenigszins snijdend gezegde.misschie: ook wel wat een weinig te eenziidig gesteld toont nogthans heel duiddijk de Staathuis houdkundige moeilijkheid van eene aanhech ting, welkdanig ook de vorm ervan weze, e: den tegenstand welke die aanhechting in d Duitsche nijverheidsmiddens inoet verwekkei en oritmoeten. Deze vijandigheid, welette wel op, zoud zich niet alleen beperken bijmetaal- of kole: voortbrengers. De toestand der weefnijvei heden is juist dezelfde. De Duitsche fabri kanten hebben veel te verliezen en niets t winnen met voor de Belgische fabrikantei de poorten van de uitgebreide markt van he Duitsch « Zollverein » open te zetten, en z aldus aan den welstand van hunne algemeen binnenlandsche inrichtingen te laten det nemen. » Wij voegen erbij dat niet alleen de fabri kanten maar ook de fabiiekwerkers vai Duitschland, die dank aan dien toestand va. hunne werkgevers een hooger loon kunne erlangen, er niet op zullen gesteld zijn d Viaamsche koelies als vrije mededingers o; 3ë Duitsche marKifen te zien tàelaten. Toekomende week zullen wij zien dat e van wege Duitsche zijde ook nog ander bezwaren tegen eeiie-inlijving van Belgie il den Duitschen S'atenbond te bestatigen zijr Sphinx. —o— Schoenzolenen Hakken in " Oméga,,. Veel sterker en goedkoopor dan leder. Huis Dutry-Colson, Veldstraat, 12, Gent, ..— — âardnppelmntsoeneerlng 1918 —o— De langdurige onderbreking in het uitbe stellen van het rantsoen, voor de eerste maa sedert 1916, verwekte onder de bevolkin; eene begrijpelijke opschudding. De onzeker heid verergerde, omdat eigenlijk niemam wist waaraan dit gebrek van dit kostb3r voedsel toe te scbrijven was, waar toch lang verschillende kanten over het wellukken va: den oogst is gewaagd, terwijl niemand d zorg op zich neemt onze stadgenooten in t lichten en gerust te stellen. In Gen goedei ouden tijd was dit nochtans'de voornaamst roi der pers. Wij hebben d.aar: or bij een onzer vriei* den aangedrongen di: ons welwillend hiet onderstaande ophelderingen _ « De aârdïppelên vôor 13? rantso'énéenng .'an Groot Gent, b temd kvvamen in 1916 :n 1917 uit de Kommandanturen Gent en Oendermonde. Delaatste streek leverde vooral /roege en halfvroege aardappelei; in groote noeveelheid (Krugers). Voor 1918 is de Kommar.dantuurDender-monde vervangen door die van Aalst, waar hoofdzakelijklate aardappelen(industries)ge-Dogst worden. De vroege en halfvroege wer-den voorbehouden aan de bewoners der Kommar.dantuur van Aalst zelve. Zoo ver-klaart zich de onderbreking in de aankomst van die twee soorfen aardsppelen. Er dient ter vollediging bijgevoegd te worden dat de D. O., uit eigerr beweging, 2 tôt 300,000 kgr. aardappelen van uit Den-dermonde aan de rantsoeneering van Groot-Gent geleverd heeft, om het te kort in de aankomst van aardappelen door die uitwis-selitig van Kommandaiitu en in de mate var het mogeliike te verhelpen. Voor de ïate aardappelen voor wat de oogs! betreft, zijn de vooruitzichten zeer gunslig Daarbij is de dienst der meters en schatter; veel verbeterd geworden, zoodaf, van deze zijde, evenmin teleurstéllingen te vreezer zijn.' Wij kunnen als voorbeeid de gemeente Melle aanhalen. Hare bijdrage voor de rantsoeneering van Groot-Gent in 1917 was ge schat op 275,000 kgr. De slimme boerer hebben middel gevondfn om daarvan geer en'iel, maar geen enkel knol naar onze stac te zenden. Die kristelijke lieden bij uitne' mendheid zouden het met hunnen biecht vader gemakkelijk klaar gekregen hebbet om dit spelleije te herhalen. Maar hun verte genwoordiger, die als een der werkzaamst* leden van het hoofdkomiteit in de P. C. zetelt hovdt er de hand aan^at zijne dorpsgenoo ten deze maal hunne vèrplichtingen nakomei en geen de minste reden tôt klagen geves zouden. Raeds ontvingen wij in de stad eene eersti zendn.g van 10,000 kgr. vroege aardappelei uit Melle. Als in alie_gemeenten der beide Komman danturen dit voorbeeid gevolgd wordt en di verschillende besluren eendrachtig samen werken, dan is de rantsoeneering van Groot Gent voor vele maanden en op een breedei voet verzekerd. Dit lcunt ge ter geruststellinj aan uwe lezers mededeelen. » X. aezel Trotskï non De MMm\ Waarde Gezel, Uwe vraag om inlichtingen over den toe stand van het socialisme in Rusland en d sociale hervorming der maatschappij, we ontvangen. Wij bevonden ons juist in he lokaal der samenwerkende naatschappij Packwikansky (!) te Moskou, toen de bod met uwschrijven kwamaaKgestapt. De vrien den hier waren aller; opsetogs; oen zij vex namen dat ge het blad Le Waar heid ter onze (t) In 'tvlaamsch : Sçheer wegl b s :hikking stelde om d-i waarheid over c beweging aan de wereld te laîen kem Menigmalen tochzijnwij bedroefden ven waardigd geweest, to :n wij vernamen verkeerd en valsch on :e daden voorges werden en wat slechtc inzicbten men toeschrecf. De vriend Lenin, ik en anderen, wer dikwerf bestormd door reporters die kwamen interviewen, maar van- de tien 1 ren negen was hetgeen zij in hunne k mededeelden van ons gesprek, geheel verkeerde van wat er (:;esproken ws.s. Ik zal niet zeggen dat dit altijd opzetti gebeurde, want ikheb veelal opgemerkt de menschen die niet dagelijks met elkar omgaan, elkanderdikwijls toch moeilijkg verstaan, al spreken zij dezelfde taai, aile woorden hebben v- or aller, dezelfde teekenis, en dikwerf eft de manier on uit te spreken, den tooii of een gebaar er geheel anderen zin aan Daarbij komt dan n( g hetopzettelijk draaien en vervalschen, met het doel tegenstander te treffea, en waarvoor i het met de meeste zorg gestelde schrift veiligis. Er zijn altijd schriftuitleggers di een boosaardig genoegc:tt invinden aan woorden een andere beteekenis te gevei En dat is niet sedert vandaag of gi: zooals glj wel weet, watit reeds de verma: Jonathan Swift beklaa-'.de er zich over. « Deze brieven en s'ukken », schreef « werden scherpzinnige sçhriftkundigei handen gegeven, geen .voord, lettergree teeken, of zij weten er steeds een gehe zinnige of nevenbedoeling in te vinc bijvoorbeeld, zien zij de v/oorden : « troep kvvakkende ganzeït » staan, dan ms zij er een parlementaire vergadering vs.r het woord « pest » meenen zij « een staa leger » te moeten lezen ; een domoor, - een minister bete.ekenen ; een galg, 1 Staatssccretaris; een poederdoos, een ; dame; zoo zou verder eenbezem, een n - lutte zijn; een ambt, een muizenval. 1 bodemlooze put, is een schatkist; een ri î het hof; een narrenkap, een gu.nsteling; 3 ongelijke schaal, de justici • ; een leege î een generaal ; een^ronische wonde, de lai ï administraticoftietecoBomischbeheer, e; ; Z':0 ging het volgehs den beroem t schrijver in Engeland o - er een p;.ar eeuv 5 en wie zou durven b> weren dat het se dien tijd anders geworden is? Wij toch 1 ben hier ondervonden, en oiidervinden dagelijks dat het nog juist heizelfd'e iï _riqg__e n b' ']2 sterker.; ;J ".'al r :• Qoei zeggen v ■ îdt verkeerd uitgelfjd. En ji daarom doet het mij genoeg'-n bij raid van het verm: -.rd Gintsch blad de wer zeif te kur.r en inlichten, met door mij ; gekozen woorden die niet zoo gemakke .door velerhandeuitlegging kunnen verdra worden. * • * * Het socialisme in Rusland is van betr kelijk jongen datum, doch juist daard frisscher, krachtiger; het is om zoo (e zesi nog in zijn vollen bloei, terwijl het in 't W ten reeds lang aan het verwelken was. 't S ^cialisme is eeri teedere plant die g< moet verzorgd worden, wil zij niet spoe verwelken of verdroogen geen plant spoediger door onkruid overweldigd wo De omwentelingf kwain hierom geen beetj vroeg, want hier ook begon het reedi vele onzer instellingen oostersch te ruik en velen onzer beste gezellen van vroe waren in zooverre verburgerd dat ze de na van socialisien lang niet meer verdiender Dat was vooral het geval met de gezei van de Packwikanskyvereeniging, die d het drijven van handel in aanrakin^ kwati met vele burgerelementen, van wie welti: velen zich aangetrokken voelden tôt de vi ba^ntjfs. Hoe het bij u is, weet ik niet, maa Rusland zijn de atbeiders er trolsch op, zij door lieden uit de begoede klas aan trokken worden. Onmiddellijk laten zij zich door de inpalmen, de schoone manieren, de f kleeren en betere bespraaktheid overnti terd ze geheel en ganscb, en zoo was scciaal-demokratischepartij op het punt eenvoudige radikale burgerpartij te wort niet alleen te Moskou, maar te Petersb e.i in aile overige steden. En, wat zcnderling is.de werkliedsnleit lieten zich nog het eerst meesitpen. Die k :n nog minder bestand tegen de aanral der grooten als hunne simpele volgelini En zoo kwam het dat een Kerenski en « soorten op korten tijd zoo een overh senende roi konden spelen. Zuoals ge weet, heeft het niet lang gedui de werklieden en soldaten hadden hun bl niet vergolen om zich van den Ts ir en bende opetefs te bevrijden, om een at kaaije Tsar te laten spelen. Wat zij wilden, wat hun sedert jaar dag v/as belcofd, was de verwezenlijl j van ons ideaal, de socialistische maatschn] ' Kerenski had dit ook beloofd, en wa door aan invloed en macht geraak't, raaai was hem met zijn socialisme nooit ernst - weest, hij had de arbeiders maar gebt ; voor omhcog te klimmen, en eens omhi 1 meende hij dat er geen vergaan meer t was... In piaats van een aanvang te m; : met de invoering van het soci lisme, a ; hij geheel en al de weggesmeten regee na. De bevolking had zich vooral van N laas en zijn kliek willen ontmakan, om s r dig vrede te bc-komcn, en hij wilde den log met veri.ieuwd geweld voortzetten. Met zeemzoete woorden wilde hij dit i nze prqien, maar het kon niet helpen, men wis ten. nu dat hij een verrader van de volkszaakge >nt- i worden wa?, en met cen goeden wip lag ool hoe ■ hij en zijn trawanten omver. teld Het volk juichtte; niet3 scheen voortaat ons meer den weg tôt zijn geluk te versperren De vriend Lenh;, ik en veel andçre gezellen den werden door den volkswil aan het hoofd de ons zaken geplaatst om een einde te maken-aai ;ee- een maalschappij die enkel op onrccht is ge rant grond. het Een zeer erge tijdinggewerd mij zoo even :lijk De gezellen Lenin en Uritski werden he dat slachtoffer van een moordaanslag. ider Na den &r2af von Mirbach, de generaal vot oed Eichorn en zijn adjudant, moeten wij aliei Miet door sluipmoord uit den weg geruimd wor be- den. De eersten moesten weg omdat zij di i ze agenten onzer gewezen bondgenooten scher] een in het oog hielden, en op d'hoogte waren va; al de kuiperijen en omkoopiagen. En wi /er- omdat we een beletsel zijn om het oorlogs den moede Rusland opnieuw in den oorlog t* elfs driiven. niet Ik • rees dat er nog naar meerdere slacht e er ofters zal gezocht worden, want, het is treu iwe rig om vast te stellen, no cit was het zedelijl i. verval in sommige hooge klassen grootei ;ter, Leugen, meineed, vervalsching, zijn lange trde niet toereikend om den gehaten mededinge ten val te brengen; dolk, revoWer, vergif hij, worden ter huip geroepen en het goud kwis i in tig rondgestrooid om bandieten te bezoldi p of gen. im- Op geen tijdperk der geschiedenis waseei ien; zoo diepe ontaarding te bespetiren. een ken Vergeef mij, maar ik ben op 't oogenblik h ; ie zeer ouiroerd om mijn schrijven voort ti nde zetien. — Later meer. zou Geheel de Uwe, een TROTSKÏ. vo- Sigaren «Monacca», Ed. De Loore, Gen Fuchsiastraat, 104, (Rijhovelaan). S ST»DSA#llQËLE5ENliÊDEÏt ton, ■ îds- HET NIEUW EVANGELIE îZ.» Rustcn is beter dan gaan; slapen i beter dan waken en de dood is he beste van ailes. !r > (Aziatisch gpzegde ieb- Arbeid adelt ! Zoo werd het ons op seboo) ~ verder in het werkhuis, het burçel, de fabri J , ^ op 't hart gedrukt. Eerst later hadden enkeleî ''k3rakterk\acht genoeg o m dit te begrijpr-j î SVt :*2r*..rr ^ ;rr Hûuai ivvj -- nîïï uv.li je. hadden verspild om het werk als een last te ^ v rsmaden. 't h waar dat de voldoer.ing niet uitgebleven is, waarmede geen vreugde in I:;., de wereld te vergelijken is. jjJ Da arbeid doet lichamelijke pijn vergeten ; 1 bedaard het gemoed, ontspant de zenuwen, brengt verkwikkingoveral. 'tlseenebekoring voor geest en ledematen, voor hart en ziel. sk- Geen wanhoop, geen levensmoeiheid die er :>or niet door vergeten, geen leed.dat daaraan çen weerstaan kan; es- Arbeid adelt ! De uitdrukking is zoo schoon als het begrip edel is hetwelk er ons daar->ed mede voor den geest gebracht wordt. Als i'g voornaamste bron vanallen rijkdom, moedet die van aile ontwikkeling en vooruitgang, moesl rdt. het werk als eene zege voor de menschheid, - te als eene weldaad voor de Maatschappij ver-; in eerd worden. en, in werkelijkheid voeien wij den arbeid als ger een vloek loodzwaar op onze schouders am drukken ; zooveel als eene plaag wordt hi; gevreesd en verwenscht en doet iedereer 1er. 't onmogelijke om er zich aan te onttrekken oor Wie zal die schrille tegenstelling verlda' ien ren ? iast Uit den smeltkroes, waarin thans de menscl: îtte met ailes wat hem aangaat zoo geweldig aar 't bruisen is, heeft men gemeend dat noodza' ' in kelijk een gelouterd wezen moest te voor als schijn treden, waaruit aile verdorvenheid zot ge- verbannen, allé slechte neigingen met der . rook zouden vervlogen zijn. zen Da proef is verre van geëindigd, en nu reedi ijne is 't buiten allen twijfel verheven dat wij be :es- drogen zullen uitkomen. de De geestestoestand van het tegenwoordij een geslac'nt wordt naar het leven geschetst iï len, een gesprek, hetwelk wij Zondag morgen iï urg een onzer Stedelijke badinrichtingen afluis terden. lers De « goede kameraden », "die als echti ble- Gentsche jongens elkander aan huis gaai :ing afhalen, denken er niet aan zoomin bij he ;en. j binnentreden als tijdens hunne gezondheids :on- kuur het gesprek te onderbreken, ondank eer- alie schriftelijke aafibevelingen en vermanin gen van den bediende, met het onderhoud ei trd; het toezicht gelast. aed — In hoe est ni rnee slijuke Vien ? zijn — Oh goed, maor oinze nog ne kier rond Ivo- korne steke kik toch mijri hand' omhuuge — Waarom? Zii de nie konîent ne mie en van hilderen bois ? :ing — B:j jotn, maor hij hé' 'n gruute fijte : h )pij. wirkt te girre.,. s er Ziedaar, in een enkelen vol tin, voor he het overige der 20s eeuw, na zooveel jaren oorloc ge- een verwijt waarin de nieuwe moraal begie uikt pen en verkondigd wordt. )og, Het « in het zweet uws aanschijns zult g aan uw dagelijkscn brood verdienen » is als vei iken sleten bij den ouden rotnmel geborgén e apte vervangen door het hierboven aangehaald ring Aziatisch gezegde, als nieuw Evangelie. ike- De Staathuishoudkundigen met de ped? 30e- gogen van aile school en richting kunne oor- daartegen hunne pen scherpen. Wij moge ons bepaien met daarop hunne aandacht t ;oed vestigen. Rik. E©bb ûoeië In een knap gesteld artikel over het bees-tige en onz> nige van der s oorlog, zegde Le Journal de Gand dat de oorlog reeds 850,000,000,000 zegge: acht honderd vijf-tig milliard verzwolgen heeft, en het blad besluit : i « Arme Menschheid! 850 milliards 1 Wij verstaan dat een nieuw modischen rijke kalm blijft bij 't aanhalen van dit cijfer. Maar wat zeggen er onze vrien-t dinnen en vrienden over? Doet zulks de haren op het hoofd niet rijzen ? En bet is niet ten einde, het duurt voort gel ;k de regen. Waar gaan wij heer, ? » Vooruit. geheel het artikel overnemende, voegt ;r deze hoopvolle troostrede bij : Gelukkig dat hot socialisme er nog is. Wat wil dit zeggen ? Natuurlijk niet nders dan dat het socialisme aie 850 milliards zal betalen, anders toch heeft die opmerking geen zin. Maar zouden we mogen vragen hoe het socialisme dit kunststukje zal verrichten ? BROODOVEN ' LE MERVEILLEUX Bakt brood, braadt vleesch, bakt koek. Droogt vruchten, groenten en fruit, op gas- en kolenvuur. Huis Dutry-Colson, Veldstraat, 12, Gent. . -, ^■■ sferltfe Mevrouv/ Guny :ie bepaald— zoo als aile î zwakke vrouwen — het laatste woord wil ' hebben eis hebbr.n zal, beantwoordt ons laatste schrijven over « vïouwen diplomatie » ! met s nige pittige zetten weike echter, naar onze meening, de vrouwenkwestie niet in het i gewenschte of wenscbelijke daglicht stellen. Maar haar artikel eindigt zij, op echt vrou-t welijke wijze, als zij « Sphinx » ten slotte zelf . voor de oplossing der moeiiijkheden stelt ter-: wijl zij tcch — als vrouw — beweerde dat de vrouw in zake van b. v. huwelijk en kroost eerder de meeste of tastbaarste aanspraken kan doen gelden. Wij hebben beweerd dat de vrouw moeilij-\ ker dan de man eene rechte logische lijn kan houden en wanneer wij aantoonen waarom ) dit « rechte lijn houden » voor haar zoo be-, zwaarlijk gaat, nanelijk omdat de aardsche t ; of menschcirke di , n vo r ons zoo verward of ingewikkel ' H: on, bekiaagt zij zich dat maai"io"dê kr -ik. sîc4 's het theoretisc . » Om aan dien helschen list te om^J^PP211' ; antwoordt Mevr. Gut,y — die zich nocS&i48f in heel de gedachtenwisseling tusschen on?*% op het standpu nt van het redit der vrouw ge-houden heeft, — op onze vraag gesteld alleen om het begrip recht wat nadér toe te lichten: Hebben gehu"vde lieden wel het recht kinde-ren te verwekken, zonder dezer toestemming ? met eene tegenvraag : « Heb'oen gehuwde 1 lieden, die zeer belast zijn, wel het recht kinderen te verwekken ? » Het zal, terloops gezegd, bezwaarlijk gaan, om tegenover het feit van de dwingende, met aile recht joitkende stem der natuur, de tneeste lieden lut h;t inzicht te biengen dat zij zoo « zeer belast zijn ». Zelfs lieden, die met hunne doodkist onder hunnen arm loopen, wilien dit meestal niet aanne-men, zoodat artsen, die hunne klanten niet willen verliezen, maar best doen ze in dien goedigen waan te laten. 't Is nogthans voor zieken en arl.sen klaar dat moeder Natuur niet ontvankelijk is om te luisteren naar be-twistingen of redeneeringen nopens « recht op leven ». De Natuur, die tcch de bron is van aile leven, is inderdaad de meest onverbiddelijke dwingelandes, welke men bedenken kan. Mevr. Gur y doet met Sphirx evenals aile vrouwen met de mannen doen ; zij stelt hem voor de kwestie, met last ze klaar en zeker te trekken, ja zoo klaar en zeker dat aile verdere discussie onmogelrk wordt. Nu zulke klaar-en zekerheid kan maar alleen in de wiskun-; dige wetenschappcn bereikt worden. De meeste dingen cchter laten zich wiskundig maar bij benadering bc païen, omdat de Iimponderabiliën d. m. de oneindige kleinhe-den niet te weg en noch te jneten zijn, dikwerf aan o ze menschelijkè ziinUigen ontsnappen en toch hun invlogd doen gelden. Shakespeare liet deze werkeiijke waarheid aan zijnen Hamiet uitdrukk; , waar hij ho m in den mond i t dat ei « tusschen hemel en aarde vel di%en zijn welke wij i-ivtbegrijpen kun- Irien ». Me\r. Gu.ty sçhi'nt he: gewichtig betrek tus;c en feit' r chtvaaropwij doeldenniet t opgemerkt te hebben. Wij herhalen dus nog met meer nadtuk den r Romeinschen steiregel : Ex facto oritur jus : uit het feit ontstaat het recht! j E n? prak ische uitdrukking daar an is de maatsdiappeiijke (*) ondergeschiktheid der t vrouw. Wij meenen dat die maatschappelijke -, onder eschiktheid een feit is wasiuit juist het mindere recht van de vrouw in de maatschappij voortspruit. ij D.iar li.;<,t de Kiioop : waarom nu bestond die ondergeschiktheid d's vrouw aan den i man ( miten eeni s zeldzame erkele uitzon-e deringen die d regel bevestigen), in aile tijden, in aile landstteken, bij aile volkeren der aarde? Dit f it, dat aile feminist n even n i n (•) Niet de huishoudelijke onderge^chiktV.eid, wel te verstaan, want op dit gebied is de vrouw meestal op - bedekte of openlijke wijze « de baas », of zoo men eene zachtere uitdrukking verkiest « de voerende macht »,

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.