■londerdag 19 April 1917. Derde Jaargang Nr 109 Prijs ; Q Centiem voor geheel België Het Vlaamsche Nieuws I Verschijnt 7 maal in de week ■ ^MMMENTSPRIJZEN, Rtdak.i6,BshmMAank.,1dlgin<.n/ DE OPSTELBAADi _ AANKOND1GINGEN : ■ rééflfflaaiid I " Raf VERHULST, Dr. Aug. BORMS, Alb. VAN DEN BRANDE medewerker is persoonhjk ver- I Tweede blad, den regel 2.50 Kamaand 5- ROODESTRAAT, 44 Met de vaste medewerking antwoordelijk voor zijnschrijven, en Derde id. id i.- . H , joaand 10-- ANTWERPEN tA«rk® bindt niet heel de Redafctfe. Vierde id" id 0'50 ■^éénjaar IB.- van Hoogleeraar Doctor Antoon JACOB Doodsbericht 6— OFFICIEELE BERICHTEN I DUITSCHE ZIJDE ■ duitsch avondbericht Brliin, Dinsdag 17 April, 's avcfids. ■officieel : L de met hooge verliezen gepaard KpJu mislukking van hun doorbraaks-Kinçr, hebben de Franschen .aan de Rue"iW groot-aainval niet hernieuwd. I |n Champagne wordt heel den dag I or aan weerszijden van Auberive met I bittering gevochten. I );» de oveEge fronten niets van be- I ierlij", Woensdag 18 April. — Offi- i estelijk gevechtsterrein I jfront Rupprecht van Beieren : I jp het slagveld van Atrecht is in en- ■ sektoren de geschutbedrijvigheiel Bendiger gewordeii. In het voorterrein Ki orne Unies aan weerszijden van de Hume speeklen zich levendige gevecli-Kaf tussclien onze troepen en de voor-Kepen van den vijand. ■et vuur nain bij Sint-Kwintijn, Barvafl de kathedraal herhaaldelijk B: getroffen, tijdel jk toe. Bront van den Duitschen Kroonprins : ■ het slagveld aan de Aisne kwam Kcren voormiddag de strijd tôt rust. De Bnsdien zetten hun doorbraakaanval, Ke mislukking van den, vorigen dag en Hgevolge van de.uitwerking der geleden Biezen, met de afgevochten divisies H voort. Eerst in de avonduren begon-B g-cdeeltelijke aanvallen van den End. Op den Peaulner-rug, aan de B^ten van Craonne en ten Westen van ■bosch van Ville=aii=Bois zakten hun Bvaisgolvingen in ons vuur ineen of Bien in gevechten op dichten afstand Big'geslagen. ■Ook bij Legedat en Gourcy, aan het Bne-Marne-kanaal, werden vijandelijke Bvallen afgeweerd. De in den ochtend Bonneii aanval van de Franschen in ■ampagne werdi na de sterkste, sedert Ken reeds verhoogde, vuurbedrijvig-Bd, op ongeveer 20 km. breed;fe inge-B de ook daar door den v.jand be-Blite doorbraak wçrd in onze gretndel-Htag opgevangen,. Bn tegenaanval werd den aldaar vech-Bl"i Franschen kleurlinp-en-divisies Hds veroverde boschgedeelten tusschen Brcuwillers en Auberive opnieuw ont-|t'. en hun 500 gevangenen en een aan- Iachinegeweren afgenomen. de gevechten op i6n April zijim er le herhaaldelijk door den vijand ge-te pantserauto's 26 door ons vuur etigd geworden. Op denzelfden dag ;n in luchtgevecht en door afweerka-în 18 vijandelijke vliegtuigen neer-loten. Op tneerdere plaatsen «amen (egers door het werpen van bommen et maehinegeweervuur aan den in= Biestrijd d'eel. Het aantal gevange-> tôt 3000 gesitegen. 31» Àlbreeht vrn Wurtemberg : 1 beide oevers van de Moezel en ten ■Klwisten van Miilhausen tijdelijk le-Bdige vuurbedrij vigheid. Ten Noorden |n Miinster, in de Vogezen, haalden Ï® aaiivalstroepen 10 gevangenen uit Fransche loopgraven. Irussisch en roemeensch i gevechtsterrein BDiiveranderd. ybalkanfront fen Westen van Monastir wierp een Ichïige aanval onzer troepen de Fran-F uit de stellingen op de Crona= Bo, die in créa 1 km. breedte bij de Bchten in de maamd Maart in de han-B van den vijand waren geb'.even. Te-■aanvalleç; werden afgeslagen. Meer V '^00 gevangenen en meerdere machi-fcwereti en mijnwerpers bleven in bezit. N MST.ÏOKG. ZIJDE Beenen, Dinsdag 17 April. —. Gffi-p'ssisch gevechtsterrein de gewone ge\'ech tswerkz aam- p°hmeen"sch i gevechtsterrein [h|d ^ewone gevechtswerkzaam- — w— ITALIAANSCH GEVECHTSTERREIN Niets van belang. BALKANPRONT Alleen de gewone gevechtswerkzaam-heid.VAN FRANSCHE ZIJDE WESTELIJK GEVECHTSTERREIN Parijs, Maandag 16 April. — Officieel : Tusschen Sint-Kwintijn en de Oise dimrt de artilleriestrijd voort. Wij maak-ten nieuwe vorderingen op het plateau ten Oosten van de linie Barisis-Quincy-Basse.Na een artiierie-voorbereiding, die ver-scheidene dagen had aangehouders vielen wij vanochtend tusschen Soissons en Reims de Duitsche linie over een front van ongeveer 40 km. aan. Er ontstond een verwoede strijd aan het heele front, waar de vijand zeer groo-te troepenmachten en tal van kanonneu had samengetrokken. De Franschen overwonnen overal den vinnigen tegenstand en namen de eerste Duitsche stelling tusschen Soissons en Craonne. Verder naar het Oosten namen wij de tweede Duitsche stellingen ten Zuiden van Juvincourt. Meer naar het Zuiden namen wij de linie tôt aan de Westelijke buitenwijken van Bermerieourt en tôt aan het Aisne-kanaal, tusschen Loivre en Courcy. Herhaaîùe hevige tegenaanvallen ten Noorden van Ville au Bois werden door ons vuur met aanmerkelijke verliezen voor den vijand gebroken. De totdusver getelde gevangenen gaan de tienduizend te boven. Ook werd een aanmerkelijke hoeveel-heid materiaal buitgemaakt. VAN ENGELSCHE ZIJDE WESTELIJK GEVECHTSTERREIN Londen, Dinsdag 17 April. — Officieel : Benoorden het dorp Gouzeaucourt zijn we opnieuw gevorderd. Bewesten en ten Noord-Western van Lens heel den dag schermutselingen. We blijven daar druk op den vijand uitoefenen. Aanvallen van den vijand om onze voorposten terug te dringen, mislukten. VAN RUSSISCHE ZIJDE RUSSISCH GEVECHTSTERREIN Petrograd, Maatidag 16 April. — Officieel : Aan het Oostelijke front liebben onze verkenners een brug over de Styr, dicht bij het dorp Loasove, op 20 werat) N.-W. van Brody, laten springen. I11 Galicië werden op verschillende punten van het front kleine vijandelijke tioepjes opgemerk", die met vlaggen in de hand poogden, onze stellingen te na-deren. Toen zij door ons met kanon-schotcn werden begroet, keerden zij ijlings in hun loopgraven terug. Op het verdere front geweervuur van verkenningsafdeelingen en werkzaam-heidi van de vliegeirs. Petrograd, Dinsdag 17 April. — Officieel : In den nacht van 15 April hebben de Russen in de streek van Kokhary een gasaanval gedaan. Verkenners, uitgezon-den nadat de gaswolken waren afgege-ven, werden door v jandelijk machinegeweervuur ontvangen. Elders aan het front het gewone geweervuur, tochten van verkenners en vliegeL'werkzaamheid. Petrograd, Dinsdag 17 April. — Officieel : ROEMEENSCH GEVECHTSTERREIN Geweervuur, navorschingen van verkenners, bedrijvighe'd in de lucht. ARMENIE Op het Kaukasiscfie front af en toe geweervuur van verkenners. RUSSISCH-TURKSCH GEVECHTSTERREIN Geweervuur, verkenningen van speur-troepen. Een Fransâhman over Bestuurljjke Scheiding Nu dat de Bestuurlijke Scheiding ge-beurt, is het wel belangrijk eens na te gaan wat de Fransche geleerde Henri Charriaut omirent dit punt en de « opinion moyenne » (âme belge) op het einde van zijn merkwaardige studie geschreven heeft Het is advokaat Edmond Picard, die, samen met zijn discip>els van de Brussel-sche balie, steunende op het historisch onderzoek van prof. Pirenne, beproefd hebben van België één gemeenschappe-lijk vaderland te maken, dat ze zelfs tôt in Bourgondië uitgebreid hebben. Op die manier werd zoo maar in eens een Belgische ziel gefabrikeerd, en de Bergensche dichter Antoine Clesse heeft daairop de volgende verzen gemaakt : Flamands, Wallons, Ne sont que des prénoms, Belge est notre nom de famille. Camille Lemonnier heeft ook het be-staan van die Belgische ziel geprokla-meerd, uitroepende dat de twee tronken, die haar samenstellen, in vroegere tijden wel vaneengekloofd, anaar nadien weer aaneengevoegd werden, dat de twee ras-sen, niettegenstaande de du alite! t van de uitdrukkihg, denzelfden polsslag hebben, en dat de twee gebieden elkaar aan-vullen, de vlakte als een gouden sleep is aan den zoom van het kleed der bergen. (Elle existe, cette âme belge, faite de deux tronçons, de deux races qui, malgré la dualité des modes d'expression, ont un même battement de cœur, de deux territoires, dont l'un, la plaine, est comme une traîne d'or cousue au bas de la robe des monts.) Terecht merkt de heer Charriaut hier-op aan dat Camille' Lemonnier ons wel een geëenigd België toont, maar toch reeds, door het uitzicht, een Janus-België. Ziehier hoe hij zich de gedachte naar overeenkomst van die derde taalpartij verklaart : Staande vôôr het voklongen feit — le mariage de raison van twee rassen van verschillende karakter — zijn er denkers, die niet willen weten van een scheiding van zeden, van aspiraties, van taal en van genie. Hun intellectueel patriotisme lijdt onder deze netelige krisis der talen, waar-van het land de gevolgen draagt in zijn instellingen. De politiek, het onderwijs, de nijverheid, de handel, de wetenschap zelfs zijn door het kwaad aangetast. waarom niet beproeven het collectieve le-ven in de organische éénheid in te rich-ten ? Waarom zouden de bijzondere be-langen van dit of dàt ras het algemeen belang van het land, dat de vereeniging eischt, beheerschen? De intellectueelen laken dus de overdrijvingen, van welken feant ze ook komen. Geen Vlamingen, geen Walen meer, slechts Belgen. De Fransche geleerde zegt dat dit werk edel en mocylig is, maar vraagt of het ter minste vruchtbare resultaten opgeleverd heeft. Onmiddellijk antwoordt hij dat de uit-slag bij het volk niet aan te stippen is er voegt er bij dat de imiddelmatige of ge-mengde meeningen, de transactiever-eeningen door de massa het minst ge-volgd worden, terwijj integendeel d,c uiterste ideeën de eenige zijn, die diep doordringen. (l'Effort est noble et courageux. A-t-il au moins donné des résultats féconds ? Dans le peuple, non. Les opinions moyennes ou mixtes, les opinions de transaction sont celles que les masses suivent le moins. Les idées extrêmes sont les seules qui profondément pénètrent.) Men zou wel een kleine kern van schrij-vers en kunstenaars, werkelijk Belgen, kunnen vinden, wier gedachte gevorme werd door de vermenging der twee rasser en bij wie het latijnsche licht er toe koml te paren met de Germaansche kracht. maar tôt nog toe is hun invloed nul op de richting der geesten naar de gedroomde éénheid. (Jusqu'ici leur influence a ét^ nulle quant à la direction des esprits vers l'unité rêvée.) Hun zwakheid komt juist daaruit voort dat ze voor geen enkele taal partij kiezen. Ze willen de vereeniging in het dualisme dat is een moeilijke zaak. (Leur faiblesse vient précisément de ce qu'ils ne prennent parti pour aucune langue : c'esl chose difficile.) Om met zichzelf akkoord te gaan, zouden ze de Marollentaal, gemengde taa van de gemeene Brusselsche klasse, als officieele en nationale taal, moeten voor-schrijven. (Pour être d'accord avec eux-mêmes, ils devraient préconiser l'emplo du marollien, langue mixte de la basse classe bruxelloise, comme langue officielle et nationale.) Tegen de hersenschimmige éénheid der Pirennisten, strijden andere denkers met groote welsprekendheid en met denzelfden geest van bevrediging en overeenkomst. (Avec le même désir d'apaisement et de concorde.) Dezen zien geen andere oplossing m<>-gelijk dan in de de Federatie, die zou ver-eenigen en tevens tegenover elkaar stellen de twee elementen van de Belgisch national! teit. S. De heer de Venaeuil over de toekomst De heer de Verneuil, eere-syndicus der Vereeniging der wisselagenteu van Parijs, eu een der meest geziene figuren der Parijsche wereld. houelt een beschou-wing in « Le Matin », over hetgeen voor Franknjk zou zijn, hetgeen hij noemt «'een hinkende vrede », d.w.z. een vrede die niet zou omrmgd zijn door de sterk-ste waarborgen. « Laten wij den toestand bezien zoo-als hij is, schrijft hij. Meer'dan aile andere groote mogendheden zal Frankrijk uit deu wereldoorlog gehavend te voor-schijn komen. In Engeland, Japan, de Vereenigde-Staten, heeft de nationale nijverheid, verre van geleden te hebben, in de noodwendigheden van den oorlog de elementen gevonden van onbereken-baren voorspoed. Wat Rusland betreft, niemand is er onkundig van hoe zeer het overvloedig voorzien is van natuurlijke hulpbronnen, welke nog geen uitbating vonden. Al deze landen zullen dus in staat zijn hun ekonomische bedrijvigheid meer of minder snel te heruemen, en hoe groot ook de vriendschap zij, welke zij ons be-wijzen, zullen zij toch niettemin voor ons geduchte konkurrenten zijn. Frankrijk alleen, op den drempel de-zer .nieuwe wereld, tôt wier geboorte het zoo edelme>edig heeft bijgedrageni, zal zich verzwakt vertoonc-n. Het staat in het bijzonder ontwapend daar tegen Duits'chland. Zeker, Duitschland zal ook, dat spreekt van zelf, zwaar lijden ondei de gevolgen van dezen oorlog, maar tôt 110g toe is zijn machtige nijverheiels in-richting onaangetast gebleven, en de te-genwoordige gebeurtenisren zijn niet bij machtc geweest haar bedrijvigheid te doen sittremmen. Zonder twijfel zal er zich in den be-ginne eenige moeilijkheid voordoen bij de aanwerving der werkkrachten, maai deze moeilijkheid zal weldra ophouden, zoodra de jonge geslachten zullen deel-uemen aan het ekonomisch leven van hel land. Het zal eveneens het verloren terreiu moeten terugwinnen. Doch het belang, bij aile volkeren, zal weldra de gevoe-letis overwinnen en de Duitsche produk-ten zullen, indien zij, waaraan niet te twijfelen is, goedkooper verkocht worden dan rie andere, zonder bezwaar in aile landen aangenoinen worden, zelfs bij onze bendgenooten, waarschijnlijk ook bij ons. | Er is geen groote scherpzinnigheic voor noodig, om er zich rekenschap var te geven, dat de nijverheidstoestand vai: Duitschland beter is dan voor den oorlog. Zijn fabrieken zijn in voile werking, zijn mijnen zijn in voile uitbating, zijr machienen en werktuigen zijn verrijkt Het heeft onmetelijke stocks goederer in reserve opgestapeld, welke zonder uit-stel naar het buitenland zullen gezon-den worden.Ten slotte heeft het de voor-zorg genomen vooruit in de overzee-lan den een groote hoeveelheid grondstoffer te koopen, welke door zijn schepen oj het eerste teeken voor 's lands fabrieker ' zullen aangebracht worden. Kortom, Duitschland is van stonde aan gereed onmiddellijk na het eindigei r der vijandelijkheden een handelspolitiel : te hememen, die niets minder op het 00g heeft, dan het monopoliseeren voo: haar rekening van aile markten der wereld.Wat zal Frankrijk kunnen doen tegen over zulke mededingers, vooral in de : eerste jareu, als toch zijn rijkste nijver " lieidsproviiicies zullen tenondergebrach zijn, zijn fabrieken verwoest, zijn mij uen voor langen tijd buiten gebruik^ ali • zijn werkkrachten, helaas, zoo wreee \erminderd zijn? Men begrijpt dat onder dèze omstan • digheden, de vrede, indien men er geet ; goede orde in stelt, voor ons land he ■ teeken eener enLerstelbare ratnp moe : zijn. » STAD en LAND Iets voor iederen dag FRANSCKGEZINDE MENSCH-LIEVENDiiEID. — Ara het inodei-spijshuis van de Leopoldslei. Zooals stoeds honderden hongerige. maar ge-duldige niagen, die reeds uren wachten op net beeije eten. E-'n stokoud moedeitje! Zij was van ver, zeer ver uit de st-ad ge-komen, om het eten, dat daar met zoo-veel fijngevoeligheid wordt uitgereikt.op haar beurt- in ontvangst te nemen. Maar het wachten duurt lang, de beenen zijn niet sterk meer ; er zijn reeds jongeren dan zij in die buuart van de verfranschte, rijke burgerij in bezwijming gevallen ! En de honjper knaag.t. Een vooïkeur aau dat moedertje geven? Zij heeft het reeds herhaaldelijk aan de welgedane, onver-schillige heeren van h-et Komiteiti ge-vraagd, die daar met gouden kettiugen op hun buik en sigaren in den mond bij zichzelf denken hoe gelukkig zij zijn om niet onder die menigte lang. heel lang wachtenden te me>eten staan ! Maar te vergeefs ! Het wordt haar te machtig. Zij vraagt het nog eens, bijna weeûend. Een niau pleit ook voor haar ! Nutteloos ! En de eenige overweging die de eene ge-voelige « heer » aan den anderen even "eerhartigen a heer » laat-hexwen is in Let Frausch, — het ouel moedertje mag het immers niet verstaau? M'a-t-elle assez embêté, cette sale vieille! (Wat heeft zij mij het lastig gemaakt, die vuile oude vrouw.) Dat is het treurige beeld van onze ver-fransching, onze tweetaligheid ! Voor het Vlaamsche volk voelen zij, elie boveti aan de ladder staan en dikwijls zelf uit dat volk zijn voortgekomen, niets meer. Eu he>e meer de verfransching en de tweetaligheid zich zoudeii uitbreiden, hoe breeder de kloof tus icheu volk en burgerij, hoe grooter het gebrek aan medegevoel tusschen de verschillende standen zal worden ; hoe sterker op den duur de haat zal worden aangewakkcrd. Wat daar met dat arme, oude vrouwtje gebeurd is, dat is het beeld yan wat met heel het Vlaamsche volk zal gebeuren, —• m'a-t-1 assez embêté, ce sale peuple ! — indien de kanker van de verfran. sching in Vlaanderen niet wordt uitge-sneden.En zeggen dat er élan nog echt Vlaamsche menschen van geboorte zijn, die zich wenden tegen de aktivisten, de eeuigen die het Vlaamsche volk wezen-lijk lief hebben eu het bewijzen ! Want wat is liefde zonder de werken En wat de franskiljons -aangaat, die « haten » in den grond het Vlaamsche volk. ZIEKTE VAN DEN HEER GOU VERNEUR-GENERAAL. — Wolf meldt uit Brusstl d.d, 17 April-: Nadat de gezondheidstoestand van vor Bissing, den gouvemeur-generaal, in den laatsten tijd al te wenschen had gelaten, moet hij zich opnieuw in acht nemen. , De keizer heeft intendant-generaal von Zwehl, den gouverneur van Antwerpen, gelast, hem te vcïrvangen. DE VOEDING. — We vernemen dat afgevaardigde-u van het Socialistisch Ar-beidersgenootschap ontboden werden bi; de bezettende overheiel. Als we goed ingelicht zijn hebben onze Vlaamsche strijdmakkers daar de volgen. de middeleu voor opgezet om heul te brengen aan de afachuwelijke toestandei: die men laat voortbestaan : 1° Inbeislagneiniug ten voor de cl e dei gemeenschap van aile voedingsmiddelen die niet van een bijzonder Komiteit af' hangen; 2° Inrichting van een spijshuis in eli ! volkrijk centrum onzer stadswijken. 1 Iedereen zou dus' gehouden worder t naar de spijshuizen te gaan, wat eei groote uitsparing zijn zou van brandstof ; gezondheid en onkosten van aankoop ; t 3° Het beplanten van openbare gron : den en private tuinen van zekere opper : vlakteu ; 4° Het aanstellen van komïnissies vai organisatie, gekozen door de deelnemer; van elk spijshuis en uit hun middeil zelf ' Deze kommissies zullen gelast zijn me : het nemen van maatregeleu van bijko " mend belang, bijv. het bezorgeu vai - voedsel aan moeders met kleine kinders | aan zieken, zwakken, enz. ; [ 5° In afwachting dat deze maatregelei tôt uitve>ering komen, onderzoek naa: aile gemotiveerde klachten over machts j misbruik en onmenschelijk optreden tej [ laste van soepbestuurders. t De overheid heeft van deze voorstellei welwillend nota ^enonieji. Vorst en Volk De Vlamingen hebben nooi; te klagen gehad over Koning Albert, aie steeds belaugstelling tesonae voor onze lands-taal, zich gaarne onelerhield met onze Vlaainsche dichters en schrijvers en in 1912 nog de glorierijke Con ciençc-.ees-ten van Antwerpen met zijn tegenwoor-digheid en die van de gausche konink-lijke familie kwam opluistetren. Als prins, woonde hij zelis, in onze-Vlaamsche Opéra, de 50ste opvoering bij van Quinten Massijs. De Koning drukt zich korrekt, en op de letter uit in onze taal, doch niet zoo los en gemeenzaam als ieniand voor wien het \7laamsch de gewone gebruikelijke taal is. Aan liet Hof was de huiselijke omgaugstaal het Duitsch, dat hoorden we best toen de prins je > iets fluûtarend. aan hun moeder. de Koningin, te vra-gen hadden. .Het is zeer begrijpelijk. Duitsch is hun meedettaal gelijk bet ook de moederta.a\ is van onzien Vorst. De officieele taal van het Hof naar buiten is het Frausch en dus ook daar zit de taal van de meerderheid der Belgen slechts op den scholierlessenaar waar de vreem-de talen worden aangeleerd. Wij willen niet sprekeu va,n de regee-ring van Leopold den Ee)-ste, die eleu troon bekloui op een tijd dat het Vlaamsch uit aile be-turen werd gc-weerel en het Neelerlandseh officieel alj landtaal afgeschaft ! Dit gebeurde op 16 Noveinber 1830. Leopold ele Tweede kreeg als leer-meester in de Vlaamsche taal onze ge-vierde Hendrik Conscience, 't Was eeu uithangbord, niets meer, en slechts zeer zelden werd de les eloe>r den vorstelijken lee^ling bijgewoond. Conscience werd zelfs verwittigd dat hij niet op uauw-gezetheid mocht aandringen. Wijlen onze Koning sprak dan ook uitstekend Duitsch,Frausch als een Parij-zenaar en Engelsch ab een hoogleeraar van Oxford, doch bleek te Brugge niet in staat een Vlaamsche redeveering af te lezen bij de onthulling van het s.and-beeld Jan Breydel en Pieter de Ccninck. Het was een grievende voniedering en een schrille wanklauk, maar bij de onthulling werd de vorstelijke re-de in de taal van Châtillon en Filips dc-n Munte-sch-roodere gehouden. 't Is of Poiucaré en Joffre, bij een ge-denkmaal aan elen S!ag aan de Marne herinnerend, Duitsch zouelen gaan spre-ken.Net hetzelfde, behalve dat ons volk geen kaakslag meer voelt. ; Dat het Vlaamsch geen hoftaal, geen : regeering- noch hooge&chooltaal was, werd tôt groot nadeel voor ons volk en daarin valt de oorzaak te zoeken waarom onze taal zoo verwilderde, aile vocimaam-heid opgaf en niet tôt aanzien kwam bij de betere standen. Onze taal heeft ook nooit gestaan on-eler een invlex:d, als die de Académie française en de Comédie française op het Frausch hebben uitgeoefend. Hoe ver dit gezag nu voordeelig werkte op de beschaving eu ontwikkeling van het Frausch is moeilijk 11a te gaan, doch het heeft bestaan en bestaat nog en beide instellingen willen voor de uitspraak een toetssteen, voor de woorden een loute-' rende smeltkroes blijven. Frankrijk koesterc zijn taal, kweekt er aau eeuw aan eeuw, eu jaar-in jaar-uit. De Franjchmau weet dat de Fransche 1 taal het palladium is van zijn landaard en zijn vaderlandr-liefde. Het is niet denkbaar dat hij, 't is gelijk om welke ■ reden van zijn taal afstand zou doen, noch voor het Engelsch uit utilitarism, noch voor het oud-Grieksch of het La- L tijn uit een esthetisch gevoel. De Fran-1 sche taal heeft de vaderlandsliefde van het Fransche volk bestendigd. Doch dat begrijpen onze franskiljons ' niet. Zij veirgooien hun eigen landaard en ook de ware vaderlaudiliefde door hun 1 taal op te geven. Zij willen binnen drin-> gen in het Fransche ge.zin, doch hooren ■ er niet thuis. 't Is waar, zij z;jn te ver-t nchexinen, want het voorbeeld zou van - hooger moetèn komen. 1 Er wordt thans met nadruk gewezen » op de plichten van de Vlamingen jegeiis hun Koning. Wij aanvaarden die zonder 1 afdingen in hun geheel, doch in het toe-" kom~tig België zullen ook de vorsten - nieuwe verplichtingen te vervullen heb-1 ben. Dichters en denkers hebben met liefde 1 onze tàal gekoe~-terd en haar gelouterd ; zij zoehten de fijnste schakceringen van

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.