fWoensdag 7 Juli Eerste Jaarg. Ni, 174 Prijs.2,5 Ceotîemeo door geheel Beîgië B»plll!WM»i^j!^awpB5W«a^^»w«ii!iijj iœ*s*.x*i*K&c>,^*^»wjfajMia!ggi^itaiti>ae^i» 1 imui»» i* wih» I — M— HET Vlaamsche Nieuws Het ^e»fc ingelieht en rneest verspreid Nieuwsblad v&n. België. - V#r«eM|nt 7 timal par >week ; > ^£?£2SwK**<sa»3S5»s*«w«B^»SH»»ft^ ^ .-JAV •*<» , ;*"î*S ABONNBMBNTSPRUZSK: ; | Per week... 0.88 s Per 3 maandets - 4 Per ruRaHd 1-50 ! Per 8 maandeu 7.S8 | Peic jaar ,.r 14.— sr " — — /'i .; .. ;>--.^ - • -f -•i;.-r;i , <_ ftirSv^ v7.'^'> S.'r' -4.'i>:*ç-.'^-" .àw"', " «SCr^^"\<rifrVKii.'--f®*5!,5S&.: AFGEV A ARDIGDEN VAN DBN OPSTELRAAD : Dr Au g. BORMS — Albert VAN DEN BRANDK BUREELEN : HOODESTRAAT, 44, ANTWE1RPEN. Tel. 19U ! ">. ; f . !,>v^ - -.v -■: ...' -j> ,-v, v.--: -■ -'.v.vi^.'-j_-. -, ——* v.4 AAliKONBlttlHCUIli ? Tweed* bladz.; peî regel S.66 j Yie»4e blatiz,, per legti 9.SS D«rdo bikCte., id |.~ j Doectebemtit I.— *m !>asc«&3e@u w«3td« se«£ ïs&b : l£fâOi>]E$j$ îWLMj^ NEDERLANDSCHE CULTUUR ■■ I De oorlog die ailes veranderd heeft, zal ; 'ook ten opzicljte vaii de Vlaanische Be-* wc^ing groote veranderingen met zich Bocren. Dikwerf en ook nu nog bemoei-'den Vlaanische voormannen en Vlaam-sche vereenigingen zich om het program-Brna van de Vlaanische .Beweging zoo juist Knogelijk te omschrijven, ten einde aan lllen een leiddraad te geven bij de werk-Jzaamhedey om tôt ons vooropgesteld ■deaal, de'opheffing van Vlaanderen uit pzijn verachterden toestand, te geraken. f Eén punt werd echter in dit program-imn vergeten : de cultureele toenadering tôt en het intellectueeie sainengaan met ËNederland. Het is nochtans een van de Bvoornaamste punt en, zooniet hét aller-eerste dat op ons programma zou moeten Rvoorkomen. I Wanneer men onze beweging van na-;'r bij beschouwt, wordt men getroffen S;door een atreven dat overal bij personen Ben vereenigingen bestaat. Men is er maar Pop uit om vertoogschriften te zenden aan K Kamer, Senaat, Gemeenteraden en Pro-. vùiciaie besturen en andere min of meer («fficieele korpsen.Is men daarmede klaar c-h heeft men op het oogenblik op dat tsrrein niets meer te verrichten, dan; wordt er gedacht aan het doen gtemmen van a-llerlei wetten. Daartoe word'en lange voorbereidende studiën gema-akt en ruemories vaa toelichting gesclireven, vartoogen aan parlemeutsleden gezon-làen, bezoeken afgelegd, meetings en op-[tochten geliouden, om dan eindelijk tôt het slot te geraken, dat zulke wet wel cens in de Kamer van Volksvertegen-rwoordigers en in den Senaat achtereen-kolgens besproken wordt. Er wordt iets [gestemd ,dat slechts met het voorgestel-de nog het opschrift gemeens heeft. Van tes waren geest van de voorstellers is fniets meer overge'bleven. Het ergste van ■de zaak is dan nog dat die schijiiwet, dat moimnale toegeven aan de rechtmatige [eischen van het Vlaanische voik, door klegcnen, die ze moeten toepassen, uit I.uioedwilligheid en Franschdolheid, als doode letter beschouwd wordt. Van daaruit dan weer nieuwe vertoogen en I verzoekschriften .meetings met vlam-Jmende redevoeringen, dagorders met Ë'oote woorden en eischen, welke aile te men niets aan den toestand verande-ti.= Wannëer zullen de Vlamingen eens iinzien dat ze op die wijze maar onqp-Ihoudend in een kringloop ronddolen, dat ■er met al die meetings, optochten, rede-■voeringen, vlugschriften, feesten, ban- ■ kotten en al het overige niets te doen is? ■Hoe stel ik me goed onze regeerders ivoôr, die in h un vuist moeten lachen en I tôt zichzelf zeggen : « Laat de Vlamin-Igen maar stormen en eischen, het is I slechts een storm in een glas water, de Iroca is jçauw voorbij, we kunnen gernst Izijn. » t En waarom is 'dat zoo, a Vlamingen Ivan aile kleur en schakeeringen, zoo filo-Isofische als maatschappclijke, van aile ■ standen en richtingen? [ Heel eenvoudig, omdat U kasaktem en meultiiur ontbreken. Denkt maar eens na. Ik zou ze kunnen Vïioeiiit-n de leiders (gelukkig niet allen), Idie op vergaderingen en meetings den 1-mond vol hebben vg.n hooge woorden, jm'aar die, zoodra ze in het gewone leven Ivan aile dagen zijn teruggekeerd, hun lovertuiging wegmoffelen en heulen met Iden vijand. Zij hebben het karakter niet ■oai voor die overtuiging door dik en dun ■ te durven uitkomen. Als zulks gebeurt Ifflet mens-chou die men nu over&ngeko-jmen is leiders te noemen-, wat inoet er Idan met de anderen, die gewone soldaten l'u ons Vlaatnsch leger geschiedcn? En Iwelken slechten invloed heeft hun ge-Idrag niet op het welgelukkcn van gansch Iden strijd? Het is geen gebrek aan over-fchiigmg, maar gebrçk aan karakter om ■voor àie overtuiging te cîurven uitko- j ■men. N0g andere teekens van die ka~ ■rakterloosheld. van de Vlamingen zijn er Ivoorhanden. Wanneer er voor ons too-| née), voor onze Vlaanische Opéra een Io-pèïial werd gebo\j^{ji vvaar door de mede-I werking van alie Vlamingen de natio-I nnle kunst nioest bevorderd worden, tvas f het plich '*a-: illen de instelling niet met wcorf. n maar met daden te ondersteu-nf'ù. Er weid juist het tegenovergestelde gedaan. Dt hardate schreeuwers waren or nooit te «en. Ze werkten de zaak te-gen, gedrevttj fioor persoou! f j khed en. Werd er %Antwerpen, een paar jaar geleden, een tmging gedaan om een school op ^efpliten, wâar het Neder-landsch de ;-;oei3al zou zl'jn van gansch ]a»t ondei'wij» wen/en de inrichters ervgn /^tfedan door de» « zelfde menschen, die steeds Vlaamsch onderwijs vragen van laag tôt hoog. Op kunstgebied ontaardt de strijd voor eigen ontwikkeling en eigen kunstfaam van het Vlaamsche volk in kliekjesge-kibbel van de ergste soort. Aan bevorde-ring van eigen nationale wetenschap, handel en nijverheid wordt niet gedacht. Soninngen, die als de besten onder ons beschouwd worden, hebben de oogeii steeds naar het Zuiden gerieht. En ik herhaal het ,het is allés gebrek aan karakter of vasthouden aan ouden sieur. Dat nu zou in de toekomst moeten ver-anderen en zal veranderen als v:j het willen en den moed hebben de toes, u-den in te zieii zooals ze wezerHijk zijni De wijze van strijdvoeren, zooals ik ze hooger omschreven heb, moet niet heel en gansch verwaarloosd worden, dat wil ik niet beweren. Maar daarnaast moet er nog wat anders gebeuren. Wij moèten meer ras- en stainfierheid bij ons volk ontwikkelen, wij moeten diep gevoelsn, dat wij Vlamingen, maar vooral, dat wij Ned.erland.ers zijn. Om daartoe te komen moeten wij het oog op de toekomst gerieht houden zonder daarom hc-t verle-den te vergeten. Laten wij ons echter hoeden voor een te groote vereering, een te uitsluitend vasthouden aan dat verle-den. Onze strijd mag niet worden, zooals een Fransch schrijver van naam eens zei : « le culte du passé poussé jusqu'à l'utopie », maar moet integendeel worden : « le cuile de l'avenir poussé jusqu'à l'utopie ». Wij moeten ons niet in slaap laten wiegen door allerlei spitsvondighe-den en drogredenen uitgevonden door menschen die er op de een of andere manier baat bij vinden die te versprei-den. Wij moeten van de Vlamingen menschen maken die fier zijn op hun af-komsc en vertrouwen in de toekomst, mondige, ontwikkelde, nadenkende fiere Vlamingen, die weteu dat ze behooren tôt een ras, dat aan de wereld de hoogste uitingen van het menschelijke weten en kunnen geschonken heeft en nog schen-ken zal, als het ïnaar eens eindelijk in staat gesteld wordt zich vrij en logisch te ontwikkelen» En daartoe sffeat, zooals ik het hociger reeds zei, maar één weg open : de cultureele toenadering tôt en het intellectueeie sainengaan met Nederland. Toen België en Nederland van 1815 tôt 1880 vereenigd waren, ontstond er voor één oogenblik slechts de hoop dai ook het zuidelijke gedeelte van den Ne-derlandachen stam zich vrijelijk zou kunnen ontwikkelen.'Die hoop vervloog in 1830 en ons Vlaamsche volk werd met ondergang bedreigd. Zoo ontstond uit de nog aanwezige krachten de strijd voor de opheffing van onze Vîaamsclie gewes-ten uit de diepten waarin ze v icli bevon-den. Veel werd ef gedaan door dé voormannen van die dagen en veel werd er tôt stand gebracht door al hun opvolgen tôt op dezen dag. Dat ailes kunnen we nu wel als voorbereidend werk beschou-wen. Tijderts al de vervlogen jaren werd er echter maar al te weinig gedrukt on die onomstootelijke waarheid dat wij tôt den Nederlandschen stam behooren, da! wij een en hetzelfde volk uitmaken met het volk van Nederland. Van die een-heid van den Nederlandschen stam moeten wij ons diep overtuigen. Dat mogen wij geen oogenblik vergeten of uit het oog verliezen. Wij moeten daardoor bij het Vlaamsche volk stamtrbta en stam-, fierheid, eigen rasgevo-el ontwikkelen Wij mogen niet meêr willen dat ons ; halfslachtige wetenschap uit de tweede hand wordt toegediend als er oen eigen wetenschap in het Noorden bestaat, ge-sproten uit eigen stam en volk ,een wetenschap die misschien het hoogst aange-schreven staat in de wetenschappelijke middens van gansch Europa. Tôt hedeiî werd op dit geb'ed door de pers niets verricht.. De Fransche pers negeerde moedwillig aï- wat uit het Noorden kwam en de Vlaanische pers veron-achtzaamde dit g,edeelte van onze Groot-Nederlandsche beweging op een wraak-roepende wijze. Onze Vlaamsche pers ht-'ci'. jn de toekomst dan ook tôt eersten plicht ons op de hoogte te iiouden van al wat er in Nederland on staatkundig, wetetischappelijk, godsdienstig en kunstgebied voorvalt. Zij mag niets onverlet laten om ons aan vreernden invloed te onttrekken. Wij willen niet onder Fran-schen invloed voortwoekeren en ons ver-der outaarden en wenschen ook niet onder Duitschen invloed te geraken. Wij moeten op aile mogelijke manieren be-vorderen dat wij onszelf bl^ven, Vlaamsche Nederlanders. Dezp booge strekkin? van eriî? Bfwp- ging werd in het verleden moedwillig i ee-n valsch dag\icht voorgesteld. Men zi van de eenige voorstanders in Zuid-Nc derland van het hooger omschreven pre gramma, dat zij Vlaanderen wilden oni vlaamschen en « verhollandschen ». Die voorstelling is verkeerd. Een zelJ bewust volk ; dat weet wat het wil e. waarheen het gaat, behoudt zijn karak ter. Wij willen Vlaanderen niet « verho] landschen », zooals door onwetenden e: schijnvrienden uitgebazuind wordt, w: willen ons volk opvoeden tôt een cultuui volk als het broedervolk uit het Noot den. Dartoe, nogeens is maar een middel de aansluiiing op cultureel en intellec tueel gebied bij Nederland. In dien zi: moet in de toekomst vooral gewerk worden, dat punt moet aan ieder die he goed meent met onze beweging inge preut worden en steeds voor oogen staan In denzelfden zin als Nelson tôt zij: soldaten sprak te Trafalgar, moeten w: tôt onze"Vlaamsche-Nederlanders zèg gen : « De Nederlandsche stam rekent e op dat ieder man zijn plicht zal doen. Dan wordt het Vlaamsche volk. weer wa het eens was eu wat het ook weer wot den kan. Dr. F. L. 0«zi Lettsrkundip Prfjskamp LEDEGANCK 1 SOS-1847 Zijn naam is ICarel Fedeganck. Maa zoo we zeggen Jan van Beei's, Julius d G-eyter, Guido Gezelle, Pol de Mont, 't i kortafi zonder voornaain, Ledeganck ! Hij is een echt Vlaamsch dichter, ee dien:de Vlamingen alléén, en niet d floilanders, tenzij bij uitzondering ee enkele, ten voile kunnen waardeeren. Dat is ook het geval met Guido Gs /.elle en Al brecht Rodenbach, want d \ ereering die ze over den Moerdijk zo warm betoouen, ten minste voor den eei sien dezer beide dichters, komt mec met de lippen dan uit het hart. Jan ten Brink nochtans stelde Fed< ganck zeer hoog. Van de Brie Zustersti den getuigde hij « dat het moeilijk z£ » vallen een verhevener en gespierder g« )> dicht bij de later gekomen poëten aa y, te wij zen. » Die trilogie werd ook geuoemd : Ut dichterlijk Evangelie van de Vlaamsch Beweging. Uit dit gedicht klinkt een reine, vei heven vaderlandslie f de. Wij vragen aa onze lezers dat zij het met ingetoge aandacht zouden lezen en herlezen. De vorm ervan is me estai onberisDt lijk, de taal is zwierig en welluidend, d maat edel en breed opklinkend, en 't i rijk aan beelden en gedachten. Wat een adellijke weemoed voelt g als hij Gent toespreekt. Wat een liefdc wat een gehechtheid, wat een hoop e wat een betrouwen, ondauks aile* ' Men zegt da.t gij De melodij Van eigen spraak miskeut Dat gij uw gouden moedertaal misdfidig litat verdringeo gedenk Den heiligen wenk Van al wat u omringt. Blijf tronw aan uw verledea Weer Vlaarosch van h*rt En Vlaamsch van aard. TTw roem en uw geluk Vindt g'op dien weg all«eo, Met al de heerlijkheid Der dagen van voorheen ! De aanhef van de ode aan Brugjge i nog breeder en de sfemming nog zwaax moediger. Wat baat het dat uw Halletoren nos op de zee ziet? Wat uw heerlijke ker ken? Uw lorstelijk geslacht ligt bijee zet in koperen graftomben, o diepgezon ken Vorstenstaà ! Maar 't zal zijn dichters en heldei g'aan vieren. Brugge zal een standbeeh oprichten te Damme, aan Maerlant, ei ook een aan Breydel en de Coninck — zoolang da'arna verwezenlijkt ! Welaan, laat andermaal u tooien ù d'adelouden gloor 1 Maar gedenk da Brugge in het verleden nooit de taal de \ adcrcn verzaakte. Eelfs als het tôt de sj»rak ! De derde ode aan Antwerpen is licht en blijheid eu klinkt al9 sen juieh t«on, als f^stçewn'g'1 tl ! Ar.twerpen, .j Waar Vlaandrens I,arid9tro«»a, even Jîer hij uit België dri^ft, Een wijde kom beschrijft Antwerpen, Brugge's erfgename, en no:|- het land van de kunst, van dichters en schilders ; Bevoorrechte en Begaafde ! 3 Hier vloeit nog steeds de bron van weel-de en pracht ! ;i Eu luisterend om mij heuen Vernam ik t' allen kant De taal van 't vaderland Zij lierelinge van uw zoons ; Had op hun tong iets ongewoons 1 Hoe diep voelt ge het geluk en de ont-t roering van den dichter die hier nog een t groote Vlaamsche stad vindt ! De geschiedschrijver onzer letterkun-de G. Kalff zegt van deze pràehtigedrît luik : « Inderdaad, een geheel, dat ge-tuigt van eenig talent ; » ... « ook nu zal een Vlaming dit stuk met ander hart en oo!» genieten dan een Noordnederlan- I de ' ». " Vis deze drie heerlijke lierzangen, die hei stempel dragen van het -renie ,slechts den indruk geven op de Noordnederlau-' ders van eenig talent, dan staan we waarlijk ver, nog zéér ver van mekaar. -Vlorgen zullen we verder over werk en schrijver, een en ander mededeelen. Eij mie Trambe^itidi® Het artikel dat wij vôôr enkele dagen da^raan wijdden, heeft bij de belangheb-benden algemeene instemming verwekt, te oordeelen naar de talrijke blijkeu r va i goedkeuring die ons in den vorm van e biieven en anderszins zijn toegekomen. s Ook hebben we het bewijs dat ons Antwerpsch publiek, zeker uit sympa-n thie voor onzg brave trambedienden, het e er heelemaal mee eens is, dat wij hen n verdedigen en hunne belangen voor-sta m. ji't al de brieven, die ons daarover be-e r; t'ten zullen we erikel dezen éér.en 0 laten volgenr omdat hij goed samenvat wttt verscheidenen ons schreven en een r zonderling licht werpt op de handelwijze van de Antwerpsche Trammaatschappij tegenover hare Vlaanische bedienden : Waarde heer Hoofdofisteller, ' » Met ware voldoening las ik in uw n numnier van 3 Juli uwe beschouwmgen op den brief der Antwerpsche trambe-dienden.» Waarlijk het wordt tijd dat de Vlamingen wat meer hunne oogen openen. Uwe opmerkingen op de Antwerpsche iVIaatschappij van Trarriwegen, moeten II wij, stambewuste Vlamingen, ten zeerste 1 beamen, te meer daar ik u met veront-waardiging moet mededeelen, dat gij - nog een der gelukkigste stukken in han-e den gekregen hebt. Veel erger, ja echt s onteerend voor onze Vlaamsche stad, is het bijv. met de dienstbladen van de e ontvangers. Daar is geen eukel wpord Vlaamsch op te vinden, aile aanduidin-: a gen of ver wij zings teekens naar eind-standplaatsen ,enz„ enz., ailes, ailes is in 't Fransch. » Wanneer men dat ziet ,zou menrzicli kunnen wanen aan de boorden der Seine, veeleer dan in de Vlaamsche Schelde-stad.» Verder liet ik mij ten stellig9te ver-zekeren dat in de dépôts, ook ailes in dt taal van « chez nous » toe gaat, zoo op de dienstbladen van uit- en inrij, waarop de bedienden moeten teekenen, alsook hunne aanmerkingen hoeven te schrijven over mogelijke gebreken aan de rijtuigen enz. Dat ailes gebeurt in eene voor hen vreemde taal. » En waarom of voor wien? Wel, omdat enkele grroo...te lichten, die hier de vetste wedclen komen opstrijken (Vlamingen, wanneer zult gij die plaatsen s bezetten!?) onze'Vlaamsche jongens ah - ee-n soort Datagoniërs aaiizien en zicll dus nooit gewaardigd hebben, eene «bar- > barentaal » te leeren. I » Zulke lioon tegenover de bevolking, waar men ten slotte moet van leven, is alleen in België mogelijk, want we zouden kunnen vragen aan die groote ooms j van de Tramways AnvSrsois, hoe zij zou-^ den varen moesten zij in Duinkerken j b.v. of Kales, zoo eene vreemde spraak gehruiken, uit verachting voor de eigen, nationale taal. » Alie echte Vlamingen moeten mee-! helpen om zulks te doen eindigen, en wij L.'zullen dan ook, Waarde Heer Iïoofdon-L ! st'eîïer, zooals gij sclirijft, de oogen blij- IVen open houden en telkens iedere în-breuk pp de taal en het recht der tram-î bedienden en onzer bevolking, aan den Jschandpaal spijkeren. -? >i Met dank voor de opname, • w Een i-rouive leeef. « DAGELIJKSCH NIEUWS ONZE LEÏTERKUNDIGE PRIJS-KAMP. — Binnen enkele dagen zullen wij de namen afkondigen van de personen die de Kommissie zullen uitmaken van onzen Eetterkundigen Prijs-kamp en aan wier handen « Het Vlaam- I sche Nieuws » geheel de toekenniug van \ de prijzen toevertrouwt. Het zijn allen ingezeteneu van Ant- j werpen, aigemeen om hun achtbaarheid gekend. In Uua handen zal ook het geid Uer toe te kennen prijzen worden ge-stort,De namen dier Kommissie-leden zal: een waarboig te meer wezen voor de volstrekte eerlijkheid van den prijs-, Kainp. î Eenieder kan prijs winnen. Men zorge er nu sieents voor zorgvuldig de « Uit- j tnipaeis » te bewaren — wij zullen de voorwaarden nog zoo duidelijk uitleg-gen dat een kuid er aan mee kan doen. VV;ij voorzien slechts eén teleurstel- ' Img ; menschen die nog uummers van vroeger willen hebben en er dan geen : meer kunnen va,n krijgen, want de bij- ; val v,an onzen 1-ïijskamp is ongeioollijji. Ieder vindt hem leerzaam en aantrek- | kelijk ; daarbij nog kans hebben cen j urielken van honderd irank ; '( ô ef oO î te winnen, om aan een willig en leer-1 zaam tijdverdrijf te hebben meegedaan, ; t is al wat ge wenscnen kunt en waar-lyk te recht verleidend. « De verschenen nuijimets zijn nu nog aile te krijgen » ep onze bureelen (ook m de groote steden bij onze depotnou-. dérs ot bij onze verkoopers op aan-vraag) ; doch ons nieuw vroohjk men-gelwerk « Tijl Uilenspiegel », dat ook cen engemeenen bij val verwerit, deed den voorraad zoo we-gslmken, dat wij er j iets hebben moeten op vindeu. j Wij zullen daarom de verschenen « vervolgen » van «Uilenspiegel» nog: eens herarukkeu op eén uiaû, zoodac ae telaatkomers z.ich heel het begm kunnen aanschaffen. Dat eenieder dus vooral zorg drage voor de « Uitknipsels ». Wij zulkn pok bmnen enkele dagen het tijdstip opgeven dat de prijskamp gealoten wordt. Aan sommige schrijvers worden twee dagen besteed en dan komt, bij den naam, «en tweede maal hetzelfde numnier. Wie slechts met één builetijn denkt mede te doen moet ook slechts éénmaal uitknippen, zoodat er geen leemie komt m de cijlerreeks 1, 2, 5, 4, enz. De Kommissie zaL ook te onderzoeken hebben of er geen « vierde » buitenge-wone geldprijs zal wezen. Daarover meer a.s. week. DE BR1EFWI5SELING MET DE ÙEVAiSliiENEN IN D U1T S C il LA N D. — Het geueraal gouvernement deeit mede dat het aan de onderdanen van ne u traie- landea, die in België geUuisvest zijn, toegelaten is. brieven te wisselen met de gevangenen, die in Duitschland jpgesloten zijn. Deze regel is aigemeen, zoodat dit recht zich uitstrekt tôt de gevangenen v'an gelijk. welk land. De neutrale onderdanen in België zijn wel te verstaan geliouden zich aan dezelfde formalitei» ten als de Belgen te ouderwerpen. LES ÏMPODENTS. (Da onbeschaaia* ileu). — Vôôr eenige dagen tvaren wij, Vlaanischgaziiiden, a importuns » (hin-derlijken), nu zij h we reeds « impudents » ge worden, aldus de « Echo Belge » van 1 Juli. Charles Bernard sehrijft een hec. hoofdartikel met scheklwoorden dooi-spekt om dit te be wij zen. Sedert twee maanden is de « Vlaamsche Stem » bezig, aldns Ch. Bernard, met de Nederlandsche pers op te ruien door de Vlaamsche kwestie op het tapijt te brengen, dit is misdadig. En wij zijn het toch niet (Echo Bel- ' ge) die aan den heiligen plicht van een-dracht te kort komen ( !). Zoolang er ~êne Bolgische kwestie is, mag er geen Vlaamsch zijn. Verder verklaart Bernard, dat hij de Nederlandsche beschaving kent eu be-mint, dat hij onze Vlaanische schil ' rijen en onze Vlaamsche gebouwen be-wondert.Ten slotte zegt Charles Bernard, dat dat hij voortaan zal zwijgen over taal-aangelegenheden.Ziedaar een besluit van zijnentwege dat iedereen met genoegen zal begroe-ten... als hij het uitvoert wel te ver-staan.Ch. Bernard, ffmît al oiiheil genoeg gesticht met zijn gepràtt,- «,nar èijn st'l7\vijfçen«3fe«id i? zulk eer> Hewîs v«., heldenmoed, zoo'n opoffering, dat ta moeilijk zal vol te houden zijn; Enfin, wachten we 't af, Er is meer vreugde in den hemel, enz., enz., de lezer weet de r-est. DE PRIJS VAN EEN ENGELSCH-MAN. — Wat er in oorlogstijd in En-geland al met gebeuren kan : Emilie Grossmanu, een Duitsch meis-je uit den Eizas, dat te houden woonde, heett een schijnhuwelijk met een En-gelschman aaugcgaan, omdat men haat had verteld, dat zij dan een Engelsche ■ Was en in houden kon blijven. De man, die zijn bemiddehng had verlcend, heeft zich Zaterdag voor den poiitierechter te verantwoorden gehad. Het bleek dat hij het meisje vdor lô liv. st. een '« aardigen Engelschman » had beloold, hetgeen den rechter deed uitroepen : 1s dat de prijs voor een Engelschman ! Het meisj e had baar man pas voor 't eerst gezien op den ochtend van de huweiijksplechtig-beid. Nadat zij voor de wet getrouwd waren, was de bruidegoin verdwenen, en de bruid had ook niet gevraagd waar hij bleef. De behaudeling van de zaak is een week uitgesteld. 8TATÏSTIEK DER BfNNEN SCHEEPVAART GEDURENDE DK MAAND JUNI 1915. Ingekomen Schepen To« Bonapartesiuis 25g 81,735 Kattendijksluis 1 sHo Royerssluis — — Kempische vaart 143 3^.934 Sciuppersdok 326 3x^76 ScliGiu-cKaaien 42 23,200 p8tro»iinriehtiagea — — Totale» 8x1 175,825 Uitgegaaa Schepen Ton Bonajja. uisiuis ^yS Kaiieaciijksluis — — koyerssluis — — Kempisch# vaar.t 177 S°,510 bcnippersuok 31Ï 34,056 jsciielsjekaaien 23,203 i'eiroolin richtingen — — Totalen 876 208,960 ZIJ DIE DE GROOTSTE STAPPEN MAttiiN. — Len Kussische soldaat do&t van 112 tôt 114 stappen per nunuut, een Duitscher 114, een Uostennjker 115, een h'ranschman en een itahaan 120, met uitzondering van de jager te voet die er xaif do«t. De lengten van deze stappen zijn onderscheideiijk van 71 cm., in Kusland, van 80 in Duitschland, van 75 in Oos-tenrijk en van 76 in Frankrijk en Italie.In deze voorwaarden ipopt «eu Rus-sische soidaat van 79 x/a. tôt 82 1/2 m. per minuut, een Oostenrijker 82 1/2 m., een Franschman on een ltaliaan 90 m. «a ♦en Duitsch&r 91,3 m. HET LAATSTE OVERBLIJFSEL VAN DE c PliYSIONOTRACIE.— Op de Place du Cloître Saint-Honoré, waarop de « annexe » van een groot magazijn zal verrijzen, is gisteren de laatste steen van het huis Chrétien gesloopt. Chrétien? Wie was deze Chrétien? Chrétien was de « physionotrace » van keizerin Joséphine, en vanaf dea dag dat zijn atelier het bezoek van deze vorstin ontving, zijn al d -a groote personages van het Keizerrijk er geweest : Chrétien maakte fortuin. Da « Physionotracie » was de groat-moeder van de plîotografie, dochter van de daguerreotype. Haar uitvinder, deze Chrétien, wiens huis nu varrfwenor. maakte voor U, voor 72 frank, op een koperen plaat, ter grootte van een visite-kaart, welk formaat al de photografiën aannamen, een profiel « waarvan de ge-lijkenis gewaarborgd werd », uitvinding welke eveneens door de photografen overgenomen werd. Eenige verzamelaars bezitten physio-notracie-portretten door Chrétien uitge-voerd. Zij zijn zeer intéressant en zeer zeldzaam. EEN LAND ZONDER OUDE .ION-GE DOCHTERS. — De oude jc.i g-e dochters zijn onbekend in het Bechouanû-iand. Al de kleine nçgerinnen welke hun 13" jaar bereikt hebben worden zorcter uitstel gehuwd op beve! der hegere overheid, en zij beminnen hunnen eehtge-noot. In ruïl van hun onbegrensden cp-offeringsgeest vragen ze van hem slechts een weinig dageliiksch voedsel en nu en dan enkele stokslagen, die de eigénîiefdc ^enpr /watte vrouw steeds «treelen.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.