GAZETTE VAN 6ENT IXfSCHBIJVIXGSPBIJS : YOOR GENT : VOOR GEHEEL BELGIE : i.n in,il- fr. S2-00 Een jaar fr. E5--QS3 Bnaanilen > 6 «50 6 maanden » 7-75 g maïuidcn » 3 53 3 maainieii » 4-00 Voor Ilolland : 5 frank per 3 maanden. Voor de andere landen : fr. 7-50 per 3 maanden. NIEUWS-, HANDELS- EN ÀNNONCENBLAD Gesticht in 1667 (BEURZEN=COURANT). ■■ ygvi, i'i tnm.1—i.wjuwj.11. JJ».ttUi'lVVirigBC—«IMHWPCM—B—MB—B BESTFUIÎ ES BEBACTIE YELDSTRAAT, 60, GENT De burèelen zijn open van 7 ure 's morgends tot 5 ure 's avonds, TELEFOON nr 710 De inschrijvers buiten de stad Gent moeten hun abonnement némen ten Postkantoore hunner woonplaats. I BUITEN LAN D. FRANKR5JK. ■ De veidtocht tegen den heer Caiilaux. S| Het bureel van het uitvoerend comi-teit cier radico-socialistische partij heeft eeii? .dagorde van vertrouwen in zijn ^■•boreitter, den heer Caiilaux, gestemd. ■ ïevens. werd de veidtocht in een zeker Bèel (ter behoydsgezinde pers tegen hem Kyoerd, geiaakt. ï Een politieke moerdaanslag te Parijs. L: Woensdag voormiddag kwam een on-■akendle in de woiiing van generaai Che-|if pacha., Pomy&traat, te Parijs, en vroeg ton den kamerknecht, Ismaôl Hakki, den Eéneraail een brief te willen overhandi-Ken, waarbij een gehoor gevraagd werd. De knecht dieed opmarken, dat zijn tacs&ter zoo rroeg nieit ôntving. De on.be-Kei'die loste een revolver,schot op Ismaël Hai'dki, d'ie getroffen werd. Verscheidane dienstboden kwamen toegesneld en losten i»p lranne beurt, verscheidene revolver-scjhoten. De heer Salil, schoonzoon van Cherif pacha, kwam ook toegeloopen en ■shoot dten indiringer dood. Op het lijk Svond m'en eene som van 235 frank, een femberan rozenkraos, zooals bij de Muziul-mcinnen in gebruik is, en een Coran ; een forief aan het adres van den ganeraali, 'doch slechts een wit papier inhoudend ; vfrdeir twee revolvers en een dolk. De îbnbekendp, dîe tôt de begosde Turksche pias sehijnt te behooren, was klaarblij-kend van plan den Tuirkschen generaai te daodisn. " ■ Cherif pacha is een dea- lei lers van de radicale partij van Turîdje. Hij was vroe-teer gezant te Stockholm. Hij is, in zijn fond, ter dood veroordeeld. ■ Nadere bijzonderheden. — Volgens dte teetaigenissen, zou het drama moeten ge-Keurd zijn een weinig lia 9 ure. De poli-[fcirfc zou de drijfveer wezen. : Zidhier wat generaai Cherif pacha ver-Jv'aait : " Ik bevond mij in de badkamer, ko m mijn fcamerknecht Ismaël Hakki, teédeirt 23 jaar in mijn dienst, mij kwlam |vTirv/iittigeni, d!at een net gekleed man jiiij persoonMjik een brief moest everhan-d%en. Eensk5a.ps, een revolver trekken-Be, sohioot hij op niijnen knecht, die d-oor Rrcred.dâ«aft k&ççoJis in volfe borst werd Eetroffen. Alhoewel gelcwetst, kon Ismaël Ëakld nog zijn revolver nemen en schiie'-trn, maar hij t-rof den moordenaar niet ; de-ze wUchtte in eene spreekkamer. ( "Op de losbrandingen was mijn schoonzoon kiornen toiegeloopen en deze, ook bewtaipend zijmde, trachtte den mooorde-laar te overmeesteren, doch hij had zijn Bia(pen hieriaden en schoot nu naar mijnen pc-hoo»i7.oon,i )die dan d'en moordenaar taeervelde." ■ Chei'if pachia voegde er bij : Toen ik op «nijne beurt kwiarn zien, was d'e moordie-pa-aî' reeds dood. Ik dterik d'at er eene palitiefce wraak in het spdl is. [ Door een auto gedood. — De 27-jarige Jean Rudiquet, trambediende, te Parijs, ■wo-nende place du Port, te. Courbe-:voio, werd gisteren nacht, toen hij na volbrachten arbeid huiswaarts keerde, op de baan door een auto, die van Parijs (kwam, verrast. I Twee voerlieden die het ongeluk zagen ppib-'unen, trachtten met hunne wagens ôo bsan te versperren, maar de twee au-jtomobilis,ten bedreigden ze met huims> 'revolvers, waarop zij zich uit den weg haastten. i Dr auto verdween daarop pijlsnel. I Het slaeht.offor, dat door den met voile siiolheid rijdende auto een tiental meters per werd geworpen, lacr bewusteloos. De lingplnkkige stierf kort daarna, zonder tôt het bewustzijn te zijn leruggekeerd. 5 Feuilleton der Gazette van Gent. EUGELAND Oe stoomer "Cobeguid,, in nood Men bericht uit St-John (Nieuw Brunswick) : De koninklijkc stoomer " Georges" die zich in de haven bevond, heeft den draadfloozein. tei&graiischen wanhoops-kreet cntvanjgen van d'en stoomer " Cobe-guid", die ergens in de baai van Fundy vasfJiap. Anderzijds v^ordt er vaji de Lloyd ge-'meM, dht schip met mail en muis ver-gaan is. Het schip b-ehoorde niet aan eene Bel-gi&che, maar aan eene Engdlsche maat-schappij.Zelfmoord van een diamanthandelaar. — De heer Arthur Davis, een wel gekendl diaimantha.ncUe'laar van Hatton Gardon, (Londlén), werd gisteren morgend, om 10 ure, stexvend in zijn bureel aangetroffen. In de reehtarhand hieild hij nog den revolver geklemd, waarmede hij zich een kogel in de sliaap joeg. Naar het ga&thuis overgebracht, stierf de wanhopige er kort na zijine aahkonist. Hij was 30 jaar oud en gehuwd. Men kaai maar niet gissen waarom hij zelfmoord plteiegde. OU1TSCHLAND; De feiten van Safern. — In de Tweede Kamer vroeg de socialistische afgevaar-(ffiigde Peiirotes, welke stelling de regee-ring denkt in te nemen in zake Safern, en in zake de staking te Mùhlhausen. Knôpffer, burgemeester van Safern., richtte tôt de regeering eene ondervra-ging naar aonleiding van het gebeurde in zijme stad. Er is eene partij in Duitscih-iand, zegide hij, die met wil, da.t er in het Duitsche Rijk vrede heerscht. Dat is de militaire partij. Kolonel von Reutar heeft zich schuldig geanaakt aan onwettigs han-delingen, op la&t van zijne oversten. De kokmeil wilde eene revol'utie uitlokken in het kleine stadje. N.iet éée officier of on-derofficier is mishi'andeld. Om de voorge-vallen raoeilijkheden te onderdrukkan, was de plaatselijke policie sterk genoeg. Bovendien zou de verpïaatsing van von Forstner alleiS in orde gemiaakt hebben. Daairna weidde de spreker uit over de : parodie vain den krijsgKraad. Over de vrij&praak van von Forstner zeigdie hij, dat de EAzasche recruten, die ook het excuus van hun jeugd' en hun onbekendlbedd1 met de, wet kondan aan-voeren, desniettegenstaande streng ge-straft worden. De militaire partij wil tôt elken prijs fcriotnfearen. De-ze staat vain Jiajken bracht gelboren en ingekomen Elzassers tôt elkaar, sloeg een band tusschen bevolking en de regeering van het Riiksiand. Wij hopen, dat de regeering niet zal veranderein vam moening. Als de regeering wil overwin-nen, dlan moiet zij de hee'lle bevolking van EIizaJs-Lotharingen achter zich hebben. Spreker vxoeg der regeering, we!ke houding zij denkt aan te nemen, om der-gelijke voorvaJlen in het vervolg te voor-komen, en besl-oot met de voorleizing van een protest van den gemeenteraad van Sa.fern. De voorzitter herinnerde er aan, diat hie-t woord "parodie" niet parleonm-tair is. De heele Kamer gaf door kreten en brajvo's te kennen, dat zij het met Knôpfler een® was. Weber (Lotharinger) protesteerde tegen de handelwijze der militairen. De zaafc van Safevn toont, dat het leger zich hoe langer hoe meer belachaldjk maakt. De spreker vroeg walke zekerheid de regeering aan de bevolking zal gwen, aBKanMMTOa^awggz«M«BnBi^^ n Mmmm— voor de toekomst, da.t de wet zal triom-feeren over het geweld. De socialdst. Imbs beschuldigde de regeering van medeplichtigheid in de zaak. De miMtaire overhedeni te Safern hebben zich aan on wet tige gedragingen schuMig gemaakt. Uit de Saiern-zaak is wel ge-bleiketn, dat in het Rijk geen con&titutio-neelen vooraitgang mogelijk is. OOSTENR1JK - HOWGARIE De prins von Wied. — Volgens een blad zal de prins von Wied niet naar Albanie giaaai ; liij grondt zijne weigerdmg op den on.wil van de Duitsche regeering, om de îéeninig van 75 millioen, mark, die de prins vraagt, te waarborgen. De Oos-tenrijksche en Itaïiaanscbe regeeringen zijn ai even min geneigd de gevraagde waairborg voor de leening te verstrekken. Dat de mogendheden niet mildig met geW1 zijn, blijlrt voorts uit ie weigering van Rujsland, om zijne belofte, bij het be-gin van 1914 een m~i.1iIii.oeja frank voor het Montenegirijnsche leger te storten, te houden. Uit Cettinje, waar deze tegen-vialler diiepen inidruk heeft gemaakt, var-neeimt men dat de Russische regeering Monténégro niet wiâ helpen, omdat het den Bailfcanoorîog, ondanks het uit S!int-Petersburg ontvangen wachtwoord om den vrede te bewaren, is begonnan. ' Een record. -— Tijdens de zitting der begrootingscommi&sie, vingen de Tchech-ssiche agrariers en de Tchechsische radi-ealen eene' stelselmatige oppositie aan tegen het ontwerp, strekkend tôt de opa-nïng dier voorloopige twaalfden. De agrariar Stanck hield eene red)e,voe-ring, die acht u-ren duurde en waardoor de zitting eerst om 4 ure 's mofgends kon geschorst worden. Bij de harneming, om 5 u. 30, werd de motie Stanck verworpen door 29 stein-men tegen 1. De afgevaa.rdigde Choc nam daarna het woord tôt 9 u. 15 ; hij werd op het spreekgestoeil'be opgevolgd door den heer Yacek. DENE8VIARKEN. Een Mecenas. — Op 71 iarigen l'eeftiid is na eene operatie overledten Cari Jacob-■sen, Kopenhiagen's grootste burger. Met zijne bieirbro.uwerij had hij eea groot ver-miogen verdiend en op vorstelijke wijize deed hij daaruit zijne «•oonplaats kost-bare gaschanken. vooraï op kunstgebiedl. Laatstelâjk gaf hij het geld' om een toren ta bouwen oro de oude Lieve-Vrouwekerk, ëan geschenk dat lang niet algemeen ge-waairdeerd werd. De oude man had. er echter zijn zinnen op gezet en dreef het door. Zijne zoons, schoon met het plan evenimin bijister ingenomen, bli.ivan echter, om hun vader te aere®, goed voor het geîd. N GORWEGEN Het Storthing. — In de troonrade wordt gazegd, dat de verbouding tôt Spitsbarigen voortdurend1 een onderwarp is van de ondarhandelingan met de andere betrokken mogendheden. De credïeten voor leger en vloot zuillen verhoogd worden. Voorgestald wordt den diensttijd voor de zeemilicians te verlengen van zes tot twaalf maanden. PORTUGAL. Werkstaking. — De bedienden en wark-liaden van de Portugeesche spoorwegen hebbeni, woensdag morgend, den arbeid gestaakt. De dienst is ontredderd. RUMENIE. Koning Carol over Balkanverhoudln» gen. — In een omderhoud, dat Nikolaidas mat 'koning Carol van Rumenie heeft ge-voerd, stelde de koning vast, dat Rume- nie aJteen tot mobilisatie is overgegaan, om zijn wettalijke aanspraken op de Dobroedsja te verwezenlijken. De koning wieirp de verantwoordelijk-hiedd voor de ongielukken, die over Bulgarie zâj.n gekomen, op Daneff. De betrekkingen tusschen Rumenie en Griekenland zijn ge&chaad door de ver-warrende poîitiek van Rhallis. Grieken en Rumeniers moeten band in hand gaan bij de oplofisiing van de Koetzowaliachi-. ihe kwestie. , Ter zake van Epirus en de Egeïsche eilandan was de koning van meeningj dat Criekenliand wijs zou doem om zich ge-ï-oefli Oip de mogendheden te verlaten. De koning bawondert den vooruitgang van Servie. . Hij heeft im het geheel niet bij den prins von Wied aangedrongen op het aan-■roairden van de Albaneesche kandida-tuur. De prin® zal binnen drie weken te Durazzio aankomen, om het buiteogeiwoon moedlijk werk, waarvoor hij de vera/nt-woordelijkh'eidi op zich heeft genomen, te beginnen. Ontslag van het ministerie. — De heer Majoire&co, eerate minister, hieeft dliinsr diaig avond he.t ontsl&g van gansch het R.umeemsch ministerie aan den konitag overhandligd. BULGARIE. De Sobranje. — In de laatste zitting van die Sobranje uitte zich Malinof, de leider der dtemooraten, voor de vorming van een coalitie^ministerie. Hij zette ui.te,en, waarom hij in het tegenwoordlige kabinet geen zitting wildie nemen, alsme-de de oorzaken, waaa-om gedurendte de crisis, voorafgegaan aan de nederlaag van Bulgarie, geen coalitieministerie kon worden gevormd. GennadÂef weerlegde eenige beweiin-gen van MaJiinof. Hij bracht Malinofs pogingen in herinnering om in den tijd, dla,t het geivaar op het hoogst was, ©en coalitieministerie, daarna om een libe-raali kabinet te vormen. Voorts herinnerde Gennadief aan de verldairing, door Danef in den kroonraad afgelegd, waarin hij de volslagen mi&luk-kiing vtan: zijn poJitiek erkende en zijn ontslag indiende. Theodiôrof, lid van Gesjof'ts partij, tr<uchitte m'eermaals in de rede te valen, iBuStei- de vergaden'ing legde hem het stià-zwijgen op. Nadiat dte viergaderilng 9 uren had ge-dlunrd en de oppoisitie had verkliaard, niet voor da twee voorloopige twaaUfd'en vian de begrooting te willen ^temmen, lias Raidoislawof, de minisiter-voorzitteir, den oekas voor, waarbij de Sobranje wordt ontbonden, aangesien het niet in staat is om arbeid te verrichten. De nieuwe grondgebieden van Bulga= rie. — De volkstelling in de nieuwe grondgebieden van Bulgarie heeft de vol-gende uitkomsten g^g^ven : Bulgaarsch Thracie telt eene bevolking van 494,199 zielen ; Bulgaarsch Macedlo-nie, 175,970 ; het eewest Mustapha Pacha 33,139 inwoners. De mannelij'ke bevolking dezer drie grondgebieden beloopt 271,580. ALBANIE De katholieken van Albanie. — De ka-tholieken van Noord-Albanie hebben zich als politieke partij ingericht en zich ten gunste van Essad-Pacha verklaard. Dit niauws deeOien wij avenwel sieehts onder aile voorbahoud mede. TURKIJE. De kiezingen. — De wetgevende kïe-zingen zijn onbepaald verschoven. Men denkt evenwell dat de Turksche Kamer in den loop van de maand maart zal kun-nen vergader en. Eene aanhouding. — Kolonel Hazif, gewezen opperbevelheb'ber van de genie, die krijgsgehechte bij het Turksch getzant-6chap te Weenen was, is woensdiag te Constantinopel aangehonden. Men weet nog niet wat hem ten laste gel^gd wordt. Mahmoud Mouktar blijft. — De Turksche regeering heeft woensdag besJoten, Mahmoud Mouktar pacha te bahouden, ails gezant te Barlijn. PERZIE. Nieuwe maatregelen. — De Perzische regeering heeft met het oog tot het her-Btellen van de rust in het land en vooral te Téhéran, de volgende maatregelen genomen : Ontbinding der onregelmaÊige troe-pen.Vermeerdering van het effectief der brigade van de Perzische kozakken, die op 3QOO man zal gebracht worden. Inrichting van de policie te Téhéran. Vrijmaking van de Baktiaris. Ten gevolge dezer maatregelen heeft de Russische regeering het noodig ge-acht het grootste deel der troepen ver-blijvenda te Karbin, terug te roepen. Men was overigens bang geweest dat erge onlusten te Téhéran hadden kunnen pllaats grijpen. Aile troepen zullen dus Karbin verlaten uitgenomen vier scha-drons kozakken. AFRIKA. De Algemeene Werkstaking in den Rand In det Kaap is er wat venbetering in den toestand waar te nemen. Uit Johannesburg wordt gemeld dat men niet denkt dat het terugsturen der Kaffers naar hun land noodzakelijk zijn 'zal. Generaai Botha heeft een rondschrij-ven doen ronddeelen, de negerbevolking aanmanend kalm te blijven. Van zoodra men werk voor hen vindt zal hun dit ge-geven worden. Er zijn echter reeds maiat-regelen genomen, om ze, bij de eerste op-schudding, naar hun land terug te stu-ren.AMERIKA. Werkhuizen aangevallen. — De aatn-kooidigmg dar Ford Motor Company, te Détroit (Vereenigde Staten), dat uit de wiinist 10 mïlllioen dollars onder het perso-neel zou worden verdeald, had de laatste dagen eene groote manigte werkloozen naar de fabrieken der maatschappij ge-loikt, die iuide om een bescheiden aan-deel in dazen overvloed vroegen Dinisdag is de menigte, wel 10,000 man sterk, tot een aanval op de fabrieken overgegaan, die met behulp van de brandweer werd afgeslatgen. Stroom^en ijskoud water wer-den op de aanivafflers gespoten, die einde-lijk afdeinsden, dooh niet voôr zij de gla-zen dletr faJbriek hadden ingegooid en een policieagient zoo duchtig hadden afgs rost, diat hij bewusteloos bleef ligigen. MEXICO Mexico in faling. Men meldt uit Mexico (stai) dait de schoirsing der betaling vain de interesten der nationale schuM aan generaai Huer-ta door een vertegenwoordigeir der Euro-peesche bankiars aangeraden werd. JAPAN; De vulkanische uitbarsting Gisteren deden er zich te Kagoshima nieuwe, zeer ernstige aardschokken voor. De kapitein van het Japansch pant-serschip " Tono" seint, dat er fce Kagoshi- ———B——P—■KOB—■ ma geen levende ziel meer waar te nemen is. Het gerucht loopt dat een schip, met 307 passagiers aan boord, die voor de eerste uitbarsting vluchtte, bij de twee-de verging. — ■ Overleden. — Graaf Ito. de beroemde Japan&che vlootvoogd, is gisteren te To-kio overleden. Admiraal Ito, was in 1843 geboren ; m 1868 trad hij b;j de marine in dienst. Bij den Japanschen burgeroorlog, in 1877 voerde hij het bevel over de Nisjin. In 1880 bezocht hij met een Japanschen oor-logsbodem de Perzische golf ; in_ 1883 volgde de Wnoeming tot schout-bsj- nacht en werd bij bevelhebber van de marine-stelling Jokosoeka. In 1894 nam hij met dfe antderq Japansche vlootafdeelingen deel aan den slag bij de Jaloe, waarop —-een jaar later — de benoeming volgde tot overste van den generalen marine-staf.In 1898 tot generaai bevorderd,volgde in 1902 de verheffing tot graaf. STADSNIEUWS. Het Werk van het Willemsfonds Gadiurende de afgeloopen maand is in verschillende afdeelingen van het Wil-lemi&fonds een nieuwe reeks voordrachten gehouden geiworden, die eens te m^eer aiantoonen, met weOlkan voorbeelldigein iever in dteize voornama inrichting aan de grootsche taalk van volfcsveriichting wordt gewerkt. Te Gent ispraken dte heeren M. Miln-naert, over " Paddestoelen" ; prof. J.Ver-coullie, over "Vader Cats" ; J. Gense, oveir "De Wonderen der Dierenwereld'". Te Selzate behandelde de heer G. Van Ghendt het onderwerp " De Luchtsch/eep-vaairt". Prof. Vercoullie hield er eene voordracht over "De Schoolwet". Te Nieuwpoort verhaaidie de heer iVoor hare Moeder [ Zij ging bij hem zitten. Zij had een ■ goeden warmen mantel aan en een wollen ■muts op, waar het haar, nu droog, aan ■aile kanten onderuit sprong. Nu zag hij ■ook haar gezicht. Maar hij had niet kun-Bnen zeggen, of hst nu werkelijk schoon ■ was, of slechts goed gevormd. Voor hem ■ u as het het aantrekkelijkste gezicht, dat ■hi] ooit aanschouwd had. In haar groote ■ blauwe oogen ontdekte hij een wereld ■yan gevoel en verstand. Haar mond met ■P.e zwehende lippen sprak van een krach- tig^temperament. f Nu zaten zij bij elkander in den nacht ■ en spiaken halfluid over allerlei onder-■■werpen.K TT?.' baar kleinen geredde bezocht. F liji wist het heel goed: een groote, I i' î,)de walvischbek met een zilveren ■ raad nad naar hem gehapt, en daarbin-■nen was ailes zwart geweest, maar de ■ JMceninrinen hadden gezongen, dat had ■ ni] duidelijk gehoord. De moeder had ■ haar hartstochtelijk gekust, de vader ■ Ecneen door de geheele zaak meer on- ■ aangenaam aangedaan dam geschokt ; hij I nad ook meteen in hetgeen hij tegen I «en knaap zegde, wijze lessen ingevloch-I ten en hem erop gewezen, dat hij voor-i 2," yoorzichtiger moest zijn. ) îoen zwegen zij een poosje en vertel-I clcn elkander daarna terloops, wie zij wa-I î011' p" ^at zij beiden morgen ochtend I m ivopenhagen de boot zouden verla ten :Hij, om de stad te leeren kennan,die nieuw voor hem was, en om Denemarken en het Zuiden van Zweden te bereizen. Zij, om als aile jaren eenige weken te lo-geeren bij den Staatsraad Baggesen, den broeder van haar moeder, die in Torbaek eene kleine villa had, aan de Oeresund. Daar had zij, Veronika, ook leeren zwem-men als een zeehond, en dikwijls was zij met haa!r nichtjes ver, heel ver de sche-pen tegemoet gezwommen — ja, dat was prettig ; het was een heerlijk gevoel, in het water haast even veilig te zijn als aan land... En weer zwegen zij. De zoele zomernacht, de maneschijn op de bedrijvig en zacht ruischende golven, de natrilling van het gebeurde — dit ailes maakte hun zwijgen tot iets bijzon-ders. Het wekte langzanierhand een stemming in hen op, die hen meer tot elkander bracht, dan de gloeiendste wel-sprekendheid. Zijn heimelijke opwinding werkte op haar — het was, alsof zij reeds vele somernachten zoo bij elkaar gezeten hadden, terwijl de zee zachtjes zong bij het voortglijden van het vaartuig. Nu rees het eiland Moen op uit de don-kere golven. Wit stak de lompe kalkrots tegen de donkere lucht af, als een ont-zettend gedenkteeken van vroegere ge-weldige gebeurtenissen. De maan goot haar zilverglans over het bleeke eiland, dat er spookachtig uitzag te midden der zwarte golven. — Schoon ! zegde zij. — Schoon! herhaalde hij met nadruk, doch hij keek niet het tooverachtige spel van de maan op de witte rots — hij keek naar haar gelaat. Zij werd rood. Maar zij glimlachte. — Mag ik u weerzien ? vroeg hij, met een uiterste poging om op gewonen toon te spreken. ■— Ja zegde zij eenvoudig. Het oppervlak van den Oeresund scheen vol splintertjes spiegelglas te lig-gen, die, door de golven geschommeld, in de morgendzon flikkerden. De hemel was lichtblauw, een dikke, gemoedelijke, witte wolk, werd te halver hoogte door den zachten wind naar het Westen geschoven. Vooruit lag Kopenhagen, een licht, vroo-lijk stadstooneel, en rechts, in de verte rondden zich de sierlijke lijnen van de Zweedsche kust. Wigand had met de dames ontbeten, bij welke gelegenheid mevrouw La Motte tegelijk haar kopje aan d'hoofdmeesteres aanreikend, met de grootste kalmte,maar toch zeer vriendelijk, naar zijn voorstel-ling luisterde. Allen hadden bijna niet geslapen, maar allen waren vergenoegd en frisch. En na hun veelbeteekend zwijgen in den nacht, gevoelde Wigand zich als een oude vriend van de dochter. Nu stonden zij met hun drieën aan de reeling, en zagen, hoe de "Najade" de aanlegplaats aan de kade naderde. — Eigenlijk is het verschrikkelijk, dat men vooruit al zoo ailes van Kopenhagen weet, door al de Deensche werken die men gelezen heeft.Over 't geheel bestaan er voor ons, arme menschen van heden, geen verrassingen meer. — Die had Gœthe ook niet, toen hij in Italie kwam. Hij had een gevoel, alsof hij daar was opgevoed, en weer in zijn vaderland was, zegde de dochter. —Ei, ei ! dacht Wigand. — Nu — ja — Italie! zegde hij. Maar na Gœthe hebben wij te veel landen ont-dekt. Men krijgt overal een gevoel alsof men thuis is. Ik verheug mij echter op Kopenhagen, en srij zult mij dikwijls den wag wijzen — dat hebt gij mij gisteren avond beloofd. — Ik 1 riep zij lachend. Ontken het niet. Ik heb het u heel duidelijk hooren denken ! — Gij zult voor dezen heer moeten op-passen, Onny, als hij zulke scherpe ooren heeft, meende mevrouw La Motte vroo-lijk.— Toe, >zeg nu niet Onny ! Dat is zoo erg alledaagsch. Veronika klinkt veel statiger. Dat past beter voor een heldin. >— Werpt mij toch niet telkens die heldin voor de voeten ! • — Ik kan nooit ophouden, u te bewon-deren. Dat hebt gij zelf door uw daad veroorzaakt. — O — kijk — kijk ! riep mevrouw La Motte levendig, zijn da|t niet Signe en Lide 1 — Ja, ja ! En de dames grepen naar haar zakdoe-ken, de moeder haalde den hare uit de afgeschaafde lederen tasch, die aan haar linkerarm hing, de dochter trok haar doek tusschen de knoopen van haar blouse uit en er werd druk gewuifd en vroo-lijk gelachen. De twee rose figuurtjes op de kade zwaaiden tot antwoord met de parasols. Wigand keek er met plezier naar. Reis en liefde stemden hem vroolijk. De eerste met voile bewustheid, de ander schuchter, half verlooehenende zelfs. Neen, daartoe was nog geen reden. Hoe had hij zich reeds zoo spoedig van een heerlijke opwelling tot de hoogste wenschen durven verheffen? Dat was toch met zijn verstand in strijd ! In den nacht, die voor hem zoo kort was ge weest, had hij zich steeds de bedarende, vertroostende gedachten voorgehouden : ik zal haar meer van nabij leeren kennen ! Maar toch verkeerde hij in een godde-lijke stemming. Hij meende nu eerst werkelijk een maoi te zijn, die wat is, wat kan, wat wil ; een man, in wien veel ver-borgen was geweest, waarvan hij zelf niets vermoedde. Tôt dusver had hij nog geen aanleiding gehad om uit persoonlij-ke ervaring het leven droevig te vinden. Maar dat het zoo vroolijk, zoo overwel-digend heerlijk kon zijn, was hem. pas sinds gisteren avond duidelijk geworden Toen hij nu die rose figuurtjes zoo met de parasols zag zwaaien, meende hij sluw te handelen, door tegelijk mede van boord te gaan en zich aan de dames Baggesen te laten voorstellen. Maar neen, da<t liep niet weg. Eerst was hier nog iets te doen voor Veronika... Wanneer de passagiers aan wal waren, wilde hij den kapitein nog helpen aan een verslag over Veronika's daad. Zij moet de onderschei-ding hebben, die zij verdiend had !Daar moest werk van gemaakt worden. Nu begroette de sirene van de boot het land met een gehuil, dat meer op een weeklacht dan op een juichkreet geleek. Aan boord liep ailes door elkaar ; onver-wacht was Wigand ook de dames La Motte kwijt geraakt. Evenals overal, waren de menschen als gehypnotiseerd door de zorg voor hun handreisgoed, die machti-ger was dan de schoonheid van den morgen, en de blijdschap over de aankomst. Hij herinnerde zich, hoe hij er eens in Southampton getuige van was geweest, dat eene dame, die als een uitgedroogde schim uit Indie was teruggekeerd, na een scheiding van vijftien jaren er niet kon toe besluiten, haar ouders dadelijk te omhelzen, omdat zij haar handtaschje niet kon vinden. Dat zit zeker in de menschelijke na-tuur, dacht hij, dat ons goed ons dier-baarder is dan ons leven. En hij dacht eraan, hoe in zijn geboor-testad een man van de galerij van den kerktoren gevallen was, en verpletterd op het plaveisel lag, maar toch zijn regen schem nog omklemd hield. Daar kwam juist met haar zware schre-den en haar min of meer schommelenden gang mevrouw La Motte terug, met een stuk reisgoed in iedere hand. Haar bruin gelaat glimlachte, in den schoonen mond zag men de witte tanden, grijs haar krul-de een beetje verward onder de geruite reispet uit. Verbluffend karakteristiek, dacht Wigand. Maar opeens zag hij naast dè gta-tige kloeke verschijning zijn vader, in zwarte gekleede jas, met de gebaren van den voorzichtigen opmerker en di-plomaat. Zijn gedachten werden tot stil-stand gebracht — Och, wat! mompelde hij kortaf, om een eind aan deze pauze te maken. En daar kwam ook Veronika weer ta voorschijn. Hij vloog haar tegemoet. Ik dacht, dat gij behoordet tôt dege-nen, die hun, regenscherm loslaiten ! zegde hij. —Och ja, helaas! antwoordde zij, ten naastenbij begrijpend, wat hij bedoelde, en moeder nog veel meer. Daarom helpen wij elkander ook altijd onthouden, wat wij aan reisballast bij ons hebben. (Wordt voortgezet). 5 OENTISMEN DONDERDAG, 15 JÂNXJABJ 1914 [ 247e JAAR. 12.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.