HET VADERLAND Peine aankondigingcn : 1 fr. per regel - Groote id. bij overcenkomst • Dienstaanbiedingen : voor gereformeer-den kosteloos. m ma mm mH hh hhw —mm Wm Belgîsch dagblad, voorloopig te Parijs, 3, Place des Deux-Ecus, 3 LEO VAN GOETHEM, Directeur SISÈS WmÊmpr Het nummer : 5 ccntiem (Front on Frankrijk). 10 centiem (andere landen). Per roaand (vooruitbeta^ald) : Frankrijk 1.75 tt, Lngeland 2 sh. Holland 1 gld. 25. Eldcrs 3.00 fr. | ( '' ' Het Vrijbosch I yen oosten van den Blankaard en îiîp]ç1k0rri, tussohen < lozo gemeente, Lumen, Clerken, Staden, Roosebekc, Licappelle en Langemarck, strekt zich L weleer gekende en bedichte Vrij-losch uit, nu beter gekend onder de £Ln van het «bosch van Houthiulst». 0p eene landkaart van 1793 spreekt Ln van het bosch van Jonkershove, het Lch van Houthulst en het Mclenen- Fflf keitsmolen, tussohen Clercken en Staden stond destijds tegen den noord-oostelijken zoom des wouds. Niet verre ran daar begon do grootste beek, die in jen Blankaard valt. Zij vloeide van het josten naar het westen en.noch wegen, noch straten lagen ten dkn lijde, door het bosch, zoodat het benauwelijk was ■ngeducht. In de donkere eenzame win-[frJagen wierd het meest ontzien. Wij doorliepèn in do maand Juli 1914 hf[, breede en stille woud, op eenen hee-Seu zomerdag en moesten er eene schuil-plaats zoeken in een leeg hutteken in plaken stak onder strooien dak, om ons t be vrij den tegen een onweder die uit 't westen opdaagde. îen doodsche stilte hing boven 't woud, îeen enkel windje liet zich hooren, 5een zuchtje lispeld' in het hout, îen voge! dorst de stilte storen. D« beko seheen er angstig uit, iij rolde trage heur kl are baren m scheen in droevig klachtgeluid, )ns't nakend onweder te maren. Wij trokken 't huisje binnen dat daar blieene stond, langs eene kromme sfcra-c, lijk verloren en verlaten. Een oud versleten vrouwmensch zat |ij 't smal venstertje te breien ; dag Henheers groetto zij ruw, gij vlucht ze-OTTOorde vlago?! Zet u. En wijl het weder duiyelde, -en het rater goot, vertelde zij ona- van Baeke-and en zijne bendë die vroeger in het Itiud nestelde en wiens lotgevallen door T. Huijs en Pastor Le roi j zoo treffend kierden beschréven. Baekeland wierd geboren te Lende-lede den 17 Januari 1774. Hij woonde: «ren zekeren tijd in Vrankrijk; doeh ts lui zijnde om te werken, keerde hij erug en leefde van diefstallen en stroo- ! perijen. Hij viel zoo laag dat hij, om pjn doel te bereiken soms branden stichtte en mdorden bedreef. In :t jaar 1798 telde de vreeselijke ben-h omtrent de vijftig leden, waaronder minstens dertisr strijdbare mannen. ; De vrouwlieden die bij de bende wa-p ingelijfd, gingen als bespiedsters fan dorp tôt dorp, al' bedelen. 'T Vrijbosch was hunne schuilplaats vaar zij ailes beraamden en hunnen mit verborgen. Op Allerzielendag van het jaar 1803 Içgde Baekeland met drie en twintig ijner medeplichtigen het hoofd onder Ifctmes van den beul. Ziehier de narnen p ter dood veroordeelden : Jan Bus-fchaert, Matheus Daneel, Pieter Bus pchaert en Alexander Danneel van Sta-; Josef van Damme, van Nieuw-^«rke; Pieter Verplancke en Hendrik fcplancke van Hooglede; Pieter Brunei, Pieter De Meyere en Pieter-Jacob )tl Meyer van Ledeghem ; Pieter Cloedt pp Rozebeke; Pieter Buyse van Roi Je-'fem, Pieter-Jan De Meyer van Rum-^e; Auzustijn Vormezoele van Mee-Jan Colbart van Roeselaere, Bar-)araBruneel van Ouckene;Pieter Cloedt 'an Gits; Pieter Hemst van Cortemarck; Hendrik Roose en Macharius Roose van "horhout; Amand Simpelaere van In-^munster; Izabella van Maele en Frangea Ameye; van Pitthem. Judoc-us '^vs van Hansbeke werd veroordeeld M16jaren ijzers; Izabella Muylaert en ™zalia Verleye van Pitthem, met Jo-Jînna Monnaert van Lichtervelde wer-en venvezen tôt 16 jaren opsluiting in tuchthuis. Anna Busschaert van Staden; Maria ^nneel van Hoogiede; Frans de Bou-F,van Caneghem; Livinus Verleye van Mt en .Jan Hoornaert van Ingelmun-'€r werden vrijgesproken. 's't onweer over was erf de vertel-uitgezeid, vorderden wij onzen v°ort en wij dankten 't braaf oud , ^sche, die ons zoo welwillend die ' ■stondi^re en belangwckkendo schuii-m had verleend. • u wêero is '{ Vrijbosch binst dezen een geducht en benauwelijk hfSeworden. Lyeel bloed is er daar vergoten go- Ikn*' ' ^oeveo^ blijft er nog fe vergie-w eor ûiné dappere soldaten de woeste ,'ers ef uit zullen kunnen krij-r T is nog een raadsel t Herman VANDERCUCHT. j DE 5IM1I II DE Util De superioriteit van het vliegwapen bij de verbondenen treedt al meer en meer aan den dag. Onlangs konden de Engelschen offi-cieel berichten, dat door lien alleen se-dert het begin van den fameuzen «Kai-serslacht» reeds 1000 Duitsche vliegtui-gen neergeschoten werden of tôt dalen gedwongen en dat er meer dan 1000 ton ontplofbare stoffen op de Duitsche Unies geworpen werd. Als mon bij deze respectabele cijfers de vliegtuigen voegt, die de Franschen, de Italianen, de Belgen en de Amerika-nen naar beneden hebben gehaald, dan kan mon zich allicht voorstellen, dat de Duitschers met cen diep-bezorgd ge-zicht naar de lucht beginnen te kijken. VVe vernemon reeds uit de «Koelni-sche Volkszeitung», dat het Rijksdag-lit! Kuckhof den kanselier de vraag hoeft gesteid,. of hij bereid is, om tôt bo-sprekingen aan te sporen of hét streven te ondersteunen, waardoor aiui den zin-neloozen moord op vrouwen en kinde-ren door overeenkomsten tussohen de strijdende partijen een einde wordt ge-inaakt; ook in den Badenschen Landdag werd in April cen dergelijke vraag ge-daan.Ziedaar, natuurlijk, ai een eerste ef-fekt van den luchtaanval op Keulen,die, volgens de jongste berichten, aan 35 personen het Jeven heeft gekosi, terwijl er nog 87 gewond werden, ongerekend de materieele schade, die werd aange-richt, en die enorm moet zijn, to oor-deelen naar de verontwaardiging; in Duitschland ! Het inerkwaardige van dezen aanval is, dat deze midden op den dag geschied-de. De Engelsche vliegers kwamen op-zetten tussohen II en 12 uur 's morgens en trotseerden dus bij stralend zonlicht de afweerbatterijen, die tussohen hun linies en een stàd, zoo ver in Duitschland als Keulen, wel in verscheidene rijen opgesteld moeten zijn. Evenais na de aanvallen van uit zee tegen Zeebrugge en Oostende, zal de wereld tussohen het Engelsche en het Duitsche begrip van het woord «moed» Den vergelijking maken, die al even be-zwaarlijk ten gunste van het Duitsche vliegwapen als van de Duitsche marine zal uitvallen. We zijn nog wel niet aan de zwermen Amcrikaansche vliegers, die aangekon-digd werden, en die eenmaal boven Duitschland, als de pijlen van Xerces' leger, de zon zouden verduisteren, doch de invloed van de verwoede productie in de Vereenigde Staten begint zich toch iederen dag duidelijker en sterker te doen gevoelen op den strijd in de lucht. Het is voor Duitschland zef<er nog wel een veeg teeken, dat zijn gevangengeno-men vliegers de verontschuldiging voor hun nederlaag beginnen te zoeken in den slechten toestand van de machie-nen, waarmee zij in het vuur gezonden worden, en dezen toestand wijten aan gebrek aan behoorlijk materiaaî. Ten spijt van aile vredesverdragen in het Oosten, die den blokkade-ring ron-dom Duitschland gebroken zouden hebben, verwezenlijkt zich dus al zeer snel de voorspelling, dat de Duitschers, bij den dollen wedloop naar het meester-schap in de lucht, hopeloos achter zouden blijven, zoodra de Amenkanen al hun aandacht en kraehten aan het vliegwapen ziouden gaan wijden. Op 't oogenblik spelen de Amerikaan-sche vliegers nog geen groote roi, maar terwijl hun machienen er bij duizend-tallen zijn en de manschappen zich oefenen, vormen zij reeds een geweldige reserve voor de vliegerkorpsen dôr verbondenen, die dus zelf niet meer voor reserven behoeven te zorgen en al hun kraehten in het vuur kunnen zenden. Iederen dag worden thans raids achter de Duitsche linies tôt diep in Duitschland gedaan. Vanmorgen werden aanvallen gemeld op Mannheim, Dieden-hofen en Trier. Eergisteren werden Co-blenz en Metz gebombardeerd. Boven deze laatste stad verschijnen de verboride ne vliegers trouwens sedert jaren al bijna elken dag en de buurt van 't nien-we station behoeft Ieperen of Péronne sedert lang, wat de gelijkenis met Pom-peï betreft, volstrekt niet meer te benij-den.Het ziet er op 't oogenblik wel naar uit also'f het den Franschen en EncvJ-schen de bloedigste ernst is mot hun straf-lucht-expedities tegen de Duitsche steden. Eindelijk — en dat is zoo wat vier jaar te laat — schijnt dan toch bij de regeerders te Parijis en Londen de noodzak.elijkheid van het, «oog om oog, tand om tarid» doorgedrongen te zijn in den çtrijd tegen een volk, dat nooit zal hooren, wanneer het niet gevoeld heeft. iVanneer de Duitschers hua vernie» ECHO S Een dankbare Vlaamsche professor « Koning Lodewijk van Beieren heeft een bezoek aan de universiteit te Gent gebracht. De rector heeft hem begroet met een Duitsche rede, die hij in het Vlaamsçli herhaalde ». Deze regeltjes komen uit den beken-den Duitschgezinden « Tijd » (Amsterdam), waaraan sommige Vlamingen nog steeds medewerken. De « Tijd » weet natuurlijk niet dat die rector Hoffmann heet en een op-en-top Duitsch-denkende Luxemburger is Daar zijn dingen, die de « Tijd » wel aan zijne « Vlaamsche medewerkers » zou kunnen vragen. En wat wij aan die « Vlaamsche me-dewerkers » zoudfn willen vragen is of zij het eens zijn met het eerste « filetje » van de Boekbeoordeelingen in den « Tijd » van 27 Mei 118, 2e bladzijde? In vrij België — zonder woordspè^œr. — hopen wij dat filetje wel door de Vlamingen te kunnen laten beoordeelen. *** Os sts ijd tegen het Duitsch in Amerika De correspondent van de « Daily News » te New-York seint aan zijn blad dat de bladen te Chicago en te New-York eenstemming aandringen op een verordening, waarbij bepaald wordt, dat aile Amerikaansche burgers ver-olicht zijn Engelsch te spreken. De Duitsche taal wordt beschouwd als een bedreiging' der nationale solidariteit. Allé in het Duitsch verschijnende bladen zijn geboycott en verdwenen. Het laatste Duitsche blad, dat in Brooklyn uitkwam, heeft juist zijn verschijning gestaakt. , iingswoede zoo aanhoudend systema-tisch tegen de non-combattanten in de landen hunner vij"anden hebben gè-richt,"cn milliarden hebben besteed aan Zeppelins en aan fantastische kanonnen om Londen en Parijs te bombardeeren, d'an is dat natuurlijk niet in de eerste plaats geweest voor 't genoegen om vrouwen en kinderen te dooden, maar wel met de bedoeling om de zedelijke weer-standskracht hunner vijanden te bre-ken.Thans blijkt, dat zij, bij dit opzet de zedelijke weerstandskracht van Franschen en Engelschen berekend hebben naar die van hun eigen volk; want wat zien we, direct al, na den' eersten ern-stigen aanval op Keulen ?... Dat zich een ware paniek meester maakt van het volk in heel het Rijnland, en een afge-vaardigde in den Rijksdag reeds vraagt, dat den vijand voorgesteld zou worden, met het bombardement van open steden op te houdep !.. Wat als overgankelijke heldendaden van Duitsche «Ueber-Ha-bigte» uitgebazuind werd, zoolang de vijand er de kosten van betaalde, dat heet, in den mond van den Rijkfidagaf-gevaardigde Kuckhof, «zinneloozen moord op vrouwen en kinderen» — nu de slachtoffers Duitschers zijn ! Denken de teerhartige Duitschers, die thans aan dat «zinnelooze moorden» een eind zouden willen maken, er wel aan, dat zij voor de wereld heelemaal het-zeifde figuur maken als de clown, die August het boksen zou leeren, en die zijn teg-enstander waarschuwt: «Kijk eens, als ik roep, «Stop !», dan staken we t gevecht 1»... en bij den eersten stomp, dien hij toebrengt, «Stop !» roept '! «Stop !» schreeuwt Herr von Kuckhof, nu hij eindelijk de ijzeren vuist van den tegenstander op z'n eigen stad ziet neerkomen. Zoolang de Duitschers in do gunstigste voonvaarden verkeer-den, om de non-combattanten in het vij-andelijke kamp te bevechten, waren hun luchtraids volkomen eerlijke en ge-rechtvaardigdo heldendaden. Nu echter de verbondenen het helft van het vliegwapen in handen houden en blijkbaar vasthesloteri zijn, ^er hét inoodige' ge-bruàk van' te maken om den Duitschers eindelijk met hun eigen munt te beta-len, en hun oigen steden tegen de Duitsche vliegers te beschermen, — nu zou men in Duitschland wel willen, dat het spelletje ophield ! Voor den generalen staf in Engeland en in Frankrijk zullen het gejammer der Duitsche pers en de interpellaties tôt den rijkskanselier wel een aandui-ding zijn, dat het onaantastbare «Vader-lànd» thans op zijn gevoeligste plekken geraakt wordt, eri een aansporing om in deze richting hun kraehten desnoods te'verhonderdvoudigen. De Duitschers verstaan slechts één taal in den oorlog, en die taal is Duitsch. Laten do verbondenc vliegers flink. Duitsch grateu m il® mit i De lezer zal zich herinneren, dat wij volgens de «Telegraaf» aan liet boek van Dr. Harry Stuermer: «Zwei Ivriegsjahre u: Constantinopel» enkele maanden ge-leden een vrij uitgebreide serie artike- len hebben gewijd. Het zal hem niet te- s<; min interesseeren, over dit ophefma- H kend bock de volgende beschouwingen o1 van den Ilollandschen prof. Hector Treub te lezen. Mijn eerste plan was hierboven te a schrijven : lessen uit den oorlog. Bij nader inzien evenwel begreep ik, dat dit ct een veel te weidsche titel zou zijn. Im- c' mers het aantal leeringen, dat uit den lT oorlog te trekken valt, is zoo groot en ^ zoo velerleâ. dat ik zeker niet bij machte v" ben dio behoorlijk aan te geven, laat staan te bespreken. Er is evenwel één 8" leering uit den oorlog te trekken, die . ons, Nederlandérs, zeer bijzonder raakt. 0: Dit is wat de oorlog ons leert omtrent ^ cie Duitsche mentaliteit. Het çtaat toch wel vast, dat het groote gevaar, dat onze s' vrijheid, onze zelfstandigheid, ons na- tionaal bestaan bedreigt, komt van Duit- . sche zijde. Voor Duitschland, zooals de «All-Deutschen» zich dat wenschen en ^ voorstellen, is het bezit van onze havens en van onze riviermonden van minstens " even groote, zoo niet van nog grootere beteekenis dan dat der erts- en kolen- v bekkens van Noord-Frankrijk. Wanneer dan het ook ooit zoo ver zou komen, dat . Duitschland niet volkomen verslagen uit den strijd te voorsohijn kwam, en a' nog meer wanneer het overwinnaar v' werd, dan zou het lot van Nederland beslist zijn. Ik laat nu maar geheel in ^ het midden of dat niet reeds goeddeels het geval is, nu het beruchte sabelge- j kletter onze, regeering er toe gebracht ^ heeft in de allerlaatste dagen weer dee- ^ moedig liet. hoofd te buigen voor y Duit3çhlands:-ei£cben. Maar, voor dat - wij geheèl buîtsch zijn, kan het niet an- g, ders dan nuttig zijn, dat zoove€'l moge-lijk Nederlanders weten en telkens weer hooren wat Duitschlands wenschen zijn en wat zijn methoden zijn om deze te ^ verwezenlijken. j-j Als eerste bron waaruit daaromtrent k to putten valt, kies ik het boek van dr. v, Harry Stuermer, die in. 1915 en 1916 « correspondent van de «Koelnische Zei- ei tung» te Constantinopel was. Zijn boek: ]\< Twee oarlogsjaren in Constantinope!, schetsen van Duitsch-Jong-Turksohe mo- k raa! en politièk, heeft des te meer betee- v kenis, omdat het is geschreven door een d oprecht voor zijn land voelenden Duit- z seher, die zelf gedurende een half jaar -w in den oorlog is geweest en later het k doen en laten der DuitscheTS in Turkije van nabij heeft kunnen waarnemen. w Een Duitseher bovendien, die veel in de g wereld rondgereisd heeft en daardoor h een breederen kijk op de dingen heeft ei dan de meesten zijner landgenooten. h Stuermer wijst er op, dat Duitschland zi minder koloniaal bezit heeft dbn dei P' oudere koloniseerende naties en dat on-getwijfeld het streven naar zoo uitge- v. strekt mogelijke, zoo intensief en zoo voordeelig mogelijke te werk stelling n van de energie en de bekwaamheden d van zijn zeer ontwikkeld industrie-land n voor den Duitseher gerechtvaardigd is. B Maar hij is van meening, dat voor ge- D ruimen tijd het Duitsche tropische en C sub-tropische koloniaa.l-bezit in Afrika voldoende zou zijn voor de Duitsche zi economische behoeften en koloniale be- ei kwaamheden, zij het ook niet voor de Duitsche aspiraties naar de wereldheer- K sebappij. Er aan herinnerde, hoe gast-vrij de Duitsche handel altijd in de En- st gelsche koloniën ontvangen is, komt hij v: tôt de volgende conclusie, waarvan bui- ^ tenstaanders al lang ove'rtuigd Waren : ^ «Er waren inderdaad nog slechts tien a jaar van ongesteorde vrecdzame con- rf currentie noodig geweest, en Duitschland had, met zijn in elk geval aanzien- e< lijk koloniaal bezit, aan den eenen kant, V( er; aan den anderen bij de mogelijkheid P' niet slechts in de zelfstandige overzèe- J3' sche staten, maar zelfs onder de welda- ^ dige bescherming van het even liberale. als de economische ontwikkeling steu-nende Engelsche gezag op groote schaàl koopmanschap uit te oefenen, veel beter zijn doel bereikt dan door aile sabel-kJetterende wereldpolitiek der Alduit- schers ». . k1 Geen wonder dan ook, dat Stuermer dezen oorlog met aile daaraan vooraf- gegane diplomatieke en politieke blun- ,M ders en domheden aïs een krankzinnig- n-heid van Duitschland betitelt en teVens oordeelt, dat Duitschland met het ont- jc kefcenen van den wereldoorlog een ai gruwzame misdaad tegen de mensch- a] lieid heeft begaan. iWordt vooTtgczct), & HŒUWS OIT BEZET BELGIL ——— 'vmw - ■ ■ "■ ' » ANYWERPEN DE DUITSCHE PROPAGANDA VAN Dr. CLAUS TE ANTWERPEN Den 25 Maart hield Dr Claus, professor ,)nade in Germany, aan de Deutsche Hochschule, te Gent, een voordrachi over de oorlog en het zenuwstelsel. De lëzing kwam er op neer België te sma-den, Duitschland te verheerlijken en de aktivisten als helden te roemen. Rudesheim, de correspondent van de « Nieuwe Courant » van den Haag, loof de Dr Claus, die, zegde hij,zoo licha melijk als zedelijk de sterke en krach tige man in onzen strijd is, die iedeî vertrouwen en moed inboezemt. Zoo? Is het niet dezelfde Claus, dit geboortig van Sint-Nikolaas, er zijne studiën deed in het klein Seminarie onder leiding van kanunnik Stillemans die later bisschop van Gent werd ? Na voltrokken studien aan de hooge sehool te Gent, werd Dr Claus door he stedelijk bestuur gehecht aan het D] Guislaingesticht aldaar. Hij was toer lid eener Gentsche loge en positivist ge worden. Zekeren dag ontving een pas toor te Gent, die nauw bevriend wa; met Mgr Stillemans, een schrijven var Dr Claus, die hem om een onderhouc verzocht, wat ingewilligd werd. Dr Claus verzocht den pastoor ter beste te spreken bij den bisschop, op dat deze zijn invloed bij Mgr Mercier aartsbisschop van Mechelen, zou aan wenden en ziehier waarom : Dr Claus had vernomen dat de be roemde broeder Amedeus Stockmans de vader der krankzinnigen in België een gesticht voor zinneloozen te Mortse bij' Antwerpen, liet bouwen. Hi, wenschte er doktôr te worden, maai daarvoor was de tusschenkomst van dei kardinaal noodzakelijk. " Aïs cômpènsatïe zou hij, de vrijmet selaar en positivist, wel tôt de fcerk te î-ugkeeren, zegde hij tôt den pastoor. Deze, een man van verstand en onder vinding, brak hier af, doch beloofd< Mgr Stillemans over hem te spreken De- bisschop, die ook wist tôt welki kleur zijn oud-leerling behoorde, ant woordde met zijne bekende goedheid « Het is mogelijk dat hij rechtzinnig 1: en tôt de Kerk terugkeert. Ik zal er aar Mgr Mercier over schrijven ». Dr Claus werd dus door de tusschen komst van den bisschop van Gent ct vooral door deze van kardinaal Mercier door broeder Amedeus als doktor aar zijn gesticht te Mortsel gehecht. Er waarïijk, Dr Claus zag men er in di kapel de goddelijke dieneten volgen.. Later vertrok hij naar Antwerpen waar hij op een congres van neurolo gie den goeden smaak en de dankbaar heid zoo ver dreef er broeder Amedeu: en zijne medewerkers voor idioten 0{ het gebied van verplegïng der zinneloo zen uit te maken en hij werd opnieuv positivist te Antwerpen ! Een sterke en krachtige man, nie waar'? is hij echter zelf toerekenbaar ? Dit herinnert de historié van een zij ner makkers uit de universiteit te Gent dien hij in langen tijd niet meer ont moet had en te Antwerpen terugzag Bedoelde makker was lijdend en vroe£ Dr Claus of hij geen specialist kende Claus zond hem een Duitseher : « Ger mania docet ! » Tevens zegde hij aar zijn oud-schoolmakker dat hij hem ri en dan zou bezoeken om een tas koffi< te drinken en een sigaar op te stek'en Kwestie om maar wat te praten. Toen de teruggevonden vriend her steld was ontving hij nevens de notf van den Duitschen dokter, ook deze var Dr Claus, die hem zijne aangeboder doch ongevraagde vriendschapvisitei aanrekende, boven de koffie en de siga re-n. Is het dan te verwonderen dat zulk< edele en uitgelezen naturen ter wilk van de centen tôt de Duitschers overloo pen, aan wie Dr Claus nog zijne jongstt benoeming van wetsdokter bij de rec-ht bank te Antwerpen te danken heeft ? „ (Belgisch Dagblad.) VOOR DE CEZONDHEID VAN KET KIND Een groot aantal liefdadigheidswer ken draagt zorg voor de kinderen in hè bezette land. Hét werk van de mclk (Goutté du lait zorgt voor 91.411 kinderen over 705 ge nieente'n verspreid. De « moeder-kantines » zijn in 35? lokaliteiten ingericht en hebben reeds aan 13.708 moeders steun verleend even aïs aan 4.981 kraamvrouwen. De toelagen door de gemeenle over^ beden aan het.eerste werk verleend. be. j loopen ree)ds 6 millioen en aan hô\ J tweede, 2 miljoen. De kantines voor zwakke kinderen H in 379 gemeenten ingericht, hebben reeds 87,973 kinderen verzorgd. De schoolmaaltijden bestaan reeds in 1,981 gemeenten. De uitgaven beloopen meer dan 23 millioen en het aantal kinderen tôt deze maaltijden toegelaten be-draagt 1,100,690'. PLUNDERINC 0N2ER BUURTSPGORWECEN jg De Duitschers gaan reeds voort onza buurtspoorwegen te plunderen en het aidus verkregen materiaaî naar het front jj$ te zenden. De buurtspoorlijnen Water-loo-Nijvel, Lens-Baudour, Dinant stad im , rtaar Dinant kerkhof, Haufrages-Stam- S , bruges zijn opgebroken. WES1 - l'LÂA iïSDEREN DE VERSPERRINC VAN HET KANAAL TE ZEEBRUGCE |1 ; Ziehier nog enkele bijzonderheden • aangaande de raid op Zeebrugge : l De bewoners waren ter 'rustte ge-* || - gaan, de schildwachten stonden op hun 1 - posten ,toen eensklaps uit zee een ge- ; weldig kanongebulder vernomen werd. I t Plotseling klonkt een ernstiger alarm-I sein en zag men Duitschers vluchten, die verschrikt uitriepen : « De Ameri-1 1 i kanen landen ! » Ook de burgers vluchtten. Door den , nacht trékken ze heen ,moeders met - kinderen, grijsaards steunend op jonge-ren en hun aankomst verwekte in het, een half uurtje verder gjelegen dorp Lisseweghe zoo'n ontsteltenis, dat men daàr ook wegtrok. Die drommen trok- S ken in de richting van Brugge en als ze even het hoofd wendden, zagen ze de kust in het vuur, zagen ze vlammen die i hoog opsloegen ,regens van vonken. Een munitiedepot bij de haven ontplofte. - eenige hangars stortten in en vijftien .1 - watervliegtuigen werden er vernieild. De batterij bij deze hangar kon niet H - meer vuren, een afweerbatterij bij het |S ! hôtel sprong en op den muur viel de ■ reeds vermaarde brug met geweld in, S ! zoodat er een opening onstond van IS - trt 30 meter breedte. : Duitschers lagen bij het Palace-IIoiel 5 stervend of dood neer, maar nog erger '| i werd de schrik toen het nieuws klonk « Ze landen ! » waarop we hier boven reeds doelden. Dan waren er ook solda-' J 1 ten die op de vlucht sloegen'.Op he& , einde van den muur werd gevochtsi), i man tegen man. Gewonden stortten van( 1 den wand in zee, versterkingen stroorn-i den over de gewonden heen. Op den muur Ieidde men de aandachS i van een andere operatie af, het versper- -J ■ ren der haven. Zooals we reeds konden ■ meedeelen, hadden do Duitschers 300 5 man aan verliezen; 'n zeventigtal doo- ' den werden op het militair kerkhof van J] ■ Zeebrugge begraven, doch ook vrij veel fj r Engelschen waren bezweken en dezen t heeft men te Oostende ter aarde besteld. 1 - Toen de strijd voorbij was, werd de schade opgenomen, zftowel de voetbrug || " als de sluisdeurén van Zeebrugge waren > zoo goed als vernield ,maar al die scha-1 " de zal deze week nersteld zijn. Men wreet dat de keizer Zeebruggo B > heeft bezocht. Met zijn gevolg ging hij ■ een kort eind op den muur; een escader " vliegtuigen hield daar boven de wachff ! en eenige torpedobooten, die in de voor-1 haven lagen, waren buiten. De keizer vertrok weer spoedig erj • brac-ht den nacht te Brugge door. Na den aanval werden versterkingen naar Zeebrugge gestuurd, en wel dade-1 lijk duizend man marine en daarna ook "1 ' infanterie. Deze laatste was zeer afge- i mal; ze kwam van bij Ieperen en had ; aan de gevechten deeigenoemen. Nieuwe munitie werd in groote hoe-' veelheid aangevoerd en bij Dudzeele H bouwde men andere dépôts, waarvoor ook weer burgers werden gerequireerd, $ VLIEGERACTIE De vliegeractie legt groote waakzaam*-heid aan den dag. Ook dichter achter het front toonen |® de verbondenen hun bedrijvigheid. Voortdurend werpen ze tonnen bomr men op de staties Rousselaere, Lichtervelde en Thorhout, waar spoorvvegen' samenloopen. Eveneens bestoken ze ■ hard de lijn Kortrijk-Wevélghem-Mee-; nen. Tragisch is het, dat ook burgers vallon, zoowel door de shrapnells vari het |J afweergeschut, als door bommen. Zoo werd in het dorp Wcvelghem bo- H i ven de statie gestreden. , : 11 " ' 1WVH ■ ■ 1 ■ " ■ LEEST OP DE TWEEDE BLADZIJDE S DE LAATSTE BERICHTEN OVER DEN KRIJGSTOESTAND -IH ZONDAC. T| JUN' 3g f JAARCANC, Nr 8b

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.