19 September 1915 IM' 44 ■ BUREEL voor Aankondigingen HOPLAND 30, Antwerpen Abonnement 2.50 fr. het jaar Het blad wordt ook wekelijks tehuis besteld aan* C> centiemen .GEÏLLUSTREERDE ._iïs=i_. BUREEL : LANGE GANG 6, ANTWERPEN :OPEN DAQELIJKS VAN .2 TOT 3 UREN AANKONDIGINGEN (op voorhand betaalbaar) 4ebladz., den regel 0.30 Financieele aank. » 1.00 Reklaam onder de rubriek OYER ALLES » 1.00 Begrafenisbericht » 5.00 Uitgiften (overeen te komen) De schooltijd breekt aan, de winter nadert... o 'k voel hem al en 'k ril... ja 'k huiver... niet voor de koude, neen, maar nummer bestaat uit ZES BLADZIJDEN DADEN EH ZAKEN Werk der bescheiden ondersteuning Onder dien titel is wederom een nieuw werk gesticht te Antwerpen, «tot hulp vcleening aan de personen, die ten gevolge van den oorlog zonder bestaanmiddelen zijn gevallen en wier maatschappelijke toestand niet toelaat beroep te doen op de openbare liefdadigheid ». Kan iets loffelijker en menschlievender uitgedacht worden ! Velen., zeer velen zijn er in onze stad, die vóór den wereldkrijg in weihebbenden toestand verkeerden en-thans niets meer bezitten, om voort te leven, indien geen helpende hand hen wordt toegesteken. Doch hoe die eerbare ongelukkigen ter hulp komen ? Liever sterven dan de hand uit te steken, — want de schaamte zou hen dooden —, is voor hen een besluit, hetwelk ieder begrijpen zal. Na de droeve tijden, welke wij beleven, moeten zij met opgeheven hoofd nog door de wereld gaan, om_zich te kunnen opwerken. O ! het nie#we werk daagt als de reddende engel op om hen « bescheiden » te helpen, zoodat zij niet moeten blozen ; want nooit zal iemand weten wat er tusschen hen en het « Werk der bescheiden Ondersteuning » gebeurd is. De omzendbrief ons gezonden vermeld : « Het werk heeft tot doel de ondersteuning van personen, die ten gevolge van Gen oorlog zonder bestaanmiddelenzijn gevallen, en wier maatschappelijke stand niet toelaat beroep te doen -op de openbare liefdadigheid. Geen onderscheid van partij noch godsdienst wordt gemaakt. « Ons Comiteit bezorgt onder andere, eetwaren, kleederen, de meeste noodwendige voorwerpen, kolen, alsook zorgen van geneesheer en geneesmiddelen. « Hetrgetal begoede familiën die tot armoede vervielen, neemt toe met den duur van den oorlog. Wij doen daarom een dringend beroep op de liefdadigheid van hen, die zoo gelukkig zijn nog te kunnen geven, om ons te helpen, door het schenken van ondersteuning, 't zij in geld 't zij in natuur. « De personen, die inschrijven voor eene maandelijksche bijdrage van minstens drie' frank, worden opgenomen als beschermleden v"an het werk ». Het « Werk der Bescheiden Ondersteuning » is gevestigd Everdystraat, 40, te Antwerpen, en staat onder bescherming van Gravin de Hemricourt de Grunne, Eerste Hofdame van H. M, de Koningin. Het EereComiteit is samengesteld als volgt: Mevrouwen Baronnes van de Werveen van Schilde, Gravin de Baillet-Latour, Mevrouw Jan De Vosr Voorzitster : Mevrouw Ernest Van der Linden ; beheerraad : Mevrouwen Carlier ; Edg. Castelein ; Emile Deckers ;; Dhanens ; FlipoGevers ; Paul Karcher ; Ollevier ; Gustave Snoeck en Jufvrouw J'oostens. Het puik, de bloem van de Antwerpsche samenleving. Moeten wij daar nu een woord bijvoegen om dit schoone werk aan te bevelen ? :Neen, niet waar, iedereen die kan, zal het steunen en zich als beschermlid laten inschrijven. II. |Sg Hulp en Bijstand aan de Kantwerksters In de prachtige woonst en eigendom van heer E. Van Herck, het Rubens huis op de Meir,' is eene « Tentoonstelling van Kantwerken » gehouden ten voordeele van het «Werk tot Hulp en Onderstand aan de Kantwerksters wonderde bescherming van het « Nationaal Hulp1 en Voedingskomitëit » en de « Commission lor Relief in Belgium ». De gekende oudheidskundige heeft daartoe zijne zalen kosteloos afgestaan. Dit werk werd geplaatst onder het EereVoorzitterschap van Mevrouw Brand Witlock, echtgenoote van den Minister der Vereenigde Staten, en onder het Voorzitterschap van Mevrouw de Gravin Elisabeth d'Oultremont, Eeredame van H. M. de Koningin. Het' werk verschaft sedert bijna zes maanden aan 5oiooo werksters een weekloon van fr. 3.—- zegge fr. i5o,oco per week. Voor die fr. 3.— volstaat het de werkster voor dezelfde waarde kant af te leveren, berekend aan den prijs van vóór den oorlog ; dit vereischt dus voor de goede werksters niet meer dan één dag werkens per week, voor de minder geoefenden eéh weinig langer. Het bereikte doel is tweevoudig : men werkt een weinig en men vergeet zijn stiel niet. Daarenboven tracht men in verschillende centrums te Antwerpen o. m., verbetering te brengen in de werkwijze, die te wenschen overliet, zonder acht te geven op de te leveren hoeveelheid. Het Komiteit van * Antwerpen, dat alles onder zijn beheer heeft wat betreft het arrondissement Antwerpen en de kantons Beveren en Temsche is samengesteld als volgt : Heeren Burggraaf Georges Vilain XIIII, Basel, Voorzitter: Emiel van Migem, Antwerpen, OnderVoorzitter ; Mej.L. van Riel, Antwerpen, EereSecretaresse, en heer Dr Roelens, Burgemeester van Rupelmonde, Mevr. Fr. Franck, Antwerpen, leden. In ieder centrum werkt een Ontvangstkomiteit. Te Antwerpen wordt het bestuurd door : M. E. Van Migem, voorzittes, en door de Dames L. Van Riel en Fr. Franck, en de Heeren Ch. Desguin en Leo Van Riel; te te Basel door Mevr. Desmet; te Steendorp door Mej. Marie Boots ; te Rupelmonde door Mevr. Roelens ; te Temsche door den heer Notaris Van dePerre; te Cruybeke door Mej^ Marguerite Van de Velde. Na het publiek bekend gemaakt te hebben met het doel en de .werking dezer instelling, heeft 't komiteit meenen goed te doen door het publiek kantwerken uit alle streken van ons geliefd Vaderland aan te bieden. Men zal daar vinden : Eisgrond (Malines), Halve Slag (Point de Lille), Engelsche grond (Point de Paris), Cluny, trensen, alle specialiteiten van de Antwerpsche streek ; verder Brugsche, Valencijnsche, Milaansche, Duchesse kanten; naaldwerken (Points a raiguillej, Engelsche en Venitiaansche Kanten ; volledige stukken voor stoffeering, zooals kussens, bedspreien, tafelkleeden, zetelsluiers, enz.. Deze tentoonstelling is onder de bescherming gesteld van Antwerpsche Dames en Jufvrouwen. Het is te voorzien dat heel Antwerpen en vooral onze Dames en Juffers zich zullen verdringen in de prachtige salons van het « Rubenshuis » om de prachtige kanten te bewonderen, en om het werk te steunen dat de edelhartige Dames en Juffers ondernomen hebben ten voordeele van de wel nederige klas van ménschen, maar die allen brave lieden en voor een groot deel kunstenaressen zijn, wier werken den roem dezer nijverheid wereldberoemd maakt. III Oorlog aan de vervalschers en bedriegers Er zijn dan toch eindelijk mannen opgestaan om den oorlog te verklaren aan de schelmen, die sinds maanden hunne beurzen vullen met het geld dat zij winnen door middel van vervalsching der eetwaren, door bedrog in 't gewicht en door opkooping der veldvruchten, om ze dan aan hooge 'prijzen te verkoopen. Te Brussel is een « Bond tegen vervalschers en bedriegers » in 't leven geroepen, welke de gewetenlooze speculeerders,die het volk van zijne laatste centen berooft en het langzaam vergiftigt, in hunne misdadige werking wil belemmeren. De eerste vergadering welke beroepen werd, was zeer bemoedigend beantwoord ; de zaal was kroppensvol bezet ; de tweede vergadering niet minder bijgewoond. Heer Raclot, een ingenieur-scheikundige, een man die dus kennis heeft van hetgeen er met de levensmiddelen gebeurt onder oogpunt van vervalschingen, is als voorzitter benoemd. Uit de redevoering welke hij-over het doel en de noodzakelijkheid van den iBond uïlspi'dk, - hebben wij kunnen opmaken dat hij « the right man on the right place » is, en de bedriegers en de vervalschers met hem zullen af te rekenen hebben. Heer Raclot wees er op dat reeds in 1910 er aan gedacht werd een bond te stichten tegen die gewetenlooze uitbuiters en fabriekanten van vervalschte eetwaren.Menhad ondervonden dat niet alleen de waren vervalscht werden, maar zelfs de grondstoffen voor het bedrog gebruikt, werden eerst vervalscht! Men maakte koffie uit maïs !, en sigaren van papier dat eerst in nicotine werd gedoopt. Boter, kaas, eieren, melk, en wat ook al meer werd vervalscht. De Regeering nam maatregelen, verscherpte de wet op de vervalschingen. Heeft het geholpen:?Geenszins ; de bepalingen van de wet werden zoodanig moeilijk tot uitvoering geregeld dat de massa de vervalsching mèt leede oogen moest vaststellen, maar de macht en den moed verloor de vervalsching te doen beteugelen. Dat was in normalen tijd ! Maar nu iedereen strijdt om door 't leven te komen, nu maken de vervalschers een leger uit, en wij mogen, zonder vrees tegengesproken te worden, verklaren dat er niets meer kan verorberd worden dat niet door de hand der vervalschers gegaan is. De heer Raclot wees er op dat thans veel meer oude ménschen en kinderen kwijnen en sterven ; de oorzaak daarvan is aan de vervalsching der eetwaren toe te schrijven. De schelmen die zich aan die daden plichtig maken zijn dus moordenaars van de ergste soort, daar zij moord plegen wetens en willens met het doel zich rijk te maken. De redevoering van den heer Raclot diende in alle gemeenten en steden dès lands aangeplakt te wordes. Leuren* Luik en andere steden gaan ook Bonden tegen bedriegers en vervalschers van eetwaren oprichten. En te Antwerpen ? Zijn daar geen personen om het volk tegenmoordenaars en dieven van die soort tebeschermen ? ië'\L. ftfüTWERPEN IN OORLOGSTIJD XI 't Kan zijn dat ik mij vergis, — wat ik betwijfel, — doch ik woon in een buurt met bijna enkel vrouwen, een paar, meerdan-vier-kruisjes-mannen en heel veel kinderen. Het meerendeel dezer vrouwen zijn moeders, jonge moedertjes, — zelf nog kinderen, — met jonge-en kerstekinderen, — waarbij er zijn die nog geen vader hebben gezien.... wellicht-nimmer zullen zien. ,'k Beklaag die kinderen niet. — Mits een verstandige bemoeiing van overheden, zullen die oorlogsweezen later verstandiger en gevoelvoller ménschen worden, dan het hedendaagsch geslacht, waarin zij zijn geboren en nu misschien niet door worden grootgebracht. Toestanden, omstandigheden en omgeving maken van het kind den lateren mensen. In mijn buurt, heb ik liet geluk van nabij het volk, het gewone werkzame, doch niet opgevoede noch ontwikkelde volk gade te slaan. Dit volk leeft in buurtschap — gelijk in familie. De verzorging van hun huishouding is maar zoo en zoo. ■^"-saai1r Een groot aantal uren per dag -staan 01 zitten deze vrouwen bij'Mie de koetsiersvrouw — of bij Trees van den kleermaker, of bij Fientje de waschvrouw te lameeren, veel te lachen en.... eens per week hebben er een paar ruzie. Dat in dezen tijd die vrouwtjes hunne verbeelding ook de vrije loop laten, is te verstaan. Maar nimmer kunt ge meer vermaak hebben dan wanneer een dezer vrouwen een -brief van « heuren vent » heeft ontvangen. Dat schrijvenovordt dan voorgelezen,nog eens gelezen, en besproken, en dan... dan toovert de verbeelding er het noodige bij. Gelukkige vrouwen. Wat zijn zij kinderlijk. Maatschappelijke zorgen, sociale beslommeringen, evolucioneele toekömstdroomen, ja het gansche leven gaat langs hem heen. Zij kennen niets dan hun bestaan en zóó.... brengen zij ook hun kroost op. Vergeef het hen, want zij weten niet wat zij doen. Doch zij die beter weten, — en onder de talrijke lezers van de Zondagsgazet, zijn er gelukkig heel veel die weten dat in de jeugd de toekomst ligt, zoowel voor die latere ménschen, als voor het land. Nu een der velen en een der veel te lang durende jaarlijksche schoolsluitingen teneinde spoedt, wil ik eens even alle lari op zijde zetten en eens probeeren ernstig te zijn. ^Vïê dit doèÖi jjVe kleuters Laat ons daarom eens trachten het spel van kinderen opmerkzaam gade te slaan. verbeeldin gskracht, beschikken. Niet wanneer zij spelen met modern, heel mooi speelgoed, neen, als zij hun spelletjes doen van eigen vinding. Oude vodden en frutsels, die door hun verbeelding tot allerlei wonderbarends worden omgetooverd. Kinderen spelen liever met oude, hun lieve dingen, waar ze van maken wat hun verbeelding hen er van maken doet, dan met mooie, kunstig afgewerkte stukken speelgoed, waar het nieuwtje o zoo rap ! afgaat. Hebt gij hen wel eens gade geslagen op straat in het zand der straat- of huizenmakers ? De jongens maken holen, kuilen, loopgraven, dijken enwateringen (dan kan moeder preutelen). De meisjes bakken, wegen, knoeien, kneden allerlei vormen. En thuis ? -- De kleine meid brengt eiken avond haar pop naar bed ('n doos of kapot sigarenkistje is het bed waar de pop, een klungel van wat aan elkaar genaaide vodden) in wordt gelegd. Doch die pop is haar dierbaar, boven alles, het schoonste speelgoed laat zij er -voor. Een echt horloge, een schoonen auto of een prachtigen trein of stoomboot begeert elke jongen. Maar heeft hij het vaartuig mekanisch onderzocht « hoe het in elkaar zat » dan pakt hij rap weer 'n plankje of ouden blok, maakt er een schip van en laat het dobberen en drijven op. een plas of in de vestinggrachten. Wat zouden we boeken kunnen schrijven met duizenden voorbeelden van de kolossale verbeeldingskracht waarover kinderen beschikken. Zijn zij met velen bij één, zij doen de grooten na, maar vinden er toch weer van alles bij. Van de prilste jeugd af aan begint het alr vooral wanneer zij ouders hebben die met hen spelen en veel weten te vertellen, en het neemt toe naarmate het kind ouder wordt en allerlei vertellingen en sprookjes en later de duizenden een nacht of de verrukkelijke fabels spreken tot de fantasie. En dan het lezen ! Het lezen der werken van Dickens, Cooper, Jules Verne, Aimard. Wat maakt, de verbeelding dan het kind, soms al een jeugdig mensch, niet gelukkig. Hoe hoopvol en vertrouwend...en verlangend naar het groot-zïyn gaat men niét de toekomst en het leven in. Wij weten immers zelf, hoe schoon en edelgevoelend wij het leven ingingen. En zouden wij, die ontgoochelingen en teleurstellingen van het leven kennen, er niet veel voor over hebben om ook nog gelijk een kind, in schoone en hoopvolle verbeelding te leven ? Voelen wij — ontwikkelden — ons zelf ook niet gelukkig wanneer we eens een wijle de koude, dorre werkelijkheid kunnen vergeten en ons op de'vleugels der fantasie laten gaan in 't rijk der droomen, waar onze geest ménschen en dingen ziet, zooals wij ze in 't diepst van ons hart wenschen ? O, verbeelding is zoo schoon. Verbeelding schenkt zoo ontzaggelijk veel hoop, geeft vertrouwen, maakt gelukkig, 'sterkt de gezondheid en doet ons genieten. Verbeelding zet alle naargeestigheid aan den kant, verdrijft bekommernissen en laat aan onontwikkelde geesten niet toe over de naakte werkelijkheid van hun bestaan te denken. God ! wat zou het er in dezen tijd nog ellendiger uitzien, wanneer het menschelijk wezen geen verbeelding had. Bezoek de — (geluk weinig) half bakken geleerden, de te veel en toch te weinig ontwikkelden, van die soort mensehen die in hun jeugd door ouders of ouderen zijn verwend en gevleid met : « o, wat 'n slimme jongen !... wat leert die vlug !... alles verstaat hij !... dat zal een artist worden 1.... «Maar... de middelen en de leiding ontbraken ; die zelfde jongens werden waanwijzen ; eenmaal in het leven geworpen kwam de eene teleurstelling na de andere ontgoocheling.; en wat werden het ?.... in "de slechte beteekenis van het woord: anarchisten, ontevredenen,zwartgalligen, soms nog erger, veel al ongelukkigen .voor hunne omgeving en zichzelf. Neen, beter slechts ongeletterd maar in en door het leven in een bepaalde klasse geboren, opgegroeid en er in gestorven, dan een waanwijze uitwas. De halfbakken geleerde mijmert en peinst over het slechte in de samenleving en hoe of hij het beroerde uit kan roeien, doch gezien hij geen werkdadig denker is, blijft het een gedachte-broeier, hiiziet niet dan zijn ideeën windeieren zijn, ".vermits hij juist behoort tot de soort die ellende en ongeluk zaaien. Keeren we die ongelukkigen den rug toe, gevoelen we meelij en denken we aan hun verkeerde opvoeding waarin een verkeerde verbeelding slechte vruchten heeft gekweekt. O, verbeelding is schoon... maar,... ook hier treft men verscheidenheid. Ook hier geldt het... :< nietsdoen, hetzij gedwongen of uit luiaardij kweekt slechte fantasie. » Ongewone toestanden brengen buitengewone verbeeldingsziekte voort. We zien het thans. Rondom ons heen toovert de volks- en burgerij-verbeelding voortdurend : .. .leugens. Ge moet eens door onze stad (jadoor ganseh Europa) wandelen,overal vindt ge menschen-groepjes. Ge moet eens komen daar bij den samenloop van straten, bij het höeksken, van den schoenlapper, of erger nog (van 's morgens 7 tot 's avonds 10) voor de staminee van. Piërke Hiketiek, In het vliegende paard, waarnaast het stamineetje | In de zwaan » bij « Henri de Wilde. ».... Daar.... daar kunt ge de menschelijke (van mannen nog wel) verbeelding I hooren... spreek er niemand tegen, want zij die nimmer of slechts weinig lezen, die niet j hebben geleerd over het groote leven te denken, zij weten het. Zij weten het... gelijk een uur van hen verwijderd de nu niets verdiende foormenschen van « de Kronenberg » het weten. Maar zij zijn gelukkig door hun verbeelding. Laat hen gelukkig zijn, zij zijn geen toekomst meer voor ons land. Laat ons echter denken aan onze jeugd, onze telgen « ons klein mannen ». De vakantie spoedt ten einde. Kleine zus pruilt omdat de andere broerkens nu ook naar school gaan, haar verlaten, zij geen speelmakkers meer heeft..,, en de eerste verbeelding voor het « groot worden » wordt gewekt. wanneer ik denk aan die duizenden kleinen... die eens mensch hunnen worden. Hoeveel zullen het worden ? O, ouders, onderwijzers en opvoeders, 'k wilde dat gij mijne verbeelding bezat, dat gij u de heerlijke beelden kondet scheppen die ik mij too ver en kan en die verwezenlijkt kunnen worden omdat zij door praktisch denken zijn ontstaan, h^ Die verbeelding kunt gij wekken en kweeken bij uw kinderen, wanneer gij verstandig en kinderlijk weet te vertellen : de levenswijsheid, de ondervinding, de dagelijksche ervaringen door u opgedaan. Laat uwe kleinen ademloos luisteren naar met. zorg gekozen sprookjes, die voor hun jeugdig geestesleven een wereld van ongekende schoonheid openen, en waaruit tevens een goede gezonde moraal is te putten. Doch pas op — dat ge uw vertelling aan de waarheid weet te toetsen. Kweekt geen zucht tot het fantaseeren van leugenachtige verhalen, want dan maakt ge van het kind een pathologisch leugenaar, waaruit de ergst-denkbare ellende kan voortkomen. Laat uw kinderen lezen, o veel lezen, doch zorg voor verandering opdat het geen ziekelijke geest wordt. Verbrandt alle detectieve moordverhalen van griezelige soort en de prikkelende lectuur geschiedenis. Dat is vuile rommel geschreven en verkocht door geldkloppers. Hoeveel jeugdige kracht is er niet verloren gegaan in de gast-,en tucht- en krankzinnigenhuizen door slechte boeken. Laten de verhalen, die kinderen lezen, gerust fantastisch zijn, gekleurd in de bontste kleuren. Laat ze lezen van reuzen en kabouters, schoone prinsessen en betooverde kasteelen, mits de kern van 't verhaal gezond zij en de strekking zóó, dat zij er iets schoons en goeds van onthouden kunnen. Zóó geleid, is de verbeelding een kracht ten goede voor het verdere leven, want ongelukkig de mensch. die arm is aan fantasie. Moet niet bij alles, waar v/e van genieten zullen, zoowel vas een heerlijk landschap als van een mooi boek, een schilderij of muziek, de verbeelding, de gerijpte en geoefende verbeelding ons brengen in de juiste stemming, zooals het de fantasie was, die de kunstenaar zijn kunstwerk deed scheppen ? Laat den kinderen het vroolijke spel hunner verbeelding, in de hoop dat zij als ménschen te midden der zorgen en bekommernissen van eenen dag toch nog voor het schoone en goede oog zullen hebben en de dingen zien in den schoonen schijn van een levensblijde verbeelding. Ik die verschrikkelijk veel heb geleden en daarom alles en mij zelf lari noem, ik leef als optimist door een gezonde en genoegelijke verbeelding die ik mij zelf fantaseer. Kunt gij dat ook ? Lari. Op reis naar 't Mastet oppenland in. Antwerpenaars en Antwerpenaarsters, die sinds maanden uwen honger moet stillen met een onooglijk en onsmakelijk baksel, dat gy op den koop toe nog duur moet betalen, wist gij welke heerlijke gerechten in vollen oorlogstijd op de tafel van den armen (?) Kempenaar prijken, wat zoudt gij u haasten naar dit land van belofte te snellen ! Verbeeldt u brooden, witte en grijze, zoo groot als karrewielen, de eene uit zuivere tarwebloem, de andere uit een mengsel van tarwe- en roggemeel vervaardigd, alle even geurig, smakelijk en voedzaam. Verbeeldt u frissche gele, onvervalschte boter, dikgeroomde, ongedoopte melk. Verbeeldt u goedgerookte, — gedroogde en — gezouten hesp, « door 't mes geschaafd tot postpapieren bladen », zou Bilderdrjk in zijnen tijd gezegd hebben. Verbeeldt u eieren, spek, roookworsten, kaas, honing, gelei-, siroop én verder de gansche litanie van groenten, peulvruchten, .aardappelen, fruit, enz. welke het brein verzinnen kan en gij zult u een begrip kunnen vormen van de weelde die hier heerscht. Er is nochtans eene schaduwzijde aan dit verleidelijk tafereel. De geliefkoosde kweekelingen van den Kempischen boer — de zwijntjes — beginnen zeldzaam te worden ; de jonge viggen kosten stukken van ménschen en vaak ontbreken de meelspijzen waarmee men die knorrige vierpooters op korten tijd tot de verlangde dikte, zwaarte, rondte en vette brengt. Gevolg : de lekkere Kempische ham en het spek zullen — als er geen spoedige verandering in dien toestand komt — welhaast tot het rijk der legende behooren en dat zal een zware beproeving voor den buitenman wezen. Minder bezorgd toont deze zich over het feit dat ingevolge eener beslissing van de Commission for relief in Belgium, de levering van tarwebloem aan de boeren, die rogge gewonnen hebben, voor eenigen tijd zal gestaakt worden. Desnoods zal hij in een verloren hoekje van zijn graanzolder nog wel een zakje tarwebloem weten te vinden om een lekkere vlaai of niet minder lekkere « mik » te bakken. Dat de prijs der boter aanhoudend stijgt, is een kolf je naar den Kempenaar zijn hand. In den laatsten tijd was goede roomboter hier nog verkrygbaar aan 3.50 fr. den kilogram ; nu vraagt men reeds 4 fr. Of men in dit gedeelte van België niets van het oorlogsgeweld geleden heeft, zal de eene of andere belangstellende lezer of lezeres misschien vragen. Alles te samengenomen, is Noord-Limburg er met den schrikvan afgekomen. Wel hebben de ménschen hier in Tt begin van den krijg, toen links en rechts voorpostenschermutselingen plaats grepen, al eens met hun vee en kostbaarste bezittingen de wijk genomen naar de bosschen of naar verder gelegen oorden, doch van vernieling ziet men,, behalve een afgebrand huis m een of ander dorp, geen spoor. Dat alles en meer nog vertelt men ons terwijl wij onzen eetlust verzadigen. Alras worden wij gewaar dat hier zooals elders de zonderlingste fabelen en; geruchten over den oorlog ingang gevonden hebben, doch wij zijn in te goede luim om er ons lastig over te maken Nadat wij al het nieuws met de vereischte belangstelling vernomen en zoo kort en bondig mogelijk verslag gegeven hebben over den toestand

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.