GAZET VAN HASSELT , KATHOLIEK EN VLAAMSCHGEZIND WEEKBLAD CREDOET PUGNO ©rufcfceMMtôever: Eu g. Xeén, iBteuwstraat, Ibasselt. INSCHRIJVIN GSPRIJS : Voor Hasselt : 2,00. ; voor den buiten 2,so vooi dcn vreemde, de verzendingskosten daai boven. Prijs van hct nummer : 0,05 ft. Men schrijft in ter St-Quintinus-Drukkeb Nieuwstraat, Hasselt en op de postkantoren. Aile opstellen en aankondigingen moe gezonden worden v66r Donderdag-morgen. D AANKONDIGINGEN : 0,15 fr. den gewonen drukregel of dea kanten centimeter, gerechtelijke inlasschi 1,00 fr. Herhaalde aankondigingen en rekla volgens overeenkomst. Inzending van 1 ex. va«i elk nieuw boek £ recht op eene aankondigjng, — van 2 ex, Godsdienstige en Geschiedkundi?ê KALENDER, ZONDAG 9 Augustus. — H. Romanus 9 Aug. iqi3. — Groote historische stc te Kortrijk tôt herdenking der Guide sporenzege. MAANDAG 10. — H. Laurentius, mi telaar, levend op een rooster gebrad te Rome '258). 10 Augustus 1826. — Dood te Aalst v. den gentschen vaderlandschen hek dichter Karel Broeckaert, geboren Gent in 1767. DINSDAG ji. — H. Suzanna. 11 Aug. 1870. — Verdrag tusschen Eng land en Frankrijk aangaande de onz digheid van België. WOENSDAG 12. — H. Clara, maag stichtster der Clarissen. 12 Aug, 184.8. — Overlijden van Joi Stephenson, engelschen werktuigku dine, uitvinder der stoomtuigen. DONDERDAG i3. — H. Joannes Berc mans van het gezelschap Jezus, g storven te Rome op jeugdigen oude dom ; hij had eene groote devotie t O.-L.-V.van Scherpenheuvel,en munt uit door de reinheid zijner ziel. ^,»i3 Aoig. 1871. — Dood te Gent van Jon heer Filips Blommaert, medestr-ijd van J.-F. Willems, geboren den 2 Augustus 1809. VRIJDAG 14. — H, Eusebius, 14 Aug. i8o3. — Plechtige overvoerir van liet wonderbeeld van O.-L.-^ Virga-Jesse van het huis van den he< Cox te Hasselt naar de kerk. ZATERDAG i5.— O L.V. Iîemelvaai (Ten tijde dat de H. Maagd stierf wi de kerk vervolp"d en waren de christ» nen verstrooid ; het gerucht versprei» de zich dat de moeder von Jezus de geest had gegeven en zij begaven zic naar heur graf om het lijk te balsemei doch zij vonden het ledig evenals d; van den 7aligmaker op den derden da en zij hoorden in de wolken de gezai gen weergalmen der serafijnen, d - *-:,,xhnnrrie^verrezene^tDningin viei\iei*- 15 Aug.i8i2.—Geboorte te Dendermond van Ridder Léo de Burbure de Weseï beek, viaamschen geschiedschrijver e toonkundige. r"l77J)RAAGT , IHe&fcik ô^TTT ^ I HASSELT.1 ' i ^ den toestand, zyn al te geneigd par te kiezen tegen het groote Oostenri voor het kleine Servie, door eene o beredeneerde gevoeligheid aangedr ven. Wij achten het daarora gepa ten eerste, over te drukken wat 1 Corritrt d'Italia over den aansl; van Serajevo schreef, en ten tweed eene vergelijking te raaken om h goed recht van Oostenrijk te doen u schijnen. Ziehier hetgeen de Corriere d}1t lia o. a. mededeelde : « De oostenrijksche regeering bezit e dossier nopens de moordenaars van Sei jevo, dat eene groote, onloochenbare wa; de heeft. Dat dossier behelst verpletterende doc menten. Indien zij werden in 't licht gej ven, zouden zij klaar en duidelijk de réel streeksche medeplichtigheid van de dyn tie der Karageorgevitchen bewijzen in de richting van de samenzwering, waarv de Aartshertog Frans-Ferdinand en de h togin van Hohenberg het slachtoffer w den.De deelneming daaraan van prins Al< ander, den huidigen regent van Servië in die stukken ten klaarste bewezen. Hij, de prins, en de gezant van Ruslai von Hartwig, die onlangs zoo tragisch Belgrado verdween, waren, men mag 1 verzckeren, de voornaamste opstokers \ den moordaanslag. De weener kanselarij zou ni et geaar z hebben dat gedeelte van het dossier ir I! I- ^ 4. . J! UAf l.i Ilot ^ C voel van keizer Frans-Jozef hen er niet 1 weêrhouden had. Gedwongen den wil van den Vorst te e et biedigen, was de kanselarij verplicht g< n. gebruik te maken van een document, 1 aan het optreden van Oostenrijk de sym thie moest verzekeren van geheel de i ir" schaafde wereld. De kanselarij heeft evenwel niet versva; in 1°0S(* die documentcn raede te deelen £ 4- dcn gezant van Oostenrijk te St.Petersbui te 1 a'z0° ^at graa* Szapary die stuks he kuiTnen toonen aan den heer Sazonof. Wij hebben redenen te gelooven, dat lezing, welke de russische minister van bi e" tenlandsche zaken, van dat stuk zal geda 'J hebben, voldoende zal zijn geweest, c zijne gevoelens te wijzigen, alsook diege van de andere toongevers der russische p litiek. 1S Ook de Tzaar werd opde hoogte gebrac ll" van de volledige waarheid. Welke uitlegging kan er trouwens geg ven worden aan het plotselinge «ftreden v e" Koning Peter van Servie en aan het optr den van zijnen zoon Alexander als regent le Koning Peter had de misdadige handi wijs van zijnen zoon ontdekt en was er do verschrikt en letterlijk ter neêr geslage ;r Liever dan zijnen zoon te verloochenen v< koos hij heen te gaan. Overigens de bommen van Serajevo vc men niet het eenig geschiedenis-kapitt waarmede het dossier der weener kanselai k in verband staat : het plan der Karageorg vitchen tegen de montenegrijnsche dynasti om de verwezenhjking van het oude droor beeld der versmelting van Monténégro m ■ Servie, te bespoedigen, wordt daardo< LS eveneens zonneklaar bewezen » ! i- ? Laat ons nu nog de volgende ve gelijking maken. In het noorden van Frankrijk bi g staat eene streek waarvan de oewe 1- J ' s, op weinigen na, Vlaminge Door Lodewijk XIV werd d ~ gi tiuugebien cms-*-oninometr » en aa e Frankrijk toegevoegd ; het was d 'n' strijd van David tegen Goliath. Maai spijts aile verdrukking en gewelc zijn de inboorlingen dezer stree vlaamsch van aard, van sprake e van zeden gebleven, zooals zij he waren, de geschiedenis door, sind eeuwen. Onderstel nu eens het stichten va » geheime cenootsrhaDDen op Belpië ' bod 'tkuDi>^^^tuurkun(^^niusaouaKum tij pa-hementen, waar duizenden v< jk bloedige Vlamingen verblijven, vo n- Be'gië weer te herwinnen, door al e- m.ddelen ; dat belgische vereenigi st g?n rechtstreeks ook eene bedrijvij Je propagande zouden maken en g ^ leiden om deze katholieke gewe e, ten van het goddeloos en vervalli et Frankrijk af te scheuren, en dat ; it- deze propagande zouden hebben h krachtigd door het werpen van bor men, te Antwerpen vervaardigd in krijgsarsenaal en, met de medeplic tigheid der belgische tolbeambt en over Frankrijk's grenzen gesmo !r keld ; ja, onderstel eens, dat in s menzweringen, waarbij belgische ( u. ficieren, gunstelingen van ons k ,e_ ninklijk hof, zouden betrokken zij it- misdadige aanslagen zouden zi is- bewerkt op den prefect (hier zoud m- wij zeggen den gouverneur der pi an vincie) van Rijssel of van Duinkerk :r" ofwel een moord op den Voorzitter :r" een minister der Fransche Republie :x" voorbereid, ja, onderstel nu dit al!( en zeg ons dan, de hand op het ha: j of Frankrijk, jaren lang dit al! té zou hebben uitgestaan, en ten ei .... de raad en geduld zich zou hebb an bepaald bij het zenden van een strei vermaan naar den Koning om < cld ailes te doen ophouden. Wie't gelc 1 't ven zal! Sinds lang had Frankrijk o ni». lonrl oie oon mnnrHflnaarahnl aanc klaagd, en niet zonder îeden, en g wapenderhand ons deze schelmstul c- ken afgeleerd. Kn de bondgenootei 'en Engeland en Rusland hadden zuH goed gevonden. )c. Nu, al deze gruwelen en nog ve meer, dat bij ons slechts ingebeel lr_ hier voorkomt, Gode zij dank, hee an Servie op het geweten ; dit ailes hee ■g. de grijze Keizer van Oostenrijk u ïft liefde tôt den vrede lankmoedig vej dragen, sinds tien jaren. Wie zo de hem nu den steen durven werpen zo ll" hij de wapenen opneemt om eer e an goed recht te wreken ? Zij alleen di m den moord te Serajevo op den aar b 0 hertog-troonopvolger en zijne gem; lin gepleegd, willen verschoonen e llt laffe moordenaars (*) verdedigen. (•) In « I.e Ralliement », een liheraal tijdschrift, verklaa de radicale volksvertegenwoordi^cr Lorand, die in c e. Balkanstreken vertoefde, onder raeer, dat hij Servit voi een nest van bandieten houdt. an e- m ? 1 Akte van Berouw, Dr n. Er zijn er veel op onze dagen r- Die uitbazuinen, fier en fel, Dat zij, -< verlichten », niet en vreezen r, Noch voor den duivel, noch voor hel. e[ Maar zit de nijper op het staartje En komt dat volksken eens in 't nauw, Dan zijn zij de eersten om te denken Aan hel en... « Akte van Berouw ». Aan 'n herbergtafel neêrgezeten, >r Met groot gebaar en veel lawijt Daar zijn het bazen — voor de Kerke En hebben bazen geenen tijd. — Ze vitten nijdig op de paters En eten nonnen, gaar of rauw ; Maar zijn ze ziek : « Rap om een priester ». Een bevend.. « Akte van Berouw » ! n Zoo vaarde eens bij onstuimig weder, ^ In ranke boot naar d'Handelsstad, Een zeer luidrurhtiz oers^^^adje — Benauwend golfde^ Tgrâuwe iTït. e Bleek... vreezend dat het slecht zou einden » Sprak 't heerschap rillend: «Vrienden,gau\\ i, » Met ons is 't straks hier afgeloopen : k » Verwekt uw... Akte van Berouw ». n — t Och arm ! Die « helden » bij schoon weder, s Wat zijn ze schuchter in 't gevaar ! Die anders God noch duivel vreezen Zijn éérst dan met hun « Akte » klaar, 1 Och ! beter ware t zoo ze leefden î Hun christenplichten gansch ^etrouw , 't le te van hun jeven >1- Dr ONZIN EN LAFHEID. e Ziet ge de \ijanden van onzen godsdiens 1- soms met onze k-Jtholieke b lad en in har den. — NOOIT. e" Ziet men soms katholieken met slecht s" en goddelooze bladen in handen ? — DIK în WIJLS ! 51J Onzin en lafheid ! 3't VAN HIER EN VAN ELOERS. Het verbruik van hout vermeerdert a îo tijd aan. Enkel drie landen ter wereld k- Rusland, Finland en Zweden, kunnen o a- dezen oogenblik den uitvoer daarvan no if- uitbreiden zonder hun voorraad te vermir 0. deren. j1^ In een der grootste koffiehuizen va ; Londen speelt tegenwoordig een jonge aa biljart om vele liefhebbers te doen blozer °" De kerel drinkt daarbij zijn glas bock e e» rookt een sigaret, die hij zelf aansteekt. of k» In zijne zitting van 24* Juli, besliste c ;s, Provincieraad van Antwerpen voortaan c ■t, bescheiden nog alleen in het Vlaamsch 1 es drukken. ^ De dienstaanbiedingen van vrijwillige: ' zijn zoo talrijk, dat het onmogelijk is g> .P worden voor de krijgsoverheid in te gaî op al de vragen. Beroep zal dus op deze goede vaderla os ders gedaan worden, naarmate de noodz rf3- nnHrinot ;; Oe eerste kolen! s Te Genck, in de mijn van Winti slag, zijn de eerste kolen opgehaalc Bij deze gebeurtenis achten wij \ d gepast een kort overzicht te mak ft over de werken aldaar. Voor een tiental jaren bouwde m boortorens in onzeschilderachtige g meente, en op verschillende plaats u wer !en de eerste proefboringen g 0 daai>. Dat was eene nieuwigheid vo a onzt Genckenaren en met een zeke e fierheid wezen zij den vreemden t zoeker de boortorens aan al zeggen «Zie, daar zoekt men kool ». De a bon ,gen leverden de beste uitslagi op ( x er werden op gencker grondg e bied drie mijnontginningen aang » vraa ^d en toegestaan door koninkli beslnit ten jare 1906, namelijk : < mijn mtginning van Genck-Sutenda die \ .in André Dumont te Watersch en d ;e der Luikenaren te Zwartber] Door koninklijk besluit van 2 Nov mber 1912, werd de mijnontgi: nin ' van Winterslag van die vé Ger k-Sutendael gescheiden. 7\ Winterslag werd met het O] bouv/en der schachttorens begonne in D/cember 1909, waarvan de eers klaar was dea 18° Maart 1910. Dr-ags erna sloeg men de hand aa 't uitgraven van den voorput tôt c eene diepte van 7 meter. Dit wer voltrokken zijnde, begon men de 13" >ei met de boringen voor de b< vriez-ng rondom den put. Intussche bouwde men de groote vrieshal e werren de vriesmachienen met al d bijh< righeden geplaatst en met de put \ :rbonden. D 1 bevriezing begon den i6n 0< tobeiLi9ii, en in Maart 1912 was d put j:8 meter diep bevrozen. D,' 4° Maart 1912 werd hij plefci: tïg g^iwijd en de uitdelvingswerke bego/inen den 11 *** der zelfde maanc Al d h voorbereidende werken ware goeri afgeloopen, en steunend op d st< r ij bevriezing mocht men hope dat Jet bijzonderste werk, namelij le t ilving der 485 meter gronc 2lv;uA|^^erste kolenlaag te bere ken gingen in"het begin vlot voori en opsden la Januari 1913 was de p 270 nketer diep en voorzien tôt op d t diepte van kuipwerk. Op 15° Septer ber^Yn ze^de jaar was men 4 meteif diep en had men den onbevr e zen g ond bereikt. De vijf volgen maarïden verliepen in herstelling werken en in het dicht maken d wanden. Alvorens het onbevrozen gedeel uit te halen, ondernam men ee proefboring ten einde te onderzoek ~ of men ook vreezen moest voor wat _ of drijfzand, deze twee zoo geduch ^ vijanden der limburgsche kool mil ne De proefboring was geruststellei en met veel betrouwen hernam m den 12" Maart de werken, die go n vooruitgingen en op 2Ôn Juli laatst P den 480 meter deden bereiken. N '• 6 meter en men zou den lang betrac n ten kool verassen en hem verloss uit zijne enge verblijfplaats. e En zoo werd eindelijk het blinke e zwarte goud naar boven gebracht. e m Uit het verlsàen. T usschen Cortessem, Vlierma Roodt en Diepenbeek loopt ee beek : de Herck. Zij kringelt ro 3- het oud kasteel van Wermbosch, 1 ermpt het Plein, kronkelt van ve voorbij Klein Terhercken, raakt a; het Krijt en wiegelt voort door de 1 ge beemden naar Blokkes. Zij vormt de scheiding van Lee en Zand : Cortessem, Vliermae iet Roodt en Diepenbeek, en zij schiji en vroeger breeder geweest te zijn. Zou daar, in lang vervlogen tijdei en aan den noordoever van de Herc e- geene legerinrichting bestaan hebbt sn met de Herck als beschuttende a e- sluiting ? Mogelijk heeft die plaal or eene belangrijke geschiedkundig re waarde. Ik schrijf deze regels om c e- aandacht van den eenen of andere i : vakkundigeop het punt te vestigen. ze Want kijk eens : ~n_ Herck kan wel beduiden : Heerrijl Heer = Leger. Rijk = Street jk plaats. Heerrijk = Legerplaats. Je Wermbosch, de Franschen vervan e] gen W. door Gu. b. v. Willem=Guil ei laume, WeèîîtGuerre. Were is oo! y. verdedigen, Heem=Huis of Woning v, Weerhem= Oorlogshuis of Verdedi gingshuis. — Wermbosch is nu no| omringd door breede waters. In een weerhuis zijn weermannei of soldaten, deze hebben een oefe ningsplein noodig ; dat plein bevind zich tusschen Wermbosch en d Herck. Klein en Groot Terhercken=Heen of huis op de Herck. Mogelijk ziji £ het de woningen van legeroverster n geweest. .. Het leger heeft een kamp : Krij n beteekent kamp. n Het leger had in de oude tijden eer e Wachttoren, eene Gevangenis, een< n Stapelplaats. Daarom. zien wij hier Blokkes= Blokhuis. Plaatsnamen worden nie e gegeven zonder reden : er moet dus hier in vroegere tijden eene legerin-. richting hestaan hebben,en die moesi n nog al belangrijk zijn aangezien df I, uitgestrektheid van de plaats van he1 n Heerrijk. e Kan niemand daarover inlichtinger a geven ? k Wie weet wat de sluier van het I. grijze verleden hier voor ^QS 0og ver-.'V.IIT .m. I BELGIE HUwrf î MET QUITSCHLAIID er Zondag, om 7 uur 's avonds overhandigde de gezant va; te Duitschland aan België's regee 3e ring een ultimatum haar mec în deelend dat de Franschen te Gi te vet gereed stonden om voor n. waarts te rukken en dat er du id maatregelen dienden genomen. ^ Duitschland aanzocht onz le. Regeering binnen de 12 uren t 3g laten weten of zij bereid wa h- aan de Duitschers hunne krijgs 211 verrichtingen te vergemakkeli j ken. ™ Het belgisch kabinet beraad slaagde met den Koning en d ministers van Staat, en het an1 woord aan dit ultimatum luidd als volgt : « België's regeering is vei n(i rast over de beweringen aar >e- gaande Frankrijks leger, aar rre rrezien dit land uitdrukkeliik b( n loofde onze onzijdigheid te eer-a" biedigen. • ^ « België heeft te veel besef 1. van zijne waardigheid om aan it zulk ultimatum toe te geven. « Ook weigert het Duitsch-lands krijgsverrichtingen in de hand te werken, verzet zich te-f. gen aile schending van zijn s grondgebied en verklaart met « aile krachten zijne onzijdiaheid e — door de tractaten en door Z. M. den Koning van Pruisen ge-waarborgd — te verdedigen ». Duitschland liet weten dat ;, hetgeen nota nam van dit ant-woord, en het ongelooflijke was - gebeurd : België was in oor-' log met Duitschland. Welke donkere dag in de - geschiedenis van ons land ! Wat X al rampen zal hij na zich sleepen en wat' zal het einde wezen ! 1 Niemand kan hetzeggen... Doch, t" hoog de harten. België deed wat . eer en plicht geboden en de Al-machtige zal het bijstaan. 1 * 1 * * 1 Senaat en Kamer hielden Dinsdag 1 samen eene schokkende zitting, zonder weerga in de geschiedenis van t het vaderland. De Koning, de Koningin, de prin-1 sen en de prinses, waren het voor-werp van eenparige ovaties. De Koning zegde dat het Belgisch volk een hardnekkig verzet zal weten te bieden. 1 Minister de Broqueville verklaarde dat, zoo men het Belgisch volk kan overwinnen, men het nooit zal onder-jukken.Eindelooze toejuichingen begroet-ten deze fiere verklaringen. De zitting werd gesloten te 10 uur 48 en de Senaat verwijderde zich. De Kamer ging over tôt het onderzoek der geloof^brieven. Sendd\ hebben zondej; ® ^^^aei^genadetermijn door de rechtban-ken, veroorlooft, gedurende den oorlogs-tijd, toepassing van artikel 1244, Burger-lijk Wetboek, voor aile gedingen en in aile a burgerlijke en handelszaken. Bij hoog-dringendheid beslist de voorzitter der recht-, bank bij bevelschriften opkortgeding ; 1 Het ontwerp van wet, waarbij verboden de onder de wapens zijnde burgers te ver-volgen, is toepasselijk in burgerlijke en handelszaken; geen onder de wapens zijnde - burger mag, gedurende den oorlogstijd, in burgerlijke of handelszaken, vervolgd worden ; ^ Het ontwerp van wet op de misdaden en wanbedrijven tegen 's lands veiligheid, me-q deonderteekend door de Ministers van Oorlog, van Buitenlandsche Zaken en van G Justitie, heeft ten doel aile maatregelen S tôt voorkoming of beteugeling van hande-lingen, van aard 's lands verdediging te schaden of 's lands veiligheid in gevaar te I brengen ; Het ontwerp, waarbij een krediet van 200 miljoen ter beschikking van de Regeering wordt gesteld, om te voorzien in de uit £ buitengewone maatregelen voortvloeiende uitgaven gedurende het dienstjaar 1914 ; g Het ontwerp waarbij overdracht van gezag in oorlogstijd wordt toegelaten ; Het ontwerp op de cergeiding in geval van mobielmaking van het leger. (De ver-I gelding zal iederen Zaterdag door de ge-meentebesturen aan de gezinnen, waarvan het hoofd onder de wapens is uitbetaald wr»rHf»n^ : Mengklwerk der Gazet van Hasselt. De dochter van den Kring. n) —©CiJftS»— Het was eene kleine, schamele, maar zeer net en zindelijk gehouden woning, die mevrouw Simbach in een stil straatje, niet ver van de Her-nalser Linie, voor zich gehuurd had. Te Weenen zijn de huishuren hoog, en wie voor eene woning niet meer dan honderd veertig gulden 's jaars betalen kan, en daarbij toch een paar tamelijk frissche en vriendelijke kamers ter beschikking hebben wil, die behoeft in de onmiddellijke na-bijheid van den Stephanstoren of van de Ringstrasse niet te gaan zoeken. — Zou dat nu wel voldoende voor u zijn, juffer Piroska ? vroeg mevrouw Simbach, oprecht tezorgd, toen zij, na de aankomst te Weenen, samen de nederige woning betra-den.c— Waarom niet, mevrouw Simbach ? antwoordde het meisje vroo-lijk. Natuurlijk is het voldoende — als het zijn moet. Piroska had haren reismantel afge-legd en ter wijl zij daar nu zoo stond in het kleinburgerlijke kamerken, waarin een heldere straal van de Aprilzon drong, zoo jong en bloeiend en schoon, een waar toonbeeld van lentepracht en levensvreugde, moest mevrouw Simbach met een beklemd gemoed tôt zichzelve zeggen : — Het kan er toch waarlijk niet door. Zij is er niet thuis. — Wij zullen eens probeeren, zegde zij, of wij het niet wat beter en schooner voor u kunnen inrichten. — Daar valt niet veel aan te probeeren, mevrouw Simbach. 1k ben niet verwend, weet ge. Ook zoo heb ik er vrede meê — en ik moet er wel vrede meê hebben, als het niet anders zijn kan. — Niet anders zijn kan ?... Dat klinkt nu wel heel gedwee en gelaten en dat bewijst dat ge er u in schikken wilt. Maar inschikkelijkheid is toch nog niet de ware tevredenheid. — Hoor eens, mevrouw Simbach, fk weet van heel de wereld nog bitter weinig ; maar dit weet ik toch, dat men het niet zoo kan hebben, als men wel zou wenschen. Ik schik mij natuurlijk, als het zoo zijn moet. Maar als gij mij zegt, dat het anders en beter kan zijn, dan grijp ik met beide handen toe. Zie... ik voel mij in de stemming van een jong student, die rondloopt in den eersten vreugderoes van zijne academische vrijheid. Ik zou, het is wel verschrikkelijk, mevrouw Simbach, ik zou wel de heele wereld willen uitdrinken ! Mevrouw Simbach vond dit inder-daad verschrikkelijk ; maar er was toch ook iets in, wat zij schoon en aardig vond. Iets anders was er ech-ter, dat haar erg benauwde. Piroska moest onder hare bescherming staan, en zie, van den eersten oogenblik had zij gevoeld, dat zij zelve onder Piroska's hoede stond. Als 't zijn moet. Dit woord baarde haar zorg. Zij zelve had zich in hare kleine huishouding altoos tevreden gevoeld, en zij had er niet aan gedacht, dat dit voor Piroska niet genoeg zou kunnen zijn. Maar nu begreep zij dat eene voornaam opgevoede jonge dame wel 't recht heeft om aan het le-ven andere eischen te stellen, dan eene bejaarde ambtenaarsvrouw, die een genade-pensioentje geniet. Het moest dus anders worden. En waarom ook niet ? De heer Sander had haar geene bepaalde bevelen gegeven, hoeveel geld zij besteden mocht ; maar hij had haar gezegd, dat er aan Piroska's wenschen zoo-veel mogelijk moest worden tegemoet gekomen. Het was toch wel te on-derstellen, dat zijne pleegdochter het wat breeder mocht laten hangen. Bij deze overdenking raakte mevrouw Simbach werkelijk het hoofd kwijt en begon door de kleine woning rond te trippelen, om ten min-ste voor den oogenblik reeds het verblijf daarin zoo aangenaam mogelijk te maken. Een ding stond ondertusscher reeds vast. Mevrouw Simbach hac voor hare beschermelinge de vlag ge streken. Zij was meer dienares dat moeder. Piroska zou den scepte zwaaien. Voor het eerste middagmaal in d : nieuwe woning had Piroska, nadat zij haar kamerke naar heuren smaak had ingericht, zich feestelijk aange-kleed.— Wat zijt ge lief, Piroska ! riep mevrouw Simbach. Wat hebt ge u prachtig gemaa'kt !... en voor wie ? — Voor wie? Wel, voor mijzelve, en voor u, mevrouw Simbach. Voor mij is deze maaltijd een feestmaal. De eerste dag der vrijheid verdient toch met een fa-itijn gevierd te worden. Mijn voogd is niet hier. Gij zijt eene goede, toegeeflijke vrouw. En daar-door slaat mij nu de grootheidswaan naar het hoofd, Ik gevoel mij eigen baas ! Dat is een verrukkelijk gevoel, mevrouw Simbach, wanneer men zoo lang als een braaf school meisje ge-hoorzaamt aan een koordeken. Mevrouw Simbach zag eene volko-men uit den knop ontloken jonge dame vôor zich. Daarom moest zij la-chen om de uitdrukking « school-meisje ». — Nu, ge kunt ook uw eigen baas zijn, Piroska, zegde zij met overtui-ging, en wij zullen ons naar uwe wenschen schikken, zoo goed als het gaat. Zullen wij eene grootere en schoonere woning huren ? — Gaarne 1 Als wij kunnen ?... als wij mogen. Ik weet volstrekt niet in welke omstandigheden ik leef. Ben 1 ik rijk, of ben ikarm ? Heb ik ver-mogen ? En, zoo ja, hoe groot is het ? i — Ik weet er evenveel van als gr r zelve ? — Hoeveel mogen wij uitgeven ? s — Ik weet het niet. ' — Maar, ben ik dan eene betoo-verde prinses, van wien geen sterve-ting iets weet ? — Ik zal u eens wat zeggen, Piroska. Wij moesten het er maar op aan laten komen en probeeren hoe veel wij wel kunnen uitgeven. — Goed ! Dat zullen we 1 riep Piroska, vroolijk in de handen klap-pend. Wij leven er maar los op aan en als het verkeerd loopt, dan laten we ons vast zetter. ! Nog dienzelfden dag gingen de beide dames aan het zoeken naar eene andere woning en hadden oolç al spoe-dig iets heel nets en passends in de nabijheid van den Rathausgarten gevonden. Vier kamers met balkons op de eerste verdieping, met prachtig uitzicht in het groen, de kamers keu-rig behangen, overal electrisch licht, badkamer, meidenkamer, provisieka-mer en keuken — ailes naar den eisch des tijds — en dit ailes voor slechts achthonderd gulden. — Wij moeten er nog eens op be-denken, zegden de beide dames, toen zij de woning bezichtigd hadden. — Nu, Piroska, zou u dat aanstaan? vroeg mevrouw Simbach, zoodra zij weêr op straat waren en nu het fraaie huis van buiten aanschouwden. — Of me dat zou aanstaan, mevrouw Simbach ? Nu maar, dat geloof ik ! — Dan zullen wij verder ons for-tuin beproeven, zeide mevrouw Sim- Ibach, en zij bracht Piroska naar het kantoor van de firma Sander. De fabriek zelve was namelijk in het Semmeringgebergte, maar de kantoren waren te Weenen. Mevrouw Simbach stelde aan den hoofdkassier, heer Becker, Piroska als «onze pleegdochter» voor en sprak met hem vervolgens over de woning-kwestie. Heer Becker nam van de zaak kennis, schreef het adres op en verklaarde dat de huursom door hem op de bepaalde termijnen steeds stipt zou betaald worden. — Maar daarmeê zijn wij nog niet klaar, liet hij er op volgen. De woning moet ook gemeubeld worden. Willen de dames daar zelve voor zor-gen ? Of willen wij het doen ? Mevr. Simbach zag vragend Piroska aan, en deze verklaarde dat zij lie-ver zelve, met mevrouw Simbach de keus en de aanschaffing van het be-noodigde op zich nam. — Ja, ja, dat is ook veel doelmati-ger, antwoordde de heer Becker. Ik verzoek u dus, maar het noodige uit te zoeken en de rekeningen door de leveranciers aan ons te laten bezor-gen. Ondertusschen zal het niet over-bodig zijn dat gij voor loopende klei-nere uitgaven wat geld in handen hebt, zoodat gij voor elke bagatel bij mij niet moet komen aankloppen. Wilt ge dus zoo goed zijn, mevrouw Simbach, m'j daarvoor een ontvangst-bewijs te onderteekenen ? Hij stelde vlug een bewijs op, mevrouw Simbach onderteekende dit, nam eenige bankbriefjes in ontvangst en hierop verwijderden zich de beide dames. ( Wordt voortgextt). Tiende Jaar. — Nummer Zaterdag 8 Augustus iqi<

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.