InoAtîdag io iYiei Ï015 Jaefsta Jaargr. oir no - PIDEIT — Prijs : 5 Centiemen door geheel Relgië Vlaamsche Nieuws rte* e>mi mgMicni en. meesc Ferspreiasimeuwspiaa van - vmcnynt / marn par wee«ig ggaggasawagora»""*1' CTC?ay~c^sfc'wwgsjîjjssisajggss Tjrejgg^.y 4ygsga8ter«r^.»^^<yss?raag«Bi3!£^^ï,3aaigac^;!£î^reES^3a^^>BsaaaB2saea satga JEBSZ ^iixgKyaagBMïvireff ~,x^^^^^v»<^itaefi^ci5><«gai AB0NNEMENTSPR1J2EN: 1 i kttocrirw. i AANKGNDIGINGEN 2 Par ire*k 03S j Par 3 maanieo 4.— | Psr usawM! 1.60 j Per 6 saaamleît 7,80 1 Per jaar 14.— BESTUUR; ÀJJous BAEYENS Rocdestraat, 44, ANTWERPEN Teleîaon 1990 AA^ivunuiui^ucn : Tweede blaèz., per regel 2.60 1 Vierde felodz., per regel 0.60 Berde bladz., id. I.— | of volgens 0T«ceeak»*8t. Doodsbericht 5.— De Koopman in de Middeleeuwer Lc zou de middeleeinvca kunnen Lhetseji als het voorkapitalistisehe Iperk. Dat moet echter niet al te let-jijk worden opgevat ; want er bestond [ stellig 00k wel eenig kapitalisme [oorbeeld in de textielnijverheid. L kenmerkend voor de middeleeu-U toch het overwegen in de nijver-M van het kandwerk. bat men algemeen den « kapitalisti-[en geest » noemt, dat is de ongebrei-|je winzîicht, en het spekuleeren op [bewcgingen der wereldmarkt, die ktesgesteldbeid is wel het eerst in [delskringen ontstaan, maar slechts tzamerhand ; want de raiddeleeuw-ie koopmaan was een lieel ander jisch dan de tegenwoordige groothan-Ear, Men stelle zich cens even vocr, 1er welke totaal verschillende om-[digheden in vroegeren tijd handel [d gedreven. Niet alleen telegraaf en jfoon maar 00k de post was onbe-d, Voor het afsluiten van koop en koop was dus altijd een persoonlijke boeting der kooplieden noodig. In regel begeleidde de koopman dan [ zelf zijn waren. De gebrekkige ver-Liiddelen en de noodzakelijkheid I de persoonlijke onmoeting der koon-maakte het noodig, dat de handel kpaalde plaatsen en op bepaalde tijd-pen gekoncentreerd werd. Nagenoeg jtstad had haar jaarmarkt, terwijl de kldhandel slechts in enkele plaatsen in West-Europa eer*t op de missen bnarkten) der Champagne, laterlan-1 tijd in Bragge — gedreven werd.De toman was dus voortdurend aan het len en trekken. ïeli'j een handelaar uit de 16de eeuw [Andréas Ryff, bezocht wel dertig en Irmarkten per jaar. Ryff drnkt dat fkrachtig uit, als hij zegt dat er wei-oogenblikken in zijn leven zijn ge-Bt « dat het zadel mij niet aan het itenverk brandde ». Daar er 110g geen Istandige expéditeurs bestonden, was jtopman 00k belast met de veîe zor- I van verpakking en verzending. Eij had dus wel heel andere werk-peden dan de moderne handelsman Ivan uit zijn kantoor zijn bedrijf kan peu. De tniddeleeuwsehe handel t meer hand- dan hoofdwerk. Dat nkt duidehjk uit de primitieve en on-peurige boekhouding, zooals we vinden in enkele koopmansboeken iien tijd, die door een gelukkig toe-[fewaard zijn gebleven. In de reken-Kt had de middeleeuwsche koopman jgewoonlijk niet ver gebracht. I>i zijn opleiding werd, tenminste in prd-Duitschland, het rekenonderwijs \ verwaarloosd. Hij leerde lezen, nijven, de Latijnsclie taal en, vooral [te vergeten, den katechismus en den Izang. Rekenen en boekhouden, de idigheden die de moderne handels- II in de eerste plaats moet bezitten, blijkbaar voor zijn middeleeuw-j» voorganger maar bijzaak. îw stond het met zijn spekulatieve tosamheid, de spreekwoordc-lijke tepe koopmansblik » ? Stellig was 1 ~ toen even als nu — een ge-Pchte eigenschap voor een koopman. Sr toeh slechts tôt op zekere hoogte 1 vereischte. Want men moet niet ver-'tD dat de middeleeuwsche handel in ' opzichten sterk gercglementeerd !• In de middeleeuwen had in 't alge-en de individueele mensch geen groo-ri^dd van beweging. Dat geldt 00k Jl^a koopman.Op de vreemde mark-Was hij aan tallooze voorschriften N». Vaak was hem het handel-j1® met andere vreemdelingen ver-et1, de detailhandel was meestal iiwoners voorbehouden. fr' l°ezicht op de kwaliteit der op de ,,erhandelde waren was niet on-f ""' En niet alleen van overheid»-^ was de bewegingsvrijheid van den i"®an beperkt. De onveiligheid en 'tc"teloosheid in den vreemde dwong ,ïa''claars tôt aaneensluiting. In vele tr' ':a'Men de kooplieden een gilde lI1^s de handwerkers, terwijl 00k op 'j^mde markten de kooplieden van ( herkomst een korpor^tie vorm- ^ htdden de kooplieden uit de Duit-^snze-steden in Brugge een ge-^ aP> welks ucstuur rachtspraak ( 'e 'eden uitoefende en bindende ^riften gaf ten cin(je oneerlijke v,;rreritie en het inkoopen van slech-^"-n tegen te gaan. Ook de verkoop, 1{„ 'Ct °P^°°peîi van groote hœveel-r'm zich aldua een monopoli® te I verzekeren, was overal streng verboden. < Ook was de koopman niet vrij in het kiezen van zijn weg en van zijn afzetge- i bied. Vele steden hadden ni. cen stapel- ] redit, waardoor de voorbijreizende koop- < man gedwongen was, zijn waren uit te : laden en op de markt ten verkoop aan ; te bieden. In Holland gaf vooral het sta- < pelrecht van Dordrecht tôt vele twisten ; aanleiding. ( Ten gevolge van al die 'belermneringen 1 zoowel door het gebrekkige verkeers- i wezen als door de wetgeving veroor-zaakt, ging de oinzet der waren erg lang- • zaam. De koopman haastte zich dan ook niet; ] de handel was nog niet zulk een zenuw- ; achtig bedrijf als tegenwoordig. De uit-nemende historikus, Rudolf Hapke,zegt in een verhandeling over de Duitsche kooplieden in Brugge : « Zoo snel als tegenwoordig de handelsreiziger met den inorgentrein aankomt om zoo mogelijk met den avondsneltrein naar de naaste stad te snellen, ging het toenmaals niet. Nog slechts een menschenleeftijd gele-den, verzekeren geloofswaardige men-schen, voor wier herberg toen nog de postkoets stilhield, was de eerste dag na de aankomst aan de rust, de tweede aan de ontmoeting van oude kennissen en pas de derde dag aan de zaken gewijd. Ook de Duitscher, die na een rit van bij-na veertien dagen geradbraakt uit het zadel steeg, of door de aankomst in Sluis uit de nabnursohap van haring en stokvisch in 't scheepsruim verlost werd, zal zich wel niet gehaast hebben om zijn handelszaken te beginnen. Stcliig heeit de handel onze moderne waardeering van den tijd in 't leven gebracht ; de koopman bespeurde zijn macht immers i veel meer dan de ridder, de geestelijke of de boer en de groote staande klok die in de 15de eeuw door de Duitsche kooplieden in Brugge werd opgericht, is als 't ware het syinbool van een radikale , verandering in de denk- en ieefwijze. Maar de haast, die den modernen zaken-man kenmerkt, zocht men bij zijn mid-deleeuwschen voorganger te vergeefs. » Onze beschrijving is niet geheel tœ-passelijk op den handel in Zuid-Duitsch-land en Italië. Daar was de groothande-laar dikwijls tegelijk bankier en daar stonden rekenkunde en boekhouding oy een hoogeren trap van ontwikkeling. Maar overal elders was de koopman een mensch, aan wiens lichaamskracht hoo-gere eischen gesteld werdeu dan aan zijn geestelijke ontwikkeling. De middeleeuwsche handel was ook een zeer gevaarlijk handwerk. Zoowel de zee als de landweg was ailes behalve veilig. De koopman toog op reis tôt aan de tan-den gewapend. Dat blijkt duidelijk uit sommige bepalingen in de keurboeken onzer steden. In een verordening van de stad Kulst, in 't jaar 1353, staat dat nie-mand in de stad een zwaard mag dragen, behalve de koopman, « die in sine ker-berghe gaet». Loopt hij echter in de stad rond om zaken te doen dan moet hij zijn zwaard afleggen. Eeite dergelijke bepaling komt ook voor in een nog veel oudere verordening van Aerdenburg, evenals in Zeeuwsch-Vlaanderen.Maar vooral de zeereis met haar stor-men en haar gevechtcn tegen zeeroovers werd voor menigen koopman noodlottig. Eene schilderij uit het jaar 1489 in de Mariakerk te Lùbeck,stelt de schipbreuk voor van een driemaster aan de kust van Noorwegen. Het onderschrift vermaant ons om ter biecht te gaan alvorens een zeereis te ondernemen. Och, guden gesellen holdet nicht to iicht, Er gi to scepen gat, gat jo to der bicht Et was so kort ene tyt Dat ivi mises levendes worden quyd. En pater noster vor nlien cristen seelen ! Dat het gevaarlijk en wisselvallig be-staan het godsdienstig gevoel versterkte, be'noeft geen betoog. Overigens waren deze ruwe menschen, naar 't schijnt,niet ontvaukelijk voor de schoonheid van na-uur en kunst. Des te meer hielden zij van veel eten en veel drinken. Maar het was een krachtig en robust geslacht, dat groote dingen tôt stand hceft weten te brengeit. Odrzaak vati verovering Marokko houdt zich nog ai rustig on- der het Fransch protektoraat, zooals i»en he deze langzame inpalming heet. j to Men geeft zich niet altijd duidelijk re- kenschap van de redens, welke een groot st land aansporen om zcoveel millioentn en h' ook zooveel menschenlevens op te offe- 21 rtn, om een vreemde streek te bemachti- gen. Wel weet men, dat handelsuitbrei- ^ ding niet vrcemd is daaraan ; doch niet altijd weet men van welk belang de ver- ee overing van zulk een land is, noch kent d£ nien de rijkdommen die het opleveren kan. Marokko, bijvoorbeeld, ia eene bron van overgrooten rijkdom. De natuurlijke rijkdommen van Ma- Vc rokko zijn vooral van landbouwkundi- ru gen aard. d; Het klimaat is doorgaans dragelijk en dank zijn vvaternet dat, mits enkele ver- 01 beteringen, de waarde der aangrenzen- ln de oevers belooft te verhonderdvoudigen j is de bodem van Marokko altijd beroemd geweest om zijn wonderbare vruchtbaar- rt heid. Er zijn twee soorten van gronden : zwarte aarde of tir, van kalkaardig leem- ^ achtige samenstelling ; roode aarde of gi hamri, lichte zandige leemachtige gron- te den. De eerste zijn veruit de beste en de v< eenige welke de inboorlingen meestal , bewerken. ■ r( Als de landbouw drukker werd beoe- jQ fend zou Marokko jaarlijks 80 millioen A hectoliters graan voortljrengen, het in- 7c landsche verbruik, vooraf verzekerd ai zijnde. De gerst is ook veel bebouwd, bi vooral in de streek langsheen de kust bi van den Oceaan. Ic Marokko heeft ook groote planterijen van maïs ; er worden vlas, boonen, erw- K ten, enz., gekweekt ; voor den wijnbouw d< is er eene schoone toekomst. ri De « roode gronden » worden door de d> inboorlingen slechts als weilanden geb«-zigd. la Maar ook daar biedt Marokko achier tv éénige hulpmiddelen. se Berekeningen, die men zegt betrouw- cit baar te wezeii, toonen aan dat, in den;tii half baarbaarschen toestand waarin hetUij land verkeert, er niet minder dan 40 millioen schapen, 11 millioen geiten, 5 1/2 fa millioen muilezels, 500,000 paarden en m even veel kaineelen zijn, vv Het gevogelte is er overvloedig ; de d< kust is bijzonder vischrijk. Maar het is duidelijk dat zoowel in v( wat den landbouw of de veeteelt of de visscherij betreft, goed geleide onderne- ^ mingen de liuidige opbrengst zouden vertiendubbelen. Eene voorname bron, een rijkdom ook hl zijn de wouden, waarmede de bergachti- ee streken zijn bedekt. De ceder beslaat d< groote oppervlakten grond in het hooge vi Atlas-gebergte,den midden-Atlas en den s< Rif. De kurk eik is zeer versp.ju aan de kust, in de omstreken van Tetouan, van 'J' Tanger en aan den kant van Rabat. Het d' alfagras en de den groeien in groote hoe- v' veelheid aan den Rif ; de kastanje- en si notenboomen vindt intr. in meerdere val- ^ leien van den Atlas ; de ainandel- en d dadelboomen vindt mne in de Zuidelijke streken en vooral de olijfboom waarvan den aanbouw zou kunnen gedreven wor- Zi den, zooals in zekere gedeelten van Tu- v nis. Het klimaat schijnt niet voordeelig sj te wezen voor den bouw van den katoen- v boom. Wat den wijn aangaat, reedg zijn y maatschappijen gevormd te Lyon en te Parijs om in Marokko wijnbergen uit te d baten. Een der grootste hinderpalen aan de w ontwikkeling van den landbouw in Ma- d rokko, is de onzekerheid van de eigen- v domsrechten ; maar er bestaat reden om b te gelooven dat deze kwestie weldra in der minne zal geschikt worden, daar verscheidene zeer machtige belangen in n het spel zijn. h Om volledig te zijn, moet men hier e de bronnen van de inkomsten bijvoegen, t; die moeten voortspruiten uit de raijnen ; er zijn steenmijnen, mijnen van potaar- de, van klipzout, van allerhande soorten 1 delfstoffen. Volgens de verhalen van s landvorschers zou er ijzer te viiiden zijn a in den Djebel-Hadid, nabij Mogador ; n lood in de hooge vallei van Mouloeïa ; kopererst en zilverhoudend lood in den midden-Atlas. Het distrikt Soess zou IT bijzonder bevoordeeld wezen : er zijn goudvelden te Itilt, zilvermijnen te Aga- d dir ; ijzer ook te Itilt ; koper te Tasel- g lert ; lood eu antimonium ten Zuiden cj van Tiguid. Men ziet dat het niet alleen « 0111 de . OL-r » is dat de Eitropecsche mogendhe- den zich zoeken uit te breiden in andere v wçrelddeelen. g leis over goud De miljonnairs en al diegenen welke het ongeluk hebben dat niet te zijn, we- ^ ton doorgaans niet hoe het, onder nij- ^ verheids en ekonomisch oogpunt, gc- j staan en gelegen is met het metaal, dat s hun geluk uitmaakt, of waarop zij ijver- g zuchtig zijn. t Sedert de ontdekking van Amerika, in * J493i tot in 1910, is de totale voort- r brengst van het goud gestegen tôt 72 * milliards iranks. Dat is natuurhjk maar r een rond cijter. Op dit totaal, is meer ^ dan de heltt, dat is te zeggen 39 mil- ^ liards, uit de mijnen gehaala sedert 187b, é dus in den ioop der vijf en dertig laatste e jaren, c llinst deze periode, was de jaarlijksche s vooriDrengst geciurig stijgend, een ge-volg van ûe ontdekking van nieuwe mij- 1 nen m Zuid-Atrika, in Australie,m Kana- c da, in Siberie, enz. In 1900 was de jaarlijksche voort- 1 brengst van het goud i3bojniijoen franks A in îyob behep zij tôt twee milliards, en in 1910 tôt 2430 mijoen Iranks. ; - Aan het hooid der vortbrengende lan- s den komt Iransvaal, in iyio met het ' reubacntig cijler van 810 miijoen tranks. < Binst heizelide tijdbestek hebben de s Amerikaansche goudlanden, dat is te ! zeggen Kolorado, Kahiornie, Mevada, j1 AlasKa, een totaal van 500 miljoen voort- i ! gebracht. Austalasie, dat een lichten ach-. s teruitgang aanwijst, heelt 352 miljoen^ voortgebracht. ; l De Russische goudmijnen ,deze van 1 Siberië aan het hooid, hebben aan de we- 1 reldvoortbrengst een cijter van 240 mil- ; joen geleverd in 1910. Khodesië, in Z-uid- 1 Airika, komt reeds in aanmerking met < 70 miljoen, terwijl Kanada 60 miljoen 1 | aanwijst. Sedert de mijnen van Klondyke I ! bijna geheel zijn uitgeput, is de voort- ^ ; brengst van Kanada van 140 miljoen in ! l9°°> gevallen op 60 miljoen in 1910. 5 Men verwacht ook dat de Belgische Kongo een goudland worden zal, maar t de regelmauge produktie is nog te ge- c ring, om daarvan in eene statisuek mel-ding te maken. j iegenover al die cijfers rijst eene be- ( langwekkende vraag op : als men, op \ twaali maanden tijd, voor de kolosale * som van 2430 miljoen franks goud uit- ; délit, hoe komt het dan dat dit metaal, « die volstrekte geldstandaard, onverander- y njk zijn wisseiwaarde blijit behouden? Het antwoord merop moet zijn, dat het ^ fantastische cijler van twee en een hait ' milliard aan goud versionden, verteerd wordt, door de jaarlijksche behoeiten, 111 ' de nijverneid en anderszins. Up weilse wijze wordt het nieuwe goud verbruikt of verteerd? 1 De ekonomisten en statistiekers weten 1 inerop te aniwooroen : het goud wordt op ; twee manieren verbruikt : door de nijver- -j heid en door de munting. Men senat dat j de nijverheid omtrent 30 per honderd van de jaarlijksche voortbrengst opeet, dus, voor 1910, 800 miljoen aan goud. Het 1 schijnt echter dat die verhouding van 30 1 per honderd nog al merkelijk dient worden verhoogd, want het verre Oosten verslindt zooveel goud, dat eene ernstige statistiek schier met op te maken is. De j Hindoes, onder andere, sparen in goud ; , dat wil zeggen : zij stoppen ai het goud i dat zij kunnen besparen, in cîen grond, ! zoodat men nu schat dat er voor nnnstens vijltig miljard aan goud 111 de Hindoesche spaarpotjes zijn weggeborgen. Die brume , ventjes doen precies gehjk zekere onzer peeboerkens, die hun spaarcentjes, in vorin van vijffrankstukken, in een jar-den pot in den grond steken. De Chineezen verkwisten ook nog al wat : bij zekere gelegenheden verbran-den de gele mannekens een blad goud van twee centuneters vierkant : dit ge-beurt bij huwelijken, geboorten, enz., het is eene offerande aan de goden, en met het overgroote aantal der bevolking in China, heeft dit de verdwijning van een aanzienlijk bedrag van het gele metaal voor gevolg. Het inunten heeft het overschot van de hoeveelheid gevonden goud noodig. De statistieken zijn daar om het te bewijzen ; als men zelfs de cijfers op de letter moest nemen, dan zou men tôt de vreemde slot-som komen, dat er meer goud wordt ge-munt dan er ooit is gevonden. Dat is eene van die merkwaardighe-den, die we ons niet gelasten uit te leg-gen ; het is echter buiten allen twijfel dat de hoeveelheid goud, aanwzig in de re-servekassen der banken — en dit moet daar aanwezig zijn in gemunt metaal — van jaar tôt. jaar reusachtiger afmçtin- yea geemt.. DAGELIJKSCH NIEUWS ONZE BELGISCHE KUNST! fAARS IN EJNUELAND, — Gister. verd te Oxford (Engeland) eene tentoo teling van Belgische kunst geopen 4et den burgemeester (mayor) dez tad waren prinses Clementina van B( ;ië en haar echtgenoot prins Napoléi >ij de openingsplechtigheid aanwezi ir zijn gewrochten van Ensor, Laro aus, Delaunnoy, Frédéric, Donna 'aulus, Baertsoen, Opsomer, Célos, M iette, de Saedeleer, Rousseau, Minne, 1 'igne, Vincotte, Dubois, d'Havelooz lik Wouters, enz. Er zullen twee lezi ■en in het Fransch gehouden wordei ene over de schilder- en eene ande ■ver de beeldhouwkunst der hedendaa che Belgen. VERJAARDAGEN. — Op 6 Mei w let 17 jaar geleden dat op de Haantjes le Zuidervelodroom ingehuldigd werd. Op 8 Mei was het 67 jaar geleden d le Burgerwacht in ons land ingeric verd. BIJ DE BELGISCHE ARBEIDER — Te Vlissingen verblijft een dagelij tijgend getal Belgische werklieden, c lit de interneeringskampen in Holla: ;n uit ons land komen en door te VI ingen wonende Fransche en Engelsc daatsbezorgers aangenomen worde »Vegens het stilleggen van het pass fiersverkeer konden ze nog niet afr :en. HERSTELLINGEN. — Reeds h« >en we gezegd dat men zich onled loudt met het herstellen van afgebran îuizen, in verschillende stadswijken. ï :agen we dat me nbezig is aan de hoof terk van Borgerhout. Binnen enkele c fen, waneer dit werk voltooid is zal o< îet standbeeld van generaal Carnot c fepoetst worden. DE BELGISCHE GEKWETSTE N ENGELAND. — Er zijn op b logenblik 5 tôt 6000 Belgische gekw< ten in Engeland. Het totaal der gekwetste soîdaten, c ot hiertoe in Engeland verzorgd we len bedraagt 22.000. Er zijn bijzondere voorbehouden B< fische militaire gasthuizen, zooals b Cing Albert's Hospital Nr 1, bestuu loor de heeren Bourne en Holling vorth. Twee andere hospitalen N™ 2 1 ! zijn onlangs te Londen geopend g vorden. Zij zijn geplaatst onder de 1< ling van Dr Jacobs van Brussel. In de ! gasthuizen verblijven voor het ooge ilik 1100 gekwetste Belgen. Een vierde Belgisch gasthuis werd 7olkestone ingericht en een vijfde 2 ;ortelings te Londen geopend worde KRIJGSGEVANGENEN. — A >oord van de schepen « Zaanstroom 3 i Batavia » werden de volgende Belg fevangen genomen : Lagasse, Alfred, 18 jaar. Dauwe, A îéniar, 31 jaar. Masson, Henry, 39 ja; /ereenooghe, E. L., 29 jaar. Rabt Adrien, 20 jaar. Pourbaix, Emiel, aar. Poltier, Antoon, 49 jaar. Lambe: 3eorge, 28 jaar. De Gernier, Alfons, aar. De Doncker, Ch. E. C., 84 jat vVillerns, I. P., 34 jaar. ONDERSTAND. — De noodlijdend fan Hoboken zullen met veel genoeg .^ernemen d^t van af heden het bedr; ,-an den onderstand aanzienlijk zal v< neerderd worden. BELANGRIJKHEID VAN DE BE 3ISCHE FRUITTEELT. — « De Lai: )ouwer», landbouwkundige uitgai vaarvan wij reeds de intéressante mec leelingen aanhaaiden, geeft ons de v jende inlichtingen : Volgens de laatste opgaven van 1 statistisch bureau, neemt de fruitteelt Selgië eene oppervlakte in beslag v 73,728 hektaren, hetgeen, vergeleken n let jaar 1896, eene vermeerdering 1; naakt van 26,795 hektaren. Die opp idakte, bezet met fruitboomen, is over verschillende provincies verdeeld volgt : Luik, 17,345 H. A. ; Henegouw< 14,913; Limburg, 8,499; West-Vlaani ren 8,054 ! Oost-Vlaanderen, 7,345 ; îs men, 5,807; Brabant, 7,487; Luxembu 3,529; Antwerpen, 749. In gewone tijden wordt veel fri vooral appels, naar Duitschland uitj voerd; Duitsche kooplieden koopen eens de geheele opbreng3t op stam. I geldt vooral voor de provincies Lu Limburg, Namen en Luxemburg. 2 zijn er, in 1912, voor 4,400,000 nu (5,500,000 frapk) en in 1913, voor s 1 miljoen merk (3,125,000 frank) n; Duitschland uitgevœrd geworden. I gelsche fruithandelaars, namelijk d( die opkoopen voor de moes- of stroop brieken, trekken hun fruit vooral Vlaanderen en de omstreken van Do nik. Beromd zijn ook de kriekenmarki te Borgloon, Sint-Truiden en Tonger van waar de verzendingen van jaar jaar meer en meer toenemen. DE VROUWEN EN DE OORLO — Wij lezen in « Onze Taal », Vlaamsche weekblad van het gevanj nenkamp te Gôttingen, het volgende v haal : « Meer dan tweehonderd meisjes vrouwen uit Polen hebben zich inge'i E- in een Poolsch legioen en schijnen, volai gens men schrijft, bijzonder deel aan de n- krijgsverrichtingen van het Oosten- d. rijksch-Hongaarsche leger. erj » In de « Neue Freie Presse» schrijft :1-1 Marie von Glaser met geestdnft over een >n ' achttienjarig meisje uit eene aanzienlijke g. : familie — Stanislawa Ordynska — die n-: door Oostenrijksche officieren in den y, ' krijgsdienst werd opgeleid, en, op hare a- ! aanvraag, ingelijfd bij het Poolsche le-le | gioen. e,; » Het is bijna ongelooflijk wat on-n-1 schatbare diensten dit meisje — dat tôt I : hoogere rangen opklom — met haar verre kenningstroepje aan hét Oostenrijksche g-- leger heeft bewezen. Bijna aan aile sla- \ gen heeft zij deelgenomen. i » Stanislawa gelukte er, heel alleen, ' . cens in een troepje van zestig Russen te i verslaan ; op verkenning, aan den ingang ai.jvan een bosch gekomen, bemerkte zij ^ eensklaps de vijanden... Aan vluchten î viel niet meer te denken, de Russen zou-| den haar zeker gezien hebben. In dezen S. bangen oogenblik, fluisterde zij het oude ks Poolsche gebed : « Moeder, ik ben onder lie Uwe hoede; vcrlaat mij niet!» Toen id trok zij haar revolver en schoot — ter-is- wijl zij gedurig op een signaalfluit floot he — van uit hare veilige schuilpaats ver-n. schillende Russen neer. Deze, die dach-a- ten dat zij In een hinderlaag geloopen îi- waren, namen de vlucht ; drie, wier paarden zij doorschoten had en die dus moes-j,. ten achterblijven schreeuwde zij toc : j„ « Geeft u over 1 Handen omhoog ! » Do rïç drie mannen wierpen hunne wapens weg ju en kwamen nader met uitgestrekte han-■(j. ■ den. Het meisje bond ze aan haar paard a. en reed heen. Later vertelde zij zelf dat jj. zij van hun vieren wel het meest schrik p, ,had uitgestaan. » j DE BEDELAARSPLAAG. — On-' langs schreven we over de bedelaars-et plaag, die in onze stad heerscht en riî( ;t- pen er de aandacht der politie op. Wij le^ | zen in een blad dat de Luiksche politie ic ; Zondag eene ronde maakte en niet min-| der dan 15 bedelaars betrapte. Tusschen de 15 aangehoudenen bevonden er zich ;1- 11 die met Moeder Justicia nog af te re-et kenen hadden. rd VOOR HET KIND VAN DEN SOL-s" DAAT. — Het is ons bekend dat he* -n « Werk der oud-gedienden » aan de hui-e~ zen der brave burgers vodden, oud ijzer ;I" en andere metalen, sardienendoosjes en Ze onnuttige geworden voorwerpen afhaalt, n* om ze ten bate van het menschlievend werk « Het Kind van den soldaat » te ^ verkoopen. Die lo'waardige pogingen worden tegengewerkt door de vrouwen II • en mannen van den Op>enbaren Reinig-an heidsdienst die ok dit goedje verzamelen în om het ten hunnen profijte aan den man en te brengen. We hopen dat de heer besturder van d- den Openbare Reinigheidsdienst zijnc ir. onderhoorigen in dit geval op hunnen >t, plicht zal wijzen. 46 HET PROVINCIAAL BESTUUR. — Van af heden zijn de bureelen van het provinciaal bestuur onzer stad o verge-ir_ bracht van de Lombaardstraat naar de Rubensstraat, in het Rubenshuis. ORDE EN TUCHT. — De Bond der Antwerpsche Neringdoeners die mede geijverd heeft om het suitingsuur te geijverd hebben om het sluitingsuur te ner leden-lokaalhouders, en in het alge-L- meen deze van alwie het aangaat, hierop, d- dat het bestuur zich ook bij de overheden 'e? verplicht heeft verantwoordelijk te zijn 'c_ voor de gœde orde en tucht in de loka-len.Bij de eerste gewettigde reden loopen de lokalen gevaar gesloten te worden, en ,n zelfs de onschuldigen zouden lijden door an het intrekken der vergunning. '^1 HET BLOEMVERBRUIK. — Weet ge, beste lezer, hoeveel kilos bloem « The ^jc Commission for Relief » elke wee kter be-ajs schikking stelt van het Voedingskomiteit van het arrondissement en de versterkte je' vesting Antwerpen. ja_ Het bedraagt niet minder dan 1 mil» ■ r joen 182,900 kilos. " EEN AMERIKAANSCHE WINKEL. lit, — In den loop dezer week zal er ook ts re- Hoboken de opening plaats hebben van in- een Amerikaansche winkel, zooals er »at reeds eene in onze stad bestaat. Daar ik, zullen allerhande eetwaren, aan den 00 goedkoopst mogelijken prijs verkocht rk worden. I* GEGRONDE KLACHT. -- Een lezer [ar schrijft ons, dat evenals te Brussel, ook ,n" in onze stad zekere personen, zooveel mo-:ze gelijk aile hoorndieren opkoopen ten ein-de de prijzen van het vee hoog op te ja-Ult gen. De namen dezer opkoopers zijn door 3r~ de regelmatigc bezoekers van het slacht-en huis bekend. :n> EEN GEDENKPENNING. — De tot gementeraad van Brussel heeft «an den beeldhouwer G. Devreese op-G. gedragen, een gedenkpenning te ont-let werpen, die zal aangeboden worden aan je- de drie eere-voorzitters van het « Natio-er- naal Steunlcomité » : de gezant van de Vereenigde-Staten, de gezant van Spanje en en de gezant van Nederland, die onlangs j« het eere-voraitterschap anxsvaar^ heeft.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.