wriifog 1 September jçîô. Tweede Jsarg. !§r 242 PHias ? 6 C«sattemeo ào&r geb.eeî Bel&ië Het Vlaamsche Nieuws Het best iûgelicht ao meest verspreid Nieuwsblad van België. - Verschiint 7 wat ' P*r w^ck ABONNEMENTSPRIJZEN : Pci maamd 1-75 Pec 6 iaa&ndie<n 10.— Par 3 maanden 5.— Par j&ar 18.— ^ AFGEVAARDIGDEN VAN DEN OPSTELRAAD: Dr Aug. BORMS, A!b. VAN DEN BRANDE. Met vaste medewerking van Dr A. JACOB BUREELEN: ROODESTRAAT, 44, ANTWERPEN. Tel. 1900 i—iwill liiiHilillMiii 1'!'■ il niai11 — i—mp—in i » i hiinn—mmiiii—i « irn—w ii iMMir i il i i 11 iin <»i t ri-titinrr- irin^-mrrr-imrn rn AANKONDIGINGEN : Tweede bladz., pex regel... 2.50 Vierde bladz., par regel... 0.50 Derde bladz., id. 1.— Doodsbericht 5.— Voor aile annomcen, wendie meii zioh RUODESTRAAT, 44 DE OORLOG ■irkije verklaart den oorlog aan Roemenië. — Ongewijzigde ■toestand op het Westelijk front. — De gevechten aan de ■Roemeensche grens.— Oorlogstoestand tusschen Roemenië ■en Bulgarije op handen ? — Engeland en de Hollandsche Ischeepvaart. Iifjjije verklaart Roemenië j den oorlog d bastantinopei, 30 Augustus. — Blij- v L bericht van het agentschap Mil- v Lit île ministerraad gisteren beslo- s [Roemenië den oorlog te verklaren. ^ Ltantinopel, 29 Augustus. — De d [terraad heeft gisteren besloten, dat v furksche regeering, met Duitsehland r Bulgarije, aan Roemenië den oorlog Lrklaren. Het besluit is reeds bij De spanning tusschen Roemenië en Bulgarije ILden, 30 Augustus. — Uit Saloniki Ki d.d. gister aan de « Daily '1 ele- Lgeseind: l L Opinion » verneemt van bevoegde f dat Roemenië een ultimatum aan S hrije zal zenden, waarin het de ont- , Ljvan Servie en het herstel van den 0 jtorialen status, zooals die bij het ver- x Ivan Boekarest is vastgesteld, eischt. h ri bnden, 30 Augustus. — De Roemeen- [minister Bratianu is benocmd tôt v stcr van oorlog, in plaats van zijn % Ker, die minister-president blijft. Er c beruchten over de vorming van een 11 [r is geen oorlogsverklaring aan pchland, Turkije of Bulgarije gezon- \ Kamer wordt Donderdag geopend. je « Berliner Zeitung a. M. » schrijft, ® in den diplomatieken toestand tôt ^ prmiddag geen wijziging is ingetre-[Menwacht in Duitsehland met span. f op de militaire gebeurtenissen aan ^ kenzen van Roemenië, waar men ver-fat dat spoedig de kanonnen van Bul- -ne zullen worden gehoord. Rizoff, de 1 jaarsche gezant, is gisteren voor een jnaar Leipzig vertrokken. De dag van jrek van Beldiman, den gezant van penlë, is nog niet vastgesteld. Op het £ pche gezantschap te Berlijn was nog ' p bericht ontvangen van de verande- £ I van den gezond hf d s toestand van 1 p Konstantijn. } gevechte- aan de Roemeensche grens Ilver de gevechten aan de Roemeen-I grens melden de berdchtgevers der ptische bladen : pi den Tollgyes-pas aan de Oost-F van Hongarije tôt aan de uitloo-[ van het Vulkaangebergte, heeft de peensche infanterie getracht de pssen te forceeren. Groote gevech-ptstonden bij Orsova, aan den Roo-IToren-pas, aan den Tôrzburger-pas den Tômôser-pas, ten Zuiden van K benevens in het Gyergyo-geberg-loveral werden de Roemeniërs terug- » Kffl. De strijd speelde zich bijna 1 iMurend af in boschachtig terrein, r-er hoogte van 1500 tôt 3000 M. foemeensche patrouille-afdeelingen Pen over bergpaden en jachtwegen Ffls over te trekken, om onze iinies R rug te vallen. Daar op enkele pgestelde punten.waar het terrein den fd ter hulp kwam, om trekking onzer f™gen zou kunnen slagen, is het F% naar omstandigheden enkele ft:! aan de grens te ontruimen, en op peedheid gebrachte linies terug te P1', waardoor de samenhang tus-F de dec-k'n van het front kan wor-| ,'houden. De Roemeniërs zullen na-F' eyenm:n als indertijd de Italia-[ V0I7-uimen deze vrijwillige strategi-|Mtruiming€n als overwinningen uit F. r«euwen en veroveringen aan te |%n, als een deel van ons grensge-(kt ^ Vu°T ver(kdiging minder ge-[ 1S| "un wordt overgelaten. Rond benoeming van von Hindenburg van von Hindenburg tôt K," 11 Reneralen staf is te Berlijn j Hndn avondeditie van de « Germania » (( M, Ê:ew°rden. Ze verwekte overal V °Pgewondenheld en vreugde — teldt dat Korr. Norden —, aange-en in deze moeilijke uren de daad van en Keizer met het algemeen gevoelen an het volk overeenstemt en de naam an von Hindenburg bij het geheele Duit-:he volk gdijkstaat met een waarborg □or de eindoverwinning. Met evenveel evredlging wordt de benoeming van Lu-endorff besproken, terwijl de onaarrge-ochten verdiensten van Falkenhayn ge-3emd worden. De «Tàtrliche Rundschau» deelt mede, at Falkenhayn, toen hij zijn ontslag als hef van den gfeneralen staf vroeg, zelf als ijn opvolger von Hindenburg heeft aan-evolen.De « Kôlnische Volkszeitung » noemt e benoeming van von Hindenburg tôt hef van den Duitschen generalen staf en veelbeteekenenden stap naar een al-emeene leidingf voor aile fronten. Die enoeming- en die van generaal Lude'n-orff zullen het geheele Duitsche volk erheugen, zegft het blad. Van eeneraal von Falkenhayn meent et blad, dat eerst later zijn groote ver-iensten als chef van den generalen staf, ,-at hij bijna twee jaar is geweest, ten olle zal blijken. Het vertrouwt, dat hij p een anderen gewichtigen post zal ko-len. Uit Griekenland Ben telegram uit Weenen aan de Frankf. Ztg. » zegt, dat men zich in e Oostenrijksche hoofdstad over de per-oonswisseling in den Griekschen gene-alen staf geen illusies maakt. Men is ok in die richting op ailes voorbereid. Te Weenen acht men het dus een uit-emaak.te zaak, dat Doesmanis zal wor-en vervangen. Nog de spoorwegkrisis in de Ver. Staten Wasmngton, 5U Augustus. — lir zijn anwnjzingen dat Wilson openlijk aan ict spoorvvegpersoneel zal vragen het takingsbevel iji te trekken hangende de >emoeienis van het Kongres. Op zijn •oorstel vaardigen de spoorwegbesturen nmidde's vrachtverboden uit, die op 4 fcptember in werking treden. Keulen, 30 Augustus. — De Washing-onsche korrespondent der « Kôlnische 'tg. » seint dat de krisis bij de spoorwe-;en in ernst toeneemt. Wilson heeft het takingskomitei.t verzocht het stakings->evel in te trekken, doch ten antwoord ^ekregen dat dit onmogelijk is. Het kon-;res, dat Vrijdag zou worden verdaagd, ;al voor onbepaalden tjjd bijeenblijven. Vilson is door de krisis in groote verlo-fenheid gebracht, daar een staking zijn 'erkie/ingsveldtocht grootelijks zou be-noeilijken. Roemenië en de Centralen i\aar aameioing- van uuuscnianci s lorlogsverklaring aan Roemenië, schrijft let « Neue Wiener Tagblatt » : « Op het oogenblik, dat het bericht van loemenië's overvalling ons bereikte,wis-en wij, dat onze trouwe bondgenoot ons ils altijd ter zijde zou staan. Duitsehland iet niet op zich wachten. Duidelijk er net die zekerheid, die vaste trouw en echtschapen gezindheid verleenen, zon-ler frazen of dubbelzinnigheid sprak zijn leraut. In de woorden die hij koos, om )uitschland's oorlogsverklaring aan loemenië bekend te maken, klinkt als indertoon de verachting, die een man het lart vervult, wanneer hij list en veilheic ;ch ziet wapenen... » De a Zeit » schrijft 00k, dat er aan )uitschland's hulp tegen den nieuwer ijand geen twijfel bestond, maar de >romptheid en beslistheid, waarmede duitsehland optrad, was weldoend. De Neue Freie Presse » schrijft, dat et reen macht bestaat, die de twee keizer-ijken en hun bondgenooten kunnen ont-lemen wat ze bezitten. De « Magyar Hirlap » schrijft, dat de igenlijke oorlog van Hongarije nu eigen-ijk pas goed begint, en zegt Roemenië een historische afrekening » aan. (Zie vervole tiveede bladziide). Onze Groote Géiliustreerde Letterkuodige Prijskamp DIRK PERS 1579—1650 Nog een onbekende, maar dien we uit den vergetelhoek willen halen, omdat deze bloemlezing, al verschijnt zij in een dagblad, de volledigste tracht te zijn die er bestaat. Dat ons willen grooter is dan ons kunnen, zullen we deemoedig erkennen,doch juist met het laatste vers van 't gedicht van Pers, dat we heden geven, kunnen wij antwoorde.n : Hij heeft genoeg gewild di'e 't slechts heeft onderstaan. Nu kunnen we 00k al dadelijk de op-klaring geven dat het woord onderstaan, thans bijna alleen gebruikt in den zin van lijden, toch nog een ande.re beteeke-nis bezit, die de woordenboeken opge-ven en beteekent beproeven, op zich ne-men, wagen, zich verstouten, zich ver-meten, zich onderwinden, aandurven_ al evenzinnige uitdrukkingen van onze ri j -ke moedertaal. Evenals Heyns en De Koningh, dreef Pers een handel in boeken en prenten. Vondel noemt hem de glorie der boek-handelaars van dien tijd. Kalff zegt dat hij « als man van ge-leerdhcid en ontwikkeling de evenknie was der me.este dichters en schrijvers, wier werken hij uitgaf ». Vondel schrijft op een portret van Dirk Pers : OP DIRK PERS Vernuftig volk, die steeds bepropt uw mime winkels, En kleedt in parkarment, de be-2nen noch de àcherxkels, Maar 't brein dergenen, die met letters zijn gedoopt ; Komt, aanziet Persms uw glorie, hooggezeten, Die, midde,n in het koor der Hollandsche poëten, Met 't dnikken van zijn rijm. veel geld te zamen hoopt. Vondel. Vondel komt er, in een tweede punt-dichtje, op terug, dat Dirk Pers toch zoo'n dure gast is. De le,venslustige Vondel dichtte zulke rijmpjes voor de vuist (ze werden door zijn vrienden opgeschreven en bewaard) als Dirk Pers hem weer eens den hoogen prijs had doen betalen voor 't een of an-der Latijnsch boek. Die rijinen dagtee-kenen uit 1627, toen Vondel op 40-jari-gen ouderdom nog de oude talen begon aan te leeren. Het luidt : Gij, burgers ende vre.mden ! Dit 's Persius vn Emden . 't Zij dat hij dicht of rijmt ; Die boeken ofte prenten Op 't duurste weet te venten. Vondel. Het voornaamste. werk van Pers, de bundel Bellerophon, beleefde in de 17de eeuw niet minder dan tien uitgaven ! Tienmaal herdrukt ! en nu is hij liee-lemaal verge.ten en wordt het moeilijk één vers van hem te ontdekken. Daar zullen we nog een ander voor-beeld van hebben met Rodenburg. Ro-denburg was de vruchtbaarste en meest gevierde tooneelschrijver van zijn tijd ; wij vinden zijn levensloop tamelijk breedvoerig in Dr. ten Brink en in Dr. Kalff, maar het mocht ons niet geluk-ken een gedicht zelf van Theodoor Rodenburg op te delven. Kan iemand onder de lezers van den Letterkundigen Prijskamp ons een kenschetsend gedicht van dezen schrijver bezorgen? Van Di'rk Pers bestaat er een gegra-veerd portret : een gedrongen postuur, merkt Kalff aan ; den zwaren kop, door een breedgeranden hoed gedekt, in de schouders getrokken ; grove. krachtige trekken en oogen die Vondel gelijk schijnen te geven, waar deze. Pers ken-schetst als een handelsman : Die zijn boeken en prenten Op 't duurste weet te venten. Hij is 00k een stoe;re geest en 't is wellicht aan 't adres van Bredero eu Starter dat hij « met een luchtig rijmen-spel » dit verwijt toestuurt : Kluchtige, luchtige kittebroers, Slempige, dempige dolle geneugt : Hoe raast ge, hoe blaast ge, Hoe zijt ge zoo boersch? Hoe roept ge en schreeuwt ge TTw malle vreugd I Hier volgen nu twee strophen van î Dirk Pers. ^ Wij koze.n dit stukje uit, niet om de s groote dichterlijkheid die bij hem niet r te vinden is, dan wel omdat het passend t is op dezen tijd en menig Vlaming er t zelf een nabetrachting kan op maken : c f Wie altijd zit en peinst en nimmer durft beginnen, 1 Wie altijd overlegt de zwarigheid van 't werk ; < Wie altijd wikt en maalt 1 en rammelt met de zinnen, ] Bouwt nimmermeer e.en huis ; en minder nog een kerk. 1 Slaat handen aan den ploeg en ligt er niet te wroeten, 1 Te spelen met uw brein, < maar grijpt de, steenen aan, i Eu metselt metterdaad : 1 de Kunst zal u gemoeten : Hij heeft genoeg gewild s die 't slechts heeft onderstaan. 1 (Uit Belleraphon.) Dirk Pers. PersgespreV met Hoogleeraar Dr. J. de Keersmaecker . Daar er veel gesproken wordt over de aanstaande opening van de Vlaamsche Hoogeschool en allerhande verkeerde berichten, de^ls uit on ver-stand, doch vooral uit kwaadwilligheid, in de wereld worden gezonden, hebben wij van een toevallige gelegenheid ge-bruik gemaakt, om een der nieuwe hoog-leeraars, hr Dokter J. De Keersmaecker, een persgesprek af te nemen. — Heer Dokter, volgens wij verne-men, zoudt gij van de Bezetting aange-nomen hebben een leergang in Urologie in te richten aan. de, Hoogeschool van Gent? — Verschooning 1 de Franschman zou zeggen ne confondons pas autour avec alentour. Van de Bezetting? Ik meen van neen. Ziehier hoe de zaken zich he.bben voorgedaan. Eenigen tijd geleden ont-ving ik onverwachts het bezoek van den heer T., Dicjistoverste aan het Ministerie van Kunsten en Wetenschappen, om mij te vragen of ik bereid zou zijn, aan de Hoogeschool van Gent, eenen leergang in Urologie in te richten. Hij zegde dat de Bezetting besloten had de Gentsche Hoogeschool te openen en dat de programmas der leergaugen moesten volle-dig en het korps der professoren voltallig zijn. Tusschen haakjes gezegd, er bestaat tôt heden aan niet ééne Hoogeschool in Belg'ë een leergang in Uro-ogie, wat door de laatste ontdekkingen op dit ge-bied een vereischtç is geworden, waarin in andere landen reeds werd voorzien. Mijn antwoord was dat ik mij gevleid gevoelde, dat het aanbod mij toelachte, maar dat ik toch nog eens moest naden-ken. Dit scheen hem voldoende en daar bleef het bij. Hij zou eens terugkomen. Kort daarop volgde het bezoek van den kurator der Hoogeschool, den heer H., die als Belgisch hoogleeraar sinds meer dan 25 jaar aan de Hoogeschool van Gent verbonden is. Hij stelde mij deze.lfde vraag. Ik opperde vele bezwaren die hij aile weg redeneerde. Hij gaf mij de ver-zekeriug dat mij ne benoeming zoo wet-tig zou zijn en zoo onaantastbaar als eene benoeming voôr den oorlog. De leergang zou echter in 't Nederlandsch moeten gegeven worden. Eene verordening der Bezetting heeft dit beslist. Ik antwoord-de dat ik het zoo goed in 't Nederlandsch kon als in 't Fransch. Nu wist ik niet dat ik daarmede eene misdaad beging. Want dat is mijn eeuige schuld : ik ga in het Nederlandsch doceeren ! — Maar. Dokter, zoo gij niet hadt aangenomen zou de Universite.it niet kunnen open gaan, naar de vijanden van een Vlaamsche hoogeschool bewe-ren 1 — Die opwerping heb ik gemaakt. Het antwoord was dat de Hoogeschool bevel had een leeraarskorps saam te stellen, in staat aile leergangen te geven, 00k van aile erkende specialiteiten. Vond de Hoogeschool de leeraars niet (of wilde zij ze niet vinden) het zij in België of in Hol-land, dan zouden toch e.ldcfs Nederlandsch sprekende hoogleeraars gezocht worden. Het werd dan een vaderlandsche plicht om aan te nemen. — De vijanden van de Vlaamsche Hoogeschool stellen de vraag of het niet beter ware geweest de Uuiversiteiten niet te openen? — Ten eerste de heropening is beslist. Ten tweede, het is nu twee jaar dat de Hoogescholen in België gesloten zijn, terwijl in aile andere landen der wereld hooger onderwijs wordt gegeven. Dit is eene ramp ! Nu begint er ee.n derde jaar. iag zulke toestand langer voortduren? Vij hebben dus te kiezen, de hoogere tudenten dç^verplichting op to leggen dets te doen en hun het studeeren af s wennen ; ze naar eene Universi-eit te sturen met Duitsche hoogleeraars, >f de Hoogescholen van Relgische pro-essoren te voorzien. — Aldus, volgens U, zijt gij door de Duitschers niet aangesteld? — Minder dan een tolbeambte, of e.en mtvanger, of 't is gelijk welke ambte-îaar van den Staat. Deze vragen hunne )laats aan. Ik heb aan niemand iets ge-•raagd ; de bezetting heeft mij niets ge-, raagd ; heeft mij niets voorgesteld. Ik îeb het voorstel van den kurator der ■loogeschool aangenomen en zijne be-/redigende be.vestigingen. Nu wacht ik >p de wettige onaantastbare benoeming u de voile overtuiging dat ik een vader-andslievenden plicht vervul. Wij konden hr Dr De Keersmaecker slechts gelukwenschon met zijn eerlijk ;n vaderlandsch besluit. Tôt hier het gesprek. Wij hebben er 10g een woord aan toe te voegen. Het /aderland en het Vlaamsche volk zullen ;ens de manne.n huldigen die de eersten lurfden op te treden voor een groot en jnbetwistbaar recht. De berooring die er in een gedeelte /an de geneesheerenwereld kunstmatig çvordt gestookt, heeft niet het allerge-ringste belang. Wij zelven hebben het willen nagaau :n kunnen met namen bewijzen dat ailes uitgaat van geneesheeren, die zich iltijd als Vlaamschhaters deilen kennen. Ja, de eenige schuld der hoogleeraars is dat zij in 't Nederlandsch zullen do-:eeren.Onze taal is de vijand. Ware. ons volk op de hoogte van zijn eigen stambelang, van zijn hoogste recht en had het taalliefde en stamfierheid, dan zou een grootsche hulde spontaan aan die hoogleeraars gebracht worden.. De tijd is niet ver dat ons volk zal klaar voelen en klaar denken en dan zal dit gebeuren. Met diepen eerbied en groote erkente-lijkheid begroeten wij de hoogleeraars die de eerste Vlaamsche Hoogeschool gaan openen. De tegenwerking zal zieh vergeefs trachten te hullen in den mantel van de vaderlandsliefde. Wat een vreemde va-derlandsliefde toch, die een volk zijn recht en zijn taal wil ontrukken ! Wat een zinsverbijstering... of wat een haat! Goddank ! dat we mannen hebben voor de taak opgewassen, niet alleen door hun geleerdheid, waaraan allen ver-plicht zijn hulde te brengen, doch 00k door hun persoonlijken moed. Een volk dat zulke begaafde en kra-nige mannen bezit, mag rustig de toe-komst inblikken. Later zal het gemeenschappelijke va-derland van Walen en Vlamingen (het verbasterd ras der franskiljons telt niet mee) dit erkennen en zal de stichters en hoogleeraars van de Vlaamsche Hoogeschool geestdriftigen dank brengen voor het licht dat zij in dezen donkeren tijd, ten bate van hun volk, opstaken. a Het Vlaamsche Nieuws ». DAGELIJKSCH NIEUWS tiET VERSCHIL. — De Vlamiiigen, mijnheer, je vous les dis, mogen de Gentsche hoogeschool niet aanvaarden, sprak Essig, bewerend 00k Vlaming te zijn. Moi, quoique Flamand des Flandres, je vous certifie... — En waarom niet, mijnheer? — 't Zijn de Duitschers die aan de Vlamingen deze universiteit geve.n en uit de handen van de Duitschers, omdat zij de vijanden van België zijn, mogen de Vlamingen niets aanvaarden. Les Flamands sont les meilleurs Belges, monsieur, moi, je vous les dis! — Veronderstel, mijnheer Essig, zoo sprak onze vrieud, dat u uw kostbaar uurwerk verloren heeft. — Eh! comment savez-vous?... Ik heb he.t inderdaad verloren, maar men heeft het me weergebracht. — De hemel zij dank, mijnheer Essig, er zijn gelukkiglijk. nog etrlijke men-schen op de wereld. — En effet! Het heeft mij veel plezier gedaan. Mais entre nous... "ik wil u dat wel zeggen... Figurez-vowi... Een Duit-scher heeft het uurwerk gtvonden en weergebracht. — Een Duitscher, mijnheer Essig ; en u heeft het aangenomen? — Pourquoi pas! — Uit dç handen van de Duitschers mag men niets aanvaarden, heeft u gezegd... - v.OiJi — Maar dit was van mij, mijnheer... A moi, bien à moi, rien qu'à moi! — De Gentsche universiteit was van de- Vlamingen... — Cela n'est pas la mime chose... Ne;en, hetzelfde niet... — Zoo ! En hoe staat het met uwe schuldvorderingen ? Hee.ft de Belgische Staat u reeds betaald? U had eene nog mooie som te trekken ? —- Tout est payé. Ailes! —- De he.mel zij dank ! U heeft uw geld gehad voôr de bezetting... — Mais, non! V66r drie maanden pas. — Niet mogelijk... En uit de handen van den Duitscher. Neen, uit hun handen mag u niets aanvaarden. — Monsieur... Neen, houd op, u ver-telt nonsens. — Mijnheer Essig, ik berhaal uwe woorden. De Nederlandsche universiteit is voor de Vlamingen zoowel een recht als de opvordering van uw geld en het aannemen van uw weergevonden uurwerk uw recht zijn. Voôr het recht bestaat vriend noch vijand ; en iemands recht erkennen is de plicht van elk recht-schapen mensch. De Gentsche universiteit was eene schuld. Te allen tijd mag men de uitbetaling van eene schuld aanvaarden. Dat doet u en dat wel eenieder. Al het overige is onzinnig en gepraat van menschen die zich nog wel Vlaming kunnen wanen, maar het lang niet meer zijn. Mijnheer Essig vond zijne positie las-tig .In zijn verfranschte hersenen dreun. de een vers van den goeden de la Fontaine : serrant la queue et portant bas l'oreille. Het scheen hem toe dat hij zoo, net als het diçr uit de fabel, afscheid nam van onzen vriend. — Geo. ENGELAND EN ANTWERPEN. in de « Uany Mail » geett de bekende oorlogskorrespondent Lovât Fraser een overzicht naar aanleiding van het einde van het tweede oorlogsjaar, waarin een intéressante passus over Engeland's ver-houding tôt Antwerpen voorkomt. Aan-gezien niets wat betrekking heeft op onze stad ons onverschillig kan laten, druk-ken wij bedoelde passus tekstueel over : « Moesten de Duitsche legers tôt den terugtocht worden gedwongen -— en ver-moedelijk zal dat in het Westen nog een tijdje aanloopen — dat zullen wij zonder twijfel beleven dat zij van Antwerpen een stelling zullen maken. De Duitschers echter uit Antwerpen te werpen is voor ons een kwestie van leven of dood, en wij zullen ons de beteekenis van dit vraag-punt niet ontveinzen. » Die woorden vormen een merkwaar-dig paralleel met hetgeen Lord Castle-reagh reeds in het jaar 1813 over Antwerpen schreef: « De vernietiging van dit arsenaal is een voorwaarde voor onze veiligheid. Antwerpen in de handen van Frankrijk laten (toen was er van Frankrijk spraak) beteekent niets anders dan ons zelven de noodwendigheid van een bestendigen oorlogstoestand opleggen. » Men ziet hoe de groote mogendheden zonder uitzondering veelal, om niet te zeggen altijd, in hun optreden het eigen-belang op het 00g hebben en dat groot-moedigheid en zuivere belangloosheid in internationale zaken ver te zoeken zijn. Het is daarom een bew-js van politieke vaardigfheid in zijn daden én het belang van vrienden én. het eigenbelang door de-zelfde daden te dienen. ZETFOUTEN. — Een maatschappij der stad g-eeft binnenkort een koncert ten voordeele van een liefdadig doel. Zij heeft daarvoor kunstenaars aangewor-ven, plakkaten doen drukken en uithan-gen ; — maar, helaas ! hoe goed de se-kretaris der maatschapp j 00k verbeter-de, de gast der drukkerij liet fouten staan. Onder de kunstenaars van den Vlaamschen Opéra ('t- moet zijn de Vlaamsche Opéra), die hunnne medewerking' verleenen, merken wij eene suprano n.n pn pfr\ TnfitzzOï! L'HOPITAL ST-ELISABETH. Ziehier nog een staaltje van verregaande franschelarij. Hoe zulks nog langer ge-duld wordt in een stad als Antwerpen is voor ons een mysterie... Het formulier dat hier volert en van het bestuur van het St-Elisabethgasthuis uitgaat, is éénta-lig... in 't Fransch natuurlijk: Hôpital Ste=Elisabeth Anvers, le... Avis de sortie d'Etrangers Monsieur le Commissaire de Police en Chef, T'ai l'honneur de vous faire savoir que le nommé..., né à... le..., objet de mon avis d'entrée du.., a quitté l'Hôpital St-Elisabeth le..., pour se rendre à..., rue... Le Directeur, (Get. ) C. Gastemans. à Monsieur le Commissaire de Police en Chef. Een bestuurder van een gasthuis, die het aantal zieken in Vlaanderen nog wat helpt vergrooten J

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.