247° JAAR. - N S84 5 CENTIEMES WOENSDAG 9 DECEXVLBEït 1914 GAZETTE VAN GENT IflfSCMBÏJTISflSPaUSs VOOR GENT : VOOR GEHEEL BELGIE : Een jaar ... . fr. 18.00 Ken jaar . . , , fr, 1SS-OO 6 maanden ...» 6-KO 6 maanden , , , » V-TSt 8 maanden ...» S-SSO 3 maanden . . „ » 4.00 Voor Hoïïand : 5 frank per 3 maanden. Voor de andere landen : fr. 7-50 per 3 maanden. NIEUWS-, HANDELS- EN ÀNNONCENBLAD Gesticht in 1667 BE&TUUÏS ES° KSlîACTiK VELDSÏRAAT, 60, CENT TELBFOON £îr 710 De bureelen zip> ouen van 7 ure 's wn- (/nids tôt 5 ure s avonds De inschrijvers buiten de stad Gc; 1 moeten hun abonnement noiriéii-'êîi pos ■■ k"' "" ■ "."çoTi»îaats. DE EUROPEESCHE OORLOG De Oorlog in Belgie en Frankrijk i (Duitsch officieel bericht.) 1 Berlijn, 7 december. — Ambtelijk bericht van 1 heden voormiddag). — Heden nacht werd Ver- 1 melles, Zuid-Oostelijk van Béthune, wier ver-dere bezetting onder het voortdurende Fransche kanonnenvuur onnoodige offers vergen zou, stelselmatig door ons ontruimd. De nog voorhanden zijnde gebouwen werden in de ] lucht geblazen. , Onze troepen bezetten ten Oosten der plaats opgaworpen stellingen. De vijand kon tôt daar t met volgen. Ten Westen en ten Zuid-Westen } van Altkirch vernieuwden de Franschen hun < aanval met verwoede kracht, doch zonder ge- < volg. Zij ondergingen sterke verliezen. In het < Westen deed er zich verder geene noemens-waardige gebeurtenis voor. (Zooals reeds gisteren gemeld werd, is Lodz ' door de Duitschers ingenomen.) In Zuid-Polen, geene verandering. EENE LOGENSTRAFFING. Berlijn. 7 december. — De in het buitenlani ' Verspreide berichten over terugtrekkende be- 1 wegingen der Duitsche troepen aan het IJzer-kanaal, zijn valsoh. De oorlog aan het Qosteiijke Front ' Weenen, 6 december. (Middag) : rr de Karpathen, in Westelijk Galicie en in Zuid-Polen, was het gisteren over het algemeen kalm. De gevechten in Noord-Polen duren voort. (Oostenrijksch officieel bericht). Weenen, 7 december. (Ambtelijke melding van gisteren middag). — De strijd in Polen neemt voor de wapens der verbondenen een gunstig verloop. De naar West-Galicie voort- i gerukte Russische krachten werden gisteren | door onze en door de Duitsche troepen aange-vallen. De verbondenen namen twee duizend twee honderd Russen krijgsgevangen en ver- ] overden eenige vijandelijke treinen. In de Kar- j pathen vonden kleine gevechten plaats. De m 1 Beskid-Stelburg doorgebroken vijand werd te- ] ruggeworpen. Hij verloor 500 man aan kriigs-gevangenen. j Oostenrijk en Servie Weenen, 6 december. — Officieele mededee-ling:De troepen hebben op plechtige wijze bezit 1 genomen van Belgrado. De optocht onzer troepen naar het Noorden, 1 geschiedt zonder strijd ; 300 manschappen wer- ' den gevangen genomen. . Ten Westen en ten Zuid-Westen van Arand- 1 jolowatz vonden onze troepen de baan afgezet ; door talrijke vijandelijke strijdmachten, die poogden, door krachtdadige aanvallen, den af- ' tocht van het Servische leger te dekken. "Weenen, 7 december. — Van het Zuidelijk knjgstooneel wordt ambtelijk gemeld : Ten Zui-den van Belgrado winnen onze troepen veld. Ten Westen van Arandjslovac Gorny Milano-vac trok de tegenstander nieuwe versterkings-troepen samen, en zet zijn verwoeden aanval tegen t Westelijk front voort. In de door onze troepen bezette Servische gebiedsdeelen, aie volkomen verlaten aangetroffen werden, begin-nen de gevluchte be won ers terug te keeren. Ongeveer 15,000 inwoners verblijven in Bel-grado. Het nieuw aangesteld stadsbestuur oefent reeds zijn ambt uit. Engefand en Turkije . Oonstantinopel, 7 december. — Ambtelijk bericht. Gisteren trachtten Engelsche landings-troepen de door ons leger tusschen Tigris en het Souvaya(?)-kanaal bezette stelling aan te val-len. In den strijd die zich hierdoor ontwikkel-de, werden de Engelschen met groote verliezen afgeslagen. Wij veroverden een machienge-weer en eene aanzienlijke hoeveelheid schiet-voorraad.Rusîand en Turkiie KEDA BEZET DOOR DE TURKEN. Oonstantinopel, 7 december. — Ambtelijk bericht. — Wij bezetten Keda, een tamelijk ge-wichtig punt, 20 kilometers ten Oosten van Batoem. Door een koene handgreep zetten onze troepen de electriciteitswerken van Batoem buiten gebruik, maakten daarbij eenige gevan-genen. 300 Russen, uit Batoem gestuurd om eene bezette brug terug in te nemen, vielen ln eene hinderlaag en werden gansch uitgeroeid. AAAAAAAAAAAAAAA De nieuwe inschrijvers, welke een abonnement nemen op de GAZETTE VAN GENT, voor geheel het jaar 1915, be-komen van nu af tôt 1 Januari aanstaande, ons blad kosteloos. ffWfmffffm BUiTtNLAND. NEDERLASMD. DE OPSTAND TE ZEIST. Nieuwe bijzonderheden. Sedert eenige dagen was zekere opgewon-denlieid vast te stellen bij de Belgische sold.i-ten, in het kamp van Zeist opgesloten. Als de electrische geleiding donderdag avond werd afgesloten, was de ontevredenheid alge meen en vrijdag morgend waren de gemoede-ren zoo opgehitst, dat het weldra tôt betreu-. renswaardige feiten kwam. Ruiten werden ver-brijzeld en deuren ingestampt. Als men denkt dat er 11,000 soldaten in het kamp van Zeist zijn opgesloten, en dat de wacht slechts een lOOOtal manschappen sters is, zal men het moeilijke van den toestand in-zien.Als de muiters ten slotte het kamp wilden verlaten, heeft men hen zes maal bevolen terug te keeren. De opeischingen bleven zonder gevolg en lokten slechts eene vlaag scheldwoorden uit. Toen de muiters bleven vooruit stappen, sctio-ten de mannen van de wacht. 7 Belgische soldaten werden gedood, 4 gekwetst. Daarna werd ailes kalm. De gekwetsten werden naar het krijgsgast-huis Ste-Elisabeth, te Amersfoort, overge-bracht.De eerste oorzaak der ontevredenheid is de strengere beperking van de bezoeken der vrou-wen en bloedverwanten van de opgeslotenen. Woensdag hadden twee soldaten gepoogd, in burgerskleederen, hunne vrouw te gaan vervoe-j gen ;* zij werden verrast en gestraft. Talrijke opgeslotenen kolzen partij voor hen en... het overige weet men. Door den heer Troelstra werd de volgende vraag gMic!ht tôt den ministêr van oorlog : Heeft de heer ministêr een onderzoek doen inst.ellen naar de omstandigheid en feiten dié aàriléiding hebben gegeven tôt de betreurens-wâardige gebeurtenis van 3 december in het kamp der geïntei'neerden te Zeist, naar den aard der gebeurtenissen en naar het optreden Van de zij de der Nederlandsche militairen bij die gelegenheid? Is de miiiister bereid zoo spoedig en volledig mogelijk de Kamer de uitslagen van dit onderzoek mede te deelen 1 BRAND IN DE KAZERNE TE AMERS* FOORT. In de infanteriekazerne te Amersfoort, brak zaterdag avond brand uit. Door het spoedig optreden van in de kazerne geïnterneerde Belgen, was men het vuur dade-lijk meester, zoodat de brandweer geen dienst behoefde te doen. De schade schijnt onbedul-dend.EEN BELGISCHE STUDENTENKRING. De te Utrecht verto&vende Belgische studen-ten, hebben er een Belgischen studentenkring gevormd. r!<ANKR!JK. DE BELGISCHE DESERTEURS. Ten gevolge van eene overeenkomst tusschen de Fransche en Belgische regeeringen, zullen al de Belgische déserteurs, die zich in Frankrijk bevinden, door de Fransche gendarmen opge-zocht en aangehouden worden, om ze over te leveren aan de Belgische overheden, zoolang de Belgische regeering zich in Le Hâvre be-vindt.DE LOUVRE ONTRUIMD. De Musea van Parijs zullen voorloopig ge-sloten worden omdat het getal zalenwachters, dat reeds onvoldoende is, nog zal verminderd worden door de aanstaande inlijving van nieuwe milicieklassen. Uit voorzichtigheid zijn een zeker aantal kunstwerken naar de provincie gezonden en daar verborgen. In den Louvre is er geen enkel voornaam werk meer. DE TYPHUS TE CALAIS. Majoor Sedmans heeft verklaard dat de typhusziekte die te Calais onder enkele troepen is ludtgebroken, niet van ergen aard is en spoedig zal overwonnen zijn. TE ARRAS. Arras werd den 2 december opnieuw door de Duitschers aangevallen. Buitengewone troe-penmachten zijn rond de stad omgetrokken,die andermaal werd beschoten. Dit maal werden de nieuwe wijken totaal vernield. In de laatste gevechten gebruikten de Duitschers de kanonnen, te Maubeuge genomen. £NG£LAND DE KONING VAN ENGELAND. Koning George is in Buckingham Palace te-ruggeketyrd.UIT VOERVERBOI). Een verbod is afgekondigd tôt uitvoer van verduurzaamde levensmiddelen in blik, naar Zweden, Denemarken en Nederland, en van thee, naar aile vreemde havens in Europa, aan de Middellandsche Zee en Zwarte Zee, behalve Frankrijk, Rusland, Belgie, Spanje, en Portugal .De uitvoer van looistoffen is geheel verbo-den.ONGEREGELDHEDEN IN HET CONCEN= TRATIEKAMP TE LANCASTER. Uit Londen wordt bericht, dat in het buiten-landerskamp te Lancaster, waar 2000 gevange-aen geïn&erneerd zijn, ongeregeldheden zijn uitgebroken. Ongeveer 1000 gevangenen deden, gewapend met steenen, een aanval op de be-wakeningsmanschappen. Deze wisten echter de aanvallers met de bajonnet te verdrijven. Een groot aantal gevangenen werd licht ge-wond.DE AUSTRALISCHE TROEPEN. Men seint uit Sidney : In het Parlement heeit de heer FisJher aangekondigd, dat het Australisch contingent in Egypte ontscheept is. De eerste ministêr verklaarde, dat tôt heden 107,000 soldaten door Australie geleverd werden, en dat er reeds 22,700 op het Iront waren. \j i i PRINS AUGUST WILHELM. De toestand van prins August Wilhelm (den vierden zoon van keizer Wiihelm), die ongeveer veertien dagen geleden op een dienstrit een auto-ongeluk kreeg, is naar omstandighe-den zeer bevredigend. BOMMEN IN EEN DUITSCHE STAD GEWORPEN. Vijandelijke vliegtuigen wierpen bommen uit te Freiburg, in Breisgau. FURST VON BULOW, DUITSCH GEZANT TE ROME. Daar de Duitsche gezant te Rome, von Flo-tow, met het oog op den toestand zijner ge-sondlieid, genoodzaakt is een langdurig verlof te nemen, heeft de keizer aan Fiirst von Biilow ie leiding van de zaken van het gezantschap, te Rome, opgedragen. OOSTEN R!JK-HONGAR!E LOGENSTRAFFING. Antwoordende op eene aanduiding in de Russische mèdedeeling van den 27 november, ogenstràit de ministêr van buitenlandsche za-îen te Weenen de tijding, dat er militaire rt'aameroingsposten zouden ingericht zijn op le tbrens der kerken van Krakau. ZWiTSERLAND VOOR DE HERSTELLENDEN. Sedert ee-nigen tijd reeds, hadden patroons /an verschillige Zwitsersche winterhôtels aan îet Britsohe gezantschap voorgesteld de nei'-stellende officieren en soldaten te huisvest&n lan verminderde prijzen en zelfs kosteloos foor onvermogende soldaten. De Zwitsersche regeering heeft laten weten iat er ' geen verzet is dat gekwetste of zieke soldaten in Zwitserland worden verzorgd, doch sij mogen niet in militaire kleedij zijn. Duitschland laat zijne officieren niet toe, naar Zwitserland te reizen. NOORWEGEN DE NOBELPRIJS. De Scandinavisohe pers stemt eenparig in met het Noorweegsche voorstel om den Nobel-prijs van den vrede aan de Belgische vluchte-lingen toe te kennen. DENEMARKEN. DE BEETWORTELNIJVERHEIiD. Men weet dat uit de Vlaanderen jaarlijks voor meer dan 1 millioen frank beetwortels naar Engeland worden gestuurd -, ten gevolge van den oorlog is die handel totaal opge-achorst.De Deensche consul, te Londen, vestigt op dien toestand de aandacht zijner landgenoo-ten.PORTUGAL. NAAR ANGOLA. Groote Portugeesche troepenmachten worden naar de Angola-streek gevoerd, om de al-daar verblijvende troepen te versterken. iTALie tn de lialiaansche Kamer De Italiaansche Kamer hernam hare werk-zaamheden.De minister-voorzitter Salandra zegde onder meer het volgende, aan de zeer aandachtig toe-hoorende vergadering : Het programma van het ministerie, dat ik u thans onderwerp, werd hem door de noodwen-digheid opgelegd, daar het, in dezen kriti-schen oogenblik der geschiedenis, denken moet aan de toakomst van het vaderland. Dan, dat de regeering, door uwe talrijke blijken van ver-trouwen gesterkt, zich met de voorbereiding bezig hield van zeer nuttige, beheerlijke, fiscale en maatschappelijke wetten, barstte plots de oorlog uit, zonder dat wij er, in welke mate ook, toe bijgedragen hebben, dan alswaniieer wij integendeel vruchteloos getracht hadden hem voor het welzijn der besch^ving te ver-mijden.De regeering heeft dienen te onderzoeken, of de bewoordingen van onze overeenkomst ons verplichtten aan dezen verschrikkelijken oorlog deel te nemen. Een aandachtig nazien dezer overeenkomst, de volledige kennis van den oor-sprong en van het einddoel van den oorlog,, leidde ons tôt de overtuiging dat wij hoege-naamd niet verplicht waren er aan deel te nemen.Daar wij geenszins verplicht waren een raad te volgen, zoo toonde een onpartijdig en vrij oordeel ons, wat het welzijn en het belang van Italie eischten, en deed ons besluiten onze loyale en strikte onzijdigheid uit te_ roepen. Dit besluit moest er ons op voorbereiden dien-aangaande hartstochtelijke besprekingen en beknibbelingen te hooren. Nochtans moest Italie, evenals het buitenland, later stilaan erkennen, dat wij enkel van onze rechten gebruik maakten en dat wij ze korrekt, in ver-houding met het belang der natie, hadden ge-oordeeld.Nochtans volstond de openhartige en loyale verklaring onzer onzijdigheid niet, om ons tegen de gevolgen eener ramp, die van dag tôt dag erger wordt en waarvan niemand het einde-kan voorzien, te waarborgen. In de landen en de zeeën van het oude vaste-land, wier politieke afbakeningen zich waar-schijnlijk zullen wijzigen, bezit Italie hoofdza-kelijke belangen, die het te beschermen, en rechten die het te doen eerbiedigen heeft. Italie moet zijn stand als groote mogendheid doen gelden en hem niet alleen ongeschonden bewaren, maar er tevens op waken, dat hij niet door de toeneming van andere Staten gekort-wiekt wordt. Om deze reden kan onze onzijdigheid geene onwerkdadige of onverschillige onzijdigheid zijn, maar wel eene werkdadige en oplettende onzijdigheid, ook niet eene onzijdigheid zonder macht, maar wel eene sterk gewa-pende onzijdigheid, bekwaam aan aile moge-lijkheid het hoofd te bieden. (Langdurige toe-juichingen. Gansch de Kamer staat recht en juicht den minister-voorzitter toe.) Daarom is en zal de voornaamste zorg der regeering steeds zijn de volledige voorbereiding van leger en vloot. (Goedkeuring). Om ze tôt een goed einde te brengen, heeft de regeering niet geaarzeld de ontzaglijke ver-antwoordelijkheid op zich te nemen, nieuwe uitgaven en militaire hervormingen, door den toestand vereischt, te doen. De ondervinding der geschiedenis, en voor-namelijk de huidige oorlog, heeft ons duidelijk aangetoond dat, alswanneer de heerschappij van het recht is geschorst, de macht de eenige vrij-waring blijkt van het volk. de macht voorzien der volmaaktste wapens. (Goedkeuring en toe-juichingen).Zoo Italie onder geen enkel opzlcht het doe] heeft, wie dan ook door de macht te verdruk-ken, moet het zich nochtans zoo goed mogelijk wapenen om zelf vroeg of laat niet verdrukt ce worden. Aan dezen eersten en hoofdzakelijken plicht dient nog de niet min belangrijke taak gevoegd te worden, de uitwerking te verzachten der crisis, die zich in de nijverheid laat gevoelen, en die nijverheden te onder brengt of doet lij-den. Wij hadden buitengewone maatregelen te treffen tôt verdediging onzer rechten en met het oog op de door onzen financieelen toestand genoodzaakte schikkingen. De regeering zal arbeiden aan de snelle ver-wezenlijking dezer maatregelen. De binnenlandsche vrede moet ook tôt elken prijs verzekerd blijven : het gouvernement is echter overtuigd dat het volk de woelingen geenszins wenscht. Het volk begrijpt dat op dit oogenblik het Vaderland de medewerking noodig heeft van allèn die zijn grootheid en zijn belang willen. Laat ons den politieken en economischen strijd den strijd tusschen partij en, kasten en klassen der bevolking, tôt later ter zij de zetten. De minister-voorzitter, die herhaaldelijk door langdurige toejuichtingen ondèrbroken werd, deed daarna een warm beroep op aile vaderlanders tôt een draohtige aamenwevking tôt het heil van het Vaderland. MONTENEGRO. EEN AANVAL OP DALMATIE. Men verneemt uit Antivari, dat de Montene-grijnen, te samen met een Fransch eskader, 51 Feuilleton der GAZETTE VAN GENT, DE LICHTENDE STAD ROMAN UIT DE &Ak¥. — Hoe is dat mogelijk? vroeg ik. Het kan misschien noodig zijn, mij eenigszins te ver-mommen, maar hoe zou dit mogelijk wezen 1 Ik sprak met eenige minachting en afkeer in mijne stem, en de vrouw merkte dit zeer goed °P- T — Is de prijs de vernedering niet waard? vroeg zij min of meer gestreng. Zoo zou eea Kaffervrouw nooit spreken. Ik keek haar scherp aan. Haar trekken bleven onver&chillig en zij zag mij recht in het gelaat. Inkosi, zegde zij, haar stem een weinig verzachtend, is het de moeite niet waard 1 — Het is elke opoffering, elke vernedering waard. Het is zelfs mijn leven waard, ant-woordde ik op warm en toon. — Waarom zoudt gij dan aarzelen? — Ik aarzel niet wegens de vernedering, zegde ik, terwijl ik voelde hoe een verraderlijke blos mijn wangen bedekte — want juist de vernedering speelde een groote roi in de zaak. Indien ik aarzel, is het om mijn huidkleur. Hoe kan ik een Kaffer worden 1 — Dat is gemakkelijk genoeg, antwoordde zij. _ Uit een hangkastje nam zij een heel klein fleschje met een glazen stop je. Het was ge vuld^ met een heldere vloeistof, die schitter le en tintelde- toen zij het fleschje bij het kaars licht hield. — Ziehier, zegde zij, mij het fleschje over-handigend, als gij deze kleurlooze vloeistof, een Egyptisch medicijn, bij uw bad voegt, dan verandert de kleur van uw huid, en wordt don-ker en glanzig zooals de mijne. Al sprekend hield zij haar arm naast mijne hand. — Maar zal die donker blijven 1 vroeg ik on-geloovig.— Zij zal onveranderd blijven bij aile af-wasschingen, zoolang gij het noodig acht, n dan, zij opende een klein doosje en liet een wit poeder zien,, kunt gij de donkere kleur met een oplossing hiervan onimiddellijk verwijderen. De Egyptenaars waren beroemd om hun be-kwaamheid en de toovermacht van hun genee 3-middélen ; doch dit voorstel was zoo nieuw voor mij, en was van zulk een ver strekkenden; invloed, dat ik twijfelachtig beurtelings hetj poeder en het fleschje bekeek, en toen vroeg, of zij het wel eens had zien gebruiken. Op dat oogenblik begon het kind te schreeu-wen, en de vrouw liet mijne vraag onbeant-woord, om de kleine tôt bedaren te gaan brengen. Toen zij terugkwam, stonden haar oogen vol tranen. — Ja, Inkosi, zegde zij toen, ik heb het zien gebruiken. — Maar als het poeder nu eens niet hielp 1 Het gelaat van de vrouw veranderde plotse- ling, en zij keek mij minachtend aan. — Inkosi, ik geloof niet, dat gij juffrouw Ma-rion liefhebt, zegde zij snel en heftig. Liefie houdt geen rekening met mogelijke mislukkin-gen. Liefde is tôt ieder offer bereid. Dat was waar. Ik zweeg verbaasd. Wat hin-derde het, al zou ik, om de gevangene te red den, veroordeeld zijn om levenslang met de donkere huid van- een Kaffer te blijven rond-loopen? Wat hinderde het, al moest ik, om de estât? Rjaoowaq ou :oiesaiwv u- . ; vrouw die ik liefhad te redden^ mij zelfs be-rooven van haar liefde en bijzijn 1 Deze vraag had ik mij nog nooit voorgeiegd. Maar die vreemde vrouw had gelijk. Oprechte liefde zou het offer brengen. Ik zou het doen. — Ik zal den, inhoud van het fleschje gebruiken, zegde ik, wat er ook van moge komen. Toen veranderde haar houding. Zij had zoo geheel anders gesproken dan ik ooit van eenige Kaffervrouw gehoord had, dat ik overtuigd was, dat haar verleden een geheim verborg. Zeifzucht is de grondtoon van het karakter der vrouwelijke inboorlingen. Het zijn onnaden-kende, zelfzuchtige, zinnelijke schepsels, zonder eenige hoogere zielseigenschap. Zij worden zoo gemaakt door de afschuwelijke omstandig-heden, waarin zij leven, die haar van elke vrouwelijke deugd berooven. Doch deze vrouw had ongetwijfeld in reiner lucht geademd. Zij, wist wat zuivere liefde beteekende ! Ik was1 bijna voorbereid op hetgeen nu volgde. Zij wendde haar blik af, als om de tranen in haar oogen te verbergen. Toen zegde zij met! bevende lippen en diep aangedaan : — Inkosi, ik ben n'et wat ik schijn! Ik ben een blanke vrouw. Zij sprak nu zuiver Engelsch. Onwillekeurig stak ik haar de hand toe, die zij haastig aan-greep. Haar stem begaf haar en zij snikte als een kind. Zwijgend wachtte ik, totdat -zij eenigszins haar kalmte herkregen had. Toen liet zij mijn hand los, droogde haar tranen en ging voort: — Ik ben heel dwaas en heel zwak, maar geloof mij, ik heb in geen jaren een blanke gesproken, en uw beleefdheid trof mij. Het kind schreeuwde wel niet, maar toch ging zij er heen, knielde er bij, en hield zich eenige oogenblikken bezig met het verschikken der dierenhuiden. Toen, steeds geknield en met afgewend gelaat, vertelde zij mij in korte trekken haar geschiedenis. Jaren geleden had zij, met haar vader, een rijk Engelsch koopman, van Bristol komend, schipbreuk geleden op de kust van Pondo-land, was met eenige anderen in een open boot gered, en toen door de inboorlingen gevangen genomen. — Zij vermoordden mijn vader, zegde zij, en omdat ik er knap uitzag, nam het opperhoofd mij op onder zijne vrouwen. Ik was maar eeo meisje, en hij was een tiran. Zij sprak hijgenrt in korte volzinnen, en met zooveel bitterheid, als ik nooit in een vrouwenstem gehoorrl had. Gij weet niet, hoe zoo een man als een wild dier kan handelen tegen een weerlooze vrouw. Ik heb gezien, hoe hij een mieisije, dat een beetje melk op zijn voeten morste, met eigen handen de oogen uitstak. De arme vrouw hiela huiverend haar handen voor de oogen, aïs om het afschuwelijke visioen te verdrijven. Het meisje klemde zich aan mij vast, zegde zij, maar de mannen knepen mij de keel dicht, toen ik trachtte haar te redden. Toen vertelde zij mij, hoe zij eens gelegenheid gevonden had om zich tôt een Hollandsch officier te wenden, die bij het opperhoofd een staatsiebezoek bracht. Zij vertelde hem wat zij mij, had medegedeeld, doch hij hoorde haar on-verschillig aan, omdat, zooals hij zegde, de goede uitslag van zijn zending gevaar zou loo-pen, indien hij hare partij nam. Hij liet haar dus zonder mededoogen in die hel van wreed-heid.— Toen kwam Lumkile ! riep zij, verheugd naar mij opkijkend. Zij stond op en schuwde het licht niet langer. Haar houding was bijna uitdagend. — Ofschoon hij een heiden is, vervolgde zij handelde hij als «en christ en. Hij is eçn goed mensch ! Hij kocht mij. Inkosi. Een Pondo-op-perhoofd kan met zijn vrouw doen wat hij wil en omdat Buna genoeg van mij had, of zich beleedigd achtte, beval hij ,dat ik levend be-graven moest worden. Toen nam Lumkile zijn kans waar. Hij scheen altijd ailes te weten, en hij bood het opperhoofd geweren aan, indien hij mij aan hem wilde overdoen. Buna had nog liever geweren, dan dat hij mij zag sterven, en hij droeg mij aan Lumkile over. Zij kwam dioht naar mij toe en legde de hand op mijn arm, op de manier zooals Marion ook wel eens deed, en met tranen in haar stem voegde zij erbij : Ik ben nu een Kaffervrouw, en dat wil ik blijven, want ik heb den man lief, die mij uit de handen van een tiran redde. Hoe is uw ware naam? vroeg ik, diep ge-troffen door dit droevig verhaal. Zij sloeg haar schitterende oogen op en keek mij aan. — Ja, ik zal het u vertellen, zegde zij na eenige oogenblikken ; mijn ware naam is Emily Askew. — Dan, riep ik met de uiterste verbazing, dan zijt gij — — Marion haar zuster, vulde zij aan. Eenige oogenblikken heerschte er een ge- spannen stilte tusschen ons. Ik meende nu eensklaps te begrijpen, waarom Lumkile zoo zijn best had gedaan om Marion te bevrijden. Ik had ongelijk, maar ik vergenoegde mij ermede. Misschien was het een bijkomen-de oorzaak, doch de werkelijke rede ontdekte ik pas later. Nu zag ik ook, hoeveel sommige bewegingen en stembuigingen van deze vrouw op die van haar zuster geleken. — Weet zij het ? vroeg ik ten laatste. — Neen ! en zij moet het ook niet weten, riep zij haastig. Beloof mij, dat gij het haar later nimmer zult vertellen. (Wordt vooiigzte&j

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.