spreekt U vsti de Kereis van 't front, ïan 't Vaderland, zijne verdedigers, ziine verradcrs. 's Konings 'Naamdag. Donderdag 15 November belecfdcn wij ach-ter de J'rontlijn weer eenige van die oogenblik-ken die voor eenwig' in 's menschen geheuge-nis blijven. Onze koning, Albert i, wilde zijne belang-slelling cens le meer aan onze soldatën bewij-zen en reikte eigenhandig de eereteekens ni t, loegeke-nd aan die prachtjongens, die over eenige dagen zulke flinke verkenning mieken in de vijandelijke loopgraven en, bijna zonder verliezen, meer dan 100 krijgsgevangenen be-nevens aanzienlijk oorlogsmateriaal meebrach-ten.Ge moest dit gezien hebben, gij, vaders van onze jongens, boe welgemeend Zijne Majesteit onze mannen geluk wenschte, elk in zijn laie ; boe hartelijk Hij lien de hand drukte ! Ja, oudere strijders, vergrijsd in dezen oor-log, konden niet nalalen een trane weg te pin-ken wanneer zij dien gullen omgang van dien grooten koning met onze brave kereis zagen ! En terwijl de Koning-Soldaat daar achter licl front bel voorwerp was van innige bewon-dering, was de Koningin-Ziekendienster aan de sponde van onze gekwetste makkers achter de vuurlijn want België verliet ze nooit heul en troost brengende aan eenieder onze moe-ders in 't Vaderland gebleven, vervangende ! Ja, een beele wereld benijdt ons die prachti- ge figimr die men Albert den Heldenvorst noemt en die zoete feè, die wij de Moeder der soldaien heeten. En ons Doorluchtig Vorstenbuis kent geen trouwer onderdanen dan de kereis van 't front. ()]) dien titel zijn we fier, en wij zullen hem behouden ! (il st. Uii de hel verlosi. lk was er sinds zoolange maanden in bet Kamp van Gottingen ! Met hartzeerzag ik boe men onze Vlaamsche zaak misbrnikte om onze jongens in 't Duit-sehe gareel te jagen ! .In, Borms, ik heb er U gehoord, ik heb uw ellendig klnchtspel van dicht bij gezien die dagen van 21 en 22 Mei ! Ik heb U stap voor stap gevolgd onidat ge Vlaming waart en een onde makker, maar ik verlooeben U ! Gij zij t niet meer waardig in name van Moe-der-Vlaanderen te spreken. Ah! Moeder Ylaanderen ! Zi j is verlegenwoor-digd niet door U, maar door ons die streden en leden ! Moeder Vlaanderen ! Zit hoog in 't harte der Kereis van Ylaanderen, maar, die zijn aan den Yzer ! Hebt gij ellendige khiehtspeler U nooit afge-vraagd, wat naar wee gij in 't harte laat van onze krijgsgevangenen wann-ppf roi. ûâ&Mi DECEMBEIl 1917

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.