J475 JAAR. — Nr 34 — B 5 CENTÎEMEN DINSDA&, 10 FEERUARI 1914 GAZETTE VAN GENT IIKSC3IRIJVI15ÎCÎSPRIJS : VOOR GENT : VOOR GEHEEL BELGIE : Een jaar fr. S2-00 Een jaar fr. S5-Q0 6 inaandsn » S-Sîî 6 maanden » 7-75 R maaudcn » 3-50 3 maanden > 4.Q0 Voor Holland : 5 frânk per 3 maanden. Toor de andere landen : fr. 7-50 per 3 maanden. NIEUWS-, HANDELS- EN ANNONCENBLAD G est! c ht în 1667 (BEURZEN-COURANT BESTUUE EST KEBACTIS VELDSTRAAT, 60, GENT De hurèêlen zijn open van 7 ure 's morgends tot 5 ure 's avondê, TELEFOON nr 710 De inschrijvers buiten de stad Gent moetcn hun abonnement nemen ten Postkantoore hunner woonplaats. BUITENLAND. NEDERLAND. Voor de vreemde matrozen. — Te Rotterdam had gisteren namiddag de in-iuldiging plaats van liet stedelijk aa,n-vervingsbureel voor vreemde matrozen, !en einde ze zooveel magelijk tegen de iiitbuiters te beschermen. f De burgemeester sprak eene redevoe-[ing uit. FRANKRIJK. Gewefdige brand Een pompier gedood. — Een millioen schade. [Gisteren werd eene beJangrijke katoen-binnerij, te Rijsel gevestigdj vpor het nootste dee! de prooi der vlammen. 'De schade beloopt een millioen frank. Tijdms de blusschmgswerken werden lie pompiers. min of meer etnstig ver- S,aid door het instoxten van, een muiir, lom de brand gedoofd was en men tôt te &pruimingswei,ken overging, vond m-eri fcider dte puinen van de<n ingestorten muur lijk van een pompier. i Esne erye zaak van bespieding [ la liet verhoor, dat hem gisteren afge-homen werd, heei'fe Théodore Burgard aiet nagelaten krachtdadig zijne onschuld jtaande te houden. Hij beweerde veel be-Ing in photographie en in militaire pken te stellen en dit als oud-soldaat, paar ver van hem was het gedacht de jelieimen der nationale verdediging uit te vorschtn. , IBovendien. verklaarde hij dat hij voor-m nog sîeehts in aanwezigheid van zijn vocaat zal spreken. Kliemve huiszoekingen werden gedaan, der raeer bij mevr. Charles, minnares n den aangehoudene. De policie heeft hand gelegd op een zeer lijvige brief-Bseling en op talrijke photographiën. [)c bcgrooting voor de Kaaier. — Gris-en is men begonnen in de Fransche Ka-ï âiét de béspîekrng van de begrooting ov 1914. Ontploffing in eene elec-triciteitsfa* iek. — In eene electriciteitsfabriek, te rijs, kwam eene ontploffing voor. Een ■rbeider werd gedood ; twee anderen zijn ■ivaar gewond. ■ Urand aan boord. — Te Le Havre, aan Boord van den stoomer " Bordeaux", aan Be quai de Saigon, brak er gisteren i irand uit in de machienzaal, en verspreid Be zich zeer snel. ■ Men had twee nren noodig om de vlam-Bnen uit te dooven. De schade vvordt op JOO.OOO frank geraamd. IHoe de brand ontstaan is, weet men E^GELAND Wijzigingen in het ministerie. — De kfon melden, dfet de heer Masternuan men kort zal worden benoemd tôt voo'r-•ter van d'en Board of Trad-e (minister n hàndel), ter vervanging van den heex dney Buxton, die tôt peer zal worden riieven en zal worden aangewezen o,m ' vervanging van Lord Gladstone als ttvftrn eurngeneraal van Zuid-Afrika op treden. Veroordeeid. — Laurie, de geweizen taalmeester der vloot, die 340.000 fr. l'duisterde. verscheen gisteren vctor den ekrijigsraad te Chatham. Iiij werd tôt jaar gevang veroordeeld. Laurie had eds 37 jaar dienst. ■ -■ wniri-« -—*'K-y •&*, DU5TSCHLAND: Ruraaerige tooneelen in de Piuisische Kamer. — In het Huis van Afgevaard'ig-deai bracht de heer Liehknecht bij de be-sprefking over de artilielen der justicie-heigrooting een geval ter spralce, waarin onrecht zou zijn gepleegd. Toen Lieb-knecht teruigtrad in de algameene , foe-sehoinvingen werd hij door den onder-vooriiitter von Kraus herhaalàeuijk tôt de onde g-sroapen en ten slôtte werd heni bij hesluiî van het Huis het woord ontno-men. Daarbij kwam het tôt heftige be-spreking tusschen de soeiaial-democraten en den voorzittèr. Tal van sociaal-dtemo-eratisehe spreikers werden tôt de orde ge-roepen. In het verder verloop der zitting werd oclc bij besluit van het Huis aan den soeiaal-deimocraat Bram het woocrd ontnoonen, omdat oclc hij de alreeds gie-sioten aligemeene beschouwingen wiid'e heropenein. Eene schandezaak. — Te Duisburg is eene gieweldig' opzienfcarende schande-zaaik ontdeit. Een honderdtal mannea, in vrouwien verMe«l, en deelnemend aan eeji bal vain homioisexuëlen, wexden aangebou-dein, juist toen het " feest" in volien gang was. Een vijftisntal agenten gingen tôt de aanhouding over. De identiteit dex aan-gelioudenen is vastgesteld. Het zijn bijna allen geken.de personen, dokters, apothe-kei-s, ingénieurs, handeiaars, enz., uit 1 aile hoeken van DuitscMand geikomen, en voornaimelij'k van Munster, Essen, FranJc-fort-aan-Mein, Hamburg e.n Ferlijn. Een record. — De vromv van den brieif-dragetr Sclunidt, van Briesen, clichtibij Dantzig, schank reeds het jeven a-ail 30 kinderep ! Bij geiegenheid der geiboorte van haai" dertigâte kind, sehoiik het ge-m»eatebeistuur haar... 50 mark ! Een heele som voor zuilk een hoop ! Hij vermoordt zijn zoon. — Hardnekki-ge zelfmoordenaar. — De bedieti.de Trader, te Beriijn, doodde zijn ajarig zoon.tje met een revolverschot. De moordenaar veroorzaakte zich daarop eene zware won de aan den haïs en schoot zich ver-voligens door het hoofd. Vooral had hij het bed, met petrool igeidrenlkt, in brand gestdken. Toen elle door buren verwittigde brandl-Wieer ter plaatse kwam, vond zjj de twee half verkoolde lijken. Geruchtmakende zaak. — Te Posen werden dokter B,ruckerer en yiex vroedi-vrouwten voor erageltjesmiakerij aangehou-den en oipgeslOten. Ontploffing. — In de mijn Wenzislaus, dichtlbij Neurode, deed ex zich gisteren eene dynamiefcontploffing voor. Vijf mijn-werkexs wexden zwaar gewond ; een mijn-werker werd op den slag gedooef. OOS7EMR1JK- HONGARIE Het procès van do Waliburgs Voor de rec!~utbank te Weenen wordt op het oogenblik een erfenis-pxoces gevoexa, doit door het vo-lk met de grootste belang-stelling woxd.t gevolgd, wijl daarbij ge-bilefcen is, hoieiveel bittere armoede en ge-brek de kindei'en en k indisk indeir'en van wijlen aaxtshertog Exnst van Oostenrijk liijden. Het is natuuxlijk niet voor de eex-ste maal dat dezé zaak behandeld wordt ; het is zelfs eene veedbesproken zaak ge-wordeïl, waarover tal van processen zijn getvoexd, zondier dat de ai'stammelingen van dan aartshertog werden erkeirid- ats weittiige k index en, en hun aan>spraak op de erfenis vain den prins werd toegewe-zen.Maar toch v^exloren zij den moed niet. Een bewijs daai'van is zeiker wel het nien-we procès, dat zij nu weex aanhangig hebben gerruaakt. wpamm /I »»aP—BP5»Sl Aartahertog Ernst was op een na-, de ondste zoon van den toennxali.gen onder-fconing van 't Lon'jtaTdiseh-Venetiaansel] konkikrijlk. In. tegenstelling met zijai broedex Rainer, die een van de bekendste en mieeist popivlaire prinsen uit het Oos-tenrijiksche keizershuis was, ieefde aarts-' hextog Eirnst, die drie jaar on der wa.s dan Rainex, meestal ver van het Hof van Wieenen. In. Laibaeh, waax hij in. garnizoen lag, hiuwd'e hij in 1858 met eene Hongiaair&ciie daine, Laura von Skublitz ; het huwelijk vuerd voltrokken door dem garnizioens-kapeiaan Joseph Sarnejz, en als getuigen waxen de jongsfee broeder van den aartahertog en diens karaerdienaar aanweaig. De bruid kreeg na het huwelijk den naain vian vrijvTc.uwe van Wallbuxg. Vier kindexen werden geboren uit dit morganatisch huwelijk, dat tôt den dood van baxones Wapiburg steeds geiukkig is geweeist. Na den dood van zijne vrouw toonde aartahertog Ernst ongeveer zes jaren lang die grootste beiangstelling voox zijne kindexen ; dajaxnia echter werd de bamd steeds lasser. Hij zag zijne kindexen wei-nig e-n leed zichtbaar ondex hun vraag : waarom hij zoo jegens hen verandiexd wiaa. Zwak van wil en lijdend, leelide hij vooxt en werd in 1872 op vexzoek van zijn bxoedter Rainer onder curateele gesteld. Zijne kindexen werden doox vxeemeten opgevoed en geraakten van de eene slech-te vexzorging in een nog slechtere, en leden bij dit ailes bittere eriende. De jongste zoon, naar geest en lichaïaim uit-geput, beging zelfmoord ; de oudste doch-ter leed aan eene zware ziekte, die steeds ; exger werd door gebreik aan voldoende hulp, en moest daarbij het grofste mei-denwerk verrichten om in haar onder-houd te kunnen vooxzien. • Na eenigen tijd begon de aartshertog zich weer met hen te bemoeien ; hij schreef hun en zocht lien dikwijls op. Zoo leefde hij nog 27 jaren. eenzaam en lichamelijk gebroken en stierf toen in 1899 te Arco in Zuid-Tyrol. Officieel wexd verklaard, dat aile verwanten bij het sterven van den ouden aartshertog tegen-woordig waren geweest, maar dat bleek een kleine vergissing. Op een klein kamertje, waar gordijnen een ongekende weelde waren, lag de ster vende aartshertog ; de verpleegster, die doox het venster in haar g ebedenboekje stond te lezen keerde zich even om, toen zij een zàcht geruisch hoorde, veroor-zaakt ucor de laatste beweging van den zieke. En bec s den op straat liep de clochter heen weer, die van het _ stexfbed van haax vader werd geweerd.Sind'idien heeft zij met volharding gestreden om erken-ning van haar wettige geboorte en haar aanspraken op haar vaders erfenis, ter wille van haar zieke zuster en haar broeder, baron Ernst van Wallburg, die, na-dait hij wegens een jeugdige dwaasheid uifc den militairen dienst was ontslagen, zich beijverde om door eexlijken arbeid in het onderhoud van zich en zijne kin-deren te vo-orzien : als kellner in een kof-fiehuis te Budapest, als muziekschrijver, als tramgeleider enz. Maar ook hierbij stond hem zijn afstamming in den weg, zoodait hij eindelijk geen betrekking meer kon krijgen. Als redding in den nood kwam toen het aanbod, dat aan hem en zijn exister ieder 500.000 frank zou worden uitgekeerd, zoo zij afstand deden van aile verdere aanspraken op de erfenis van hun vader. Maar ondanks aile ellende weigerden zij dit aanbod aan te nemen, daar de erfenis veel grootex was. De 84jaxige broeder van den garnizoein kapelaan, die het huwelijk had voltrok ken, heeft de kinderen van den aartshertog bijgestaan in hun processen en uit-drukkelijk verklaard, dat het genoemde huwelijk werkelijk was gesloten en dat zij de wettige kinderen uit dit huwelijk waren. Ook beschikte de rechtbank over een aantal brieven van intiemen inhoud, "door den aartshertog aan zijni kinderen geschreven. In een van deze brieven, gedateerd uit Arco zes weken vôùr zijn dood, schreef hij aan zijne dochter over zijn naderend einde en beval hij haar. wanneer hij niet meer in leven zou zijn, naar Laibaeh te gaan, waar ieanand, die vroeger zijn vriend was en die den garnizoenkapelaan kende, die het huwelijk had voltrokken, haar ailes over haar moeder en zijn huwelijk kon vextellen. Zell kon hij haar niets meer zeggen. daar een eed, hem in nood en wanhoop afgeperst, hem bond. Wanneer er moeilijkheden waren, dan moest zij maax om een gehoor bij den keizer vragen : hij zou haar helpen. Er ontbreken nameîijik allerlei beilamgrij-ike paipieren, v.-aardoor het be.wijs dat het huwelijk wettig is gesloten, niet kan geleverd worden. De laatste verrassing was een docu-'ment, dat men den kinderen voorlegde, waaxbij de aartshertog al 'zijn_ bezettin-gen afstend aan zijn broeder Rainer.Maar de waarde van dit document wordt be- , streden, wijl aartshertog Ernst- het on-derteekend1 heeft, nadat hij reeds onder ■ curateele gesteld was. In het procès, dat thans gevoerd wordt, had de dochter van de barones von Wallburg, mevrouw Simicz, den eisch ge steld, dat de 83-jarige graaf Strackwitz, J een der oudste vrienden van aartshertog Ernst, verklaringen zoui afleggen over ( do fàmiliebetrekkingen tusschen dien ( aartshertog en de eisch exs, en over het vermogen van den aartshertog. De recht- < bank besliste, dat graaf Strackwitz onder elede zou worden gehoord, en in zijn ^ verklaring zegde de'/e dat hij overtuigd is dat de elschers kinderen zijn uit het morganatisch huwelijk van aartsher- , tog Ernst, en dat deze niet, zooalsdnder-ti.jd door den opperhofïnlaarschalk was verklaard, 2.CCO.OOO frank had nagelaten, 3 maar dat de nalatenschap veel grootex ( ws. .Aartshertog Ernst toch had van den 5 <;iizër indèrtijd een bedrag van. 2 1/2 mïr j lioen frank ontvangen, en had bovendien j groote middelen van zich zelf. Graaf < Strackwitz verklaarde, dat de a.aîrtsher-tog voornemens was zijn kinderen. die hij steeds als zijn eigen wettige kinderen , beschouwde, een millioen frank na te , laten. In Weenen is men zeer belangstel-lend naar de uitspraak van de rechtbank ] in deize zaak. j 2WEDEN ; Het Zweedsche Parlement. — Het ging bij de zittingen de^r Kamers, waar de i buxgerlijtoe lijst van den koning behandéâd i zou worden, stormachtig toe. In de Twee- i de Kamer verklaarde de socialistische i leidex Brantvig, dat de soeialisten, bij ] wijzo vân betooging, tegen het voorstel < zouden stemmen e-n hij kenschetste daiar- ; bij de rede, die de koning tôt de boerein. ; had gehouden. De leidex dex liberaie partij wees even- 1 eens op het ongrondwettelijke van de rede ( des konings. 1 Minister Sta-aff deelde med°, dat het mânistexie 's voormiddaigs bij den koning wais geweeist en hare bezorgdheid te ken-nem had ge'geven over den huidigen toe-stand en over hetgeen daartoe aanleiding had gegeven. Hij zeilf had den koning 3 diaarbij op den ernst van de kwestie ge- ] wezen. Binnen erikele dagen, zoo zegde ^ STOL EN VAN HOUWAERT. die den Zesdagenkoers van Brussel gewonnen hebben. lij, zoiu diuidelijk blijken hoe Je toe-stand ^igenlijk is. n De minister van buitenlandsche zaken v rerldaax-de naar aanleiding van de valsche çenuchten en verkeerde meeningen over le Zwieedsche buitenlandsche politiek, lat de Europeesche- regeeringen weten, v lat de verdedigingsmiaatregelen van Zwe-l'en van vre'edzamen aard zijn. f; De politiek van handhaving der onzij-îâgheid, die door geen ankel 'iii Staat ge- -, vaarborgd is, moet berusten op den eer-)ied, dien Zweden door zijn verdedigings- ) vezen wieet al te dwingen. De Tweede Kamer nam daarop liât n roorstel aan met 1-37 tegen 57 stemmen. De socialisten stemden tegen. In de Eerste Kamer werd het voorstel îa eene korte bespreking, waarin een lei- 5 1er der rechterzijde het recht van den ko-îing om zijne. meening over zult een be-angxijke kwestie tegen over het voJk uit z; e spreken, veTdedigde, met 116 tegen 14 itemmen aangenomen. De betooging der Zweedsche boeren. — Het voorbijtrekken van den boerenop-:ocht duurde tôt 7 ure 's avonds. De ko- ® ling en de koningin bleven geduxende (' il dien tijd in de zaal. ^ Eene tegenbetooging. — De socia-istische partij heeft zondag, te Stock- P iolm', eene groote betooging gehouden, >m te pro-testeeren tegen de betooging ^ 1er boeren. 11 Kabinetscrisis? — De afkeuring van X le redevoering des konings aan de boe-•en, door de socialisten en de liberalen v il beide Kamers, en het antwoord1 van ^ len heer Staaff, minister-voorzitt'er, dat let kabioet bij den koning was geweest, >m hean zijne bezorgdheicl over den toe- <r itand mede te deelen, doen eerlang het iftreden van het ministerie vooxzien. ^ Alleen de leden der rechterzijde heb- , 3en het standpunt verdedigd, dat de ko-aing het recht had in gewichtige omstan-iigheden het woord regelrecht tôt zijn rolk te richten. v PORTUGAL. De ministerieele crisis. — De heer Ber- lardine Machado den'kt zich Jieden voor i îieit Parlemeait aan te bieden, met het ka- d )inet dat hij heeft samengeateld. t; De vereenigde republikeinsehe partij i* og steeds vijandig aan de samefnstellinji an dit kabinet. ALBANIE Prins von Wied neemt aan. — Prins on Wied heeft, per brief, de vertegsn-oordigers der groote mogendheden, te ■erlijn laten weten, dat hij bereid is den •oon van Albanie te beldimmen. Maandag namiddag is de prins von lied uit Berlijn naar Rome vertrokken, an waar hij, den 11 februari, naar Weenen vertrekt, om van daar, den 15, aar Berlijn terug te keeren. TURKIJE. Russisch-Turksche overeenkomst. — Men iieâdt uit Constantinopeil, dat de overeen-smst ,betrerfende Armenie-, gisteren ge-oten werd door den gtroot-vizier en den lajkgelastigd© van Ruâand. AftflERIKA. In Haïti. —. De Amerikaansche kruiser Nostille'', die op dit oogenblik aan de aap Haïti geankerd ligt, heeft eene af-eehng scheepssoldaten aan land g&-racht, om de plunderingen te beteuge-|n die in zekere inlandsche huizen ge-leegd werden. Genei aaL Zamor, aan het hoofd zijner •oepen, is te Port-au-Prince aangeko-ien. Het diplomatisch korps heeft hem erzocht zijn gezag te doen gelden om e handhaving der openbare orde t» erzekeren. De " Olympic". — Een draadlooze te-gram van' den "Olympic", welke boot oensdîag lut New-Yoxk naar Cherbourg i uoutihamipton vextrok, meldt dat eeno roote golf over de paketboot sIoeg,waar-oor tien ruiten werden gebroken vian en eexste klas salon, waax men juist aan et ontibijt ziat. Twaalf paasagieTS werden min of mie'er rg gelcwetst dioor de glasscherven. Twee ei gekwetsten moesten door een dokteT ai'zoxgd woxden. MEXICO Eene samenzwering tegen Huerta. Eenige dagen geled'en heeft men te lexico^ eene nieuwe Eamenzv/ering ont-ekt die voor doel had voorzitter Huer-i. tôt aftreden te dwingen. Onmiddellijk |-|î Feuilleton der Gazette Tan Geat. voor hare Moeder B Veronika was erg teleurgesteld. Zij B'id bekentenis3en verwacht — haar hart Was vervuld van gloeiende ijver, om hem ■aar vriendin aan te prijzen als echtge-: toote! I — Natmirlijk, zegde zij eenvoudig.Dat ■Pfeekt vanzelf. En ik zal zwijgen. Maar fui Abigail dat ook doen? I — 0, zegde hij met kalmen ernst, me-■rouw von Gradow behoort tôt de vrou-die ons voortdurend tegenover het ■aadsel plaatsen, dsit zij over haar eigen ■Jangelegenheden volstrekt niet, en over van haar vriendin .zeer goed kunnen ■nigen. ■ .Onda-idis dit gunstige oordeel, meende ■ u'onika toch in zijn toon iets afwijzends B ^esPeuren. En zij brandde van nieuws-■l'Tigheid. ' ■ Uaar stonden zij reeds voor de poort. HLog vervelend ! En haar anders zoo le-Bf'ri(hge geest wist niets te bedenkefci, Dm hem nog een oogenblik vast te hou-■Pw~ n en.kele vraag... B ^.at stond die oude poort daar fan-■•astisch m den nevel ! Van dé lantaarns ■'■"Ss net gaanpad viel een blauwachtig velschiinsel op den ronden, bakstee-Fn buik van den dikken toren. De door ■ l"'g le®k een matglazen schijf. De men-K''lln' .le heen en weer liepen, werden Khimmenen afstand snel tot grauwe r. ' Nu moet ik afsch-eid n, dacht zij. Hoe heerlijk zou het geweest zijn, als zij later aan Abigail had kunnen telefoneeren : Stel u voor... Doch hij had niets gezegd, waarover zij zich had kunnen verblijden. Hij bleei staan. Hij zag Veronika aan, die hem als gewoonlijk de hand reikte. Hij hield die hand vast en glimlachte. Die glimlach kwam haar verdacht voor, en prikkelde haar — alsof hij haax bespotte. En snel vroeg zij : — Heb ik reden tot lachen gegeven? — Ja, tot een dankbaren glimlach. — Ik ? Omdat ik in een zaak, die van zelfs spreekt — ik bedoel,dat het immers een gebrek aan tact zou zijn, als ik iets ging oververtellen. — O neen — dat spreekt nattuurlijk voor een verstandige vrouw, die eenig begrip heeft, vanzelf. Dat niet. Maar gij weet niet, hoe uw gezelschap voor mij een Verjichting, een verzoening, een beslissing is geworden... Dat gevoel ik altijd weer opnieuw met dankbaaxheid. — Wat becloelt gij daarmede? — Vandaag slechts vage dingen.Denk er maar van, wat gij wilt. Maar weès ook in uw ge dacht en behoedzaam en voorzichtig. Misschien verzoek ik u met-tertijd nog eens om een rustig uurtje... Hij drukte krachtig haar hand, en liep haastig weg. Dit gaf Veronika nu toch eenige be-vrediging. Hij verdreef vermoedens... Beloofde bekentenissen op een meer ge-schikt uur... Maax natuurlijk zulke toe-spelingen kon zij niet aan haar vriendin overbrengen. En Veronika had toch zoo gaarne iets willen doen om de arme ziel uit den storm der onzekerheid de haven der veilige hoop binnen te voeren. Bij nader overleg lag er weinig aanmoedi-gends in zijn woorden : Verlichting — verzoening — beslissing —1 Arme Abi gail ! Die toespelingen moeht zij haar niet overbrengen! Voortaan was er dus iets tusschen hem en haar. waar haar vriendin buiten stond.... Veronika had geen lust om naar huis te gaan. Daar moest zij, met haar onge-duld en haar dringende behœfte aan mededeling, te lang wachten. Zij was zoo opgewonden, dat zij het naufwelijks had kunnen verdragen, als Wigand he-den eens over den tijd was gekomen.Zij ■ ztou hem van het bureel afhalen. IDan was hij toch min of meer genoodzaakt af te breken, en de zaken tot morgen te verschuiven. Wat zou hij wel van dafc ailes zeggen? Ja — de hoofdzaak : het voornemen van Carlos Haimer, om wel-dva uit de firma te treden, daar mocht zij niet over spreken —- dat was grap-pig : Nu had zij een geheim met hem ! Een onschuldig geheim', maar toch van gewicht. Als hij eens werkelijk de stad verliet ! Welk een verlies voor de firma ! Veronika had haar man en haar schoon-vader zoo dikwijls hooren spreken over de foveiTedingskracht en de menschen-kennis van Haimer. En welk een verlies voor haar zelf. Want als hij vertrok, zou ook Abigail heengaan. Zij was immers enkel om haar procès hier gekomen, en nu de zaak door een vergelijk ten einde was gebracht. — Veronika wilde er lie-ver niet verder over denken. Het scheen haar toe, dat zij dan niets overhield dan kwaadwillige ooms en moeiën. Hé. wat was de mist akelig nat. Zij voelde plotseling verlangen naar warmte, droogheid en licht. Het stond haar duidelijk voor den geest, hoe zij met moeder boodschappen gedaan had, naar een spijshuis gegaan was, dikwijls v:e,rgezeld 'van een der studenten. Hoe genoeglijk kwam u dan de etenslucht te- gemoet, waarin de kalmte en de vroo-lijkheid van zooveel menschen gemengd scheen — en dan kreegt gij den indruk, alsof iedereen geld in den zak, en nie-mand zorgen had — en dan kondet gij zelf zoo heerlijk kiezen, wat gij zoudt nemen, terwijl gij thuis moest eten, wat er op tafel kwam. — Ik zal Wigand vragen, of wij in het "Prinsenhof" gaan eten. Dat was nog nooit gebeurd. Maar vandaag h,8(d Veronika het -erop gezet. De mist werd gedurig dikker, en maakte ailes nat, gebouwen, gaanpad en rijweg. Het was afschuwelijk op straat, en zij had een gevoel, alsof zij al die onaangenaam-heden verdroeg ter wille van Wigand. Tot haar verrassing ontmoette zij biem reeds op de trap. Hoe lief van haar, om hem te komen afhalen, en bij dat weer nog wel.Maar aan den anderen kant was het ook weer iammer, want hij had eerst nog een be-langrijke boodschap te doen. — De eerste maal dat ik u kom afhalen; kom ik niet gelegen ! zegde Veronika een beetje geraakt. — Maar kind — wees nu niet dadelijk bbosi... — Nu, goed, dan ga- ik met u mede en blijf voor de deur wachten. En tot belooning gaan wij in het "Prinsenhof" eten. Hij was zeer moede. En bovendien, meende hij, dat Veronika hem niet goed kon vergezellen bij de boodschalp die hij te doen had. Als het u hetzelfde is, laat ons dan lie-ver een anderen keer in het " Prinsenhof" gaan eten. En het is niet raadzaam, dat gij met mij meegaat — ik breng u naar den tram en kom zoo gauw thuis als ik kan. — Waar moet gij dan heen? — Alfred Merkel opzoeken. Ik heb hem herhaaldelijk ontboden, en hij komt niet. Nu is een van onze menschen er achter gekomen, dat hij ellcen avond in een bierhuis zit, een niet al te befaamd lokaal. — Neem mij mede, verzocht Veronika dringend. Haar zucht naar avonturen ontwaakte. Een berucht lokaal ! Heerlijk. — Hij had haar reeds geweigerd, om in het "Prinsenhof" te gaan eten Zij zou hem wel voor een tiran houden. En wat kon haar eigenlijk ook overkomen ? Dus ja. Verheugd stapte zij naa?st hem voort. Vergeten was het slecht weer en het eten in het spijshuis. Zij was een en al opgewondenheid. Als er nu maar eens wat gebeurde, iets romantisch —1 iets, wat buiten het alledaagschei viel. En dan wilde zij hem ook nog van den genoeg-lijken namiddag met Haimer vertellen. — Haimer was schitterend, zegde zij, bijzonder intéressant ! — Waarover hebt gij dan gesproken? — Och, over ailes ! Over het tragische van het kleine. Haimer begrijpt mij zoo volkomen. Dat hoort een man niet gaarne van zijne vrouw. — Toch niet beter dan ik? vroeg hij een beetje geprikkeld. — In sommige opzichten misschien wel, zegde zij op geheimzinnigen toon. Haar behoefte aan mededeeling ging in een vagei v'erlegenheid 0vter. Hpt viel haar plotseling in, dat Haimer, over haar daad sprekend, gezegd had: In oogenblikken van groote sto-utmoedigheid zwijgt het verstand — *— Dat behoefde Wigand nu juist niet te hooren ! Al wa--ren de eischen, uit haiar heldhaftigheid gi-boren, ook lastig — het was toch heer-liji-, door Wigand vereerd te worden om haar grootheid — En over zijn ontslag nemen kon zij ook niet spreken — En nog veel minder kon zij vertellen, dat hij een vage toespeling had gemaakt op zijn verhouding tot Abigail. — Veronika \^as boos op zichzelf bij de gedachte, dat zii maar liever nergens over had moeten b egittnen. Haimer's aangelegenheden kwam en lirjar opens zoo gev/ichtig voor. en legden haar verplichtingen op. Nu, het is Haimer immers maar ! hield •Wigand zich ondanks zijn prikklclbaar-heid yoor. Haimer was de laatste man, op wien hij ooit jaloersch zou kunnen worden. Zijn gezel, zijn oudere vriend, een man van eer ! Misschien nam Haimer nu en dan wel eens proeven, waarschijn-lijk om in aanraking te blijven met het zielelieven van de vrouw maar daar- voor zou hij Veronika immers niet uit-kiezen. -— — Natuurlijk niet... — Ivlumpe's Bierkelder" — is dat een speelhol ? Een schuilplaats voor misda-digers? vroeg Veronika. . Onzin. Ziulke lokalen zijn er hier met. Daarvoor moet gij in een wereld-stad wezen. _ Maar wat er komt, behoort niet niet tot de nuchtere, solide elemerten. —- Vf ij hadden een policieagent moetea medenemen. Hij lalchte. — Zi.it gij bang? — Och kom — bang ! Ik ? dat dacht ik dan toch ook. Een heldin en bang! Maar waavoor dan een policieagent? Het zou zoo iets buiengewoons geweest zijn Een tocht der gerechtigheid... (Wordt voortgezet).

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.