Zondag 30 Januari 1916 5 CENTIEMES Tweede Jaarganj <• Nr 11 n PII I ÏTQTDPPDnF ZONDAGSGZET Bureel : HOPLA/ND 30, Antwerpen, Abonnement : 2.50 fr. het jaar TP A "1VT TT.T-RBIjAD T ' Aankondigingen : 4« bladz., den regel 0.30 Reklaam onder de Financieele aank. » 1.00 rubriek OVER ALLES d. reg. 1.0' Begrafenisbericht 5.00 Dit nummer bestaat uitZES BLADZIJDEf DADEN EN ZAKEN I. Opening der Tentoonstelling van Hoeven en Landelijke woninge Deze tentoonstelling wercl verleden Zaterdag voc middag geopend. De twee groote zalen van h «Koninklijk Kunstverbond », Arenbergstraat, zi noodig geweest om het onverwacht groot aantal i zendingen te kunnen plaatsen. Een groot aantal deelnemers was bij de openii aanwezig. Rond den achtbaren voorzitter, graaf de Baill Latour, en den schrijver, heer A. de Bom, verzarn 4en zich : graat van de Werve en van Schilde, heeren Caron, lld der bestendige deputatie -Schobbens, greffier der provincie Antwerpen ; heeren J. De Vos, burgemeester, Desguin en ; brecht, sohepenen, en Hub. Meiis, stadssecretaris, heeren Baelde, Bongers, Colbert, dr. De Gueldi Delanoy, Soeten en Verrept, gemeenteraadsleden ; heeren Bunge, Friling en advokaat Kreglinger, den van het Nat. Hulpcomiteit, afd. Antwerpe. ; verder de heeren Gyselincks, bestuurder der stads L gendommen ; Dr. Boonroy, bestuurder der Stedelij 1 1 Nijverheidsschool ; Frans Claes, voorzitter der Co) i- missie van het Steenmuzeum ; Walter Van Kuyt l <ld. voorzitter, Frank Blockx, dd. schrijver der Kc Maatschappij der Bouwmeesters van Antwerpen ; F lieeren John van Beurden, voorzitter en Pol Berg< schrijver van den « Kring voor Bouwkunde », I Franck en anderen die bijgedrageu hebben tôt 1 welgelukken der tentoonstelling. Ve_rder_de heer Van Huftelen en Van de Vel< tigny, Huffman, enz. enz. Onze Noorderbuur, Nederland, die voor deze t' toonstelling belangrijke inzendingen van het In îuut voor Landbouwwerktuigen en gebouwen Wageningen deed geworden, was vertegenwoord: door den heer Kuysten A. M civiel-ingenieur, af vaardigd door den heer minister van Landbouw \ Nederland en door den heer Van den Bergh, c | achtbaren Konsul van Nederland te Antwerpen. De heer graaf Baillet-Latour sprak de openin rede uit, waarin hij wees op het zoo bijzonder \* gelukken der tentoonstelling, hetwelk getuigt v tien werkzucht en den moed onzer bouwmeesters bijzonderen. Spreker zegde dank aan Nederland ( zich bijzonder liet vertegenwoordigen door een i stekenden deskundige ën een belangrijk aantal o r werpen van boerderijen en andere gebouwen. C bracht de achtbare voorzitter een dank uit aan openbare besturen en bijzonderen, die aan de t L toonstelling deelnamen. De heer Jan De Vos, burgemeester, voegde er ee \ ge indrukwekkende woorden bij, en sloOt met <J wensch dat de tentoonstelling de noodige vruchl zal afvverpen tôt opbeuring en herleving van Belj in 't algemeen en der stad en provincie Antwerp [ in 't bijzonder. Dadelijk begon de wandeling rond de zalen, we niet minder dan 535 inzendingen te bezichtigen zi j waartusschen 30 uit Nederland, 20 uit Gent, 1 Dendermonde, eenige uit Brussel en çen paar Luxemburg. Buiten de bijzonderen, die ontwerpen, en lie teekeningen ingezonden hebben, zijn er ook van « Burgerlijke Godshuizen van Antwerpen ; van d Kring « Iris » van Borgerhout ; van den « Photog phische en Wetenschappelijke Kring van Antw peu » ; van het Kon. Muséum van Schoone Kunsi van Antwerpen ; van de Huishoudkundige Lai bouwschool te Berlaer-bij-Lier ; van het Museï Moretus-Plantijn ; van de «Kon. Commissie v Monurnenten en Landschappen », enz. Aan die kleiné opsomming kan men oordee] i over de belangrijkheid dezer tentoonstelling. Wij gaan voor heden ons bij deze opsommi bepalen, en sluiten met een dringenden oproep doen tôt de bevolking om een bezoek te brengen a de tentoonstelling', welke aile dagen kosteloos zien is van 12 tôt 4 torenuur. Zij zullen er allen v daan van terugkeeren. Wij mogen dit verslag der Opening niet sluit zonder lien naam te m.elden van Jonkheer Anat< de Cock de Bameyen, lid van den provincieraad afgevaardigd Bestuurlid van de « Provinciale Co missie tôt Verfraaing van het Landelijk Leven », c door een zwaren rouw getroffen bij de pleclîtighc i afwezig was, maar aan het welgelukken der U toonstelling een werkzaam deel heeft. II. De Boter Het is dus zoo ver met de boter; 6,50 fr. I Misschi zal op het oogenblik dat ons blad verschijnt boter 7 fr. staan ! De boeren en facteurs in boter zijn op de markt niet te zien geweest, bewerende geene boter te h( ben, maar toch zijn nog al ds vaste verbruikers, is te zeggen : bij wien de boter aan huis wekelij besteld wordt, bediend geworden. Er was geen boter ter markt gebracht, verled Vrijdag, alhoewel men toch hoorde dat er aan hi boter geleverd werd aan 7,50 tôt 8,00 fr. den kilo. In vele herbergen is boter verhandeld geworde: de, boterboeren en boerinnen, loopen daar het £ I vaar niet op met het publiek te moeten redetwist fin nog wat ergers op te loopen. Verleden week werd reeds in verschillende herbergen, van den omtrek der markt en boter verhan- Ideld aan de hoogste prijzen. In de herbergen, waar de politie niet komt of komen kan, daar worden aile middelen aangewend om hooge prijzen van de I boter te maken, daar bekomen de boeren nu den prijs die zij verlangen. Zouden zij geen ongelijk hebben op de markt te komen ? In de herbergen zitten zij gerust achter de tafel, in eene warme kamer, beschermd van aile onweer ; gevrijwaard tegen bemoeiïng der politie, die de toepassing van den maximumprijs (5,40 fr.) doet eerbiedigen. Daar wachten zij de kliëriten af, n die den prijs betalen die gevergd wordt. Wordt ei geen paal en perk aan gesteld dan zal het aldus blj-ven gaan. De bevolking wacht met zorg dat de overheid strenge maatregelen trefte tegen de overtreders der maximum prijzen. ANTWERPEN IN 00RL0GSTMD XXX. Geld is de slechts voor de circulatie bestemde koopwaar, die op grond eener wettelijke verorde-ning als algemeen ruilmiddel dienst doet en ah 1 maatstaf der ruilwaarde van aile andere koopwarer e dient ; het geld is dan ook het gemakkelijkste er |n eenvoudigsto middel tôt kapitaalvorming. In het woord geld ligt besloten het muntwezer lfr en de muntstandaard, dus de munt. Onder munt verstaan wij metalen geld, dat eei: ît- bepaald gewicht, gehalte en waarde bezit en var }l- staats- (of gelijk thans van overheids-) weg€ le gestempeld is. ?n Als uitvinder der munt wordt genoemd koning le Phidon van Argos in de 8ste eeuw v. Chr. De schijf vormige gedaante, als de meest geschikte voor het dagelijksch gebruik, was reeds in dt 'e> oudheid en is op enkele uitzonderingen na no£ steeds in gebruik. [e' Oorspronkelijk haddea de munten slechts oj ééne zijde een stempel, later op beide zijden, terwij n~ men de hoofd- of voorzijde van de rug- of keerzijd< [ie onderscheidde. De hoofdzijde die het stempel droe< n" der muntwaarde gaf de beteekenis aan, terwijl dat k' hoe ongewoon kunstig ook, wat de rug sierde geei n- beteekenis had en nog niet heeft, want in lie eauwenoude geldspelen raapt de winner de « munt > ^n' op en niet het « kruis », 't is te zeggen de rugzijde 1 ' Heden ten dage beziet niemand met aandacht eei ie geldstuk dan alleen voor zoover en zoolang. hij d< waarde er niet van weet. ' owntr m uoii outren vyu-ireu-vm-vTRrraigvn T(i, munt aan elk vrij, later hebben nagenoeg ail in. regeeringen, ter voorkoming van bedrog en te ^ti. bevorderiDg der gelijk.vormigheid van de in omloo tc gebrachte muntsoorten, het recht om te munten to een monopolie gemaakt. ?e- Gond en zilver of een van beiden. als zich onder an scheidende door een bijzondere vastheid van waard en on menige andere eigenschap, waardoor zij al ruilmiddel bijzonder geschikt zijn, worden algemee js- tôt vervaardiging van die munt gebezigd, die de ei- grondslag vormen van het geheele overige munt an stelsel, en daarom standpenningen of standaardgch en heeten. lat Nevens het standaardgeld h6eft men pasgeld c lit- pasmunten> die of uit kleinere zilveren geldstukker nt- waarvan het zilver echter minder zuiver is dan va ok ket standaardgeld, of uit stukken van koper, brons de nikkel, enz. bestaan. in- Van deze muntsoorten zijn de negotie pemnnge te onderscheiden, die vooral voor den groothande ni- en het buitenJandsch verkeer dienen en in he en dagelijksch verkeer geen wettelijken koers behoeve en te hebben. >ie De standpenning bestaat uit, eene bij de we en vastgestelde hoeveelheid edel metaal, wier innerlijk waarde tôt éénheid van maatstaf dient ter afmetin; ar van de waarde der andere mantstukken. ^ Volgons de wet is de rekeningseenheid van he Belgische muntstelsel de frank. Deze is verdeeld i 111 honderd centiemen, hare onderverdeelingen vorme de fiasmunt en hierover zullen we het nog eve Z hebben. en Reeds den 4den Augustus 1914 noteerde ik « ...^ ra- een scharrelaar, reiziger, 13 stielen beoefenende er- schijnt van de omstandigheden gebruik te wille en maken, want ik heb hem nu reeds ten tweede mal id- 'n briefje van 20 fr. zien wisselen en het gel im nazien, doch wat mijn argwaan opwekte was he an vragen aan den kruidenier of hij soms geen stuk van '14 er bij had.... •» en Welke sjacheraar nu op de gedachte is gekome: de geldstukken met 't jaartal 1914 uit de circulati ng te trekken weet ik niet, doch langzamerhand ver te dween, eerst de negotiepenningen d. i. het goudgeld an toen de tweefrankstukken, dan de vijffrankstukke te en later werden frank en halvefrankstukjes s □1- sch.\arscher en zeldzamer, tôt dat we thans aa het pnnt van bijna in-'t-geheel geen zilvergelc en meer in de circulatie zijn gekomen. Lari )le ^ en ue KINEMA-ZOOLOGIE I Publieke Vcrtooningen met Mirziel Zondag 30 Januari om 4 en om 8 torenuur en Maandag 31 Januari om 8 1;2 (torenuur) PROGRAMMA : 1. Groot Koor voor orgel A- Guilmai 2. De Hoendervogels (natuurkundige lilm) 311 3. Het Geheim van de Galeiboef (drama in 3 deelen 4. Grootmoedertje (landler) G. Lange 5. De Liefdeles (tooneelspel) ?n 6. Les Pécheurs de Perles G. Bize (fantazi# op het zangspel) ' 7. Aan de Leeuwen (groot drama in 4 deelen) ks 8. Jeanne d'Arc (openingstuk) G. Verd 9. Bout-de-Zan komt uit het Cirkspel (klucht) " 's Avonds : Poos van 10 minuten tusschen num 11S mers 5 en 6 ; de Marmerenzaal, de Café's en di Wandelterraise zijn toegankelijk. e' Verwacht : Kadra Safa ; Het Roode Zeg 1 „ kunstfilms, enz. Rechtsinnigheid Laat ons, vriend lezer, gezamenlyk nog eens op-slaan dat heerlijk boek Rechtvaardigheid van Ch. Wagner, waarop ik reeds in een vorig nummer der Zondagsgazet uwe aandacht vestigde en waar-aan wij nogmaals enkele verheven denkbeelden wil-len putten. « De huidige eeuw wordt doorgaans genoemd : de eeuw der verdraagzaamneid. Bittere spotternij ! Een van de kostbaarste schatten, die ons ontbreken, is wel de verdraagzaamheid, zoo onontbeerlijk tôt het opsporen der waarheid en tôt het scheppen van goede betrekkingen tusschen eenlingen, maatschap-pelijke en godsdienstige groepen, natiën, enz. « Op aile gebieden brengen onrechtvaardigheid, verdachtmaking en slechte trouw ontzettende ver-woestingen te weeg. Wij, menschen, staan zoo wat overal met. getrokken messen tegenover elkaar. Behoort gij tôt diegenen,die erzich over verheugen, lezer ? Ik hoop van neen. Wat mij betreft, ik treur er over als een van de droevigste schouwspelen der wereld. Hoe heviger deze onreine vlam van haat en tweedracht opllikkert, des te machtiger rijst in mij een ander ideaal op. In den geest zie ik het nederig pad dat de Zoon des Menschen bewandelde toen hij heel de menschelijke waarheid- samenvatte in deze woorden : Bemint elkander. Het grondbeginsel van den stryd tôt het uiterste, hetwelk den tegenwoor-digen tijd kenmerkt, is lijnrecht in strijd met die verheven leering. » Zoo schreef Wagner voor vijf en twintig jaren. Hoeveel treuriger zou zijn toon, hoeveel krachtiger zouden zijne uitdrukkingen geweest zijn, hadde hij den afschuwelijksten aller volkerenmoorden, die thans Europa teistert, moeten beleven ! Wis en ■ zoker zou de verlaging van het zedelijk peil der sa-menleving, de verstandsverbystering van het groot-ste deel der massa hem pijnlijker getroffen hebben dan de stoiïelijke onheilen door den oorlog te weeg gebracht. Ook het gémis der rechtzinnig'aeid. dat men thans ten allen kant wàarneemt, zou waar-schijnlijk het voorwerp van een nieuw — niet het minst belangwekkend — hoofdstuk van zijn boek uitgmaakt hebben. Want, heeft wederzijdsche onverdraagzaamheid der volkeren den wereldkrijg onstoken, wederzijdsche onrechtzinnigheid verzwaart de gevolgen er-van. Naijver tusschen landen en oorlogen zijn zoo oud als de wereld en even oud zijn xekere zedelijke afdwalingen, welke zij veroorzaken. Blijft echter te bezien of het ooit zoo erg was en of men vroeger even plompe wapenen gebruikte als nu. Ten huidi-gen dage toch schijnt het ordewoord te wezen : dn tegenstrevei', ziedaar d ■ 7 >ndenbok, de schuld van alfe TvWciaa, ûiô menm :t aîieeii oéstrijden maar ook naar hartelust verkleinen, vernederen en onteeren mag. De verldeetdheid aan eene zaak schijnt thans afgemeten te moeten worden naar de grimmigheid t ten opzichte van den tegenkanter, de toegeellijk heid tegenover partijgenoôten aan den dag gelegd. - Niet het geweten meer, noch de godsdienst, noch a het gezond verstand, noch de goede rede, noch het s eenvoudigste begrip van eerlijkheid vormen den :i toetsteen der menschelijke handelingen ; partjjbe-n lang heerscht alleen met onbeperkte macht. Helaas 1 - welke heillooze vruchten moeten uit deze gewetens-ï verwringing, uit deze verminking van het zedelijk gevoel zelfs nog na den oorlog ontspruiten ! f Voor al wie zich van • dezen toestand rekening , geeft, is het dan ook een strengen plicht er tegen n in te werken. Voor de eer der menschheid is het , noodzakelijk dat de volkeren terug keeren tôt den weg der waarheid en der rechtzinnigheid, waarvan 7 zij sedert maanden zoo ongelukkiglijk zijn afge-! dwaald. Komt men ër toe zich onderling rechtzinnig t te beoordeelen, dan zal men ook spoedig genoeg tôt q eene verstandhouding geraken. Dat iedereen den moed hebbe als 't pas geeft zijn ongelijk te beken-^ nen en zijne vijanden recht te laten wedervaren ! 0 Op welke manier kan die terugkeer tôt de rede y en het gezond oordeel geschieden? Ziedaar de vraag. Ik weet geen beter middel dan datgene welke Ch. t Wagner aaaprijst om de verdraagzaamheid te bevor-^ deren : " Een degelijke propaganda is die welke q gevoerd wordt met de daad en het voorbeeld, q waarbij als medewerksters het gednld dat zich door niets laat ontmoedigen en de bezadigdheid, r die zich in den beginne ook met bescheiden aan-winsten weet te vérgenoegen. » Die propaganda ' voor eerlijkheid en rechtzinnigheid ligt in het bereik ^ van elk rechtschapen mensch. H. 1 —^ t Het leveu te Brussel ' Een plakkaart, of een berichtje van den burgemeester, ziedaar wat er soms alleen noodig is om een oud gebruik af te schafien j ' Zulks is nu weer gebeurd met de « cajoe-1 bereers », dat zijn de mannen en vrouwen die a des morgens vroeg de vuilnisbakken gaan . doorzoeken, of ook wel de stortplaatsen doorgrabbelen : in 't belang der openbare gezondheid wordt hun dat edele tijdverdrijf - voortaan verboden. Ehwel, ik vind zulks spijtig, want dat de cajoeberessen in de vuilnisbakken grabbel-den en scharrelden heeit nooit aan mijn ge-[ zondheid geschaadt ; miss chien wel aan de hunne, maar dat was natuurlijk hun zaak. Maar ik heb er dikwijlsgenoegen aan beleefd wanneer de cajoeberessen 's morgens mekaar de bakken voor de hôtels betwistten, en me-! kaar de heele spéciale reeks lieftalligheden naar het hoofd wierpen welke de Marollen-j taal kenschetsen ; ik heb dikwijls gelachen, en hartelijk gelachen, als het gebeurde dat zoo 'n twee « schramoeljeropsters » mekaar t in 't haar vlogen voor het bezit van zoo 'n vuilbak, en er dan 'ne cajoebereer ze beiden t' akkoord stelde met den heelen bak leeg te i grabbelen terwijl de vrouwtjes ruzie maakten. 't Schijnt dat het stieltje van cajoebereer nogal winstgevend is ; wat er van is weet ik , niet, doch op de Hoogstraat, ot liever in den « Bloempanchgank >. woont een oud, smerig en vuil wijf die vroeger in de vuilnisbakken de renten vond waarvan ze nu leeft ; ik ken een vent die nog niet rijk is geworden, maar , die me onlangs zell vertelde, terwijl hij voort- ging met zijn haak den hoop vuil te ontlasten van aile papieren, vodden, beenen, flesschen, enz., wat allemaal in zijn zak ging ! « Da's na tchwintchig joer da 'k cajoebereer zaan, nawo ; awel, as 't ginne oorlog geweest haa, 'k haa 't verdoemdch van nog te wèrreke. » De vent heeft een zoon op het Atheneum, en een dochter die eerste « coupeuse » is. in een onzer groote confectiehuizen. ■ Zoo onwaarschijnlijk deze geschiedenis ook klinke, verzeker ik u, lezer, dat dit ailes volkomen waar is, en de man inocht mij wel zeggen dat het stieltje « no de patate » is, hij toch heeft er zijn broodje eerlijk mee ver-diend. Ik zeg eerlijk, en het feit dat de vent mij vertelde terwijl 'hij een sardijnendoos opvischte, bewijst zulks ; voor het hôtel Scheers, aan de Noordstatie, vond hij eens in een vuilbak eene « portefeuille » met een groot pak bankbiljetten in. « Wat hebt g'er < mee gedaan, Susse "? » vroeg ik. « Arra na, teruggegeven, he ! » was 't antwoord, op den meest natuurlijken toon, alsof zulks van zelf < sprak. Ik geloof dat veel « cajoebereers » en « moorkeerders » het teruggeven niet zoo natuurlijk zouden vinden als Susse. Ik heb deze week nog met een cajoeberes gesproken, die, terwijl ze in een bak grabbel-de, gedurig moest jagen naar een groote, magere hond die altijd met gretige tanden naar den vuilnisbak kwam om de vrouw een been te betwisten dat zij er na veel geschar-rel uit haalde. « Vrouwtje, ze gaan u het cajoeberen verbieden ? » — « Na-de, men-hierke, 't es wa schuuns, hé ? En na dat ailes oepsloegt. Allee, foert, smerige beest. (Dat zei ze tegen den hond, zulle, diei weer nader kwam, en niet tegen mij.) Dane zaa da bien wille, mo 't zal ni woa zaan, 'k zal er dezen oevend iele en goei soep veu ons mee koken.» « Watte. soep koken van dat been ? » vroeg ik. « Awel, wa zaa doe oen zaan ? As dat afgewasschen es, dan es da nog goed, zelle. Arree, doe hangtch nog kneur oen ! » Toen ben ik gaan loopen, hoor, en 'k be-greep nu waarom de burgemeester het cajoeberen verbiedt. XXX Godfried Kurth, de geschiedkundige en dichter, overleden te Assche op 4 Januari IL was niet alleen een geleerd man wiens wer.-ken steeds bij hun verschijnen grooten ophef maakten maar hij was daarenboven een demo-kraat die op sociaal gebied heel wat goed werk stichtte en zijn naam hechtte aan het stichten der Kristene vakheweging. En daarom had de Brusselsche Federatie der kristen syndikatçn Zondag hare leden opgeroepen tôt den plechtigen dienst welke in de kerk der Rijke Klarenstraat op haar verzoek gele-zen werd, Kurth's gedachtenis ter eere. Talloos waren ze ' opgekomen, de leden der syndikaten, de leiders der vakbeweging, en talrijk ook waren de lieden uit de geleerde wereld en de burgerij er tegenwoordig. Na de mis werd in het lokaal der Kogelstraat eene vergadering belegd waar door redenaars van talent hulde werd gebracht aan den ge-schiedschrijver, den dichter, den demokraat G. Kurth. 't Was een aandoenlijke plechtig-heid, den grooten man waardig. En nu we toch van een geschiedkundige gewag maakten, is het misschien met onge-past hier een woordje te zeggen over de Brusselsche gilden, wier patroondag het op 20 januari was, ni. St. Sebastiaan. Dat deze gilden een belangrijke roi speelden is algemeen gekend. De Gilde van den Edelen Handboog is zeker de oudste en meest be-roemde gilde van Brussel ; zij werd gesticht in 1213 en moest reeds datzellde jaar ten strijde trekken voor de verdediging der goede stad Broeksele, belegerd door de Vlamingen en de Engelschen. Het oefeningsplein dezer gilde was gelegen in de Terarkenstraat, welke nu nog bestaat In 1422 werd deze schutters-gilde gesplitst omdat ze te sterk was. De Verbroedering der Schutters, in 1428 gesticht onder de bescherming van Sint-Sebastiaan en Sint-Antonius, had haar oeien plein naabij het Jerichoklooster, in de huidige Jerichostraat. De gilde der Kruisboogschut-ters en die der Schermers, beiden rond 1480 gesticht, hadden hun lokaal op het eerste verdiep van het Broodhuis, en waren gekend als de rijkste gilden van Brussel. Hunne stoeten en optochten overtrofien dan ook ailes in weelde en pracht, en een geschied-schrijver beweert dat een overblijfsel hunner stoeten heden nog te vinden is in de gezel-schappen van « prenkhéerejoegers ». Maar 'k geloof dat die geschiedschrijver 'ne lijne Brusselsche zwanzer is... Ieder jaar werden er door deze gilden groote feestelijkheden op touw gezet, en had er een wedstrijd plaats waarbij de koningschieting de groote roi speelde. De hoofdvogel of « papegay » werd dan op den toren der Zavel-kerk geplaatst.en hij die den draad kon door-schieten waarmee de vogel vastzat, werd voor een jaar koning der gilde. Groote feestelijkheden volgden dan, en onder fijfermuziek en klokkengelui werd de nieuwe koning op het groot altaar ingewijd en rond de stad geleid. Dat deze feestelijkheden faam hadden ver-kregen kan men opmaken uit eene schilderij van Sallaert, in 't Muséum, die den prijskamp voorstelt in i6l5. en waar men de Intante Isabella den hoofdvogel ziet van den toren schieten. De stad besloot, uit dankbaarheid voor wat Isabella deed voor Brussel, dat men niet meer tijdens haar leven naar den vogel op de Zavelkerk zou schieten, en inder-daad gebeurde zulks niet meer tôt in 1633. I11 de archieven der gilde vindt men nog de namen der koningen die den hoofdvogel af-schoten, en daartusschen kan men vinden Karel de Stoute, koning der gilde in 1466 ; keizer .Maximiliaan in i5io;keizier Karel in i5i2 ; hertog van Alva in i568, een heele reeks beroemde mannen, zooals men ziet, die zich toen er op beroemden koning te zijn,niet alleen in den lande, maar ook van onze roem-rijke gilden. Daar zijn de Brusselaars nog steeds fier op, sn met reden ; jammer maar dat, aoo of 5oo aar na al dieu luister, de menschen bezig sijn met kanons naar malkaar te schieten ; t ware beter met pijlen schieten naar den looklvogel, geloof mij, en niet zoo duur aan jeld en menschenlevens. En nu wil ik u toch een anekdoot vertellen im te eindigen, en eene die echt gebeurd is ; sr bestaan zooals men weet, nog steeds gilden van kiuisboogschutters, boogschutters, 2nz. Toen de oorlog uitbrak lieten de leden l'an dergelijke gilde hunne kruisbogen staan Dij een herbergier van den Vlaamschen steen-weg, waar het lokaal is. Deze geraakte echter n onmin met een gebuur, die niets beters • rond dan naar de overheid te schrijven dat le herbergier verboden wapens verborg ! Een man der overheid kwam, werd voor de «apens gebracht, bekeek eens de kruisbogen în dan den herbergier, en beiden schoten in îen onbedaarlijken lach. Maar de gebuur net zijn verklikkerij durft sedert dien zijn îeus niet meer buiten de deur steken, zoo wordt hij door de mannen van den Vlaam-;chen steenweg voor den gek gehouden. En lij heeft het niet gestolen. J-T. OVER ALLES — Het Nationaal Comiteit voor Hulp en Voeding zal binnen kort nog een magazyn voor het lankoopen van eetwaren openen in onze stad Men ienkt aldus den verkoop per wijk en per winkel t« kunnen regelen. — Op 27 Januari 1 906 brandde des nachts de Schouwburg « Scala » af. — Yantchikai, de nieuwe Keizer van China, wiens kroning aangekondigd werd, zal op geen rozen slapen ; nog voor hem de keizerlijke kroon op het hoofd wordt gezet, heeft men reeds een aanslag op zijn leven gewaagd. — Op 29 Januari 1 877 stemde degemeen-teraad onzer stad het bouwen van het Muséum van Schoone Kunsten, op het Zuid. — De stedelijke onderwijsgestichten tellen het volgend aantal leerlingen : de Stadsnormaal.school voor onderwijzers G8 en deze voor onderwijz^r-^sen 98 leerlingen ; de Teknische School, gesticht sinds den oorlog, 519,leeH'ngen ; al de Jongensschclen 11.300 leerlingen ; de beroepschool voor meisjes 111 leerlingen, de lagere meisjesscholen 10.179 leerlingen ; de Frœbelscholen 4.513 kinderen. — Het Nachtverblijf der Schojtestraat stond op 29 Januari 1892 des nachts in vlammen. De ontsmettingskas brandde af, met de kleederen der personen die er vernachtten Men was verplicht ze des morgens allen in een nieuw pak. te steken. — Men meldt dat het Nederlàndsch Gouvernement zinnens is eene Internationale Tentoonstelling in Oost-Indië voor te bereiden, welke zal plaats hebben te Soerabaia, onmiddellijk na den oorlog. Het zal nog al ver afgelegen zijn om er met een pleziertrein henen te gaan. — Wij hebben sinds eene maand zwaren regen gehad, waardoor niet alleen in velden en dorpen ailes onder water is gebracht maar ook waters buiten hunne oevers zijn getreden. Nederland is f&l geteisterd geworden door overstroomingen, zoodat in het Noorden een groot aantal huisgezinnen hare en goed hebben moeten verlaten om zich te redden, en aldus ailes verloren hebben. In naam der bevol-king.van Antwerpen heeft de heer J. De Vos, burgemeester van Antwerpen een schryven gezonden namens de bevolking aan den heer Cort, Minister-Voorzitter van Nederland, waarin onze deelneming in de ramp welke een deel van Nederland zoo erg teistert, wordt uitgedrukt. In verband hiermede zendt men ons van Duitsche zijde de volgende mededeeling : •< Betuiginyen van deelneming met de iccitersnood in Holland. — Het zware ongeluk, dat door den storm der laatste dagen over Holland is gekomen, heeft naar men weet in de Belgische en vooral in de Vlaamsche pers warme betui-gingen van sympathie uitgelokt. Een merkwaardige tegen-stelling daarmee vormt de uitlating van een Engelscli blad, de « Daily Mail ». die voor dit beklagingswaardig ongeluk de volgende woorden over heeft : « Meer doeltreffend dan al de maatregelen van de Holland-sche regeering en tolbeambten zal de overstrooming blijken te zijn ; de vernieling yan duizenden stuks rundvee en sclmpen en de groote schade aan de landerijen zullen den smokkelin-poer van vleesch en levensmiddelen naar Duitschland voor-[oopig doen staken..» Verder kan het cynismus niet gedreven worden. Een deel [1er Ilollandsche pers heeft van die weinig menschlievende woorden reeds nota genomen en ze geven lucht aan de gevoe-lens die in sommige Engelsche kringen tegenover Holland heersehen. » — Op het einde der maand Januari 1877 liep de Schelde hier, voor Antweren, ook uit hare oevers ; het v:ater zette bijna geheel het Schippers-kwartier, alsook het Scheldeken, Suikerrui, Oever en Zand onder. De pompiers moesten de kelders ledig pompen : de schade hierdoor veroorzaakt was overgroot. 150 huisgezinnen moesten geholpen worden door de openbare liefdadigheid. — Op 21 Januari heeft de heer Lemonier, dd. burgemeester van Brussel een besluit doen aanplakken, vaststellende de prijzen yan de suikers waaraan deze in de magazijnen en winkels moeten verkooht worden : 1. Gerafineerde suiker (broodsuiker) de 100 kil. : 95 fr. ; de gerafineerde poedersuiker (cassonade) 90 id. ; gekristaliseerde, id. 80 fr. De prijzen moeten voor groote zoowel als voor kleine aankoopen de zelfde blijven. — Op 31 Januari1880 verliethet Engelsch Schoolschip « Atlanta « de Hernudo eilanden met 100 menschen aan boord. Men heeft het nooit meer gezien, noch van een der leden der bemanning en leerlingen iets gehoord. Daags te voren, in 1893, verging in de Noordzee het Duitsche schip « Elbe » met 335 opvarenden.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.