Het Vlaamsche nieuws

533 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 23 Fevrier. Het Vlaamsche nieuws. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/pg1hh6dt9z/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

iatej dag 23 Februari 1918 - 4^ jaargang, Nr 53 Prijs 6 Centiem voor geheel Pelgië Het Vlaamsche Nieuws oedaktle, Bebeer en Aankondigiugen : n] ST-jakobmarkt, 73 antwerpen Verschîjnt 7 maai in de week DE OPvSTELRAAD: Hooîdopsteller Raî VERHULST, Dr. Aug. BORMS, Hoogleeraar Alb. VAN. DEN BRANDE lïlke medewerker is persoonlijk verantwoordelijk voor zijn schrijveii, en bindt niet heel de Redaktie. - v . <«»tat>Kva»KaM*fcM»aac m turc o DE OORLOG Officieel e berlchten VAN DUITSCHE ZiJOE duitsch avondbericht Berlijn, Donderdag 21 Februari. — I officieel: De opmarsch in het Oosten houdt aan L Duitsche troepen zijn Minsk binnenge I rtikt. Vaa de andere gevechtsterremen niet I nieuws. duitsch legerbericht Berliji'-, Vrijdag 22 Februari. — Offi cieel : Westelijk gevechtsterratn Jn enkele sektoren artillerie- en mijn I ■werpersbedrijvigheid en kleinere verken ■ ningsgevechten. Aan de lijn Ieperen-RoeseLare wer> I ctn Engelsche veldpost overrompeld éi ■ gmng(n. In de laatste drie dagen werden il ■ luchtgevecht en door afweervuur 2. I vijandelijke vliegtuigen en 2 kabelbal I ions neergeschoten. I Russisch en Roemeensch gevechtsterreli Front Eichharn : ln Estland werd Hapsal genome.n_ Het eerste Estnische regiment heef I sich onder Duitsch bevel gesield. In Lijfland rukten onze kolonnes ove [ ' Konneburg, Wolmar en Spandau voor I vctarts. Qndsr de toejuichingen der bevolkini I zijn onze troepen in Rjozyca binnenge I trckken. Van daar uit ging het tôt Lju I zyn voorwaarts. Minsk werd bezet. Front Linsingen : i In de ondersteuning van de Oekren I in hun bevrijdingsoorlog werden sukses ■ sen behaald. In Nowograd-Wolynsk heb I b^n wij de verbinding met de Oekreen Ischt afdeeldngen aangeknoopt. Ander, I kolonnes marcheeren op Dubno ! Van de andere gevechtsterreînen niet. VAN 00ST. H0NG. ZIJDE Weenen, Donderdag 21 Februari. — I Officieel: RUSSISCH EN ROEMEENSCH GEVECHTSTERREIN De troepen van de legergroep Linsin ■ gen trekken verder. Ze hebben RowDc I b«et. italiaansch GEVECHTSTERREIN [ Op de hoogvlakte van Asiago en be- ■ oosten de Brenta artilleriestrijd. I VAN FRANSCHF. ZIJDE I WESTELIJK GEVECHTSTERREI1S Parijs, Donderdag 21 Februari. — Of cieel : i Niets te melden behalve tamelijl ; clrukkç levendighei'd van het geschu ovei en vveei' aan geheel het front, voora indestreek van Pinon, Vauxaillon, Mal i maison, Pontavert, Guyencourt en d( Butte du 'Mesnil. i VAN ENGELSCHE ZIJDE- WESTELIJK GEVECHTSTERREIÎN I landen, Donderdag 21 Februari. — I Officieel : i Troepen uit Nieuw Zeeland hebbet ■ vanochtend vroeg een geslaagden overva ■ gcdaan ten Oosten van het Polygoo-n Bboscli en eenige gevangen©n gemaakt. | De vijandelijke artillerie was gi-sterei ■ avond tegen o"ze steflingen bij Fies ■ qui'éres in touw. I VAN ITAUAANSCHE ZIJDE italiaansch GEVECHTSTERREIN ■ Rome, Donderdag 21( Februari. — Of-I ficieel : | Laings heel het front matige strijd me | hier en daar kanonvuur, vwmger in he I Judicarische dal^en bewesten het dal vai [de Brenta. Benoorden Valstagna hebbei ■liaansche paitroeljes enkele vijand es Ucvangem genomen. Beoosten Capo Sil< i wij door een mijn tôt ontploffmj I t brengen. een kleinen post des vijand: °Pgeruimd. i telegrammen Ikuhlmann " naar boekares1 ■ sekrJÎ'^' 21 .Fe')ruari- (Officieel.) — Staata Kûhlmanu gaat yanavond ove ■ weenen naar Boekares,t. | »E SCHANDALEN IN FRANKR1JK I wwfff Parijs dat de beschuldàging di- ■ son«i r®nolr en Dessouches, de tusscheiiiiier Rjcinii « 1611 aaT,koop der nandeelen van «Li ■ vpranrf,,^,!611: a Handel met den vijand : B-fWrnrtit i ^ worden in « Landverraad ». He HmilitaiTA ° omderzoeksrechter van he I felaohl tA^ °^ ^en Sonaat eeno aan Blaii<]verrT^1n s,cnatoT Charte* Humbert wegen. ■ zal mdienen EEN MEESTERLIJKE PLE1TREDE voor VLA AN DEREN 'S ZELFST AN DIGBEID Het Aktivisme en de pîicht van vaderlandsliefde « Hier ligt ten slotte », aldus laat Prof. Dosfel (1) zich uit, sprekende over den plicht die in de harten des merLschen geschireven is, zijn vaderland getrouw te dienen, « de kern van de betwisting. De aktdvisten houden staande dat zij hun vaderland — zooals zij dat woord ver-klaren — dienen op de wijze, welke het l>est in verband staat met de tijdsom-standigheden en dat de weg dien ze vol-gen, de veiligste, de kortste is. » De bewijsvoering die de goed gedoku-menteerde hoogleeraar daarbij volgt yer-dient Uier bondig te worden weergege-, ven. Het is voor vekn niet heelemaal nieuw, maar eenieder kan er. toch nieuwe doorslaande argumenten in vinden. De ( redeneering wordt als volgt streng me-. thodisch in drie afdeelingen gesplitst : t 1°) Er bestaan in den Belgischen staat twee nationaliteiten i Een strijdend Vlaming twijfelt er-geen oogenblik aan. Daar het franskiljonism • geheel op de tegengestelde bêwering t steunt, i9 het, vooral met het oog op de bekende uitlatingen van Edmond r Picard, Pirenne e.a., niet overbodig dit twistpunt te behandelen. Prof. Dosfel bewijst dan het bestaan in België van r twee nationaliteiton die verschillen in opzicht van herkomst, taal en stam, en . steunt daarbij op moeilijk van Vlaamsch-gezindheid te « verdenken » schrijvers en redenaars : De Laveleye, Edmond Pi-» card, Pirenme, Destrée, de Gerlache, . Jennissen, Charriaut (wiens werk « La . Belgique moderne, terre d'expériences ». des'-ijds uitvoerig in « Het Vlaamsche 5 Nieuws » werd besproken) en zelts mini s ter de Broqueville. Hun uitlatingen ; bevestigen rechtstreeks dat de twee eth-nische groepen, Vlamingein en Walen, niet versinolten zijn; zij getuigen on-rechtstreeks dat er geen Belgische ziél bestaat. 2°) In den Belgischen staat, op den grondslag der eenheid gebowwdt is de Vlaamsche nationaliteit met on-dergang bedreigd. — Hare taal loopt gevaar. — Het Belgisch staatswezen t zelj draagt daaraan groote\ schuld. — Menigeen denkt dat Vlaanderen zich in staat van noodweer bevindt. Deze tweede afdeehng is een korte samenvatting van al het onrecht dat Vlaanderen onder het Belgisch regiem werd aangedaan ; wij zeggen korte, wij zouden er haast durven bijvoegetn nog vergoelijkende samenvatting ; maar reeds ond^r dien vorm krijgen wij een voor • de Belgische regeeringen, verpletterend rekwisitorium te lezen : a) Vlaanderèns taal werd bedreigd. — Na 1830 : het Vlaamsch uit het leger ver-bamnen ; de Fratische tekst der besluiten en wetten is alleen officieel ; het Neder-landsch wordt in 1835 uit het Hooger | Onderwijs geweerd ; voor het Hof van Verbreking wordt het gebruik der Ne-derlandsche taal verboden, enz., enz. De bekende uitlatingen van Rogier, zijn brief aan Palmerston, bewijzen genoeg waarom het ging: den dood van het Vlaamsch en annexatie van België bij Frankrijk. Aangetoond wordt wat de taal voor een i volk beteekent, en dat het Vlaamsch de [ eenige landstaal is in Vlaanderen. (In de vier Vlaamsche provinciën zijn er 47.288 Vlamingen die verfranseht zijn. l Lod. De Raet.) Maar wat konden de Vlamingen stel-len tegenover den aanslag die van staats-wege tegen hun voortbestaan werd be-raamd : de edelmoedige pogingen van eenige schrijvers, dichters, dwepers, droomers, studenten en mtdlektueelen (t Wij hebben, zegt Prof. Dosfel, steeds den indruk gehad — al poogden wij ons-zelf en anderen soms te bemoedigen — dat wij evenmin slagen konden als de kleinhandelaars in hun kamp tegen de naamlooze vennootschappen, als de i handwerkers- tegen de machine-nijver-t heid, als de verhuurders van postwageras [ tegen de sneltreinexplûitaties. » 5 b) Vlaanderen werd stoffelijk bena-r deeld : betaalde meer' belasting ; bij de ; benoemingen werd Vlaanderen onrecht aangedaan ; bij het sluiiten van handels-overeenkomsten werden zijn ékonomi-sche belangen over het hoofd gezien, scheepsbouw en visscherij werden ver-waarloosd, enz. Men begrijpt dat sceller zich hier bij een verwijzen naar de uit-gebreide bibliografie va,n den Vlaam-. schen taalstrijd moet bepalen, vooral r echter naar de uitlatingen van de Mio-mandre en de statistieken in de werken van Meert en DidaSkalos, en het boek van Eiederik. Hier dringt zich de vraag op : Wie 3 draagt er de verantwoordelijkheid voor > dat Vlaanderen dieu lijderisweg is op-k gegaan ? Er is maar één antwoord mog'elijk : in , lioofdzaak de Belgische regeering, het Belgisch staatswezen sedert 1830. Het is waar, er zijn Belgische ministèrs geweest die het op sommige oogenblikken goed gemeend hebben met Vlaanderen (De Deckei, Van den Peereboom, Samcte-lette, Beemaert, Be-gerem, Renkin, Helleputte) en het strekt Prof. Dosfel tôt eer dat hij als onpartijdig man op die gelukkige, maar onbeduidende uit-zondeting wijst, maar het blijft toch een feit : dat de Belgische regeering nooit het ini.biatief van eene ingrijpende rechtsher-stelhng heeft genomen ; dat ze allijd aile Vlaamschgezinde voorstellen verminkte om ze in het Belgische keurslijf te doen passen en dat in de ministerieeie buree-len Rogier's geest bleef heerschen. Stel-ler beslu't dan ook terecht : « Van het onrecht dat op Vlaanderen drukt, dra-gën onze elkaar opvolgende regeering en dus een groot deel der schuld. (De rest van de schuld komt, naar het oordeel van Van Puyvelde, op rekemng van d« verfranschte hoogere stauden.) Er bestaan dus geen redenen om van de regeering en de kassier van een Bel. gië, zooctls het vroegere, hM te verwach-ten langs de slenlergangen der gewone politiek en longs de lijnen van geleide-lijkheid. » * Wat er ondertusschen sedert den oor-•og gebeurd is, zal ieder weldenkend mensch m die m een in g vexsterken. De konklusie is dan tweeledig : 1° Het vroegere België moet weg ; 2° Met de slentergangen vatuie gewone ixilitiek moet worden gebroken en de lijnen van geleidelijkhe'd dienen verla-ten.Daarover zijn aile aktivisten het eens, vooniitstrevende. en bezadig'de. Allen willen dus voor Vlaanderen zelfstandig-heid ; de meeningen kuniien uiteenloo-pen aangaande de te nemen rnaatregelen en den graad, den omvang van de zelf-standigheid die kan worden bereikt. Steller schetst de beide standpunten zônder zich voorhauds noch voor het eene noch vcor het andere uit te spreken, en heet de vraag wie van beide groepen gelijk heeft onoplosbaar, echter niet zônder vooraf aan de hand van verschillende citaten (Edm. Poullet, de Gerlache, Edm. Picard, enz.) het recht tôt tesolu-tie, in sommige gevallen, te hebben be-pleat.3°) Vlaanderen worde zelfstandig Met dien tamelijk breedvoerig ontwik-kelden, , door de vorige beredeneering logisch aangevoerden wensch, besluit Prof. Dosfel. Die wensch is ondertusschen in vervulling gebracht, althatis voor wat de prokiamatie aangaat. De zelfstandigheidsverklariug brengt me de de vorm^ng van een nieuvven staat ; die staat moet in zekere verhoudingen staan tôt de hem omringende landen, de staat moet worden uitgebouwd, de staatsvorm vastgelegd. Hier nu doen zich verschillende mogelijkheden voor die bij de po-litieke scheiding aile werden opengela-ten : de reëele Unie met Wallonie; de personeele Unie ; de bondsstaat ; de srta-tenbond ; de volledige afscheiding van de twee deelen des lands. De opîossing die Prof. Dosfel voor-staat is : reëele Unie tusschen een eenta-lig Vlaanderen en een eentalig Wallonie (voorbeeld Oost eiir ij k - Hong a ri j e ). Het Vredeskongres zal die hervorm'ing be-larachtigen, en aldus zou België's sou-vereiniteit niet aangetast zijn. (Wij gaan niet onderzoeken of die opîossing voor Vlaanderen de meest wenschelijke is, te meer daar de brochure zelf die kwestie voor het oogenblik beschouwt als zijnde van minder belang, daar de voorgestane opîossing slechts gemotiveerd wordt door dezen zin : « Dat is wel de eenige tevens onbetwistbaar - klassiek - wettelijke en vreedzame wijze waarop het geschieden kan. ») Steller betoogt daarna dat het \Haam-sche vraagstuk op de Vredeskonferentie moet worden behandeld. 1° omdat de taalkwestie in België wel eenigsziins een internationale beteekenis heeft ; 2° het historisch onjuist is dat de internationale verdragen zich met geen binnenlandsche vragen bezighielden. Ook op het argument der 77 dat de bestuurlijke scheiding geen deel uit-maakt van het Vlaamsch programma, wordt afdoend geanltwoord, en de staat-kundige, godsdienstige, wijsgeerige en nationale bezwaren tegen de zelfstandig-heid ontzenuwd. Met eenige algemeene beschouwingen over de voordeelen die federalisme in 't algemeen tkeoretisch moet opleveren en praktisch opgeleverd heeft in landen als Zwitserland en de Vereenigde Staten, dit tegenover dç tal-rijke overwegende nadeelen van de cen-tral'isatie (Edm. Poullet, Taine, Ad.-# Prins, De Laveleye.) Prof. Dosfel ziet geen anderen uitweg dan de zelfstandigheid, al ontveinst hij zich niet de moeilijkheid vàn de verdere taak der aktivisten1. « Zelfstandig Vlaanderen, zegt hij terecht, wordit natuurlijk niet met een tooverslag tôt een Aardsch Paradijs omschapen. Er zullen nog zwar. te wolken aan onzen hemel voorbijdrij- ven. Wij hebben veel te arbeiden en veel te leerejix. Het land ligt in pu». Ailes îs U lïersciieppen. Een gansche wereld dient herbouwd. Ontgoochelingen zullen îoom de zielen dmkken, onkruid over-groeien de plaatsen waar w'j zaaien. Al het geestelijke gedijt slechts latngzaam.» Zal het dan gaan zonder de passieven ? Voorloopig wel, na den oorîog niet, omdat voor den opbouw van Zelistandig Vlaanderen aile krachteii noodig zijn. De brochure van den heer Dosfel be-vat dan ook een hoofdstuk dat zich spe-ciaal met de passivisten bezighoudt, met hunn« theorieën, hetgeen ze gemeens hebben met ons, de kloof die ons scheidt maar die niet onoverbrugbaar is. Zonder moeitc, maar ook niet zonder eemge ironie en stekeligheid beantwoordt steller de voomaamste argumenten der passie-ven, zich steutiend vooral op het voor-begl d van 1830. (Gij zijt de meerderheid niet? Gij heult met de Dnitschers, enz., enz.) # * ♦ Dat degenen die niet met ons zijn er wel van doordrongen wezen, wij gaan, wat er ook gebeure, toch immer voorwaarts ! De gedachte van Vlaanderens Zelfstandigheid is niet alleen gezaaid, zooals Prof. Dosfel zegt, ze is werkelijk-heid geworden. Haar zal niets meer uit-roeien.MERCURIUS. 1) Kafcholiek aktivistisch verweersolirift. Gent, 1917-1918. STAD es LAND TURNHOUT. — Plechtige uitroe-ping van Vlaanderen's Zelfstandigheid. — Zondag, 24 Fehruari, in de zaal « De Spiegel », Otferstr., om 3 1/2 u. namid-dag (T. U.). Sprekers : Prof. TACK, Voorzitter van deir Raad der Gevolniachtigden ; K. HEYNDRICKX, Gevolmachtigde van binnenlandsch® zaken. benevens de kandidaten; Bellefroid, Jacobs, Jage> neau en Vogels. OPROEP. — Aile oud-leden van den Vlaamschen Bond van het Kon. Athe. neum worden dringend verzocht zich a.s. Zaterdag avond te vereenîgen in het Propagandabureel, Prinsesstr., 16, om 6 uur. (T. U.). DE VLAAAÎSCHE PADVINDERS. Afdeeîing Berchem. — Morgen, Zondag 24 Februari 1918, wordt te Berchem, in « Het Vlaamsch Huis », Vredestr., 7/2, te 3 u. (T. U.), eene afdeeîing Vlaamsche Padviuders gesticht. Aile jongelin-gen tusschen 13 en 18 jaar worden vrien-delijk verzocht deze stichtingsvergade-ring bij te wouen, waar hun de noodige inlichtingen aangaande doel, werking en intichting zullen medegedeeld worden. Er worden geen bijdragen geëischt ! NOG BUITEN LAND SCHE PERS= STEMMEN OVER HET AKTIVISME Het « Journal du Jura» (29/l/'18) brengt een artikel van twee lcolommen, waarin de getu'genis ingeroepen wordt van « un Belge ém'nent » om te bewijzen dat de Raad van Vlaanderen enkel zich-zelf vcrtegenwoordigt. Deze « Belge émi-nent » is... de franskiljonsche joumalist en hoofdleider van de Fransche propa-ganda in België : Roland de Marès. Deze voorstelling van zaken in het bui-tenland betieffende de Raad van Vlaanderen schijnt te geschieden op orde-woord, want ook u Le Démocrate » (31-1-'18), «L'Action Française» (28-1-'18), welke spreekt over « les sept activistes qui. composent le Conseil dfes Flandres » ; « L'CEuvre » (29-l-'18) en andere bladen nog, brengen soortgelijke artikels. De handlangers van de Vlaamsch-vijandige Be'lgische Tegeering in den Havre die deze artikels hebben in^ezon-den of geïnspireerd, zullen natuurlijk wel nalaten er bij te voegen dat op de meer dan 300 meetings die er, vôôr de volks-raadpleging, in Vlaanderen sedert enkele maanden werden gehouden, 76.000 per-sonen aanwezig waren, waarvan er 73.000 eeng motie van vertrouwen in den. Raad van Vlaanderen en ten gnnste van de po-litieke zelfstandigheid hebben gestemd, en dat er in den Raadl van Vlaanderen zelf, die tachtig leden telt, menschen zit-ting hebben als de heeren advokaat Hek-tor Plancquaert, leider van de Kristen-demokraten met 25.000 aanhangers, als Karel Heynderickx, vroeger stadsschrij-ver van Sint-Niklaas en algemeen sekre. taris van het Katholieke Davidsfond, dat 1(5.000 leden telt, als Steven Prenau, die sed'ert meer dan 20 jaren een werkzaam lid was der Belgische Werkliedenpartij, en medewerkte aan het sociaal-demokra-tisch dagblad « Vooruit », als de organt-sator van de liberale mutualiteiten Achiel Brijs, en zoovele andere gezaghebbende volksleiders. Wanneer de Belgische regeenng zeker was dat de meerderheid' der Vlaamsche bevolkîng hare Vlaamschvijandige politiek gœdkeurt, dan zou zij zooveel on-genistheid niet aan den dag leggen en het Belgisch gerecht, dat bijna uitslui-tend uit franskiljonsche elementen is sa-mengesteld, niet hebben gemobiliseerd om de door den Raad! van Vlaanderen, in overeenstemming met het zetbeschik-kingsrecht der volken uitgeschreven volksraadplegins;, te verhinderen. — C. V. P. IETS VOOR IEDEREN DAG DE PR1JS VAN EEN MISREKENING ! De parabel, in één zin verteld, van de splin-ter en den balk, en dit ondanks het al te stoute tweede beeld, is dagelijks van toepassing. De Roodegardisten of de troepen der Bolsje-jieki willen door het geweld heerschen, niet alleen in Petersburg en Moskou, waar de Groot-russen thuis zijn, doch ook in Oekrene, in Fin-land, in'Lijf- en Estland. Doch ze zijn tegen het geweld, als 't geweld zich tegen, hen keert ! frotski heeft zich deerlijk verrekend, en dit blijkt nog best uit de verklaringen van zijn afge-zant Holzmann, die verleden week te Zurich aankwam. « De vrede tusschen de Middenrijken en de Oekraine noemt Holzmann volstrekt waarde-loos, wijl de Oekrenische Rada het volk niet achter zich heeft. » Een Duitsch offensief aan de Russische grenzen acht Holzmann niet waarschijnlijk, daar de Duitsche soldaten de vredes-stemming der Russische arbeiders kennen, en z. i. niet meer tegen Rusland zullen willen optrekken. In ieder geval is het Russische leger gereed om tegen elken inval, van welke zij de ook, op te treden. » Omtrent de stevigheid. van de bolsjewik-sche regeering verklaarde Holzmann, dat zij vaster staat dan eenige andere regeering in Europa. » De gebeurtenissen hebben de beweringen van Holzmann dadelijk gelogenstraft, en zijn dilem-ma, ofwel zullen. de Duitsche soldaten niet vooruitrukken, ofwel is het Russisch leger vaar-dig om den aan val te weren, is ineengestort. Àls een profeet er zoo nevens profeteert, dan mogen wij ook gerust een voorbehouding ma-ken wat de voorspelde stevigheid van de bolsje-wieksche regeering aangaat, die « vaster staat dan eenige andere regeering in Europa ! » Indien ze werkelijk op iets vast staat, is het althans niet op haar besluiten van Brest-Litofsk. Er zou daar een studie over den invloed van omgeving en midden op den mensch kunnen gemaakt worden, want te Petersburg sprak Troîski van den beginne af anders dan te Brest. Telkens moest Trotski te Brest toegeven dat hij te Petersburg de waarheid een krook had ge-geven. Nu is 't omgekeerd, om 't evenwicht te herstellen, en hij verklaart uit Petersburg dat hij zich te Brest heeft bedrogen en al de vredes-voorwaarden, aldaor gejormulserd, met beide handen wil onderteekenen. 't Komt wat laat ! Von Kuhlmann en Czernin waren onderschei-delijk naar Berïijn en Weenen teruggekeerd en daar zij het bericht brachten : « Trotski wil geen vrede teekenen, 't is dus weer de oorlogstoe-stand », wérd opnieuw het woord aan Hinden-burg en Ludendorf verleend. . Deze beiden hebben onmiddellijk de gelegen-heid te baat genomen om een krachtig woord mee te spreken. Woorden zijn dan eigenlijk daden. Heel het Duitsche front rukt vooruit en steden en vestingen vallen als kaartenhuizen : Duna-burg, Luzk, Rowno, Minsk, Wolmar. Morgen Sjilomir en Kiëf ; Dorpat, Pernau en Reval ! Ukrene zal nu de graanzolder worden van de Middelrijken ; Lijf- en Estland zullen, even als Koerland hun zelfstandigheid krijgen. De misrekening van Trotski kost aan Rusland twee groote provincies,, en een aanzienlijke oorlogsbuit. Het Roemeensch ministerie Averescu kwam intusschen tôt stand en de eerste-minister bevindt zich reeds te Boekharest om vrede te slui-ten.Wat blijft er thans over van de grootsprake-rige gerusistellingen die door Engeland en Frankrijk aan Roemenië werden verstrekt? Ziet de Entente ook niet dat de macht van Duitschland wast met den dag ? Jawel, ze ziet het ; ze weet dat ze morgen het Salonikifront zal moeten opbreken ; dat koning Konstantijn dan terug zal keeren in Griekenland en Servië zal vrede sluiten gelijk Roemenië moet doen. Daarom heeft Lloyd George nu aan North-cliffe opgedragen de Middelrijken door zijn pers te bestoken en in 't ongeluk, te storten gelijk hij de Entente in onheil en ôorlogswaanzin hielp dompelen. Northcliffe wordt het zesde wapen van Engeland — het viiegtuig wordt het vijfde gehee-ten — ; Northcliffe is de macht van volkeren-ophitsing, van aantijging en laster. Die officiëele aanstelling om nu de vijandelijke landen door schriften afvallig te maken is zeker iets nieuws en met belangstelling zullen wij gadeslaan hoe de aanval en hoc 't verweer zal afloopen. 't Ergste van al, eenige onnoozele drommels zullen weer in hun ongeluk gedreven worden en 't zal de voornaamste uitwerking zijn van 't papieren-offensief.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Het Vlaamsche nieuws appartenant à la catégorie Gecensureerde pers, parue à Antwerpen du 1915 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes