SYNDIKAAL MEDEDEELINGSBLAD van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen De redaktie behoudt zich voor, ingezonden stukken al of niet te plaatsen VERSCHIJNT BU GELEGENHEID Redaktie en Administratie : Plantijnlei West, 66, Antwerpen Wat zullen wij doen w e xieDDen net ons xnaeraaaa met te ontveinzen dat voor elk organisme, wat zich op openoaar terrein oewegen inoet in net gewone leven, cie tija schijnt gesomen te zxjn oni paraj te kiezen tusschen nog wacncen op gevaai acnter te oujven oi te oegixinen werken in aen zxn zooaxs zou xtuxinen genanaeia wor-aen 1x1 aen ujd weiKe op ae naïaage beroerac tocstanaen voigen gaat. avérai aoen zicn ae teesenen voor dat elk ûereid îs ot zicn Dereia maaKt oin den gewonen aageiijKsciien strijd van voomeen, al is iiet siecnts met vooruereiaenae handeimgen, aan te vatien. x^enerzijas voeren ae toonaangcweiiae organisme 11 aer versctniienaen Cassen aner lanaen uen strija tôt veroetering nanner steiixngen tegenover deze der andere xtiassen. Uezc sîrija wordt gevoera aoor t aruKken met aixe macm en, ait ondervinaing mogen we er ook. wei ûijvoegen met aile miadeien, op nanrie onaei-scneiaene xegeerixxgeiî, ten einae aezexi te be~ wegen, zien m een ox anuern zin, inzake ae groote vraag van net ; « noe rnoct ae nuidige mexiscneriblacuting einaigen », ait te spreken. in veroaxid duarmeae aient ai oiixmaaemjK aangestrpt te worden dat de Durgervertegen-wooraigers, zonacr oxiderscneid aanstuwen naar net aoorzettexi « tôt resuitaat ». w at dit resultaat îs, îaat zicti gema&iteiijk ladexx, gezxen as aroeiders vviel weten dat net den Kapitaxisten m hoorazaak gaat om KonkLir-renten van de niarxct te jagen. in den senoot onzer eigene xsiasse doen heaen nog organisrnen en vooraanstaanuen aan strija ter overwxnnxng nunrxer versctiilien-de meeningen, waar aie besiaan, inzaxte ae tak'aek tôt beter bereiKen van net doei dat aiien nastreven, namelijk : iiet verzetten van net poixtxeke evenwxcht naar aen liant der bezitiooze Klasse, met als gevoxg : net ver-overen eerxer oetere positie voor net proieta-naat door net atdwingen van mèerdere rnedezeggmgssctiap door aemokratiseenng der regeeringstelsels. Uie taktiekstrijd wordt dan ook, alUians heaen nog, gevoerd tuaschen de proietaners van verscJuliende lanaen msgeiijks met het oog op ae groote vraag van het oogenblik, in aîwacxinng dat aiien eens t akkoord geraken om ai voorop tôt deze Konkiusie te komen : « de ooriog moet eindigen », aidus bewijzende dat ze voôr aiies mensch zijn en aantoonende dat altoos een kapitaiist voor aiies kapitaiist îs eer hij mensch wil zijn. Ook andere roering bestaat en dit oijzonder in de industrxeele middens, waar men gereed is ot bijna om de strijdbij] op te graven, waar ze geborgen was. De werkge.vers vergaderen, bespreken hoe zai gewerkt worden, wat ze aan de werklieden zulien toestaan, wat ze hen zuiien onttrekken, wat dus maakt dat we, de huidige periode ten einde, of misschien nog vroeger, voor een op sterke bazis opgerichte stelling zullen bevinden. En dat werken is, ons dunkens, beteekenis-vol genoeg, om ons af te vragen : « wat doen wij? » Onze Internationale heeft reeds de eerste hand aan de ploeg gesiagen en is overgegaan tôt een begin van uitvoering der gerijpte plan-nen. Die arbeid zal niet meer stilvallen. Wat zullen wij dan daartegenover doen? Wij heboen onze kracht reeds afdoende bewezen door de uiterlijke werking inzake het aan-kweeken der strijdvaardigheid van ons leger door ontwikkeling en toevoeging van nieuwe, noodzakelijke en ons voorheen ontbrekende elementen ; door het ongerepte voortbestaan en veerkrachtig daarzijn onzer Bonden, wat het best tôt uiting komt in de stevigheid van ons Blad waarin de onmisbare teekenen van voortdurende werkzaamheid onophoudelijk ten toon gespreid of anderzinds soms enkel v^er-moed kunne'n worden. Die kracht blijkt ook in ! den aandrang onzer leden tôt werking naar Duiten. Doch er is meer. We zijn gereed met onze plans, ailes dringt ons om de spade in den grond te stooten ; al onze klassegenooten ar-beiden reeds aan het leggen der grondvesten voor het toekomstige grootere gebouw dat de rechten der arbeitfers bevatten moet. Ailes roert in de arbeiderswereld en bij het weten van dit ailes komt toch ook bij ons, welke inderdaad nog de minste kracht iot hanteeren der spade kunnen toonen, toch nog bij zoo-velen de* vraag op de lippen : « Wat zullen we doen? » Zullen we het laten bij het maken van plan-nen? Zullen we neerzitten en wachten tôt de gebuur of, erger nog, misschien de tegenstan-der komt opdringen en ons met de plannen in den zak verrast? Of zullen we met al de kracht welke ons nog overig is, met al het vertrouwen dat onze zaak, de zaak der arbeiders ons immer geschonken heeft, opspringen en moeitevol en met stijgen-de mspanning, misschien ook ten koste van veel leed, de werktuigen opnemen, het mate-riaal aanvoeren tôt het leggen, hecht en sterk der grondvesten onzer aanstaande actie ; het aeden en de toekomst onzer arbeiders en onzer vakvereenigingen? Zullen we het doen? Zullen we durven?? Waarop velen reeds geantwoord hebben : Waarom niet??? Jiveh. ONZE VOEDING In het voorgaande nummer hebben we terloops aangetoond hoe weinig rooskleurig het met onze voeding gesteld is in de eerste toekomst. Daarin werdt ook gewezen op het waarschijnlijke ont-breken van het broodrantsoen in de eerste dagen, waarmee de magere tijd eens voor goed zou aan-vang nemen. Gelukkiglijk schijnt men in het Prov. Komit. er in gelukt te zijn een algemeen ontbreken van het broodrantsoen te verrnijden. Wèl hebben heden hier en daar een paar bakkers een of twee dagen hunne klienten or;getroost moetendoorzen-den, doch het heett zich, om zoo te zeggen, tôt uitzonderingen bepaaid We mogen dus aanne-men dat nu, met het geleidelijk aankomen der gemelde 66.000 ton, we de dreigende broodkjrisis zoo goed en zoo kwaad het gaat, zullen kunnen doorspartelen. ' Doch daarbuiten blijf. nog, dàt waarop we het groote gewicht gelegd hebben in het vorige arti-kel, namelijk de voorziening met andere waren voor de komende maanden, voorziening welke niet dan door de energieke werking der gemeen-tebesturen kan bewerkstelligd worden. Dat deze werking niet lang mag uitblijven, hoeft niet meer betoogd te worden. Daarom ook dienen onze kamenaden, welke op de hoogte zijn der mogelijkheden om tôt eenige tameîijke vol-doende bevoorrading te komen, zich in te span-nen om intijds de noodige maatregelen tetrachten te doen nemen v/illen zij zelve niet als medever-antwoordelijk voor de publieke opinie gesteld worden. Het wordt thans de tijd voor de openbare be-sturen te kiezen tusschen vol komen onbevooroor-deeld werken in het algemeen belang en het gewicht der massa, welkzwaarderisdanditder... kiezers. j. De Vakbonds Internationale Onder dezen titel gaven we, naast eenige be-schouwingen over de werking der Vakbeweging en elke harer aanhangers, het programma eener Internationale Konferentie welke op 8 Juni sa-mengeroepen was te Stockholm, voor de Vakbonds-Internationale.Deze konferentie, welke bijgewoond was door Hollandsche, Deensche, Noorweegsche, Zweed-sche, Duitsche, Oostenrijksche, Hongaarsche, Bulgaarsche en Finlandsche afgevaardigden, hield het, na bespreking, voor niet doelmatig reeds tôt beslissende oesprekingen over te gaan gezien de punten, waaruit het programma is samengesteld, namelijk : het stellen van zekere waarborgen na de arbeidersrechten, arbeidersbescherming, algemeene verzekerings-inrichtingen der arbeiders ; punten zijn waarin de arbeiders klasse der heele wereld belang heeft en waarmee ze zich dus in haar geheel dient bezig te houden. Als gevolg dezer beschouwingen is dan het be-sluit gekomen om voor 17 September aanstaande eene nieuwe vergadering bijeen teroepen, ditmaal in Zwitserland, zoodat de deelname aan deze konferentie veel gemakkelijker zal wezen voor aile landen. Aile gesyndikeerde arbeiders worden dan ook verzocht afgevaardigden daarhenen te zenden. Ten einde de te nemen besluiten endedeelneming het karakter van de uitdrukking der arbeiders klasse zelve te doen dragen, nam de vergadering aan dat voor deze konferentie van elk land tôt tien afgevaardigden konden gezonden worden^ Aan de vakvereenigingen dus zich uit te spre-ken over wat er te dien opzichte door ons dient gedaan te worden. We zullen onze kameradenop de hoogte houden, vermits het hier gaat om een levensbelang voor de heele arbeidende klasse. Aller toekomst kan afhangea van de wending die deze zaak neemt, reden waarom het noodig is déze kwestie diepgrondig te bespreken. Wat naar onze meening dan ook wel gebeuren zal, « * # » De Internationale socialistische Vredes-Konfe-rentie.In betrek met deze konferentie welke te Stockholm in de maand Julizoudienenplaatstehebben, kunnen &e een goed nieuws melden, namelijk : het eerste nieuws inzake de Belgische Werklieden-partij met betrek op deze konferentie. Zooals men uit de dagbladen weet werdt van Russische zijde uit, aaugedrongen op het houden van een dergelijke konferentie over den vrede, we!k voorstel in overeer stemming zou worden gebracht te worden met dit der Hollandsche dele-gatie bij het I. B.overdekonfprentieteStockholm. Nu is evenwel eerst de gedachte gerezen vooraf een bijeenkomst te houden der socialistische par-tijen van de Entente-landen om over een Interna-tionaal Congres, gebeurlijk over dit te Stockholm, elkander te raadplegen, ook nopens de dagorde. Verleden week vergaderde, naar wij meenen den Landelijken Raad, te Brussel en daar werdt besloten de B. W. P. op die voorafgaandelijke konferentie te doen vertegenwoordigen. Deze beslissing, welke we als gelukkig mogen betitelen, sluit in zich de principieele toezegging tôt deelname aan een werkelijke Internationale Konferentie, waardoor dus aan de verlangens der arbeiders kan voldaan worden. We zijn overtuigd dat deze bijeenkomst, welke nu nog voor sommigen een ietwatchauvinistischen schijn kan hebben, leiden zal tôt eene internationale verstandhouding en tôt wat door ons allen zoozeer betracht wordt : den Vrede. Wat het ook zij, aan het initiatief der inrichters van de besprekingen te Stokholm mogen we ge-rust dank wijten en deze eerste stap naar de men-schelijkheid op hare credietrekening bijschrijven. J-V. EEN BEGIN In een vorig nummer werdt door een onzer bij-zondere medewerkers gewezen op de rare manier van handelen welke te Antwerpen in praktijk gesteld wordt inzake het bezigen der bons voor voedingswaren, zoowel voor gesteunde als niet gesteunden. Gezien er geene voedingswaren meer voorhan-den zijn in de bedeelingslokalen van het Hulp-komiteit en sinds er geen bijrantsoenen meer kunnen gegeven worden, konden die bons niet meer dienen en moesten daarom uitgewisseld worden tegen andere bons waarmee dan de voor-handen zijnde andere waren, (in de stadswinkels o. a.) dienden gekoeht te worden. Waren er nu geene dergelijke waren dan werden vrije bons gegeven, waarmee dan het gewoon rantsoen in de magazijnen van het Komiteit of van den Ste-delijken bevoorradingsdienst konden genomen worden. Dit paar woorden zijn al voldoende om te wij-zen op den indruk welk genoemd artikel gemaakt heeft, bijzonder op degenen welke met inwisselen van die bons hunnen tijd konden zoek brengen. Heden schijnt een begin van regeling te zullen getroffen worden om te voorkomen dat althans een deel van degenen welke dergelijke bons ont-vangen, ze des anderdaags tegen andere bons moeten gaan uitwisselen om eerst den daaropvol-genden dag waren te kunnen koopen. De magazijnbons, welke nu de gesteunden krijgen als gedeelte van hun werkeloozensteun voor het gezin, zullen eerstdaags wel afgeschaft worden. Dat deze afschaffing onder aile opzichten een voordeel is kan nagegaan worden als men weet dat maandeliiks zoowat een anderhalf millioen bons verhanndeld werden, welke dus in den laat-sten tijd niet meer dienen moesten dan om uitgewisseld te worden tegen andere bons. Deze bons nu, zullen door vrije bons vervan-gen worden, waardoor aan de gesteunden min-stens ééne koers gespaard zal worden. De goeden weg is dus ingeslagen. Mogen we hopen dat ook weldra eene regeling zal getroffen worden voor wat betreft de bijrant-rantsoenkaarten der soep zoolang er geen bijrant-soen in waren kan gegeven worden ? Hetzelfde procès kan misschien wel gevolgd worden waardoor aan velen, niet-gesteunden, welke dus minder tijd hebben dan de behoeftigen, een kostbaren tijd zou kunnen gespaard worden, welke nu nog met uitwisseleif zal verloren gaan. Gemakkelijk zal dit misschien wel niet gaan, doch mogelijk is het toch. J. Onze Samenw. spaarmaatschappij voor huishoudelijke voorraad Is gesticht en gaat zijne eerste proef wagen. Den eersten voorraad die de samenwetking aan hare leden zal verschaffen is kolen. Het Bestuur is volop in onderhandeling en verhoopt den besten uitslag. We denken kortelings een optelling te kunnen doen, om te weten te komen de hoeveelheid welk wij voor het eerste half jaar noodig zullen hebben. !» * * Onze samenwerking is ook op geldelijk gebied op centrale basis gevestigd. Antwerpen is het hoofdbureel en werkt met zijne onderafdeelingen. Berchem, Borgerhout en Wilrijck, als vertakkingen. Deze afdeelingen rekenen de ontvangen gelden aan het hoofdbureel af, zoodat er slechts ééne rekening gemaakt wordt. Dus een echt centraal werk. 't Is op dat gebied dat wij ons zullen uitbreiden, en gansch de provincie Antwerpen zullen indee-len.* * * Wij roepen nogmaals de aanda«ht van onze leden-spaarders op de volgende genomen schik-kingen : AFDEELING ZU1D. Montigniestraat, 3, begint stipt van af 9 uren elken Zondag en sluit stipt om 11 uren. AFDEELING BERCHEM. Leopoldstraat, 2, de zelfde uren regeling. AFDEELING BORGERHOUT. Turnhoutsche-baan, 307, begint stipt om 9 1/2 en eindigt em 11 1/2 uren. Degenen dieer gewoonlijk een telaatkommerke van willen maken, moeten er op gewezen worden dat elke ontvanger van bovengenoemde afdeelingen sluit stipt op de voorgeschrevene uur. Dit dient vooral gezegd te worden voor de spaarders van Borgerhout die er de gewoonte willen in brengen om na twaalf uren te komen. Wie te laat komt kan de volgende week dubbel sparen. ZATERDAG 23 Juni 1917 3"' JAARGANG n' 7

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.