flZondag 28 Matait 1915» Eeratc Jaarg Nr 74 Prit s : s Gentlemen door ireheel Beîgië '-r lTLJ2;s X Vlaamsche Nieuws Met best ingehcht en meest verspreid Nieuwsblad van Beigië. - Verschijnt 7 maal per week EAB0NNEMENT5PRIJZEN : f ............ 0.35 £ Per 3 maanden .......... 4.— 5> " I.SO j Per 6-maaadec 7.60 | Per jaar r.-..; 14.— BESTUUR Hoofdopsteller : Alfons BAEYENS Beheerder ; Ant. VAN OPSTRAET — aunt nnm mm mu ni i, mmn uni iwi i BUREELEN; Roodestraat, 44, ANTWERPEN Teleloon 1990 I AANKONDIGINGEN : Tweede bladz., per regel 2.60 I Vierde bladz., per regel 0.60 Derde bladz., id. I.— j o< rolgens overtenkomst. Doodsbericht 5.— pi» ii immmmrmmntm ri—iininn i ni m ■■ «. .i.niiMinn»! i minwli»—iiw«ma——i— —i—— De Groet van den Degen [745 ! De slag bij Fontenoy in 't Door- f tsche, en la guerre en dentelles. Lode-ijljde Vijftiende, — de vriend van de lfflpadour, en deze was toen in denj Sigen bloei van haar 24 jaar, — was Ljdfaanwezig. prom niet op Triancn gebleven, het tiie Trianon dat Lodewijk XV voor 0 Jiefdes had gebouwd, gelijk Lode-jk XIV het groote aaniEros hadge-t Hoe jammer dat er staatslieden <zijn diplomaten en kanselarijen die mee-b voor 't geluk van de volkeren,- voor grootheid van- h un land te moeten gen, en die er nooit -iets anders op iden dan rooven en moorden ! Verleden jaar op dezen tijd danste e! de wereld tango, One-step en Twc-ji, Matsjisch en Missisippi en onze inderige koffie-jokes, den rooden zak-ek op de gitzwarte haren en in de-don-re oogen het vuur van het Zuiden, uit n Spanjaardentijd 'hier overgeërfd, mden zoo flink uitdagend of zoo prik-ilend uitnoodigend zeggen : Ge w.oet 's men! ais die leelijke oorlog plots uit-rstte I 't Is nu een andere dans bij een ander uziek, dien we springen. Wij, is nog ets, maar al die duizenden en diuzen-n, die miljoenen jongens en inannen, igelijks ontwakend met deze gedachte: het vandaag mijn laâtste dag ? Te Fontenoy nu stcfnden o.a. de Fran-hen tegen de Engelschen, maar eigen-k was het ook een rommelzooi : Lode-ijk XV was er wel "aanwezig, doch het as de maarschalk van Saksen die de ransche troepen aanvoerde. Aan den kant van de Engelschen ston-:n Hollanders, Oostenrijkers en wat ilde medevechten. " 't Slagveld in Beigië. Natuurlijk ! 't Is Parc-aux-Cerfs — el-rtijds de Parijsche îelleerplaats — van de Europeesche le-:rs.We moeten het in 't vervolg anders lan schikken en zelf niet meer mee-«hteu.Ë Daar ze, genood of ongenood, toch ■pneu komen, kunnen we niet beter oen dan onze vechtpleinen verhuren te-:n een goeden prijs en met de leus : li casse paye I Te Fontenoy dus —- we zullen er op n duur wel geraken — hadden ze nog rstand van vechten : 's Morgends be-raen en 's avonds gedaan ! Na !t ont-jt onmiddellijk aan de gang en vôor ï soepee ailes uit de voeten ! Voor men keer moesten ze dan 's middags » eens met een brooiken met kaas taringen. En ze wisten hun jaarge-\k te kiezen, dat waren nog men-then!rf li'as altijd in den Zomer te doen, iet 't goed weer, korte nachten en lan-dagen. Denk maar op onze eigen stdagen : Guldensporenslag, lin Juli; iterloo, 18n Juni ; de Omwenteling il 't jaar dertig, September ! Septem-' is al wat laat op 't jaar, doch dan lit ge toch nog altijd schoon dagen. 'Otenoy was heerlijk gekozen, den lin ei. Nog niet te' warm' en toch al lek-f otn zonder qverjas te loopen, wat een slagveld altijd wat ongemakke-ï is. Te Fontenoy dan — zooals'we hooger Men — was 't nog de gbeie ouwe tijd. De Engelsche gelederen kwamen met »eten tred op de Franschen afgezakt. Op nog geen vijftig pas namen de feren van beide legers, met een sier-kn zwaai hun pluimhoeden af en de Pnan der Engelsche wachten, lord 'J — de geschiedenis heeft zijn naam «aard, — zei hoffelijk : -Mijne Heeren, gelieft aan uw volk het beyel van vuren te geven, Het was de graaf van Auteroche die antwoordde voor de Franschen : — Na u, als ik u bidden mag. Veuillez ' tirer les premiers, Messieurs les An- ( glais ! j En 't spel was in gang. Dien dag waren het de Franschen die wonnen, waar-over ze zeer blijde waren, want te Crécy ' — slechts vier eeuwen vroeger, juist vier eeuwen op één enkel jaar na, want 't was ! in 1346 — hadden de Engelschen den : slag thuis gehaald. We hebben in dezen oorlog nog niet veel van die hoofsche gewoonten kunnen bemerken. Op het oogenblik van Fontenoy, ' schreef Buffon met kanten jabot en kan-ten manchetten. De oennen zijn tegenwoordig gedoopt in vitriool. De vaderlanders-van-buiten randen de vaderlanders-van-binnen aan, en 't wordt dan nog al eens met vergelding betaald gezet. Er worden zivarte boekjes opgemaakt, ja lijsten van verdackten die niet vader-landsch genoeg zijn. Brave zielen ! Edele harten ! Maar 't is niet uit vaderlands-liefde, eerbiedwaardig- zelfs in haar ver-keerdheden, doch om haat, nijd, ijver-zucht of oude veeten te koelen. Voor anderen zijn de gruwelen van den oorloe niet erg genoeg en worden er denkbeeldige ijselijkheden uitgedacht en als authentiek gestempeld, opgedischt. Wij hadden gelegenheid eenige Belgi-sche dagbladen in te zien, te Londen uitgegeven ! Hejpeltje-lief, wat verbeel-ding die journalisten hebben ! We be-grijpen niet dat er één mensch terug uit Engeland naar hier durft keeren ! Die dan toch durfden terugkomen, zijn ef-fenaf helden. Ja, helden ! Of 't is mis-schien ook dat Sint-Job zijn volk kent. Maar 't is nu van Engeland, van heusch Engelsche gazetten ditmaal dat we den eersten groet van den degen ont-vangen, den groet aan den vijand op 't vasteland, want de Emden werd reeds door de Britten gevierd. Bij Nieuw-Kapelle, een veldslag op één punt van de linie, grooter dan de slag bij Waterloo, verîoren de Engelschen 12,000 man en niet minder dan 724 officieren. Zeven-honderd-vier-en-twintie: officieren ! Zij hadden niet minder dan 300 kanonnen. Doch de Duit-schers toonden een onverschrokken moed en deden de dçorbraak mislukken. De man van de Times die Een Oog-getuise teekent, brengt de volgende hul-de aan den vijand : « De Duitsche officieren toonden een » roekeloozen moed. Bij meer dan een » gelegenheid, lokten zij een zekeren : » dood uit door te paard vooruit te rij-» den tôt op eenige honderden meter » van onze linie, ten einde den aanval » te leiden. Geen van hen die zich al- 1 » dus bloot gaf, ontsnante. Een jager die ; » een machinegeweer bediende, bleef sre-» durende ons bombardement doorvuren ; » en toen onze manschannen aan kwa- 1 » men stormen, wachtte hij den dood af, 1 » kalm op de borstwering van de schans » staande en zijn revolver op hen af- 1 » schietende. » En weet ge nu waarom dat we die er-kenning op zulken hooeen prijs stellen? ' Omdat het de eerste teekenen zijn van | wederzijdsche waardeering, van weder- ' zijdsche achting, van wederzijdsche ( hoogschatting. Dit is de eerste stap naar den vrede. Wij meenen ernstig dat er tusschen dit ' en twee maand groote veranderingen 1 zullen plaats hebben en dat wij voor dien tijd ailes mogen verhopen. 1 PEERKE. i Van weelde en armoe Het Handelsblad klaagt bitter over de rouwen ; de konfrater mediteert over le ijdelheid, en, terwijl hij vooruit zegt lat hij over de damestoiletten zal zwij-jen, schrijft hij er eenige scherpe en ange volzinnen over. De konfrater' heeft gelijk in wat hij -egt. « Niemand heeft werk, niemand wint > geld ; de Schelde is gesloten en de i bureelen zijn gesloten ; met tiendui- > zenden arbeiders gaan doppen.en idem ) zooveel gezinnen worden ondersteund; ) en... het jonge vrouwvolk floreert ovei ) de straat, in toiletten, die met den > dag excentrieker worden. » Er is niemand die verlangt dat ze ) zich als een « kneut » zouden kleeren ; > maar een beetje meer ingetogenheid > zou nu toch wel passen, wanneer de > bladen de eerste lijst meedeelen van ) 3000 harer broeders, die voor het va-) derland zijn gestorven. » Men heeft in de Duitsche bladen de » overdreven teergevoeligheid van som-') mige dames voor Fransche krijgsge-» vangenen afgekeurd, en haar tôt hel o besef harer waardigheid teruggeroe-i) pen ; men zal ons toelaten aan sommi-a ge Belgische vrouwen te herinneren « dat zij wel het recht hebben hare waar-u digheid als vrouw met de voeten t< » treden, maar dat wij haar het rech » ontzeggen ons aller vaderlandsche » waardigheid te versjacheren en te ver » koopen. » We çelooven niet dat het Handelsblac veel bijval zal hebben met zijn predika tie. Eerst en vooral omdat de vrouwei die hij bedoelt niet behooren tôt zijr gewone Içzeressen, gelukkiglijk vooi hem ; en ten tweede dat zelfs bij deze d< vermaning niets helpen zou. Eene vrouv laat zich in ailes raden, behalve in han toiletten. Zooals we gisteren schreven — in een volzin welke door eene zetfou' totaal onverstaanbaar is eeworden : « Niets heeft invloed op de behaag » ziekte der vrouwen. Als er een kleec » bestond, zoo mooi als er nooit een i; » geweest, een kleed dat men alleen zov » dragen om naar het schavot te gaan t) dan zou. men wouwen vinden.om u » moorden, alleen om dat kleed te mo » gen aandoen... » De soort « jong vrouwvolk » dat ir exentrieke toiletten over de straat flo reert, behoort tôt eene bijzondere specie Geld winnen doet die wel. Mars in goe-de overeenkomst met Venus, zorgt we dat zij geen gebrek lijde. Hij is joviaal genereus, vrijgevig... Waarom zou hi; niet?... Is de dag van morgen voor hem niet onzeker, en doet hij niet wel vandaag te genieten, daar hij morgen wel-licht den anderen oever van de Styx be-;reedt?...Aan Venus spreken van waardigheid ;n vaderland is naïef : dat het Handelsblad het jonge vrouwvolk maar aanspre-<e, — gesteld dat onze konrater in de-sen heiligen tijd van den Vasten zulke loodzonde over zijn Remoed kunne krij-çen, — en hij zal versteld staan over de /olstrekte amoraliteit dier volkskinde-•en, die voor geld en opschik tôt ailes :ijn bereid. Ook andere vrouwen dan deze klee-len zich opzichtelijker dan het past. Ze-cer : maar als ze dat nu eens niet deden, îoeveel kleermaaksters zouden de rijen 1er werkeloozen gaan vergrooten,die nu :och tusschendoor nog iets verdienen? De « kasseiverslijters » krijgen mede lun berisping, — eene berisping die in ;ele deelen gewettigd is. Maar als het waar is dat de werklieden iever gaan doppen dan zich te ver-noeien, als zij niet van de straat te krijgen zijn, en in afwachting van normale dagen, Gods water over Gods dijk laten loopen, dan komt dat, doordien zij hierin worden gesteund en aangemoe-digd, gelijk wij reeds herhaaldelijk hebben gezegd, door de trots en de pest, de kanker van Antwerpen : de liefdadig-heid.Er wordt langs aile kanten geschooui en gebedeld ; overal ziet men menschen, die zich opofferen om geld of eetwaren te verzamelen om uit te deelen aan nood-lijdenden ; openbare besturen en private personen wedijveren, om de ellende te ienigen zooveel zij kunnen. Zij streven het doel voorbij : van 'f eoede is er te veel, en daarvan profiteeren velen, die behooren tôt de groote familie dergenen, welke veel te schoon zijn om te werken, en wier arbeid in de eerste plaats be-staat in 't zonneklopoen. Dat gebeurt in gewone tijden ; dat ge-beurt nu weer en meer dan ooit. De werkwilligen zijn daar het eerste slachtoffer van. Zij worden over denzelf-den kam geschoren als de filosofen, die doen gelijk de leliën des velds, die niet zaaien en niet maaien, en toch gekleed worden door de Comité, gelijk Salomo in ,'al zijn glorie het nooit is geweest. De hulp die geboden wordt san de kasseiverslijters is ruim ; het loon dat aan de werkwilligen wordt geboden is in ver-houding bespottelijk : hoe wil men dat menschen van goeden wil zich gaan af-sloven, acht uren daags, voor een loon van twee franks, bij voorbeeld, als zij zien dat nietsdoeners, « gefalleweerde luiaards» ondersteuninsr kriiaren die meer i dan twee franks daags beloopt? Hoe wil men dat het karakter niet be-i derve, dat de fie m niet de besten aantas-i te, als in naam der allerheiligste liefda- ■ digheid de loomheid wordt gesteund, : meer dan de nijvere vlijt? ' Vroeg of laat zullen we grappen heb-; ben met de straatslenteraars, zegt het ■ Handelsblad. Zeker, zeker : wij hebben : dat reeds lang gezegd ; het leger schooiers dat men nu aan 't kweeken is, • zal een gevaar worden voor de algemeen-I heid ; de energie van een gedeelte der > bevolking wordt gebroken ; te duchten i is het, dat na den oorlog, bij de invalie-, den die het aantal werkeloozen zullen • ,Vcmen vergrooten, zi«h ook tallooze mo- • reele invalieden zullen voegen, die het vierkant zullen vertikken nog te wer- i ken, dewijl zij hebben ondervonden hoe ■ gemakkelijk het is te leven van den , krijg. Alek. Ideër* Verkleed zijn in iemand die rijker is dan men zelf is, dat heeten vele men-1 schen goed gekleed gaan. * * « Weten dat men kent wat men weet, en weten dat men niet weet wat men niet kent: dat is wijsheid bezitten. * * * Te veel rijke menschen worden geacht en bewonderd omdat zij bezitten, ten eerste wat zij van anderen hebben afge-nomen ; ten tweede, wat zij vergeten aan anderen terug te geven. # # # De Gulden eeuw, die tijd van geluk en onschuld, is de tijd geweest waarop het goud onbekend was. * * * Raad geven is gemakkelijk. Wie hem geeft, heeft er plezier in, en wie hem krijgt, geeft er niet om. # # • Doe wat ge gedaan wilt hebben voor ge doet wat ge gaarne zoudt willen doen. # * # DAGELIJKSCM NIEUWS DIENST VAN BEVOORRADING. j — De Burgemeester brengt ter kennis zijner medeburgers dat in het magazijn der Fortuinstraat, nevens het stedelijk , hoofdmagazijn, aile werkdagen zal te ver- ( krijgen zijn tusschen 9 ure 's morgenâ en 4 ure 's namidags (torenuur) : i, 1. Witte boonen, tegen 70 centiem den , kilo, met maximum hoeveelheid van 5 < kilo ; , 2. Hollandsche en Goudakaas, tegen 2 frank den kilo, met minimum hoeveel- . heid van 1 kilo ; 3. Zout, tegen 8 centiem per kilo, met j minimum hoeveelheid van 10 kilo; bij af-name van groote partijen wordt vermin-dering van prijs toegestaan. 4. Pekelharing, tegen iocentiemen per • stuk, met minimum hoeveelheid van 5 : stuks. >' 5. Zuurkool, tegen 25 centiemen per ' kilo. iJ ' i 6. Hespen, gezegd « picnics » tegen ^ geteekende prijzen ; ieder hespje is ge-keurd geworden door stadskeurmeesters. 7. Reuzel (zoete lies), van allereerste hoedanigheid,^ tegen den prijs van fr. 2, 25 den kilo, met maximum hoeveelheid van 3 kilo. 8. Rijst (te beginnen met Woensdag aanstaande) tegen 70 centiem per kilo, met maximum hoeveelheid van 5 kilo. | ANTWERPSCHE ONDERLINGE, VENNOOTSCHAP TEGEN OOR* LOGSGEVAAR. — Het komiteit der Antwerpsche Vennootschap tegen Oor-logsgevaar, waarvan de bureelen geves-tigd zijn kunstlei, 64, verzoekt ons te melden dat hare diensturen als volgt ge-regeld zijn : Van 9 tôt 12 ure voor inlichtingen, in-sçhrijvingen en aanneming van nieuwe leden . Van 2 tôt s ure voor aflevering der verzekeringskontrakten. Ten einde zoo weinig mogelijk d.' werkzaamheden te belemmeren, worder de belanghebberiden verzocht zich op ge stelde uren aan te biedén. We herinneren nogmaals dat deze Ant werpsche Vennootschap, uitsluitelijk ge sticht in het belang der Antwerpsche bi volking en omstreken, kosteloos beheer( 1 wordt door een komiteit samengesteld ui personen wiens naam eene waarborj daarstelt voor ieder Antwerpenaar, di< wenscht zich aan te sluiten bij deze zo< j nuttige maatschappelijke inrichting wier 1 werking na de eerste maand eenen alge- < meenen bijval heeft genoten die de stout-ste verwachtingen overtreft. t Heeren €LEOTHlEKBEWCRK£i)« vraagt dp pHjs vonr a! u«e benoo igh^der. alsook voor rie nieuwe lama OSRAM.f 2 WATTvanlOOKAARSEN hij depothouders der Ump . 2(i A C°, H >ndel»'pi 149 An}w»ri(Bn. i STEDELIJKE VOLKSBOEKE ! RIJEN. — Door het Kollege werd in zij ; ne laatste vergadering bepaald besloten j een hulplokaal der stedelijke Volksboeke- c rijen in te richten in den Stedelijken Kin- t dertuin der Provinciestraat. t De bevoegde diensten zullen zich on- a verwijld aan 't werk zetten om zeohaasl c mogelijk het lokaal in gereedheid te v brengen en het lezend publiek van de bde wijk, en Zurenborg gelegenheid te ver- t schaffen zich van goede lektuur te voor- r zien. Bij gebrek aan geschikt stadsgebouw 'b is het stichten van een hulplokaal in de je iode wijk nabij het Damkvvartier voor n onbepaaïden tijd verschoven. li EENE GEGRONDE KLACHT. — V'erschillende inwoners van de Zeil-l'ouw- V'lag- en Boerhavestraten klagen lat sinds enkele dagen reeds hunne kel-lers onder water staan. Uitpompen helpt ;ot niets. Na genomen inlichtingen ver-îemen we dat dit water voortkomt' uit ;ene gracht gelegen tusschen de vesting ;n den ijzeren weg, op de plaats ge-laamd « mile wagons ». Deze gracht staat in rechtstreeksche ^erbinding met het Schijn en is verstopt :oodat het water onmogelijk kan afloo-)en.ONZE KUNST. — Het prachtige ^laambche kunstmaandschrift « Onze iunst » destijds uitgegeven door de lir-na Buschmann, is wegens de oorlog Dijna gedurende een gansch jaar met neer verschenen. Naar we vernemen îoudt de heer P. Buschmann, die te Lon-len verblijtt zich onledig met het klaar-naken der eerste nieuwe nummers. HET BELGISCH GENEESKUNDIG libNOOTSCHAP. — Uit de « Indépendance Belge » : in znuug de zitting welke Donderdag j.l. door het Belgisch Geneeskundig Ge-nootscnap te Londen gehouden werd, heett de voorzitter , Uokier Clement Philippe, drie treurige mededeelingen ge-iaan : namelijk den dood van dokter Joseph, proiessor aan de Brusselsche hoo-j;cscxiooi, van ioby Van Volxem, gewe-sen dienstoverste der hospitalen, twee jeëerbiedigde en te Brussel welbekende iguren, en het overlijden, aan den Con-joboot van dokter Kielmoes, een jongen belgischen dokter, die zeer gewaardeerde liensten aan de stadskhniek van Aldwych aewezen had. De vrouw van dezen ongelukkigen iollega was aan boord van heizeiide ;chip bevallen. Zijne tamilie werd door ;en der voornaamsie adnunisiraieurs der irma Lever Brothers opgenomen. Het < Belgian Médical Keliei i" und » zal voor îaar zorgen. DE BELGISCHE « FRATERNELLE > IN 1 ILBiJKG. — De « Frater-îelle », een kring die opgericht werd door Je thans te iilourg venoevende Belgen, A'erd voor eenige dagen ingewijd. Het okaal van den nieuwen kring is aan den tieuvel, 102, gelegen, en reeds vereeni-jen zich daar dagehjksch de Belgische jitgewekenen, tôt groote voldoening van :enieder. Niets ontbreekt in het lokaal, men îeeft er zelis een leeszaal, een konversa-îe- en speelzaal. OVER HET MERKEN DER ZALM. — Uit de « l imes » : Het département van Landbouw en /isscherij laat weten, dat, ten einde beter >p de hoogte te komen van den groei, let migreeren en de rflgemeen levenswij-e, verscheidene zalmen en zee-forellen loor zijne zorgen op verschillende wijzen ;emerkt geworden zijn, door middel van en ring of ijzerdraad, met ol' zonder en etiket of stift voorzien . Deze etiket-en zijn gemerkt met letters, cijfers of ndere kenteekens, waarvan de bijzon-erheden op aan\raag zullen versirekt worden. Bedoeld département zal voor aile hem aegezonden merken op zalmen en io-ellen gevonden, eene belooning uitloven. De voorwaarden ter verkrijging dezer elooningen zijn duidehjk uiteengezet in en rondscnrijven, dat door het departe-îent in kvvestie op aanvraag bereidwil-g verstrekt wordt. Ip 1 ''h&Êjfc Brieven van ZEBEDEUS] XVIII. r De eomplementen van Menheei r°°r, zei uffra Trees, die mij op der N van de pastorij liet staan, en hi; poeten uitgEjan. Hij laat zeggen dal 'siet meer noodig zal zijn dat ge nog als 't niet is om schoenen thuis te :n8en, want hij ziet aile Maandager m°rgens mçnheer Peeters, op de zit-?en van 't bureel van de kerkmees-hoor inijnen moor overkoken !.. far stond ïk ! Maar al was 't met mijnen neus vôoi ^arte deur van de pastorij, er ging "een lichtVoor mijnen geest op.Men-Er Pastoor had me noodig gehad om ' inannen in 't bestuur der nieuw j!,1) te foefelen en hij heeft me vrien-F gepaloeterd tôt het zoover was. ik ben 'n goeie kristene mensch !f 'k durf de waarheid zeggen, al °ver Menheer pastoor, maar, 't is J 200 zeker als fwee maal twee vier .at hij eigefnlijk beter moet weten 1 w?t onze partij noodig heeft, en, t waar is, 'n kerkmeester en 'n TOan 'lijk Menheer Peetèrs kan daar r ®et Menheer pastoor over spreken M acboenmaker 'lijk ik, en, recht-wsid,, Ùk hm koffie ea di® sigâar kan ik ook missen ! 'k Heb thuis koffie van eerste kwaliteit en mijn fijne-zware smaakt zoo goed als de stinkstokken van de pastorij. Bij Menheer den baron Fri-moelle is 't een andere ten ! A propos van baron Frimoelle, ik had ; 's morgens op iets gepeinsd dat mijn bloed 'nen moment heeft doen stilstaan, want 'k voelde het koud worden aan mijn hart !... 't Heeft me oprecht deugd : gedaan dat ik alleen, en geen Klaas, en geen Jef, en geen Mil, bij die kommisise was die Donderdags bij den baron moest bijeenkomen, ik heb me er in geglo-rieerd, maar ik dacht er zoo ineens aan dat ik nu heelemaal alleen naar Menheer Frimoelle zijn huis moest gaan en er ook heelemaal alleen tusschen al die menschen zou zitten I Ge ziet dat 'n schepsel Gods nooit oprecht gelukkig in de wereld kan zijn, dat er altijd 'n verkeerde kant aan is 1 Neen, ik ben hoegenaamd niet geje-neerd, ik kan dat zoo goed als de beste, ik weet hoe 'k daar mijn fachet moet houden, maar 't is toch pleizanter, dat zult ge wel begrijpen. als sre daar kunt binnenkomen met 'n kopoel mannen van uwen kaliber en er eens 'n woordje kunt tegen zeggen, als ge aan tafel zit. Enfin, daar was niets aan te veranderen, en 't zou wel gaan, maar het hing toch mijn botten uit, dat beken ik... 't Was om zeven uur, don Donderdag, dat 'k er moest zijn. 'k Heb den heelen dag geenen slag kurinen doen, zoo werkte het op mijn zene-weën en 'k was om drij uren al aan-gekleed ,op mijn Zondagsch en met mijnen hoed op. 'Nen heelen tijd, heb ik in beraad gestaan of 'k naar 'nen anderen baard-krabber zou gaan, maar eindelijk heb 'k maar besloten bij dien vriendelijken Figaro 'nen frank te riskeeren, om nog eens met zoo'n riekend koppeken uit te pakken... Die nieuw partij heeft me al 'nen schoonen stuiver gekost, maar 'k haal het er bij den baron toch uit, he, en 't is nog maar een begin I Als ik met 'n koppeken vol rozen uit dien prachtigen winkel stapte, heb ik opeens 'n goed gedacht gekregen. 'k Ben eens naar de Grootemarkt gewandeld. waar ze de duiven aan 't vangen waren, die daar vroeger op 't Stadhuis en in de geburen waren komen nestelen en 'k heb me daar smakelijk geamuseerd. De Duitsche overheid had verboden dat er nog duiven losvlogen en nu hadden de heeren van 't stadhuis bevel gegeven dat die beestjes, die daar in 't wild rond-toerden en door de geburen gevoeierd werden, moesten gevangen worden.Daar lag 'n groot net op den grond en ze hadden er 'n duif in vastgebonden, en er eten in gestrooid, om de ander aan te lokken, en er 'n paar gardevils bijgezet, om de menschen uit dat net te houden. Maar, ge zijt er wel meê ! De beestjes waren slimmer dan dat en ze liepen op de koord van den zoom van 't net, zoo perciea 'lijk Blondin, die eens op 'n koord over 't water van 't Park is komen dansen. Ze bibberden, schudden met hunnen staart, staken hun koppeken naar omhoog, maar er in kwam er geen een ! En, als er dan toch 'n koppel mis-liep, en er bijna in zat, dan sloeg er 'n bakker heel hard 't scheel van zijn bak-kerskal dicht, of 'n koetsier kletste met zijn zweep, of de tram schoot voorbij, of er kwam 'n loebas van 'nen hond blaf-fend in 't net gesprongen, en de beestjes vlogen naar den kop van den reus of den stijven arm van Brabo... De politieman-nen vloekten dan van arreuse en al de menschen lachten dat ze schokten. 't Was pleizant, dat moogt ge gelooven ! Maar, de geburen mochten geen eten meer gooien voor de duiven, op straf van boet, en de beestjes kregen op 't einde zoo'n GTooten honger, dat ze zich toch moesten overgeven... Goed dat Menheer De Vos, onze burgemeester, 'n brave vent is, die niet gewillen heeft dat ze de duiven den nek omwrongen, en nu zitten ze in 't oud huis van mijnen vriend den Breugel-zaliger op den zolder, op 't hoekske van de Zilversmidstraat, op kosten van de stad, zonder dat ze er iets moeten voor doeu, gelijk de doodwroe-ters op 't stadhuis... 'k Moet dat aan Tist vertellen, dat zal dien duivenzo oprecht plezier doen... Als 'k daar mijn liartje had opgehaald ben 'k terug naar huis gegaan, 'k het 'nen koffie met 'nen frak opgesehonket en 'nen boterham of vijf met sterkei Charel binnengespeeld. Met zoo 'nei buim in mijn maag zou 'k wat beter te gen den wijn van den baron kunnen he? 't Was nog geen zes uren als 'k a weg was, om niet te laat te komne, wani 't was goed weer en 'k besloot te poo naar Menheer Frimoelle zijn huis U marcheeren, en dat 's heel ver... Nu was er al heel volk terug in di stad,want de meeste winkels waren opei en de herbergen ook, en overal zaagt gt menschen loopen, waartusschen hier ei: daar venten, wijven en kinderen, mel pak en zak, die grof, zwart en heel gesteld om te lijden, gelijk ze in den Kat-tekismus zeggen, van hunnen Kavaliën-berg naar Antwerpen kwamen. In d^ winkels en de staminees stonden overa' Duitsche soldaten aan den toog, iets U koopen of 'n pint gersten te drinken en ze zagen er absoluut niet kwaad uit \tfant ze lachten en ninkten op straat tegen de maskes en 'k heb er eenen ge-zien die centen uitdeelde aan arm jong. En niemand was er bano- van, al hadden ze geweren en pistolen bij... Ik ook niet ! Alô 'k aan den baron zijn huis kwam, t was t op mijn raap nog maar kwortje vôor de zevene en 'k wilde niet binnen-, gaan, want 'k weet dat het onbeleefd is > ieverans te vroeg binnen te komen, als 1 ge geinviteerd zijt, en 'k besloot nog i maar 'n toerken rond te doen... 1 Hewel, t is stom zooieis uit te zetten aan 'nen kant dien ge niet kent, en als , ge dap nog aile momenten op uw horloge ziet, dan weet ge niet waar ge loopt, en als 't vier minuten vôor den zevene was en hoog tijd 0111 naar 't huis van den baron te gaan, dan wist ik niet | meer waar 'k was en langswaar ik naar 1 de straat van Menheer Frimoelle terug j moest... 'k Heb daar wel tien minuten rondgetoerd, 'lijk 'nen bezeken kater, straat in straat uit geloopen, tôt 'n gar-devil mij den weg heeft çewezen, en 't zeker kwaart na den zevene was als 'k dampend gelijk 'n vigilantfreerd aan de grillie van den baron stond. 'k Had al 'nen keer of twee willen bellen. maar iederen keer mijn hand teruggetrokken.want 'k had groote goes-ing om maar terug naar huis te gaan. En, als 'k de trappekens zag en daarne-vens de plaats waar 'k den eersten keer ils 'k buiten kwam die ambetant affaire heb gehad, kreeg ik meer goesting oin er van door te trekken... Maar 'k moest toch mijn plicht doen ils lid van de kommîssie en 'k trok met de bel, zoo hard dat 'k er van verschoot. 't Was perciea of de pompiers met hun-

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.