Van 29 Mei tôt 4 Juni 1916 IO CENTIEMES Tweeâe Jaargang Nr 29 QEILLUSTREERDE ZONDAGSGAZET Bureel : HOPLAMD 30, Antwerpen, Ahnnnpmpnt ï ft.Ofi fP. hftt iaar FAMIilEBL AD Aankondigingen : . Laatste bladz.,denregel 0.30 Rubriek OVER ALLES d.reg.1.00 Financieeia aank. » 1.00 Vergaderingen, Handelsmaat-Begrafenisbericht 5.00 schappijen den iegel 0 50 swaiaBMMMPvwyiiiOTHWi i ■ niii' l'iiiHiiH'i i qmi IÉH ii ib i' i ï» nnraa«Bm DADEH EN ZAKEN ï. Kaartlegsters en waar(?)zegsters. Ér worclt door de Parijzèr bladen gemeld dut d nel'ectuur van policie maatrégeieri heeft moeté enien dm de lichtgeloovige menschen te beschei ien tegen de kaartlegsters. en vvaàr(?)zègsters /elke tegen groi geld aan de personen, die zich te en wenden, zaken verteilen waarvan het eerst il het laatste woord verzonnen, dus leugen is. Nu liet volk in een onzekeren toestand verkeei mdat aile verbintenis met het ooriogsterrein afg'< ueden is, en het aldus noch van hetgeen daar g< eurt, nôch van de familieleden die in 't vuur staa 2Ls kan vernemen, is het te begnjpen dat er ge ocht vvordt naar ailes'wat. mogelijk is, om aan d ewettigde nieuwsgierigheid te kunnen voldoen. Het is echter te. betreuren dat de beschaalde lar en nog geene afdoend/? beteugelingsmaatregele enomen hebben tegeir.liet volkje dat denieuwsgû igheîd van het;,publiek misbruikt om het, tege oede betaling, allerlei leugens op te disschen. Het is imrners ifi-Frankrijk niet alleen dat dit ca an kaartlegsters en-waarzegsters woekert ; Belgi leeft er ook een yrtj ruim aantal. Men hoelt maa i vredestijd de aankondigingen van sommigeda£ laden ïia te zien ,om-er in te lezen dat « Madam luzanne » en andere, beloven aan degenen die h ien komen, de., .toekomst te openbaren en lie ullen inlichten over hunne handelsondernemin^ i hun aanstaande huwelijk. Zij kunnen ook w< oorspellen dat deze jongeling ol geen meisje, di iaar het hart dingen van.den onnoozelen vrager c raagster, hen rechtzinnig bemint ! Te. Antwerpen zijn ook vele vrouwen waar ht lomme volk om raad. gaat en er zijn er eenige di iiet hun oneerlijk stieltje eene îortuin gewonne lebben. Zooals wij hooger zegden is de gespannen to( tand waarin wij verkeeren een gouden tijd voo le kaartlegsters en waarzegsters. De Parijzèr bladen verhalen dat ouders, vroi ven, verliefden en vrienden van soldaten die aa le fronten staan, « queue » maken aan de huize 1er waarzegsters,om te vérnemen of hun zoon,mai Dekomende of makker nog in leven of gekwets s, en of hij nog zal wederkeeren ! Hetzelfde gebeurt hier, doch, gelukkigli jk in zii ;e groote mate niet; want dit heeft ons volk nog o îet Fransche voor, dat het erg beschaamd is 01: em'and toe te vertrouwen dat het bij eene kaar egster te rade gaat. , Zulke aftruggelarij moest ten strengste verhir l'brd.worden. Het is niet alleen voor het geld dt loor dit oneerlijk bedrijf aan armgeestige mer iclien bedrieglijkerwijze ontnomen wordt, dat w le verdwijning van geheime kabinetten en salor 1er kaartlegsters en waarzegsters vragen, maa 10g wel voor eene andere oorzaak : Irx io Hat wnt r!ir> hnrlrieLr«f^r<ï 13 le personen, die bij hen te biechten ltomcn, verkli •eu, de hoofdoorzaak van twist, scheuring. en ran )en in de families. Een der best aangeteekende magistraten, die aa le rechtbank van Antwerpen geschitterd heeft zoi vel als aan het Beroepshof van Brussel, heeft or neer dan eens,bij vertrouwelijken kout, vcrklaan i De kaartlegsters zijn een maatschappelijk gevaa n talrijke zaken, zoowel in boet- als in lijfstraffi ijke, welke ik te onderzoeken heb gehad, had c taartlegster den weg opengezet die hare raadpl-îers en vooral de raadpleegsters tôt het misdrijf e le misdaad geleid heeft. » Wij hopen dat, wanneer wij; tôt het normale i /en zullen teruggekeerd zijn, ër nog. mannen zu en gevonden worden die, tôt eer en geluk van h< nensehdom, hunne talenten en tijd zullen wille jpofferen om een afdoenden strijd aan te gaan t' jen de kaartlegsters en waarzegsters ! II Tegen de opkoopers. Wij vonden in onze briefbus een briefje van vo *enden inhçud : « Met genoegen lees ik wekelijks uwe artikele ,egen opkoopers van eetwaren, die de oorzaak zij lut het volk boter, vleesch, visch noch eieren, u loofde der duurte, eten kan; alsook tegen de ve. /ulschers van boter en rnelk, en van zoovele aud< e levensmiddelen, waardoor het volk bestolen e ^ergiftigd wordt. » Wonderlijk schijnt het mij, en het zal ook zek( velen uwer lezers aardig voorkomen, dat uw bla vel de rechtvaardige veroordeelingen mededee velke de vervalschers van boter en melk opliepei naar raar, zeer raar, lezen wij eene veroordeelir /oor vervalsching van andere eetwaren. « Mogen, bij voorbeeld, de opkoopers van leven niddelen ook ongestraft hanelelen, wanneer zij zoi ligen tegen art. 311 van het Stral'wetboek? « Gij zoudt uwe lezers zeer verplichten, wildet g len, door mij met een antwoord te vereeren, i) ichten., « Uw trouwe lezer. » Het is waar dat door onze rechtbank, en voor; loor de 5e boetstraffelijke Kamer, aile weken eer eeks personen veroordeeld worden die zich plicl ,ig maken het vervalschen van melk en bote loor beide waren te doopen met 50, 00 en 70 p. 1 ■vater. Dat er « aile weken » veroordeelingen voc lergelijke feiten zijn, heeft tôt reden dat deze ve /alschingen in grooter aantal gebeuren als aile ai leren, doordiën ze niets aan den plichtige kostei ntegendeel, neito winst afwerpen. Wij moeten daarbij nog doen opmerken dat c /aststelling der vervalsching gemakkelijk door de ïielkmeter waar te nemen is'en zulks ook voor d Doter gemakkelijk gaat. Men zal dan ook begrijpe lat, wanneer het feit eens vastgesteld is, de vervo ?ing dadelijk doorgaat en alzoo week op week een [•eeks vervalschers kunnen gedagvaard worden. Veel moeilijker gaat het, de vervalsching van ar dere eetwaren te ontdekken en vast te stellen. Ii [lien het den politiebeambten op de straat en in d tt'inkels toegelaten is de melk te vragen om ze 1 neten, kan het alzoo niet gaan voor andere warer [ndien de verdachte waren niet aan het scheikui lige onderzoek onderworpen worden, of indien d bedrogene geene klacht doet aan'het parket of d policie, dan blijft de vervalscher op vrije voete loopen en kan hij, zonder gestoord te worden, zef ?erust voortgaan en op korten tijd een fortuintj ft-innen. Men heeft daar aile dagen het bewijs van ! Koo suiker, zout, koffie, peeën, mostaard, peper, e nieer andere waren; draag ze naar het stedelijk It horatorium op de Waalsche Kaai, de ontleding zt u de overtuiging l'everen dat, negen op tien keere deze waren vervalscht zijn. Het verslag der ontl< ding zal vaststellen dat genoemd.e levensmiddele gemengd zijn geworden met zeker vocht of watei oni de koopers op het gewicht te bedriegen, en de ze verder bestanddeelen bevatten welke den vei valscher voor de helft goedkooper inkomen dan d waar zelve en hem ook een flinke winst afwerpen Waarom nu de vervalschers van droge levens middelen niet zoo talrijk voor dë rechters gedaag' e worden is te wijten aan het feit dat de aankiachl de inbeslagneming der waren, de scheikundige onl ; leding en het onderzoek zoo lang en kostbaar zijn en zoovele moeilijkheden vergen, dat men lieve ' verkiest geene aanklacht te doen. Wij hekelen geenszins de groote voorzorg die d' 1:5 wetgever voorgeschreven heeft in zulke zaken, om , dat er niet lichtvaardig mag omgesprongen wor den met de eer en het vertrouwen die den naam ei het krediet der handelaars rechthouden, en welk al spoedig door eene grondlooze aanklacht zoudei 1 geschokt worden. Maar wij rneenen toch dat de toekomst het parle e ment zal verplichten de wetten nopens vervalschin; van levensmiddelen te herzien, opdat niet enkelen " maar aile vervalschers zonder uitzondering gestraf 1 kunnen worden. Zoo oefle voor de opkoopers. De wet van 31 Me 1 1866, die strafbepalingen bevat voor al wie eetwo ren opkoopt en opbergt, om eene stijging der prij ® zen te bewerken en ze dan op de markt te brengen L" is niet kl-aar, niet duidelijk en bevat de voldoend 1 bewoordingen niet om aan de hand van moeder Jus " ticia de kracht te verleenen de plichtigen met ze e kerheid te kunnen treffen. Ook deze wet dient her J zien te worden. 1 Loopen er nu geene opkoopers die daarom toc! ] kunnen bij de lurven gevat worden? O, ja, vele ! III. 1 In de Blindenstraat. De naam dezer straat doet iedereen denken da t daar vroeger een gesticht voor blinden of iets der e gelijks moet geweest zijn, en zij daarom aldus ge i noemd werd; 't is geenszins zoo. De kronijkschrij vers zijn het daarover eens dat deze straat in vroe geren tijd eene straat zonder uitgang was, eei r « straatje zonder eind », zooals men nu nog zegt en zooals er nog zijn, als b. v. de Kauwen- en Sinl l- Jansstraatjes, de Diamant- en Sentenstegen. Mei i drukte vroeger zich aldus over zulke straat uit i « dat men er blind in liep om het einde te vinden i, omdat er geen was ». Bedoelde straat, al is 't da t ze later doorgebroken werd, zooals ze-nu is, zoi door dit feit haar naam gekregen en behouden het l- ben. p Indien het zoo is, dan is er reden dien dommei a naam te doen verdwijnen en te vervangen door eei die overeenstemt met wat er daar voor het nood lijdende en dood-arme volk, voor de in barensnoo l- zijnde moeders en hunne boorlingen en voor mee .t anelere personen gedaan wordt. Wij zetten onze lezers en vooral onze geacht i) damen en juffers, trouwe lezeressen van de Zoi\ s dagsgazet aan een wandelingsken te doen naar d r Blindenstraat, en op de huizen de opschriften t lezen van de diensten welke er ingericht zijn voo n sxl wie Stoff^ÎLikJiidf. nf in nnnrl uarkoorl, hot oal ho: l- verwonderen en hun ook de overtuiging geven db i- Antwerpen nog altijd haren heerlijken titel « sta< der liefdadigheid » overwaard is. n Buiten het groote gebouw van het Bureel va: )- Weldadigheid en het Gesticht Van den Nest, telt d s Blindenstraat nog een dertigtal partikuliere huize: l: en huisjes, waarvan thans meer dan de helft inge nomen zijn voor allerlei weldadige instellingen; d î- dienst der spijshuizen, voor de in barensnood zijr e de en gezegende moeders, voor raadplegingen voo i- zuigelingen, beslaat alleen een vijftal huizen waa n de arme moeders met hunne boorlingen gevoed e gespijsd worden, gediend aan gedekte tafels doo î- frisch gekleede vmuwen onder toezicht van dame 1- en juffers uit den hoogen stand, die mede de îiar ît den uitsteken, de kmderen toepinken en toespreke: n en aldus lachjes uitlokken der kleinen, zoodat e i- de moeders jaloersch zouden om worden. Over de deur, aan de andere zijde der straat, i dan weer een andere inrichting, voor raadplegin der geneesheeren. Nietwaar dat de Blindenstraat moet « herdoopt worden en een naam verdient, waardig van al h€ goede dat er voor het lijdende arme volk gedaa n wordt? n Wij spraken hooger over het (« Werk der Spijs huizen voor moeders en der raadplegingen voo zuigelingen » ; wij willen, om de belangrijkheid va: î_ deze inrichting te doen blijken, hier eenige cijfer mien vuiyen. Deweging gedurende de maanden Maart en Apr d (1016) ^ Maarl. Apr il. 1 Totaal der moeders die ^ de raadplegingen volgen ° en er melk of pappen ont- 3_ vangen . 2,056 2,201 Totaal van de hoeveel-heid afgeleverde onver- j- lengde melk 32,858.00 35,654.0 zijnde 2,796.05 lit. meer. Totaal van de hoeveel-heid verlengde melk. . 21,264.60 '22,834.6 ^ zijnde 1,570 lit. meer. Totaal van de hoeveel-j heid afgeleverde melk . 54,122.60 58,488.6 „ zijnde eene vermeerdering van 43,660 liters. ^ SPIJSHUIZEN VOOR MOEDERS ir Beiueging gedurende de maand April 1916. Getal maaltijden die door de moeders en de zwar gere vrouwen werden genoten : , Lokaal Steenbergstraat, 24. . •. 7,577 maaltijder Lokaal Delinstraat, 2 7,410 » e Lokaal Blindenstraat, 29 . . . 5,863 » q Lokaal Kte Batterijstraat . . . 7,500 » q Totaal 28,350 » l_ Deze maaltijden werden genoten door 1,131 mot e ders en zwangere vrouwen ,verdeeld als volgt : Zwangere L_ Moeders. vrouwen. Totaa Lokaal Steenbergstr. 24 177 126 303 e Lokaal Delinstraat, 2 158 121 279 e Lokaal Blindenstraat, 29 149 97 246 I. Lokaal Kte Batterijstr. 181 122 303 e Totalen 665 466 1,131 e Vergeliikende tabel der maanden Maart en April n 1916. y Gétal moeders en zwangere vrou- Maart Apr e wen die aan de maaltijden hebben deelgenomen . 951 113 p Getal maaltijden die door de moe-n ders en zwangere vrouwen werden L_ genoten. . 25079 2835 {\ zijnde een vermeerdering van 3,271 q maaltijden. Onze lezers zullen door die cijfers het belang va ii deze inrichting begrijpen, zoowel onder weldadi als onder gezondheidskundig oogpunt. Er is daar nog meer over te zeggen. L. M. Natuurschoon j ' Voor een twintig'tal jaren begonnen bloemkwe kers in Westelijk Europa verschillende in het wi . groeiende planten met eigenaardigè groeiwijze,sie lijke gewassen of prachtige bloementooi, te zoeke te kweeken en eleze planten in den handel te bre gen. VVeinig menschen viel dit op, er.zijn er ir 2 mei's zoo weinigen die in ons land wat van bloemc . afweten 1 Een vijftien jaar geleden zagen wij voor het eer ! in gemeenteperken van Elsene een wilde plant wc 2 ke wij meer dans eens geplukt hadden. Eenige j ^ ren geleden zagen wij deze plant ook in de stad plantsoenen van Antwerpen hare intrede doen ( . haar vlugge groei en inooie bloeiwijze door vele v bewonderen. ' In die bloembedden der stad is eene ûitkomst b t reikt zoo verrassend, verwonderlijk en ongewoo: dat we niet kunnen nalaten om teikens en telker i langs de Gemeenteplaats of het Atheneum te wa: . clelen en daar te blijven staan voor die perken wa i . de digitalis bloeit. O, menschen ! U loopt of waj , delt wellicht voorbij die hofjes en zëgt : « Ge kui 3 wel zien dat het oorlog is, want nu groei t en bloe . daar sapristi vingerhoedskruid, die bloemen die i . 't wilde groeien... » En gij hebt gelijk — maar ziet eens het mer] waardig natuurschoon en wat de kweekkunst e i verzorging hebben bereikt ! En als ge dan ziet d" prachtige groote bloem, niet meer gelijkend op e vingerhoedskelkjes die aan dezelfde bloemsteng onder haar bloeien, en ge ziet dan weer dat uit d bloem, gelijkend op een sierlijk gekleurde kraa, t geen stamper, maar de bloemstengel weer verd< " opschiet hemelwaçtrts, om weer ineerdere bloen - klokjes te laden luiden, vèrluiden, liet wonderb ■ rende in de natuur, o, denkt gij dan niet aan u ze eu wat vorming en verzorging wel van onzen mei } scbelijken geest venvacht wordt voor de ontwikk i ling eener Iioogere moraal, een beter willen en ee " edeler denken? 1 IVlenschen, gaat zien, er groeit een wilde, doch r : veredelde plant in onze stad ; het is ele digitalis ■ i vingerhoedskruid, van het plantengeslacht van ( t familie der Scrophularineeën, waarvan in Europ 1 West- en Midden-Aziô 18 soorien worden gevonde: • Het zijn twee- of meerjarige, kale of behaardè kru den of halfstruiken met afwisselende eenvoudi^ 1 bladen en eindstandige bloemtrossen. 1 De Digitalis pupurea of het roode vingerhoed " kruid (s.tengel tôt 1 meter hoog, evenals de bloer 1 stelen gr-ijsviltig, bladen eirond tôt eirond-lance r vormig, gekarteld, van onderen grijsviltig, bloer kroon van buiten geheel kaal, van binnen gebaar 2 met witgeraade vlekken, lichtpurper, zelden wil ■ komt vooral in bergachtige streken voor, over h B grootste deel van Europà (ook in België), behab 2 in het uiterste Oosten en Zuiden. De geheele plai r is sterk vergiftig — '/.pir« hr.i ««n Hor p-.o gcpiuk ^ DJOc-mstengel ol' wortelstok is gevaàrlijk op ee = sneê, schrarn of wond der huid. De onaangenaar I eenigszins narcotisch rieke'nde, sclierp en bitte smakende bladerèn worden in de apotheek g 1 bruikt en moeten van in het wild groeiende, in blo 2 staande planten verzameld worden ; zij bevatte 1 verschillende, met den algemeenen naam'digitalii aangeduide stoffen. e Men kweekt ze het best in den vollen grond dot in een ruime diepe pot, en dan vroeg het hart ■ r uitknippen, waardoor er vier of zes scheuten u: r schieten welke allen bloeien: ze bezorgen u eei 1 prachtige sieraadplant voor het venster, buiten t 1 zonkant, want ge zult zien dat in de perken al 1 bloemen naar 't Zuiden gekeerd staan. i mmmm s ONZE UÛEÛSHQ Antwerpen-Brussel. » Het blijkt uit het onderzoek gedaan in de hool t stad dat de lezers, die 011s klaagden dat, térwijl i de Voeding- en Bevooi'radingsmagazijnen vs Grooi-Brussel zoo maar van ailes Le krijgen, - juister gezegd lekoop gesteid is, Antwerpen daa r entegen maar mager bedeeld vvordt, overdrevt i hebben ofwel zich hebben laten veiblinden dot s lijsten van levensmiddelen welke afgekondigd wo den, waarvan de meesten maar weinig aansprat ! i kunnen maken op wat men versterkend en nooe wendig voedsel noemen mag. Voor de magazijnen van het.Plaatselijk Voeding komiteit, welke afhangen van hët Nationaal Kon teit voor Hulp en Voeding, is de bedeeling dezelfd In de stadsmagazijnen, dienst van bevoorradin zijn te Antwerpen koljie en thee tekoop gesteid, w die winkels der hool'dstad niet hebben. Integende stelt men er allerlei soorten van snuisterijen 5 koop, zoowel van visch als van vleesch of van a dere waren samengesteld, die veel kosten, di door het algemeen niet gevraagd worden, en well 0 zij die het kunnen bekostigen, beter doen in de g - wone winkels te koopen. Overigens, zooals wij deden voorzien, wordt dû 5 den Bevoorradingsdienst aanhoudend uitgezien o wat de bevolking hoogst noodig heeft, te kunn< aankoopen. Aldus worden in de stadswinkels aardappele i- suiker, zout, koffie, bitterpeeën en bouillonnopj verkocht. Zijn wij goed ingeliclit, dan zou het o( kunnen dat er weldra haring, kaas en nog ande voedzame levensmiddelen te bekomen zullen zij Kortom, wij rnogen dus zeggen dat de Antwer sche bevolking krijgt wat mogelijk is haar te ve leenen. Nieuwe aardappelen. i- Uit eene verordening van de Kartoffelverws tung aan de besturen der groote en kleine gem'ee ten gezonden, zou het blijken dat de vroege of nie we aardappelen niet persoonlijk zouden kunns aangekocht, ook niet in de gemeenté of stad aang voerd worden. Vooreerst bepaalt de verordening dat de verze dingen der vroege aardappelen grootendeels allei in wagon met eene hoeveelheid van 15 tôt 20,0 langs den ijzerenweg voor geringere hoeveelhedi kilo zullen gebeuren ; de vragen tôt verzendii zullen niet aangenomen worden. ' Kleine gemeenten, welke zulke groote hoeve< heden niet noodig hebben, moeten zich dus onde 1 ling verstaan om de hun noodige voorraden te vt eenigen ten einde tôt het voorgeschreven verze dingsgetal te komen. Plaatselijk Voedingskomiteit. (Geie kaart) 1 Op het allerlaatst der verleden week werd < g dienst voor den aankoop van levensmiddelen in < magazijnen van het Voedingskomiteit vastgestel waardoor de regeling, zooals wij ze in ons blad i kondigden, en welke wij officieus vernomen ha den, geheel veranderd werd. De dienst is als vo: geregeld : Maandag 29 Mei A B; 30 Mei CD lot en met De c- Woensdag 31 Mei D te beginnen met De M; De ld derdag 1 Juni zijn de magazijnen gesloten; Vrijd. r- 2 Juni E F G 11 1, enz., tôt Vrijdag 9 Juni inbegi n, pen; de Zaterdag 10 Juni overblijvende voor il- personen die hunne ranlsoenen in de eerste he :> der maand niet ontvingen. ai De verkoop van erwten en maïsvlokken hou op. 5t De rantsoenen van de tekoop gestelde waren t 1- dragen voor ele maand Juni : i- Rijst 600 gram, tegen fr. 0.00 den kg. (af te lev 3- ren bij helften : 300 gram voor ele eerste veerlii n dagen, en 300 gram voor de tweede helft d n maand). Spek : 350 gram, tegen fr. 0.98 het rantsoen, e- eens af te leveren. i, Gcbroken maïs : de verkoop dezer waar m: is voortgezet worden ; het rantsoen bedraagt 315 g i- Zeep : de verkoop aan de personen die hun rai n soen van 80 gram tegen 10 centiem per rantsoi i- nog niet ontvangen hebben, mag worden voortc ît zet. it De doozen boonen zonder vel worden verkoe n tegen fr. 0.45 per doos, tegen inlevering van ei ander blikje, zonder onderschèid van lierkomst c- formaat. De hoeveelheid dezer doozen is beperkt < n tôt nader bericht mag de verkoop één blikje p. ie huisgezin bedragen. le XXX ie ^ 'J ontvangen het volgend schrijvén, dat wij o de goede wenken,.die het inhoudt, onverkort opn ,r men en aan de bevoegde overheid ter overwegii j. geven : i- Mijnheer de Uitgever, lf heb met veel aandacht tôt hiertoe de artikele i- verschenen in Uw geeerd blad eu handelend ov de voedingskwestie, gevolgd en ben het met U eei n dut de heèren van de Gomiteiten ailes doen wat hunne maclit ligt orn aan de verseheidene en dri u genele eischen der bevolking voldoening te geve ,f Mijns iuziens echter is ete samenstelling van d [e Gomiteiten niet altijd hetgeen zij zou moeten zi i, en ziehier waarom. De heeren, die daarvan de ï maken, hebben stellig allen de beste bedoelinge doch hun rang en stand, alsook hunne betrekkeli ;e hooge bestaanmiddelen verhinderen hen de juis maatregelen te nemen voor de voeding van h g. volk. Men ziet dit bijzonder aan de manier waart -j. de verdeeling van onderstand gebeurt. Er wor t. bijzonder, ik mag zeggen bijna uitdrulckelijlc, g i- zorgd voor hetgeen wij hier de ondersteunden (do ^ pers) heeten, en men verliest te veel uit het oog d \ er naast elezen een nog onder vele opzichten evi ;:t intéressant deel der bevolking is, de kleine burg ,e rij, welke altijd haar voile aandeel in de lasti heeft, maar waarvan er bijna nonit sm-aak is n ^ iipi of op a.a.rx Uonit den îovenslast op eenige wij n te verlichten. Ik zal niet betwisten dat het in i liuidige omstandigheden veel moeilijker is in . r_ behoeften van zoovele menschen te voorzien als e_ gewone tijden, maar sommige halve maatregeli ej door de Comiteiten genomen laten le veel doorsch n ne n dat soms eene leidende denkende kracht or ie breokt, wier initiatief alleen daarop moet geric zijn onophouelend en overal te zoeken en op te sp :ll ren wat ons tôt voedsel zou kunnen strekken ,r wat het du urder geworden levensmiddel zou ve t vangen. [g neem een voorbeeld uit honderd. Het vleesc ,n om verseheidene redenen omhoog gedreven, is ni [e meer koopelijk voor de burgerklas. Waarom d; niet gedacht het te vervangen door versche en go de visch, waarvan de dagelijksche aankomst _ Antwerpen gemakkelijk kan verzekerd word< zooals ook de verkoop. 1k onderlijn versche en gc ele, want hetgeen er tôt hiertoe zooal verkocht we belioorde tôt het rebut. Het ongeluk is dat hier de groote opkoopers i baas zijn. Vroeger konden de vischvrouwen hum i- partijen opkoopen en zoo aan de burgers voortl n veren. Nu gebeurt het anders. De groote oplco ,u pers koopen de groote en goede visschen in groo >1 hoeveelheid op en dezen worden verder naar h r. binnenland en aan de restaurants geleverd. He n geen deze heeren versmaden, wordt aan overhooi )r prijzen door tusschenkomst der vischhandelan r- ailn de bevolking verkocht. ,k Zou het nu onmogelijk zijn voor het Gomiteit, __ bewerkstelligen dat hier geregeld dagelijks verscl visch aarikwam, daartoe zorg dragende dat zull s. visch eerstens de stad niet wordt uilgevoerd, twe i. dens daartoe het noodige doen dat hij niet aan i e opkoopers, maar aan de kleine vischhandelaa 3r, wordt afgeleverd na verbintenis van hunnen ka lt de visch aan de bevolking te verkoopen. De groo el vischkooplieden kunnen voortgaan hunnen vis. te te betrekken zooals zij dit tôt nu toe gedaan he 'i- ben. Zoodoende zou het gebrek aan vleesch zii ls niet al te veel doen gevoelen en zou- dit door ie ie degelijks kunnen vervangen worden. e. Dit is nu een eenig punt dat in mij opkomt. I dien het echter mijn beroep ware en ik er den ti )r toe had en de maclit om ailes na te gaan zou hi m dunkt mij, gelukken nog op meerdere punten ,n aandacht te roepen, en ik denk dan ook het de van dezen brief bereikt te hebben met te bewijzi dut, wat wij hier noodig hebben, zoo iets is als ei 3S vertegenwoordiger der burgerklas in het Voeding comiteit. Geen vertegenwoordiger zooals er nu mi ■e schien al een is, die slechts in naam kleine burg n. is, maar een vertegenwoordiger, die leeft en ov p. kleine middelen besehikt zooals wij, een die we r_ met hoe weinig geld wij voor veel te zorgen he ben. Ik hoop dat U deze regelen aan bevoegde ziji wel zult willen mede deelen en bied U ondertu schen, Mijnheer de Uitgever, de verzekering m ner hoogachting. Uw getrouwe lezer. ,n ^ 'J beamen de woorden van onzen briefschrijv e_ ten voile, en wijzen er nog op dat de toestand ( de buitengemeenten nog erger is. Het is eene dri gende noodzakelijkheid dat er onverwijld gezorj worde opdat er in de comiteiten meer voedzan middelen en grootere rantsoenen uitgereikt wc ■n deh- '!■- Het leven te Brussel r- n- — 't Is een echt scliandaal, en ze moesten zull menschen... " Wat ze zulke menschen zouden « moeten... » ze de mijn vriend niet, maar hij was boos, razend, n dat hij mij de volgende geschiedenis had vertelc le In zijne buurt woonde sedert 21 jaar eene vrou le in een lclein huisje, die tijdens den oorlog, heel d, het begin, haar man verloor, en bleef zitten m if- zevén kinderen, waarvan het oudste alleen wer d- voor een paar franken in de week. En daar nu arme vrouw geen liuishuur meer kon betalen ha> ° haar eigenaar ze voor de rechtbank gesleurd en ge L- eischt dat ze zou betalen... of er uit trekken ! n- — Ze moesten zulke menschen... îg Ja, ze moesten ze zeker ik weet niet wat doen e- maar wat lielpt te weeklagen en te sakkeren al: :1e ons volk niet als één man daar staat om den eeni Ift den andere te helpen in den stijgenden nood? U voor nuj had geen lust daarover te liiosofeeren dt want dat helpt toch niets, en of ik me nu kwauc maak of niet, de arme weduwe zal toch met heui e- zeven kinderen moeten opkrabben. En toch kon ik dat gedacht moeilijk van me af e- schudden, dat er waarlijk menschen zijn die hun-în nen geldzak veel meer liel'de toedragen dan hunnei evennaaste. 'le Werd zelfs wrevelig op nie zelven en 'k voorzag dat ondanks het heldere fijne Zomer in weer mijn dug naar de vaantjes was, want ik hae almaar door zoo'n echte moordenaaJ'sgedachten, er 'g een onweerstaanljaren lust om zoo'n eigenaar te i - ontmoeten en met hem a iclie te battere ». En toen ik aan de Beurs lcwam ontmoette ik daai :n een kennis clie me piotsehng deed opschrikken en e" heel mijn gedachtengang in de war stuurde... mei ^ nog veel erger nieuws : ,n — Zeg, wetched-al, ons Mennekepis es loert ! 0j — Hein? « — Wel jo, onzen aafste citoyen es nemie'j op zaan ;r pioche ! — Mo da kan ni ! — Otantiek, zek haa. Wo dat-hem es vveit ek ni, in mo haa es foert ! Wie zaa hem da gelupi hemme? e- — Da geluuf ek ni oef 'k moet het gezien homme, ig ln één haast trolc ik naar de Stoofstraa;, vvaai Mennekepis reeds sedert het ontstuun van hei aiou-de Broekzele zoo trouw en zoo... werkzaarn zoigi n, dat het er aan geen frischheid. ontbreke in deze warme dagen. ïoen ik aan « ons Menneke » zijn is baksken kwam stelde ik met ontzetting vast u.u liel in ventje inderdaad v.erdwenen was, en zijn waiei bak a- zoo droog als liadde Mennekepis daar nooit... aan [i. den arbeid geweest. 'k V roeg aan een voorbijgaand burger waar on-ze oudste « concitoyen » was. D — z'Hebben hem weggehaald om van 't brons k een kanon te gieten ! zei-hi, en knarssetandde. te Een meid die aankwam beweerele dat de poliiie et hem hael weggehaald omdat ele melkboeiiiuieii te ip gemakkelijk zijn.:. voortbrengst gebruiken konden jt m hun melkkruilcen. e- Daarnièe ging z'e verder. Over dit,antwoord niet p- voldaah, vroeg ik aan een werkman waar ons leu-at tig Mennekepis was, en de vent die 'n half stuk in :n zijn kraag hael zei nie dat hij... was gaan doppen. e- Een gardevil beweerde dat ons ventje eruit ge-'n trokken was omdat het in dien hoek te llauw ue-- wnrden w.ic eudert ti^n oùrlog; en toen ik een naais-2e tertje ondervroeg, denkende dat die zich toch om le ons ventje moest bekommeren, klpnls het uit den le lieven mond : « Jède, zievereer, wat affaire heb-ekik ''i doe naa mee? » Helaas, hoe onverschillig schenen me-de Brusse-laars voor hun Mennekepis, voor elat aloude sym-! bool van den farodrinker waarvoor hunne voorou-ders meer dan eens gevochten hebben (vraag hel „ maar aan Jef Casteleyn), en die steeds in de hooge r vereering der- Brusselessen zich mocht verheugen Op het stadhuis heeft men me gezegd dat men h, het ventje in 't stadhuis logist heef gegeven tôt men et zijn waterwerk hersteld heeft, en 'k was gelukkig. m omdat ik nu weet dat het leutige baasken terug op e- zijn plaats zal komen en de Brusselsclie leute mei te hem niet verdwijnen zal. m De Brusselsclie leute? Was het door den uitge-e- stanen schrik, door « d'antroesse n of wat, ik weet d het niet, maar dien dag bemerkle ik niets, volstrekt niets van die leute; alleen menschen zag ik die ern-le stig deden, of «dégoûtant». Ik had dien dag toch ie zoo'n rare ontmoelingen dat ik er niet verre af was e- heel 't menschdom té aanzien als een kudde honge-o- rige wolven die mekaar willen opslokken en de te lekkere beetjes betwisten. Kuierend door de Nieuwstraat dacht ik : Wie zou zeggen dat de oorlog hier heerschende is? Wie durft >e hier te spreken van armoede en ellende, wanneer 'il men de rijke toiletten ziet voor de groote winkel-t ramen der confectiehuizen, waar een vrouwen-te kleed twee, drie, ja vierhonderd frank kost... en Je men dan nevens zich dametjes ziet, lcijkend naar 'e dit goedje waarvan vele onder hen een staallje op den rug hebben hangen. .g Men spreekt van de schaarschte der varkens, en a|. toch zie ik hier een winkel waar fijne worsten, gaar gemaakte lekkere beetjes tôt stapels opgehoopl lig-,j, gen, tôt genoegen van wie het zich nog betalen kan jj_ en tôt judasserij van wie nog slechts een verre her-innering heeft van den smaak van varkenvleesch. ts En daar loopt me een juffertje op 't lijf. « Oh pardon, Moclieu ! » zegt ze, waarop een welge-n- meend : « 't Is niets, juffrouw » volgt, alhoewerik jd in mezelve boos ben ('t gaat niet over !), met omit, dat het dartele schepsel me op de voeieu n apte (ze le woog zoo weinig !), maar omdat ik bij mezelve ei dacht dat zulke nufjes zoozeer met hun hondje be m zig zijn en in de war, dat ze vergeten dat er naasl m hun « Bijouke » ook nog menschen leven ; men-s- schen die 't moeten doen met 330 grain 1 i ood, tei • s- wijl zoo'n mamezellen met hun centen bij den pas-3r teibakker, waar het anders lieve schepseltje juis' 2r buitenkwam, zooveel rantsoenen van 330 gram... et pateekes kunnen koopen als het hun buikje lust, en b- zij zelfs voor hun hondje eenige koekskens kunnen koopen en dat ook doen, terwijl zooveeT"kinelertjes le aan een zwarte droge korst knauwen... 'k Werd er s- waarlijk knorrig van, zie, en 'k vond het onrecht-'j- vaardig, schromelijk traiterachlig dat zelfs in oor-logstijd de burgers niet gelijk zijn in de samenle-2r ving, en koning Geld nog immer regeert... 'P Wat gedachten toch, zwart en somber, terwijl de zon zoo heerlijk straalt ! Mijn dag was slecht be-gonnen, en 't scheen wel dat 't rjiet meer zou ver-le anderen. Want daar kwam nu juist een vent mei r" een kruiwagen aangereden; 'n zeldzaamheid in de straten der hoofdstad. De man hijgde en zweette. bijna zooveel als de arme trekhond die voor der ~ « piep.egaal » gespannen was; hij stopte, zette zicl op de berrie neer en stalc de bloote voeten voorurt de tong uit den mond en 't schuim op den bek, liel de hond zich vallen, met z'n mager lijf op het as ce fait dat zijn ruige haren nog smeriger maakte. Er daar kwam een madam voorbij : « C'est dégoû g- tant ! » zei ze; ik vroeg me af wat ze « dégoûtant > a- vonel, of den man met z'n bloote voeten, of de el . : lendige trekhond... die beiden misschien vandaa^ w den buik nog niet vol kregen ondanks hun hardi in arbeid; en 't scheen me zoo'n beetje dat het de ma et dam was die << dégoûtante » was, oh, zoo maar 'r kt klein beetje dégoûtant, zulle, maar enfin, toch «dé de goûtant» omdat ze slechts het volgens haar weer

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.