Jong België: weekblad voor het Land van Waes

8530 0
08 decembre 1918
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1918, 08 Decembre. Jong België: weekblad voor het Land van Waes. Accès à 28 avril 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/qz22b8wd78/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

J0NG BELGIE Abonnementsprijs per jaargang fr. 5,00 » » » drie maanden fr. 1,50 Kleine Annoncen 40 centieme* per regel. Groote Annoncen volgens overeenkomst. Weekblad voor het Land van Waas. Redaktie en aankondigingen : Ankerstraat, 40. Drukker-Uilgever : J. De Gendt-Porte, Ankerstraat, 40, St-Nikolaas. De ingezonden stukken worden niet teiug bezorgd. LEVE BELGIE, één en onverdeelbaar ! Pro Patria. België ons Vaderland ziet de heilvolste toekomst te gemoet ! Dit danken wij het fiere gebaar waarmee koning Albert voor het aanschijn der wereld,in het bewustzijn van ons Recht de voorstellen afwees \ van overmoedig geweld. De eer van een Volk kan niet te koop worden gesteld, noch verpand; slechts zij bij wien de eer sinds lang vereenzelvigd was met de macht kon-den de eer van een ander Volk te koop vragen. Dat Beljie grooter wordt danken we onzen Vorst, en zijne standvastigheid in den Strijd en in het Offer. Dat danken we na hem onze Strijders die we jubelend hebben begroet wanneer ze zegevierend terugkeerden uit de zee-nevelgrijze landouwen en bebloede trechters van Veurne-Ambacht. Maar vooral Hun die niet terugkeerden en wier lijken ginds begraven liggen in het laatst# plekje vrijgebleven grond. Die het Offer tôt het einde hebben gebracht in het volbrengen van den bloedigen plicht, — die wellicht bij de laatste krachtinspanning van hunne overwonnen Levens zich gesterkt voelden door de gewisse en eeuwig dankbare trouw van het na.geslar.ht. Voor hen buigen we in bewogen eerbied het hoofd ! Ze mogen stille rusten in hunne Heldengraven. Als een moeder haar gestorven kind zal het Vaderland ze herdenken omdat ze de martelaars zijn geweest die stierven voor ons Recht. * * * België rijst grooter uit zijn puinen op ! Het aanzien der wereld is op ons gericht, België krijgt onder aile natiën der Wereld de eereplaats. Handel en nijverheid bloeien weer op. Maar dit komt niet tôt voile verwezenlijking zonder dat ook van onze zijde wordt gei-jverd en rneegewerkt. Geèn krachten mogen thans ge-spaard ! In onzekerder en kommervoller dagen reeds hebben velen onder ons de banden toegestoken. We deden van toen af wat we konden — we de-den het met begeestering, bewust dat ieder waar hij staat de plichten vervullen moet die het oogen-blik gebiedt. « Il appartient à chacun, zegt Maurice Barrés, de se battre pour le mieux sur le carré de ierrain où l'a placé la destinée. » Allen willen we, thans dat we terug ons zelf gewordën zijn, de ondernomene taak voortzetten. Zegepralend indenstrijd voordeheropbeuringvan ons Volk, dat neergedrukt gaat door jarenlang verweer tegen aile ontberingen ; — in het stre-ven naar herstel van 't geliefde België moeten allen zich scharen in de gelederen. Naar zedelijke verheffing en stoffelijk herstel! Hier kunnen allen thans dadelijker medehel-pen en wij bieden onze hulp zonder ze te berekenen, met de begeestering der Jonkheid en de overtuiging der eerste Mannenjaren ! Allen werkvaardig ! « Non recuso laborem », moet onze leuze zijn. Naar het voorbeeld van hen die thans door den Koning aan de spitse zijn geplaatst der herlevende Natie wenschen wij voor ailes : EENDRACHT Meeningsverscheidenheden mogen ons bijblij-ven : zij zullen het vervullen der gemeenzame taak niet verhinderen. i * * * I Wij denken met erkentelijkheid aan hen die Ions van in den beginne ter zijde stonden ! Die in de drukte der jarenlange overweldi-ging ons door hun voorbeeld gesterkt en door l hun woord hebben aangemoedigd. I Men vergeve ons dat dankbaarheid ons wel licht tôt onbescheidenheid noopt : maar namen als die van den Heer Dr De Smedt, w. n. Burge-meester onzer stad en van onzen grooten Stads-genoot den heer A. Verwilghen, moeten op deze eerste bladzijde worden gehuldigd ! Wat gansch onze bevolking beiden verschul-digd is kunnen we nooit genoegzaam indachtig blijven. * * * Nieuwe tijden wenken ons ! Wij slaan de handen saam opdat de gemeen-zame arbeid op den bodem van het herboren Vaderland gedije ! Wij wenden enkel van ons af zij... de enke-len onder de duizenden die onder voorwendsel van het Recht de eer hebben bezoedeld... die zegden hun Volk te dienen en het poogden uit te leveren... voor dertig zilverlingen soms. Het Vlaamsche volk heeft zich eendrachtig in een gebaar van trotsche fierheid van hen afge-wend. Het zal zonder hen verwezenlijken wat het wil... ailes wat het wil. Aile anderen, werkman of werkgever, land-heer of landïman^ begoeden en onterlden, ont-wikkelden of niet reikcv wij de hand en noo-digen wij uit tôt de vreugde van gedijenden'her.-stellenden Arbeid A. tôt bevruchting van Belgie'îl duur'wi _îi &-%cï Pii) gcVCiùcfa GRONL». " ' jr ! .ONS PROGRAMMA. | In » JONG BELGIE » leeft de geest der verjongde tijden uit de wereldramp geboren. Op aile gebied, zoo politiek als sociaal, waait een frissche wind van vroegen morgen-etond.Wat in het oude degelijk was, willen we in het aieuwe verjongen en de komende tijden aanpassen. Op politiek gebied moet het gedaan zijn met 1 den kleingeestigen en engen strijd van vroeger. Het voorbeeld komt van hooger. ; Het nieuwe coalitie-ministerie dat werd ge-vormd is de weerspiegeling van het eendrachtig samenwerken van aile krachten tôt het : herstel van ons diepbeproefd Vaderland. i Z. M. de Koning deed in zijn Troonrede te Brussel, beroep op de eendracht boven den 1 vruchteloozen twist van verderfelijke kleine partijpolitiek. Z. E. Kardinaal Mercier was de l eerste om zulks toe te juichen. ( Onze politieke bedrijvigheid, tôt nog toe : vooral op innerlijke twistpunten gericht moet i zich naar buiten ontwikkelen en aldus onze < economische belangen met de vreemde natiën bevorderen. De democratische geest die thans z gepralend te 1 voorschijn komt, wil dat door vergaande hervor-mingen op sociaal gebied worde ingegrepen. De Vakvereenigingen en Arbeidersorganisa-ties moeten gesteund en beschermd worden. De reeds zoo merkwaardige sociale wetgeving kan steeds verder worden uitgebreid, de verhoudin-gen tusschen werkgever en werknemer in aile rechtvaardigheid geregeld. Aan onzen zoo beproefden Middenstand moet kranige bescherming worden verleend. Onder Vlaamsch opzicht eischen we voor ons volk de volledige ontwikkeling, door eigen taal, van zijn persoonlijkheid en rijke eigen-schappen.Een Vlaming moet in aile omstandigheden zicht'huis gevoelen in België. In zijn taal heeft hij het recht onderwezen, bestuurd en gerecht 1 te worden tôt in den hoogsten en laatsten aanleg. Dit zijn de hoofdgedachten die den nieuwen geest bezielen. Deze richting zal « Jong Belgie » trouw volgen en waar het noodig blijkt, verdedigen. i DE REDAKTIE. I » < WaW ■———Mg* Uit de Politiek. Deutschland muss grôszer sein ! Wi] allen herinneren ons dien kreet van het binnearukkend geweld. Maar gelukkiglijk de tijden veranderen : tem-pora mutantur ! Niet eens zal Duitschland blijven wat het was. Steeds wijzen de komende berichten duidelij-ker op uiteenbrokkeling. Elzas-Lotharingen is voorgoed door Franschen bezet. Komt de linker Rijnoever nog ooit voor Duitschland vrij ? Polen zal een groot deel van Duitschland bin-nen zijne nieuwe grenzen inpalmen. Denemarken heeft zich ter elfder ure bedacht en gemeend dat oude rekeningen — sinds lang verdertigd — soms nog wel eens betaald geraken. Sleeswijk en Holstein willen los van het Duitsche Rijk en zoo zal na Sedan ook Sadowa worden gewroken. Silezie in 174-2 van Oosterijk ontstolen dreigt nu met losscheuring. Of het hiermee op-houden zal ? De strijd begint nu om deheerschappij tusschen Miinchen en Berlijn. Mtinchen brak deze dagen de betrekkingen met de oude hoofdstad. Men spreekt van eenen Statenbond — met den Bun-! desstaat is het voor goed gedaan — onder den i naam van « Vereenigde Staten van il JuitschJand » met Miinchen aïs centrum. Intusschen gaat de revolutie haar gang. De meer bezadirde voormannen — vroeger extre-I misten — als kanselier Ebert, Haase, Ledebour schijnen hetvoorloopig tegen de radicalen van nu — de Spartacus groep met Liebknecht en de ook onlangs uit de gevangenis bevrijde Rosa Luxem-burg aan 't hoofd — te houden. Tôt overeenstemming ismen nog niet gekomen. Zeker niet. Bij zooverre dat Hindenburg onlangs vaderlijk aanmaande tôt eendracht. Indien het zoo blijft, zoo schreef hij van uit het hoofdkwar-tier, krijgen we nooit vrede, want de Entente zal over den vrede niet onderhandelen dan met een stevig gevormde regeering die waarlijk de verte-genwoordiging is van het Duitsche volk. Tevens treedt men in het tijdperk der ophef-makende onthullingen. Berlijn zoo begint men te spreken heeft waarlijk den oorlog gewild ! Berlijn heeft Weenen opgehitst en men spreekt thans van niets minder dan von Bethman en von Jagow aan te houden. De keizer zelf beschuldigde in een gesprek dat, hij enkele dagen voor zijne interneering voerde, deze twee staatsleden van in Juli 1914 het schip alleen te hebben gestuurd, terwijl men hem uit wandelen zond naar Noorwegen... hoewel hij dan hoegenaamd, zoo zegt hij, geen lust had tôt wandelen ! De geheele politiek, zoo heet het, is in de laatste weken voor den oorlog door Bethman en Jagow gevoerd. Wat beide ministers hierop zullen antwoorden maakt ons heel benieuwd. Dit wordt nog heel wat aantrekkelijker dan straatjeskrakeel. Ook Kurt Eisner, over enkele weken nog ge-vangen, thans hoofdminister van Beieren, be-schuldigt openlijk de Berlijnsche « kliek » den oorlog te hebben uitgelokt. Ja waarlijk de tijden zijn veranderd sinds von Hertling, de man die om België te houden de vuistpandtheorie had uitgevonden, zonder tegen-spraak in Duitschland kon verkondigen dat « Duitschlandsgeweten zuiver was van aile vlek.» Dat het in Duitschland met de heerschappij der Hohenzollerns en de militaire kringen die er rond fladderden zooverre komen moest hebben enkele klaarzienden in Duitschland zelf vermoed en voorhands uitgesproken. In het boek dat hij in den beginne van dit jaar uitgaf « Krieg und Friede » schreef Maximilian Harden, wellicht de begaafdste der Duitsche politieke schrijvers : « Het is nu geen tijd meer voor halfheden... Haast u gij die uwe vorsten raadge-ven moet. Hij die het noodwendige snel toegeeft mijdt den schijn van onwaardigen dwang, De tijd is voorbij dat we ons leven, ons have en goed, de hoop die wij bouwen op onze kinderen, dat Wë dit ailes veil hebben voor Duitschland zonder het recht te hebben ook aan Dunschlands beschikkingen mede tewerken. » Descenduntstatuae, restemque sequuntur! Ailes stortte ineen. Keizer en kroonprins zijn hun land * ontvlucht ! Ludendorfï gevlucht ! Hindenburg republikein geworden « Mein lieber Feldmar-schall ! » De Duitsche duikbooten zijn uitgeleverd.... en • Tirpitz die aan het Duitsche volk gelooven deed " dat geen enkel Amerikaan ooit den voet gingzet- ten op Europeeschen bodem heeft manhaftig — 1 hij ook — de wijk gekozen naar een schijnzeker r 00rd. De Duitsche hoogzeevloot — eens de trots van " Keizer Wilhem en de groote politieke verwezenlijking van von Biilow — waarmede men Enge- * land te lijve wilde, is aan Engeland uitgeleverd. 5 De tijden zullen lang nog voor Duitschland • zwanger blijven aan'mjpenden nood. e 1 —---e Over Activisme. i Met de volledige overwinning onzer held-1 haftige legers is aan het vzrraderlijk monster van - het activisme den doodsteek gegeven. 1 Drie jaren lang heeft het.aile rechtsch.î^A* » Vlamirigen m hun trè1uwneid*aah het VaderS^PT en stamfierheid gekwetst. e Thans hoort het Sehrikbevvind der Aktivisten - aan het verleden en dragen de schuldigen de r weiverdiende gevolgen van hunne schanddaad. 1 Nooit kunnen wij vergeten de onverpoosde le vervolgingen oie we nachî en dag hadden te - doorstaan, en vee! behEndigheid was soms noodig om aan den tand van dit monster te ontsnappen. De toekomst zal aan deze geschandvlekten lee-î ren dat voor hen geen plaats meer is in het her-t boren België. Het ware te lang al het helsche der bekende 1 of geheime activistische daden en betrachtingen 1 aan te toonen ; doch, welke straf is onverdiend - voor mannen, die, op eigen handje en in onbe-grijpelijken waanzin den Staat België vervallen - verklaren en het lot van ons trouw volk in han- 2 den van den vijand ovjrleveren? 1 Weg met Havere en los van Wallonië was hun 1 dagelijksche kreet ! 1 Los van onze broedtrs, die zoo edelmoedig als wie ook, hun bloed voor het gemeenzame Vader-, land veil hadden ! , Welke waren de inzichten dier scheurmakers ? t Hebben het de afgevaardigdeç van den zooge-î naamden T^aad van Vlaanderen alsmede de hoof-j den der Jong Vlamingm, niet ronduit verklaard t in vergaderingen en proklamaties ? Om politieke, s economische en militaire toenadering te zoeken 1 met Duitschland, den vijand! Is er eene daad die meer van verraad kan be-1 stempeld worden *ls deze ? 1 Vlaanderen moet weten aan welke gevaren het is ontsnapt en het wachtwoord voor de toekomst - kennen. vw We moeten begaald op de hoede zijn, want 1 voor verraders zijn aile rniddelen recht om tôt hun doel te komen. 1 Nu Duitschland, als kwijtsehrift voor het ver- 3 raad, hun plannen niet kon verwezenlijken, zullen - zij aile krachten inspannen om onder revolution-t naire gedaante nieuwen storm te loopen en zoo het » verderfelijk werk van scheiding voort te zetten. j Vlaanderen moet en zal volledig recht geschie-r den. Daar zullen wij met al onze krachten aan 1 medewerken. 3 We begroeten fier de verklaringen van onzen dapperen Koning in zijne troonrede : « Het be-r lang zelf van het Vaderland eischt dat ieder van 1 onze twee volksstammen in de mogelijkheid ver- - keere elk in eigen taal, zijn volledige peraoonlijk-r heid, oorspronkelijkheid, verstand en kunstgaven - te ontwikkelen. Het la-ndsbestuur zal aan het "t Parlement voorstellen, dadelijk een Vlaamsc e Hoogeschool te Cent te openen ; aan de Kamers 1 — die de raadplieging der kiezers zullen volgen , overlatend, de l^lijvende vormen ervan te rege 3 len. » i

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Jong België: weekblad voor het Land van Waes appartenant à la catégorie Christendemocratische pers, parue à Sint-Niklaas du 1918 au 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes