s AB0NNEMENTSP8IJZBNI Yoar éfa maand 1,75 Voor 3 maand 5.— Voor 6 maand !»•— Voor één jaa-r 18-~ klachten nopens ouregelmatig-L„j„r, in d© bestelling der poatabomie-™«iten zijn UITSLUITEND te rich aan het BESTELLEND POST-gUREEL en niet aan het beheçr van het blad Dinsdag n Juni 1918 - 4*c Jatarj Prijs 6 Ccntiem voorBelgië Het Vlaamsche Nieuws Versctujnt 7 maal per week DE OPSTELRAAD : Hoofdopsteller Ral VERHULST. Dr. Aud. BORMS, Hooijleeraar Alb. VAN DEN BRANDE „| AANKONDIUINUENi | Tweede blud, dan rejfei 2.50 ' Derde îd, id. ...... 1.— } Vieide id. id 0.50 j Doodsbericnt 5.— I Elke medewerker is persooniijk verantwoordeiijk voor zijn schiijven, en bindt niet ïieel de redaktie. Redaktie, Bebeer en Aankondigingen : 73, ST-JACOIiSMARKT, 73 ANTWERPEN Het Duitsch offensief herJbegonnen Aanval en opmarsch op een fiont van 35 km van Montdidier tôt îsoyoa. - 8U0Q gevaDgcnci an ûUITSCHE ZIJDf* duitsch avondbericht Berlijn, Zondag 9 Juni. — Officieel : Tea Westen der Oise namen wij de Ijjoogte van Gury en de daarbij aanslui-•l£nde vijandelijke liniea, duitsch legerbericht Berlijn, Maandag 10 Juni. — Offi- Westetljk gevechtsterrein | iegergroep Kroonprins Ruppr. van ' feren : Tusschen Atrecht en Albert, bezui-Jen de Somme en aan de A vre leefde Je artilleriestrijd op. Levendige ver-kenningsbedrijvigheid duurde voort. Legergroep Duitschen Kroonprins : Krachtig aanvallend braken wij gis-teren in het heuvelland bezuidwesten Noyon. Ten Westen der Matz namen wij de Fransche stellingen bij Morte-mer en Orvillers en rukten over Cu-Villy-Ricquebourg voorwaarts. Beoos-ten de Matz werden de hoogten van Gury veroverd. Trots taaien Vijande-lijken weerstand baande zich onze infanterie een weg door de bosschen van Ricquebourg en Lamotte en wierp den vijand over Bourmont-Mareuil terug. Bezuiden en bezuidoosten Lassigny drongen wij diep in het bosch van Thiescourt door. Heftige tegenaanval-len werden afgewezen. Wij maakten bij de 8.000 gevange-nen en veroverden kanonnen. Aan het front van de Oise tôt Reims is (Je toestand onveranderd. Plaatselij-ke gevechten benoorden de A isne, be-noordwesten Château-Thierry en bij Vreqny leverden gevanerenen op. Gisteren werden 37 vijandelijke vliegtuigen en 6 kabelbal'ons neerge-sclioten. Luitenant Kroll behaslde zijn [ 27ste en 28ste, luitenant Udet zijn 27ste, luitenant Kirstheim zijn 23ste luchtoverwinning. 1U OOST.ÏONG. ZIJQE ITALIAANSCH gevechtsterrein Weenen, Zondag 9 Juni. — Officieel : De Italjaansohf» verkennîngsbedrijvig-heid nam gisteren nog meer toe ; ze bleef overal zonder uitslag". In Judicar.ë ei bij Asiago wierp de vijand afdeelingen, eea bataijon sterk, tegen onze ste.lingen Ze werden door ons vuur afgewezen, Zeer verbitterde gevechten ontwikkelder zich uit de herhaaide aauvallen op der Monte Periica. De vijand viel h-er na heftigen, 's nuddags zijn hoogtepunt be. reikend gesehuWuur op een front var 2 kni. bieedte aan. Zijn stormloop mis-lukte, dank zij de voortreffelijke wer-king vaoi ons geschut, en de dapperheid van onze loopgraafsoldaten. In sterk ge-dunde gelederen vluchtte de vijand naai z-jne linies terug. Gevangenen en oor-logsmatc-riaal bleven in onze hand. Bij-zonder dienen te worden vermeld het be-ptoefde Komaroner-vel d j agersba taJ j ou n. 19, dat het leeuwenaandeel in het suk-ses heeft. Ook aan de monding van den Piave mislukten aile verkenningspogin-gen van den tegenstander. VAN FRANSCHE ZiJDE WESTELIJK GEVECHTSTERREIN Parijs, Zondag 10 Juni. — Officieel : Het nieuwe offensief, door het DuH-sche leger begonnen, heeft zich op een front van 35 km. tusschen Montdidier en de Oise met niet aflatende heftigheid ontwikkeld. De Duitschers hebben met belangrijke krachten gepoogd de Fransche linies in te. drukkcn. De Fransche troepen hebben overal den schok door-staan en over geheel de slaglinie hard-nekkige gevechten gelevei d die den druk der Duitschers tegenhielden of emstig vertraagden. Op den linkervleugel slaag-den de Duitschers er niet in de P'ransche dekking-zone te overschrijden en worden door de Fransche troepen krachtig vast-gehouden op de linie Rubescourt—Lp Frétoy—Moritemer, die ze hebben be-re kt. In het centruro was de Duitsche vooruitgang meer voelbaar. Na verschil-lende voor hen zeer moorddudige aan-vallen,, is het den Duitschers gelukt voet te vatten in de dorpen Ressons sur Matz en Moreuil, waar de Fransche eenheden' voortgaan zich voet voor voet te verde-digen. Op den Franschen rechtervleugel werd den Duitschers een niet m in der wiîskrachtigen tegenstand geboden, trots hunne herhaaide pogingen ; ze werden in bedwang gehouden op de lijn Belval— Cannectancourt-Ville. Telegrammen Het Krijgsbedrijf in kel W este» ^Vat de Eutente-legers slnds 21 Maart verlorei Serlijn, 8 Juni. — Door d«> auksessen van be 2egeviej-ende jteger van den Duitschen kroon,pird«i: ia de buit uit de groote gevechten in het Westei Maart thans tôt 185.000 gevangenen dan 2250 stukkeii' geschut en vele duizeri ta machmegaweren geategen. D'e verliezen aar ml met bij benadering te schatten oorlogstuij yMi allerhandeci' aard is der Entente op een ont waardeveriies te staan gekomen. Het Aisne-gebied De tRhein. West. Ztg. » deelt mede, dat he Aune-gebied zeer vruchtbaar en een akkerlanc >an den cerstten rang is. Suikerbeeten, tarwe ei "av«> maar ook aardapptalen, kool en groentex S^jen er zeer gosd. Tevena wordt er veel vlai "ihemiiep verljouwd en de taJrijke wilgen leve j'tvoortreffelijk materiaal voor de mandera K^ferijen, De schapenteelt werpt jaaxiijkt 1 J^centenaars wod af en de bijenteelt levexi W tôt 100.000 kgr. honig per jaar. Op de Zuide ; 'V«ii6uvel» worden ook veed druiven verbouwd Van Parijs naar 't Iront ^ heer Clemenceau, voorzitter van den mi Jl^teTaad, is Zondagnamiddag om 2 uur naai '«t front TCrtrokken, waar hij ean onderhouc gehad met generaal Foch. Des avonds on: 268 ttur was de minister-president te Parijs te 111S- In vier unr dus heen en terug van Pariji °«4r het front. engelsch-duitsche onderhandelingen in den haag Owtrent de eeTste bijeenkomst van d( tsch-EngeIsche konferentie voor het krijgs geva.nganwezen vernemen wij, dat deze door dei HMistir van buitenlandsche zaken met een toe ®praak ^ geopend, nadat de minister elk der bai « delegatiea afzonderlijà had antvangeo', in d< na^t-Mjigelegjn Statwn-zaai. «a de a.fgevaardigdfen, en inzonderbeid heri net eerst aan den arbeid deelnamen, in zijr d « V j 'le^'36n 'welkom geheeten uit naam var 6 ^edisrlandscba regeering, sprak do ministei f1)11 warme ingenomenheid uit deze tweed< ^jeenkomst te 's Gravenhage gehouden t«rwij. a oorlog voortgaat te woedien en, die gegrond 0{ d gedachte van mensckfievendheid, tôt taal J**in het lot der kriigsgevangenen verbete te brengetii '!er™nlêIde aan de verschillende feiter jy, 'eri^ weike in 1917 overeenstemming was vsr ^en de zegenrijke gevolgen, die voor dui ont f11 waran voortgevloedd en stiptï Z* ,e ^"derwerpen^ aan., die reeds nu als punter t ,. e™jaeliing beiderzijds zijn aanvaard. g®leg®n midden tusœhien d< al« i,fn an<^en en meer en meer ontberinger niet m Van ^len °°dog ondervindende, zich eor mag veroorloven dan door gastvrijheîd . op zijn bodein mede te werken tôt veizachtàng, > zal gerekand kunnen worden op zijn aigeheeie bereidwilligheid om bij de terugzending der gevangenen huip en tusschenkomst te verleenen. Overtuigd, dat de besprekingan gevoeord wor-, deji in denzelfd on geeat van tegemoôtkoming, die l de vorige jaren was gabiekan, sprak de minis-j ter, met verwijzing naar de resûltaten bareikt ( op dte tusschen Dui.tschla.nd en Frankrijk te Bem gahouden beaprekingen, ton ftiott-o zijn [ vaste verwachting uit in het welslagen der kon-! feretitie. Op 's ministers rede werd geantwoord door ' generaal Friedrich, le gedaiegearde der Duitsche afvaaidiging en door Sir George Cave, le gedele-geeode dex Britache delegatie, die beiden den mi-nistèr dankten voor de gastvrijheid en inaonder-t, heid voor hetgeen. door Nederland voor de krijgg-[ gsvangenen is gedaan. ! Hierna verliet minister Loudon de bijeen-i komst, die verder onder leiding van jlir. dr. van , Vredenb-urgh zich terstond he5ft bezig gehou dr.n met de vaatstelling van het program der konferentie, dat o. a- over de volgande puntan loopan zau.' : 1. Nauwgezette uîtvoering van reads bestaande ovareankomsten. 2. BehandaJing en tewerksteUing van krijgsge-vangeinen.3. Vergeldingsmaatragelen. 4. Uithreiding van de overeenkamsten nopens terugkeor naar liet vaderland of intarneoring in darde landan van krijgsgevangenen en burger-lijke geïnternaerdan. 5. Methoden van aanwijzing van. zieken en ge-wandan van de onder 4 bedpaide kategorieën. 6. Verbeteringen in kamptoestanden met. imbe-grip'van voading dar krijgsgevangenen en geïn-teineerden.1 Na eetiige beaprekingen van algemeemen aard werd de volgenile bijeenkomst bepaald^ op a. s. 1 Maandag, des voormiddags 10 ure, weike even-als alla volgende, wederom. in de Treves-zaal wordt gehouden. ' De volledigta samenateUing der beide delega- tiea volgt hierondar : ! Duitschland : genïraai'-majoor Friedrich ; Z. D. H. Voi'st von. Hatzfeid-Weldenburg ; werkalijk . geh'aime legatieraad Eckardt ; geheime opperre-, geeringsra^i dr. Krauss; majoor Draudt; ad-j unkt-gedelegeerde : kapitein ter zee von Miil-, 1er ; sekretarissen : baron von der Heydt ; de hee-ren von Dirksen, kapitein van Scheven. Engeland : Sir George Cave ; lord N awton ; generaal sir Herbert Belfield ; adjudant-gedeA) geerde : kapitein ter zee Kitson ; sekretarissen : majoor Gatti ; de hearen Waller en Warner ; ad-junct-sekretarissen : Adelaide Livingtofi' ein die i heer Locker Lampson. DE BESCHIETING VAN PARIJS 1 Parijs. 9 Juni. — De beschiet'ng van 't gebied van Parijs werd door het wijddragend geschut Zaterdag voortgezet. Vlaanderen en de MinisterwisseliDg te Havcre De karige berichten, die ons nopens de oor-• zaken. van de Broqueville's aftreden bereikten, zijn nog geenszins voldoende oui een klaar ^ beeld te geven van de gistingen die, in den schoot der Haversche regeering, toi het aftreden van den laatsten « oorlogspremier » j aanleiding hebben gegeven. Dit staat in ieder geval vast : de ontwikkeling der Vlaamsche politiek is, waarschijnlijk niet de éénige, doch wel een der voornaamste oorzaken van de Broqueville's val. Dit blijkt voldoende uit de verbeten woede die doorstraalt in de ar-tikels van de persmannen in dienst van den eersten minister in Havere. August Monet sclirijft in «De Telegraaf», dat Helleputte wel onvoorwaardelijk het aktivisme veroor-deelde, doch lift woord t landvenaad » niet wilde uitspreken, terwijl zijne woorden den indruk hebben gewekt dat de aktivisten « t^n minste in den minister van Publieke Werken 5;'een onverzoenlijken rechter zullen vinden». De heer Helleputte schijnt ook niet afkeerig te zijn van het princiep der splitsing van het Belgische leger in Vlaamsche en Waalsche legimenten, — n6g een maatregel waar bij Duitschland het eerst direkt voordeel zou vinden. Het is zeer goed denkbaar dat de heer de Broqueville, die, wat de beteekenis van dczen oorlog betrejt, geheel 'en al op het-zelfde standpunt staat als Clemenceau en Lloyd George, niet langer meer de verant-wôordelijkheid van het bewind wenscht te dragen, als hij met zoo weinig princiep-vaste elementen als de heer Helleputte inoet samen-werken. » Tegenover deze meening van den a Telegraaf »-redakteur, waarbij de vrees wordt uit-gecJrukt dat het in Havere nu plotseling den Vlaamschen kant zal uitgaan, staat de op-vattrag van «Les Nouvelles», een Fransch-dol Belgisch vluchtelingenblaadje, dat in Maastricht verschijnt, waarin aan Minister Cooreman, den meuwen kabinetschef, slechts één beginselvastheid wordt toegeschreven • namelijk dat hij zonder schipperen het défaitisme en het antipatriotipme tôt het uiter-ste zal bekampen. Volgens dit krantje mag men verwachten, dat hij onverbiddellijk zal rcageeren tegen de « aktivistische verraders», ' die in hem een hardnekkigen bekamper en een krachtigen rechter zullen vinden. De officieuse verklâring van Havere, dat het meeningsverschil in den loop van het kabinet loopt over de regeeringsmetlioden, zal wel in hoofdzaak juist zijn. Ten opzichte der Vlaamsche nationalistische beweging, zal het doel van het kabinet, — waarin nog altijd de H.H. P. Hijmans, E. Vandervelde, Carton de Wiart en konsoorten hunnen in-vloed doen gelden, — namelijk de vernieti-ging van het Vlaamsch-Germaansch element in België, wel niet in het minst worden ge-wijzigd. De regeeringsmethode, die tôt dat doel moest leiden, zal slechts worden veran-derd. De Broqueville's aftreden brengt dus geene verandering in de plannen. Zijn opvol-ger werd blijkbaar gekozen, om met een an-dere taktiek, die minder aanstoot zon geven aan het Vlaamsche volksgemoed dan de anti-Vlaamsche brutaliteiten van de Broqueville, de traditioneele Belgische politiek door Ro-gier ingeluid en door al de Belgische regee-ringen sedert 1830 stelselmatig voortgezet, en waardoor het Vlaamsche volk met den ondergang werd bedreigd, haar normaal ver-loop le laten nemen. Sedert 84 jaar werd die taktiek, waartoe minister Cooreman nu weer zijn toevlucht gaat nemen, met sukses toegepast ; het Vlaamsche volk werd met een zijden koord langzaam gewurgd. Begin Augustus 1914 achtte de Broqueville zich sterk genoeg om met een enkelen, forschen ruk de strop in-eens toe te halen en Vlaanderen's stem voor goed te smoren. Docli onze Vlaamsche nek-ken bleken sterker dan zijn zijden koord. Wij bleken levenskrachtig genoeg om vodr het intreden van den dood de koord zelf door te snijden en met Ha\ere voor goed. al te breken. Terwijl Vlaanderen lierademt en over heel de wereld zijn bronzen stem met Roelandsgeluid doet galmen, tuimelt de Bro-quevi'le met zijn eindjc koord lu de hand onderst boven. Wanneer er onder de staatslieden die in Havere tionen, nog menschen worden gevon-den die waarlijk naïef genoeg zijn, om te ge-looven dat, na dezen mislukten toeleg, de oude draden van v66r den oorlog opnieuw kunnen worden samengeknoopt en de oude taktiek nogmaals suksesvol kan worden toegepast, dan zullen zij ervaren dat er tusschen toen en nu een weield van gebeurtenis-sen ligt die niet meer kunnen worden wegge-cijferd. Het verschijnen van den beliendigen politieker Cooreman in de Broqueville' plaats, baart ons geen onrust. De oude brave Kamer-president, die het genoegen heeft beleefd, als voorzitter der Genische tentoonstelling, de Vlamingen éénmaal bij den neus te leiden, zal ras ervaren, dat de Vlaamsche aktivisten, die niet terugschrikken voor de Broqueville's bedreiging met dwangarbeid, nu ook tegen politieke kunstgrepen opgewassen zijn. Ge-durende zijn lange politieke loopbann heeft de heer Cooreman kunnen leeren, dat de politiek is : de kunst van het mogelijke, de kunst van het bereikbare. De daden door het aktivisme gesteld — de vervlaamsching der Gentsche Hoogeschool, de Bestuurlijke Schei-ding en de ontwikkeling van Vlaanderen's zelfstandigheid — zijn buiten Havere tôt stand gekomen, en liggen buiten Cooreman'» bereik. (C. V. P.) In de Muziekschool te Mcchelen Men schrijft on9 : Met den aanvang van het schooljaar 1917-1918 werd, bij de MuzieksLhool te Mechelen. de ieergang in zang, die onder den oorlog enkel voor meisjes bestond, met eene klas voor jongens aangevuld. i erloops weze hiei aangestipt, dat bij die gelegenheid de kunst-zanger Des. Hubert, die een geboren Meche-laar is en op het Antwerpsch Konservato-rium den Van Dyck-prijs verwieri, door den Beheerraad van de Muziekschool over het hoofd werd gezien en door het Schepenkol-lege met een k'.uitje in 't riet gestuurd, naar het schijnt omdat hij steeds den moed heeft gehad zijne V laamschgezindheid niet onder sioelen ot banken te steken. De heer Laurent Svvolfs werd dan benoemd tôt titularis voor de zangklas. Die gunst had hij zich overwaardig betoond door aan een op Vlaamsçh initiatief ingericht konsert te Brussel op het laatste nippertje zijn mede-werking te ontzeggen, vermoedelijk onder den aandrang van sommige speciliek-Belgi-sche vreesaanjagers. Doch tôt daartoe ! Wij wenschen de be-gaafdheid van den heer Swolfs geenszins in twijfel te trekken en hopen wel dat, eenmaal aile gevaar geweken, de bekende zanger zijn mannenmoed zal terugvvinnen, en zijn ge-luid weer als voorheen zal doen opklinken tôt prijs en eer van Moeder Vlaanderen. Dat eene zangklas voor mannen eene behoefte is, blijkt trouwens volkomen uit het groote aan-tal leerlingen die zich onniiddcllijk aan» meldden. Ail right dus ! De heer Swolfs geeft zijne lessen met groote en hartelijke toewijding, en toch komt er reeds verzet onder de leerlingen. Den Belgen is tweetaligheid of dub-bel-halftaliglieid een dogma, ten minste wat Vlaamsch-België betreft, want een gemeen-tebestuur uit het Walenland zou wel nooit op den inval komen, tweetalige gemeente-kasbons uit te geven, zooals dat te Mechelen gedaan werd, terwille van een dozijn be-krompen patriottards- die beweren geen Vlaamsçh te kennen. Ook de kursus van den heer Swolfs is op zoo'n dubbel-halitaage leest geschoeid. Dat bleek al uit de eerste lessen, en dat wordt meer en meer duidelijk naar-mate het leerstelsel zich ontwikkelt. De stem wordt er opgeleid, verruimd en verdiept naar Fransche methode, Fransch geluid, Fransche praal. Erger nog : <ie leerlingen hebben de zangén der beroemdste komponisten in het Fransch te verfolken. Vlaamsche liederen komen daarbij als stopgat. Er is beslist dat, op het examen, de studenten een Fransch en een Vlaamsçh lied zullen voor te dragen hebben ! ! Reeds zijn leerlingen tegen dat nood-lottige systeem van dubbeltaligheid opge-staan. Haast geene van hen kunnen behoor-lijk Fransch spreken (dat kan de heer Swolfs best zelf getuigen) en de meeste kennen het heelemaal niet. De helft der aan het Fransch besteede lesuren is dus volstrekt verloren, afgezien van de verderfelijke lust welke die Franschdolheid onder hen kan doen ontstaan om zich later als Fransch-radbrakende zan-gers voor een verstandig publiek bespottelijk te maken. En zoo men er dan toch absoluut aan hecht dén leergang niet uitsluitend Neder-landsch te maken, dan kan men ook eene plaats inruimen aan het Engelsch en het Duitsch, twee talen die voor eventueele kunstzangers evenveel mogelijkheid tôt uit-komst en bekendheid bieden als het Fransch 1 Geen wonder dat die kluchtige inrichting te Mechelen druk besproken wordt. Men beweert zelfs dat die twee- of dubbel-half-taligheid niet te wijten is aan de leden van den Beheerraad der Muziekschool die er zich uit a! de krachten van hun Vlaamsçh ge-moed zouden tegen verzet hebben, wat niet zoo onmogelijk schijnt voor wie er de samen-stelling van kent. Want men mag toch wel veronderstellen dat de heer Maurits Sabbe, professor aan het Koninklijk Vlaamsçh Kon-servatorium van Antwerpen, waar al de lessen in het Nederlandsch gegeven worden, en lid van bedoelden Beheerraad, uit al zijne krachten zal opgestaan zijn tegen het invoe-îen van Fiansch in het zangonderwijs eener Vlamsche stad. Deed hij het niet, dan ver-zuimde hij zijn Vlaamschen plicht, waar hij toch zoo'n duidelijk besef van wil gehad hebben ; deed hij het wel, en vond zijn protest geen gehoor in een midden waar tien-duizen-den Iouter Vlaamsche dompelaars onder de plak Iiggen van een handvolletje Kake-broeks, dan was de weg voor hem aangewe-zen : een Ulinkend ontslag ! Een daad, aile drommels, een daad ! Of werden wij niet al lang genoeg om den tuin geleid ! Maar 't is waar: wie verwacht een daad van een passief Vlaming, zelfs waar zijn eigen taal en landnard worden gesmaad ! Dat dan zulke heerschappen ons niét van vaderlandsliefde komen spreken ! Zouden ooît de beheerders van eene Waalsche muziekschool op het denkbeeld komen naast Fransche ook Vlaamsche zangleergan-gen in te richten. Of moet Mechelen dan eeuwig dienen als een sukkursaal van het Brusselsch Konservatorium, ten nadeele van het Vlaamsçh Konservatorium van Antwer-werpen ? VLAMINGEN J Plaatrt AANTCONDTGINGBN In HET VLAAMSCHE NÏFUWS aTAD et» LAND DE WET OP DE SOCIÀLE VER ZEKERIiNUEN. — Voor een tamehjl goed gevukie zaaJ voerde de heer E. Ve Hees, Gevolmachtigde voor Nijverheii en Arbeid, het woord over deze wet waarvan hijzelf als 't ware de vader is. | De thans gesïcmde wet is nog hcele maal niet het ^deaal, zoo blijkt het ui: de woorden van den bevot'gdi-n spieker 't Is inderdaad eenvoudig de wet op dt verplichte veizekering die in 1912 werd aan de Kamer voorgclegd, en in Mei 1914 go.edgekeurd. loch is ze reeds eei merkwaardige s.tap in de goede rich tins en wat haar vooral beteekenis geef is het vereenigd z^jn in haar van twee priuciepen ; <je verplichting tegen ziekte, vroegtijdige onbekwaamheid tôt den arbeid ot oudeidom verzekerd te zijn, maar de vrijheid zich aan te sluiten b!j om 't even welke ziekenkas of mutuahs-tische vereeniging. De patroon, die geen politieke iiivloed kan laten gelden om op den werkman dwang uit te oet'enen, vermits hij pr-ncipieel ten minste nie' weet waar deze zijn bijdragen stort, wordt door de wet met een zeker jaar-lijkbch bedrag bclast, en de opbiengst dezei- belasting moet, met het aandeel van den Staat en de stortingen der be-trokkenen zelf, vormt zoo de kap talen, noodig om de uitkeering der pensioenen te verzekeren. Ook voor het toezicht wordt de grootst mogelijke vr'jhcid ge-huldigd : dat toezicht wordt inderdaad niet ui'geoelend door bcambten van de» Staat, maar door die in gelieime verkie-zing cloor de plaatselijke boiiclen zijn aangeduid. Betaald door het minister'e, zijn ze afzetbaar én door dat Ministene en door die plaafselijke organisme!:. Voor de verzekering tegen ziekte werd het minimum op 1.50 Ir. gcbracht, en de "•et wed h:er tevens door allerle: bepa-Iingen voor kraamvrouwen verbeferd. Dat de wet op dit oogcnblik wordt door-gevoerd moet verhinderen dat later de regeering de nrbeiders deze nienwe over-winning, die trouwens enkel een toeken-ning van hun recht is, weer afhatidig make. Krach'eus de bevoegdheid van de bezet tende macht, gercgeld door (te Haagschc Konventie, is de wet nu volkomen geldig. De zakelijke, van allen onnoofligen woordenpraal ontbloote uiteenzet'i*ig van den hetr gevolmachtigde, heeft de toehoorders — en er waren daar veel niet-aktivisten onder, — weer een bewijs geleverd van den ernstigen wil die in den Raa<' van Vlaanderen hcerscht om ons aime volk door krachtge, niet ha'.ve maatregelen op te beuren. Dat inzicht zal nog in breeder lagen ingang vinden als onze wcrklicden aan den lijve zullen voe-len dat, in dezen benarden tijd, de Raad van Vlaandcrén iets heeft aangedurfd, waarvoor, v6^ den oorlng twee jaar noodig was. CENTRALE JURY VOOR BOËK-HOUDEN. — Het examen voor Boek-bouder zal plaats hebben op 30 Juni 1918 te Antwerpen. De tnschrijvingen worden aangenomen tôt 10 Juli a. s., op het bureel van den provincialen afgevaardigde, 47, Robert Molsstraat, te Antwerpen. Vlaamsche Werking TE ANTWERPEN DEBAT A VOND VAN WOENSDAG S JUNI. — Na de uiteenzetting van enkele Jong-Vlaamsche grondbagins-'ien door den heer de Bouv^, zou de heer Van den Brande h<>t s ta nd-P'iint behande'.en en verklaren van de Vlaamsche TJjiiî, die iiitgaat van de waarschijnlijkheid dat het Belgische Staatsverband door de Groot-Machten hereteJd worden zal. Sfreker verklaa-rt lù;ver dit onderw?rp niet in openbare vergadering te behandel'en. Zijn betoog is ni;t ean aanval tegen Jong-Vlaanderen, vewi mear €€•!■ veidediging van liot standpunt. der Urçie. De liefd» Ht" Uninnisten tôt hpf. B'igisch Staatsverband is volgens den debat-inle:der de-zelfde ala die der Jong-Vlamingen, maar de Unie houdt rekening met de waarschijriijkheid van het héritai van een gewijzigd B 'iijisch Staatsverband. en wil dus voor Vlaanderen in dit Staatsverband do grootst mogelijke zelfsta.ii-dighe'd verwiizerlijken. Spreker steunt zich vooral op uitlatingen van de Duitsche politieke groepeeringpn Op zakelijke manier ontwikkelt de heer Van d in Brande zijne thesis, en bepieit ean ekctio-m:6ch verbond met Wallonie, als zijnd'j van be-lang voor Vlaanderen's ekonominch leveti. Na deze debat-inlaiding werden van .Tong-Vlaamsche zijde bedlenkingen geuit tegen het stardpunt der Vlaamsche Unie, een 85-jarige stelselmatig? verdrukkmg heeft bewezen dat om 't even we'ik Belgisch Staatsverband doode-lijk is voor Vlaanderen. Het débat bewijst echter dat een verzetening d?zer beide strekkineen in het aktivisme tôt nog-toe niet mogelijk is, aihoewel beide inzien dat een samengaan van Jong-Vlamingen en Unionis-ten op ve.rscheida.ne punten mogelijk en «îood-zakelijk is. Dit wordt dan ook vastgelegd in een motie die door de 2500 aanwezigen met algemeenheid van stemmen, min ééne onthouding, aangeno-men wordt : « De aktivisten van Antwerpen, op Woensdag 5 Juni 1918 in de zaal i Thalia » vargaderd, na de debat-inleiding van den heer Van den Brande over het standpunt van de Vlaamsche Unie, na ook gehoord te h'ebben de uiteenzetting van en. kele Jong-Vlaamsche ideeën op den debatavond van Woenadag. 29 Mei 1918, dringen bij aile aktivisten van Vlaanderen op itinige verstandhouding aan, en bes'uiten d'eze motie openbaar te makpm. » Ken flinke i Vlaamsche T.epuw » door onze Vi'aamschia harmonie c Do Blauwvoet » bealuit dezen debat-avond. Iets ?oor lederen û&g ■ COOREMAN contra VLAANDEREN C ■" Onze booggeachte vriend, heer Léo Meert, Gevoimachtigde van den i^aad ' van Vlaanderen, stuurt ons de onder-staande nota, die onze iezers met de grootste belangstelling zullen iezen. Daaruit blij'fe.t eens te meer hoe hard-nekkig onze taal bekampt werd voor den oorlog — t was toen toch niet omdat we recht vroegen aan de Bezettçn-de Macht ! 1 Hier volgt de leerzame nota : : (( Ds strijd tusschen het Vlaamsçh Komiteit voor de Tentoonstelling te Cent en den Beheerraad van de We-reldtentoonstelhng te Cent in [913 kenschetst zich hoofdzakehjk hierdoor: Op 21 April 1912 namen wij den . strijd op . Jn eene eerste Algemeene Vergadering, in het Notarissenhuis te Cent gehouden, legde ik, namens het Vlaamsçh Handelsverbond, het plan voor de Tentoonstelling te bekampen, indien er geen paal en perk gesteld werd aan de franskiljonsche drijverijen die deze onderneming kenschetsten. De vergadering was het eens dat er krachtig diende opgetreden te worden, en aldaar werd het Vlaamsçh Komiteit voor de Tenloonstelling te Genl ge-sticht, en tevens drukte de Vergadering den wensch uit dat dit Komiteit onder de bescherming van het Vlaamsçh Handelsverbond zou werken.Als voorzitter van het Vlaamsçh Handelsverbond, kreeg ik de leiding der werkmg die op touw gezet werd. De werking werd dadelijk ingezet, en het geheele Vlaamsche land s^oot zich daar geestdriftig bij aan. Meer dr.n 1700 vereenigingen uit het Vlaamsche land, waaronder al de belangrijkste, namel'jk : 1 ) het Algemeen Nederlandsch Verbond, 2) het Davidsfonds, 3) het Willemsfonds, 4) het Nationaal Vlaamsçh Verbond, enz., enz., vaar-digden officieel een afgevaardiede af, die zitting nam in het Vlaamsçh Komiteit. ' * De heeren franskilions der Gentsche Tentoonstell'rg ontkenden eerst ons bestaan. Zelfs onze brieven lieten z'j onbeantwoord. tôt de druk te groot werd. en eindelijk op 18 Juni eene eerste samenkomst toegestaan werd. Deze samenkomst leidde tôt geen praktische uitslagen. Na nog tôt 21 Juli gednld geoefend te hebben, besloot ons Komiteit een laatste Doging te doen om het voorgestelde doel te bereiken. In dit schrijven werd als ultimo voor een beslist antwoord de datum van Isten Ausrustus aangegeven. Op 31 Ju'i kwam een antwoord, waarin de Beheerraad i der Tentoonstelling beweerde aile gedachtenwisse-ling met ons te moeten afbreken. Op 11 Augustus werd met eenparigheid van stemmen het volgende besluit ge-nomen : Het ultimo voor een afdoende verklâring vanwege het Bestuur der Tentoonstelling is gesteld op 20 Augustus. De 1700 aangesloten vereenigingen zullen wachten op het ordewoord van het Vlaamsçh Komiteit. Als er dan geene afdoende overeenstemming be-reikt was, zou de benaming van het Vlaamsçh Komiteit aldus ^ luiden Vlaamsçh Komiteit tegen de Tentoonstelling te Gent. Het ia dan dat de heer Cooreman, voorzitter van het bestuur der Tentoon stelling, als bemiddelaar begon op te treden. Het is dan dat wij den hr Cooreman hebben leeren kennen als be-hendig politieker, die tegenover zijn tegenstrevers het zoo gevaarlijke princiep « veel beloven en weinig geven » zoo prachtg weet aan .te wenden. De onderhandelingen sleepten tôt het begin der maand Oktober zonder dat iets ' tastbaars was bereikt, tôt einde ijk op 19 Oktober i 912 het zoo bekende « Verdrag van Genl » werd ondertee-kend. Om dat te verkrijgen hebben wij met de grootste kracht moeten vol-houden; alleen het grootste scepticisme gepaard met een onverwoest-baar doorzettingsvermogen heeft ons daar de zegepraal doen behalen. Niettegenstaande dit « Verdrag » on-derteekend werd namens het Uitvoe-rend Komiteit der Tentoonstelling, door Cooreman, minister van Staat, en E. Braun, volksvertegenwoordiger en burgemeester van Gent, kwam er in de praktijk niet veel van te recht. Mo^ reel gesproken had deze overwinmng een groote beteekenis voor de Vlamingen, praktisch echter hebben dezen er niet veel aan gehad. Hier moet door de Vlaamschgezin-den een goede les uit getrokken worden : Wii kunnen ons thans met zede-lijke overwjnningen niet meer tevre'den stellen, wij moeten daden stefen en mooie beloften behooren tôt het ver-Ieden, t is te zeggen. b°hooren thuis m het Muséum der oude Belgische toe-standenWij weten zeer goed dat de hr Cooreman, als het er op aan kwam eene Vlaamsche wet in de Kamer van VolksvertegenwQordigers te doen mi3-

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.