a&JAARCANO, Nr 868. 'ZONDÂC,"if AUÛUâf US Ï918 ■ W lif— ~ iV HET VADERLAND Kleïne aankondigingen : 1 ir. per regel Groote id"- bij overeenkomst pienstaanbiedingea : voor gereformeer-dea kosteloos. Belgisch dagblad, ¥0§ri©êpig te Parijs, 3, Place des Deux-Ëcus, 3 LEO VAN GOETHEM, Directeur Het nummer i 5 centiem (Front en FrankrijkJ* 10 centiem (andere landen). j Per maand (vooruitbetaald) : Frankrijk 1.75 Û(S> Engeland 2 sh. Holland 1 gld. 25. Elders 3.00 fiv IVOOR ONZE SOLDATEN DE TERUGKEER TOT HET BURGERLEVEN \ L dagbladen staan vol met goed enws. favffjl de Belgen in de motligste sek-rsde Duitsehers over het bedrieglijke jn hum «Nach Kales» gedroomde tocli-[ met spijt doen napeinzen, zijn de [itten en de Franscihen flink op weg l dezelfde Duitsehers naar hun Hin-LuFg-lijn en wellieht een eindje ver-terug te geleiden. rAmerikanen, die, lijk in zaken. in den oorlag, niet met eenheden, b met tientallen, niet met honderdtal- : t maar met duizendtallen tellen, wil-Felken dag — elken dag tôt het einde h den ooriog toe — tienduizend man jar het E-uropeesche front zenden. dezelfde Amerikanen, op wier »rd wij gereedelijker mogeri afgaan h op het woord van den eersten den gten Russischen Rennenkampf, verze-jen ons, met de overtuiging van hand, die weet wat hij wil en wat hij n, dat wij, de volgende lente, in de Se van negentien honderd negentien s, de overwinning zullen belialen. jt'aast al die opwekkende, bevredigen-berichten zou er nochtans in de dag-jden wel een kolommetje kunnen irden vrijgehouden om aan de solda-[ aan de Bèlgisciie soldaten te laten ten wat die overwinning voor lien zai eekenen. (atourlijk zal het al een groote ver-iting zijn voor degenen die vier jaar ginrangen moesten loopen, het laat-«Rompez vos rangs, Marche» in de irvan het dépôt te hooren, Maar daar Veel op te verwedden dat voor de este de tfauiskomst, na dit 'laatste ten van de rangen, een treurige, een iurst-ellende ttouiskomst zal wezen. yen zuilen hun huis niet eens meer den. En degenen, die het vinden, len het niet vinden zooals ze 't zou-i willen. Zal er brood zijn voor 's lerendaags ? Van vleesch en fcbter eken we nog niet een?. Zal er werk i voor 's anderendaags ? Zullen de uw en de kinderen en de oude men-en, die geduldig op den broodwin-uit de loopgraven wachtten, nog op îre voeding kunnen blijven wachten, lat de man, de vader, de zoon weer l'oon aan 't werk is en aan de winst ? ullen...? Maar 't is onnoodig en ook logslijk al de verschillende vormen tesommen, welke de nood zal aanne-3 in de gezinnen van de soldaten, die meer dan vier jaar Censuur igkeeren. Daar zal nood zijn, en nij-de nood, tenware God een wonder 10ht in 't voordeel van de redevoer-i. Maar de Hemel helpt de «doeners» er dan de «zeggers». De Hemel helpt Men, die in hun kracht geloovan een geloof, dat, zooniet de bergen, toch de heuvelen van Sainte-Adres-erzet.CENSUUR ® plicht hebben ze en als ze mor-den bril wilden afzetten, waarvan 8 politiekers van verschillende par-i den prij§ weten, zouden ze dien ht zien zooals hun eersten plicht, hoogstem plioht; als een plicht, die , ; vôôr en hooger staat dan het «ge-te en gepaloester» van toekomende ; îrs; die gaat vôôr en hooger staat , de zorg om de eigen «portefeuille» îhouden of voor zijn bloedeigen zich- ; een eervol en winstrijk plaatsje van , Krder voor te bereiden in de eene ( mdere min of meer algemeene ven-fchap.e macht hebben ze en ze rnoesten 't , ®nen weten, nu ze vier jaar lang van een onbeperkte macht om ; ^ te doen en kwaad te doen. aar is goed gedaan. Indien wij hier konden zeggen wat#wij wilden, ^ dat de Duitsehers er in hun , ^se-abteilunge» dan neus tusschen eri> zouden wij niet nalaten hier te op het goed dat door één minis-'Wj voorbeeld, voor duâzenden Bel- ; Werd verricht. Wij zouden wijzen goed dat door de regeering, in ■ . Senomen, werd gesticht... I Vol15 V00T ^a^er-- f 1 NrJ% zouden we ook toegeeflijk lt willen werpen op het kv ( M°r sommige ministerieele depar- : L 'n werd gesticht, op de vele te- waarender Belgen in ■ b ^'f!laP ieden. Wij zouden gaarne I teto '' reSeering, in blok genomen, : P"11 ^gen : < l « Daar zal haar veel vergeven wor-den, omdat ze veel. bemind heeft. » Indien ze maar veel beminde. Indien ze maar veel beminnen ging, Indien hare liefde maar ophield een lippenhis-torie te zijn en een harthistorie werd. Voor de soldaten om te beginnen, omdat die de meeste verdiensten hebben en de minste middelen om hun stem te doen hooren. Voor al de btfrgers, voor al de Belgen nadien... * ' * * Voor de soldaten om te beginnen... Wat kan de regeering doen ? De soldaten ^chadeloos stellen, volko-men schadeloos stellen voor wat zij de-den ? Onmogelijk, of onze officieele Mi-dassen zouden benevens ezelsooren ook het talent moeten bezitten ailes wat ze aanraken te veranderen in goud De soldaten met een belooning, met een aalmoes afschepen ? Onmogelijk, want een belooning is goed voor huur-lingen en een aalmoes is goed voor bede-laars en de soldaten zijn noch het een noch het ander. Maar wat de regeering kan en wat ze moet is aan de soldaten de middelen aan de hand doen om weer een w.aar;dig burgerleven te beginnen. Daarop hébben de soldaten recht, on-betwistbaar recht. Gebeurt dat nu best met aaii de soldaten, wanneer zij het léger zuilen ver-laten, eens en vooral, een zekere som terhand te stellen, die, bij voorbeeld, het vijfde of het vierde of het derde ge-helte :oîj ve rtév tin-woord i !?en van he* geen zij, gemiddeld, rechtstreeks door den ooriog, aan loon of aan handelswinst verloren ? Dat hebben we lang gedacht en in dien zin hebben we, nu twee jaar lang, door dik en dun en door de oogen van de schaar %-an de Censuur heen, geijverd zooveel we konden. Maar in tusschen waren de schrijvers, oie het, bij onze bondgenooten voor de soldaten opnamen, gelukkiger dan wij. Zi; vonden gehoor bij de parlementsle-den en het bleef niet bij wenschen en bij eischen. Bij onze bondgenooten ging men aan het verwezenlijken. En indien het waar is wat het Latijn-sche spreekwoord zegt : «Fas est ab hoste doceri» — dat niet beteekent dat ge van Julius Hoste Junior wat kunt lee-ren — maar wel dat ge zelfs bij uw vij-anden moet ter school gaan, dan is het zeker waar dat ge van uw vrienden een wijzen wenk niet in den wind moet slaan. Wij hebben een kijkje geworpen in de verschillende wetsvoorstellen door de Pmnsche Kamerledén, in verband met :1e toekomst van de soldaten neergelegd. Tusschen haakjes hadden onze eigen kamerleden, die in het buitenland ver-blijven en «vergaderen», nog gemakke-lijker dan wij deze documenten ter insage kunnen krijgen. Aan die wetsvoorstellen hebben wij îen voorbeeld genomen en wij kwamen tôt het besluit dat het voor België even ' mogelijk is als voor Frankrijk den over-gang van de soldaten tôt het burgerle-ren te vergemakkelijken. Wij hielden rckening, met den ongun-;tigen toestand, waarin zi-ch ons land in v'ergelijking met Frankrijk zelfs, waar îlechts enkele departementen bezet wer-:len, bevindt. En wij braohten de cijfers • ran de «tegemoetikoming» die het Land lan de soldaten schuldig is, in verhou-iing met de beperkte middelen, waar- ■ >ver België beschikt-, in vergelijking net Frankrijk, dat sleehts een gedeelté /an zij ne hulp'oronnen gedurende meer ;lan vier jaar moest missen. Wij waren zeer gematigd, omdat de i soldaten zelf in hunne eischen zeer ge-natigd zijn, omdat zij zich niet willen /erlagen tôt huurlingen, tôt bedelaars, vvien het weinig schelen kan of degene ' iio beloont of die geeft zelf met een i jdele beurs blijft staan. En met al die gematigdheid meenen we dat het best mogelijk is dat het Land lan aile soldaten eene lijfrente CENSUUR j ,-erzekert en dat daarbij aan aile solda- ' en, indien zij dit geld voor een aanne- i nelijke reden onmiddellijk willen aan- ] tvenden, gelegenheid worde gegeven om lie rente, aan een gestelden taks, op itaanden voet te «kapitaliseeren». Iemandf die kan rekenen, zal geen i ,'ijf minuten noodig hebben om te we- ■< en dat men daarvoor — en al toont men 1 :ich dan breeder en redelijker en men- ] icheliiker in de toepassing dan bij het i toekennen van de gevechtsvergoeding — CcNSUUR t.. Een minister van finantiën, die wee wat er in België en in zijn toekomst in-zit, die overtuigd is dat we de overwinning zullen behalen, die de verzekerin;., heeft dat onze bondgenooten, op econo misch gebied, werkelijk wat voor ons zullen doen, moet bij het hooren noe-men van die som geen «kippeved» krijgen.CENSUUR Ofschoon dit nu onze stiel niet is, maar de stiel van de rnenschen, die vierduizend frank per jaar trekken CENSUUR zullen we in een volgend artikel nader kennis maken met een paar van de Fransche wetsvoorstellen voor de toe-korrist der soldaten CENSUUR LEO VAN COETHEM. 1 Tffr.Wi i .WWW ....... n ■■■Kl- Il SMI! ÏULDIEIK1SDSK ; nnni m ieketie bebies ' i EEN ADRES AAN DE KAMERLEDEN ; IN BEZET BELCIE Wij ontvangefi — in het Fransch — < met een brief van 8 Augustus gedagtee-kend, den tekst van een adres door de < Belgische Kamerleden in het buitenland, in dato 26 Juli, gezonden aan hunne ] collegas, die sedert het begïn van den < ooriog, in hunne arrondissementen, in < het door den vijand bezette land, ble- i ven. f Wij vertalen hieronder dezen tekst : « In het land der ballingschap ver- 2 gaderd, groeten wij het verre Vader- 1 land, dat wij zoo teer, zoo diep, zoo me- ^ delijdend liefhebben. Wij voelen al t zijn smarten mede. < « Uitteriharte zijn wij met u, onze ( ambtgenooten, die onder het juk van 1 den overweldiger, met zooveel moed uw stem hebt laten hoeren. ' « Met die fiere advokatenorde, met c die onbuigzame magistratuur, die voor i het gerecht het recht op onafhankelijk- ( heid durfden eischen. « Met de leden van de provinciale en 1 gemeentelijke besturen, die op waardi- c ge wijze onze overleveringen voortzet- 7 ten. ■ 1 « Met die geleerden en met die staats-dienaren ,die de hand niet wilden lee- ^ nen tôt een aanslag tegen 's Lands een- A heid gericht. c « Met die arbeiders, die zich liever de 1 hardste ontberingen getroostten dan te ^ verzaken aan hun plicht. r « Met die geestelijkheid, zoo edel be- € sield door de reinste vaderlandsliefde. r « Met het gansche Belgische volk, dat * in aile standen, wedijverde in moed en in fiere gelatenheid. c « Met de vrouwen, die weenen, met ^ ie kinderen, die honger lijden, met de ^ grijsaards, die angstvol den zegerijken erugkeer verbeiden van hun bemin- ° len. ^ « Maar tevens gaan wij trotsch op < awe edele houding, die onzen grooten vroorvaderen waardig is en eerbied af- 0 Iwingt bij ieder die zich een man van c îer wil noemen, a d Lieve ambtgenooten, v « Sleehts wanneer wij weder zullen i rerèenigd zijn, zal het ons zijn gegeven le onderbroken taak weer aan te vatten. z Sn onze werking van hed-en — nu onze t scheiding in ons midden een leemte i >chept, die niet kan wTorden aangevuld d — zullen wij trachten te leiden in voile k jemeenschap van gedachten en van ge- b roelens met u. En dikwijls, zullen wij r îw machtige stem van verre, hooren en s rachten ze te begrijpen (1). t( V Belgisch volk, j « Uwe vertegenwoordigers trachten s laar niets anders, droomen van niets v mders dan, volgens hun vermogen, en p )innen het kader van onze grondwette- n ijke instellingen, bij te dragen tôt uwe z rriimaking, tôt uwe opstanding, tôt v uwe grootheid. Maar zij weten reeds — en dit spreekt hun vreugde in en een onzeggelijke fierheid — dat den dag dat gij weer zult opstaan in uw herwonnen vrijheid en zeîfheerschappij, niets rei-ner zal zijn dan uw roem, niets groot-scher zal zijn dan uw werk en uwe toekomst. Daarom gaan, in dit uur, al hun gedachten, al hun liefde en al hun hoop naar u ». (1) Dit schijnt ons de beste manier te zijn om een in 't Fransch niet duide-lijker zinsnede weer te geven. — Red. « Het Vaderland ». DE DUSTSCHERS IN VLAANDEREN HOE ZIJ DE VLAMINGEN "BESCHAVEN" Een Duitsoh© « leugen-zentrale » had al langen tijd geleden met en zonder draad aan de wereld laten weten dat de Dntvoeringen in .yiaamsch België wer-ien stopgezet op verzoek van den «Raad van \ laanderen ». De. ontvoerde Vla-tningen gingen zelfs onmiddellijk naar :iun huis worden weergezonden. Ongelukkig werd die belofte waar-îchijnlijk op een van de Brusselsche < bieravondjes » afgelegd en met de iampen van de laatste halve liters en met de echo's van de laatste « Hochs » er eere van den keizer, was ze zeker weer uit de hersens van den Duitschen jelover verzwonden. Misschien ook werd die belofte ge-schreven op de keerzijde van het c vodje papier » wâarop Duitschland ïertijds België's onzijdigheid béloofde e eerbiedigen. Hoe het ook zij, de ontvoeringen iuurden voort en den laatsten tijd voor-il zijn ze, naar men hieronder uit ver-;lagen vân de Hollandsche dagbladen îan lezen, weer geworden wat ze in den îrgsten tijd waren, En verwacht ge nu een verze,t van len « Raad van Vlaanderen »? Dant kunt ge lang wachten, want die leeren hebben tegenwoordig wat an-lers te doen dan zich met het lot van lie \ lamingen, die men als vee weg-roert en als vee doodpriegelt, in te la-en.Die heeren zijn tegenwoordig aan het ;orgen voor een lijfwacht, die hen moet )eschermen, wanneer ze, in stad en op îet land, hun drukbijgewoonde- mee-ings gaan geven, waar de menschon, lie komen luisteren, niet in hun han-lenklappen, maar op de koppan van de ■edenaars kloppen. Aïs leden van de lijfwacht werft men ncr en daar een krijgsgevangene aan, lie met het vooruitzicht weer thuis te ;omen en met de Duitsche belofte van en dik-ke soldij zich laat verleiden. ^ En de ministers van den « Raad van -iaandeien » oefenen hun rekruten in le parademarsch en ze leeren hun wat e van hun eigen Duitsche meesters eer-den : « met spek schieten ». Wat de Vlaamsche arbeiders daar an moeten denken, die men van huis veghaalt om ze naar het front te zen-len, kan men zich best voorstellen en net of zonder lijfwacht zal het voor de teeren van den «Raad van Vlaanderen» naar gewaagd zijn die menschen weer ens onder de oogen te komen, wan-teer de Duitsehers hun matten zullen lebben opgerold. Wij laten hier intusschen onze lezers ordeelen over de manier, waarop de )uitschers in den laatsten tijd weer de Hamingen kwamen « beschaven » : Ik zond u reeds een kort bericht over eweldige ontvoeringen te Gent. Thans erneem ik hierover nadere bijzonder-eden.Ze zijn vreeselijk en zonder de minste verdrijving mag ik zeggen, dat weer uizenden vrouwen en kinderen in ngst en droefheid gedompeld zijn en uizenden mannen en jongelingen van roede tri lien onder de harde behande-ng en de terreur der Duitsehers. Ja, het is wreed, zooals Duitschland ich niet storend aan protesten en aile eloften onder de voeten tredend, weer i België optreedt en ergerjijk is bet. at in bladen hier te lande lange arti-e-len verschijnen over de zoogenaamde emoeiingen der Duitsehers met de schten der Vlamingen, daarover be-;houwingen gevend, terwijl de klach-jn en het gejammer van het broeder-olk niet schijnen gehoord te worden. In er is gejammer over het Duitsche jhrikbewind. Meer en meer wordt het olk ondermijnd, daar waar het de laats van Duitsche soldaten innemen îoet en het op schandelijke laffe wijze slfs tôt onder het vuur wordt gedre-fîtl. GEVANCENEN TE CENT Reds dagen achter elkaar komen ei aan het Sint-Pieterstation te Gent, ge vangenen aan. 't Zijn Fjanschen, En gelschen, Italianen en Portugeezen uil de vorige gevechten in Frankrijk en bij Ieperen. Velen zijn opgesloten geweesl in de Gitadel van Rijssel, anderen hebben moeten werken te Rijssel, Roubaix Tourcoing, Halluin, Meenen, Kemmel enz. Er zijn er nu verscheidene duizen-den in Oost-Vlaanderen's hoofdstad. Bij de aankomst van een groote groep had vanwege de burgerij een betoogins plaats. Eensklaps daverde het plein voor het .station van de kreten : « Leven de Verbondenen Leve Engeland ! Lève Frankrijk ! » en onder den indruk van den laatsten strijd in Italie vooral ook « Leve Italie ! » Dat was de stem van het verdrukte. zoo gelaten wachtende volk. De stem van Vlaanderen tevens en het antwoord op de Duitsche én activistische kuipe-rijen. Natuurlijk stormden Duitsche soldaten op het volk in en ze hielden ver-scheidene burgers en burgeressen' aan: ze'sloegen naar anderen. Verder op hun weg bracht men den hongerigen gevan-genen brood, al heeft men zelf gebrek, en gaf hun geld. Weer een klinkend antwoord op de campagne door Duitschland in België tegen de verbondenen en in 't bijzonder tegen Engeland gevoerd. Ook hier hadden aanhoudingen plaats. 1 De gevangenen werden naar kloos-ters, als dat der Augustijnen en naar scholen geleid, die nu in kazernen of kerkers veranderd zijn. Sommige dier gebouwen zijn als een echt kamp door prikkeldraadversperringen afge^îoten. Al spoedig bleek het, wat de Duitsehers met deze gevangenen voor hadden. Veel burgers waren reeds in allerlei fabrie-ken, in stations en bij de haven aàn 't werk gesteld. De gevangenen -moeten hun plaats innemen en de burgers kunnen dan ontvoerd worden. Zoo zijn er reeds in werkhuizen, waar oorlogsma-teriaal wordt hersteld, aan de dokken, enz. DE ONTVOERING De Duitsehers zoudèn te Gent de ont-voering opvoeren tôt twintigduizend man. Het heeft er al den sehijn van ook. Er zijn dagen waarop er vijftienihon-derd tôt tweeduizend weggevoerd worden.Het is weer als in de Octoberdagen van 1916, toen het schandelijk mensch-onteerend stelsel ingevoerd werd. De politie moet de oproepingsbevelen uit-deelen en vier en twintig uur later zijn de aangewezenen verplicht te vertrek-ken, maar zoo is de buit der slaven-drijvers nog niet groot genoeg en daarom treedt men ook onbarmhartiger op. Men houdt mannen en jongelingen op straat aan en voert ze mee naar een con-centratiegebouw, zonder hen te vergun-nen nog huisWaarts te gaan. Men heeft openbare lokalen als bioscopen door soldaten afgezet en de mannen en jongelingen daar aangehouden. De meeste burgers komen maar niet meer op straat en moeders houden hun jongens van veertien jaar en ouder thuis. En niet alleen te Gent woedt de ont-voering weer, ook in de omgeving als te Melle, Ledeberg, Wetteren, Overmei-re en zelfs veel verder dan te Dender-monde. De Duitsehers willen immers ook de uitgevallenen vervangen. Dat zijn de uitgeputten, de zieken, welke ellendig terugkeeren. En waarheen worden al die ongelukkigen gevoerd ? De achtergeblevenen weten het niet. Toch is 't bekend, dat veel treinen naar Brug-ge zijn gereden. Als wij aan de grens de onophoude-lijke aanvallen der vliegers op Brugge, Zeebrugge en de kust hooren, zooals gisteren en heden weer het geval was, wreten we, dat er aan de Duitsche werken veel schade wordt aangericht. Nu weten we ook, dat niet Duitsche soldaten, maar burgers al die schade herstel-len moeten. Ook vullen ze oudere soldaten, de vaklieden enz., aan, die de bressen in het leger moeten stoppen en als er burgers als slachtoffers vallen, dan zijn het voor een groot deel ook on-gelukkige. dwangarbeiders, die op de gevaarlijke plaatsen te werk gesteld worden bij het lepersche " front en in Frankrijk en veel dier weerloozen zullen wel naar Frankrijk gestuurd zijn om als werkploegen bij dit nieuwT offen-sief te dienen. Daarover hooren we nader, maar de waarheid over de kampen van Kame-rijk, Sint-Quentin, Valenciennes, Mau-beuge, enz., is 't trouwens reeds bekend In de buurt van Rousselaere laten de Duitsehers ontvoerden in de onmiddel-lijke nabijheid van viiegkampen logee-ren. Veel zijn dus heen, anderen vol-gen en weldra komen weer ondermijn-den terus. Men heeft ons verzocht nog-maals EEN NOODKREET DER VERDRUKTEM x te doen weerklinken. We weten niet oft het helpen zal, maar we doen het meti1' voile overtuiging, in diepe deernis en? vurige sympathie met het vertrapte en? toch zoo taaie en fiere volik. En we herhalen het, dat de w&ggevoerden erv de eenzame vrouwen en moeders uit-: zien naar de neutralen, naar den Paus*j' naar allen, die hun stem van protes® over dit walgelijk machtsmisbTuik kun-i | nen laten hooren. j Eenigen tijd geleden reeds hebben>{ we gemeld hoe in het dorp Saffelare.bife Gent, een Duitsch detectief door eeif burger gedood is geworden, waarvc5i|i de gemeente beboet en de bevolking;. met huisarrest gestraft werd. Het voor-, wendsel voor deze maatregelen was, dafi; de dader-met de hulp der inwoners ge-, rlucht moest zijn. Nog is de dader nieti gevonden en uit wraa;k en als schrikaan-i jaging heeft de Duitsche overheid ttu; iets onmenschelijks gedaan : - vi j f honderd kinderen en mannen zijn uit heti dorp weggevoerd. Onder de gijzelaars treft men er aan van veertien jaar en! van zestig jaar oud. Ze zijn naar Grim« bergen, bij Dendermonde, geleid en ei! in de fabriek Roos opgesloten. Iets der-gelijks is ook in het gehucht Kruis-*' straat, bij Moerbeke, tegenover de grens-van Oostelijk Zeeuwsch-Vlaanderen^ voorgevallen. Het ligt daar zoo eenzaamî dit gehucht van misschien 500 inwoners, een wijk met eigen kerk, pas-torie en doodenakker. Men vond er hefî lijk van een Duitsch geheim agent. Nié-' mand kan bewijzen wi© dien man ver-moord heeft. Veel militairen haten aB even heftig als burgers deze detectie-ven, die loerend rondsluipen en verklik-kers zijn, maar natuurlijk werd de bur* gerlijke bevolking verantwoordelijk ge-s steld. De inwoners konden echter geerï inlichtingen geven en nu tradep de Duitsehers weer zeer onbarmhartig. op-Uit. de huizen, de hoefjes, de hutten». wèrden knapen, jongelingen en manque n gehaald en in groepen voortgedre-ven. Op het kerkhof had juist een be^ grafenis van een meisje plaats. De plechtigheid werd gestoord, want ook familieleden, genoodigden en de pas-y toor moesten met de aangehoudeneu mee. Zoo had men de gansche manne* lij'ke bevolking samen en voort ging hefi in de richting van Moerbeke. Twee Duitsehers met dreigen.de machinege-* weren sloten den stoet. Vrouwen ett kinderen bleven weenend achter en eert bange stilte hing over het aog niet geslo-. ten graf en 't verlaten gehucht. Men' weet nog niet wat er van de weggevoer-» den geworden is. Niet ver van daar, te Wachtebeke, werd eveneens een detectief gewond. Dat de bevolking daar inf angstige afwachting is van hetgeen ett nog gebeuren zal, begrijpt men. De Duitsche geheime agenten maken zich zieer gehaat. Zij sluipen rond, zij! loereri en luisteren, provoceeren en tre-den streng op. Ze vallen dikwijls bijt nacht de huizen binnen, zoeken verbor-gen voorraden op, om de rooverspoli-tiek der bezettende macht te steunen.! Hoeveel mannen en jongelingen hebbeni ze verraden en als 't ware voor het exe- ' cutiepeloton gebracht? Geen wonderj dus, dat er nu en dan een vermoor® wordt. Trouwens, dit gebeurt dan uit zelfverdediging door een burger, die. weet hoe onbarmhartig de rechteEsi zijn, welke al zooveel doodvonnisseni velden. We herhalen het : detectieven| kunnen het slachtoffer zijn van wraak-< zuchtige Duitsche soltlaten of deser^ teurs, maar 't is de oude leus : «Zoo iets! doen onze soldaten niet ! » En me&: wreekt zich op weerloozen en stijft dû) krijgskas. Zoo heerschen de Duitsehers] in Vlaanderen. ~ £ Solo-slim In Z 87 heeft Gustaaf Lagae, bijge-naamd « De Bult », een solo-slim ge-j wTonnen met tien ruiten van het aas eni een derde van harten aas. Medespelers : Pol Dejagher, bijge-naamd « Blokhuis (?) », Lodewijk Mi' chiels « De Kattendresseur » en Frans Nuyts « De Krabber ». Proficiat. r * i • s ln het Belgisch militair h'ospitaal te Chambéry heeft Emiel Van Stertegem een « Miserie op tafel » alsook een solo-slim gespeeld. Deze laatste met negenl klavers door een zevende van het aaâ':. met vier en twee schoppen aas, ruiteH, ' aas, heer en acht. Medespelers : Van Muylder, bijge-nr^md «de Ket»; Silverant «de Rosse», en Biltereyst. Proficiat.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.