20 Januari 1917 Nr 3 40® Jaargang HET VLAAMSCH HEELAL Vrij en Onafhankelijk Katholiek volksgezind weekblad voor Vlaamsche en Algemeene Belangen IXBCHRIJVIiVGdPaiJ» Voor een jaar fr. 5.— Voor 6 maanden » 2.75 Voor 3 maanden » 1.50 Voor Nederland » 5.50 Voor 't Groot Hertogdom Luxemburg. . » 5.50 Voor andere landen » 7.00 Dit blad verschijnt den Zaturdag morgend.— Men teekent in bij den Uitgever en in aile postbureelen, alsook bij de briefdragers. Hoofdopsteller : JOHAN LEEMÀNS Deo Juvante Vincam ! Aile artikelen en mededeelingen moeten vddr Donderdag avond ten bureele besteld zijn, alsook de aankondigingen. Afzonderlijke nummers van dit blad zijn te bekomen ten onzen bureele, Carnotplaats 65. — 1 O centiemen het nummer. Den regel fr. 0.20 Kleine aankondiging . . . . » 0.50 Begrafenisbericht » 5.00 Groote aankondigingen bij overeenkomst. Voor aankondigingen buiten de provincie, vrende men zich tôt e Agencle HAVA8, Martelarenplaats 8, Brussel, en Beurs-ilaats 8, te Parijs. Voor aile andere aankondigingen ten bureele ^ni'notpliinla (Laar) 68, Bor^erbout'Àntwerpen Voorbarige Renteniers Het is reeds dikwijls voorgekomen dat menschen die goede zaken deden, deze lieten varen om te rentenieren of uit te rusten, maar algauw gewaar wierden dat zij hadden miscijferd. Eenigen kwijnden daarover, wierden zelfs ziek en gingen naar 't graf. Anderen hadden meer moed en herbe-gonnen hun vorig ambacht of bedrijf, om een steviger fortuin te vergaren. * * * De miscijfering dier voorbarige renteniers kwam meestal voort uit het feit, dat zij geene handelsboeken hielden, niet eens wisten hoeveel hun huishou-den jaarlijks kostte en voortdurend zwierig leefden uit de schuif of uit den korf zonder zorg. Nu zij het echter met gepast geld moesten doen, met de intres-ten van een kapitaal dat niet toereikend was, nu kwamen zij tôt de ervaring, dat handeldrijven en rentenieren twee verschillende zaken zijn en de voorzich-tigheid en het vooruitzicht twee hoeda-nigheden, die men nooit mag verwaar-loozen.* * # Het getal kleine handeldrij vers die geene boeken houden omdat zij zulks nooit hebben geleerd of denken zoo iets niet noodig te hebben, is betrekkelijk groot. Ook is er deze iaatste jaren naar gestreefd, om nevens het vakonderwijs voor handwerklieden, ook handelsleer-gangen in te richten voor kleine hande-laars en nijveraars, leergangen die iets meer zijn dan gewone avondscholen en aan eene dringende behoefte beantwoor-den. Niet genoeg echter wordt er van deze leergangen gebruik gemaakt, gelijk zulks het geval is bij aile instellingen en pogingen om de ontwikkeling van 't volk te bevorderen. * * * Dit gebrek aan de eerste handelsken-nis en orde in de zaken, is niet alleen bedroevend voor voorbarige renteniers, maar het brengt ook veel stoornis te weeg en leidt wel eens tôt oneerlijkheid. In aanbestedingen of in 't opgeven van prijzen bij mededinging, komt zulks het meest voor. Worden zij met een werk gelast waarvoor zij de laagste inschrij-vers waren, dan worden zij bij de uit-voering aldra gewaar dat zij miscijferd hebben en willen de schade dan inhalen door eene min goede aflevering of een min goed werk te doen, buiten de aan-gegane verbintenis. ■j§r * * Die handelwijze is dus nadeelig voor de drij partijen in zake, namëlijk voor hen zelven, voor hunne mededingers en voor hen die eene levering of een werk ontvangen, welke niet aan de vereischte voorwaarden beantwoorden. Wat wel het meest bij zulke aanbestedingen en prijsopgaven verwaarloosd wordt, dat zijn de algemeene onkosten. Daarvan hebben velen niet het minste begrip. De intrest van 't kapitaal in hunne zaak aangelegd, de vermindering van dit kapitaal door 't gebruik der benoodigde voorwerpen, werktuigen en meer andere, dit ailes laten zij ter zijde en zijn dus allicht de minsten in prijs. * * * Het is voor zulke lieden dat handels-leergangen en avondscholen hoogst noodzakelijk zijn. Die instellingen zul-len des te meer aan hun doel beantwoorden, nu er vele lieden een bedrijf hebben aangevat waar zij weinig of niets van kennen en dat, oogenschijn-lijk winstgevend, ten slotte niet zoo schitterend is. Gelijk voorbarige renteniers, zijn er ook velen die miscijferen in handelszaken en heel verbluft zijn over het weinige dat zij bezitten, wanneer zij hunne zaken moeten verefïenen. * * * Dit zal ook het geval zijn met hen die niets anders kennen dan woeker en bedrog. Dit zijn twee slappe grondzuilen voor 't verwerven van welstand of fortuin. Die winst zal voor velen slechts voorbijgaande zijn en verdwijnen als rook, omdat nevens de winst het verlies staat, in grootere mate voor hen dan voor anderen, want het is al geen goud dat blinkt. * * * Een goede raad voor hen die door regelmatigen en eerlijken handel willen gelukken en daartoe voor 't oogenblik de noodige kennissen niet bezitten, is het bijwonen van handelsleergangen en avondscholen. Zijn er enkelen die gelukken zonder die kennis, het getal van hen die in gelijke omstandigheden mis-lukten, is ruim groot. En zij die geluk-ten zouden nog meer winst gehad hebben, indien zij met meer kennis van zaken hadden gebandeld. * * * Deze goede raad zal menigeen kunnen bevrijden van miscijfering en ontgooche-ling. De zaken zullen er, in 't algemeen, beter door gaan en minder aanleiding geven tôt klachten, verdenkingen en andere nadeelige opvattingen. Zelfs wanneer iemand geene goede zaken doet en verplicht is te verefïenen, wordt er rekening gehouden van de goede orde in zijne zaken, om hem van aile schuld vrij te pleiten. Het is dus van het hoogste belang eenige handels-kennissen en orde-schikkingen op te doen, om het getal voorbarige renteniers en mislukte handeldrij vers niet te vergrooten. J. L. DE TOESTAND HIER EN ELDEBS NEDERLAND. — De nijverheid lijdt vele belemmering door het op oorlogsvoet houden van het leger. Hoogst noodige werkkrachten blijven aldus buiten toepassing en kunnen moeielijk vervangen worden. Nu en dan kan een beroep gedaan worden op vreemdelingen in Nederland verblijvende, maar die hulp is klein en wordt doorgaans nog niet gewild door het eigen werkvolk, dat daarin eene benadeeling ziet voor zijne belangen. Werkstakingen aan de haven van Rotterdam konden nogtans tijde-lijk verholpen worden door de hulp van vreemdelingen. Verledene week was eene heel slechte week voor de scheepvaart. Er kwamen slechts 37 schepen binnen tegen 70 de vorige week ; 53 schepen vaarden uit tegen 42 de vorige week. — De wet op de levensmiddelen-voorziening en verdeeling zal eene verandering ondergaan. Voortaan zal er niet meer zoo zeer gezorgd worden om aile eetwaren zoo goedkoop moge-lijk ter beschikking te stellen, dan wel om niet meerder te verbruiken dan noodig is. Om die reden zal ailes aan den prijs van den dag gerekend worden, uitgenomen voor hen die bewijzen kunnen, dat zij minder inkomen hebben dan vroeger. Aile toepassingen en regelingen zijn moeielijk en er wordt voortdurend, ook in andere landen, naar betere en doelmatigere middelen gezocht. — Verschillende partijen hebben nu bepaald het besluit genomen, bij de aanstaande Kamer-kiezing geene aftredende leden te bestrijden. Alleen voor openstaande zetels zal er strijd zijn, indien noodig. AMERIKA. — Niet enkel in handel en nijverheid weet Amerika profijt te trekken uit de oorlogstoestanden in Europa, maar ook in scheepsbouw. Het bijbouwen van schepen is er thans zeer uitgebreid, maar het zonderlinge is, dat het grootendeels houten schepen zijn. Bij gebrek aan ijzer en staal zijn de scneepsbou-wers wel verplicht Ujinne toevlucht tôt het oude stelsel te nemen, namëlijk tôt het hout. | Het zal denkelijk jaren duren eer de vorige bouwing in yzer zal kunnen hernomen worden. i ! Voortdurend komen er ook nieuwe nijver-heden tôt stand, zooals voor 't vervaardigen van kleuren en andere voortbrengsels, die vroeger uit vreemde landen wierden ingevoerd. Het valt echter te zien of dit wel stand zal kunnen houden, want het is wel zonderling dat sommige voortbrengsels of fabrikaten niet in aile landen even goed kunnen vervaardigd worden. Meest aile landen hebben nijverheden die hun eigen zijn en die niet in andere landen kunnen nagedaan of ontwikkeld worden. —o— FRANKRIJK. — Terwijl er in Frankrijk volk te kort is voor den landbouw, nu bijzonder dat er meer land moet bebouwen worden dan vroeger, breken er hier en daar werkstakingen uit in andere nijverheden om meerder loon. De landbouw zal thans ook wel loongevend zijn, want in Frankrijk, even als elders, zijn de eetwaren peperduur, zoodat de werklieden die in andere nijverheden niet tevreden zijn, aldaar eenen uitweg konden vinden. Intusschen moet Frankrijk een beroep doen op vreemden om zijnen landbouw te helpen, maar de verkregen hulp laat veel te wenschen. —o— DU1TSCHLAND. — In Duitschland worden woekeraars nog al streng gestraft. Of dit iets helpt, is nog niet bewezen. De winsten door woekeraars gemaakt zijn zoodanig groot, dat zij er menige veroordeelingen voor trotseeren. Hetzelfde verschijnsel is te bemerken in België, waar, ondanks het ingrijpen van burgerlijke rechtbanken en de openbaarmaking der vonnis-sen in zake van eetwarenvervalsching, dit bedrog toch immer voortwoekert. De schande en oneer door een vonnis opgelegd, schijnen bij vele menschen niet te tellen wanneer de winst grooter is dan de opgelegde boet of andere straffen. Het volk zelf zou die zaak in handen moeten nemen, door niets meer te gunnen aan lieden, die op woeker of bedrog betrapt zijn geweest. Die straf zou veel gevoeliger zijn dan andere. Pax UIT DE GAZETTEN WERELD Bij het afsterven van M. Rive, briefwisselaar en medewerker van de Nieuwe Rotterdam-sche Courant, te Weenen, doet dit blad kennen, dat M. Rive naar Weenen gezonden wierd in 1879 en sindsdien aldaar in dienst van het blad is gebleveu. In andere hoofdsteden heeft dit blad insgelyks vaste medewerkers. Er zijn slechts weinig bladen die de middelen hebben om eigen briefwisselaars en medewerkers naar vreemde landen te zenden en hun aldaar een bestaan te verzekeren. Althans was zulks het geval niet met de Belgische dag-bladen, di6 hunnen werkkring niet verder konden uitbreiden dan in hunne onmiddellijke omgeving. En nogtans is het noodig dat groote dagbladen in vreemde landen vertegenwoordigd zijn, waar zij hun volk beter kunnen doen kennen en soms meer dienst aan hun land, aan handel en nijverheid kunnen bewijzen dan consuls, die minder op de hoogte der zaken zijn. Onder meer opzichten ware dit nuttig voor België geweest, om onze volksontwikkeling, onze kunsten en wetenschappen beter te doen kennen en waardeeren door vreemde landen. Menige valsche voorstelling of opvatting zou daardoor verdwenen zijn. In 't algemeen echter waren de Belgen niet voor een leven buiten de grenzen, en de dagbladen volgden dit voor-beeld, meer bij gebrek aan middelen dan uit gemakzucht. In de toekomst zal dit wel moeten veranderen, om ietwat van tel te kunnen zijn in de groote buitenlandsche wereld. Hildebrand Over Godsdienstige Opvoeding in Nederland XI « Wanneer op die wijze drie, vier keer de verbeterde antwoorden zyn teruggegeven, kry-gende kinderen gedurendehet geheele Katechis-musuur de gelegenheid, om het in het klad bewerkte en verbeterde in een stevig gebonden netcahier over te schrijven. Op die wijze verzamelen de kinderen zich zelf in hun netschrift een schat godsdienstige kennis, waarvan ze later met heel wat meer voorliefde zullen gebruik maken, dan van bun Katechis-musboek. » Welk nut er steekt in een dergelijke behan-deling van den Katechismus ? vraagc nu de bevoegde opvoedkundige. En hij antwoordt : « Vooreerst : het verhoogt bij de kinderen het prestige voor het godsdienstonderwijs, en dat is geen gering iets. Vervolgens stijgt daardoor de Katechismus in aanzien bij de ouders, die zich dan persoonlijk kunnen overtuigen, dat er, ook op den Katechismus, iets voor hun kinderen gedaan wordt. Ten derde heeft het opschrijven van het geleerde dezelfde waarde als het kauwen voor de spijsvertering : de leerstof wordt verwerkt en geschikt gemaakt, om op te gaan in bloed en leven. Ten vierde behoudt het geschrevene zijn waarde voor het geheele volgende leven. Ten vijfde geeft een dergelijke methode ook dit niet te onderschatten voordeel, dat de Katecheet daardoor genood-zaakt is, zelf eerst zijn stofien goed voor te bereiden. » Wanneer men geabonneerd is op Roomsch Leven, dan kan die voorbereiding tamelijk kort zijn, omdat daarin iedere week de gewenschte vragenlijsten worden opgenomen. Kan men dit weekblad als leermiddel voor den Katechismus invoeren — de prijs der Leidraden is één heele cent per week — en kan men ieder kind van die gedrukte Leidraden voorzien, dan behoeft men zijn toog niet te besmeuren met krijt. Kan men zich evenwel deze weelde niet veroorloven, of moet de Katechismus noodzakelijk gegeven worden in een lokaliteit, waar geen bord aanwezig is en waar de kinderen niet de g6legenheid hebben, om mei inkt do vragen schriftelijk te beantwoorden, dan kan men volgen deze werkwijze, die mij door persoonlijke ondervinding gebleken is, best uitvoerbaar te wezen. » Ik ga van de onderstelling uit, dat de pas aangenomen kinderen tweemaal per week Katecîiismus krijgen. Den eersten keer wordt op het einde van de goed verwerkte les den kinderen een klein gecartonneerd notitieboekje gegeven. Zij, die het willen betalen, mogen een paar centen meebrengen. Potlooden moeten in voldoend aantal aanwezig zijn en aanwezig blijven. In dat boekje wordon nu de vragen, die anders op bord geschreven waren, genoteerd. Dan ontvangen de kinderen een gewoon blauw schrift eu bewerken thuis of op de school de opgegeven vragen. Bij de eerst-volgende Katechismusles worden de antwoorden ingeleverd en de daarop volgende les verbeterd teruggegeven. Iedere maand wordt ailes ingeschreven in een gebonden cahier, dat door den Katecheet bewaard wordt, anders wordt het thuis verfomfaaid. Waar de geleerde schrijver eens te meer de meeste en de volledigste instemming verdient, is wanneer hij voorschrijft de Katechismus in het eerste jaar na het aannemen andermaal te doormaken, maar op eene wijze, eenigszins anders dan vôôr het aannemen. Na het aannemen behoort de Katechismus meer apolo-getisch behandeld te worden ; vragen en opwerpingen moeten worden besproken, die voor de aanwassende twijfelzieke jeugd van belang kunnen zijn. Desaangaande schrijft ook de godsdienstig-opvoedkundige J. Schwab : « Der Seelsorger, der diese Haupttliemen der Apologetik fur seine Klasse fur iiberfliïssig hait, etwa weil der Glaube hier « noch fest sitzt », oder eine Agitation der Freidenker sich noch nicht bemerkbar gemacht hat, ist in einem gefàbrlichem Optimismus, urn nicht zu sagen in einer folgenschweren Tâuschung befangen. Der Junge vom Lande ist gegeniiber religiôsen Wahrheiten, die ihm eine unangenehme sittliche Pflicht auferlegen, nicht weniger kritisch veranlagt, als der geborene Groszstâdter, die Folgen mangelnder apologetischer Aufklârung sind besonders fur den Fall einer Abwanderung in die Stadt unberechenbar. » In België schijnt men dat maar al te zeer te vergeten ! En wederom keert de schrijver terugop het zoo zeer verwaarloosde opvoedingsmiddel : het gebed. Heel geestig en juist schreef reeds de hooger gemelde Schwab in zijne Aus-gefuhrte Katechesen fur Fortbildungs• schulen : Verfasser hat sich schon bei seinen ersten Christenlehrversuchen in einer rfein lândlichen Schule iiberzeugt, dass er vieleher dazu vorgebildet war iiber die Bedeutung der Species expressa fur den menschlichen Erkent-nisgang tiefgrûndige Abhandlungen zu schrei-ben, als einen 15 jâhrigen Fortbildungsschiiler von der Notwendigheid des tâglichen Gebetes zu iïberzeugen. » En rector van den Hengel voegt er aan toe : « Vooral op deze klasse is het onze gewichtige taak, de kinderen aan den godsdienst blijvend te binden en godsdieastig op te voeden door het gebed. Koude bespiege-lingen over verheven waarheden zijn als net maanlicht waarbij volgens de volksopvatting het ontluikende groen verkleumt en verschrom-pelt. Maar gebed en warme devotie is het verkwikkende zonlicht, dat het jonge leven wakker roept uit de grauwgroene schors. » Wat rector van den Hengel daarna, ten slotte, voor Nederland zegt, mag met des te meer nadruk in België weerklinken : « Ik mag... niet besluiten, zonder eens met nadruk te hebben gewezen op het schromelijk te-kort in ons Katechetisch onderwijs en onze Katechetische leermiddelen Wanneer we eens eerlijk antwoord willen geven op de vraag : Hoe ver zijn wij de vroegere geslachten vôôr in dit opzicht ? dan worden wij beschaamd. Het was onze voorvaderen te vergeven dat zij zich met bekrompen middelen behielpen. De tijden kenden niets beters. Maar tegenwoordig

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.